Een eeiwoudig huismiddeltje BUITENLAND. GEMENGD NIEUWS. rbeumatiekkwaleu en lendepijn DUITSCHLAND br niemöller reeds een jaar in het concentratiekamp schuschnigg. ITALIË Enkele lichtingen onder de wapenen geroepen. 4 ENGELAND. werkloozen houden „ligstaking". becruteereng op malta. TSJECHOSLOVAKIJE. gedeelte van de goud reserve naar duitschland. GOEDE VANGST VAN DE ROTTERDAMSCHE POLITIE. verkeersovertreding LEIDT tot aanhouding van vluchteling. ZEVEN PERSONEN AANGEHOUDEN, VERDACHT VAN ZEDENMISDRIJVEN. JAPAN Boekenschouw. HET VREEMDELINGENVERKEER. tegen PERSKRONIEK. FRANKRIJK. TWEE BERUCHTE MOOBüiinAAjrtS GEARRESTEERD. De politie te Lyon heeft twee misdadi gers gearresteerd ,die erkend hebben drie moorden te hebben gepleegd. Bovendien heeft een van beiden, zekere Louis Charles Philippe, toen hij militairen dienst ver richtte aan boord van het adviesjacht ^Bellatrlx", geprobeerd dit schip in de lucnt te laten vliegen De ontploffing, te weeg gebracht door een kist met patronen heeft den commandant van het schip en een mindere het leven gekost. Twaalf man werden min of meer ernstig gewond. De beide misdadigers hebben bekend nog verdere moordaanslagen te hebben be raamd. In de kerk van ds. Niemöller te Dahlem is gisteravond een druk bezochte dienst gehouden ter gelegenheid van het feit, dat deze predikant een jaar geleden in een concentratiekamp werd opgesloten. In zijn preek heeft ds. Dress in het kort aan de droeve gebeurtenis van een jaar geleden herinnerd. De gemeente, zeide hij, wist waarom zjj in zoo grooten getale ter ker ke was getrokken. De gemeente bad voor de vier predikanten in „schutzhaft" en de vijf, die in afwachting van de behandeling van hun zaak, in de gevangenis, zitten Verscheidene delegaties van de evangeli sche gemeenten in Pruisen zijn gisteren te Berlijn aangekomen en. enkele hiervan woonden den dienst bij. Zal niet worden vervolgd. Weensche, welingelichte kringen verkla ren, dat Maandag JI. besloten is af te zien van iedere vervolging van Schuschnigg. Zij nemen aan, dat de oud-bondskanselier van Oostenrijk over enkele weken vertrekken zal uit hotel Metropole te Weenen, waar hij gevangen werd gehouden en dat hij zich zal terugtrekken in een klein plaatsje in Op- peroostenrijk. Sedert 27 Februari had de eehtgenoote van Schuschnigg verlof hem dagelijks een uur te bezoeken in hotel Metropole. Reuter meldt uit Rome: Gister zjjn de lichtingen 1915 tot en met 1918 onder de wapenen geroepen. De schat tingen van het aantal opgeroepen man schappen varieeren tusschen 60.000 en 200.000. Van officieele zijde wordt gespro ken van de volkomen normale oproeping van de lichting 1918 en manschappen van de drie voorgaande jaren, die vroeger als ongeschikt zijn afgekeurd. Tengevolge van het lagere geboortecijfer gedurende den wereldoorlog zijn deze vier lichtingen de kleinste. In niet-Italiaansche kringen meent men te weten, dat de noodzakelijkheid van handha- ving der legersterkte de eenige reden voor het oproepen der lichtingen is. Men gelooft, dpt andere lichtingen gedemobiliseerd zijn. Het D.N.B. meldt uit Rome: Het bericht van een Amerikaansch pers bureau over oproeping van vijf of zes lich tingen in Italië wordt in bevoegde Italiaan- sche kringen met de grootste stelligheid te gengesproken. De plakkaten, waarop dit be richt betrekking moet hebben, spreken slechts van de lichtingen 1917 en 1918 en gelden dan ook slechts voor de ieder voor jaar terugkeerende oproepingen. De maat regelen dragen niet in het minst het karak