Een eeiwoudig huismiddeltje
BUITENLAND.
GEMENGD NIEUWS.
rbeumatiekkwaleu en lendepijn
DUITSCHLAND
br niemöller reeds een jaar in
het concentratiekamp
schuschnigg.
ITALIË
Enkele lichtingen onder de
wapenen geroepen.
4 ENGELAND.
werkloozen houden
„ligstaking".
becruteereng op malta.
TSJECHOSLOVAKIJE.
gedeelte van de goud
reserve naar duitschland.
GOEDE VANGST VAN DE
ROTTERDAMSCHE POLITIE.
verkeersovertreding LEIDT tot
aanhouding van vluchteling.
ZEVEN PERSONEN AANGEHOUDEN,
VERDACHT VAN
ZEDENMISDRIJVEN.
JAPAN
Boekenschouw.
HET VREEMDELINGENVERKEER.
tegen
PERSKRONIEK.
FRANKRIJK.
TWEE BERUCHTE MOOBüiinAAjrtS
GEARRESTEERD.
De politie te Lyon heeft twee misdadi
gers gearresteerd ,die erkend hebben drie
moorden te hebben gepleegd. Bovendien
heeft een van beiden, zekere Louis Charles
Philippe, toen hij militairen dienst ver
richtte aan boord van het adviesjacht
^Bellatrlx", geprobeerd dit schip in de
lucnt te laten vliegen De ontploffing, te
weeg gebracht door een kist met patronen
heeft den commandant van het schip en
een mindere het leven gekost. Twaalf man
werden min of meer ernstig gewond. De
beide misdadigers hebben bekend nog
verdere moordaanslagen te hebben be
raamd.
In de kerk van ds. Niemöller te Dahlem
is gisteravond een druk bezochte dienst
gehouden ter gelegenheid van het feit, dat
deze predikant een jaar geleden in een
concentratiekamp werd opgesloten. In zijn
preek heeft ds. Dress in het kort aan de
droeve gebeurtenis van een jaar geleden
herinnerd. De gemeente, zeide hij, wist
waarom zjj in zoo grooten getale ter ker
ke was getrokken. De gemeente bad voor
de vier predikanten in „schutzhaft" en de
vijf, die in afwachting van de behandeling
van hun zaak, in de gevangenis, zitten
Verscheidene delegaties van de evangeli
sche gemeenten in Pruisen zijn gisteren te
Berlijn aangekomen en. enkele hiervan
woonden den dienst bij.
Zal niet worden vervolgd.
Weensche, welingelichte kringen verkla
ren, dat Maandag JI. besloten is af te zien
van iedere vervolging van Schuschnigg. Zij
nemen aan, dat de oud-bondskanselier van
Oostenrijk over enkele weken vertrekken
zal uit hotel Metropole te Weenen, waar hij
gevangen werd gehouden en dat hij zich zal
terugtrekken in een klein plaatsje in Op-
peroostenrijk. Sedert 27 Februari had de
eehtgenoote van Schuschnigg verlof hem
dagelijks een uur te bezoeken in hotel
Metropole.
Reuter meldt uit Rome:
Gister zjjn de lichtingen 1915 tot en met
1918 onder de wapenen geroepen. De schat
tingen van het aantal opgeroepen man
schappen varieeren tusschen 60.000 en
200.000. Van officieele zijde wordt gespro
ken van de volkomen normale oproeping
van de lichting 1918 en manschappen van
de drie voorgaande jaren, die vroeger als
ongeschikt zijn afgekeurd. Tengevolge van
het lagere geboortecijfer gedurende den
wereldoorlog zijn deze vier lichtingen de
kleinste.
In niet-Italiaansche kringen meent men te
weten, dat de noodzakelijkheid van handha-
ving der legersterkte de eenige reden voor
het oproepen der lichtingen is. Men gelooft,
dpt andere lichtingen gedemobiliseerd zijn.
