1
TRIUMPH
Awlc 'yt
'N TOPPRESTATIE
VOOR DEN
PK PRIJS
KRONIEK van dan 0A6.
1 CENT VIRGINIA
'N TRIOMF
RECHTSZAKEN.
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN ZATERDAG 25 FEBRUARI 1939. No. 48.
i
DE TRAGEDIE VAN MAYERUNG
De flauwe stemming van den
gulden.
F M
GR0EDE
V
Franseh-Engelsche speculaties
bij de ernenning van Franco.
Het staat nu vrijwel vast, dat Frankrijk
en Engeu.ïd begin volgende week de re
geering van Franco de jure, dwz. dis de
eigenlijke Spaansche regeering, zullen er
kennen. Het linksche kaoinet, waarvan dr.
Negrin minister-president is en dat zijn
dagen nog te Maurid rekt, wordt dan dus
officieel verloochend door de beide^ groot e
democratische mogendheden (gelijk het
dat reeds is door verschillende kleine,
waaronder Neaerland).
Het lijdt niet den minsten twijfel, dat
hiermee de regeering van Negrin den ge-
nadestoot worde toegebracht rrankr.jk en
Engeland verlangen haar verdwijning, hoe
eerder hoe liever, omdat dan pas de li
quidatie van den Spaanschen burgeroor
log snellen voortgang kan vinden en de
Ital'iaa-n.SQ.he troepen ho
pe 1 ij k naar huis gestuurd
zullen worden.
Hoezeer deze opzet bij het besluit van
Engeland en Frankrijk voorop staat, is
gebleken uit een artikel van den diplo-
matieken medewerker «ar „Times, nei
groote conservatieve Londensche blad, d
nog al eens als spreekbuis der Britsche
regeering fungeert. „De Britsche regee
ring, aldus deze schrijver, wil de verant
woordelijkheid niet op zich nemen do"""
het handhaven van de erkenning van de
Spaansche regelring van Negrin, uc.
Spaansche volk aan den reouwveirw1-"^
kant aan te moedigen een verdere slach
ting te doorstaan. En aan den ariue.,.
kant gelooft de regeering, dat zij door die
erkenning over te dragen aan de thans
overheersch.ënde partij, zij steun ter be
schikking kan' stellen aan een Spanje, dat
alle hulp, die het krijgen kan, noodig heeft
voor de reconstructie. Reconstructie ech
ter kan alleen op de juiste wijze gebeu
ren, wanneer zij onafhankelijk is. De
Britsche regeering beseft dit even goed,
als zjj de nadeelen en gevaren beseft, ver
bonden aan het in Spanje achterblijven
van Italiaansche troepen. Dit is een risi
co, dat zij moet nemen, maar het
wordt verminderd door
verzekeringen, die ge me -
raai Franco haar van tijd
tot tijd heeft gegeven. Deze
zijn geheel ondubbelzinnig.
De diplomatieke wedewerker van de
„Times" zet vervolgens uiteen, waaruit
de verzekeringen bestaan: „Op 18 Maart
verleden jaar deelde de hertog van Alba
de Britsche regeering in opdracht van ge
neraal Franco mee, dat „er geen sprake
van was, dat Spanje zou worden gedomi
neerd door Italianen of door Duitschers,
wanneer de oorlog was geëindigd." Het
eerste doel van generaal Franco was, dat
Spanje en de Spaansche bezittingen een
integraal geheel zouden blijven en zuiver
en geheel onder de Spaansche regeering
zouden staan.
Een paar dagen later kwam er een of-
ficieele nota: „De nationale regeering
geeft een categorische verzekering, dat zij
er nimmer akn heeft gedacht zelfs maar
het geringste deel van Spaansch grondge
bied af te staan en zij zal er in geen ge
val in toestemmen, dat in Spanje bases
zullen worden ingericht voor buitenlandsch
gebruik. Op 18 Juni verklaarde generaal
Franco te Vitoria, dat het nationalistische
Spanje geen atoom van de souvereiniteit
over eenig deel van het Spaansche gebied
zou afstaan. Op 15 Augustus zond gene
raal Franco een nota aan de non-interven
tie-commissie„Nationalistisch-Spanje zal
nimmer toestaan, dat zijn grondgebied of
zijn oeconomische bestaan in het geringste
zal worden verhypothekeerd;" Op 13 Oc
tober tenslotte verklaarde hij categorisch:
„Spanje zal elk duimbreed van zijn eigen
grond behouden."