ter van een mobilisatie. Dat blijkt ook daaruit, dat de recruten zich tusschen 25 en 31 Maart naar alphabetische volgorde hebben aan te melden. Ieder, zoo wordt verder gezegd, kan er zich persoonlijk van overtuigen, dat van oploopen voor de aan plakbiljetten geen sprake is. Howard Carter overleden. Te Londen is gister overleden de be roemde oudheidkundige Howard Carter, de ontdekker van het graf van Toetank- amen. Reuter meldt uit Londen: Bijna honderd werkloozen zijn gister in de wandelgangen van het Lagerhuis op den grond gaan lig gen. De mannen waren in kleine groepjes op het huis aangekomen. Zij vroegen mi nister van handel Brown te spreken. Terwijl zij wachtten gingen zij liggen. Zp nepen: Wij willen werk. De betooging duurde slechts drie minuten. Toen werden de mannen door de politie verwijderd. Ongeregeldheden te Amritsar. is hJf gt ?enheid van het Muharram feest geregeidhi™ntSa5 (Britsch-Indië) tot on- gekomen tusschen Hindoes doJ? ^imedanen- Een Pers°on werd ge dood, zestien werden gewond. Britsche militairen bevmden zich ter plaatse. Zes tig personen werden gearresteerd. Het dra gen van wapens is verboden. De bewoners moeten zekere uren van den dag in huis Gister is naar Reuter meldt, de 'recru- teering voor de Malthezer artillerie, waar voor ook Maltezers zelf in aanmerking ko men, open gesteld. Het garnizoen van Mal ta is op volle sterkte gebracht en recruten voor de luchtdoelartillerie worden ge vraagd. overrlr»,I-hfleldt uit PraaS: De kwestie der rS/e viLT-T f?deelte van de goud" lantMs ^LJ,JfCh°"Sl0VakiJe aan Duitsch- schen de beide refeeeringen.^66"1™"181 tUS" „en0l1nbchtin betrouwbare bron ontvan- Duitschland gfud ter waJdf van ^tlf lioen Tsjechische kronen afstaan. De goud reserve van Tsjecho-Slovakpe bedraagt thans 2360 millioen Tsjechische krone? Dit bedrag werd genoemd in de laatste verklaring vanwege de Tsjechische natio- i Op den Kreekweg te Rotterdam surveil leerden op een dag in Juli van het vorig jaar twee agenten van politie, toen zjj een man zagen, die beantwoordde aan een sig nalement, dat de dienaren der wet zich in het hoofd geprent hadden. Het was een schilder, de 33-jarige l. van D., die in het Westen van Rotterdam woont. Een onderzoek van *s mans zakken lever de een merkwaardig resultaat op: drie pandhuisbriefjes, waarop twee damesrijwie len en een heerenrijwiel waren beleend, nummer- en rijbewijzen van auto's en een bewijs van een kosteloos rijwielmerk van een derde en tenslotte een bewijs van Ne derlanderschap, dat hem eveneens niet toe behoorde. Omdat de justitie in Dordrecht nog een appeltje met den schilder had te schillen, werd hij naar de Merwedestad op transport gesteld om daar nog een straf te ondergaan. Op het hoofdbureau van politie aan het Haagsche Veer, bevindt zich overigens een lijvig dossier, over 's mans oneerlijkheden en dat zijn er heel wat. Intusschen werd hij op verzoek van de Rotterdamsche politie reeds naar Rotterdam teruggebracht, om de rest van zijn „Dordtsche" straf in het huis van bewaring te Rotterdam uit te zit ten. De politie nam reeds eenigen tijd gele den op de kamers, die Van D. in Rotterdam bewoonde, een kijkje. Er werd nog een zeer groot aantal beleenbriefjes in een kast aan getroffen, waarop regenjassen en rijwielen waren beleend. De rijwielonderdeelen, een damestasch en eenige handschoenen, die in tusschen nog op zijn kamers aangetroffen waren, deden vermoedens koesteren, dat hij nog wel meer op zijn kerfstok zou hebben. Ten eerste bleek, dat hij in