I
lp forvtrxttcïuïe
MIDDELBURGSCHE COURANT
GOESCHE COURANT)
iiiiEisjm
Dankbetuiging van H. M. de
Koningin.
De Koningin in Zwitserland.
W. L. HARTH00RN
Opleiding diverse diploma's piano
BUITENLAND.
De anti-Duitsche betoogingen in
Polen.
Nijmeegsche en
Zeeuwsche Saneering
van Oude Steden.
President Azana uit Parijs
vertrokken.
fhee
als
^tal-
het
ven
Ibijt,
|dan
ikt
traan
Ipen
Jieus
Iken
lefcie
270
pche
Baar
zo'n
frtste
Tiaar
cun-
(>ord
i'a"
Voor
Ühi-
BUW
als
j ons
Ivan
|den
om-
Lon-
)ge-
■uur
llek-
|aan
vas,
om
ken.
Jinig
lels-
liee]
Iden
ièn
|be-
in
Iet
ten
cht
oen
B34,
|dië
de
'iet
juid
ter-
de
3n-
in-
jm
ien
pan
eer
*e-
ïet
tje
>ok
»e-
|or-
le-
an
ze
te
Dagblad. Uiig. N.V. De Middelburgsche Crh
Bureaux: te MIDDELBURG: St. Pieterstr.28,
Telefoon Redactie 269, Administratie 139»
te GOES: Turfkade Tel. 17. Postgiro 43255.
Abonnementsprijs voor Middelburg en Goes
f 2.30, elders f 2.50 per kwartaal. Week
abonnementen in Middelburg en Goes 18 ct.
NUMMER 49. TWEE BLADEN. MAANDAG 87 FEBB. 1989. EERSTE BLAD. 182e JAARG.
Advertentiën 30 ct per regel, ingezonden
mededeelingen 60 ct p. r. Bij contract lager.
Tarief op aanvraag. Familieberichten en
dankbetuigingen minimum f 2.10. „Kleine
Advertenties", max. 6 regels, 75 cent, bij
vooruitbetaling. -.Brieven, of adres bureau
v. d. blad" 10 ct extra. Bewijsnummers 5 ct.
Van officieele zijde meldt men het na
volgende:
Waar het Hare Majesteit niet mogelijk
is voor de tallooze adressen en brieven, wel
ke Haar naar aanleiding van Haar op 27
Januari jl. gehouden radiorede van aller
wegen bereikten, zoowel uit het Moeder
land als uit Nederland onder de keerkrin
gen, elk afzonderlijk van Hare erkentelijk
heid te doen blijken, wenscht Hare Maje
steit daarvoor op deze wijze Haren dank te
betuigen.
Met belangstelling heeft Hare Majesteit
kennis genomen van de gedachten door zoo-
velen op schrift gesteld. Hare Majesteit ver
heugt zich over den weerklank, welken de
denkbeelden in Hare radiorede neergelegd
in wijden kring hebben gevonden en waar
deert de bereidwilligheid tot verwezenlij
king van de geestelijke en moreele herbe
wapening, welke zich alom geopenbaard
heeft.
H, M. logeert in een klein ho
telletje in het dorpje Hondrich,
Met den gewonen D-trein, welke om
1.25 uur van het Station Staatsspoor in Den
Haag naar Bentheim vertrok, is H. M. de
Koningin Zaterdagmiddag, voor een verblijf
van enkele weken in Zwitserland, afge
reisd. In dezen trein was een slaapwagen
van de Mitropa voor de Koningin en haar
gevolg gereserveerd. In het gevolg van de
Koningin waren de eerste hofdame jkvr.
D. H. van Tets, de adjudant, kapitein W.
Romswinckel en de ordonnans-officier jhr.
D. J. A. A. van Lawick van Pabst. In ver
band met het feit, dat het vertrek van de
Koningin niet tevoren was bekend gemaakt,
waren er slechts weinige menschen op het
perron aanwezig. H. M. werd door de aan
wezigen luide toegejuicht.