Het D.N.B. meldt uit Rome:
Het bericht van een Amerikaansch pers
bureau over oproeping van vijf of zes lich
tingen in Italië wordt in bevoegde Italiaan-
sche kringen met de grootste stelligheid te
gengesproken. De plakkaten, waarop dit be
richt betrekking moet hebben, spreken
slechts van de lichtingen 1917 en 1918 en
gelden dan ook slechts voor de ieder voor
jaar terugkeerende oproepingen. De maat
regelen dragen niet in het minst het karak
ter van een mobilisatie. Dat blijkt ook
daaruit, dat de recruten zich tusschen 25
en 31 Maart naar alphabetische volgorde
hebben aan te melden. Ieder, zoo wordt
verder gezegd, kan er zich persoonlijk van
overtuigen, dat van oploopen voor de aan
plakbiljetten geen sprake is.
Howard Carter overleden.
Te Londen is gister overleden de be
roemde oudheidkundige Howard Carter,
de ontdekker van het graf van Toetank-
amen.
Reuter meldt uit Londen: Bijna honderd
werkloozen zijn gister in de wandelgangen
van het Lagerhuis op den grond gaan lig
gen. De mannen waren in kleine groepjes
op het huis aangekomen. Zij vroegen mi
nister van handel Brown te spreken.
Terwijl zij wachtten gingen zij liggen.
Zp nepen: Wij willen werk. De betooging
duurde slechts drie minuten. Toen werden
de mannen door de politie verwijderd.
Ongeregeldheden te Amritsar.
is hJf gt ?enheid van het Muharram feest
geregeidhi™ntSa5 (Britsch-Indië) tot on-
gekomen tusschen Hindoes
doJ? ^imedanen- Een Pers°on werd ge
dood, zestien werden gewond. Britsche
militairen bevmden zich ter plaatse. Zes
tig personen werden gearresteerd. Het dra
gen van wapens is verboden. De bewoners
moeten zekere uren van den dag in huis
Gister is naar Reuter meldt, de 'recru-
teering voor de Malthezer artillerie, waar
voor ook Maltezers zelf in aanmerking ko
men, open gesteld. Het garnizoen van Mal
ta is op volle sterkte gebracht en recruten
voor de luchtdoelartillerie worden ge
vraagd.
overrlr»,I-hfleldt uit PraaS: De kwestie der
rS/e viLT-T f?deelte van de goud"
lantMs ^LJ,JfCh°"Sl0VakiJe aan Duitsch-
schen de beide refeeeringen.^66"1™"181 tUS"
„en0l1nbchtin betrouwbare bron ontvan-
Duitschland gfud ter waJdf van ^tlf
lioen Tsjechische kronen afstaan. De goud
reserve van Tsjecho-Slovakpe bedraagt
thans 2360 millioen Tsjechische krone?
Dit bedrag werd genoemd in de laatste
verklaring vanwege de Tsjechische natio-
i
Op den Kreekweg te Rotterdam surveil
leerden op een dag in Juli van het vorig
jaar twee agenten van politie, toen zjj een
man zagen, die beantwoordde aan een sig
nalement, dat de dienaren der wet zich in
het hoofd geprent hadden. Het was een
schilder, de 33-jarige l. van D., die in het
Westen van Rotterdam woont.
Een onderzoek van *s mans zakken lever
de een merkwaardig resultaat op: drie
pandhuisbriefjes, waarop twee damesrijwie
len en een heerenrijwiel waren beleend,
nummer- en rijbewijzen van auto's en een
bewijs van een kosteloos rijwielmerk van
een derde en tenslotte een bewijs van Ne
derlanderschap, dat hem eveneens niet toe
behoorde. Omdat de justitie in Dordrecht
nog een appeltje met den schilder had te
schillen, werd hij naar de Merwedestad op
transport gesteld om daar nog een straf te
ondergaan.
Op het hoofdbureau van politie aan het
Haagsche Veer, bevindt zich overigens een
lijvig dossier, over 's mans oneerlijkheden
en dat zijn er heel wat. Intusschen werd hij
op verzoek van de Rotterdamsche politie
reeds naar Rotterdam teruggebracht, om
de rest van zijn „Dordtsche" straf in het
huis van bewaring te Rotterdam uit te zit
ten.
De politie nam reeds eenigen tijd gele
den op de kamers, die Van D. in Rotterdam
bewoonde, een kijkje. Er werd nog een zeer
groot aantal beleenbriefjes in een kast aan
getroffen, waarop regenjassen en rijwielen
waren beleend. De rijwielonderdeelen, een
damestasch en eenige handschoenen, die in
tusschen nog op zijn kamers aangetroffen
waren, deden vermoedens koesteren, dat hij
nog wel meer op zijn kerfstok zou hebben.
