ZEELAND.
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 8 JUNI 1939. No. 133.
MIDDELBURG.
VLISSINGEN.
WALCHEREN.
ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
DE TERUGKEER VAN DE
ITALIAANSCHE VLIEGERS UIT
SPANJE,
VORST COBRA
(Ingez. Med.)
een voorbijkomende auto is de drenkeling
toen naar het ouderlijk huis overgebracht.
De motorrijder deed alsof ,er niets bij
zonders was gebeurd, stapte met zijn nat
pak weer op den motor en vervolgde zijn
weg.
„DONDERDAG—MARKTDAG."
Over het kleurig schouwspel dat de Mid-
delburgsche Marktdag biedt is al veel ge
sproken en geschreven Maar zelden hebben
we hetgeen men als Middelburger op de
Donderdagsche markt kan ontwaren, zoo
scherp en juist geteekend gezien als in de
cantate: „Donderdag-Marktdag", woorden
en muziek van den heer A. Bosdijk. Deze
cantate werd gisteravond in de Concert- en
Gehoorzaal voor de eerste maal uitgevoerd
door de zangschool van de vereeniging „Uit
het VolkVoor het Volk". De volle zaal
heeft zonder twijfel veel genoten. Niet al
leen om de uitvoering van dit zangspel,
maar bovenal door het feit, dat de woorden
en de „spelmomenten" telkens herinnerden
aan tafreeltjes, welke men iederen Don
derdag in onze stad kan aantreffen. En
deze tooneeltjes waren dikwijls raak gety
peerd en niet zonder humor, zooals Jantjes
avonturen, maar ook nu en dan met een
ernstiger toon; we denken daarbij aan
het pleidooi voor de Zeeuwsche dracht.
De cantate gaf ons een beeld van den
Marktdag, beginnend met Middelburg in den
vroegen morgen, „als de oude stad ligt té
droomen". Maar dan begint het tenten-bou
wen en wanneer „trip-trip op de straete,
loopt het brune perdje, mee Jaon nae de
koekestad", dan komen ook van alle kanten
de koopers, kijkers enz.
Het tourisme gaat dan het stadsbeeld be-
heerschen. Het tweede deel der cantate is
daaraan gewijd. Grappig, doch raak ge
schetst, wordt verteld van sightseeing, van
fotomoney en van de Zeeuwsche dracht.
De middag vormt het derde en laatste
deel; de middag wanneer het draaiorgel
verschijnt met de leuke wijsjes. Kostelijk
was dit deel. En dan niet te vergeten het
kleine dappere Jantje, een geboren acteur,
zooals hij op het tooneel in z'n boerenpakje
aan het vertellen was. Jammer dat na den
boodschapbrief afgewerkt te hebben, Jan
tje met de „verewège" huiswaarts reed,
want dat beteekende het einde van den
dag, en van een uitvoering, welke groote
waardeering verdiende en deze trouwens
ook kreeg.
Deze eerste opvoering was een groot suc
ces voor den heer Bosdijk en zijn zang
school. Keurig werd gezongen, aardig ge
speeld en de cantate was een mooi stuk
werk. Zij getuigde, zooals de voorz., de heer
W. de Graaf terecht in zijn slotwoord zeide,
van groote liefde voor onze stad, van groote
kennis van zeden en gewoonten in Middel
burg en op ons eiland, maar ook van groote
kunde. De woorden zoowel als de melodie,
boeiden en het geheel slaagde prachtig.
