SUNLIGHT ZEEP
ZEELAND.
KRONIEK van den OAG.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 7 FEBRUARI 1939. No. 32.
ÜMNENLlgfe.
frv zc
SCHADUWEN AAN DE KUST.
MIDDELBURG.
WALCHEREN.
Met het einde van den Spaanschen
burgeroorlog dreigen nieuwe poli
tieke verwikkelingen.
Catalonië heeft den strijd op moeten ge
ven. Franco is er thans heer en meester.
Wonder baar lijk snel zijn z'n legers er in ge
slaagd, het heele gebied te veroveren. On
geveer zeven weken geeden begon de groote
aanval, waarvan Barcelona de eigenlijke in
zet was. Een paar keer zag het er even
naar uit, of het verloop er van niet anders
zou zijn dan van verschillende voorafgaan
de: inzinking na gedeeltelijk succes. Maar
dat bleek slechts schijn. Ditmaal zette
Franco door. De Catalaansche troepen kre
gen geen gelegenheid zich in een voors
hands onneembare linie, zooals bij Madrid
te verschansen. Franco's legers hadden zulk
een overmacht aan manschappen en mecha
nische wapenen, dat alle pogingen der link-
schen, om den rechtschen opmarsch tot
stilstand te brengen, schipbreuk leden. Bar
celona werd tenslotte zonder hardnekkige
verdediging opgegeven. De Catalaansche
hoofdstad bleef zoodoende voor verwoesting
gespaard. Een zwakke inspanning der link-
gchen daarna, om het N.O.-deel van Cata
lonië te behouden, liep eveneens op niets
uit. Zaterdag j.l. stortte de tegenstand te
gen Franco's oprukkende troepen geheel in.
De linksche Spaansche regeering en het Ca
talaansche leger werden over de Fransche
grens gejaagd.
Franco beheerscht thans ruim deel
van het Spaansche grondgebied. Alleen het
grootste part der provincies Nieuw Castilië
en Valencia, geheel Murcia en een paar
stukken van Granada en Andalusië, met
Madrid, Valencia en Cartagena als de voor
naamste steden zijn nog in handen der
linkschen. Of dit gebied nog langer verde
digd zal worden, zal de naaste toekomst
leeren, maar hopeloos is die verdediging in
elk geval, nu Franco vrijwel zijn geheele
militaire macht ter beschikking krijgt voor
de verovering er van. Naar menschelijke
berekening kan Franco de volledige over
winning thans niet meer ontgaan.
Belangrijker dan dit feit is intusschen de
vraag, wat er na die overwinning met de
Italiaansche troepen op het Iberisch schier
eiland en de Italiaansche versterking op de
Balearen zal gebeuren. Chamberlain en Ha
lifax hebben de vorige week nogmaals in
het openbaar verklaard, dat ze ten deze op
het hun gegeven woord van Mussolini ver
trouwen, dat ze dus op een onvoorwaarde
lijke terugtrekking der Italianen rekenen,
zoodra Franco geheel Spanje onder zijn
heerschappij heeft gebracht. Er zijn andere
Engelsche staatslieden: Eden Lloyd George,
Duff, Cooper, Churchill, die dit vertrouwen
belachelijk vinden. De Duce heeft de laat
ste jaren zoo vaak zijn woord gebroken,
zeggen ze, dat men een goedgeloovig kind
moet zijn, om na al die ervaringen nog eens
op zijn beloften te bouwen. Bovendien zou
een eenvoudige politieke berekening onver
biddelijk kunnen bewijzen, dat hij opnieuw
het in hem gestelde vertrouwen zal bescha
men. Hij wil Italië's positie in de Middel^
landsche Zee en de Roode Zee versterken
ten koste van Frankrijk. Op welke manier
is nog niet bekend; men zal zijn nauwkeu
rige eischen ten deze te gelegener tijd ver
nemen. Maar bij voorbaat staat vast, dat hij,
hoe die eischen ook komen te luiden, druk
op Frankrijk kan uitoefenen door zijn mili
taire macht in Spanje en op de Balearen op
de been te houden. Vooral de Italiaansche
versterkingen op de Balearen (Majorca)
zijn ten deze van groote beteekenis. Al de
scheepvaartroutes tusschen Frankrijk en
zjjn Afrikaansche koloniën kunnen van Ma
jorca uit doorgesneden worden. Zoolang
de Italianen hier genesteld blijven staan de
reservebronnen, welke Frankrijk's rijke ko
lonies in Afrika bevatten, dan ook aan een
snelle verstopping bloot. De Duce zou dwaas
moeten zijn, aldus Eden c.s., als hij de poli
tieke troeven, welke deze situatie hem in
handen gaf, ongebruikt zou wegwerpen.