Zondagmorgen is H. M. de Koningin aan
gekomen in het kleine dorpje Hondrich, on
geveer 4 uur van Spiess, aan het meer van
Thun gelegen. H. M. nam haar intrek in
het kleine hotel „Hirschen". Hondrich is
een plaatsje, dat slechts 205 inwoners telt
en het is eigenlijk niets meer dan een ge
hucht, meldt „De Courant". Een specialen
verslaggever van dat blad meldt dat Hotel
Hirschen twaalf kamers en twintig bedden
telt. In de met hout betimmerde gelagka
mer komen de mannelijke bewoners van
Hondrich bijeen om over koetjes en kalfjes
te praten. Er staan vijf stoelen, twee tafels
en een Russisch biljart. Naast de gelagka
mer is een eetzaaltje met een eenvoudig
verandatje.
De eigenaar van het hotel, de heer Re-
ber, was volkomen verbouwereerd, toen hij
hoorde, dat een koningin bij hem op bezoek
zou komen en hij is nog geheel van streek.
Hij ia eenvoudig óp van de zenuwen. Dat
hem een eer zou te beurt vallen, die de
grootste Zwitsersche hotels hem benijden,
hij had het nooit van zijn leven gedroomd.
De hotelkamers waren op een enkele na
nagenoeg niet gemeubileerd. In allerijl zijn
meubelen uit Thun gehuurd; bij de inspec
tie bleek, dat nog de kleerhangers ontbra
ken, er was er niet één. Men heeft gauw
te Spiess dat verzuim ingehaald. Een tien
tal werkvrouwen is er aan te pas gekomen
om in korten tijd het hotel volkomen schoon
te maken. Een huisknecht is gehuurd, een
paar Zwitsersche dienstmeisjes zijn er bij
gehaald en in passende costuums gestoken.
De kok heeft voor het eerst van zijn leven
een witte muts op.
Met dat al verklaarde de heer Reber,
die van zenuwen beefde, dat hij verleden
week geen oog heeft dichtgedaan. „Een
echte Koningin in de „Hirschen", zei hij.
Hij kon niet meer uit zijn woorden komen.
Hoe primitief het er ook is, H. M. de Ko
ningin heeft hier rust en daarom is het
haar te doen. De Koningin heeft twee ka
mers aan de voorzijde van het hotel met
een prachtig uitzicht over het meer van
Thun. Achter het hotel rijst in den blauwen
hemel de berg de Niesen op en tegen de
lucht teekenen zich de sneeuwtoppen van
het Berner Oberland af.
H. M. heeft vorigen zomer hier een tocht
gemaakt en toen is Zij getroffen door het
schilderachtige uitzicht, dat men van het
raam van hotel „Hirschen" uit heëft. H. M.
heeft de plaats onthouden en zoo was haar
keuze er dan op gevallen. Daarbij komt nog,
dat Hondrich dicht bij Grindelwald is gele
gen, op omstreeks veertig kilometer.
Om even over tien bereikte de Koningin
Zondagmorgen Hondrich. De modder spatte
naast de wagens hoog 0p. Enkele dorpsbe
woners, een luttel aantal, waren uitgeloo-
pen tot voor hun Wirtshaus, de „Hirschen"
Voor zijn hotel stond Reber, de eigenaar
zelf, met een oud zwart Zondagseh pak aan,
een das, die niet heelemaal goed zat en een
wit boordje, dat om zijn hals was flauwge
vallen. Naast hem stond zijn vrouw in een
zwarte japon, een flinke Zwitsersche ver
schijning. Op den arm hield zij hun doch
tertje, heelemaal in 't wit gekleed, witte
schoenen, witte kousen, een wit kapje op
het hoofd en een witten mantel om; het
meiske had een tuiltje bloemen in de han
den, een veldboeket, paars, wit, rood, geel
en alle tinten. Zij stak het handje naar de
omngm uit en de Koningin nam de bloe-
e" zei: "Zoo, is dqt nu uw doch-
e"le- _Reber en zijn vrouw zeiden niets.
vertelde Reber, dat hij van
de zenuwen niet kon spreken
*te,de de Koningin zich
onmiddellpk met Grindelwald, dat 40 km
van Hondrich ligt, in telefonische verbin
ding. Zjj sprak eenigen tijd met Prinses Ju
liana. Ook met de telefoonverbinding eine
het niet al te best. Het duurde lang voor-
dat zij tot stand gebracht was, want de te-
lefoon is in Hondrich nog een ingewikkeld
ding.