Nieuwen Hoorn een rijwiel had gestolen, waarmede hij naar Hellevoetsluis was gereden, met de bedoeling hier weer een diefstal te plegen, hetgeen hem inderdaad gelukte. Op het indrukwekkende lijstje komt voorts nog een diefstal van een heerenrijwiel te Rotterdam voor. Nadere opsporing leidde het onderzoek naar 's-Gravenhage, waar de schilder eenigen tijd geopereerd heeft. Hier sloeg hij zijn slag in zgn. huis-garages, klei ne gebouwtjes achter woonhuizen, waarin de eigenaar zijn auto kan stallen. In eenige van deze garages brak hij in en zes fietsen waren een welkome buit. Daarna koos de man Voorburg als jacht terrein. Hier ontvreemdde hij ergens een regenjas en twee fietsen werden meegeno men. In een schuur trof de politie twee bre tels aan, die de man in Delft gestolen moet hebben. Deze voorwerpen liet hij in deze schuur liggen, maar een tandem nam hij er voor in de plaats. Het lijstje vermeldt hierna diefstal van een fiets te Rotterdam, waarna Van D. te Gouda in een kiosk het bewijs van Nederlanderschap stal. Te Bleiswijk stal hij weer twee dames- handtasschen, te Zoetermeer nam hij een heerenrijwiel mee. Een bezoek aan Pijn- acker leverde hem een damesrijwiel op, dat hij in een schuur vond. Bij deze gelegenheid dreigde het echter spaak te loopen. Het werd gemerkt en een achtervolging werd ingezet. Van D. liet zich niet uit het veld slaan, hij stapte rustig af en zei tegen zijn achtervolgers, dat hij spoedig naar den dok ter moest en dat hij daarom de fiets even genomen had. „Maar hier heb je hem na tuurlijk terug", zei hij vriendelijk en de menschen lieten den haastigen man, die naar den dokter moest, gaan. Te Heenvliet brak Van D. in een con sumptietent in, waar hij een honderdtal prentbriefkaarten stal. Deze kaarten zijn in zijn woning eveneens door de politie aange troffen, evenals een verwarmingstoestel, dat ook uit de consumptietent gestolen was, Tenslotte brak hij in Den Haag nog eeni ge malen in, waarbij hij o.a. een portemon- naie met inhoud en eenige rijwielen stal. Van D. heeft alles bijeen een aanzienlijk aantal rijwielen gestolen, waarvan hij het grootste deel in Rotterdam beleend heeft Op zijn kamer trof men niet minder dan twaalf regenjassen aan, welke volgens Van D. door hem voor een vriend, zekeren G., wonende te Delft, in bewaring waren geno men. Ofschoon Van D. dóór verschillende pand huishouders pertinent herkend is, blijft hü ontkennen, iets met al deze feiten te maken te hebben. De Amsterdamsche politie hield gisteren een wielrijder, die op het Damrak in ver keerde richting reed, aan. De man, een 35- jarige Duitscher, kon zich niet legitimeeren en daarom werd hij meegenomen naar het bureau Warmoesstraat, waar bleek dat hij werd gezocht als verdacht van diefstal van een fiets, dezelfde fiets waarmede hij nu een verkeersovertreding had begaan. De man was op illegale wijze over de grens geko men en had in Bellingwolde een fiets weg genomen, om verder ons land in te trekken. Ook in de omgeving van Alkmaar had hij een fiets ontvreemd. Omstreeks December van het vorige jaar heeft de gemeentepolitie van De Rijp en Graft (N.H.) geassisteerd door den rijks- veldwacht, een onderzoek ingesteld naar een zedenmisdrijf, hetwelk te Rijp zou heb ben plaats gehad. Een groot aantal nog zeer jeugdige meisjes en jongens, in hoofd zaak schoolkinderen, werd toen een ver hoor afgenomen, waarna een verdachte uit De Rijp werd gearresteerd en overgebracht SCHOOL INGESTORT. Honderd kinderen bedolven hunner omgekomen. Drie' Gistermiddag