Ten eerste bleek, dat hij in Nieuwen
Hoorn een rijwiel had gestolen, waarmede
hij naar Hellevoetsluis was gereden, met de
bedoeling hier weer een diefstal te plegen,
hetgeen hem inderdaad gelukte.
Op het indrukwekkende lijstje komt voorts
nog een diefstal van een heerenrijwiel te
Rotterdam voor. Nadere opsporing leidde
het onderzoek naar 's-Gravenhage, waar de
schilder eenigen tijd geopereerd heeft. Hier
sloeg hij zijn slag in zgn. huis-garages, klei
ne gebouwtjes achter woonhuizen, waarin
de eigenaar zijn auto kan stallen. In eenige
van deze garages brak hij in en zes fietsen
waren een welkome buit.
Daarna koos de man Voorburg als jacht
terrein. Hier ontvreemdde hij ergens een
regenjas en twee fietsen werden meegeno
men. In een schuur trof de politie twee bre
tels aan, die de man in Delft gestolen moet
hebben. Deze voorwerpen liet hij in deze
schuur liggen, maar een tandem nam hij
er voor in de plaats. Het lijstje vermeldt
hierna diefstal van een fiets te Rotterdam,
waarna Van D. te Gouda in een kiosk het
bewijs van Nederlanderschap stal.
Te Bleiswijk stal hij weer twee dames-
handtasschen, te Zoetermeer nam hij een
heerenrijwiel mee. Een bezoek aan Pijn-
acker leverde hem een damesrijwiel op, dat
hij in een schuur vond. Bij deze gelegenheid
dreigde het echter spaak te loopen. Het
werd gemerkt en een achtervolging werd
ingezet. Van D. liet zich niet uit het veld
slaan, hij stapte rustig af en zei tegen zijn
achtervolgers, dat hij spoedig naar den dok
ter moest en dat hij daarom de fiets even
genomen had. „Maar hier heb je hem na
tuurlijk terug", zei hij vriendelijk en de
menschen lieten den haastigen man, die
naar den dokter moest, gaan.
Te Heenvliet brak Van D. in een con
sumptietent in, waar hij een honderdtal
prentbriefkaarten stal. Deze kaarten zijn in
zijn woning eveneens door de politie aange
troffen, evenals een verwarmingstoestel,
dat ook uit de consumptietent gestolen was,
Tenslotte brak hij in Den Haag nog eeni
ge malen in, waarbij hij o.a. een portemon-
naie met inhoud en eenige rijwielen stal.
Van D. heeft alles bijeen een aanzienlijk
aantal rijwielen gestolen, waarvan hij het
grootste deel in Rotterdam beleend heeft
Op zijn kamer trof men niet minder dan
twaalf regenjassen aan, welke volgens Van
D. door hem voor een vriend, zekeren G.,
wonende te Delft, in bewaring waren geno
men.
Ofschoon Van D. dóór verschillende pand
huishouders pertinent herkend is, blijft hü
ontkennen, iets met al deze feiten te maken
te hebben.
De Amsterdamsche politie hield gisteren
een wielrijder, die op het Damrak in ver
keerde richting reed, aan. De man, een 35-
jarige Duitscher, kon zich niet legitimeeren
en daarom werd hij meegenomen naar het
bureau Warmoesstraat, waar bleek dat hij
werd gezocht als verdacht van diefstal van
een fiets, dezelfde fiets waarmede hij nu een
verkeersovertreding had begaan. De man
was op illegale wijze over de grens geko
men en had in Bellingwolde een fiets weg
genomen, om verder ons land in te trekken.
Ook in de omgeving van Alkmaar had hij
een fiets ontvreemd.
Omstreeks December van het vorige jaar
heeft de gemeentepolitie van De Rijp en
Graft (N.H.) geassisteerd door den rijks-
veldwacht, een onderzoek ingesteld naar
een zedenmisdrijf, hetwelk te Rijp zou heb
ben plaats gehad. Een groot aantal nog
zeer jeugdige meisjes en jongens, in hoofd
zaak schoolkinderen, werd toen een ver
hoor afgenomen, waarna een verdachte uit
De Rijp werd gearresteerd en overgebracht
SCHOOL INGESTORT.