Enkele Nederlanders, die te Spiess wo
nen, hadden de vriendelijke attentie gehad,
om bij het begin van het dorp Hondrich
enkele oranjevlaggen en driekleuren op te
hangen. Zoo was er toch nog een Neder-
landsch décor bij den ingang van de een
voudigste vorstelijke residentie welke wij
ooit gezien hebben.
AANZIENLIJKE UITBREIDING VAN
DE MARINE-RESERVE.
Naar Het Vaderland verneemt, ligt hët
in het voornemen binnen afzienbaren tijd
over te gaan tot een aanzienlijke uitbrei
ding van de marinereserve. De marine
reserve wordt gevormd uit stuurlieden en
kapiteins van de groote vaart.
TARIEFHERZIENING TREEDT
I MAART REEDS IN WERKING.
De regeeringspersdienst meldt;' dat de in
het wetsontwerp tot wijziging van de tarief-
wet 1934 vervatte wjjz: gingen der in
voerrechten (men zie het 2e blad) inge
volge een in de staatscourant v«tn heden
opgenomen koninklijk besluit met 1 Maart
a.s. voorloopig reeds in werking treden. Dit
besluit is gegrond op de tariefmachtigings
wet 1934.
DOODENDABBOEK VAN HET VERKEER
Delft: twee doden.
Zaterdagmiddag is op de Vrijenbergsche-
laan te Delft een ernstig ongeluk gebeurd.
Twee jongens uit Delft die per fiets reden,
zijn door een trailer uit Utrecht aangere
den. Een van de jongens was op slag dood,
de ander werd in stervenden toestand naar
het gasthuis overgebracht; daar is de jon
gen later overleden. De slachtoffers zijn de
17-jarige P. van der Kruk, en de 16-jarige
H. Kamsteeg.
De jongens fietsten naast elkaar in de
richting van den Insulindeweg en lieten
zich voortsleepen door een trailer uit
Utrecht. De jongen, die de auto vasthield,
verloor vermoedelijk de macht over zijn
stuur en heeft zijn kameraad daarop vast
gegrepen, zoodat beiden vielen, met het ver
melde noodlottige gevolg.
KERK EN SCHOOL.
Geslaagd voor het diploma piano van
de Vlaamsche jury voor Muziek te Gent
mej. Ankie Duvekot en de heer Wim Duve-
kot beiden te Goes (lager); mej. Ina de
Graaf te Vere (middelbaar) en de heer G.
J. de Koster te Colijnsplaat (hooger).
Muziekleeraar te Goes, Korte Kerkstr, 6
(Ingez. Med.)
Er zijn lieden, die om hoog te klim
men, zich niet ontzien laag, zeer laag
te dalen.
„Laag leve Italië, lang leve
Frankrijk, weg met Duitsch-
land."
Ook Zaterdag en Zondag hebben in ver
schillende steden van Polen anti-Duitsche
betoogingen plaats gehad, in verband met
het feit, dat in de „vrije Stad" Dantzig den
laatsten tijd Poolsche studenten en andere
Poolsche inwoners door de (Duitsche) na
zi,^ worden gedwarsboomd, ja zelfs geter
roriseerd.
Hoewel een wacht van 25 politieagenten
de Duitsche ambassade te Warschau be
schermde, drong Zaterdagmiddag een troep
protesteerende studenten tot vlak voor het
gebouw door. Ze wierpen met steenen,
doch raakten daarmede geen ruiten en zoo.