Voor de pauze werd een groot aantal lie
deren gezongen door de vier klassen van
de zangschool. De le klasse begon met een
voudige, maar niettemin aardige versjes, de
2e klasse had een mooie keuze liederen en
in de 3e klasse kregen de aanwezigen veel
te genieten. Het programma was zeer af
wisselend, daar solo- en duozang voorkwam
en ook groepsgewijze in de verschillende
klassen gezongen werd. De 4e klasse be
wees tot welke hoogte de leerlingen kun
nen stijgen. Er werd hier prachtig drie
stemmig gezongen. De keuze der liederen
viel ook zeer in den smaak. De le klasse
heeft verder het leuke speelliedje De Too-
verfluit vlot en alleraardigst uitgevoerd De
3e en 4e klasse voerden tezamen Zingeling
van H. J. den Hertog en De Schutterij, een
parodie van A. Bosdijk, uit. Deze twee lie
deren oogstten veel succes. De schutterij
moest zelfs herhaald worden. Het werd ook
uitstekend gezongen. De begeleiding was bij
mevr. Bosdijk in goede handen. Zij kreeg
bloemen, terwijl de heer Bosdijk cadeaux
in ontvangst had te nemen. De heer W. de
Graaf heeft den heer Bosdijk hulde ge
bracht namens de aanwezigen. Spr. wees op
de stijgende lijn niet alleen wat aantal, doch
ook wat het gehalte van het gepresteerde
betreft. Alleen is het jammer, dat onder
de 240 leden zoo weinig jongens zijn.
Tenslotte reikte spr. de diploma's aan de
leerlingen der 4e klasse uit.
MIDDELBURGSCH ZIEKENFONDS.
In de gisteravond in de Concert- en Ge
hoorzaal gehouden algemeene vergadering
van het Middelburgsch Ziekenfonds, is het
jaarverslag over 1938 uitgebracht, waar
uit blijkt, dat de nieuwe regeling van ge-
heele betaling van foto's etc. zeer juist
maar telkens voor één jaar van kracht
wordt verklaard, want voor 1938 althans
geeft elke berekening gefaald. De kosten
zijn plotseling verdubbeld, en dat de re
kening toch nog met een flink batig sal
do sluit, is te danken aan de mindere uit
gaaf ten opzichte van andere posten, al
thans voor een deel. Zeker is 1938 een
druk jaar geweest van ziekenhuisopnamen,
maar het bestuur doet toch een beroep
op alle aan het fonds verbonden artsen
en specialisten om dit onderzoek en de
behandelingen, in deze post vervat, 'tot
het allernoodzakelijkste te beperken.
Trots alle belangrijke voorzieningen, die
in de laatste paar jaar zonder contribu-
tieverhooging zijn tot stand gekomen, bleet
het fonds in staat de financieele gevolgen
daarvan te dragen. Het aantal leden op
27 December bedroeg 6348 en 2144 kinde
ren, op 31 December 1938 waren de aan
tallen 6461 en 2162. Het aantal niet be
talende kinderen was 37, zoodat het vol
ledige zielental van het fonds op 31 De
cember 1938 8660 bedroeg. Er werden in
geschreven 248 leden en 59 kinderen, af
geschreven wegens overlijden 54 leden en
7 kinderen, tegen 70 en 5 in 1937.
Er werden 155 kinderen geboren tegen
136 in 1936. Er werden 123 der 155 kinde
ren door de kraamvrouwverpleegster van
het fonds geholpen. De heilgymnastische
hulp kon, evenals vorige jaren, worden
verleend op alle aanvragen.
Met achterstand werden geroyeerd 14 ge
zinnen, omvattende 28 leden en 23 kinde
ren met een bedrag aan achterstand van
27, met achterstand bedankten 12 ge
zinnen omvattende 27 leden en 13 kinde
ren en een bedrag van 20.
Het verslag van het crisisfonds vermeldt,
dat er begin 1938 bij betrokken waren
863 leden en 499 kinderen uit 384 gezin
nen en eind 1938 resp. 897, 553 en 410. Dit
fonds heeft eene rekening met een eind
cijfer van 3999 en een saldo van 18.
Het bezit was het crisisfonds bedroeg op
1 Januari 245.
De exploitatierekening van het zieken
fonds geeft in ontvang en uitgaaf aan
van 91,165 met een exploitatieoverschot
van 2,001.
De jaarverslagen werden met dank aan
den secretaris-penningmeester, den heer L.
Onderdijk, op voorstel van den voorzitter,
den heer mr. A. J. van der Weel goedge
keurd.
De financieele commissie sloot zich bij
monde van den heer parto aan bij het uit
gebrachte accountantsrapport. De heer B.
