ME TRIUMPH ling ;en BINNENLAND. KRONIEK van den DAG. d MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHECRT.) VAN ZATERDAG 8 APRIL 1939. No. 84. Iers tURG ikerij ■iten» lend, VORST COBRA Een nieuwe koersdaling op de. Beurs. met de iding. enkele goede ig met faat 14,. romme ling met echt- fcvragen (burg. laeee 4, 5, kistjes 120, 25, Snip- ekende igen. aan- Vos- len van jtalage. Lange e»»n |ngsbu- ïesser- vele goede rioting Dril 's ferge- tingsl, ver- Delft. auto- Klein 167. Italië overweldigt Albanië Italië handelt thans met Albanië, gelijk Duitschland onlangs met Tsjechië handel de. De Duce heeft gemeend van het kleine Balkanland een Italiaansch protectoraat te moeten maken. Uit de verschillende be schouwingen, welke van links en rechts aan deze zaak gewijd worden, is op te maken, dat het voornaamste motief voor deze overweldiging wordt gevormd door het verlangen der Italiaansche regeering naar een belangrijke strategisch steunpunt op het Balkan-schiereiland. Mussolini vreest blijkbaar ook, dat er binnen afzien baren tijd maar al te gemakkelijk een nieu we oorlog in Europa kan uitbreken. Het lijdt geen twijfel, dat de Balkan dan weer '.V een der brandpunten zou zijn. Italië wil zich nu maar alvast van een goede stelling ter plaatse verzekeren. Andere (economische) motieven kunnen slechts een ondergeschikte rol hebben ge speeld. In economicis heeft Albanië maar weinig beteekenis voor Italië, zoo weinig, dat al de rompslomp, die men zich te Rome voor de bezetting er van getroost, nooit goed te maken zou zijn, ging het niet om andere dingen. Voor het overige zijn de gevolgen van deze Italiaansche gewelddaad uiteraard nog op geen stukken na te overzien. Men kan er eigenlijk alleen maar van zeggen, dat zo een nieuw symptoom vormt van het ontzet tende onheil, dat ons werelddeel schijnt te bedreigen. Het broeit thans aan alle kan ten. Men heeft het gevoel, dat er nu niet veel meer moet gebeuren, of het pande monium van Mars breekt weer los. Men heeft in de afgeloopen weken te Londen de hoop gekoesterd, dat Mussolini, die onlangs zonder twijfel uitermate onaan genaam verrast werd door de Duitsche be zetting van Bohemen en Moravië, te vin den zou zijn voor een politieke ommekeer, d.w.z. voor een verbreking van de spil Ro meBerlijn en een samengaan met Frank rijk en Engeland. Op het oogenblik zal die hoop vermoedelijk wel weer in rook opge gaan zijn. Interessant in dit verband is een brief, die gister door de N.R.C. werd gepubliceerd, een brief uit Parijs, geschreven door iemand, die connecties heeft in Romeinsche politieke kringen. Aan twee personen, die uit Rome terugkeerden en die Italië en den Duce (beiden zijn zijn persoonlijke vrien den) zeer goed kennen, had de briefschrij ver inlichtingen gevraagd over de politieke situatie te Rome. De een antwoordde: „Ik heb dikwijls geconstateerd, dat de groote meerderheid van het Italiaansche volk zich meer dan ooit van Duitschland verwijderd voelt. Vrijwel overal in Italië heeft de man van de straat het gevoel, dat sedert de verdwijning van Oostenrijk het land voort durend door Hitier gedupeerd is. De ge dachte van een oorlog aan de zijde van Duitschland en tegen Frankrijk doet hem duidelijk leed. Maar, zoo voegde de zegs man er aan toe, vrijwel de geheele Italiaan sche regeering met uitzondering mis schien van drie ministers koestert met- betrekking tot Duitschland de gevoelens van den man van de straat! En zie hier twee feiten, voor