Er is zonder eenigen twijfel veel voor die
redeneering te zeggen. De hulpverleening
aan Franco heeft Italië schatten gelds en
bloed gekost. Het is allesbehalve zeker, dat
Franco in staat zal zijn, om dien grooten
schuld af te lossen. Wil de Duce concreet
profijt trekken van Franco's overwinning,
(en zulks dan liefst onmiddellijk) dan is de
aangewezen weg inderdaad, dat hij pro>
beert het strategisch voordeel, dat Italië
thans ten opzichte van Frankrijk bezit, uit
te buiten. Maar dan zal er ook niets an
ders opzitten dan dat hij zijn woord aan
Chamberlain breekt.
De afloop van den Spaanschen burgeroor
log, welke op zichzelf tendenties van pacifi
catie zou moeten opleveren, bedreigt hier
door Europa met nieuwe en gevaarlijke po
litieke verwikkelingen. Sommige politieke
beoordeelaars meenen de omstandigheid,
iat de Duce blijkbaar nog steeds aarzelt met
de openbaring van zijn eischen als een gun
stig teeken te moeten uitleggen. Daarmee
kunnen wij het echter moeilijk eens zijn.
Veeleer moet men aannemen, dat het uitstel
verband houdt met een diplomatiek overleg
tusschen Rome en Berlijn. Het zou ons niet
verbazen, indien de eischen van den Duce
gecombineerd worden met Hitler's aanspra
ken op de teruggave der voormalige Duit-
sche koloniën, dat men dus binnenkort niet
alleen vernemen zal, wat Italië van Frank
rijk verlangt, maar tevens, dat het Derde
Rijk thans staat op een snelle inwilliging
zijner koloniale desiderata.
DE VERKIEZINGEN VOOR DE
PROVINCIALE STATEN.
In het geheele land op 19 April
In alle provincies hebben de colleges var,
Gedeputeerde Staten thans een beslissing
genomen omtrent den datum, waarop dc
stemming voor de verkiezing van leden var
Provinciale Staten zal plaats hebben. Deze
datum is in alle provincies vastgesteld op
19 April, zoodat op dien dag in het geheele
land gestemd zal worden.
DE VERBINDENDVERKLARING VAN
COLLECTIEVE ARBEIDS
OVEREENKOMSTEN.
Een schrijven van het N.V.V. aan
den minister van sociale zaken.
Het Nederl.andsch Verbond van Vakver-
eenigingen heeft zich met een schrijven ge
wend tot den minister van sociale zaken in
verband met den onbevredigenden gang
van zaken ten aanzien van de verbindend
verklaring van collectieve arbeidsovereen
komsten krachtens de wet van 25 Mei 1937.
Het N.V.V.-bestuur acht het op zichzelf
reeds teleurstellend, dat niettegenstaande
de vele aanvragen, tot dusverre slechts één
collectieve arbeidsovereenkomst algemeen
verbindend is verklaard, n.l. die voor de
schoenindustrie, omdat het onwaarschijnlijk
wordt geacht, dat geen der andere aanvra
gen voor inwilliging in aanmerking kwam.
Het N.V.V.-bestuur heeft den indruk, dat
de behandeling der aanvragen geschiedt in
een tempo, dat niet in overeenstemming is
met het belang van de verbindendverklaring
zelve. Als bijzonder sprekende voorbeelden
hiervan worden in 't schrijven genoemd de
aanvragen tot verbindendverklaring van de
collectieve arbeidsovereenkomst in het
boekdrukkers- en rasterdiepdrukbedrijf en
EHl iM°0djT^ïyEEP|V^APy_0!^BEKjE^N3EIIEIÏK0!Vï£nM|
(Ingez. Med.
Naar het Engelsch van
J. Jefferson Farjeon.
50).
Luigi hief zijn handen op.
„Luister! Ik u vertellen ik alles ver
tellen. Mijnheer Griddle hij mij vertel
len
„Mijnheer Griddle!" onderbrak hem de
agent scherp. „Wat heeft mijnheer Griddle
met jou te maken?"