Enkele betoogers werden gearresteerd.
In de polytechnische school te Warschau
werd Zaterdag een vergadering van stu
denten gehouden, die na afloop strooibil
jetten uitdeelden van den volgenden in
houd:
„Polen, wegens de Duitschgezinde poli
tiek der Poolsche regeering bevinden on
ze broeders in Dantzig zich in een wanho
pige situatie. De omstandigheden veroor
loven ons nog niet hierop te antwoorden
zooals het moet, maar antwoorden zullen
wjj."
Een motie werd aangenomen, waarin
verzocht wordt alles wat Duitsch is te boy
cotten. Na de vergadering poogden de stu
denten opnieuw te betoogen voor de Duit
sche ambassade. De politie verhinderde
dit evenwel. Daarop begaven zij zich in
groepen naar het ministerie van buiten-
landsche zaken, onder het uiten van vijan
dige kreten aan minister Beek. Dank zij
de aankomst van politieversterkingen
konden de studenten echter het ministe
rie niet bereiken.
Ook te Posen is het Zaterdag tot een
herhaling gekomen der betoogingen. De
ruiten van twee Duitsche winkels werden
vernield.
De reserve-officieren te Lwow hebben
een motie aangenomen, waarin zij hun
sympathie betuigden met de Poolsche stu
denten en verklaarden, dat zij „in hun
strijd om Polen aan den mond van den
Weichsel te handhaven, zeker kunnen zijn
van den steun der geheele natie."
Te Wilna hebben ongeveer achthonderd
studenten gedurende eenige uren in de
hoofdstraat betoogd en daarbij geroepen
„weg met de regeering, weg met Beek
De meeste demonstreerende studenten
behoorden tot de nationaal-democratische
partij, een uiterst rechtsche partij, welke
in de oppositie is tegen de regeering.
In den nacht van Vrijdag op Zaterdae
zijn Poolsche studenten het Duitsche stu
dentenhuis te Krakau binnengedrongen
Zij mishandelden de Duitschers en verniel
den het interieur. De politie kon hen
slechts met moeite verdrijven Vanmorgen
hielden de studenten een betooging tegen
minister Beek. Zij trachtten te betoogen
voor het Duitsche consulaat, doch de po
litie verhinderde dit.
In een protestvergadering van studen
ten te Wilna zjjn moties aangenomen, ge
lijkluidend aan die te Warschau Na de
bijeenkomst hielden de studenten ver
scheidene uren lang de hoofdstraat der
stad bezet, waarbij zij kreten uitten tegen
de regeering en tegen Beek, den minister
van buitenlandsche zaken.
Toen Ciano de Italiaansche minister van
buitenlandsche zaken, die Polen bezoekt,
Zaterdag door de hoofdstraat van War
schau reed, schreeuwde een kleine groep
studenten: „Lang leve Italië, lang leve
Frankrijk, weg met Duitschland".
Zondag is te Warschau een massa-bij
eenkomst van studenten gehouden, die de
militaire voorbereiding van de universitai
re jeugd tot onderwerp had. Ze werd o.a.
door den onde r-m, i n i s t e r
van oorlog en talrijke of
ficieren b ij g e w o> o n d.
Kolonel Tomaszewski, de leider van het
universitaire legioen, spoorde de jongelie
den aan, moedig te zijn en bereid tot op
offeringen. Een dergelijke houding, zeide
hij, is thans temeer noodig, omdat wij
niets weg te geven, doch veel terug te
nemen hebben.
De studenten applaudiseerden en
schreeuwden: „Leve het Poolsche Dant
zig" en „Leve het Poolsche Oost-Pruisen."
Over de incidenten te Dantzig zeide de
spreker: Dantzig is een gezwel aan het
lichaam van Polen en dit gezwel moet
geopend worden. De studenten riepen hier
op: „Maar Beck is een slechte chirurg."