is te Higasjiamagi, een dorp op het eiland Osjima in de prefectuur Kagosjima een school ingestort tijdens een zwaren storm. Honderd schoolkinderen werden onder de puinen bedolven. Drie hunner kwamen om het leven, tien wer den gewond. Acht dezer gewonde kinde ren zijn er ernstig aan toe. De overige kinderen konden ongedeerd geborgen wor den. naar het huis van bewaring te Alkmaar. Daarna werd een minïjieus en langdurig onderzoek ingesteld. Na verloop van eenige weken konden niet minder dan tien per sonen, woonachtig in De Rijp en in andere gemeenten, verdacht van diverse, meestal op zichzelf staande zedenmisdrijven, wor den achterhaald. Vijf personen zijn in het huis van bewaring te Alkmaar opgesloten. Naderhand is in de Rijp nog een arresta tie verricht en wel van een omstreeks 75- jarigen alleenwonenden man, die zich aan een zedenmisdrijf zou hebben schuldig ge maakt. Deze verdachte is eveneens in het huis van bewaring te Alkmaar opgesloten. Het verdere onderzoek in deze delecten heeft er toé geleid, dat gisteren nog een persoon, afkomstig uit de provincie Gelder land, werd gearresteerd. Deze zou het vori ge jaar in Graft eveneens een ernstig zeden misdrijf hebben gepleegd. Hjj is eveneens overgebracht naar het huis van bewaring te Alkmaar. In totaal zijn thans dertien verdachten achterhaald, waarvan er zeven zijn opgesloten. KIND UIT EEN RAAM GEVALLEN. Mej. Nagelbout te Hattum nam gister middag haar 2% jarig dochtertje mee naar den zolder, waar z\j het een en ander te doen had. In een onbewaakt oogenblik is het kind, dat aan het spelen was, uit een openstaand raam gevallen en van een hoog te van ongeveer zeven meter op straat te recht gekomen. Met een schedelbasisfrac- tuur is de kleine opgenomen. Er is weinig hoop op herstel. LIJK OPGEGRAVEN. Gistermorgen is op last van de justitie te Rotterdam het stoffelijk overschot van ze keren B., die gewoond heeft in de Rubroek- straat en daar op 2 Februari op 58-jarigen leeftijd is overleden, opgegraven voor see- tieonderzoek. Er loopen n.l. geruchten, dat de man geen natuurlijke dood gestorven is, doch vergiftigd is. De taak van de kerk in de Neder- landsehe volks- en staatsgemeen- schap, door Anton M. Brouwer G. F. Callenbach N.V., Nijkerk, 1939. Eén der aspecten van onze huidige cul tuurcrisis wordt gevormd door de onzeke re positie van de kerk in een wereld vol verwarring en maatschappelijken nood Voor deze onzekere positie sluiten sommi ge vertegenwoordigers der belangrijkste kerkgenootschappen gaarne de oogen. doch met hun ongemotiveerd optimisme bewij zen zij hun kerken geen dienst. Ds. Brouwer heeft zich door dit min of meer disciplinaire optimisme van het kerk genootschap, waartoe hij behoort, niet la ten weerhouden een moedig boek te schrijd ven. Eén van de zinnen, die hij in zijn slot woord neerschreef, had ook als aanhef kun nen dienen: „Om de toekomst van het Evangelie behoeft niemand zich ongerust te maken, om de toekomst van de officieele Nederlandsche Hervormde Kerk wèl/' De eerste hoofdstukken van het boek geven den theologischen grondslag voor de verdere beschouwingen over kerkorganisa tie, geloof, individu en gemeenschap. Daar bij wordt met nadruk gewezen op het ge vaar van de verwaarloozing der maat schappelijke realiteit: „een schuldverge ving, die zich niet betrekt op de geheele levenswerkelijkheid van den mensch, kar men geen schuldvergeving noemen", (blz 16). Dit houdt echter niet in, dat de kerk alle vormen van maatschappelijke werke lijkheid