de authenticiteit waarvan ik kan instaan. Wat ook de houding van Italië ten opzichte van Albanië in de zeer nabije toekomst zijn mag, Mussolini heeft met nadruk de Zuid-Slavische regeering aanbevolen om de oplossing van het Kro atische vraagstuk te verhaasten, welk vraagstuk Hitier reeds exploiteert voor zijn denkbeeld: Een Duitsch protectoraat over Kroatië. Een tweede feit van beteekenis: een fas cistisch minister heeft Graaf Szembeck, den ondersecretaris van het Poolsche mi nisterie van buitenlandsche zaken,, ver klaard dat het Italiaansche leger binnen kort op het Duitsche leger zou hebben te stooten. Maar waarschijnlijk zal Mussolini ondanks alles en zelfs indien hij de hand z°u grijpen, welke Chamberlain hem toe steekt er nog eenigen tijd van afzien zich Door MARK CHANNING. 10). Nog een beetje duizelig kwam ze over eind en wierp haar deken weg. Haar groo te oogen doorzochten de duisternis. Voor haar verhief zich een donkere bergketen, omhuld door een purperen nachtmantel'. Ergens achter haar vlamde een vuur: hoog boven op een heuvel, waar een felle wind woei, praatten twee mannen in berg- dialeet. Huiverend trok ze de deken, al rook deze ook nog zoo vies, weer over zich heen. In haar dunnen nachtjapon, haar eenig klee- dingstuk, had ze 't koud. Dit gebaar deed haar denken aan majoor Colin Gray, die nauwelijks een paar uur geleden haar een zijden sjaal om de schouders had gehangen. De onbeduidendste herinnering wordt be langrijk en niet gauw vergeten, indien ze op liefde betrekking heeft, doch er is geen schrijnender leed, dan de herinnering aan een voorbij geluk. Met het hoofd in de handen dwong ze zich tot nadenken. Ze kreeg een hevig verlan gen, om te vluchten. Vluchten tot eiken prijs. Zich van dien heuvel afwerpen en dan hollen door de duisternis, zoo hard ze kon naar de zalige vrijheid. Ze verwierp het plan als onuitvoerbaar: ze had geen schoenen. Gesteld, dat ze het klaarspeelde weg te ko men zonder door een kogel geraakt te wor den, dan zouden die scherpe leirotsen gauw haar bloote voeten hebben opengereten. Ze zou vallen en tegen den morgen door haar te ver van den Führer te verwijderen. En kele van zijn intiemste vrienden vragen zich met angst af of Mussolini na de an nexatie van Oostenrijk en .Tsjechoslavakije toegelaten te hebben, het risico zal aanvaar den zich weldra tegenover een Duitsch Europa te zien geplaatst. Een fascistisch schrijver herinnerd er den Duce onlangs aan, dat Machiavelli de overwinning, die een van de twee verbondenen dank zij den ander, welke veel machtiger is, behaalde, noodlottig vond." De andere persoonlijkheid, een oude vriend van Mussolini, dien hij sedert zijn jeugd bewondert, verklaarde echter, dat hij den Duce zeer veranderd had gevonden. De uitoefening van de absolute macht schijnt den Italiaanschen dictator het ge voel voor grenzen en het gevoel voor het mogelijke te hebben doen verliezen. De groote en gemakkelijke successen hebben Mussolini tenslotte sterk gedeprimeerd. Overigens spreekt hij tegenover zijn ver trouwden over Hitler met minachting. Maar aldus mijn zegsman, hij ziet zijn beste vrien den steeds minder. Somber en verbitterd zondert hij zich af. Ik vrees ten sterkste, dat onze groote Mussolini voortaan aan iedere logische voorspelling ontsnapt. Hij verliest zich meer en meer in het niet te voorziene, in het irrationeele. Staan de be langen van zijn dictatuur hem nog toe zijn lot los te maken van dat van den anderen