Hitier spreekt ket Condor-legioen toe.
Hei Zwin in Verleden
Heden.
en
DERDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 7 JUNI 1939. No. 132.
VORST COBRA
Een warme zomer verwacht.
Reeds in 1936 heeft hij hoewel dit steeds
ontkend werd te Berlijn bevel tot het zenden
van troepen naar Spanje gegeven.
Jaarverslag S. M. Zeeland.
NISSE
door
DR. B. D. H. TELLEGEN HZN., secretaris
van de stichting
,Het Zeeuwsche Landschap".
an het
Perceel
1 674,
Vrede
Luteyn
Wij zp'n in de gelegenheid de volgende
belangwekkende samenvatting der geschie
denis Het Zwin te ontleenen aan het
door dr. B. D. H. Teilegen Hzn. opgestelde
jaarverslag-1938 van de stichting „Het
Zeeuwsché Landschap".
Het tegenwoordige Zwin, zoowel het Ne-
derlandsche, als het, grootere, deel, het
welk op Belgisch grondgebied is gelegen,
vormt het laatste overblijfsel van de oude
S i n c f a 1, den machtigen zeearm, die
de grens vormde "der Zeven Friesche Zee
landen en die in later tijden de verbinding
uitmaakte van het rijke Brugge met de
zee.
Veel en velerlei van belang niet enkel
voor onze vaderlandsche geschiedenis, heeft
zich op en om het Zwin afgespeeld.
Zoo werd op den 24sten Juni van het
jaar 1340 op het Zwin ter hoogte van Sluis
een zeeslag geleverd tusschen de Engelsche
en de Fransche vloten. De overwinning der
Engelschen onder hun koning Eduard III
was, al gingen de gevolgen er van spoe
dig weer te niet, een belangrijk moment in
den honderdjarigen oorlog. Maarde ge
schiedenis van het Zwin is de geschiedenis
van zijn verdwijnen. Langzaam maar zeker,
door inwerken van de krachten der natuur,
doch ook en in niet mindere mate door toe
doen der menschen, verzandde het Zwin:
Brugge eerst, later Damme, Sluis, het oude
Lammensvlict, Aardenburg, St. Anna ter
Muiden werden van bloeiende handelsste
den rustige landstadjes, die nog slechts de
herinnering aan de oude glorie bewaarden.
Zeeslagen, die hun invloed op de interna
tionale politiek konden doen gelden, wer
den op het Zwin niet meer geleverd; het
laatst deed het kanon zich hooren in den
slag bij het Hazegras op 5 Augustus 1831,
toen twee Nederlandsche kanonneerbooten,
in samenwerking met de landmacht, de Bel
gische opstandelingen bestookten en daar
door het hunne er toe bijdroegen, dat
Zeeuwsch-Vlaanderen, gelijk het volkslied
zegt, bleef „deel van Nederland". De oor
zaak, dat het Zwin zijn belang als vaar
water en verbindingsweg verloor was de
toenemende verzanding en het is waarlijk
geen wonder, dat tenslotte, toen ook het
laatste overblijfsel van den vroegeren zee
arm voor bedijking rijp scheen, pogingen
daartoe in het werk werden gesteld.
Nadat reeds vroeger van Belgische zijde
getracht was, de op Belgisch grondgebied
bestaande duinenrij te verlengen door de
aanstuiving en duinvorming kunstmatig te
bevorderen, waaraan tot 1912 de Staat
der Nederlanden zijne medewerking
had verleend door het toekennen van
een bijdrage in de kosten, welke me
dewerking evenwel had opgehouden, toen
bi eek, dat als gevolg van deze kunstmatige
duinvorming, de oeververdedigingswerken
van het waterschap Kadzand werden be
dreigd, verzocht in December 1926 de
eigenares der op Belgisch gebied gelegen
gronden, de Compagnie Immobilière „Le
Zoute" een concessie tot bedijking der bui
tengronden van het voormalige Zwin, ge
legen vóór den Willem-Leopoldpolder, zulks
ingevolge de wet van 14 Juli 1904, Stbl. 147.
