KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND*.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT <W.O. DE
GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 1 FEBRUARI 1939. No. 27.
De reacties op de rede
van Hitier.
Een autorit van het Prinselijk
Paar met Prinses Beatrix.
WALCHEREN.
ZUIDBEVELAND.
NOORD-BEVELAND.
SCHADUWEN AAN DE KUST.
MIDDELBURG.
IE JAARDAG VAN PRINSES BEATRIX.
Er heerscht in Frankrijk, Engeland en de
Vereenigde Staten wederom groot verschil
Van opvatting over de rede van rijkskanse
lier Hitier. Het wantrouwen bepaalt in
hoofdzaak de beschouwingen, welke de
Fransche pers aan 's Führers verklaringen
Wijdt; daarentegen stelt de Engelsche pers
in de'eerste plaats datgene in het licht, wat
als een geruststelling uitgelegd kan wor
den, terwijl tenslotte de Amerikaansche zeer
verdeeld is. Sommige Amerikaansche bla
den deelen het Fransche, andere het Engel
sche standpunt.
Uiteraard hebben al deze meeningen niet
veel meer dan academische waarde, wat be
treft de „objectieve" beteekenis van de re
de. Er zijn nu eenmaal geen absolute maat
staven, welke die beteekenis als het ware
op natuurwetenschappelijke wijze kunnen
vastleggen. Allerhande politieke factoren
en subjectieve geestesbestanddeelen werken
mede bij den uitleg er van: de meegedeelde
opvattingen verklaren door de bank veel
meer ten aanzien van de mentaliteit des
schrijvers dan ten aanzien van die der rede.
Leon Blum, de leider der Fransche socia
listen en ex-minister-president van Frank
rijk was o.i. nog het nuchterst in een be
schouwing in de „Populaire", waar hij ver-
Waart, dat men, om Hitler's redevoering
volledig te begrijpen moet wachten op de
rede, welke Mussolini binnenkort te Rome
zal houden. Immers van de politieke zaken,
welke de eigenlijke verweksters van de hui
dige bezorgdheid in Europa zijn, te weten
de FranschItaliaansche geschillen, repte
de Führer met geen woord. Hij heeft zelfs
niet op de eischen, welke Mussolini aan
Frankrijk meent te moeten stellen, gezin
speeld. Men vernam alleen, dat Duitschland
solidair met Italië is, dat Duitschland, als
er een oorlog zou uitbreken, aan de zijde
van Italië zal strijden.
Hitier heeft, door zich te onthouden van
verklaringen over de nog verborgen Itali
aansche eischen, inderdaad aan Mussolini
overgelaten, om aan zijn rede het relief der
aetueele politieke beteekenis te geven.
Zoo lang men in het duister tast over de
bedoelingen van den Duce, is het onmogelijk
de strekking te overzien van den onvoor-
waardelijken steun, welke de Führer Italië
eergister toezegde. Zooals we in Onze vorige
Kroniek reeds uiteenzetten, zou deze toe
zegging op zichzelf Mussolini slechts kun
nen stijven in het opschroeven van zijn ei
schen. Echter, wij vermoeden, dat Hitier,
toen hij zijn rede hield, drommels goed wist,
hoe des Duce's eischen zullen luiden en dat
hij reden heeft om aan te nemen, dat ze
niet een oorlog in het leven zullen roe
pen. Intusschen is hierover uiteraard niets
met zekerheid te zeggen, voordat Mussolini
gesproken heeft. Wat voor moeilijkheden
Europa in de naaste toekomst te wachten
staan, zal men straks uit zijn mond verne
men.
Het heeft zin, om in dit verband de rede
voering, welke Chamberlain enkele dagen
geleden te Birmingham hield, nog eens on
der oogen te zien. De Engelsche minister
president zette uiteen, dat hij nog steeds
vertrouwen heeft in zijn politiek van toe
nadering en persoonlijk contact en dat hij
niet kan gelooven in een uitdaging, welke
zou neerkomen op een poging tot overheer-
sching door middel van geweld. Want zulk
een uitdaging zou de democratische staten
zonder den minsten twijfel het zwaard in de
hand drukken. Er zat in dit betoog een
vastberaden waarschuwing, maar tegelij
kertijd een geruststelling. En deze gerust
stelling kwam in het eigenaardige licht van
een voorafgaande verklaring te staan: „de
critici van mijn politiek dragen niet de ver
antwoordelijkheid, die ik draag en bezit
ten niet de volledige kennis
der omstandighede n", zoo zei
Chamberlain. Op deze gespatieerde woorden
komt het aan. Wij hebben den indruk ge
kregen, dat de Engelsche minister-presi
dent met een zeker vertrouwen sprak op
grond van dingen, welke Mussolini hem on
langs bij zijn bezoek aan Rome heeft ver
teld. Chamberlain schijnt evenmin als Hit-
Ier te vreezen, dat de Italiaansche eischen
een casus belli in het leven zullen roepen.
