ME
TRIUMPH
ling
;en
BINNENLAND.
KRONIEK van den DAG.
d
MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHECRT.) VAN ZATERDAG 8 APRIL 1939.
No. 84.
Iers
tURG
ikerij
■iten»
lend,
VORST COBRA
Een nieuwe koersdaling op
de. Beurs.
met de
iding.
enkele
goede
ig met
faat 14,.
romme
ling met
echt-
fcvragen
(burg.
laeee
4, 5,
kistjes
120, 25,
Snip-
ekende
igen.
aan-
Vos-
len van
jtalage.
Lange
e»»n
|ngsbu-
ïesser-
vele
goede
rioting
Dril 's
ferge-
tingsl,
ver-
Delft.
auto-
Klein
167.
Italië overweldigt Albanië
Italië handelt thans met Albanië, gelijk
Duitschland onlangs met Tsjechië handel
de. De Duce heeft gemeend van het kleine
Balkanland een Italiaansch protectoraat te
moeten maken. Uit de verschillende be
schouwingen, welke van links en rechts
aan deze zaak gewijd worden, is op te
maken, dat het voornaamste motief voor
deze overweldiging wordt gevormd door
het verlangen der Italiaansche regeering
naar een belangrijke strategisch steunpunt
op het Balkan-schiereiland. Mussolini
vreest blijkbaar ook, dat er binnen afzien
baren tijd maar al te gemakkelijk een nieu
we oorlog in Europa kan uitbreken. Het
lijdt geen twijfel, dat de Balkan dan weer
'.V
een der brandpunten zou zijn. Italië wil
zich nu maar alvast van een goede stelling
ter plaatse verzekeren.
Andere (economische) motieven kunnen
slechts een ondergeschikte rol hebben ge
speeld. In economicis heeft Albanië maar
weinig beteekenis voor Italië, zoo weinig,
dat al de rompslomp, die men zich te Rome
voor de bezetting er van getroost, nooit
goed te maken zou zijn, ging het niet om
andere dingen.
Voor het overige zijn de gevolgen van
deze Italiaansche gewelddaad uiteraard nog
op geen stukken na te overzien. Men kan
er eigenlijk alleen maar van zeggen, dat zo
een nieuw symptoom vormt van het ontzet
tende onheil, dat ons werelddeel schijnt te
bedreigen. Het broeit thans aan alle kan
ten. Men heeft het gevoel, dat er nu niet
veel meer moet gebeuren, of het pande
monium van Mars breekt weer los.
Men heeft in de afgeloopen weken te
Londen de hoop gekoesterd, dat Mussolini,
die onlangs zonder twijfel uitermate onaan
genaam verrast werd door de Duitsche be
zetting van Bohemen en Moravië, te vin
den zou zijn voor een politieke ommekeer,
d.w.z. voor een verbreking van de spil Ro
meBerlijn en een samengaan met Frank
rijk en Engeland. Op het oogenblik zal die
hoop vermoedelijk wel weer in rook opge
gaan zijn.
Interessant in dit verband is een brief, die
gister door de N.R.C. werd gepubliceerd,
een brief uit Parijs, geschreven door
iemand, die connecties heeft in Romeinsche
politieke kringen. Aan twee personen, die
uit Rome terugkeerden en die Italië en den
Duce (beiden zijn zijn persoonlijke vrien
den) zeer goed kennen, had de briefschrij
ver inlichtingen gevraagd over de politieke
situatie te Rome. De een antwoordde: „Ik
heb dikwijls geconstateerd, dat de groote
meerderheid van het Italiaansche volk zich
meer dan ooit van Duitschland verwijderd
voelt. Vrijwel overal in Italië heeft de man
van de straat het gevoel, dat sedert de
verdwijning van Oostenrijk het land voort
durend door Hitier gedupeerd is. De ge
dachte van een oorlog aan de zijde van
Duitschland en tegen Frankrijk doet hem
duidelijk leed. Maar, zoo voegde de zegs
man er aan toe, vrijwel de geheele Italiaan
sche regeering met uitzondering mis
schien van drie ministers koestert met-
betrekking tot Duitschland de gevoelens
van den man van de straat! En zie hier
twee feiten, voor de authenticiteit waarvan
ik kan instaan. Wat ook de houding van
Italië ten opzichte van Albanië in de zeer
nabije toekomst zijn mag, Mussolini heeft
met nadruk de Zuid-Slavische regeering
aanbevolen om de oplossing van het Kro
atische vraagstuk te verhaasten, welk
vraagstuk Hitier reeds exploiteert voor zijn
denkbeeld: Een Duitsch protectoraat over
Kroatië.