Deze verzekeringen houden uiteraard
echter niet een t ij d s t i p in, waar
op de Italiaansche troepen van het Ibe
risch schiereiland zullen vertrekken. De
Engelsche regeering heeft de laatste we
ken wel degelijk getracht ten deze een
stellige belofte van Franco te krijgen.
Dat is haar echter niet gelukt; althans
ze beweert, dat het haar niet gelukte
Denkbaar is, dat Franco in het geheim
wel zekere toezeggingen heeft gedaan,
doch dat deze verborgen moeten blijven,
om Rome niet te ontstemmen. In elk ge
val rekent men er te Londen vast op, dat,
zoodia de burgeroorlog als geëindigd be
schouwd kan worden, Franco er wel voor
zal zorgen, dat hij zijn Italiaansche hel
pers kwijt raakt, ook al mocht Mussolini
IJlt de memoires van de moeder van
Maria Vetséra, over den liefdesroman
van Kroonprins Rudolf.
7).
Na de tragedie reconstrueerde de moeder
de geschiedenis van dezen dag om zoo te
zeggen minuut voor minuut en over den
uitslag van haar onderzoek vertelt zij zeer
uitvoerig:
„Het verhaal van de gravin over het ver
dwijnen van de barones bij Rodeck en haar
vertwijfeld binnenstormen met het briefje
in de hand, was niets dan comedie, die zoo
zorgvuldig in elkaar was gezet, dat de gra
vin niet bang was, uit haar rol te vallen.
De ontvoering van de barones uit het
huis van haar moeder geschiedde op de
volgende wijze.
Gravin Larisch, die den 28sten Januari
tegen tien uur bij de barones voorreed, om
zooals afgesproken met barones Mary de
rekening bij Rodeck te laten overschrijven,
gaf haar koetsier, in tegenwoordigheid van
';Pn Portier om ongeveer half elf op
dracht, naar Rodeck te rijden. Nadat zij
echter een eindweegs onderweg waren, liet
de gravin het raampje neer en gaf den
koetsier opdracht, niet naar Rodeck, doch
naar de Augustiner Bastei te rijden en daar
te stoppen voor den ingang, welke met een
ijzeren deur was afgesloten. Beide dames
stegen uit en begaven zich naar binnen, de
koetsier daarentegen kreeg opdracht, een
eindje door te rijden en dan te wachten. Hij
genegen zjjn het Engelsch-Italiaansche ver
drag, bij de bekrachtiging waarvan bij d
terugtrekking der Italianen onmiddellii
na het einde van den burgeroorlog beloo
de, feitelijk te schenden. De diplomatieke
medewerker van de „Times" brengt voor
het overige Franco (wellicht niet ten over
vloede) onder het oog, dat Spanje, als he
zich in de armen van Italië en Duitsci
land zou werpen, en er een nieuwen groo
ten oorlog ontstond, het Jand zou zijn, da
onmiddellijk de klappen kreeg, nadema,
zijn bondgenooten het niet; zouden kurin'
behoeden, voor een aanval uit het Westen
-derdaad, ook dit is een zaak van ernstig
overweging voor den Spaanschen genera,
lissimus.
Finantieel economisch
weekoverzicht.
Men heeft hier vermoedelijk met
een speculatieve beweging van
kleinen omvang te doen. On
veranderd dividend Twentsche
Bank Jaarverslag van de
Heemaf.
Inzake de gedecideerd flauwe stemming,
die er sinds eenige dagen voor den gulden
heeft bestaan, weet niemand met beslist
heid te zeggen wat de oorzaak van deze be
weging is, afgezien dan van den algemeen
zeer onzekeren politieken toestand. Maar
deze laatste kan geen redelijke verklaring
zijn voor het verschijnsel, dat de beweging
in het bijzonder den Nederlandschen gulden
betreft. Immers mag worden aangenomen
dat bij het uitbreken van een eventueel
Europeesche conflict, Frankrijk en Enge
land daarbij in de eerste plaats betrokkep
zouden zjjn, zoodat men de wisselende
aspecten van de politieke gebeurtenissen
dan eerder van de koersbeweging der be
trokken valuta's zou moeten kunnen afle
zen.
