1 TRIUMPH Awlc 'yt 'N TOPPRESTATIE VOOR DEN PK PRIJS KRONIEK van dan 0A6. 1 CENT VIRGINIA 'N TRIOMF RECHTSZAKEN. BINNENLAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN ZATERDAG 25 FEBRUARI 1939. No. 48. i DE TRAGEDIE VAN MAYERUNG De flauwe stemming van den gulden. F M GR0EDE V Franseh-Engelsche speculaties bij de ernenning van Franco. Het staat nu vrijwel vast, dat Frankrijk en Engeu.ïd begin volgende week de re geering van Franco de jure, dwz. dis de eigenlijke Spaansche regeering, zullen er kennen. Het linksche kaoinet, waarvan dr. Negrin minister-president is en dat zijn dagen nog te Maurid rekt, wordt dan dus officieel verloochend door de beide^ groot e democratische mogendheden (gelijk het dat reeds is door verschillende kleine, waaronder Neaerland). Het lijdt niet den minsten twijfel, dat hiermee de regeering van Negrin den ge- nadestoot worde toegebracht rrankr.jk en Engeland verlangen haar verdwijning, hoe eerder hoe liever, omdat dan pas de li quidatie van den Spaanschen burgeroor log snellen voortgang kan vinden en de Ital'iaa-n.SQ.he troepen ho pe 1 ij k naar huis gestuurd zullen worden. Hoezeer deze opzet bij het besluit van Engeland en Frankrijk voorop staat, is gebleken uit een artikel van den diplo- matieken medewerker «ar „Times, nei groote conservatieve Londensche blad, d nog al eens als spreekbuis der Britsche regeering fungeert. „De Britsche regee ring, aldus deze schrijver, wil de verant woordelijkheid niet op zich nemen do""" het handhaven van de erkenning van de Spaansche regelring van Negrin, uc. Spaansche volk aan den reouwveirw1-"^ kant aan te moedigen een verdere slach ting te doorstaan. En aan den ariue.,. kant gelooft de regeering, dat zij door die erkenning over te dragen aan de thans overheersch.ënde partij, zij steun ter be schikking kan' stellen aan een Spanje, dat alle hulp, die het krijgen kan, noodig heeft voor de reconstructie. Reconstructie ech ter kan alleen op de juiste wijze gebeu ren, wanneer zij onafhankelijk is. De Britsche regeering beseft dit even goed, als zjj de nadeelen en gevaren beseft, ver bonden aan het in Spanje achterblijven van Italiaansche troepen. Dit is een risi co, dat zij moet nemen, maar het wordt verminderd door verzekeringen, die ge me - raai Franco haar van tijd tot tijd heeft gegeven. Deze zijn geheel ondubbelzinnig. De diplomatieke wedewerker van de „Times" zet vervolgens uiteen, waaruit de verzekeringen bestaan: „Op 18 Maart verleden jaar deelde de hertog van Alba de Britsche regeering in opdracht van ge neraal Franco mee, dat „er geen sprake van was, dat Spanje zou worden gedomi neerd door Italianen of door Duitschers, wanneer de oorlog was geëindigd." Het eerste doel van generaal Franco was, dat Spanje en de Spaansche bezittingen een integraal geheel zouden blijven en zuiver en geheel onder de Spaansche regeering zouden staan. Een paar dagen later kwam er een of- ficieele nota: „De nationale regeering geeft een categorische verzekering, dat zij er nimmer akn heeft gedacht zelfs maar het geringste deel van Spaansch grondge bied af te staan en zij zal er in geen ge val in toestemmen, dat in Spanje bases zullen worden ingericht voor buitenlandsch gebruik. Op 18 Juni verklaarde generaal Franco te Vitoria, dat het nationalistische Spanje geen atoom van de souvereiniteit over eenig deel van het Spaansche gebied zou afstaan. Op 15 Augustus zond gene raal Franco een nota aan de non-interven tie-commissie„Nationalistisch-Spanje zal nimmer toestaan, dat zijn