Honderd kinderen bedolven
hunner omgekomen.
Drie'
Gistermiddag is te Higasjiamagi, een
dorp op het eiland Osjima in de prefectuur
Kagosjima een school ingestort tijdens een
zwaren storm. Honderd schoolkinderen
werden onder de puinen bedolven. Drie
hunner kwamen om het leven, tien wer
den gewond. Acht dezer gewonde kinde
ren zijn er ernstig aan toe. De overige
kinderen konden ongedeerd geborgen wor
den.
naar het huis van bewaring te Alkmaar.
Daarna werd een minïjieus en langdurig
onderzoek ingesteld. Na verloop van eenige
weken konden niet minder dan tien per
sonen, woonachtig in De Rijp en in andere
gemeenten, verdacht van diverse, meestal
op zichzelf staande zedenmisdrijven, wor
den achterhaald. Vijf personen zijn in het
huis van bewaring te Alkmaar opgesloten.
Naderhand is in de Rijp nog een arresta
tie verricht en wel van een omstreeks 75-
jarigen alleenwonenden man, die zich aan
een zedenmisdrijf zou hebben schuldig ge
maakt. Deze verdachte is eveneens in het
huis van bewaring te Alkmaar opgesloten.
Het verdere onderzoek in deze delecten
heeft er toé geleid, dat gisteren nog een
persoon, afkomstig uit de provincie Gelder
land, werd gearresteerd. Deze zou het vori
ge jaar in Graft eveneens een ernstig zeden
misdrijf hebben gepleegd. Hjj is eveneens
overgebracht naar het huis van bewaring
te Alkmaar. In totaal zijn thans dertien
verdachten achterhaald, waarvan er zeven
zijn opgesloten.
KIND UIT EEN RAAM GEVALLEN.
Mej. Nagelbout te Hattum nam gister
middag haar 2% jarig dochtertje mee naar
den zolder, waar z\j het een en ander te
doen had. In een onbewaakt oogenblik is
het kind, dat aan het spelen was, uit een
openstaand raam gevallen en van een hoog
te van ongeveer zeven meter op straat te
recht gekomen. Met een schedelbasisfrac-
tuur is de kleine opgenomen. Er is weinig
hoop op herstel.
LIJK OPGEGRAVEN.
Gistermorgen is op last van de justitie te
Rotterdam het stoffelijk overschot van ze
keren B., die gewoond heeft in de Rubroek-
straat en daar op 2 Februari op 58-jarigen
leeftijd is overleden, opgegraven voor see-
tieonderzoek. Er loopen n.l. geruchten, dat
de man geen natuurlijke dood gestorven is,
doch vergiftigd is.
De taak van de kerk in de Neder-
landsehe volks- en staatsgemeen-
schap, door Anton M. Brouwer
G. F. Callenbach N.V., Nijkerk,
1939.
Eén der aspecten van onze huidige cul
tuurcrisis wordt gevormd door de onzeke
re positie van de kerk in een wereld vol
verwarring en maatschappelijken nood
Voor deze onzekere positie sluiten sommi
ge vertegenwoordigers der belangrijkste
kerkgenootschappen gaarne de oogen. doch
met hun ongemotiveerd optimisme bewij
zen zij hun kerken geen dienst.
Ds. Brouwer heeft zich door dit min of
meer disciplinaire optimisme van het kerk
genootschap, waartoe hij behoort, niet la
ten weerhouden een moedig boek te schrijd
ven. Eén van de zinnen, die hij in zijn slot
woord neerschreef, had ook als aanhef kun
nen dienen: „Om de toekomst van het
Evangelie behoeft niemand zich ongerust
te maken, om de toekomst van de officieele
Nederlandsche Hervormde Kerk wèl/'
De eerste hoofdstukken van het boek
geven den theologischen grondslag voor de
verdere beschouwingen over kerkorganisa
tie, geloof, individu en gemeenschap. Daar
bij wordt met nadruk gewezen op het ge
vaar van de verwaarloozing der maat
schappelijke realiteit: „een schuldverge
ving, die zich niet betrekt op de geheele
levenswerkelijkheid van den mensch, kar
men geen schuldvergeving noemen", (blz
16).