Met zekerheid mag evenwel worden ge
constateerd, dat er van een nerveuze stem
ming en van een algemeene neiging tot ka-
pitaalvlucht geen sprake is. Men krijgt eer
der den indruk, dat men hier met een spe
culatieve beweging op betrekkelijk kleine
schaal te doen heeft.
Onnoodig te zeggen, dat na verloop van
tijd, indien de beweging van zelf ten einde
loopt, alsdan weer een toenemende drang
tot herstel van den gulden zal volgen, om
dat naar de algemeene overtuiging uit een
economisch oogpunt de stand van den gul
den eerder te laag dan te hoog is. Wil men
dat herstel dan weer tegenhouden, dan is
het eenige gevolg een nieuwe toeneming
van den goudvoorraad, zooals wij dat vroe
ger hebben waargenomen, nadat de stand
den laatsten tijd tamelijk constant is geble
ven. Dit zou dan opnieuw een aanzwellen
van de onbelegde saldi bij de Nederlandsche
Bank beteekenen, die thans reeds de zeer
abnormale hoogte van 680 millioen heb
ben bereikt.
Er schijnt voorloopig geen kans te be
staan op een nieuwe Nederlandsche staats-
leening, waaraan men toch geneigd zou zjjn
te denken, met het oog op de omvangrijke
uitgaven ten behoeve van de bewapening
ter land en ter zee. De positie van de
Schatkist is nog altijd zeer ruim en bij de
Nederlandsche Bank wordt nog altijd een
saldo onderhouden van omstreeks 162
millioen. Weliswaar zal het Rijk voor al
lerlei betalingen, o.a. 44 millioen aflos
sing van de nieuwe leening en 25 millioen
rente op deze leening per 1 Maart een be
langrijk bedrag, naar raming, omstreeks
100 millioen noodig hebben, zoodat de
volgende week een aanzienlijke verlaging
van saldo wordt verwacht. Er bestaat ech
ter alle reden om aan te nemen, dat de
middelen weer geleidelijk zullen terug
vloeien en men heeft hierbij in aanmerking
te nemen, dat de vlottende schuld van het
Rijk tegenwoordig in belangrijke mate
wordt gefinancierd door de saldi van over
heidsinstellingen als P.T.T., girodienst, enz.
Terwjjl er vroeger gewoonlijk een belang
rijk bedrag aan schatkistpapier uitstond,
wordt het vervallende papier thans geleide-
moest echter zoo gaan staan, dat hij de
ijzeren deur in het oog kon houden zonder
echter zelf gezien te worden.
Ongeveer na een kwartiertje reed de
koetsier van den kroonprins, Bratfisch, bij
de ijzeren deur voor; direct daarop ver
scheen barones Mary alleen, stapte snel in
en reed met hem weg. Nog een kwartier
later moest de koetsier van de gravin weer
voorrijden. Zij riep hem even binnen en
zeide hem geen woord te vertellen, van wat
zich had afgespeeld, doch alles te bevesti
gen, wat hem nu verteld zou worden; dat
de gravin namelijk met de barones van de
Salesianer Gasse direct naar Rodeck gere
den was, en dat de barones, terwjjl de gra
vin zich in den winkel bevond, uitgestapt
was en met een anderen wagen was door
gereden. Daarop steeg de gravin in en reed
zelf naar Rodeck, om daar voor het perso
neel van de zaak de comedie op te voeren,
alsof zij barones Mary wilde halen en zeer
verbaasd was, haar niet meer te vinden.
Daarna zette zij de comedie voort bij de
barones en bereikte haar hoogtepunt toen
zjj vertwjjfeld met het briefje binnen
stormde.
Het slot van de vertooning speelde zich
af bij den politiecommissaris, hoewel het
effect daar wel eenigszins gedaald was.