dictator, gelijk het belang van Italië zou eischen? Ik weet het niet, alles is moge lijk. Om hem te begrijpen is logica niet meer voldoende". Dit waren de woorden van een van de oprechtste en oudste vrien den van den Duce Commentaar is hierbij overbodig. Al leen deze vraag: Mussolini weet dus niet meer, wat hij doet? Gift van het Prinselijk paar. Naar wij vernemen hebben Prinses Julia na en Prins Bernhard aan het bestuur der Groninger gemeenschap een gift voor het werk dier stichting doen toekomen. DE VROUWEN VREDESGANG. Men schrijft ons: Ook dit jaar mag de Vrouwen Vredes gang zich alom in een groote belangstelling verheugen. Juist de tijdsomstandigheden versterken blijkbaar het verlangen bij de vrouwen, om ongeacht haar politieke of godsdienstige gezindheid, uiting te geven aan haar wil naar een rechtvaardigen vre de. De oproep, die in grooten getale ver spreid wordt, luidt dan ook: Vrouwen en Moeders van Nederland, Diep verontrust over de dreiging van een nieuwen wereldoorlog en over het onrecht, dat in de wereld heerscht, in de wetenschap, dat de volkeren den oorlog niet willen, roepen wij U op deel te nemen aan den zesden Vrouwen Vredes gang, die op Woensdag 17 Mei te Rotter dam zal worden gehouden. Schaart U bij de duizenden, die zonder onderscheid van politieke of godsdienstige overtuiging door haar stil getuigenis van den wil naar een Rechtvaardigen Vrede een beroep doen op het geweten der menschheid. Van een groot aantal vereenigingen van zeer verschillende richting heeft de Stich ting Centraal Comité Vrouwen Vredesgang bij de voorbereiding medewerking mogen ontvangen. Tal van comité's zijn gevormd, die de propaganda plaatselijk ter hand heb ben genomen. Ook in het buitenland bestaat groote be langstelling; reeds kan bericht worden, dat uit Engeland, Frankrijk, Griekenland, Hon garije, Indië, Noorwegen, Schotland, Ver. Staten en Zwitserland bewijzen van instem ming zijn gekomen. Zooals reeds is mede gedeeld, zal de Vrouwen Vredesgang dit jaar op 17 Mei, den dag vóór Hemelvaarts dag, gehouden worden te Rotterdam, waar toe B. en W. van die stad reeds toestem ming hebben verleend. Finantieel economisch weekoverzicht. Uitwerking van de politieke spanning. De eerste tabaks- inschrijving. De vooruitzich ten voor suiker en rubber on bevredigend, Aanwijzingen voor een stijging van den ren tevoet. Het wordt bijna een eentonige geschie denis om iedere week tè moeten wijzen op den ongunstigen invloed, die er van den politieken toestand uitgaat op de fond- senmarkt. De mogelijkheid is groot, dat de toestand van onzekerheid voorloopig nog zal aanhouden en dat hierdoor een ongunstige uitwerking op het bedrijfsle ven zelf zal uitgaan. Hiervan zijn reeds verschillende teekenen aanwezig. Een voorbeeld van weifeling treft men aan in de scheepvaart. Het is een bekend feit, dat de gemiddelde leeftijd van de Nederlandsche handelsvloot te hoog is en dat de meeste schepen niet meer beant woorden aan de eischen, die aan het mo derne verkeer worden gesteld. In de cri sisjaren was het niet mogelijk om tot ver nieuwing over te gaan, hoewel de aan- bouwkosten uiterst laag waren! Thans zijn de middelen bij de meeste maatschappijen wel beschikbaar, zij het niet altijd in vol doende mate. Maar de voornaamste hin derpaal is thans de onzekerheid, of de vervolgers gevonden worden. Diana Lindsay dacht en dacht, haar han den gevouwen om de smalle knieën, terwijl langzaam lauwe tranen neervielen. Opeens