ook geheel voor het geloof mag opeischen, bijvoorbeeld door de begripper staat, volk, recht, enz. een zuiver christe lijken inhoud te geven. Volgens ds. Brou wer zijn genoemde vormen van samenle ving of samenwerking slechts „noodver ordeningen',', waarop veeleer de Bijbelsche woorden over het Noachitisch verbond dan de 10 geboden der Sinaï-wetgeving van toepassing zijn. Uit het voorafgaande vloeit logisch voort, dat de schrijver de begrippen „chris telijk" volk en „christelijken" staat van de hand wijst. De prediking kan zich slechts richten „tot staatsburgers en volks- genooten, die luisterend naar deze predi king, op de terreinen van volk en staat moeten trachten te handelen. Dit hande len is tegenover den eisch van het Evan gelie altijd een compromis, en dit zeer bewust en ook gewild, het is nooi de vol brenging van het gevraagde. De prediking van de Kerk staat zoo ten allen tijde „los" van de staat en „los" van het volk als richtinggevend in profetischen zin. Zoo wordt, niet een Christelijke staat gevormd, maar heeft men in het beste geval een staat, een overheid, die de richting, die de kerk profetisch aangeeft, tracht te volgen in het compromis," (blz. 78). De bladzijden over de prediking van de kerk in het hedendaagsche Nederlandsche volk bevatten treffende opmerkingen over het eenzijdig-stedeljjk karakter van menige staatkundige traditie en over de mogelijkheid van samenwerking tuschen de Protestantsche en de Katholieke bevol kingsgroepen; evenzoo over de verburger lijking van de kerk, die daardoor het ver trouwen van vele arbeiders verspeelde. Tegenover de sleur van een „christelij ke" politiek, die deze naam ten onrechte voert, plaatst de schrijver zjjn opvattingen over den „rechtsstaat", waarmee hij geheel iets anders bedoelt dan de juridische ab stracties, die dit begrip gewoonlijk over woekeren. Voor ds. Brouwer heeft een rechtsorde slechts zin, voor zoover ze is „Een rechtsorde, waar de onrechten weer worden opgenomen" (blz. 99). Met het propageeren van deze gedachte de eeni ge, die tot een juiste houding t.o.v. het werkloosheidsvraagstuk kan leiden zou de kerk nuttiger werk doen dan met het overdadig gebruiken van den term „chris telijk" in kwesties van practische partij politiek, die als zoodanig allerminst chris telijk zijn. De kerk zal haar zendingstaak in het Ne derlandsche volk alleen dan kunnen ver vullen, wanneer zij zich openstelt voor de maatschappelijke nooden van dezen tijd Daarvoor is echter „weinig minder noodig dan een algeheele omkeer." Laten wij ho pen, dat wij van deze ommekeer niet zoo heel ver meer af zijn! P. J. Bounian. III (Slot). Welke toeristen komen hier? In den goeden ouden tijd was ons vreem delingenverkeer bijna geheel afhankelijk van Duitschland. De Duitschers kwamen hier graag. Zij vonden hier een stamver want volk en een taal, die veel op die van hen geleek. Wanneer de Duitscher op reis ging, deed hij het goed en het geld liet hij graag rollen. Hij was dan ook een ge ziene gast, die vooral in de badplaatsen we kenlang verbleef. Nu de grenzen echter gesloten zijn, blijft de groote massa weg. Want van de 5 Mark, die de Duitscher mede mag nemen, komt hij niet ver. Toch staat Duitschland nog een maxi mum-bedrag voor plezier- «n zakenreizen toe. Dit bedroeg in het afgeloopen jaar 1.200.000 en was in het begin van het jaar reeds geheel besproken. Dat uit de vreemdelingen-statistiek, die voor het eerst over 1938 werd bijgehouden, blijkt, dat nog één vierde van het aantal buitenlanders