7'evens werd gevraagd, dat de Nederland
sche Staat een deel der kosten van de be
dijking voor zijn rekening zou nemen in
evenredigheid van de oppervlakte.der gron
den, die zouden worden bedijkt. Nadat in
verband met dit verzoek door verschillende
autoriteiten een grondig onderzoek was in
gesteld en daaromtrent rapport was uitge
bracht, meende de toenmalige Minister van
Waterstaat aan de adressante te moeten
niededeelen, dat hij geen vrijheid kon vin
den, te bevorderen, dat een concessie voor
de beoogde bedijking werd verleend. Was
daardoor, voorloopig althans, het gevaar
bezworen, dat de laatste overblijfselen van
het Zwin zouden verdwijnen, geheel gewe
iten was het gevaar nog niet. De nood der
tijden, gelijk die zich openbaarde in het
probleem der werkloosheid, bracht ditmaal
in Nederlandsche kringen, de gedachte aan
den aanleg van een dijk ter afsluiting van
het Zwin wederom op den voorgrond. Daar-
Door MARK CHANNLNG.
57).
„Je hebt 't gezegd", schreeuwde Alam
Khan, buiten zich zelf. „Je bent even wel
kom, als Satan! Aan hem in de hel, mag je
je nieuwtje gaan vertellen. Ik krijg opeens
grooten lust, om dat hoofd van jou hier
door de kamer te zien rollen zooals vóór
dit andere hoofden".
Langzaam kwam hij op Khoon toe; de
vingers van zijn linkerhand probeerden de
scherpheid van zijn degen. Plotseling bleef
hfj staan en plukte aan zijn langen baard.
Het genoegen van persoonlijk dien Mon
gool te dooden, zou hem duur te staan ko
men, want zjjn eigen leven was er mee ge
moeid.
„Wil je den dood zoeken voor hij uit zich
zelf komt, wanstallige leugenaar?"
„Neen Khan sahib", protesteerde de
dwerg, „ik ben gekomen om je een dienst
te bewijzen, waarvoor je me dankbaar zult
zijn, wanneer je alles weet."
„Ga weg, afgrijselijk gedrocht", siste
Alam Khan, „of de straatvegers kunnen je
karkas weghalen! Dat zweer ik op den
heiligen Koran". Khoon's instinct zei hem
onbeweeglijk teblijven staan: hij moest
overwinnen of sterven. Hg gaf er zich re
kenschap van, dat zijn leven geen strootje
waard was indien hg niet binnen enkele
seconden den toestand meester was.
De gevangenen zouden tegen zonsonder
gang vluchten!" verklaarde hij plotseling.
„Waarom zeg je dat?" snauwde de Cobra.
„Antwoord, Mongoolsch zwijn!"
De hersens van den dwerg werkten snel.
Door den naam te noemen van dien ver
bu was gedacht aan een voortzetting van
den kustboulevard, geigk men die langs de
Belgische kust kent; optimisten spraken
reeds van een zee-boulevard van Breskens
naar Oostende!
Doch inmiddels waren, gelukkig, zoowel
aan deze, als aan gene zgde van de grens
andere opvattingen gekomen met betrek
king tot het behoud van natuurschoon. Men
begreep, dat men, het duinterrein in het
algemeen en het Zwingebied in het bij
zonder, verkavelende tot bouwterrein, ook
waar dit villaterrein zou zgn, als 't ware
de kip met de gouden eieren zou slachten
en aldus aan de streek juist datgene zou
ontnemen, wat er thans de bekoring van
uitmaakt, terwijl daarnaast het besef le
vendig was geworden, dat ook op histori
sche gronden datgene, wat thans van het
Zwin nog restte, behouden diende te blij
ven. Werd in Nederland het streekplan
voor Westelijk Zeeuwsch-Vlaanderen ont
worpen en vastgesteld, waarbij de vroeger
gewensehte kust-boulevard van het tooneel
verdween en de thans in hoofdzaak aan de
binnenzgde langs den duinvoet loopende,
kustweg in de gemeente Retranchement in
de richting van de Belgische grens ontwor
pen werd achter het Zwin om, en ook
overigens de bepalingen van het streekplan
verdere aanslagen op het Zwin onmogelijk
maakten, in België werd op 23 Februari
1938 een zg. Association sans but lucratif,
genaamd „Le Zwyn" opgericht, die ten doel
heeft „le maintien du site maritime et des
beautés naturelles du Zwyn ainsi que l'étu-
de et la protection de la flore et de la faune
des dunes du littoral beige". Een vereeni-
ging derhalve, in wezen gelijk aan „Het
Zeeuwsche Landschap", zij het met een be
perktere doelstelling. Van den „conseil
scientifique" dezer vereeniging zijn o.m.