Een tweede feit van beteekenis: een fas
cistisch minister heeft Graaf Szembeck,
den ondersecretaris van het Poolsche mi
nisterie van buitenlandsche zaken,, ver
klaard dat het Italiaansche leger binnen
kort op het Duitsche leger zou hebben te
stooten. Maar waarschijnlijk zal Mussolini
ondanks alles en zelfs indien hij de hand
z°u grijpen, welke Chamberlain hem toe
steekt er nog eenigen tijd van afzien zich
Door MARK CHANNING.
10).
Nog een beetje duizelig kwam ze over
eind en wierp haar deken weg. Haar groo
te oogen doorzochten de duisternis. Voor
haar verhief zich een donkere bergketen,
omhuld door een purperen nachtmantel'.
Ergens achter haar vlamde een vuur: hoog
boven op een heuvel, waar een felle wind
woei, praatten twee mannen in berg-
dialeet.
Huiverend trok ze de deken, al rook deze
ook nog zoo vies, weer over zich heen. In
haar dunnen nachtjapon, haar eenig klee-
dingstuk, had ze 't koud. Dit gebaar deed
haar denken aan majoor Colin Gray, die
nauwelijks een paar uur geleden haar een
zijden sjaal om de schouders had gehangen.
De onbeduidendste herinnering wordt be
langrijk en niet gauw vergeten, indien ze
op liefde betrekking heeft, doch er is geen
schrijnender leed, dan de herinnering aan
een voorbij geluk.
Met het hoofd in de handen dwong ze zich
tot nadenken. Ze kreeg een hevig verlan
gen, om te vluchten. Vluchten tot eiken
prijs. Zich van dien heuvel afwerpen en dan
hollen door de duisternis, zoo hard ze kon
naar de zalige vrijheid. Ze verwierp het plan
als onuitvoerbaar: ze had geen schoenen.
Gesteld, dat ze het klaarspeelde weg te ko
men zonder door een kogel geraakt te wor
den, dan zouden die scherpe leirotsen gauw
haar bloote voeten hebben opengereten. Ze
zou vallen en tegen den morgen door haar
te ver van den Führer te verwijderen. En
kele van zijn intiemste vrienden vragen
zich met angst af of Mussolini na de an
nexatie van Oostenrijk en .Tsjechoslavakije
toegelaten te hebben, het risico zal aanvaar
den zich weldra tegenover een Duitsch
Europa te zien geplaatst. Een fascistisch
schrijver herinnerd er den Duce onlangs
aan, dat Machiavelli de overwinning, die
een van de twee verbondenen dank zij den
ander, welke veel machtiger is, behaalde,
noodlottig vond."
De andere persoonlijkheid, een oude
vriend van Mussolini, dien hij sedert zijn
jeugd bewondert, verklaarde echter, dat
hij den Duce zeer veranderd had gevonden.
De uitoefening van de absolute macht
schijnt den Italiaanschen dictator het ge
voel voor grenzen en het gevoel voor het
mogelijke te hebben doen verliezen. De
groote en gemakkelijke successen hebben
Mussolini tenslotte sterk gedeprimeerd.
Overigens spreekt hij tegenover zijn ver
trouwden over Hitler met minachting. Maar
aldus mijn zegsman, hij ziet zijn beste vrien
den steeds minder. Somber en verbitterd
zondert hij zich af. Ik vrees ten sterkste,
dat onze groote Mussolini voortaan aan
iedere logische voorspelling ontsnapt. Hij
verliest zich meer en meer in het niet te
voorziene, in het irrationeele. Staan de be
langen van zijn dictatuur hem nog toe zijn
lot los te maken van dat van den anderen
dictator, gelijk het belang van Italië zou
eischen? Ik weet het niet, alles is moge
lijk. Om hem te begrijpen is logica niet
meer voldoende". Dit waren de woorden
van een van de oprechtste en oudste vrien
den van den Duce
Commentaar is hierbij overbodig. Al
leen deze vraag: Mussolini weet dus niet
meer, wat hij doet?