dat ons land bezoekt Duit schers zijn, moet ons toch verwonderen. Ongetijfeld zullen de vele vluchtelingen en de Duitschers, die nog geld in het buiten land hebben staan, hier een belangrijk deel van hebben gevormd. Ook de Franschen worden de laatste ja ren meer en meer gemist. Sedert de Fran- sche devaluatie is het aantal Fransche toe risten sterk teruggeloopen. Want de halvee ring van den frank maakt, dat de hotel rekeningen voor hen precies verdubbeld zijn. Tegen deze economische tegenwerking is niets te doen. Men kan slechts hopen, dat de beter-gesitueerden toch nog zullen komen. Maar wel kan de propaganda op andere landen worden gericht. Ieder jaar overstroomen de Nederlanders België. De tegenprestatie van dit land is hier echter in het geheel niet mede in over eenstemming. Het aantal Belgen, dat ons land bezoekt is nog veel en veel te weinig. Na het instellen van een visum voor En- gelschen die Duitschland wilden bezoeken, is het doorgangsverkeer van West naar Oost verminderd. De Engelschen gingen meer naar Frankrijk en Zwitserland. Wie hier in den zomer van 1938 geweest is, heeft de ware invasie van Engelsche toeristen in deze landen kunnen constateeren. Toch heeft deze visum-maatregel ook het gevolg gehad, dat vele Engelschen nu al leen voor ons land overstaken of hun ver blijf hier verlengden. Van de gelegenheid om hier het week-end door te brengen wordt nog steeds een druk gebruik ge maakt. Naast de Engelsche, nemen de Ameri- kaansche toeristen een belangrijke plaats in. Zij komen zelfs meer dan de Franschen! En dat wil wat zeggen voor een land in een ander werelddeel. Volgens de gegevens van het „U.S. Department of Commerce" bezoeken de Amerikanen na Frankrijk, En geland, Duitschland, Italië en Zwitserland het meest Nederland. Hun gemiddeld ver blijf was hier in 1937 nog zeven dagen. Wat dit land betreft, behoeven wij dus niet te klagen. Toch zou door een intensieve pro paganda nog veel meer gedaan kunnen wor den. Want ons land heeft in de United States een goeden naam en niets trekt den Amerikaan meer aan dan zoo'n degelijk oud landje als Holland. Naast de Scandinaviërs, Zwitsers en Ita lianen komen uit bijna alle Europeesche landen nog kleinere contingenten vreemde lingen. Maar verwonderlijk is ook, dat het aantal toeristen uit andere wereldddeelen ook niet verwaarloosd mag worden. Vooral de Engelsche kroningsfeesten heb ben het „groottoerisme" een stoot gegeven. Deze brachten vele Zuid-Afrikanen, Noord en Zuid-Amerikanen en talrijke Engelschen uit de koloniën naar ons land. En nog blijft het aantal dezer groot-toeristen stijgen. De afstanden worden hoe langer hoe kleiner en een Europatrip met den eigen wagen voert de meesten ook door Nederland. Zoo was het aantal Australiërs, dat ons land in 1938 per auto bezocht, grooter dan dat der Luxemburgers en Egyptenaren! Er was eens een Spaansch journalist, die ons land had bezocht en toen de minder vleiende woorden schreef, dat men aan de grenzen van Nederland borden moest plaat sen met het opschrift „Land voor kinde ren en oude wijven". Nu was deze man on getwijfeld meer gewend, dan wij hier ooit hebben medegemaakt. En gelukkig! Toch typeert deze zin de rust en kalmte, die in ons land heerschen, niettegenstaande om ons heen zooveel gebeurt. Het rapport van de regeeringscommissie-Krayenhoff, die het vreemdelingenverkeer bestudeerde, con cludeerde, dat ons land te „saai" was. In derdaad stelt het de toeristen, die wereld stad-genoegens wenschen, teleur. Zij zijn