werd haar eenzaamheid overwel digd door de Verschrikking in eigen per soon. Zware stappen klonken op den rots bodem en Alam Khan de Cobra verscheen. Zijn hooge gestalte, die afgeteekend tegen den nachtelijken hemel nog imponeerender scheen, gaf haar terwijl hij brutaal op haar neerzag het gevoel van totale? willoosheid, de willoosheid van een konijn in tegen woordigheid van een slang. Haar persoon lijkheid, haar ondernemingsgeest weken op den achtergrond voor de drukkende boos aardigheid, die van hem uitging; veront waardiging en angst werden zelfs uit haar ziel verdreven, waarin niets overbleef dan een afschuwelijk gevoel van slaafheid; niet temin, hoe wanhopig de toestand ook scheen, ze wist, dat ze dit het hoofd moest bieden, anders zou ze verloren zijn. „Kun je paardrijden?" donderde de bas stem, die kortgeleden thuis door haar kleedkamer had gedreund. Zij knikte toestemmend niet bij machte een woord te uiten in het inlandsche dia lect. Het leek vreemd, maar 't was minder vrees voor eigen lot, die haar als verlamde, dan angst steeds verder van haar vader verwijderd te worden. Nooit was de gedach te aan Sir John sterker geweest, dan nu. „Goed" zei Alam Khan. „Dan gaan we over vijf minuten weg. Sta op!" „Ik heb geen kleeren", antwoordde ze, met haar neus in den wind, niettegenstaan de haar innerlijke ellende. Diep in haar we zen kwam haar geheele vrouwzijn in op- aanbouwkosten van de schepen wel een behoorlijk rendement in de toekomst ver zekeren. Zoo is het voorloopig onzeker of de vernieuwing van onze handélsvloot wel in een zoodanig tempo zal geschieden als noodig moet worden geacht om haar po sitie in het internationale scheepvaartver keer te handhaven. De terughouding en de weifeling bij het plaatsen van nieuwe bestellingen komt waarschijnlijk nog in sterkere mate in Amerika tot uitdrukking Er zijn daar te lande duidelijke teekenen van vermoeid heid in de conjunctuurontwikkeling, die eensdeels moet worden toegeschreven aan de pessimistische beoordeeling van den- toestand in Europa, anderdeels als een natuurlijke terugslag moet worden be schouwd op de groote bedrijvigheid in de tweede helft van het vorige jaar. Hier ter beurze is de stemming niet alleen in aansluiting met New York, maar ook onder den invloed van den steecis wisselenden toestand op politiek gebied overwegend flauw geweest. Als men de koerslijst van de hoogste en laagste notee ringen van het eerste kwartaal overziet, dan blijkt, dat er sedert begin Januari een sterke 'daling is ingetreden. Vooral de toestand van de Indische cultures laat veel te wenschen over. Zoo mag worden geconstateerd, dat de vooruitzichten van de rubber weinig bevredigend zijn Dit is niet zoo zeer het geval met de statistische positie, die juist een vooruitgang te zien geeft, maar wel met de prijsontwikkeling. Het verschijnsel, dat de prijs niet in over eenstemming is met de gunstige verhou ding tusschen verbruik en wereldversche pingen moet waarschijnlijk ook al weer voor een groot deel aan den internationa len toestand en aan het aigemeen lage prijsniveau voor de goederen worden toe geschreven. De wereldverschepingen be droegen gedurende de eerste twee maan den 14.161 tons minder dan het wereld- verbruik. De cijfers waren nl. voor de verschepingen 157 567 en voor het ver bruik 171 728. Geheel verschillend was de toestand verleden jaar, toen de versche pingen juist 24.935 ton grooter waren dan het verbruik. Men dient echter