Men kan op indrukken als deze natuurlijk
geen huizen bouwen, maar in het huidige
bezorgde Europa geven ze toch eenige ver
ademing en houden ze de hoop levendig.
Een autorit van Prinses Beatrix, op haar
eersten vei jaardag, is voor tienduizenden
Hagenaars, die hiervan getuige waren, een
wel zeer aangename gebeurtenis geweest.
Lang voor drie uur wachtte een belang
stellende menigte in de omgeving van het
koninklijk paleis en in de straten, waar
langs de koninklijke auto kon worden ver
wacht, het tijdstip van de verschijning van
het prinselijk gezin af. Voor dezen rit was
de meest glasrijke auto van het koninklijke
wagenpark uitgekozen, opdat de kleine
Prinses, op dezen fraaien wintermiddag
door alle omstanders goed zou kunnen wor
den gezien.
Precies te 3.15 uur stapten Prinses Ju
liana en Prins Bernhard met de kleine
Beatrix op zijn arm, in den auto. Prinses
Juliana was in bruinen bontmantel gehuld,
de Prins in lichten overjas en de kleine
Prinses in het van de foto's welbekende
capuchon-manteltje, thans getooid met een
groote bloem.
Enthousiast werd in het bijzonder de ja
rige Prinses toegewuifd en toegejuicht,
waarbij haar gezonde kleur en guitige
oogen zeker wel opvielen.
Bij de Groote Kerk hadden de burgemees
ter en eenige wethouders en raadsleden
zich met het bestuur van het Haagsch co
mité voor volksfeesten opgesteld. Overigens
toonde de rit overal hetzelfde aspect van
opgewekt kijkende en hartelijk groetende
leden der Haagsche burgerij, waarbij vooral
het jeugdige geslacht in sterke mate was
vertegenwoordigd. Men kon het allen zon
der uitzondering aanzien, dat het van zoo
nabij, zij het ook vluchtig, aanschouwen
van onze jongste Oranjetelg een aangenaam
gebeuren was. De geheele rit maakte den
indruk van prettige ongedwongenheid, h;er
en daar zelfs van een verrassende gemoede
lijkheid, zonder evenwel eenig moment van
verstoring der goede orde. De rit was te
kwart voor vier afgeloopen.
Bij het uitstappen werd het prinselijk ge
zin opnieuw luide toegejuicht terwijl Prin
ses Beatrix op den arm van haar vader dit
alles met blijden lach aanschouwde.
Bij het voorplein wachtte, de mem'gte
telkens zingend van „Lang zal zé leven, in
de gloria", nogfeenigen tijd of de kleine
Prinses nog voor het raam zou verschijnen
doch dit geschiedde niet meer.
PRIJSVRAAG NEDERLANDSCH
FABRIKAAT.
De Vereeniging Nederlandsch Fabrikaat
heeft een prijsvraag uitgeschreven, met als
laatsten datum van inzending 15 April.
Gevraagd wordt een beschouwing over
de gevolgen, welke er voor onze Neder-
landsche volkshuishouding uit voort
vloeien, indien er hier te lande een ge
zonde voorkeur aan binnenlandsche bo
ven buitenlandsche artikelen wordt ge
geven.
De inzendingen worden beoordeeld door
een commissie, bestaande uit de heeren dr.
ir. M. H. Damme, voorzitter der Vereeni
ging Nederlandsch Fabrikaat te 's Graven-
hage; prof. dr. ir. H. C. J. H. Gelissen, di
recteur der Stroomver koop Mij. te
Maastricht; S. Hepkema, directeur der
Coöp. Condensfabriek Friesland te Leeuwar
den; dr. H. M. Hirschfeld, directeur-gene
raal van handel en nijverheid te 's Graven-
hage en prof. mr. P. Lieftinck, hoogleeraar
in de oeconomie te Rotterdam.
Prijzen zijn een verguld-zilveren eere-Ieg-
penning benevens een bedrag van 150 en
verder twee zilveren penningen.