grondgebied of zijn oeconomische bestaan in het geringste zal worden verhypothekeerd;" Op 13 Oc tober tenslotte verklaarde hij categorisch: „Spanje zal elk duimbreed van zijn eigen grond behouden." Deze verzekeringen houden uiteraard echter niet een t ij d s t i p in, waar op de Italiaansche troepen van het Ibe risch schiereiland zullen vertrekken. De Engelsche regeering heeft de laatste we ken wel degelijk getracht ten deze een stellige belofte van Franco te krijgen. Dat is haar echter niet gelukt; althans ze beweert, dat het haar niet gelukte Denkbaar is, dat Franco in het geheim wel zekere toezeggingen heeft gedaan, doch dat deze verborgen moeten blijven, om Rome niet te ontstemmen. In elk ge val rekent men er te Londen vast op, dat, zoodia de burgeroorlog als geëindigd be schouwd kan worden, Franco er wel voor zal zorgen, dat hij zijn Italiaansche hel pers kwijt raakt, ook al mocht Mussolini IJlt de memoires van de moeder van Maria Vetséra, over den liefdesroman van Kroonprins Rudolf. 7). Na de tragedie reconstrueerde de moeder de geschiedenis van dezen dag om zoo te zeggen minuut voor minuut en over den uitslag van haar onderzoek vertelt zij zeer uitvoerig: „Het verhaal van de gravin over het ver dwijnen van de barones bij Rodeck en haar vertwijfeld binnenstormen met het briefje in de hand, was niets dan comedie, die zoo zorgvuldig in elkaar was gezet, dat de gra vin niet bang was, uit haar rol te vallen. De ontvoering van de barones uit het huis van haar moeder geschiedde op de volgende wijze. Gravin Larisch, die den 28sten Januari tegen tien uur bij de barones voorreed, om zooals afgesproken met barones Mary de rekening bij Rodeck te laten overschrijven, gaf haar koetsier, in tegenwoordigheid van ';Pn Portier om ongeveer half elf op dracht, naar Rodeck te rijden. Nadat zij echter een eindweegs onderweg waren, liet de gravin het raampje neer en gaf den koetsier opdracht, niet naar Rodeck, doch naar de Augustiner Bastei te rijden en daar te stoppen voor den ingang, welke met een ijzeren deur was afgesloten. Beide dames stegen uit en begaven zich naar binnen, de koetsier daarentegen kreeg opdracht, een eindje door te rijden en dan te wachten. Hij genegen zjjn het Engelsch-Italiaansche ver drag, bij de bekrachtiging waarvan bij d terugtrekking der Italianen onmiddellii na het einde van den burgeroorlog beloo de, feitelijk te schenden. De diplomatieke medewerker van de „Times" brengt voor het overige Franco (wellicht niet ten over vloede) onder het oog, dat Spanje, als he zich in de armen van Italië en Duitsci land zou werpen, en er een nieuwen groo ten oorlog ontstond, het Jand zou zijn, da onmiddellijk de klappen kreeg, nadema, zijn bondgenooten het niet; zouden kurin' behoeden, voor een aanval uit het Westen -derdaad, ook dit is een zaak van ernstig overweging voor den Spaanschen genera, lissimus. Finantieel economisch weekoverzicht. Men heeft hier vermoedelijk met een speculatieve beweging van kleinen omvang te doen. On veranderd dividend Twentsche Bank Jaarverslag van de Heemaf. Inzake de gedecideerd flauwe stemming, die er sinds eenige dagen voor den gulden heeft bestaan, weet niemand met beslist heid te zeggen wat de oorzaak van deze be weging is, afgezien dan van den algemeen zeer onzekeren politieken toestand. Maar deze laatste kan geen redelijke verklaring zijn voor het verschijnsel, dat de beweging in het bijzonder den Nederlandschen gulden betreft. Immers mag worden aangenomen dat bij het uitbreken van een eventueel