in aanmer king te nemen, dat het exportpercentage toen 70 pet. bedroeg en thans 50 pet. Voor de maatschappijen is deze betere statisti sche positie dus slechts een schrale troost, daar zij belangrijk minder mogen produ- ceeren dan verleden jaar. Het vorige jaar bedroegen de wereldvoorraden einde Fe bruari 546.056 tegen thans 460.507. Het is echter juist te vreezen, dat de verminderde voorraden, wat Engeland betreft, aanlei ding zullen zijn, dat de Britsche belan gen zullen aandringen op een verruiming van het exportpercentage, in de vergade ring van het Internationale Comité, die in Mei zal worden gehouden. Die ver ruiming zou dan per 1 Juli in werking treden. In rubberkringen vreest men, dat daarvan een verdere daling van den prijs het gevolg zal zijn en het Is de vraag of de iets grootere productie daar tegen op zal wegen. In het algemeen blijft men dus de dividendvooruitzichten voor het loo- pende jaar ongunstig beoordeelen, nog af gezien van de verwachtingen over het 'af geloopen jaar, die ook al niet hoog ge spannen zijn. De tabak staat er evenmin bijzonder gunstig voor, ook al is men in tabaks kringen tamelijk tevreden over de resulta ten, die bij de eerste inschrijving werden geboekt. Het contingent voor den Duit- schen invoer voor het tweede kwartaal is met 15 pet. verlaagd vergeleken rnet het eerste kwartaal van 1939 en het vierde kwartaal 1938. Men had in verband hier mede verwacht, dat de Duitsche koopers zich zeer terughoudend zouden toonen. Dit laatste is echter nogal meegevallen, daarvan die zijde niet veel minder werd gekocht dan verleden jaar bij de inschrij ving. De stemming voor de middentabak ken was tamelijk vast. Ook Amerika heeft als opkooper niet teleurgesteld, waar schijnlijk als gevolg van de gedeeltelijke mislukking van den Amerikaanschen dek blad oogst, de z.g. Connecticut Shade. Immers het tekort, dat er uit dezen oogst aan dekblad bestaat, moet worden aan gevuld met Sumatradek. Intusschen zijn de gemiddelde prijzen voor deze inschrijving lager geweest dan voor dezelfde tabak verleden jaar werd besteed, een verschijnsel, waarmede men tevoren reeds rekening had gehouden in verband met de geringere kwaliteit van den oogst. De gemiddelde prijs bedroeg nl. 118 cent tegen verleden jaar 142 cent voor dezelfde partijen. Voor de Deli Mij. bedroeg de gemiddelde prijs 145 cent vo rig jaar 173, Deli Batavia 78 tegen 109, Senembah 106 tegen 120. Er bestaat alle reden om aan te nemen, dat de gemid delde prijs van den geheelen oogst lager zal uitkomen dan verleden jaar. Ook ten opzichte van den suiker is men op het oogen blik niet optimistisch gestemd. Weliswaar wordt ook dit jaar een groo tere afzet naar Britsch-Indië verwacht in verband met den tegenvallenden oogst daar te lande, maar aan den anderen kant houdt men er rekening mede, dat het af zetgebied in China zoo goed als verlo ren is, daar Japan zoo goed als geheel in de behoefte voorziet door Formosasuiker naar China uit te voeren. Voor het oogen blik is de toestand nog vrij bevredigend en de Nivas heeft den verkoopprijs nog eenige malen kunnen verhoogen. Voor het jaar 1940 wordt geen belangrijke uit breiding van den oogst verwacht. In de afdeeling voor industrieele fond sen is de stemming beïnvloed door de pu blicatie van eenige belangrijke jaarver slagen, zooals dat van de Hollandsche Draad en Kabelfabriek, waarvan het sal do der exploitatierekening is gestegen van 816.023 in 1937 tot 995.424 in 1938 Het