A. K. Crucq, werd bij acclamatie als be
stuurslid herkozen en als lid der financieele
commissie gekozen de heer P. I. Roth in
plaats van den heer A. J. Barto die niet
herkiesbaar was. Tot plaatsvervanger werd
gekozen de heer A. G. Bouwense.
DE WERKLOOSHEID.
Deze week stonden in onze gemeente
als werkzoekenden ingeschreven 351 per
sonen, de vorige week 352. In de werk
verschaffing werden geplaatst 133 perso
nen, waarvan 23 in de plantsoenen.
CONCERTEN.
Gedurende dit seizoen zullen worden ge
geven de volgende concerten: S. Woens
dag 14 Juni „Ons Genoegen", S. Woensdag
21 Juni „Ons Genoegen", B. Donderdag
29 Juni „Crescendo", S. Woensdag 5 Juli
(Ingez. Meded.)
„Ons Genoegen", S. Woensdag 12 Juli „St.
Caecilia", S. Woensdag 26 Juli „Ons Ge
noegen", S. Woensdag 9 Augustus „Cres
cendo", S. Woensdag 16 Augustus „Ons
Genoegen", S. Woensdag 23 Augustus „Ons
Genoegen", B. Donderdag 31 Augustus
„St. Caecilia", Donderdag 31 Augustus
„Ons Genoegen", S. Woensdag 6 Septem
ber „Ons Genoegen", S. Woensdag" 13 Sep
tember „St. Caecilia".
S. Boulevard Evertsen (Strand). B.
Bellamypark, wordt nader bekend
gemaakt. Wegens bezetting met militai
ren van de vm. kazerne Willem III, ver
vallen dit jaar de Zondagmorgen-concer
ten.
VERKEERSONGELUK.
BIGGEKERKE. Dinsdagavond omstreeks
hall negen reed de landbouwer K. Zacnari-
asse per rijwiel door het dorp. Tegelijkertijd
naderde uit de richting' Koudekerke een
motorrijwiel bestuurd de or den heer J Cij-
souw te Westkapelle. Ongeveer ter hoogte
■van den woning van den heer K. de Witte
stak Zachariasse plotseling de straat over,
rnet het noodlottig gevolg, dat hij door den
motorrijder aangereden werd.
Zachariasse bekwam daarbij enxele
schaafwonden, terwijl dokter Vaandrager
uit Zoutelande constateerde dat nog enkele
ribben gebroken waren. Den motorrijder,
die met matige snelheid reed, treft geen
schuld. De gemeentepolitie stelt nog een
nader onderzoek in.
(Ingez. Meded.),
De kwestie der Aalandseilanden
Sovjet-Rusland is wantrouwig. ~\iit de
wel zeer langdurige, onderhandelingen met
Engeland kwam dit enkele malen duidelijk
naar voren. Men verheelt zich te Moskou
niet, dat John Buil innerlijk moeilijk „be
keerd" kan zjjn ten aanzien van het bolsje
wisme en blijft daarom zijn eischen stellen.
Er is nog een. tweede kwestie, waaruit
het Russische wantrouwen blijkt: de kwes
tie der Aalandseilanden, de archipel op de
grens van de Oostzee cn de Bothnische golt
gelegen. De Sovjet-Unie verzet zich, tol
dusver althans, tegen de plannen tot ver
sterking dier eilanden. Blijkbaar vreest
men te Moskou, dat ze tijdens een alge
meen conflict in Duitsche handen zullen
vallen en dienst kunnen doen, om de Sovjet-
Unie van Oostzee en Bothnische golf af te
sluiten. Zweden, door Finland uitgenoo-
digd, aan het verwezenlijken der plannen-
in-kwestie mee te werken, heeft daartegen
geen bezwaar, maar wil de Russen niet
voor het hoofd stooten. Derhalve is het
reeds bij den Zweedschen Rijksdag inge
diende ontwerp inzake bescherming der
Aalandsehe neutraliteit voorloopig inge
trokken, omdat naar minister Sandler
verklaarde het thans niet de juiste tjjd
is, dieper op dit probleem in te gaan. De
Finsche regeering, ofschoon tot nauwere
samenwerking met Zweden op het gebied
der landsverdediging geneigd, heeft een an
dere gedragslijn gevolgd en het parlement
zijn goedkeuring aan de versterkingsvoor-
stellen doen hechten. Intusschen verklaarde
de minister van Defensie, Niukkanen, die
een bezoek te Stockholm bracht, dat de re
geering te Helsinski wel bereid is, Moskou
een nadere uiteenzetting te geven. Naar
Finsche opvatting zullen overigens de
maatregelen, welke tot verdediging der
eilanden worden overwogen, ook de belan
gen van de Sovjet-Unie ten goede komen.