Koetsier Bratfisch, die de barones naar
Rothenstadl reed, waar zjj den kroon
prins bleef wachten, had voor den laatste 'n
eigenhandig geschreven briefje gekregen
met de order om half elf met een gesloten
rijtuig op de Rampe voor te rjjden en daar
na om kwart voor twaalf met een open
wagen in Rothenstadl te verschijnen
ijk afgelost, zoodat er thans een bedrar
/an 220 millioen uitstaat, welk bedrag na
Maart verder zal verminderen. De belang
jke bedragen, die de verschillende staats
bedrjjven en andere instellingen in reké-
ling-courant van de Schatkist hebben t(
'orderen en die tezamen omstreeks 55r
millioen beloopen, zjjn niet als vlottend
schuld in den gewonen zin te beschouwen,
laar zjj zoolang de toestand normaal blijf
vrijwel constant zullen zijp en niet op een
bepaalden datum moeten worden terugbe
taald, zooals métschatkistpapier wel het
geval is. Die schuld kan ook niet worder
geconsolideerd, zooals men vroeger ge
woon was met schatkistpapier te doen in
dien de omvang daarvan op een gegeven
oogenblik te groot werd.
Velen zjjn geneigd om aan te nemen, dat
de lagere koers van den gulden uiteinde
lijk als een voordeel voor de Indische cul
tuurmaatschappijen is te; beschouwen, in
zooverre, dat de meeste van deze produc
ten in Ponden worden genoteerd en dat
een stijging van den Pondgnkoers een auto-
nT-tVCOCt0 1 I 1
XW^zssr*"'
geven, toch is het denkbaar, dat een ver
dere verplaatsing naar het verbruik van si
garetten door de tegenwoordige omstandig
heden in de hand zal worden gewerkt. Ta-
baksaandeelen waren tamelijk ongeani
meerd. Tijdelijk heeft er in aandeelen Deli
Mij. eenig aanbod bestaan.
Suikerafdoeningen van eenigen omvang
hebben niet plaats gehad, niettegenstaan
de de Nivas onlangs haar limities heeft ver
laagd. Ook voor de suiker zjjn de vooruit
zichten op het oogenblik dus weer iets min
der bevredigend dan zij geweest zijn. De
koersen van suikeraandeelen hebben zich
nochtans tamelijk goed gehandhaafd.
Wat industrieele fondsen betreft, werd
het jaarverslag gepubliceerd van de
Heemaf. De winst gaf een niet onbelang
rijke daling te zien en wel van 711.834 in
1937 tot 450.508 in 1938. Het bedrag der
afschrijvingen is nog iets hooger gesteld
dan verleden jaar 169.987 tegen 164.918
De nettowinst werd daardoor 280.520 te
gen 546.915. Ondanks de lagere winst
kon thans tot hervatting van de dividend
betaling op de gewone aandeelen worder
overgegaan van 4 nadat verleden jaar
een reconstructie heeft plaats gevonden
door bijboeking op gebouwen en voorraden
alsmede aanwending van het winstsaldo
van dat jaar, waardoor het toen nog be
staande verliessaldo van 1.222.951 geheel
werd weggewerkt. Nu de lei weer schoon
was, kon men dus tot een dividendhervat
ting overgaan.
Aandeelen Aku waren tamelijk vast, ver
moedelijk in verband met de berichten om
trent een overeenkomst tusschen Cour-
taulds en de British Celanese tot stabilisa
tie van de prijzen op de Britsche markt.
De beleggingsmarkt bleef zeer stil en de
koersen hebben bijna geen beweging te zien
gegeven.
Van de beleggingsaandeelen waren aan-
matische verbetering van de prjjzen in Ne-
derlandsch courant met zich brengt.
Als wjj de verschillende afdeelingen van
onze fondsenmarkt nagaan, dan mag inder
daad worden geconstateerd, dat in de cul-
tuurafdeeling rubberaandeelen een betrek
kelijk gunstige stemming hebben te zien ge
geven. Maar dit verschijnsel kan helaas
niet aan een gezonde ontwikkeling worden
toegeschreven. Men heeft hier immers te
doen met de nawerking van de handhaving
van het uitvoerpercentage op 50 gedu
rende het tweede kwartaal van dit jaar.