Gift van het Prinselijk paar.
Naar wij vernemen hebben Prinses Julia
na en Prins Bernhard aan het bestuur der
Groninger gemeenschap een gift voor het
werk dier stichting doen toekomen.
DE VROUWEN VREDESGANG.
Men schrijft ons:
Ook dit jaar mag de Vrouwen Vredes
gang zich alom in een groote belangstelling
verheugen. Juist de tijdsomstandigheden
versterken blijkbaar het verlangen bij de
vrouwen, om ongeacht haar politieke of
godsdienstige gezindheid, uiting te geven
aan haar wil naar een rechtvaardigen vre
de. De oproep, die in grooten getale ver
spreid wordt, luidt dan ook:
Vrouwen en Moeders van Nederland,
Diep verontrust over de dreiging van een
nieuwen wereldoorlog en over het onrecht,
dat in de wereld heerscht,
in de wetenschap, dat de volkeren den
oorlog niet willen, roepen wij U op deel te
nemen aan den zesden Vrouwen Vredes
gang, die op Woensdag 17 Mei te Rotter
dam zal worden gehouden. Schaart U bij de
duizenden, die zonder onderscheid van
politieke of godsdienstige overtuiging
door haar stil getuigenis van den wil naar
een Rechtvaardigen Vrede een beroep doen
op het geweten der menschheid.
Van een groot aantal vereenigingen van
zeer verschillende richting heeft de Stich
ting Centraal Comité Vrouwen Vredesgang
bij de voorbereiding medewerking mogen
ontvangen. Tal van comité's zijn gevormd,
die de propaganda plaatselijk ter hand heb
ben genomen.
Ook in het buitenland bestaat groote be
langstelling; reeds kan bericht worden, dat
uit Engeland, Frankrijk, Griekenland, Hon
garije, Indië, Noorwegen, Schotland, Ver.
Staten en Zwitserland bewijzen van instem
ming zijn gekomen. Zooals reeds is mede
gedeeld, zal de Vrouwen Vredesgang dit
jaar op 17 Mei, den dag vóór Hemelvaarts
dag, gehouden worden te Rotterdam, waar
toe B. en W. van die stad reeds toestem
ming hebben verleend.
Finantieel economisch
weekoverzicht.
Uitwerking van de politieke
spanning. De eerste tabaks-
inschrijving. De vooruitzich
ten voor suiker en rubber on
bevredigend, Aanwijzingen
voor een stijging van den ren
tevoet.
Het wordt bijna een eentonige geschie
denis om iedere week tè moeten wijzen op
den ongunstigen invloed, die er van den
politieken toestand uitgaat op de fond-
senmarkt. De mogelijkheid is groot, dat
de toestand van onzekerheid voorloopig
nog zal aanhouden en dat hierdoor een
ongunstige uitwerking op het bedrijfsle
ven zelf zal uitgaan. Hiervan zijn reeds
verschillende teekenen aanwezig.
Een voorbeeld van weifeling treft men
aan in de scheepvaart. Het is een bekend
feit, dat de gemiddelde leeftijd van de
Nederlandsche handelsvloot te hoog is en
dat de meeste schepen niet meer beant
woorden aan de eischen, die aan het mo
derne verkeer worden gesteld. In de cri
sisjaren was het niet mogelijk om tot ver
nieuwing over te gaan, hoewel de aan-
bouwkosten uiterst laag waren! Thans zijn
de middelen bij de meeste maatschappijen
wel beschikbaar, zij het niet altijd in vol
doende mate. Maar de voornaamste hin
derpaal is thans de onzekerheid, of de
vervolgers gevonden worden.
Diana Lindsay dacht en dacht, haar han
den gevouwen om de smalle knieën, terwijl
langzaam lauwe tranen neervielen.