Tenslotte drong de spreker erbij de stu
denten op aan, niet te treden in den val
strik, gespannen door de Duitschers, die
incidenten te Warschau wilden uitlokken
tijdens het bezoek van Ciano, die zich een
vriend van Polen had getoond.
Te Gdynia, de Poolsche oorlogshaven
ten Noorden van Dantzig, zijn gisteravond
anti-Duitsche betoogingen gehouden, waar
aan door vijfduizend personen van alle
maatschappelijke standen werd deelgeno
men. De betoogers poogden Net Duitsche
consulaat te bereiken onder het roepen
van „Wij zullen oprukken naar Dantzig."
Zij werden door de politie verstrooid.
Onlangs maakten wij melding van een
ietwat mislukte deelname aan een perscon
ferentie in Nijmegen. Mislukt, subjectief,
doordat wij er iets anders van verwacht
ten, dan het bleek te zijn.
Maar wonderlijk zijn de wegen der men-
schelijke gedachte: peinzende over het ver
schil tusschen hetgeen wij vernamen, en za
gen, en dat, wat wij verwacht hadden te zul
len zien en te zullen hooren, namen laatst
genoemde gedachten; wellicht gescherpt
aan de Nijmeegsche toestanden op dit ge
bied, vaSteren vorm aan; zij vereenigden
zich tenslotte met een denkbeeld, naar wij
meenen door den heer Paul eens in den
Middelburgschen gemeenteraad terloops ter
sprake gebracht, en uiteindelijk kristalli-
zeerde een en ander tot wat hier zal volgen:
het denkbeeld eener systematische, groot
scheeps opgezette, Aufwertung of valorizee-
ring van oude huizen.
Hetwelk dan hierbij den welwillenden en
het met zijn gemeente goed meenenden le
zer, hij zij Middelburger, Goesenaar, Vlis-
singer of Zierikseeër, ter critische overwe
ging wordt aangeboden. Opbouwende cri-
tiek van voldoende ter zake kundigen zal
ons daarbij welkom zijn: slechts in het vuur
kunnen denkbeelden getoetst worden.
ïjc
In het algemeen kan men beginnen met
te stellen, dat stedebouwkundige problem
men voor kleine en middelgroote plaatsen
van geheel anderen aard zijn dan voor groo
te steden; voor Amsterdam en Rotterdam
of het Haagje liggen zij elders dan voor
Middelburg, Goes, Vlissingen, Vere of Zie-
riksee. Het is evenwel niet enkel de
grootte eener stad, die den aard harer stede-
bouwkundige problemen bepaalt; zijn ver
leden historisch en architectonisch en
zijn bevolkingstoename of -afname spelen,
onder anderen, ook hun woordje meê.
Het denkbeeld der valorize ering
van oude huizen is, dunkt ons, hoofdzake
lijk van belang voor kleine en middelgroote
steden met oude, in verval gerakende, of
reeds geraakt zijnde, straten of buurten
van voorheen goede huizen. Vooral wan
neer het steden met een achteruitgaande,
constante of niet noemenswaard wassende
bevolking betreft, zooals wij die in onze pro
vincie vele jennen, dunkt het ons een zaak
van belang.
t-
Het gewone verschijnsel, dat overal, met
kleine verschillen, hetzelfde is, alom in den
lande, ziet er zoo uit: de binnenstad wordt
langzamerhand verlaten; de huizen waar
vroeger „goede families" woonden, worden
in tweeën of drieën verhuurd aan gezinnen
van andere standing, daarna komen er win
kels, werkplaatsen, pakhuizen en autoga
rages in en tenslotte vervuilt en vervalt de
zaak heelemaal, soms tot een catastrofale
eindtoestand intreedt zoo als wij bijvoor
beeld in Nijmegen in de oude stad aantrof
fen. Ook, vooral in onze provincie komt het
nog voor dat die oude stadsgedeelten nog
uitstekend intact zijn, zooals bv. Dam en
Kaaien in Middelburg etc.