Europeesche conflict, Frankrijk en Enge land daarbij in de eerste plaats betrokkep zouden zjjn, zoodat men de wisselende aspecten van de politieke gebeurtenissen dan eerder van de koersbeweging der be trokken valuta's zou moeten kunnen afle zen. Met zekerheid mag evenwel worden ge constateerd, dat er van een nerveuze stem ming en van een algemeene neiging tot ka- pitaalvlucht geen sprake is. Men krijgt eer der den indruk, dat men hier met een spe culatieve beweging op betrekkelijk kleine schaal te doen heeft. Onnoodig te zeggen, dat na verloop van tijd, indien de beweging van zelf ten einde loopt, alsdan weer een toenemende drang tot herstel van den gulden zal volgen, om dat naar de algemeene overtuiging uit een economisch oogpunt de stand van den gul den eerder te laag dan te hoog is. Wil men dat herstel dan weer tegenhouden, dan is het eenige gevolg een nieuwe toeneming van den goudvoorraad, zooals wij dat vroe ger hebben waargenomen, nadat de stand den laatsten tijd tamelijk constant is geble ven. Dit zou dan opnieuw een aanzwellen van de onbelegde saldi bij de Nederlandsche Bank beteekenen, die thans reeds de zeer abnormale hoogte van 680 millioen heb ben bereikt. Er schijnt voorloopig geen kans te be staan op een nieuwe Nederlandsche staats- leening, waaraan men toch geneigd zou zjjn te denken, met het oog op de omvangrijke uitgaven ten behoeve van de bewapening ter land en ter zee. De positie van de Schatkist is nog altijd zeer ruim en bij de Nederlandsche Bank wordt nog altijd een saldo onderhouden van omstreeks 162 millioen. Weliswaar zal het Rijk voor al lerlei betalingen, o.a. 44 millioen aflos sing van de nieuwe leening en 25 millioen rente op deze leening per 1 Maart een be langrijk bedrag, naar raming, omstreeks 100 millioen noodig hebben, zoodat de volgende week een aanzienlijke verlaging van saldo wordt verwacht. Er bestaat ech ter alle reden om aan te nemen, dat de middelen weer geleidelijk zullen terug vloeien en men heeft hierbij in aanmerking te nemen, dat de vlottende schuld van het Rijk tegenwoordig in belangrijke mate wordt gefinancierd door de saldi van over heidsinstellingen als P.T.T., girodienst, enz. Terwjjl er vroeger gewoonlijk een belang rijk bedrag aan schatkistpapier uitstond, wordt het vervallende papier thans geleide- moest echter zoo gaan staan, dat hij de ijzeren deur in het oog kon houden zonder echter zelf gezien te worden. Ongeveer na een kwartiertje reed de koetsier van den kroonprins, Bratfisch, bij de ijzeren deur voor; direct daarop ver scheen barones Mary alleen, stapte snel in en reed met hem weg. Nog een kwartier later moest de koetsier van de gravin weer voorrijden. Zij riep hem even binnen en zeide hem geen woord te vertellen, van wat zich had afgespeeld, doch alles te bevesti gen, wat hem nu verteld zou worden; dat de gravin namelijk met de barones van de Salesianer Gasse direct naar Rodeck gere den was, en dat de barones, terwjjl de gra vin zich in den winkel bevond, uitgestapt was en met een anderen wagen was door gereden. Daarop steeg de gravin in en reed zelf naar Rodeck, om daar voor het perso neel van de zaak de comedie op te voeren, alsof zij barones Mary wilde halen en zeer verbaasd was, haar niet meer te vinden. Daarna zette zij de comedie voort bij de barones en bereikte haar hoogtepunt toen zjj vertwjjfeld met het briefje binnen stormde. Het slot van de vertooning speelde zich af bij den politiecommissaris, hoewel het effect daar wel eenigszins gedaald was. Koetsier