Opeens werd haar eenzaamheid overwel
digd door de Verschrikking in eigen per
soon. Zware stappen klonken op den rots
bodem en Alam Khan de Cobra verscheen.
Zijn hooge gestalte, die afgeteekend tegen
den nachtelijken hemel nog imponeerender
scheen, gaf haar terwijl hij brutaal op haar
neerzag het gevoel van totale? willoosheid,
de willoosheid van een konijn in tegen
woordigheid van een slang. Haar persoon
lijkheid, haar ondernemingsgeest weken op
den achtergrond voor de drukkende boos
aardigheid, die van hem uitging; veront
waardiging en angst werden zelfs uit haar
ziel verdreven, waarin niets overbleef dan
een afschuwelijk gevoel van slaafheid; niet
temin, hoe wanhopig de toestand ook
scheen, ze wist, dat ze dit het hoofd moest
bieden, anders zou ze verloren zijn.
„Kun je paardrijden?" donderde de bas
stem, die kortgeleden thuis door haar
kleedkamer had gedreund.
Zij knikte toestemmend niet bij machte
een woord te uiten in het inlandsche dia
lect. Het leek vreemd, maar 't was minder
vrees voor eigen lot, die haar als verlamde,
dan angst steeds verder van haar vader
verwijderd te worden. Nooit was de gedach
te aan Sir John sterker geweest, dan nu.
„Goed" zei Alam Khan. „Dan gaan we
over vijf minuten weg. Sta op!"
„Ik heb geen kleeren", antwoordde ze,
met haar neus in den wind, niettegenstaan
de haar innerlijke ellende. Diep in haar we
zen kwam haar geheele vrouwzijn in op-
aanbouwkosten van de schepen wel een
behoorlijk rendement in de toekomst ver
zekeren. Zoo is het voorloopig onzeker of
de vernieuwing van onze handélsvloot wel
in een zoodanig tempo zal geschieden als
noodig moet worden geacht om haar po
sitie in het internationale scheepvaartver
keer te handhaven.
De terughouding en de weifeling bij het
plaatsen van nieuwe bestellingen komt
waarschijnlijk nog in sterkere mate in
Amerika tot uitdrukking Er zijn daar te
lande duidelijke teekenen van vermoeid
heid in de conjunctuurontwikkeling, die
eensdeels moet worden toegeschreven aan
de pessimistische beoordeeling van den-
toestand in Europa, anderdeels als een
natuurlijke terugslag moet worden be
schouwd op de groote bedrijvigheid in de
tweede helft van het vorige jaar.
Hier ter beurze is de stemming niet
alleen in aansluiting met New York, maar
ook onder den invloed van den steecis
wisselenden toestand op politiek gebied
overwegend flauw geweest. Als men de
koerslijst van de hoogste en laagste notee
ringen van het eerste kwartaal overziet,
dan blijkt, dat er sedert begin Januari
een sterke 'daling is ingetreden. Vooral
de toestand van de Indische cultures laat
veel te wenschen over. Zoo mag worden
geconstateerd, dat de vooruitzichten van
de rubber weinig bevredigend zijn Dit is
niet zoo zeer het geval met de statistische
positie, die juist een vooruitgang te zien
geeft, maar wel met de prijsontwikkeling.