dividend wordt verhoogd van 7 tot 7% pet. Men heeft in het afgeloopen jaar het voordeel gehad, dat de grondstoffen prijzen geen belangrijke schommelingen vertoonden. Er bestond daardoor een rede lijk goede winstmarge. Ook de Nederland sche Kabelfabriek verhoogde haar divi dend en wel van 22 tot 25 pet.; het jaar verslag is nog niet gepubliceerd. Gunstige financieele resultaten had voorts de Rotterdamsche Droogdok Mij. te boeken. De winst van 395 millioen te gen 332 millioen. Het dividend werd verhoogd van 10 tot 12% pet. Het blijkt zooals wij trouwens reeds vroeger te ken nen gaven, dat de maatschappij en dat geldt ook voor andere scheepsbouw-maat- schappijen de bedrijvigheid voor het oogen blik vooral te danken heeft aan bestel lingen voor rekening van de Marine.. Men hoopt natuurlijk, dat particuliere orders deze bestellingen later zullen kunnen ver vangen. Een groot deel van de winst wordt hier in het bedrijf gehouden voor afschrijving en reserveering. Op de beleggingsmarkt was de stem ming tamelijk gedrukt, hoewel het 'aanbod op zich zelf niet omvangrijk was. Over het algemeen bestaat de opvatting, dat het laagste punt van den rentevoet wel bereikt is en dat voor dè toekomst reke ning moet worden gehouden met een lichte stijging van de rente. Hieronder volgt het koersverloop gedu rende de afgeloopen week: 3—3% Nederland 1938 99%— 98%— 99 Kol. Bank 148%—145%—152—147 ¥2 Unilever 127%—132%—125—126% Philips 192%—189—201—189—193 Anaconda 20%18%20%18% US Steel 40%—38%—41—37% Kon. Petr. 297%—295%—307—297% —300% A'dam Rubber 192%—190—199—192% Ned. Scheepv. Unie 103102106%103 H.V.A. 396%—395—412—399—404% Javasche Cult- 179—178—187—179 Deli Bat. Mij. 175—172 Deli Mij. 193%—189%—198—191 Senembah 183—181%—190%—179 (Ingez. Med.) ,,DE SOVJET-UNIE BEHOEFT NIET TE MOBILISEEREN OM GEREED TE ZIJN." Havas meldt uit Moskou: Tijdens een bijeenkomst van communistische militaire leiders in het district Kiev heeft Mekhlis, de plaatsvervangende commissaris van oorlog, verklaard, dat de Sovjet-Unie niet behoeft te mobiliseeren om voor iedere mogelijke gebeurtenis gereed te zijn. Er is, zeide hij, in Europa en in de geheele we reld slechts een land, dat een krachtige consequente en van vertrouwen vervul de politiek voert, en dat is de Sovjet-Unie. Wij vreezen geen enkele bedreiging en be hoeven in een oogenblik van paniek niet, zooals de anderen doen, bondgenooten te zoeken en te mobiliseeren. De wijze en vooruitziende politiek van onze regeering stelt ons in staat, met vertrouwen en kalmte, doch met een waakzaam oog, de ontwikkeling van de gebeurtenissen te vol gen en ze van top tot teen bewapend ter kennis te nemen. doetje qoed! stand tegen de begeerte, welke ze las in de wreede oogen, die vlamden als twee vuren. „Die zul je hebben". Zich omkeerend, schreeuwde hij een be vel. Even kwam de onzinnige gedachte bij haar op, den dolk, dien hij in zijn gordel droeg, weg te rukken en zich op hem te werpen, doch de tegenstand zou vruchte loos zijn en haar een oogenblikkelijken dood kosten. Was er dan nergens uitkomst? Ze wist niet waar. Wel een minuut lang bleef Alam Khan Diana met zijn oogen verslinden, terwijl zij in stilte bad om redding, op welke wijze dan ook. Een jonge bergbewoner, een knappe man, het bovenlijf bloot kwam nader over den ongelijken weg, die onder zijn voeten af brokkelde en wierp een hoopje kleeren voor het jonge meisje neer. „Trek deze aan", beval norsch de Cobra. Zij aarzelde. „Indien