De bevolking trekt echter normaliter,
naar de buitenwijken, waar de gemeenten
tot dit doel en tegen dikwerf aanzienlijke
uitgaven gronden „bouwrijp" hebben ge
maakt. Gemeentelijke grondbedrijven ont
staan, die bouwgrond verkoopen, in erf
pacht uitgeven, enzoovoorts; de aannemers
bouwen er lustig vaak lustiger dan de
gelijk op los.
Ziedaar het algemeen-Nederlandsche
beeld van de tegenwoordige stadsuitbrei
ding.
De vraag is: kan er in dit ontwikkelings
proces ingegrepen worden?
En, zoo ja: heeft het zin?
Waarom verlaat men oude huizen? Waar
om trekt men naar de buitenwijken, in de
nieuwe
Afgezien van de mode, van dien onrede-
lijken maar desalniettemin zeer mensche-
lijken drang om te doen „wat iedereen
doet", is er ook nog deze meer hout snij
dende reden: dat men in die nieuwe huizen
aangenamer en billijker woont; dat ze dus
vaak beterbewoonbaar zijn.
De vraag is nu maar: moeten daarvoor,
en daarvoor a 1 1 n, al die bouwplan
nen worden gemaakt, al die riolen en buizen
en kabels en straten en trottoirs gelegd, al
die brandkranen en lantaarns geplaatst, en
wat er nog meer bij komt kijken? Ook in
steden, wier inwonertal niet vooruitloopt,
en waar dus de woonr u i m t e in voldoen
de mate beschikbaar is, indien zij slechts
naar redelijke eischen van dezen tijd b e-
w o o n ba a r bevonden werd?
Er ware, dunkt ons, zoo een en ander te
zeggen voor een poging tot valorizatie der
oude huizen, straten en wijken in de bin
nensteden. Vooral voor steden van het hier-
voren geschetste karakter: kleine en zelfs
zeer kleine provinciestadjes. Al geldt het
voor bepaalde wijken van groote steden
Amsterdams grachten bijvoorbeeld fei
telijk niet minder. Maar daar hier niet van.
De vraag is of dit, voor kleine en mid
delmatig groote steden, die geen bevol
kingsaanwas van beteekenis hebben, niet
aanzienlijk goedkooper, op z'n minst even
duur, zou uitkomen als al die enorme
bouwplannen en uitbreidingsplannenma
kerij?
Waaruit deze „valorizatie" zou dienen te
bestaan
Ten eerste: uit herstel, uitwendig, en ver
bouwing, inwendig, van de oude huizen.
Uitwendig ware daarbij ter dege rekening
te houden met de architectonische waarde
der gevels; herstel in vroegeren toestand
zou daarbij in bepaalde gevallen geboden
zijn. Van binnen zou het huis in alle op
zichten bewoonbaar gemaakt dienen te wor
den, zoo wat inrichting der kamers, als sa
nitair, verlichting, verwarmingsmogelijkhe
den en al wat dies meer zij, betreft. Ook
ware aandacht te schenken aan bepalingen
in gemeentelijke verordeningen (personeele
belasting, water- en lichttarieven etc.) die
ongunstig kunnen werken. Verder zouden
de betreffende buurten goed bestraat, van
moderne trottoirs voorzien, goed verlicht
dienen te worden, enz.
Oude steden van dit karakter bergen,
vooral in Zeeland, rijke schoonheidswaar
den. Veel daarvan is in stijlloozen tijd be
dorven; veel zal echter zeker nu nog gered
of in eere hersteld kunnen worden. De
geest van den tijd is, wat dit betreft, ge
lukkig volop in kentering.
Evenwel: is men bereid, den waan der
buitenwijkerij op te geven, niet verwacht
mag worden, dat men voor het wonen in
aldus gevalorizeerde huizen in de binnen
stad bereid zal zijn ook nog méér te beta
len! Dat zou ook waarlijk teveel gevergd
zijn.