Deze maatregel beteekent tenslotte, dat het
de rubbermaatschappijen veroorloofd is
slechts op zeer bescheiden schaal te produ-
ceeren, hetgeen van nadeeligen invloed is
op den kostprijs. Vele producenten zouden
ongetwijfeld liever een stijging van den uit
voer hebben gezien, indien zij de betrekke
lijke zekerheid hadden gehad, dat de prijs
niet al te ver zou terugloopen. In het alge
meen wordt rekening gehouden met lagere
dividenduitkeeringen van de rubbermaat
schappijen dan over 1937 en de vooruitzich
ten voor het loopende jaar zjjn niet van
dien aard, dat een verbetering in het voor
uitzicht kan worden gesteld.
Omtrent de verwachtingen van de ta-
baksmarkt kan men evenmin een optimis
tisch geluid laten hooren. De moeilijkheden,
waarvoor Duitschland zich gesteld ziet om
zich voor den strikt noodzakelijken invoer
de noodige deviezen, door middel van ex-
oort te verschaffen, geeft aanleiding te
verwachten, dat het zijn invoer van tabak
verder zal inkrimpen. Tabak is tenslotte
geen eerste levensbehoefte en zij is te ver
vangen door minderwaardige producten,
waaraan men in Duitschlanu langzamer
hand wel gewend is geworden. Ook uit een
oogpunt van werkgelegenheid, dus de in
standhouding van de sigarenfabrieken,
wordt de noodzakelijkheid van den grond-
stoffeninvoer thans minder sterk gevoeld,
omdat er overal een tekort aan werkkrach
ten bestaat en men reeds is overgegaan tot
het systeem om werkkrachten naar bepaal
de takken van bedrijf onvrijwillig te diri-
geeren. Ook al moet er rekening mede wor
den gehouden, dat Duitschland de sigaren
fabricage zeker niet geheel zal kunnen op-
(Ingez. Meded.)
deelen Twentsche Bank vast op de uitkee-
ring van een onveranderd dividend van
5%
Hieronder valt het koersverloop van de
afgeloopen week.
33% Nederland 1938 100%100%
Fokker 345, 380, 369
Philips 203%195%196%
Anaconda 22%21%
Kon. Petr. 311%—308—310%
Amsterdam Rubber 201196%200
Ned. Scheepvaart Unie 107104%106%
H.V.A. 419—413%—417%
Deli Bat. Mij. 207—205—206
Deli Mij. 227%—222%—224
Senembah 211203%205
In hooger beroep.
A. D., 45 jaar, caféhouder te Vlissingen,
heeft hooger beroep aangeteekend tegen
het vonnis van den kantonrechter te Mid
delburg van 11 Januari 1939, waarbij hij
wegens overtreding der Drankwet is ver
oordeeld tot 40 of 10 dagen hechtenis,
met verbeurdverklaring der inbeslag ge
nomen sterken drank.
P. K., 46 jaar, loodgieter te Middel
burg, teekende hooger beroep aan tegen
een vonnis van denzelfden kantonrechter,
waarbij hij wegens overtreding van het
brandgevaarbesluit werd veroordeeld tot
6 of 1 dag hechtenis.
Abonnementen en A(>ertentiën voor dit
blad worden aangenomen door den Agent
TZ. VERDUIJNDE BEER,
De reis van Hr. Mé. Sumatra.
Hr. Ms. kruiser Sumatra onder bevel
van kapitein-luitenant ter zee C. H.
Brouwer is Vrijdag te Tunis aangekomen.
TEWERKSTELLING VAN WERKLOOZE
ARBEIDERS *N JW^^'VEEKERIJEN
TE AALSMEER.
De regeering heeft haar steun verleend
aan een plan van B. en W. van Aalsmeer
betreffende tewerkstelling van werklooze
arbeiders in bloemkweekerij en bloemkwee-
kersbedrijven, waarbij de overheid bijslag
op het loon zal verleenen. Deze regeling
wordt bij wijze van proef getroffen.
Het bedrag, dat de regeering voorloo
pig heeft toegestaan, is de helft van het
loonbedrag, dat ten hoogste 5000 zal kun
nen bedragen.