zoowel den voorzitter, als de secretaris van
de stichting „Het Zeeuwsche Landschap"
lid. Zou evenwel de vereeniging haar doel
ten volle kunnen bereiken, dan diende het
Zwingebied, voor zooverre op Belgisch ter
ritoir gelegen, te worden geclassificeerd in
gevolge de Belgische wet van 7 Augustus
1931 voor het behoud van monumenten en
landschappen, en een dergeigke classifica
tie is, mede om de daarmede verbonden
mogeigkheden tot het toekennen van een
schadeloosstelling ter zake van schade, gè-
leden als gevolg van de classeering, niet
steeds gemakkelijk te verkrijgen. Evenwel
zü i s verkregen of staat althans binnen
afzienbaren tijd verkregen te worden en
men kan zeggen, dat de vereeniging „Le
Zwyn" alsdan niet slechts het behoud van
het Zwin in haar vaandel heeft geschre
ven, doch dit behoud ook metterdaad heeft
verzekerd. Zoolang hier te lande een Mo
numentenwet in den geest der aangehaalde
Belgische wet ontbreekt, kan uiteraard
langs dezen weg het behoud van het Ne
derlandsche deel van het Zwin niet verze
kerd worden, doch het huurcontract, ten
vorigen jare door den Staat der Nederlan
den met de stichting „Het Zeeuwsche Land
schap", gesloten verzekert hier eenzelfde
resultaat als ginds is, of wordt, bereikt.
Na alles wat met betrekking tot den
„Zwinnestrijd" in de afgeloopen maanden
hier in de dagbladen werd geschreven,
scheen het niet onaardig op een en ander
nog eens iets dieper in te gaan en vast te
stellen dat, terwijl eertgds aan beide
z ij den van de grens meer za
kelijke belangen de overhand hadden, gelei
delik aan alom de oogen open zgn ge
gaan voor het belang, herinneringen aan
een schoon verleden op schoone wijze in
stand te houden.
Wie hierbij de eerste stoot heeft gege
ven, is tenslotte van minder belang: blij
vend is de vreugde over hetgeen werd be
reikt. Moge aldus het Zwin de eerste mijl
paal zijn op den weg, waarlangs de stich
ting „Het Zeeuwsche Landschap" heeft te
gaan, wil zij in waarheid aan haar doel be
antwoorden!
Het Kon. Met. Instituut te De Bilt deelt
mede:
Betreffende het karakter van den ko
menden zomer, Juni|Augustus kan worden
medegedeeld, dat de becgferingen met een
waarschgnlijkheid van 3 op 4 aangeven, dat
de temperatuur boven normaal zal zijn.
Over den neerslag kan geen verwachting
worden gegeven.
achten eunuch zou hij zich alleen de woede
op den hals halen van dezen krankzinnige.
„Je vrouw Chirine zou heel wat kunnen
vertellen", repliceerde hg uitdagend, terwijl
hg zgn mes uit de scheede trok. (Hg zou al
strgdend sterven).
„Gemeene vent, met je schuine oogen, die
afval eet!" raasde Alam Khan. „Indien er
niet één was, die je een kastgding heeft
toegedacht, waaraan geen ontkomen is, zou
mgn beest je bloed oplikken tot den laat-
sten druppel, al zou het er door vergiftigd
worden".