Dit houdt echter niet in, dat de kerk
alle vormen van maatschappelijke werke
lijkheid ook geheel voor het geloof mag
opeischen, bijvoorbeeld door de begripper
staat, volk, recht, enz. een zuiver christe
lijken inhoud te geven. Volgens ds. Brou
wer zijn genoemde vormen van samenle
ving of samenwerking slechts „noodver
ordeningen',', waarop veeleer de Bijbelsche
woorden over het Noachitisch verbond
dan de 10 geboden der Sinaï-wetgeving van
toepassing zijn.
Uit het voorafgaande vloeit logisch
voort, dat de schrijver de begrippen „chris
telijk" volk en „christelijken" staat van
de hand wijst. De prediking kan zich
slechts richten „tot staatsburgers en volks-
genooten, die luisterend naar deze predi
king, op de terreinen van volk en staat
moeten trachten te handelen. Dit hande
len is tegenover den eisch van het Evan
gelie altijd een compromis, en dit zeer
bewust en ook gewild, het is nooi de vol
brenging van het gevraagde. De prediking
van de Kerk staat zoo ten allen tijde „los"
van de staat en „los" van het volk als
richtinggevend in profetischen zin. Zoo
wordt, niet een Christelijke staat gevormd,
maar heeft men in het beste geval een
staat, een overheid, die de richting, die
de kerk profetisch aangeeft, tracht te
volgen in het compromis," (blz. 78).
De bladzijden over de prediking van de
kerk in het hedendaagsche Nederlandsche
volk bevatten treffende opmerkingen
over het eenzijdig-stedeljjk karakter van
menige staatkundige traditie en over de
mogelijkheid van samenwerking tuschen de
Protestantsche en de Katholieke bevol
kingsgroepen; evenzoo over de verburger
lijking van de kerk, die daardoor het ver
trouwen van vele arbeiders verspeelde.
Tegenover de sleur van een „christelij
ke" politiek, die deze naam ten onrechte
voert, plaatst de schrijver zjjn opvattingen
over den „rechtsstaat", waarmee hij geheel
iets anders bedoelt dan de juridische ab
stracties, die dit begrip gewoonlijk over
woekeren. Voor ds. Brouwer heeft een
rechtsorde slechts zin, voor zoover ze is
„Een rechtsorde, waar de onrechten weer
worden opgenomen" (blz. 99). Met het
propageeren van deze gedachte de eeni
ge, die tot een juiste houding t.o.v. het
werkloosheidsvraagstuk kan leiden zou
de kerk nuttiger werk doen dan met het
overdadig gebruiken van den term „chris
telijk" in kwesties van practische partij
politiek, die als zoodanig allerminst chris
telijk zijn.
De kerk zal haar zendingstaak in het Ne
derlandsche volk alleen dan kunnen ver
vullen, wanneer zij zich openstelt voor de
maatschappelijke nooden van dezen tijd
Daarvoor is echter „weinig minder noodig
dan een algeheele omkeer." Laten wij ho
pen, dat wij van deze ommekeer niet zoo
heel ver meer af zijn!
P. J. Bounian.
III (Slot).
Welke toeristen komen hier?
In den goeden ouden tijd was ons vreem
delingenverkeer bijna geheel afhankelijk
van Duitschland. De Duitschers kwamen
hier graag. Zij vonden hier een stamver
want volk en een taal, die veel op die van
hen geleek. Wanneer de Duitscher op reis
ging, deed hij het goed en het geld liet
hij graag rollen. Hij was dan ook een ge
ziene gast, die vooral in de badplaatsen we
kenlang verbleef.
Nu de grenzen echter gesloten zijn, blijft
de groote massa weg. Want van de 5 Mark,
die de Duitscher mede mag nemen, komt
hij niet ver.
Toch staat Duitschland nog een maxi
mum-bedrag voor plezier- «n zakenreizen
toe. Dit bedroeg in het afgeloopen jaar
1.200.000 en was in het begin van het jaar
reeds geheel besproken.