Tot goed begrip van zaken diene, dat de
eilandengroep aan den ingang der Bothni
sche golf, met een bevolking van circa
25.000 menschen, meerendeels visschers, te
genwoordig onder Finsche souvereiniteit
staat, maar sinds 1921 autonomie geniet en
ontwapend is, evenals dit het geval was tot
1914, ten tijde der Russische heerschappij.
Toen de wereldoorlog uitbrak, ging Rus
land met toestemming van de andere geal
lieerden over tot het aanleggen van fortifi
caties, maar na den oorlog werd de archi
pel door den Volkenbondsraad bij Finland
gevoegd, dat echter moest beloven, de ver
sterkingen te zullen slechten en den
Aalandseilanden weer een neutralen status
te schenken. Met het oog op de gewijzigde
tijdsomstandigheden heeft de Finsche re
geering thans getracht, ontheffing van die
belofte te krjjgen en alle onderteekenaars
der conventie van 1921 gaven ook hun toe
stemming, doch Rusland, toentertijd buiten
spel gelaten, gooide roet in het eten en
wist te bewerken, dat de Volkenbondsraad
in zijn onlangs gehouden vergadering niet
tot een beslissing kon komen. Dit college,
aandergelijke moeilijkheden gewend, heeft
zich er toe bepaald, de twee tegenstrijdige
opvattingen voor kennisgeving aan te ne
men, aldus de deur voor FinschRussische
onderhandelingen openlatend. Zweden, dat
na den wereldoorlog op historische en
ethnische gronden de Aalandseilanden had
willen inlijven, maar zich bij de beslissing
van Genève had neergelegd, verleent Fin
land thans zijn loyalen steun en heeft daar
mee misschien Moskou's achterdocht nog
vergroot.
In elk geval zullen de besprekingen, wan
neer het er althans toe komt, wel niet van
een leien dakje gaan. Te minder nu ook de
Finnen, naar het voorbeeld der Esthen en
Letten, van de door Rusland voorgestelde
waarborging hunner onafhankelijkheid geen
gebruik wenschen te maken.
Men verwachtte vanochtend te Madrid,
dat de Italiaansche vliegers die gediend
hebben in de luchtmacht van Franco, heden
te Cadix zullen aankomen en morgen naar
hun land zullen terugkeeren.
Wanneer deze vliegers vertrokken zullen
zijn, zullen alle Italiaansche strijders uit
Spanje zijn vertrokken, behalve enkelen,
die nog eenigen tijd blijven om het Itali
aansche oorlogsmateriaal over te dragen
aan de Spaansche autoriteiten.
Door MARK CHANNING.
58).
„Hond, riep hij driftig uit. Weet je wel
wie ik ben?"
„Ja, dat weet ik wel, hijgde de koerier.
Maar ik weet ook, dat de Khan mijn mees
ter is. Laat me los!"
„Welk nieuws kom je brengen?" vroeg
de Mongool, tastende naar zijn dolk.
Doch de man had zich bevrijd en liep hard
weg. Khoon hoorde hem iets roepen over
de favoriet van den harem en over Shiv,
die iemand gedood had
HOOFDSTUK XXXIII.
Laatste ontmoeting van Gulbundun en
Shiv.
Chirine en Alam Khan begaven zich te
paard naar het Marktplein, waar de te
rechtstelling van Jaffir zou plaats hebben.
Ergens stond een tamboer verwoed te
roffelen. Uit leemen kratten, op zij van de
smalle straatjes, stroomde een menigte,
mannen en vrouwen en kinderen, door het
getrommel opgeroepen voor het feest. Niet
tegenstaande de haast, die allen hadden, om
iemand te zien ter dood brengen en dat
met folteringen van onbeschrijfelijke wreed
heid, keken ze toch belangstellend naar
den bebaarden reus op zijn hengst en naar
de slanke gestalte in manskieeren aan zijn
zijde.