Achteruitloopend, bereikte Khoon de
deur. Zgn besluit was genomen. Hij wilde
dezen bezetene niet langer aanhooren, te
meer, daar hij terstond de onbezonnen toe
speling op de plannen van den Man-met-
den-Sluier, hem betreffende, had begrepen.
De sluwe Mongool zag in hoe 'n gevaarlijk
geheim Alam Khan verraden had.
Het oogenblik was gekomen, om zich
onder bescherming te stellen van een im
perium, waarvan hij al lang wist, dat het
machtiger was dan hun trio; het Britsch
gouvernement zou hem als hoofd der Mon
golen erkennen en nadat hg den Man-met-
den-Sluier zou hebben uitgeleverd, was 't
een peulschilletje voor de Engelschen, om
met den Cobra af te rekenen.
Hp zou over zgn verraad gaan onderhan
delen.
„Ik ga weg", gromde hg, terwijl zijn
kleine knikkeroogen vijandig op zijn tegen
stander waren gericht. Maar weldra zal een
dag komen, waarop je Allah bidden zult om
een tweede kans als die, welke ik je nu aan
bied".
De forsche hand van den Cobra omknelde
de ketting van Shiv. Even kwam een op-
Gister heeft te Berlijn een parade plaats
gehad van de Duitsche soldaten, die in
Spanje streden, vormende het z.g. Condor
legioen. Ter gelgenheid hiérvan hield Hit-
Ier een snoevende toespraak. Hij zeide o.m.:
Er verhief zich in Spanje een man
Franco die er toe geroepen scheen, naar
het bevel van het eigen geweten te hande
len voor zgn volk. In Juli 1936 heb ik be
sloten de bede om hulp, welke die man tot
mij richtte, in te willigen en hemzoo
lang en in zoodanige mate
te helpen als de overige
wereld den b i n n e n 1 a n d s c h e n
vganden van Spanje haar
steun zou geven.
Daarmede begon het nationaal-socialisti-
sche Duitschland aan den strijd voor de
wederoprichting van een nationaal en on
afhankelijk Spanje onder de leiding van
dezen man actief deel te nemen.
Ik heb dat bevolen in de erkennning,
daarmede niet alleen Europa, doch ook ons
eigen vaderland voor een latere dergelijke
catastrophe te kunnen bewaren. Ik deed
dat echter ook uit diep medegevoel voor
het lijden van een land, dat eens in den
wereldoorlog, ondanks alle dringende po
gingen van de zgde van Engeland neutraal
bevriend was gebleven. Ik heb daarmede
den dank der Duitsche natie betuigd. Dit
geschiedde verder in volledige overeenstem
ming met Italië, want Mussolini had, door
de zelfde overwegingen geleid, eveneens
het besluit genomen den redder van Spanje
in zijn strijd tegen de internationaal geor
ganiseerde vernietiging van zijn land Italiaan-
sche hulp te verleenen. Daarmede ontstond
voor den eersten keer een gemeenschappe
lijke feitélijke demonstratie van de ver
bondenheid naar de wereldbeschouwing on
zer beide landen. Deze ideale motieven
heeft men in de internationale plutocra
tieën noch kunnen begrijpen, noch willen
toegeven. Jarenlang logen Britsche en Fran
sche bladen hun lezers voor, dat Duitsch
land en Italië de bedoeling hadden Spanje
te veroveren, het te verdeelen en het voor
al van zijn koloniën te berooven. Gedach-
tengangen die zeer zeker bij de vertegen
woordigers dezer landen minder onnatuur
lijk schijnen dan bg ons, daar de roof van
vreemde koloniën immers van oudsher
reeds behoorde tot de geoorloofde en be
proefde methoden dezer democratieën.