Luigi transpireerde hevig. Jessica en Be-
ryl bekenden later beiden, dat zij medelij
den met hem hadden. Hij zweeg nog enkele
oogenblikken. Hij scheen een moment ver
doofd. Maar toen barstte hij uit:
„Mijnheer Griddle hij slecht mensch.
Mijnheer Griddle maakt ons slecht. Wij
deelen o, ja, op een dag!" Zijn stem werd
luider. „Als we hem vinden!" Hij lachte
waanzinnig. „Maar de ander niet komen.
Hij dood op het wrak. En toen, vannacht.
Ik zien zijn geest. Maria! Ik zijn geest zie..."
Hij bedekte zijn gezicht met zijn handen.
„Welke ander? Over wiens geest spreek
je?" vroeg de agent. Er kwam geen ant
woord. „Toe spreek op! Wiens geest? Van
Anderson?"
„Anderson?" gilde Luigi. „Anderson?
Nee, ik niet zien Anderson! Ik niet doo-
den Anderson. Hij heeft mij zijn betrekking
laten nemen. En vannacht hij mij vertellen
Anderson is dood en het is niet goed om
hier te blijven!" Zjjn stem sloeg over. Toen
schreeuwde hij ineens weer verschrikt: „De
geest van Anderson? De geest? Waar?"
Morley greep hem. Van dat moment af
was er geen woord meer uit Luigi te krij
gen.
„Dat ziet er beroerd uit", mompelde de
agent. „Het is een beroerde zaak. Mijnheer
Griddle, hè? Nu, hem zullen we wel krij
gen. En die andere kerel, waar hij over
sprak. Hij heeft zijn geest gezien, zei hij.
Nu, hij is - wel in een toestand om geesten
te zien. Maar ik geloof in feiten en ik wed,
dat „die andere kerel" hier ergens in de
buurt is. Misschien is een van de anderen
hem tegengekomen!"
„Wat gaat u nu doen agent?" vroeg
Morley, toen hij en de agent, die Luigi ge
vangen had, den ongelukkigen kellner op
een rustbank hadden neergelegd.
„Dat weet ik nog niet", antwoordde de
agent, fronsend. „Ik zou naar dat bosch
terug willen, waar die kerel gevonden
werd" hij duidde met zijn hoofd naar
Luigi „omdat daar een van mijn mannen
mijnheer Truelove kwijt raakte. En dan
voor wien vluchtte Luigi, toen zij hem tegen
't lijf liepen?"
„Ik dacht, dat ik nog een gestalte zag,
mijnheer", zei de konstabel, „maar ik ben
er niet zeker van".
„Welnu, als er een ander was, misschien
heeft die dan mijnheer Truelove ontmoet?"
Beryl bewoog zich. Zij was al dien tijd
een stil toeschouwster geweest, maar nu
keek zij naar den agent en merkte op:
„Ja dat moet iemand zien .uit te vin
den".
„Ja, dat geef ik toe", knikte de agent.
„Maar ik zit in moeilijkheden. Ik moet hier
zijn om rapport uit te brengen, als de in
specteur van het wrak terug komt. Het
schijnt, dat er licht in de zaak komt, en ik
wil daarom niet graag weggaan. Die Ita
liaan kan weer bijkomen, op 't oogenblik
„Kan ik iets doen?" vroeg Valentine Mor
ley, zonder veel enthousiasme. „Ik zou met,
die voor het bouwbedrijf.
Trouwens ook andere gevallen wijzen er
op, dat de behandeling der aanvragen zeer
veel tijd in beslag neemt.
In dit verband wijst het N.V.V.-bestuur
er op, dat de inschakeling van den econo-
mischen Raad als adv.es-instantie op dit
gebied, waartoe in enkele gevallen is over
gaan, de toch al tijdroovende procedure nog
belangrijk verlengt, Het betrekken van den
eeonomischen Raad in deze aangelegenheid
wordt dan ook betreurd. Eenerzijds, omdat
de noodzakelijkheid daarvan niet wordt in
gezien, maar ook, omdat dit een nieuwe
schakel vormt in de procedure, die nood
wendig een stroeve werking bevordert.
Alleen reeds het feit, dat sommige aan
vragen hierdoor behandeld worden in vier
instanties, t.w.: een sub-commissie uit den
eeonomischen Raad, een sub-commissie uit
de commissie van den Hoogen Raad van ar
beid, den volledigen eeonomischen Raad en
de groote commissie uit den hoogen Raad
van arbeid, bewijst wel, dat de procedure
zeer omslachtig is.