Bratfisch, die de barones naar Rothenstadl reed, waar zjj den kroon prins bleef wachten, had voor den laatste 'n eigenhandig geschreven briefje gekregen met de order om half elf met een gesloten rijtuig op de Rampe voor te rjjden en daar na om kwart voor twaalf met een open wagen in Rothenstadl te verschijnen ijk afgelost, zoodat er thans een bedrar /an 220 millioen uitstaat, welk bedrag na Maart verder zal verminderen. De belang jke bedragen, die de verschillende staats bedrjjven en andere instellingen in reké- ling-courant van de Schatkist hebben t( 'orderen en die tezamen omstreeks 55r millioen beloopen, zjjn niet als vlottend schuld in den gewonen zin te beschouwen, laar zjj zoolang de toestand normaal blijf vrijwel constant zullen zijp en niet op een bepaalden datum moeten worden terugbe taald, zooals métschatkistpapier wel het geval is. Die schuld kan ook niet worder geconsolideerd, zooals men vroeger ge woon was met schatkistpapier te doen in dien de omvang daarvan op een gegeven oogenblik te groot werd. Velen zjjn geneigd om aan te nemen, dat de lagere koers van den gulden uiteinde lijk als een voordeel voor de Indische cul tuurmaatschappijen is te; beschouwen, in zooverre, dat de meeste van deze produc ten in Ponden worden genoteerd en dat een stijging van den Pondgnkoers een auto- nT-tVCOCt0 1 I 1 XW^zssr*"' geven, toch is het denkbaar, dat een ver dere verplaatsing naar het verbruik van si garetten door de tegenwoordige omstandig heden in de hand zal worden gewerkt. Ta- baksaandeelen waren tamelijk ongeani meerd. Tijdelijk heeft er in aandeelen Deli Mij. eenig aanbod bestaan. Suikerafdoeningen van eenigen omvang hebben niet plaats gehad, niettegenstaan de de Nivas onlangs haar limities heeft ver laagd. Ook voor de suiker zjjn de vooruit zichten op het oogenblik dus weer iets min der bevredigend dan zij geweest zijn. De koersen van suikeraandeelen hebben zich nochtans tamelijk goed gehandhaafd. Wat industrieele fondsen betreft, werd het jaarverslag gepubliceerd van de Heemaf. De winst gaf een niet onbelang rijke daling te zien en wel van 711.834 in 1937 tot 450.508 in 1938. Het bedrag der afschrijvingen is nog iets hooger gesteld dan verleden jaar 169.987 tegen 164.918 De nettowinst werd daardoor 280.520 te gen 546.915. Ondanks de lagere winst kon thans tot hervatting van de dividend betaling op de gewone aandeelen worder overgegaan van 4 nadat verleden jaar een reconstructie heeft plaats gevonden door bijboeking op gebouwen en voorraden alsmede aanwending van het winstsaldo van dat jaar, waardoor het toen nog be staande verliessaldo van 1.222.951 geheel werd weggewerkt. Nu de lei weer schoon was, kon men dus tot een dividendhervat ting overgaan. Aandeelen Aku waren tamelijk vast, ver moedelijk in verband met de berichten om trent een overeenkomst tusschen Cour- taulds en de British Celanese tot stabilisa tie van de prijzen op de Britsche markt. De beleggingsmarkt bleef zeer stil en de koersen hebben bijna geen beweging te zien gegeven. Van de beleggingsaandeelen waren aan- matische verbetering van de prjjzen in Ne- derlandsch courant met zich brengt. Als wjj de verschillende afdeelingen van onze fondsenmarkt nagaan, dan mag inder daad worden geconstateerd, dat in de cul- tuurafdeeling rubberaandeelen een betrek kelijk gunstige stemming hebben te zien ge geven. Maar dit verschijnsel kan helaas niet aan een gezonde ontwikkeling worden toegeschreven. Men heeft hier immers te doen met de nawerking van de handhaving van het