Aldus herinneren wij ons allen nog de in
fame beweringen die op zekeren dag wer
den verspreid, dat Duitschland 20.000 man
in Marokko aan land had gezet om het te
bezetten en daarmee van Spanje weg te
nemen. Met dezen laster hebben de politici
en journalisten der democratieën bij hun
volken gereageerd en steeds opnieuw ge
probeerd van Spanje uit de catastrophe te
laten uitgaan, welke die omsingelingspoliti
ci, oorlogsstokers en oorlogswinstmakers,
zeer hartstochteigk hopen: den nieuwen
grooten oorlog der Europeesvche volken,
(dit ïg'kt een voorstelling van zaken, erger
dan leugen Red.)
Thans zijt gij, mijn kameraden uit Span
je teruggekeerd als de dappere ten uitvoer-
Jeggers van mgn opdracht. Ik zou het dit
oogenblik aan de geheele Duitsche natie
willen mededeelen hoeveel reden zij heeft
U dankbaar te zijn. De hooge lof,
welke de Spaansche vrij-
heidsheld tegenover U he,eft
geuit, kan het Duitsche
volk thans bijzondertrotsch
op U maken. Het was voor ons allen
smartelijk jaren lang over uw strijd te moe
ten zwijgen. Ik heb toen echter de gedachte
gehad U na het einde van den oorlog in het
vaderland de ontvangst te bereiden die dap
pere zegevierende soldaten verdienen
(Hitier erkent hier dus, dat de Duitsche
pers een paar jaar lang gelogen heeft Red.)
Het geheele Duitsche volk groet U in
trotsche vreugde en hartelijke verbonden
heid. Het dankt echter ook diegenen die als
soldaten lijf, leven en gezondheid in den
dienst van deze opdracht hebben moeten ge
ven en het dankt tenslotte de achter geble-
venen die hun dappere mannen en zonen
thans als slachtoffer beklagen. Uw voor
beeld, mijn kameraden, zal de band van
kameraadschap met onze vrienden verster
ken en de wereld er geen twijfel over laten,
Er zijn mannen, die nooit op hun
tijd spreken en vrouwen, die nooit op
haar tijd weten te zwijgen.
flikkering in zgn van woede benevelde
brein. Indien Shiv den Mongool doodde, wie
zou hem daarvoor berispen? Hij bukte zich,
zijn van opwinding bevende hand knuffelde
aan de sluiting van de ketting der tggerin.
Toen deze rammelend op den vloer viel,
keek hg haastig op: de dwerg was verdwe
nen.
De gewaarwording, dat de man, die, zoo
als hij wist, een komplot tegen zijn leven
smeedde hem ontkomen was, had als ge
volg, een nieuwe vlaag van razerng; woe
dend vertrapte hg de snippers papier op
den vloer.
„Komt hier, hondsvotten", schreeuwde hg
tegen de manschappen van zgn lijfwacht,
die de wacht in de buitengalerg hadden.
Een lange, magere Afridi kwam binnen.
Lieden van dit ras kennen het woord angst
niet.
„Welke zgn uw bevelen, sahib?" vroeg
hij norsch, zijn geweer onachtzaam tusschen
de beenen stekend.
„Gelast Chirine Bibi onmiddellijk hier te
komen!" commandeerde Alam Khan.
„Heeft mijn Heer me laten roepen, vroeg
even later Chirine, die haastig kwam toe-
geloopen. Zij trok haar sluier over haar
borst, opdat hg haar gejaagde ademhaling
niet zou opmerken.
De Cobra keek haar strak aan. „Waarom
zou ik anders iemand naar je toe gestuurd
dat indien de internationale oorlogssto
kers ooit hun bedoelingen, het Duitsche
rijk aan te vallen willen verwezenlijken,
deze hun poging van het Duitsche volk en
de Duitsche weermacht een verweer zullen
ondervinden, waarvan de propagandisten
der omsingeling zich thans nog niet de
juiste voorstellen schijnen te kunnen ma
ken.