Dat uit de vreemdelingen-statistiek, die
voor het eerst over 1938 werd bijgehouden,
blijkt, dat nog één vierde van het aantal
buitenlanders dat ons land bezoekt Duit
schers zijn, moet ons toch verwonderen.
Ongetijfeld zullen de vele vluchtelingen en
de Duitschers, die nog geld in het buiten
land hebben staan, hier een belangrijk deel
van hebben gevormd.
Ook de Franschen worden de laatste ja
ren meer en meer gemist. Sedert de Fran-
sche devaluatie is het aantal Fransche toe
risten sterk teruggeloopen. Want de halvee
ring van den frank maakt, dat de hotel
rekeningen voor hen precies verdubbeld
zijn.
Tegen deze economische tegenwerking is
niets te doen. Men kan slechts hopen, dat de
beter-gesitueerden toch nog zullen komen.
Maar wel kan de propaganda op andere
landen worden gericht.
Ieder jaar overstroomen de Nederlanders
België. De tegenprestatie van dit land is
hier echter in het geheel niet mede in over
eenstemming. Het aantal Belgen, dat ons
land bezoekt is nog veel en veel te weinig.
Na het instellen van een visum voor En-
gelschen die Duitschland wilden bezoeken,
is het doorgangsverkeer van West naar
Oost verminderd. De Engelschen gingen
meer naar Frankrijk en Zwitserland. Wie
hier in den zomer van 1938 geweest is, heeft
de ware invasie van Engelsche toeristen in
deze landen kunnen constateeren.
Toch heeft deze visum-maatregel ook het
gevolg gehad, dat vele Engelschen nu al
leen voor ons land overstaken of hun ver
blijf hier verlengden. Van de gelegenheid
om hier het week-end door te brengen
wordt nog steeds een druk gebruik ge
maakt.
Naast de Engelsche, nemen de Ameri-
kaansche toeristen een belangrijke plaats
in. Zij komen zelfs meer dan de Franschen!
En dat wil wat zeggen voor een land in
een ander werelddeel. Volgens de gegevens
van het „U.S. Department of Commerce"
bezoeken de Amerikanen na Frankrijk, En
geland, Duitschland, Italië en Zwitserland
het meest Nederland. Hun gemiddeld ver
blijf was hier in 1937 nog zeven dagen. Wat
dit land betreft, behoeven wij dus niet te
klagen. Toch zou door een intensieve pro
paganda nog veel meer gedaan kunnen wor
den. Want ons land heeft in de United
States een goeden naam en niets trekt den
Amerikaan meer aan dan zoo'n degelijk oud
landje als Holland.
Naast de Scandinaviërs, Zwitsers en Ita
lianen komen uit bijna alle Europeesche
landen nog kleinere contingenten vreemde
lingen. Maar verwonderlijk is ook, dat het
aantal toeristen uit andere wereldddeelen
ook niet verwaarloosd mag worden.
Vooral de Engelsche kroningsfeesten heb
ben het „groottoerisme" een stoot gegeven.
Deze brachten vele Zuid-Afrikanen, Noord
en Zuid-Amerikanen en talrijke Engelschen
uit de koloniën naar ons land. En nog blijft
het aantal dezer groot-toeristen stijgen. De
afstanden worden hoe langer hoe kleiner
en een Europatrip met den eigen wagen
voert de meesten ook door Nederland.
Zoo was het aantal Australiërs, dat ons
land in 1938 per auto bezocht, grooter dan
dat der Luxemburgers en Egyptenaren!
Er was eens een Spaansch journalist, die
ons land had bezocht en toen de minder
vleiende woorden schreef, dat men aan de
grenzen van Nederland borden moest plaat
sen met het opschrift „Land voor kinde
ren en oude wijven". Nu was deze man on
getwijfeld meer gewend, dan wij hier ooit
hebben medegemaakt. En gelukkig!
Toch typeert deze zin de rust en kalmte,
die in ons land heerschen, niettegenstaande
om ons heen zooveel gebeurt. Het rapport
van de regeeringscommissie-Krayenhoff, die
het vreemdelingenverkeer bestudeerde, con
cludeerde, dat ons land te „saai" was. In
derdaad stelt het de toeristen, die wereld
stad-genoegens wenschen, teleur. Zij zijn
hier verdwaald. Maar juist anderen trekt 't
aan.