uitvoerpercentage op 50 gedu rende het tweede kwartaal van dit jaar. Deze maatregel beteekent tenslotte, dat het de rubbermaatschappijen veroorloofd is slechts op zeer bescheiden schaal te produ- ceeren, hetgeen van nadeeligen invloed is op den kostprijs. Vele producenten zouden ongetwijfeld liever een stijging van den uit voer hebben gezien, indien zij de betrekke lijke zekerheid hadden gehad, dat de prijs niet al te ver zou terugloopen. In het alge meen wordt rekening gehouden met lagere dividenduitkeeringen van de rubbermaat schappijen dan over 1937 en de vooruitzich ten voor het loopende jaar zjjn niet van dien aard, dat een verbetering in het voor uitzicht kan worden gesteld. Omtrent de verwachtingen van de ta- baksmarkt kan men evenmin een optimis tisch geluid laten hooren. De moeilijkheden, waarvoor Duitschland zich gesteld ziet om zich voor den strikt noodzakelijken invoer de noodige deviezen, door middel van ex- oort te verschaffen, geeft aanleiding te verwachten, dat het zijn invoer van tabak verder zal inkrimpen. Tabak is tenslotte geen eerste levensbehoefte en zij is te ver vangen door minderwaardige producten, waaraan men in Duitschlanu langzamer hand wel gewend is geworden. Ook uit een oogpunt van werkgelegenheid, dus de in standhouding van de sigarenfabrieken, wordt de noodzakelijkheid van den grond- stoffeninvoer thans minder sterk gevoeld, omdat er overal een tekort aan werkkrach ten bestaat en men reeds is overgegaan tot het systeem om werkkrachten naar bepaal de takken van bedrijf onvrijwillig te diri- geeren. Ook al moet er rekening mede wor den gehouden, dat Duitschland de sigaren fabricage zeker niet geheel zal kunnen op- (Ingez. Meded.) deelen Twentsche Bank vast op de uitkee- ring van een onveranderd dividend van 5% Hieronder valt het koersverloop van de afgeloopen week. 33% Nederland 1938 100%100% Fokker 345, 380, 369 Philips 203%195%196% Anaconda 22%21% Kon. Petr. 311%—308—310% Amsterdam Rubber 201196%200 Ned. Scheepvaart Unie 107104%106% H.V.A. 419—413%—417% Deli Bat. Mij. 207—205—206 Deli Mij. 227%—222%—224 Senembah 211203%205 In hooger beroep. A. D., 45 jaar, caféhouder te Vlissingen, heeft hooger beroep aangeteekend tegen het vonnis van den kantonrechter te Mid delburg van 11 Januari 1939, waarbij hij wegens overtreding der Drankwet is ver oordeeld tot 40 of 10 dagen hechtenis, met verbeurdverklaring der inbeslag ge nomen sterken drank. P. K., 46 jaar, loodgieter te Middel burg, teekende hooger beroep aan tegen een vonnis van denzelfden kantonrechter, waarbij hij wegens overtreding van het brandgevaarbesluit werd veroordeeld tot 6 of 1 dag hechtenis. Abonnementen en A(>ertentiën voor dit blad worden aangenomen door den Agent TZ. VERDUIJNDE BEER, De reis van Hr. Mé. Sumatra. Hr. Ms. kruiser Sumatra onder bevel van kapitein-luitenant ter zee C. H. Brouwer is Vrijdag te Tunis aangekomen. TEWERKSTELLING VAN WERKLOOZE ARBEIDERS *N JW^^'VEEKERIJEN TE AALSMEER. De regeering heeft haar steun verleend aan een plan van B. en W. van Aalsmeer betreffende tewerkstelling van werklooze arbeiders in bloemkweekerij en bloemkwee- kersbedrijven, waarbij de overheid bijslag op het loon zal verleenen. Deze regeling wordt bij wijze van proef getroffen. Het bedrag, dat de regeering voorloo pig heeft toegestaan, is de helft van het loonbedrag, dat ten hoogste 5000 zal kun nen bedragen. De werkzaamheden bestaan uit opbag geren, ververschen en diepspitten van kas- en tuingrond en het maken van schoeiïn- gen. Mogelijk zal, indien