Ook in dezen zin mijn kameraden, was
uw strijd in Spanje als leer voor onze te
genstanders een strijd voor Duitschland. Wij
willen echter ook degenen gedenken aan
wier zijde gij hebt gestreden. Wij geden
ken de Italiaansehe kameraden, die dappere
en trouw hun bloed en leven op het spel
zetten voor dezen strijd der beschaving te
gen de vernietigingEn wij gedenken voor
al het land zelf, van waar gij zoo juist zijt
gekomen. Spanje heeft een ontzettend lot
moeten verdragen. Gij hebt, soldaten van
het legioen, met eigen oogen de vernietiging
gezien.
Gg hebt echter vooral het geluk gehad in
Spanje te staan onder het bevel van een
veldheer, die uit eigen kracht tot bes'ui-
ten, onwrikbaar aan de overwinning geloo-
vi nd, tot redder van zijn volk werd. Wij
hebben in dit oogenblik allen slechts den
oprechten en hartelijken wensch, dat het
thans het edele Spaansche volk vergund
moge zijn onder de geniale leiding van de
zer. man een nieuwe trotsche opstanding te
voltrekken.
DE NEDERLANDSCHE BLOEMBOLLEN
OP DE WERELDTENTOONSTELLING
TE NEW-YORK.
Ze zouden worden verbrand.
In welk een ruime mate de door de Ne
derlandsche bollenkweekers aan de wereld
tentoonstelling te New-Rork geschonken
tulpen de aandacht hebben getrokken, is
niet alleen gebleken toen dit millioen bloe
men het geheele tentoonstellingsterrein „in
vuur en vlam" zette en de bezoekers met
verwondering vervulde, maar het kwam
ook tot uiting in de wgze waarop de pu
blieke opinie reageerde op de mededeeling
dat, toen de bloemen uitgebloeid waren, de
bollen zouden worden verbrand. Dit heeft
in de ingezonden stukken-rubrieken der
dagbladen een kleine storm van veront
waardiging gewekt. De New-York Times
heeft aan dit feit zelfs een redactioneel ar
tikel gewijd. Na verklaard te hebben dat
deze maatregel voortvloeit uit een door de
Nederlandsche bollenkweekers met de Ame-
rikaansche douane gemaakte afspraak,
schrijft het blad onder andere: „Zal nie
mand zijn stem verheffen ten bate van onze
bollen"? Moet ons douane-systeem afdalen
tot een vorm van vandalisme? Kan de re
geering niet vooruit komen zonder bloemen
te vertrappen?"
AMERIKAANSCHE RADIO-UITZENDING
GEWIJD AAN NEDERLAND.
De populaire „hutspot".
De Municipal Broadcasting Company te
New-York heeft een uitzending gewijd aan
Nederland, naar aanleiding van de Neder
landsche deelneming aan de wereldtentoon
stelling. Voor deze uitzending hebben ge
sproken de heeren Pierre van Paassen, de
Nederlandsche schrgver wiens boek „Days
of our Years" tot de meest gelezen werken
in de Vereenigde Staten behoort, prof. A.
Barnouw van Columbia University, dr. Van
Aken, secretaris van de Nederlandsch-Ame-
rikaansche K. v. K., Van den Hoek, de tuin
bouwkundige adviseur van Rockefeller Cen
ter, I. van Dijke, directeur van het hotel
Astor en mr. Bierens de Haan, general-
manager van het Nederlandsche paviljoen,
Jan van Bommel, sólo-tenor van St. Pa
tricks Cathedral heeft gezongen „Mooi Hol
land" van Hakker en „O jubel mijn hart"
van Kor Kuiler. Het was een bijzonder
leerzame en aardige uitzending, waaraan
een min of meer humoristisch element niet
ontbrak. Door het vurige pleidooi van den
heer Van Dijke voor de hutspot, waarbg
deze bekende hoteldirecteur verklaarde dat
„hutspot" de nationale spgs der Nederlan
ders bezig is zich in New-York groote po
pulariteit te verwerven.
hebben", repliceerde hg woedend.
Chirine wist, dat het toonen van angst
een veroordeeling voor haar zou zijn.
„Uw slavin wou alleen maar vragen,
waarom u haar had laten halen", ant
woordde ze verzoenend.