Het verschijnsel, dat de prijs niet in over
eenstemming is met de gunstige verhou
ding tusschen verbruik en wereldversche
pingen moet waarschijnlijk ook al weer
voor een groot deel aan den internationa
len toestand en aan het aigemeen lage
prijsniveau voor de goederen worden toe
geschreven. De wereldverschepingen be
droegen gedurende de eerste twee maan
den 14.161 tons minder dan het wereld-
verbruik. De cijfers waren nl. voor de
verschepingen 157 567 en voor het ver
bruik 171 728. Geheel verschillend was de
toestand verleden jaar, toen de versche
pingen juist 24.935 ton grooter waren dan
het verbruik. Men dient echter in aanmer
king te nemen, dat het exportpercentage
toen 70 pet. bedroeg en thans 50 pet. Voor
de maatschappijen is deze betere statisti
sche positie dus slechts een schrale troost,
daar zij belangrijk minder mogen produ-
ceeren dan verleden jaar. Het vorige jaar
bedroegen de wereldvoorraden einde Fe
bruari 546.056 tegen thans 460.507. Het is
echter juist te vreezen, dat de verminderde
voorraden, wat Engeland betreft, aanlei
ding zullen zijn, dat de Britsche belan
gen zullen aandringen op een verruiming
van het exportpercentage, in de vergade
ring van het Internationale Comité, die
in Mei zal worden gehouden. Die ver
ruiming zou dan per 1 Juli in werking
treden. In rubberkringen vreest men, dat
daarvan een verdere daling van den prijs
het gevolg zal zijn en het Is de vraag of
de iets grootere productie daar tegen op
zal wegen. In het algemeen blijft men dus
de dividendvooruitzichten voor het loo-
pende jaar ongunstig beoordeelen, nog af
gezien van de verwachtingen over het 'af
geloopen jaar, die ook al niet hoog ge
spannen zijn.
De tabak staat er evenmin bijzonder
gunstig voor, ook al is men in tabaks
kringen tamelijk tevreden over de resulta
ten, die bij de eerste inschrijving werden
geboekt. Het contingent voor den Duit-
schen invoer voor het tweede kwartaal is
met 15 pet. verlaagd vergeleken rnet het
eerste kwartaal van 1939 en het vierde
kwartaal 1938. Men had in verband hier
mede verwacht, dat de Duitsche koopers
zich zeer terughoudend zouden toonen.
Dit laatste is echter nogal meegevallen,
daarvan die zijde niet veel minder werd
gekocht dan verleden jaar bij de inschrij
ving. De stemming voor de middentabak
ken was tamelijk vast. Ook Amerika heeft
als opkooper niet teleurgesteld, waar
schijnlijk als gevolg van de gedeeltelijke
mislukking van den Amerikaanschen dek
blad oogst, de z.g. Connecticut Shade.
Immers het tekort, dat er uit dezen oogst
aan dekblad bestaat, moet worden aan
gevuld met Sumatradek.
Intusschen zijn de gemiddelde prijzen
voor deze inschrijving lager geweest dan
voor dezelfde tabak verleden jaar werd
besteed, een verschijnsel, waarmede men
tevoren reeds rekening had gehouden in
verband met de geringere kwaliteit van
den oogst. De gemiddelde prijs bedroeg
nl. 118 cent tegen verleden jaar 142 cent
voor dezelfde partijen. Voor de Deli Mij.
bedroeg de gemiddelde prijs 145 cent vo
rig jaar 173, Deli Batavia 78 tegen 109,
Senembah 106 tegen 120. Er bestaat alle
reden om aan te nemen, dat de gemid
delde prijs van den geheelen oogst lager
zal uitkomen dan verleden jaar.
Ook ten opzichte van den suiker is men
op het oogen blik niet optimistisch gestemd.
Weliswaar wordt ook dit jaar een groo
tere afzet naar Britsch-Indië verwacht in
verband met den tegenvallenden oogst
daar te lande, maar aan den anderen kant
houdt men er rekening mede, dat het af
zetgebied in China zoo goed als verlo
ren is, daar Japan zoo goed als geheel in
de behoefte voorziet door Formosasuiker
naar China uit te voeren. Voor het oogen
blik is de toestand nog vrij bevredigend
en de Nivas heeft den verkoopprijs nog
eenige malen kunnen verhoogen. Voor
het jaar 1940 wordt geen belangrijke uit
breiding van den oogst verwacht.
In de afdeeling voor industrieele fond
sen is de stemming beïnvloed door de pu
blicatie van eenige belangrijke jaarver
slagen, zooals dat van de Hollandsche
Draad en Kabelfabriek, waarvan het sal
do der exploitatierekening is gestegen van
816.023 in 1937 tot 995.424 in 1938
Het dividend wordt verhoogd van 7 tot
7% pet. Men heeft in het afgeloopen jaar
het voordeel gehad, dat de grondstoffen
prijzen geen belangrijke schommelingen
vertoonden. Er bestond daardoor een rede
lijk goede winstmarge. Ook de Nederland
sche Kabelfabriek verhoogde haar divi
dend en wel van 22 tot 25 pet.; het jaar
verslag is nog niet gepubliceerd.