hier verdwaald. Maar juist anderen trekt 't aan. Velen willen kennis maken met het land je, dat reeds zoo lang een hechte staat met enorme overzeesche gewesten vormt en toch eenvoudig en zich zelf blijft. Men is vlug geneigd de propaganda voor ons land te beperken tot molens, bloembol len en Volendam. Maar hoeveel meer is hier te vinden! Het zijn juist de tegenstel lingen, die den buitenlander treffen. Een klein land met de allures van een wereld rijk. Het is laag gelegen, doch heeft zich zelf uit de zee gepompt. Zoo'n rivier die hooger ligt dan het land, maakt op hem veel meer indruk dan een gebouw van tien tallen meters hoog! Maar ook het vele, dat in ons land be houden is, trekt hem aan. En hij vindt dit alles naast het moderne, juist zooals hjj het in zijn eigen land ook kan vinden. De bloembollenvelden zijn inderdaad een unicum, maar even interessant vindt hij de ware steden van kassen in het Westland. Oude gebouwen vindt men overal ter we reld, doch bijna nergens van die typisch oude stadjes met grachtjes en boogbrugge- tjes als Delft. En wanneer de buitenlander kennis wil maken met de moderne steden bouw, gaat hij naar Hilversum. Daar vindt hij de nieuwste villawijken en gebouwen, die hij zich maar denken kan. Ook de nieu we wijken van de groote steden zijn voor hem iets, dat hij nog nooit gezien heeft en even typisch Hollandsch als de markt van Middelburg en Alkmaar, die hij niet mag missen, wil hij met de echte agrarische Hol- landsche markten kennis maken. Hij krijgt achting voor een volk, dat eens de wereld-zeeën beheerschte, koloniën Dit huismiddeltje tegen rheumatiek, dat U zelf kunt Klaarmaken, zal U snel verlich ting van Uw pijnen brengen. Het is een voudig maar doeltreffend. Neem een schoo- ne flesch en vermeng hierin, door goed te schudden, 85 gram terpentijn en 15 Rheu- magic-olie (geconcentreerd) die U beide bü Uw apotheker of drogist kunt koopen. Een 15 grams-fleschje Rheumagic-olie (gecon centreerd) kost U maar 65 cent, dus met de terpentijn bent U voor ongeveer drie kwartjes klaar. Bevochtig de pijnlijke plaat sen met de aldus verkregen olie. Vooral niet wrijven of masseeren. Het geheim ligt in de Rheumagic-olie, die 5 krachtige, pijn- doodende bestanddeelen bevat; welke snel in de huid doordringen. Het zal U goed be vallen en is zoo gemakkelijk klaar te ma ken, dat het in elk geval de moeite van het probeeren waard is. Knip dit recept uit en haal het vandaag nog in huis. (Ingez. Med.) stichtte en ook kunstenaars en geleerden voortbracht. In de musea vindt hij talrijke werken van onze grootste schilders. In zijn land hangen de enkele kostbare Hollandsche schilderstukken op de beste plaats. De buitenlander ziet de grappig-kleine Zuiderzeehaventjes, de visschersschepen waaraan de wasch te drogen hangt, en daar naast een kunststuk als de Zuiderzee-wer- ken. Op een luttelen afstand van een groo te stad ontdekt hij een dorpje waar zeden en kleederdrachten zijn blijven bestaan. Hij bewondert de netheid en de verzorgdheid, de vlijt waarmede men overal werkt en het rijke land, waar een oogst bijna niet kan mislukken. Wanneer hü hiernaast de industrie ziet, die Nederland heeft, begrijpt hü pas waar om Nederland altijd een rijk land wordt genoemd: Het heeft alles, oud en nieuw, en het laat het zooveel mogelijk naast el kander voortbestaan. Niet voor-den vreem deling, maar voor de eigen volkskracht. En hier kan hij veel uit leeren. HET VRAGENUURTJE VAN DE N.C.R.V. Een man, die alles weet zonder gezien te hebben. In