De werkzaamheden bestaan uit opbag
geren, ververschen en diepspitten van kas-
en tuingrond en het maken van schoeiïn-
gen.
Mogelijk zal, indien deze proefneming
slaagt, het plan tot andere gemeenten wor
den uitgebreid. Het gemeentebestuur van
Aalsmeer heeft zich inmiddels terzake
reeds in verbinding gesteld met de gemeen-
testuren van Uithoorn en Haarlemmer
meer.
VOOR DE VERLEIDING BEZWEKEN.
Een Duitsch echtpaar, dat in de oude
Molstraat te Den Haag woonde, is dezer da
gen naar Chemnitz verhuisd. Bij het inpak
ken van den inventaris was éen 26-jarige
keukenknecht behulpzaam.
Donderdagmiddag stond de familie Waar
om naar den trein te gaan, terwijl de
knecht in het vrijwel leege huis eenige gor
dijnen en een partijtje zeil zou opruimen,
welke goederen hij mocht behouden. Intus-
schen zag de knecht een doosje op een tafel
staan, dat gouden sieraden namelijk een
halsketting, eenige ringen en armbandjes
en een gouden polshorloge bleek te be
vatten. Hij nam het doosje met den inhoud
mee en ging naar zijn woning aan de Stor
tenbekerstraat.
De Duitsche dame had inmiddels opge
merkt, dat zij haar sieraden had vergeten-
Met haar man begaf zij zich naar de wo
ning van den keukenknecht, die evenwel
op de vraag of hij het doosje met gouden
voorwerpen had gevonden, ontkennend ant
woordde. De Duitsche heer vertrouwde de
ze ontkenning echter niet en ging in de
woning van den knecht eens rondkijken.
Hij vond toen in een kolenkit het leege
doosje.
Niettemin bleef de knecht ontkennen,
waarop het Duitsche echtpaar vertrok met.
de mededeeling, dat zij van de vermissing
aangifte bij de politie zau doen. Even latei-
kwam de knecht het echtpaar achterop om
te vertellen, dat hij tusschen de afgedank
te goederen - toch eenige gouden voorwer
pen had gevonden. Evenwel ontbraken een
gouden ring en een halsketting, waarvan de
knecht zeide niets af te weten.
Het Duitsche echtpaar besloot toen toch
maar aangifte van de vermissing dezer bei
de voorwerpen te doen. De politie hield den
huisknecht aan en onderwierp hem aan een
verhoor, waarbij de man bekende, den ring
en den halsketting aan twee opkoopers te
hebben verkocht.
Beide voorwerpen werden bij deze op
koopers aangetraffen, en weder in handen
van het Duitsche echtpaar gesteld, zoodat
nu de geheele zaak terecht was.
Spoedshalve heeft de politie daarop het
echtpaar per dienstauto naar den trein ge
bracht, een „service", die op hoogen prijs
werd gesteld.
Ten opzichte van den knecht, die zeer
onlangs in het huwelijk was getreden en
wiens vrouw over twee maanden een baby
verwacht, is in verband met den toestand
van diens echtgenoote in zooverre clemen
tie in acht genomen, dat is afgezien van
een politie-arrest en volstaan met proces
verbaal, waarvan hij later wel meer zal
hooren.
(Ingez. Meded.)
Bratfisch zat op den bok
Maandag, den 28sten Januari, 1889, om
kwart voor twaalf 's middags hebben de 31-
jarige erfgenaam van den Oostenrijkschen
troon en de zeventienjarige Mary Vetséra
de keizerstad voor de laatste maal gezien..
In galop reed het rijtuig door het Wiener-
wald naar het jachtslot Mayerling. Slechts
eenmaal onderweg, het kan bij Mödling
geweest zijn, hield Bratfisch stil; de inzit
tenden gebruikten eenige ververschingen
en verder ging het weer door de met sneeuw
bedekte velden en bosschen. Aan de daken
hingen ijspegels, nieuwsgierige reeën oog
den langs den weg het rijtuig na, de raven
krasten
Het rijtuig was misschien reeds bij Al-
land, of Heiligenkreuz, toen barones Vet
séra zich scheen te bezinnen over hetgeen
zij doen zou, om haar dochter op te sporen.