„Ben jg op de hoogte van een plan tot
ontvluchten van die beide Engelsche ge
vangenen
„Ik? Wat hebben ze nu weer voor dom
migheden aan mijn Heer verteld?" vroeg
de Perzische met de grootste verbazing.
„Die Mongool beweert
„Over hem heb ik een boekje open te
doen!" antwoordde prompt en heftig Chi
rine. ,,'t Is verrader. Hg en de eunuch wil
den u vermoorden, lieve man".
„Dat weet ik", foeterde Alam Khan. „En
het vetste van die beide zwgnen zal zoo
aanstonds ter dood worden gebracht."
Uitgelaten klapte Chirine in haar han
den. Een oogenblik vergat ze haar beide
beschermelingen en, dat hun vlucht afhan
kelijk was van Jaffir, die 's avonds haar
bevelen zou moeten ten uitvoer brengen.
De gedachte aan de zoo lang verbeide
zoete wraak vervulde geheel haar jong,
primitief gemoed.
Toen de Cobra haar verrukking zag, ver
anderde zijn stemming.
„jg en ik, samen, Oh beminde bloem, die
ik vol verlangen aan mijn hart wensch te
drukken, zullen hem zien sterven. Kom
mee.
„Welke foltering zal hg te verduren heb
ben?" informeerde Chirine zittengaand.
„Vier stieren door zweepslagen opgejaagd
naar de vier windstreken zullen hem uit
elkaar scheuren", zei Alam Khan„Kus
me, mgn paarl van schoonheid".
De politieke toestand had
een ongunstigen invloed op
het vervoer,
In het aan aanheelhouders uitgebrachte ver
slag over het boekjaar 1938 van de Stoom
vaart Maatschappy „Zeeland" gevestigd te
Vlissingen, wordt er op gewezen, dat het
bedrijf in hoofdzaak op het passagiersver-
keer tusschen Engeland en net Continent
v.v. is aangewezen, zoodat het te begrgpen
valt, dat de politieke spanningen, die zich
juist tgdens de zomermaanden tot een
noogtepunt ontwikkelden, van storenden
invloed zgn geweest op het passagiersver
voer. De ontvangsten bleven uit dien hoofde
aanzienlijk bij het vorige jaar ten achter.
Deze omstandigheden in aanmerking ge
nomen, mogen de bedrgfsresultaten echter
toch nog bevredigend worden geacht. Het
totaal der in beide richtingen vervoerde
passagiers bedroeg 87733 (v.j. 98882).
Het goederenvervoer, in totaal 17949 ton,
was aanmerkelijk minder dan in het vorige
jaar (28758 ton), deels door een afneming
van het stukgoedvervoer van Duitschland
naar Engeland, grootendeels echter door
een sterk verminderde export van uien naar
Engeland. Het aantal vervoerde zakken
post bedroeg 222.228 (v.j. 237.856).
In Februari van het verslagjaar werd de
uitgeschreven 4 pet. Eerste Hypothecaire
Obligatieleening, groot 2 millioen gulden,
ruim overteekend. Op grond van de gewg-
zigde statuten werd tegen het einde van
1938 besloten tot uitgifte van 1500 prefe
rente aandeelen elk groot f 1000, waarvan
een bedrag van nom. f 33.000 werd ge
plaatst en volgestort in December 1938, ter
wijl het restant werd geplaatst en volge
stort op 2 Januari 1939. Deze f 1.500.000
preferente aandeelen deelen in de winsten
van 1 Januari 1939 af.
Gememoreerd wordt in 't verslag, den bouw
door de Kon. Mpij. „de Schelde" te Vlis
singen van twee motormailschepen I'oor
rekening van de Maatschappij. Met groote
erkenteigkheid wórdt voorts herinnerd het
feit, dat H. M. de Koningin de doop
plechtigheid vervulde en aan het schip den
naam „Koningin Emma" gaf. Op 4 Juni
werd de „Koningin Emma" in den geregel-
den dienst gesteld. Het tweede schip werd
door Prins Bernhard te water gelaten en
„Prinses Beatrix" gedoopt. Dit schip zal
ongeveer begin Juli 1939 in de vaart wor
den gebracht.