De gang van zaken, zooals deze tot nu
toe was, maakt zoowel in de kringen der
werkgeversorganisaties als in die van de
werknemersbondén een zeer onaangenamen
indruk. Mogelijk geheel ten onrechte wordt
de gedachte gewekt, dat weerstrevende
krachten niet zonder succes pogen, de prac-
tische toepassing van de wet te bemoeilij
ken. In elk geval blijft het resultaat tot nu
toe ver beneden de verwachtingen, welke
aanvankelijk werden gekoesterd.
Het bestuur van het N.V.V. doet dan ook
een dringend beroep op den minister, om
maatregelen te treffen, waardoor een vlot
tere afwikkeling der aanvragen kan wor
den bevorderd, opdat tegemoet gekomen
kan worden aan de groeiende ontstemming,
welke in verschillende kringen van het be
drijfsleven bestaat.
SCHEEPSBOTSING OP DE NIEUWE
MAAS.
Sleepboot gezonken. Dekknecht
verdronken.
Op de Nieuwe Maas te Rotterdam heeft
zich gisteravond een scheepsbotsing voorge
daan, waarbij een der opvarenden over
boord is geslagen en verdronken.
Omstreeks half zeven voer voor de Park
haven de sleepboot „Herdy no. 1" van de
firma Th. van der Werf, die moest uitwij
ken voor een onbekend gebleven motor
scheepje. Door deze manoeuvre kwam de
sleepboot in aanvaring met het rijnsleep-
schip „Maria", afkomstig uit Waspik, gela
den met zand, dat getrokken werd door de
sleepboot „Utrecht".
Aan stuurboordzijde kreeg de „Hardy"
ter hoogte van de machinekamer een gat,
waardoor het water naar binnen stroomde.
De 33-jarige dekknecht, J. Bruts, wonende
te Rotterdam, vloog door den schok ove:
boord en verdronk jammerlijk. De machi
nist, de 33-jarige J. Upree, sprong op dr
Maria" over, doch even later stapte hij
weer op de sleepboot om den kapitein, J
Bax, behulpzaam te zijn bij het in veiligheid
brengen van zijn vaartuig, dat reeds zin
kende was. Het gelukte de „Herdy" tot bij
den steiger aan de Veerhaven te dirigeeren,
waar de sleepboot zonk. De beide opvaren
den konden nog juist op het nippertje op
den wal springen.
Het onbekend gebleven schip is nog niet
opgespoord.
Het sleepschip „Maria", dat ernstige
schade aan het voorschip opliep, kon de
reis naar de Waalhaven voortzetten.
Jongeman te water geraakt en verdronken.
Gistermiddag is de negentienjarige Lang
broek in de visschershaven van IJmuiden
van IJmuiden van een pufschuit in het wa
ter gevallen. L. verdween onmiddellijk in
de diepte. Na tien minuten slaagde men er
in het lichaam met een dreg op te halen.
Gedurende vijf uur werd kunstmatige
ademhaling toegepast, terwijl ook nog van
een zuurstofapparaat gebruik werd ge
maakt.
Deze hulp mocht echter niet meer baten.
DE ZEEÜWSCHE KLEEDERDRACHTEN
EN DE STEUN IN NATURA.
Een circulaire van den Commissaris
der Koningin aan de Gemeentebe
sturen.
De vereemging tot behoud der Zeeuwsche
kleederdrachten, die op de bres staat om de
aanvallers, die onze gewestelijke dracht
naar het museum willen sleepen, af te slaan,
was verontrust geworden door het feit, dat
ook een onderdeel der steunverleening in
dit opzicht een verkeerde uitwerking had.
Het was 't bestuur dezer vereen.ging na
melijk gebleken, dat een der tegenwerken
de factoren, in dezen de steun in na-
t u r a de voormalige zoogenaamde „B-
steun" was, zooals deze door de tusschen-
komst der gemeentebesturen aan werkloo-
zen, on- en minvermogenden wordt uitge
reikt. Wantdeze steun in natura be
staat hoofdzakelijk uit kleedingstukken, en
er was nu gebleken, dat men zoowel aan
personen in Zeeuwsche kleederdracht als
aan lieden in burgerdracht, de gewone bur-
gerkleedij uitreikte. Het op deze wijze be
vorderen van het uitsterven onzer fraaie
kleedij kan toch zeker niet in de bedoeling
of op den weg der overheid liggen?