Gunstige financieele resultaten had
voorts de Rotterdamsche Droogdok Mij.
te boeken. De winst van 395 millioen te
gen 332 millioen. Het dividend werd
verhoogd van 10 tot 12% pet. Het blijkt
zooals wij trouwens reeds vroeger te ken
nen gaven, dat de maatschappij en dat
geldt ook voor andere scheepsbouw-maat-
schappijen de bedrijvigheid voor het oogen
blik vooral te danken heeft aan bestel
lingen voor rekening van de Marine.. Men
hoopt natuurlijk, dat particuliere orders
deze bestellingen later zullen kunnen ver
vangen. Een groot deel van de winst
wordt hier in het bedrijf gehouden voor
afschrijving en reserveering.
Op de beleggingsmarkt was de stem
ming tamelijk gedrukt, hoewel het 'aanbod
op zich zelf niet omvangrijk was. Over
het algemeen bestaat de opvatting, dat
het laagste punt van den rentevoet wel
bereikt is en dat voor dè toekomst reke
ning moet worden gehouden met een
lichte stijging van de rente.
Hieronder volgt het koersverloop gedu
rende de afgeloopen week:
3—3% Nederland 1938 99%— 98%— 99
Kol. Bank 148%—145%—152—147 ¥2
Unilever 127%—132%—125—126%
Philips 192%—189—201—189—193
Anaconda 20%18%20%18%
US Steel 40%—38%—41—37%
Kon. Petr. 297%—295%—307—297%
—300%
A'dam Rubber 192%—190—199—192%
Ned. Scheepv. Unie 103102106%103
H.V.A. 396%—395—412—399—404%
Javasche Cult- 179—178—187—179
Deli Bat. Mij. 175—172
Deli Mij. 193%—189%—198—191
Senembah 183—181%—190%—179
(Ingez. Med.)
,,DE SOVJET-UNIE BEHOEFT NIET TE
MOBILISEEREN OM GEREED TE ZIJN."
Havas meldt uit Moskou: Tijdens een
bijeenkomst van communistische militaire
leiders in het district Kiev heeft Mekhlis,
de plaatsvervangende commissaris van
oorlog, verklaard, dat de Sovjet-Unie niet
behoeft te mobiliseeren om voor iedere
mogelijke gebeurtenis gereed te zijn. Er is,
zeide hij, in Europa en in de geheele we
reld slechts een land, dat een krachtige
consequente en van vertrouwen vervul
de politiek voert, en dat is de Sovjet-Unie.
Wij vreezen geen enkele bedreiging en be
hoeven in een oogenblik van paniek niet,
zooals de anderen doen, bondgenooten te
zoeken en te mobiliseeren. De wijze en
vooruitziende politiek van onze regeering
stelt ons in staat, met vertrouwen en
kalmte, doch met een waakzaam oog, de
ontwikkeling van de gebeurtenissen te vol
gen en ze van top tot teen bewapend ter
kennis te nemen.
doetje qoed!
stand tegen de begeerte, welke ze las in de
wreede oogen, die vlamden als twee vuren.
„Die zul je hebben".
Zich omkeerend, schreeuwde hij een be
vel. Even kwam de onzinnige gedachte bij
haar op, den dolk, dien hij in zijn gordel
droeg, weg te rukken en zich op hem te
werpen, doch de tegenstand zou vruchte
loos zijn en haar een oogenblikkelijken dood
kosten. Was er dan nergens uitkomst? Ze
wist niet waar.
Wel een minuut lang bleef Alam Khan
Diana met zijn oogen verslinden, terwijl zij
in stilte bad om redding, op welke wijze
dan ook.
Een jonge bergbewoner, een knappe man,
het bovenlijf bloot kwam nader over den
ongelijken weg, die onder zijn voeten af
brokkelde en wierp een hoopje kleeren voor
het jonge meisje neer.
„Trek deze aan", beval norsch de Cobra.
Zij aarzelde.