In het begin maakte men zich niet al te on
gerust, daar iedereen van meening was,
dat barones Mary nog wel van gedachten
zou veranderen en tegen lunchtijd, of in
elk geval in den namiddag wel weer zou
verschijnen. Eerst vier-en-twintig uur na
haar verdwijning, kon haar moeder ertoe
besluiten naar de politie te gaan. Natuur
lijk moest daarbij de grootste voorzichtig
heid en discretie in acht genomen worden.
De familie was den 29sten Januari voor
niets anders bevreesd, dan voor het schan
daal, dat uit de zaak zou kunnen voortko
men. De kringen, waarin de Vetséra's leef
den waren doodsbang voor alles wat op
schandaal leek en de middelen, die men
aanwendde om de jonge barones op te spo
ren, zijn karakteristiek voor het aristocra
tische leven en de bureaucratie van het
Weenen in dien tijd
..Waar ligt dat Mayerling.
eigenlijk?.
Maria Vetséra verdween op 28 Januari
uit de ouderlijke woning. Twee dagen lang
zocht de moeder naar haar dochter. Ge
heel Weenen wist reeds van haar verdwij
ning, overal werd erover gefluisterd en ge
praat, maar er was niemand, die de moeder
raad kon geven. Zelfs de minister-president
graaf Taaffe, zei haar: „Niets is belang
rijker, dan dat wij haar verdwijning stil
houden".
Van de beide dagen, die voorbijgingen
tusschen het verdwijnen van barones Mary
en de tragedie van Mayerling, schrijft de
moeder in haar gedenkschriften woorde
lijk het volgende:
„Ik heb Mary verloren, dus moet ik haar
ook terugvinden", zeide de gravin. „Ik ken
den politiecommissaris Kraus heel goed.
Laat rnjj alleen naar hem toegaan, dan zal
ik hem mijn vermoedens onder belofte van
geheimhouding mededeelen".
„Het zou maar opzien baren, wanneer je
zelf meeging en daar den een of ander zou
tegenkomen." De barones liet zich hier
door overhalen de gravin alleen te laten
gaan, doch bracht nog de vraag in het
midden, of de minister-president, graaf
Taaffe, niet de juiste man was om alles
aan te vertellen, waarop de gravin zeide:
„O, neen, hij zou er met zijn familie over
kunnen praten en zoo zou het bekend kun
nen worden, dat Mary het huis heeft ver
laten. De politiecommissaris verkeert niet
zooveel in gezelschapskringen. Hij kent U
toch goed en zal zeker alles doen, wat U
hem vraagt; ook zal hij het geheim weten
te houden, zoodat de keizer er niets van te
weten komt".
Na eenigen tijd kwam de gravin terug en
zeide, dat zij bij den politiecommissaris
niets had kunnen doen, daar zij geen recht
had, aangifte van het geval te doen en
bovendien kon hij de gangen van den
kroonprins niet laten nagaan, dat zou te
gen zijn bevelen indruischen. Aangifte kon
alleen geschieden door de moeder of door
een ander familielid en daarom had zij ge
lijk maar een afspraak voor dien middag
gemaakt. Het tweede bezoek, waarbij een
broeder van de barones de gravin verge
zelde, bleef echter eveneens zonder succes.
De commissaris verlangde een officieele
aangifte van de familie, waartoe deze ech
ter niet direct kon besluiten, daar er altijd
nog hoop bestond, dat Mary uit eigen be
weging terug zou keeren en daar geheim
houding altjjd nog een eerste eisch was.
Tusschen de beide bezoeken aan den
commissaris merkte de gravin op, dat alles
slechts in verband met den kroonprins ge
beurd kon zijn, want dat ze zeker van de
verliefdheid van Mary was. Daarop vertelde
de barones haar van de mededeeling van
graaf Hoyos, dat er verschillende jacht
partijen in het Wienerwald gehouden wer
den. Toen men deze echter opbelde, ant
woordde zijn portier, dat de graaf niet op
jacht was.
(Wordt vervolgdT.
II.