Opmerkzaam gemaakt op een en ander
door deze vereeniging, heeft de Commis
saris der Koningin die, met mevrouw
Quarles van Ufford geb. baronesse Mulert
tot de Leemcule, het beschermheerschap
over deze vereeniging aanvaard heeft
zich thans tot alle gemeentebesturen in on
ze provincie gewend, met het verzoek, zoo
mogelijk, rekening met vorengenoemde
omstandigheden te houden.
In de circuliare wordt er o.m. op gewe
zen, dat het niet noodzakelijk is, bovenklee-
ding te verschaffen, doch dat veelal vol
staan kan worden met onderkleeding, die
voor boer en burger gelijk is. Truitjes, ja
ponnen en colbertjes dienen liefst niet aan
lieden in hoerendracht te worden verstrekt.
Wordt toch bovenkleeding verlangd, dan
worde voor vrouwen volstaan met eenvou
dige boerinnenmutsen, beuken en schorten;
die zijn niet duur. Jakken en bovenrokken
zullen duurder zijn, maar daar staat tegen
over dat, door de grootere duurzaamheid
dezer kleed'ngstukken, armlastigen, door
het verstrekken hiervan, ook voor langen
tijd zijn geholpen. Voor mannen wordt in
overweging gegeven, er naar te streven
dat, met het beschikbare geldsbedrag, plus
hulp van de diaconie of, zoo mogelijk, van
de armlastigen zelf, in onderling overleg
toch nog de van ouds gedragen kleedij ge
dragen kan bliiven worden.
Zonder meer kosten ten laste van den
post B-steun te brengen, aldus de circu
laire, noch ook zonder minder steun uit dien
post te verstrekken, kan men, met eenigen
goeden wil, de boerenbevolking tegemoet
komen. Al wordt de quant'teit, die wordt
uitgereikt, in sommige gevallen iets gerin
ger, de grootere duurzaamheid van het
goed doet de betrokkenen toch voor lange-
ren tijd geholpen zijn
VEREENIGING VOOR VEILIG
mtK EER.
Verzwaard bestuurdersexamen.
De Vereeniging voor Veilig Verkeer
voor Middelburg en omstreken besloot
verleden jaar de Geen-Ongelukken-Wed-
strijd voor chauffeurs te vervangen door
een opleidingscursus verbonden aan en
gevolgd door een verzwaard bestuurders
examen.
Een commissie uit het bestuur heeft
voorbereidingen getroffen. Indien blijkt,
dat er voldoende belangstelling voor be
staat, zal door terzake kundigen een op
leidingscursus worden gehouden, waarbij
hoofdzakelijk de verkeersétiquette en
voorts technische motorkennis aan de orde
wordt gesteld. Na afloop van dezen cur
sus, die een zes- of achttal lessen zal omvat
ten en waarvan deelname geheel gratis is,
doch alleen voor leden der vereeniging,
zal door een Commissie uit het bestuur
het bedoeld verzwaard examen worden
afgenomen, waarna aan de geslaagden
een diploma en insigne zal worden uitge
reikt, een en ander in gelijken geest als
bij den Geen-Ongelukken-Wedsirjjd ge
schiedde.
Het blijkt uit een en ander, dat het be
stuur niet stil zit om het mooie doel der
vereeniging te bevorderen en het is te
hopen, dat een groot aantal Leaen-chauf-
feurs zich zullen opgeven voor den cursus.
Zij, die geen circulaire hebben gehad, zul
len er op het secretairaat, adres Bureau
van politie, zeker een kunnen bekomen.
Het is zeer juist, wat in deze circulaire
staat, nml.:
De verhooging van de verkeersveiligheid
is een ernstige zaak, die ons allen, zonder
uitzondering, aangaat en waaraan nimmer
te veel aandacht, zorg en moeite kan wor
den besteed.
Verhuring van grond Loskade.
De N.V. M. L. Polak en Zoon heeft
verzocht ongeveer 700 m2 grond aaft de
Loskade tot 1 Mei 1940 te mogen huren
voor den opslag van oud ijzer en dergelij
ke. Tot dienzelfden datum heeft die ven
nootschap «reeds in huur 731 m2 aangren-
zenden grond terwijl zij voorts tot gelijken
datum erfpachter is van 736 m2 achterge
legen grond aan de Werfstraat, waarop
haar lompenbewaarplaats, vroeger in ge
bruik als melkfabriek, gevestigd is.