deze proefneming slaagt, het plan tot andere gemeenten wor den uitgebreid. Het gemeentebestuur van Aalsmeer heeft zich inmiddels terzake reeds in verbinding gesteld met de gemeen- testuren van Uithoorn en Haarlemmer meer. VOOR DE VERLEIDING BEZWEKEN. Een Duitsch echtpaar, dat in de oude Molstraat te Den Haag woonde, is dezer da gen naar Chemnitz verhuisd. Bij het inpak ken van den inventaris was éen 26-jarige keukenknecht behulpzaam. Donderdagmiddag stond de familie Waar om naar den trein te gaan, terwijl de knecht in het vrijwel leege huis eenige gor dijnen en een partijtje zeil zou opruimen, welke goederen hij mocht behouden. Intus- schen zag de knecht een doosje op een tafel staan, dat gouden sieraden namelijk een halsketting, eenige ringen en armbandjes en een gouden polshorloge bleek te be vatten. Hij nam het doosje met den inhoud mee en ging naar zijn woning aan de Stor tenbekerstraat. De Duitsche dame had inmiddels opge merkt, dat zij haar sieraden had vergeten- Met haar man begaf zij zich naar de wo ning van den keukenknecht, die evenwel op de vraag of hij het doosje met gouden voorwerpen had gevonden, ontkennend ant woordde. De Duitsche heer vertrouwde de ze ontkenning echter niet en ging in de woning van den knecht eens rondkijken. Hij vond toen in een kolenkit het leege doosje. Niettemin bleef de knecht ontkennen, waarop het Duitsche echtpaar vertrok met. de mededeeling, dat zij van de vermissing aangifte bij de politie zau doen. Even latei- kwam de knecht het echtpaar achterop om te vertellen, dat hij tusschen de afgedank te goederen - toch eenige gouden voorwer pen had gevonden. Evenwel ontbraken een gouden ring en een halsketting, waarvan de knecht zeide niets af te weten. Het Duitsche echtpaar besloot toen toch maar aangifte van de vermissing dezer bei de voorwerpen te doen. De politie hield den huisknecht aan en onderwierp hem aan een verhoor, waarbij de man bekende, den ring en den halsketting aan twee opkoopers te hebben verkocht. Beide voorwerpen werden bij deze op koopers aangetraffen, en weder in handen van het Duitsche echtpaar gesteld, zoodat nu de geheele zaak terecht was. Spoedshalve heeft de politie daarop het echtpaar per dienstauto naar den trein ge bracht, een „service", die op hoogen prijs werd gesteld. Ten opzichte van den knecht, die zeer onlangs in het huwelijk was getreden en wiens vrouw over twee maanden een baby verwacht, is in verband met den toestand van diens echtgenoote in zooverre clemen tie in acht genomen, dat is afgezien van een politie-arrest en volstaan met proces verbaal, waarvan hij later wel meer zal hooren. (Ingez. Meded.) Bratfisch zat op den bok Maandag, den 28sten Januari, 1889, om kwart voor twaalf 's middags hebben de 31- jarige erfgenaam van den Oostenrijkschen troon en de zeventienjarige Mary Vetséra de keizerstad voor de laatste maal gezien.. In galop reed het rijtuig door het Wiener- wald naar het jachtslot Mayerling. Slechts eenmaal onderweg, het kan bij Mödling geweest zijn, hield Bratfisch stil; de inzit tenden gebruikten eenige ververschingen en verder ging het weer door de met sneeuw bedekte velden en bosschen. Aan de daken hingen ijspegels, nieuwsgierige reeën oog den langs den weg het rijtuig na, de raven krasten Het rijtuig was misschien reeds bij Al- land, of Heiligenkreuz, toen barones Vet séra zich scheen te bezinnen over hetgeen zij doen zou, om haar dochter op te sporen. In het begin maakte men zich niet al te on gerust, daar iedereen van meening was, dat