je je ooren voor niets hebt snijd ik ze af", snauwde hij, het heft van een langen dolk in zilveren scheede heen en weer slingerend. Verblind door tranen, stak ze een bevende hand uit en trok de kleeren naar zich toe. „Gauw een beetje", knarste hij, anders ga je maar ongekleed te paard. Hij bleef er bij staan, terwijl zij ze aan trok. Ge zjjt niet zonder vrienden. De bemoe digende woorden van de lange gestalte in het wit waren waar, zei Diana in zich zelf. Ze had vrienden. Ze was de dochter van den Britschen resident in Yanistan; haar vader zou naar den Mir gaan, die hulptroepen zou zenden. Of wel, majoor Colin Gray zou komen opdagen. Daar was ze zeker van. En ze wist ook, dat ze niet de slavin was van dezen man. En in het ergste geval bleef haar altijd de dood. De strijdlustigen aard van haar vader kwam weer boven. In vlot Yanisch slingerde ze Alam Khan, den Co bra, woorden van diepe verachting toe, afgewisseld door bijtende spot en bedrei gingen van afschuwelijke straf. De Cobra bleef onbewogen en stom. Hij bediende zich van stilzwijgendheid als het doeltreffendste wapen tegen een verschrik te vrouw. „Lafaard", spotte ze, ofschoon baar stem beefde. „Je durft me niet te antwoorden". Haar moed maakte plaats van doodsangst toen hij repliceerde: „In mijn harem, waarheen ik je voer, zullen mijn andere vrouwen je wel ant woorden. Op elke andere Mem-sahib, dan jij, zou ik zelfs mijn dolk niet willen afve gen, want hij is van goede harding". Hij spoog werktuigelijk. „Maar jij bent onder je gelijken een vor stin en jij bevalt me". Zijn grof accent joeg haar minder angst aan dan de blik uit zijn oogen. „Je bent een beest", riep ze met kleur- looze lippen, „en krankzinnig er bij." Hij trad een stap nader. „Indien het krankzinnig is een vrouw te begeeren, dan ben ik 't vast en zeker", zei hij, met zijn vingers door zijn baard woe lend. ,,'t Is een groote eer om te trouwen met een berghoofd. Mijn vrouwen zijn dol op me". Als voor een melaatsche, die zich aan haar vastklemde, deinsde de fantasie van Diana terug voor de voorstelling, welke (Ingez. Med.) deze woorden opriepen. Woede en angst maakten zich van haar meester. Indien ze er in slaagde hem héél, héél boos te maken, zou hij haar mogelijk dooden. Dan zou ze gered zijnDoch aan den anderen kant, indien ze zijn woede opwekte, zonder dat hij haar doodde. Zij rilde. „Een blanke trouwt alleen met den man van wien zij houdt", zei ze met onvaste stem. „Nu van mij houden zul je zeker", lachte spottend Alam Khan. „Ik zal nooit van iemand houden, die niet getoond heeft, dat ik hem meer waard ben dan zijn eigen leven". De luide lach van den Cobra galmde tus schen de sombere heuvels, in de steile ra vijnen honderden spottende echo's oproe pend. „Uit vrees je anders stom te maken" de Cobra betastte zijn dolk „ga naar be neden, naar de paarden toe". Met opzet deed hij uitkomen haar te tutoiëeren. Wonderbaarlijk thuis in de ruime, blau we jas en de wijde geplooide pantalon der bergbewoners, liep het jonge meisje lang zaam langs de helling van den heuvel om laag. De jonge, half ontkleede man, die haar het bundeltje kleeren gebracht had, kwam bij haar met een grijzen Kathiawar- hengst. „Voor u", zei hij kortaf en huiverde. „Hebt u 't koud", vroeg Diana binnens monds, bij intuïtie voelend, dat hij haar gunstig gezind was. „U draagt mijn kleeren", fluisterde Tiroz, „maar u moet opstijgen". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 5