Nadere gegevens worden door de Ver
eeniging Nederlandsch Fabrikaat te 's Gra-
venhage op aanvraag toegezonden.
WAARSCHUWING AAN ARBEIDERS,
DIE WERK IN DUITSCHLAND ZOEKEN.
De directeur van den rijksdienst der
werkloosheidsverzekering en arbeidsbemid
deling waarschuwt de Nederlandsche arbei
ders ervoor niet op eigen risico naar
Duitschland te trekken om werk te zoeken
of naar aanleiding van aanvragen of mede-
deelingen van werkgevers, naar Duitsch
land te gaan, zonder dat van te voren vast
staat, dat de werkgever vergunning heeft
om vreemdelingen in dienst te nemen.
In elk geval is het niet mogelijk loon-
overschotten naar Nederland te zenden, in
dien de pla.atsing in Duitschland niet tot
stand kwam door bemiddeling van de or
ganen der openbare arbeidsbemiddeling in
naald, dat in onze provincie op Woensda;
19 April de kiezers ter stembus zullen moe
ten gaan om hun stem uit te brengen.
SOEBURG. in lokalen van de school me
den Bijbel waren gistermiddag alle kinde
.en der school met personeel, bestuur ei
genoodigden vereenigd om afscheid te ne
men van mej. J. M. van Koeveringe, die
na een periode van bijna 10 jaar werk
zaamheid de school, wegens haar as. hu
welijk verlaat. De voorzitter van he
schoolbestuur, de heer A. J. Arendse, open
de de bijeenkomsten bracht in een harte
lijke toespraak de scheidende onderwijzere
dank voor den velen arbeid met zoo
woote liefde en toewijding aan de schoc
verricht. Het hoofd der school, de heer J.
K. Voogd, richtte zich tot haar met ee_
persoonlijk woord van dank voor de groo
te trouw waarmede zij haar arbeid deed,
dankte voor de aangename samenwerkin;
met het personeel en sprak haar namenr
de kinderen toe. Er werden verschillend'
keurige cadeaux overhandigd namens he*
schoolbestuur, personeel en leerlingen
Hierna kreeg mej. Van Koeveringe de ge
legenheid voor het laatst tot dé kinderer
te spreken. Zij dankte voor de ontvanger
huldeblijken en de waardeerende woor
den, waarna zij de kinderen nog eens
wees op den Grooten Kindervriend. Ont
roerd nam zij afscheid van het werk dal
haar zoo lief was.
Na tractatie der kinderen, installeerde
de voorzitter den nieuw-benoemde leer
kracht, den heer W. J. Contant, reeds ja
ren als kweekeling met akte aan de school
verbonden, die nu als vast onderwijzer
zijn taak aan de school zal vervullen en
mej. F. de Bruijne van Vlissingen, die als
kweekelinge met akte werd benoemd in
de plaats van den heer Contant. De bij
eenkomst werd daarna door het hoofd der
school met dankzegging gesloten.
VROUWENPOLDER. Maandagavond werd
in de consistoriekamer der Geref. Kerk al
hier een tamelijk goed bezochte propagan-
da-avond gehouden, uitgaande van de afd.
Serooskerke van het Ned. Bijbelgenoot-
schaD. De bijeenkomst werd geopend door
ds. Van Duijne, Ned. Herv. predikant alh'er,
waarna deze, alsmede ds, ViSser uit Dom
burg het doel van het genootschap op dui
delijke wijze uit een zetten. Vervolgens
noodigde ds. Van Duijne, burgemeester
Maas uit de vanwege de afdeeling te Vrou
wenpolder te houden bijbeltentoonstelPng
te openen, aan welk verzoek -door den bur
gemeester mot een toepasselijk woord ge
volg werd gegeven, waarna door hem en de
aanwezigen het tentoongestelde in oogen-
schouw werd genomen.
RAAD VAN KRABBEN Dl.1KE.
KRABBENDIJKE. Maandagavond verga
derde de Raad voltallig, onder voorzitter
schap van den burgemeester, jhr. mr. W. C.
Sandberg tot Essenburg.
De V o o r z. deelde in zijn nieuwjaarsrede
o.m. mede, dat na vele besprekingen beslo
ten is tot den bouw van 10 arbeiderswonin
gen. In Juni of Juli zullen waarschijnlijk de
nieuwe woningen gereed zijn. Mogen de toe
komstige bewoners blijk geven van een goe
den burgerzin en stipt de hun op te leggen
verplichtingen nakomen.