Burg. en Weth. stellen voor het verzoek
in te willigen en den grond te verhuren
voor 30 ct. per m2 per jaar of in totaal
voor 227,50 daar de huur zal ingaan 1
April a.s. en dus 13 maanden zal loopen.
DOMBURG. Maandagavond werd de jaar
vergadering gehouden van het ondersteu
ningsfonds „Onderlinge Hulp" onder voor
zitterschap van den heer W. Brand in de
zaal „Wilhelmina".
Uit het verslag van den penningmeester
den heer A. van der Hage Snz. bleek dat
aan contributies was geind f 1376 en aan
ziekte-uitkeeringen was betaald f 922. Na
aftrek der onkosten was er een goed slot
over 1938 van f 258. Het totale bezit be
droeg per 31 Dec. j.l. f 2429.
De secretaris, de heer M. Refjnhoudt jnr.,
vermeldde in zijn jaarverslag dat het le
dental over 1938 vermeerderde door toetre
ding met één lid en verminderde door over
lijden met 1, door bedanken met 1 en door
dienstplicht met 2 leden. Per 31 Dec. j.l. be
droeg het 154. Begin 1939 was echter het
ledental reeds met 12 nieuwe leden toege
nomen, zoodat het nu hooger is dan het in
de 30 jaren van het bestaan van het fonds
ooit is geweest.
De bestuursleden W. Passenier, Adr. Pro
voost Pzn. en M. Reijnhoudt Jnr. werden
herkozen. Tot lid der controle-commissie
werd gekozen in de cacature J, Provoost
Albrtzn. de heer Adr. de Pagter Izn. Indien
straks het Ned. Verbond van Ziekenkassen
moet worden opgeheven dan zal een nieuw
sanatoriumfonds worden gesticht, zijnde
een voortzetting van het sanatoriumfonds
dat bestaat als onderdeel van dit Verbond.
Elke toegetreden kas zal dan moeten beta
len één cent per lid per week. Besloten
werd in principe, tot toetreding tot dit
nieuwe Sanatoriumfonds, terwijl de contri
butie uit de kas der vereeniging zal worden
betaald.
DOMBURG. Door de kleine collectantjes
die des' Zaterdagsmorgens de ééne week
rondgaan voor de Zending en de andere
week voor „Kinderzorg" werd in 1938 voor
de Zending verzameld f 52 en voor „Kin
derzorg" f 57.
OOSTKAPELLE. Maandagavond hield de
Oranjevereeniging haar jaarvergadering in
Café „Internationaal" onder voorzitter
schap van den heer P. Cornelisse. Volgens
het verslag van den secretaris telt de ver
eeniging 234 leden. De penningmeester
sloot zjn kas met een batig saldo van f 87.
Als bestuursleden werden herkozen de
TH€S doet je qoed
den konstabel mee kunnen gaan, als u me
tenminste even tijd gunt om een boord of
zoo iets aan te doen en dan kon u hier
blijven
De agent onderbrak hem met een vlugge
beweging.
„Stil", zei hij. „Er komt iemand".
Zij draaiden zich snel om en er kwam
een gestalte naar binnen van den tuin uit.
Beryl rende naar voren met een schreeuw.
„Guy!" riep zij uit.
„Ja, ik ben het", antwoordde Guy en zijn
zuster's lach verdween toen zij zijn angstige
stem hoorde.
„Wat is er gebeurd?" vroeg zij. „Wat is
er Guy? Waar ben je geweest?"
„Nou, dat is nog al een lang verhaal en
we hebben geen tijd voor uitleggingen" ant
woordde hij, terwijl hij naar Jessica Fyne
keek. „Juffrouw Fyne we hebben we
hebben uw vader gevonden
Jessica slikte en zij legde haar hand op
haar hart. Maar zij gaf geen antwoord,
want iets in Guy's stem hield haar daarvan
terug. Guy raadde haar angst en vervolgde
snel:
„Neen, neen, alles is in orde. Hij leeft.
Maar hij schijnt verdoofd te zijn of zoo iets,
en we moeten zoo vlug mogelijk naar hem
terug gaan".