„Indien je je ooren voor niets hebt snijd
ik ze af", snauwde hij, het heft van een
langen dolk in zilveren scheede heen en
weer slingerend. Verblind door tranen, stak
ze een bevende hand uit en trok de kleeren
naar zich toe.
„Gauw een beetje", knarste hij, anders ga
je maar ongekleed te paard.
Hij bleef er bij staan, terwijl zij ze aan
trok.
Ge zjjt niet zonder vrienden. De bemoe
digende woorden van de lange gestalte in
het wit waren waar, zei Diana in zich zelf.
Ze had vrienden. Ze was de dochter van den
Britschen resident in Yanistan; haar vader
zou naar den Mir gaan, die hulptroepen
zou zenden. Of wel, majoor Colin Gray zou
komen opdagen. Daar was ze zeker van. En
ze wist ook, dat ze niet de slavin was van
dezen man. En in het ergste geval bleef
haar altijd de dood. De strijdlustigen aard
van haar vader kwam weer boven. In vlot
Yanisch slingerde ze Alam Khan, den Co
bra, woorden van diepe verachting toe,
afgewisseld door bijtende spot en bedrei
gingen van afschuwelijke straf.
De Cobra bleef onbewogen en stom. Hij
bediende zich van stilzwijgendheid als het
doeltreffendste wapen tegen een verschrik
te vrouw.
„Lafaard", spotte ze, ofschoon baar stem
beefde. „Je durft me niet te antwoorden".
Haar moed maakte plaats van doodsangst
toen hij repliceerde:
„In mijn harem, waarheen ik je voer,
zullen mijn andere vrouwen je wel ant
woorden. Op elke andere Mem-sahib, dan
jij, zou ik zelfs mijn dolk niet willen afve
gen, want hij is van goede harding".
Hij spoog werktuigelijk.
„Maar jij bent onder je gelijken een vor
stin en jij bevalt me".
Zijn grof accent joeg haar minder angst
aan dan de blik uit zijn oogen.
„Je bent een beest", riep ze met kleur-
looze lippen, „en krankzinnig er bij."
Hij trad een stap nader.
„Indien het krankzinnig is een vrouw te
begeeren, dan ben ik 't vast en zeker", zei
hij, met zijn vingers door zijn baard woe
lend. ,,'t Is een groote eer om te trouwen
met een berghoofd. Mijn vrouwen zijn dol
op me".
Als voor een melaatsche, die zich aan
haar vastklemde, deinsde de fantasie van
Diana terug voor de voorstelling, welke
(Ingez. Med.)
deze woorden opriepen. Woede en angst
maakten zich van haar meester. Indien ze
er in slaagde hem héél, héél boos te maken,
zou hij haar mogelijk dooden. Dan zou ze
gered zijnDoch aan den anderen kant,
indien ze zijn woede opwekte, zonder dat
hij haar doodde. Zij rilde.
„Een blanke trouwt alleen met den man
van wien zij houdt", zei ze met onvaste
stem.
„Nu van mij houden zul je zeker", lachte
spottend Alam Khan.
„Ik zal nooit van iemand houden, die niet
getoond heeft, dat ik hem meer waard ben
dan zijn eigen leven".
De luide lach van den Cobra galmde tus
schen de sombere heuvels, in de steile ra
vijnen honderden spottende echo's oproe
pend.
„Uit vrees je anders stom te maken"
de Cobra betastte zijn dolk „ga naar be
neden, naar de paarden toe".
Met opzet deed hij uitkomen haar te
tutoiëeren.
Wonderbaarlijk thuis in de ruime, blau
we jas en de wijde geplooide pantalon der
bergbewoners, liep het jonge meisje lang
zaam langs de helling van den heuvel om
laag. De jonge, half ontkleede man, die
haar het bundeltje kleeren gebracht had,
kwam bij haar met een grijzen Kathiawar-
hengst.
„Voor u", zei hij kortaf en huiverde.
„Hebt u 't koud", vroeg Diana binnens
monds, bij intuïtie voelend, dat hij haar
gunstig gezind was.
„U draagt mijn kleeren", fluisterde Tiroz,
„maar u moet opstijgen".
(Wordt vervolgd)