Velen willen kennis maken met het land
je, dat reeds zoo lang een hechte staat met
enorme overzeesche gewesten vormt en toch
eenvoudig en zich zelf blijft.
Men is vlug geneigd de propaganda voor
ons land te beperken tot molens, bloembol
len en Volendam. Maar hoeveel meer is
hier te vinden! Het zijn juist de tegenstel
lingen, die den buitenlander treffen. Een
klein land met de allures van een wereld
rijk. Het is laag gelegen, doch heeft zich
zelf uit de zee gepompt. Zoo'n rivier die
hooger ligt dan het land, maakt op hem
veel meer indruk dan een gebouw van tien
tallen meters hoog!
Maar ook het vele, dat in ons land be
houden is, trekt hem aan. En hij vindt dit
alles naast het moderne, juist zooals hjj
het in zijn eigen land ook kan vinden.
De bloembollenvelden zijn inderdaad een
unicum, maar even interessant vindt hij de
ware steden van kassen in het Westland.
Oude gebouwen vindt men overal ter we
reld, doch bijna nergens van die typisch
oude stadjes met grachtjes en boogbrugge-
tjes als Delft. En wanneer de buitenlander
kennis wil maken met de moderne steden
bouw, gaat hij naar Hilversum. Daar vindt
hij de nieuwste villawijken en gebouwen,
die hij zich maar denken kan. Ook de nieu
we wijken van de groote steden zijn voor
hem iets, dat hij nog nooit gezien heeft en
even typisch Hollandsch als de markt van
Middelburg en Alkmaar, die hij niet mag
missen, wil hij met de echte agrarische Hol-
landsche markten kennis maken.
Hij krijgt achting voor een volk, dat eens
de wereld-zeeën beheerschte, koloniën
Dit huismiddeltje tegen rheumatiek, dat
U zelf kunt Klaarmaken, zal U snel verlich
ting van Uw pijnen brengen. Het is een
voudig maar doeltreffend. Neem een schoo-
ne flesch en vermeng hierin, door goed te
schudden, 85 gram terpentijn en 15 Rheu-
magic-olie (geconcentreerd) die U beide bü
Uw apotheker of drogist kunt koopen. Een
15 grams-fleschje Rheumagic-olie (gecon
centreerd) kost U maar 65 cent, dus met
de terpentijn bent U voor ongeveer drie
kwartjes klaar. Bevochtig de pijnlijke plaat
sen met de aldus verkregen olie. Vooral
niet wrijven of masseeren. Het geheim ligt
in de Rheumagic-olie, die 5 krachtige, pijn-
doodende bestanddeelen bevat; welke snel
in de huid doordringen. Het zal U goed be
vallen en is zoo gemakkelijk klaar te ma
ken, dat het in elk geval de moeite van
het probeeren waard is. Knip dit recept uit
en haal het vandaag nog in huis.
(Ingez. Med.)
stichtte en ook kunstenaars en geleerden
voortbracht. In de musea vindt hij talrijke
werken van onze grootste schilders. In zijn
land hangen de enkele kostbare Hollandsche
schilderstukken op de beste plaats.
De buitenlander ziet de grappig-kleine
Zuiderzeehaventjes, de visschersschepen
waaraan de wasch te drogen hangt, en daar
naast een kunststuk als de Zuiderzee-wer-
ken. Op een luttelen afstand van een groo
te stad ontdekt hij een dorpje waar zeden
en kleederdrachten zijn blijven bestaan. Hij
bewondert de netheid en de verzorgdheid,
de vlijt waarmede men overal werkt en het
rijke land, waar een oogst bijna niet kan
mislukken.
Wanneer hü hiernaast de industrie ziet,
die Nederland heeft, begrijpt hü pas waar
om Nederland altijd een rijk land wordt
genoemd: Het heeft alles, oud en nieuw,
en het laat het zooveel mogelijk naast el
kander voortbestaan. Niet voor-den vreem
deling, maar voor de eigen volkskracht. En
hier kan hij veel uit leeren.
HET VRAGENUURTJE VAN DE
N.C.R.V.