„Waar is Nappy?" vroeg Beryl, terwijl
Jessica een oogenblik verdween om zich
heelemaal te herstellen.
„Hij is bij mijnheer Fyne, Beryl", zei Guy.
,Dat is nog eens een sportieve kerel. Hij
bleef daar, terwijl ik hierheen ging om het
nieuws te vertelen en een dokter te ha
lenHallo", brak hij ineens af. „Dus jul
lie hebben Luigi!"
„Ja, maar waar is mijn vader?" riep Jes
sica, die inmiddels was teruggekeerd. „Wat
hebben zij met hem gedaan?"
„Hij is in een huisje, niet ver van hier. Hij
schijnt daar gevangen gehouden te zijn en
we zijn juist op tijd gekomen. Maar vraag
nu niet naar verklaringen. Ik kan het niet
vertelen. Twee schurken verlieten het huis
je, toen wij daar in de buurt rond zwierven
en zij zijn met een motorboot naar het
wrak gegaan. Zij hebben niet veel goeds in
den zin en zij schijnen zich uit de voeten te
willen maken naar wij afleidden uit een
gesprek, dat we hebben afgeluisterd. Maar
om een of andere reden, die ik niet begrijp,
zijn ze eerst naar het wrak gegaan
„Hè?" zei de agent. „Dan zullen ze onze
mannen ontmoeten!"
„Als zij er nog zijn" voegde Beryl er aan
toe. „Maar veronderstel eens, dat de politie
al op den terugweg is!"
„We hebben nu geen tijd om dat uit te
visschen", antwoordde Guy. „Weet je er
is ook een kans, dat die kerels naar dat
huisje terugkomen".
„Waarom denkt u dat?" vroeg Jessica.
„U zei, dat ze zich uit de voeten wilden ma
ken
„Ja, dat weet ik. Maar het is alles maar
gissen, weet u en mijnheer Fyne is mis
schien de eenige, die alles kan verklaren
hij weet genoeg om hen aan de galg te
brengen",
„Als. mijnheer Fyne zooveel weet" vroeg
de sergeant, „waarom lieten ze hem daar
dan achter?"
„Dat waren ze eerst ook niet van
plan", mompelde Guy, naar Jessica kijkend
en constateerende, dat ze weer kalm was.
„Maar iets deed hen hun plannen verande
ren. Daar loopt nog een anderen vent rond,
sergeant. Hij heeft iets tegen hen het
schijnt, dat hij op het wrak werd gevangen
(Ingez. Med.)
gehouden en eveneens verdoofd was
en hij is in een gevaarlijke bui. We moeten
zoo vlug als we kunnen teruggaan. Ik ben
al bang, dat ik hier langer dan noodig was,
ben gebleven, en bovendien trachtte Ik een
korteren weg door het bosch te nemen en
toen ben ik eenigszins verdwaald".
„We zullen direct gaan", knikte de ser
geant. „Waar is dat huisje?"
„Ik kan u erheen brengen. Het is een
eenzame plek aan den anderen kant van de
riviermonding
„Ik geloof, dat ik het wel ken", onderbrak
de sergeant. „Het is waarschijnlijk Joe Mor-
ley's huisje".
„Joe één van die kerels heette zoo",
riep Guy uit. „Weet u iets van hem?"
„Niet zooveel, als ik binnenkort hoop te
weten", antwoordde de agent, „maar ik
heb hem nooit vertrouwd. Jammer, dat we
op dien dokter moeten wachten".
„Dat hoeft niet", zei Jessica. „Als u de
plek kent, sergeant, kunt u ons erheen
brengen, terwijl mijnheer Haines naar den
dokter gaat. Ik zal hem het adres geven en
hem vertellen hoe hij moet loopen. Dan
kan hij hem terug brengen".
„Goed! Dat is een best plan", riep de
sergeant weifelend, „maar zoudt u wel
meegaan, juffrouw Fyne?"
„Ik zou niet weten, waar ik beter neen
kon gaan", antwoordde Jessica. „U meent
toch niet echt, dat ik hier zou moeten blij
ven?"
„En u veronderstelt toch niet, dat ik hier
zal blijven", zei Beryl.
Guy glimlachte plotseling.
„Ja, jij moet meegaan, zus", riep hö uit-
„Dat lijdt geen twijfel. Ons wachtwoord is:
Beryl".
Sa il? i (Wta<«t vwirdtgtD.