De toeschouwers zwegen.
„Zijn het de twee sahibs, vader, die ter
dood gebracht worden?" riep vragend een
kleine jongen, die al huppelend de lange
haastige passen van den bergbewoner
trachtte bij te houden.
LICHTE AANVARING TUSSCHEN DE
O 10 EN DE „SUMATRA."
Gistermiddag is tijdens oefeningen de
onderzeeboot O 10 in lichte aanvaring ge
weest met Hr. Ms. „Sumatra". Van de
onderzeeboot werd de bovenbouw lichte
lijk beschadigd. De boot is op eigen kracht
in Nieuwediep teruggekeerd. De „Sumatra"
had geen beschadiging. Op geen der beide
schepen kwam persoonlijk letsel voor.
EEN NATIONALE ZAAK.
Oproep aan de werkgevers tot steun
aan gemobiliseerde werknemers.
Men schrijft ons:
Het verbond van Nederlandsche werkge
vers, de Algemeene Katholieke werkgevers
ver eeniging en het Christelijk Werkgevers
verbond hebben zich reeds bij herhaling op
oogenblikken van internationale spanning
gewend tot hun leden en een beroep gedaan
op den nationalen zin van de werkgevers,
om voor zoover in hun vermogen ligt in
hun bedrijf maatregelen te treffen, teneinde
het onder de wapenen geroepen personeel
zoo Weinig mogelijk persoonlijk nadeel te
doen ondervinden van de verplichtingen,
welke zij in het belang van de landsverde
diging hebben te verrichten.
liet stemt tot voldoening van vele kanten
te mogen vernemen, dat aan een zoodanig
beroep in ruime mate gehoor is gegeven.
Talrijk zijn de gevallen, waarin werkgevers
voorzieningen hebben getroffen ten doel
hebbende de gemobiliseerde arbeidskrach
ten wederom te werk te stellen, wan
neer de regeering den tijd gekomen acht,
de opgeroepenen naar hun haardsteden te
doen terugkeeren, hetzij doordat anderen
de taak van de opgeroepenen zouden over
nemen. Ook werden maatregelen genomen,
waardoor de werknemers toeslagen ont
vangen op de van rijkswege uitgekeerde
kostwinnersvergoeding, voor zoover de be
trokkenen in verband met gezinsbehoeften
in een financieel aanmerkelijk ongunstiger
positie zouden komen te verkeeren.
De reden, dat hoogergenoemde werkge-
verscentralen voor deze aangelegenheid
nogmaals de aandacht vragen is gelegen in
het feit, dat de vraag van werkgeverszijde
meermalen wordt gesteld, hoever men zijn
medewerking zal moeten uitstrekken. Hoe
wel een algemeen antwoord op deze vraag
moeilijk kan worden gegeven, omdat de
omstandigheden, waaronder de werkne
mers waren tewerkgesteld, vóór hun bui
tengewone opkomst onder de wapenen, on
derling zeer verschillen en dus aan een in-
dividueele beoordeeling soms de voorkeur
moot worden gegeven, meenen de werkge-
verscentralen, dat de hierboven geschetste
voorzieningen hierbij eenig richtsnoer kun
nen geven.
Indien toch voor den betrokkene de ze
kerheid aanwezig is, dat hij zijn plaats in
de onderneming bij terugkeer uit militairen
dienst weer zal kunnen innemen en hem
bovendien de financieele schade op zijn op
komst verbonden zooveel mogelijk wordt
vergoed, zullen de verdere bezwaren, als
bv. het gescheiden zijn van gezin of familie
hem lichter vallen, dan wanneer in het ge
heel geen voorzieningen zijn getroffen.
Indien op deze wijze werkgever en werk
nemer hun offer gezamenlijk zouden bren
gen voor het gemeenebest, houden de cen-
tralen zich er van overtuigd, dat hierdoor
naast de behartiging van het algemeen be
lang de goede verhoudingen in het bedrijfs
leven in niet geringe mate zullen zjjn ge-
baat- i o sJtükè
KRANIGE REDDING.