Voorop stellende nu, dat naar onze over
tuiging in vele gevallen een goed aange
pakt. systematisch en op wat groote schaal
doorgevoerd valorizeeringsplan als hierbo
ven geschetst zonder eenige overheidshulp
(buiten de verbetering der bestrating, ver
lichting enz.) economisch zeer wel uitvoer
baar moet zijn, rijst vervolgens toch de
vraag of, in gevallen waarin dat, na deug
delijk onderzoek, zal blijken niet mogelijk
te zijn, de gemeente, al of niet samen met
het Rijk, de helpende hand niet zou kunnen
en zou dienen te bieden?
Want als in steden als de vele Zeeuwsche
met, in dit opzicht, een behoorlijk stede
bouwkundig karakter, een systematische
en intensieve valorizatie van oude huizen
op groote schaal zou worden ondernomen,
dan zou de overheid daarmede het schep
pen van nieuwe waarden bepaald bevorde
ren. Dat niet alleen: zij zou zoodoende ook
aanzienlijk kunnen besparen op baar uit-,
gaven voor het „bouwrijp" maken van wei
landen en andere tot dusverre onbewoon
bare terreinen. Vooral wanneer deze uit
breidingsplannen niet door een voortdurend
bevolkingsaccres geruggesteund worden,
lijkt dit toch wel aanlokkelijk, dunkt ons
Liefderijke en verstandige restauratie (van
buiten) en modernizeering (van binnen) van
veel dat thans verwaarloosd, onpractisch,
practisch onbewoonbaar is, zou in menig
geval vervallen stedeschoon in oude glorie
kunnen herstellen. Zoo zouden de waarde
en het aanzien van panden, straten en heele
wijken „opgehaald" kunnen worden, en me
nigeen zou, wanneer hij in een aldus geva
lorizeerde woning in een oude stadswijk is
getrokken, tot het inzicht en de erkenning
kunnen komen, dat het daar toch goed en
aangenaam wonen is.
Is dit denkbeeld voor verwezenlijking vat
baar, dan wil het ons voorkomen dat men
nergens in ons land daartoe geschikter ob
jecten kan vinden dan in onze provincie.
WEERBERICHT.
Verwachting tot morgenavond:
DE BILT:- toenemende bewolking met
eenige regen, later gedeeltelijk opklarend,
matige tot krachtige Z.W. tot W. wind,
weinig verandering in temperatuur.
UKKEL: Matige wind uit Z.W. richtin
gen, schoon tot bewolkt, gedurende den
nacht toenemende wind uit Z.W. richting,
stormgevaar, toenemende bewolking en re
gen, mat ge temperatuur, plaatselijk lichte
nachtvorst.
Dl 28 Febr. Zon op: 6 h. 52; onder: 17 h.
35. Licht op: 18 h. 05. Maan op: 11 h. 26;
onder 2 h. 42. V.M. 5 Maart.
Hoog- en Laagwater te Vlissingen:
Februari
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Hoog- en
27
28
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Hoogwater.
6.16 18.55
7.22 20.09
Maart.
1 8.52 21.38
Laagwater te Wemeldinge
Februari.
Hoogwater.
7.50 20.27
8.51 21.39
Maart.
10.20 23.14
27
28
Laagwntar.
0.13 12.51
1.07 13.52
2.33 15.24
Laagwater.
1.20 13.47
2.12 14.49
3.28 16.23
Berlijn reageert voorloopig niet.
Reuter meldt uit Berlijn: In politieke
kringen alhier bestaat de duidelijke neiging
niet te veel beteekenis toe te kennen aan
de studentenbetogingen in Polen.
De rijkspolitiek richt zich niet tot stu
denten en het rijk staat ook niet toe, dat
'jn buitenlandsche politiek wordt bepaald
door studenten. De zegsman van het mi
nisterie van buitenlandsche zaken ver
klaarde, dat niets gemakkelijker is dan
een studentenorganisatie er toe te bren
gen, chauvinistische kreten te uiten!