het maandblad „Lichtbeeld en Cul tuur" komt een artikeltje voor van „Luisteraar" over het vragenuurtje van de N. C. R. V. op Maandagavond. Deze „Luisteraar" zegt o.m. dat hij zich koste- lük geamuseerd heeft, toen de spreker van dit vragenuurtje het op Maandag 16 Janu ari had over de bioscoop, en hij schrijft dan verder: „Met een harde, brutale, zelfbewuste stem, op de toon van: „zoo is het en niet anders, heb 't hart eens te twijfelen aan de juistheid van wat ik je zeg", zeide de onbekende spreker (zijn naam staat niet vermeld in de omroepgids) de meest krasse dingen. Hü vertelde, dat hij nooit ofte nim mer een voet in een bioscoop heeft gezet, noch zal zetten. „Ik mijd de bioscoop tot eiken prijs, ook om er films over ons vor stelijk huis of natuurfilms te gaan zien". Zoo'n man weet dus uit eigen ervaring niets van de bioscoop af, zult ge zeggen. En hü zal er dus wel heel beschroomd en voorzichtig over spreken. Vergis u niet, ge achte lezer. Deze man weet alles. „De bioscoop", zoo decreteert hij, „biedt u de zwoele sfeer van het leven in de zon de. Zij is een der geraffineerdste middelen in Satan's hand om zielen te verleiden." Maar, vroeg hem goedig een briefschrijf ster, ik ben onlangs naar de film „Honderd mannen en één meisje" gaan zien. Ik vond die film heel lief en onschuldig. Mag dat nu ook al niet? Doch daar vaart onze cal vinistische Savonarola los in heftigen toorn en hü büt de lieve juffrouw toe: „Wat zegt u? Honderd mannen en één meisje? De ti tel zegt me al genoeg. Dat zijn natuurlijk honderd mannen, die met onbehoorlijke be doelingen allen op één meisje loeren. De film dus met een zwoele sfeer, vol begeer lijkheid des vleesches Dat zegt, of liever snauwt zoo'n man dan maar openlijk ten aanhoore van iedereen door de microfoon. Iedereen, die deze film gezien heeft en dat zijn er vele tienduizenden, waaron der ook, naar mij bekend is, tallooze belü- dende christenen weet, dat het een vol komen onschuldige film is, zonder het al lergeringste spoor van sexualiteit, zwoel heid of wat dan ook. De titel van de film, waaraan het klaarblükelijk onfrissche brein van den vragenuurtjesspreker zulke vunze gedachten verbond, heeft betrekking op honderd werklooze musici, die door een jong, onschuldig meisje het dochtertje van één hunner aan werk geholpen wor den. Juist door de jonge onschuld, de door niets verstoorde lieftalligheid van het meis je, waarmede zij haar vader en zün mak kers uit den nood weet te redden, door ze werk te bezorgen, heeft deze film de harten van duizenden gestolen. Zij kan dienen als voorbeeld van een waarlijke goede film. Hierover bestaat bij niemand, die deze film gezien heeft, de geringste twijfel. De N.C.R.V. acht het niet beneden zich zulke lasterpraatjes uit te zenden. De vraag rüst in hoeverre deze omroepvereeni- ging, die toch wel ten doel zal hebben door den omroep haar beginselen bü het Neder landsche volk te verbreiden, met het voort durend aan het woord laten van dezen al- wetenden meneer, niet bü ontelbaar velen weerzin opwekt. Mü is bekend, dat zijn ge praat ook voor tal van personen, die tot zün geestverwanten gerekend moeten wor den, reeds lang een bron van ergernis is. Wü moeten hierbij nog opmerken, dat de ze „Vragenuurtjes"-redenaars, naar wij ver namen, hun toespraken niet aan de Om- roep-Contröle-Commissie behoeven in te zenden. Wü zün intusschen maar niet boos gewor den. We hebben ons waarlijk geamuseerd. Kostelijk!"

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 7