De exploitatie-ontvangsten beliepen in
1938 f 2.080.085 tegen f 2.399.478 in 1937. In
het cgfer van 1937 was een bate wegens
Benassteun ad f 54.727 begrepen.
In het zelfstandig pensioenfonds van het
personeel werden door onze Maatschappg
wederom de premies der gesloten pensioen
verzekeringen gestort.
De exploitatiekosten bedroegen f 1.514.223
in 1938, tegen f 1543.750 in 1937.
Zooals uit de overgelegde Exploitatie
rekening bigkt beliep in het boekjaar 1938
het voordeelig saldo van de exploitatie der
schepen f 565.862 (in 1937: f 855.728). waar
van in mindering komt het nadeelig saldo
der Nevenbedrg'ven ad f 22.687. Het over
schot der exploitatie-rekening bedraagt dus
f 543.175.
Blijkens de winst- en verliesrekening is
aan dit overschot der exploitatierekening
nog de bate koersverschillen op beleggingen
toegevoegd, ad f 1.211. Het totaal bedrag
wordt dus f 544.386. Van dit bedrag gaat in
totaal af een bedrag aan lasten groot
f 351.245.
Mitsdien wgst het boekjaar 1938 een sal
do winst aan van f 193.141, waaraan nog
is toe te voegen het saldo winst A° Po ad
f 42.(^5, zoodat de beschikbare winst per
31 Dec. 1938 bedraagt f 235.836.
De directie stelt voor dit bedrag aan te
wenden voor afschrgvingen f 2.360 aan de
rekening reserve voor vlootvernieuwing
f 50.000 toe te voegen en voorts een bedrag
van f 140.780 te reserveeren voor bgzondere
uitgaven en diverse doeleinden. Het saldo
winst A° Po ad f 42.695 wordt voorgesteld
naar nieuwe rekening over te brengen.
Abonnementen en Advertentiën voor dit
blad worden aangenomen door den Agent
I. DE BLAUWE.
„Geeft mijn Heer zijn toestemming, dat
ik Gulbundun ga waarschuwen, smeekte
Chirine. „Zg, ook verfoeit den eunuch."
„Laat het kind met rust. We hebben geen
oogenblik te verliezen, behalve voor, wat
ik je te zeggen heb,onze liefde be
treffende
Een half uur later, terwijl Alam Khan en
Chirine keken naar de langen touwen, die
om polsen en enkels van den in onmacht
gevallen Jaffir vastgemaakt werden,
schreef Khoon de Mongool een brief.
„Aan den Bevelhebber van de legers van
de Sirkar, saluut en vrede.
De brenger van deze missive zal u den
weg wijzen naar de plaats, waar u den Man
met den-Sluier, dien u zoo lang gezocht
hebt, zult vinden. Haast u te komen.
Om de waarheid van het geschrevene te
staven, bied ik mezelf aan als gijzelaar.
Khoon, afstammeling van Ghenghis
Khan imperator.
Terwijl hg gebogen zat over den nog
natten inkt, dacht de dwerg er over, wien
hij belasten zou met de overbrenging van
den compromitteerenden brief. Indien hg
zoek raakte zou de dood, die hem van zoo
nabij bedreigde, nog veel onafwendbaarder
zijn. Wien zou hij kunnen vertrouwen? Een
innerigke stem antwoordde: Niemand.
Dan zou hij hem zelf gaan overhandigen
aan den sahib, bevelhebber van de Britsche
hulp-expeditie: hg en niemand anders.
Hg liep de breede trap af, toen een koe
rier, in de haast, in het voorbggaan tegen
hem aanliep. Zijn zenuwen waren tot bar
sten toe gespannen. Hg strekte een arm
uit en door den boodschapper bij zgn sclnju-
der te grijpen bracht hij dezen tot stilstaan.
(Wordt vervolgd).