Dat men te Berlijn zoo rustig blijft,
houdt natuurlijk verband met de omstan
digheden, dat men politieke wrijvingen,
nu Ciano te Warschau vertoeft, wil voor
komen.
Wel reacties te Dantzig.
Havas meldt uit Dantzig: Eenige hon
derden Duitsche studenten alhier hebben
Zaterdag het vereenigingsgebouw der
Poolsche studenten stormenderhand geno
men en daarbij geroepen „Wij zuilen het
Poolsche gespuis uit Dantzig wegvagen,
zooals wij het Joodsche gespuis hebben
weggevaagd." Zes Poolsche studenten
werden tijdens het gevecht gewond.
De commissaris-generaal van Polen te
Dantzig heeft bij den Senaat geprotesteerd,
welke volgens een Poolsch communiqué
de verzekering heeft gegeven, dat de orde
zou worden gehandhaafd.
HET CONCLAAF DUURT
VERMOEDELIJK VIER DAGEN.
Gissingen over den nieuwen Paus.
Reuter meldt uit Vaticaanstad: Het con
claaf voor de verkiezing van een nieuwen
paus, dat a.s. Woensdag zal beginnen, en
dat in totaal bijna 300 personen omvat, die
opgesloten zullen zijn, totdat de opvolger
van Pius XI zal zijn gekozen, zal naar men
verwacht, minstens vier dagen duren. In
dien tijd zullen de kardinalen volkomen
van de buitenwereld zijn afgesneden.
In een kloosterlijken eenvoud zijn de 62
departementen voor de kardinalen in een
gereserveerd gedeelte van het Vaticaan in
gereedheid gebracht. Velerlei gissingen
over den nieuwen Paus zijn te Rome in om
loop. Men acht het zeker, dat een Italiaan
gekozen wordt, doch ziet de tegenstelling
in de liberale en de conservatieve richting
der kerkelijke politiek. Als zg. liberalen
candidaat noemt men dan kardinaal Pa-
celli, en als zg. conservatief candidaat den
kardinaal Lavitrano, aartsbisschop van Pa
lermo. Mocht men het hierover niet eens
kunnen worden, dan zou een compromis
bereikt worden door de verkiezing van een
zuiver geestelijken herder als kardinaal
Dallacosta, den aartsbisschop van Florence.
Alle prognostieken kunnen echter mank
gaan, daar de keus kan vallen op een der
minder bekende kardinalen, gedachtig het
oude Venetiaansche gezegde: „Hij die als
paus het conclaaf binnengaat, komt er als
kardinaal uit".
De Spaansehe burgeroorlog;.
Men verwacht spoedig zijn
aftreden.
De president der Spaansehe republiek
Azana, die na de verovering van Catalonië
door de troepen van Franco, te Parijs ver
blijf hield, is gisteravond uit de Fransche
hoofdstad naar Collonge sous Salèves, aan
de Fransch-Zwitsersche grens, vertrokken.
Hedenmorgen is hij in dit dorpje aange
komen. Azana zal aldaar verblijf houden
bij zijn zwager Rivas Cheriff. Men ver
wacht nu algemeen een spoedig aftreden
van Azana als president der Spaansehe
republiek.
Voor zijn vertrek uit Parijs had Azana
een langdurig onderhoud met den minis
ter van buitenlandsche zaken Del Vayo.
Men meent te weten, dat gesproken is
over de beraadslagingen, welke Zaterdag
te Madrid in den ministerarad zijn gehou
den en waarbij besloten werd een gunstig
antwoord te geven op de door de Brit-
sche regeering geformuleerde suggestie,
welke door Pablo des Azcarate, den am
bassadeur van Spanje te Londen, aan Ma
drid werd overgebracht.
Deze suggestie heeft betrekking op de
mogelijkheid van een wapenstilstand, wel
ke de opening zou veroorloven van on
derhandelingen, beoogend een einde te
maken aan den burgeroorlog.
Volgens mededeelingen uit welingelich-