Een man, die alles weet zonder
gezien te hebben.
In het maandblad „Lichtbeeld en Cul
tuur" komt een artikeltje voor van
„Luisteraar" over het vragenuurtje van de
N. C. R. V. op Maandagavond. Deze
„Luisteraar" zegt o.m. dat hij zich koste-
lük geamuseerd heeft, toen de spreker van
dit vragenuurtje het op Maandag 16 Janu
ari had over de bioscoop, en hij schrijft dan
verder:
„Met een harde, brutale, zelfbewuste
stem, op de toon van: „zoo is het en niet
anders, heb 't hart eens te twijfelen aan
de juistheid van wat ik je zeg", zeide de
onbekende spreker (zijn naam staat niet
vermeld in de omroepgids) de meest krasse
dingen. Hü vertelde, dat hij nooit ofte nim
mer een voet in een bioscoop heeft gezet,
noch zal zetten. „Ik mijd de bioscoop tot
eiken prijs, ook om er films over ons vor
stelijk huis of natuurfilms te gaan zien".
Zoo'n man weet dus uit eigen ervaring
niets van de bioscoop af, zult ge zeggen.
En hü zal er dus wel heel beschroomd en
voorzichtig over spreken. Vergis u niet, ge
achte lezer. Deze man weet alles.
„De bioscoop", zoo decreteert hij, „biedt
u de zwoele sfeer van het leven in de zon
de. Zij is een der geraffineerdste middelen
in Satan's hand om zielen te verleiden."
Maar, vroeg hem goedig een briefschrijf
ster, ik ben onlangs naar de film „Honderd
mannen en één meisje" gaan zien. Ik vond
die film heel lief en onschuldig. Mag dat
nu ook al niet? Doch daar vaart onze cal
vinistische Savonarola los in heftigen toorn
en hü büt de lieve juffrouw toe: „Wat zegt
u? Honderd mannen en één meisje? De ti
tel zegt me al genoeg. Dat zijn natuurlijk
honderd mannen, die met onbehoorlijke be
doelingen allen op één meisje loeren. De
film dus met een zwoele sfeer, vol begeer
lijkheid des vleesches
Dat zegt, of liever snauwt zoo'n man dan
maar openlijk ten aanhoore van iedereen
door de microfoon.
Iedereen, die deze film gezien heeft
en dat zijn er vele tienduizenden, waaron
der ook, naar mij bekend is, tallooze belü-
dende christenen weet, dat het een vol
komen onschuldige film is, zonder het al
lergeringste spoor van sexualiteit, zwoel
heid of wat dan ook. De titel van de film,
waaraan het klaarblükelijk onfrissche brein
van den vragenuurtjesspreker zulke vunze
gedachten verbond, heeft betrekking op
honderd werklooze musici, die door een
jong, onschuldig meisje het dochtertje
van één hunner aan werk geholpen wor
den.
Juist door de jonge onschuld, de door
niets verstoorde lieftalligheid van het meis
je, waarmede zij haar vader en zün mak
kers uit den nood weet te redden, door ze
werk te bezorgen, heeft deze film de harten
van duizenden gestolen. Zij kan dienen als
voorbeeld van een waarlijke goede film.
Hierover bestaat bij niemand, die deze film
gezien heeft, de geringste twijfel.
De N.C.R.V. acht het niet beneden zich
zulke lasterpraatjes uit te zenden. De
vraag rüst in hoeverre deze omroepvereeni-
ging, die toch wel ten doel zal hebben door
den omroep haar beginselen bü het Neder
landsche volk te verbreiden, met het voort
durend aan het woord laten van dezen al-
wetenden meneer, niet bü ontelbaar velen
weerzin opwekt. Mü is bekend, dat zijn ge
praat ook voor tal van personen, die tot
zün geestverwanten gerekend moeten wor
den, reeds lang een bron van ergernis is.
Wü moeten hierbij nog opmerken, dat de
ze „Vragenuurtjes"-redenaars, naar wij ver
namen, hun toespraken niet aan de Om-
roep-Contröle-Commissie behoeven in te
zenden.
Wü zün intusschen maar niet boos gewor
den. We hebben ons waarlijk geamuseerd.
Kostelijk!"