Gistermiddag waren nabij de uitspan
ning „De Vink" te Voorschoten eenige
jongens in het Galgenwater aan het ba
den. Bij de Waddingerbrug wordt zand
gelost, waardoor de oeverafscheiding op
een stand is gaan gelijken met dit verschil
dan echter, dat het water ter plaatse niet
geleidelijk, maar op sommige plaatsen
plotseling veel dieper wordt. Dit werd een
van de jongens, den 5-jarigen J. van der
H., uit Leiden noodlottig, want onver
wacht verdween hij in de diepte. Toevallig
passeerde een motorrijder, de heer B. uit
Den Haag. Deze, het gevaar ziende, stop
te en zonder zich te bedenken sprong hij,
gekleed in motorpak, te
water. Het gelukte hem, met behulp van
den kanovaarder v. d. L. uit Leiden het
knaapje uit zijn benarde positie te ver
lossen en op het droge te brengen. Met
„Neen mijn jongen. Morgen op het Strijd-
plein zal je de terechtstelling van de sa
hibs en hun vrouwen zien (Salaam Aley
Koum). Vandaag handelt 't maar om zoo'n
gemeenen eunuch. Maar het zal toch de
moeite loonen van te gaan zien, hoe hij
gevierendeeld wordt... want hij is groot
en dik. Vlug een beetje, anders laat ik je
achter
„Shabask, Khan sahib. Daar doet u goed
aan ons van uw opzichter te verlossen!"
riep brutaal een eenoogige bedelaar, zich
uitdagend voor Alam Khan plaatsend.
Zonder een woord te spreken, gaf deze
zijn hengst de sporen, wat het dier deed
vooruitstorten regelrecht op den man aan,
die wegvluchtte zoo hard hfj kon, met den
hengst op zijn hielen, tot dat hij struikelde
en viel. De Cobra hield het paard in met
een ruk, waardoor het steigerde jen de
hoeven van zijn voorbeenen zweefden boven
het hoofd van den doodelijk verschrikten
man. De Cobra stemde in met het alge
meen luid gelach.
Voor Chirine bestond de menigte niet. Ze
zag de duizenden oogen niet, die op haar
lenig, elegant persoontje gericht waren en
evenmin hoorde ze de toejuichingen, waar
mee haar metgezel begroet werd. Voor de
eerste maal in haar leven was haar geest,
op het oogenblik van een schouwspel te
zullen bijwonen, dat voor haar welbe
schouwd slechts een alledaagsche vertoo
ning was, vervuld van gedachten, welke
niets te maken hadden met de voorstelling
waarheen ze toch met de levendigste be
langstelling op weg was gegaan. Het nakend
einde, dat een der slachtoffers van den
Cobra boven het hoofd hing, wierp een
schril lient op het gevaar dat Diana en Co-
(ovoor (:4evt
ID CENT U
De slimme heelt steeds die meening,
welke tusschen twee verschillende
meeningen in ligt
lin Gray liepen. Over enkele uren zou één,
zoo niet beiden op een wijze ter dood
gebracht worden, niet minder gruwelijk
dan die, welke den eunuch wachtte; wilde
beesten zouden de functie te verrichten
hebben die dit maal aan menschen was toe
vertrouwd, die geen aanspraak konden ma
ken op dezelfde verontschuldiging.
Indien de poging van Diana Lindsay om
te ontvluchten mislukte, zou 't met haar
gedaan zijn.
Chirine had het lange Engelsche meisje
met haar goudblonde krullen lief gekregen.
De genegenheid van Diana voor dien Sa
hib, had de opvatting, welke Chirine zich
van het leven maakte, gewijzigd. Deze ge
voegd bij haar vriendschap voor Diana,
deed haar begrijpen, wat onrechtvaardig
heid was.
„Heb je gezien, licht van mijn oogen, hoe
die hond in de goot rolde?" vroeg Alam
Khan. Luid daverde zijn schaterlach en
woeste vreugde deed zijn arendsneus bo
ven de neusvleugels in rimpels trekken.