barones Mary nog wel van gedachten zou veranderen en tegen lunchtijd, of in elk geval in den namiddag wel weer zou verschijnen. Eerst vier-en-twintig uur na haar verdwijning, kon haar moeder ertoe besluiten naar de politie te gaan. Natuur lijk moest daarbij de grootste voorzichtig heid en discretie in acht genomen worden. De familie was den 29sten Januari voor niets anders bevreesd, dan voor het schan daal, dat uit de zaak zou kunnen voortko men. De kringen, waarin de Vetséra's leef den waren doodsbang voor alles wat op schandaal leek en de middelen, die men aanwendde om de jonge barones op te spo ren, zijn karakteristiek voor het aristocra tische leven en de bureaucratie van het Weenen in dien tijd ..Waar ligt dat Mayerling. eigenlijk?. Maria Vetséra verdween op 28 Januari uit de ouderlijke woning. Twee dagen lang zocht de moeder naar haar dochter. Ge heel Weenen wist reeds van haar verdwij ning, overal werd erover gefluisterd en ge praat, maar er was niemand, die de moeder raad kon geven. Zelfs de minister-president graaf Taaffe, zei haar: „Niets is belang rijker, dan dat wij haar verdwijning stil houden". Van de beide dagen, die voorbijgingen tusschen het verdwijnen van barones Mary en de tragedie van Mayerling, schrijft de moeder in haar gedenkschriften woorde lijk het volgende: „Ik heb Mary verloren, dus moet ik haar ook terugvinden", zeide de gravin. „Ik ken den politiecommissaris Kraus heel goed. Laat rnjj alleen naar hem toegaan, dan zal ik hem mijn vermoedens onder belofte van geheimhouding mededeelen". „Het zou maar opzien baren, wanneer je zelf meeging en daar den een of ander zou tegenkomen." De barones liet zich hier door overhalen de gravin alleen te laten gaan, doch bracht nog de vraag in het midden, of de minister-president, graaf Taaffe, niet de juiste man was om alles aan te vertellen, waarop de gravin zeide: „O, neen, hij zou er met zijn familie over kunnen praten en zoo zou het bekend kun nen worden, dat Mary het huis heeft ver laten. De politiecommissaris verkeert niet zooveel in gezelschapskringen. Hij kent U toch goed en zal zeker alles doen, wat U hem vraagt; ook zal hij het geheim weten te houden, zoodat de keizer er niets van te weten komt". Na eenigen tijd kwam de gravin terug en zeide, dat zij bij den politiecommissaris niets had kunnen doen, daar zij geen recht had, aangifte van het geval te doen en bovendien kon hij de gangen van den kroonprins niet laten nagaan, dat zou te gen zijn bevelen indruischen. Aangifte kon alleen geschieden door de moeder of door een ander familielid en daarom had zij ge lijk maar een afspraak voor dien middag gemaakt. Het tweede bezoek, waarbij een broeder van de barones de gravin verge zelde, bleef echter eveneens zonder succes. De commissaris verlangde een officieele aangifte van de familie, waartoe deze ech ter niet direct kon besluiten, daar er altijd nog hoop bestond, dat Mary uit eigen be weging terug zou keeren en daar geheim houding altjjd nog een eerste eisch was. Tusschen de beide bezoeken aan den commissaris merkte de gravin op, dat alles slechts in verband met den kroonprins ge beurd kon zijn, want dat ze zeker van de verliefdheid van Mary was. Daarop vertelde de barones haar van de mededeeling van graaf Hoyos, dat er verschillende jacht partijen in het Wienerwald gehouden wer den. Toen men deze echter opbelde, ant woordde zijn portier, dat de graaf niet op jacht was. (Wordt vervolgdT. II.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1939 | | pagina 5