„Ik heb niets gezien", antwoordde Chi
rine afgetrokken.
Om reden, waarvoor ze geen verklaring
wist, dwaalden haar gedachten voortdurend
af naar Gulbundun, haar kameraadje, het
aardige vriendinnetje.
„Je hebt gelijk", bulderde de stem van
den Cobra, terwijl hjj een blinden bedelaar
afweerde door met zijn karwatts diens ge
zicht van het oor tot de kin open te rijten.
„Je bent al met je gedachten op het Markt
plein." Daarop bracht hij zijn paard tot
vlak naast het hare en liet zijn groote
hand rusten op haar slanken arm.
„Indien je de heftige uitvallen van woede
van hem, dien je liefhebt, afkeurt, dan zou
je even goed den bliksem kunnen verwij
ten, wanneer hij inslaat". Hij keek van bo
ven op haar neer. Haar schoonheid deed
het hart van den bezitter zwellen van trots:
ze was de zijne met ziel en lichaam. Allah
helpe hem, die het zou wagen bij het voor
bijgaan van Chirine ook maar een sprankje
belangstelling in zijn blik te laten vonkelen.
„Neen Heer", antwoordde Chirine kortaf,
zich naar hem toekeerend, „dat is 't niet".
Niettegenstaande haar poging, om ze in
te houden, parelden tranen, klaar om te
vloeien, aan haar lange wimpers.
„Bij den baard van den Profeet", gromde
Alam Khan, haar onderzoekend aankij
kende. „Heb je verdriet over iets mijn lief?"
Chirine keek onverschrokken in de vu
rige oogen.
„Ja, ik heb verdriet".
„En waarover dan?"
Het vooruitzicht van wraak op één van
zijn concurrenten te kunnen nemen, maak
te, dat Alam Khan betrekkelijk goed gehu
meurd was.
„Een pijl doorboort mijn hart", zei zij.
„Heb ik soms?... aarzelde de reus.
Chirine schudde ontkennend het hoofd,
terwijl ze beschuttend haar hand voor de
oogen hield, alsof de zon, die ze anders zoo
liefhad, haar hinderde.
„Nu, wat dan?" vroeg hij en ditmaal kor
zelig. Hjj was er niet aan gewend zjjn vra
gen te herhalen.
„Ik ben bedroefd, Heer, ter wille van het
Engelsche meisje".
De lach van Alam Khan klonk als ge
brul.
,,'t Is werkelijk waar", hernam Chirine
heftig. „Ik houd van haar".
De Cobra vloekte in stilte.
,,'t Is de Man-met-den-Sluier, die den
sahib ter dood veroordeeld heeft, 't Is een
dappere kerel, die Engelschman. Maar, bij
Allah, ik haat hem. Hij heeft me misleid,
en me onthouden dat, wat ik graag had
willen hebben. En bij den Profeet, hij zal
er met zijn leven voor boeten. Daarenboven
beschouw ik hem als het werktuig van den
Engelschen sirkar, die zich hier heeft wil
len indringen, om me nog van iets anders
te berooven. Alleen daarom heeft hij ver
diend te sterven".
„Te berooven vroeg Chirine, haar paard
op zij drijvend, om een kind, dat bijna on
der de hoeven kwam, te sparen. „Wat
heeft hij dan weggenomen?"
„Hij heeft niets weggenomen", mopperde
Alam Khan. „Maar hjj kwam in het Pa
leis van den Spiegel als een vervl.... spion.
Nu, zeven van zijn ras zijn al omgekomen
vóór hem, in dezelfde onderneming. En ik
zou geen haar uit mijn baard willen geven
om zijn leven te redden. Stof over zijn
hoofd! En daarmee basta!"
„U hebt me nog nooit iets geweigerd,
machtige Heer", hield Chirine vol. „Sta mij
het leven toe van dien sahib, opdat ik het
aan het meisje kan schenken, dat hem
liefheeft. Ik heb al gezegd, dat ik van haar
houd. Indien u hun het leven laat, zullen
beiden trouwe vrienden worden".
(Wordt vervolgd).