Ook aan het Bouw- en Woningtoezicht
wijdde spr. enkele woorden. Een gemeen
schappelijke regeling voor de gemeenten
van Oostelijk Zuid-Beveland werd aangeno
men, welke wel echter nimmer zal werken,
daar de Raad van Kruiningen deze regeling
heeft verworpen omdat ze geen centrum
gemeente werd, welke handeling zeer valt te
betreuren. Ged. Staten van Zeeland hebben
nu aan de gemeenten een regeling toege
stuurd, waarbij de uitoefening van het
Bouw- en Woningtoezicht aan Goes wordt
opgedragen. Nadere voorstellen zullen aan
den Raad binnenkort worden voorgelegd.
Door een meeningsverschil tusschen twee
raadsleden, had de laatste vergadering in
1938 geen rustig verloop. Spr. is echter ter
oore gekomen, dat dit verschil thans is op
gelost en nog in 1938 is bijgelegd. In deze
vergadering zullen de betrokken heeren
nog een verklaring afleggen. Spr. hoopte
dat deze zaak in 1939 geen navolging zal
vinden.
Vervolgens wilde spreker nog iets memo-
reeren, waarvan hij hoopt, dat dit wel na
volging zal vinden. Vóór Kerstmis werd
hem een aanzienlijk bedrag toegezegd door
één der ingezetenen, die onbekend wenschte
te blijven, om dit geld te besteden aan klee
ding en dekking voor de minst bedeelden
der gemeente. Spr. wilde in het openbaar
den milden gever dank zeggen.
De heer Haverhoek verkreeg het
woord naar aanleiding van het in de vorige
vergadering voorgevallen incident tusschen
hem en den heer Van Houdt. Spreker zeide,
dat de getuigen in hun verklaringen niet
eenparig waren. Daarom valt de zaak moei
lijk te beslissen. Hij echter van zijn kant
heeft den heer Van Houdt op Oudejaar een
brief geschreven waarin hjj al de geuite
beschuldigingen terugneemt en alles ver
geet en vergeeft welke verklaring hü hier
in het openbaar herhaalde. Spr. zal er nooit
meer over spreken.
De heer Van Houdt vond het jammer,
dat iemand met zooveel ervaring afging op
praatjes van derden en toen in het openbaar
beschuldigingen uitte. Spr. hoopte, dat het
een les moge zijn voor den heer Haverhoek
en ook voor hemzelf, om voorzichtig te zijn.
Op een verzoek van den heer A. C. Staal
tot afkoop van erfpacht werd z.h.st. goed
keurend beslist. De afkoopsom bedraagt
540.
Op voorstel van B. en W. besloot de Raad
z.h.st. dat de instandhouding van de Open
bare Lagere-School in deze gemeente door
art. 19 der L. O.-wet 1920 wordt gevorderd.
Hierna werden z.h.st. de stembureaux
voor de a.s. verkiezing benoemd. Vervolgens
kwam aan de orde de Woningbouw in deze
gemeente.
Op voorstel van den V o o r z. werd in ge
heime vergadering overgegaan.
Na heropening deelde de Voorz. mede,
dat B. en W. voorstellen een bedrag van
19.000 op de begrooting te brengen, waar
toe z.h.st. besloten werd; verder een voor
stel van B. en W. om dit college te mach
tigen later tot de gunning over te gaan,
waartoe eveneens z.h.st. werd besloten.
Bij de rondvraag vroeg de heer Nagel-
kerke, of er, nu er toch een kasgeldlee-
ning gesloten wordt, niet wat meer spoed
achter de betalingen door de gemeente kan
worden gezet.
De Voorz. zeide, dat tegen het einde
van het begrootingsjaar alle rekeningen
worden verzameld en gecontroleerd, waarna
betaling volgt. Echter zal betaling zooveel
mogelijk worden bespoedigd.
RAAD VAN KORTGENE.
KORTGENE. Maandagm ddag vergaderde
de Raad dezer gemeente voltallig onder
voorzitterschap van burgemeester Schuit.
De voorz. sprak een korte nieuw
jaarsrede uit, welke rede door den heer
Dorst werd beantwoord.
Medegedeeld werd dat Ged. St. de goed
keuring der begrooting '39 hebben ver
daagd. B. en W. hebben aan den Commis
saris der Koningin een schrijven gericht,
waarin hem alsmede Ged. St. en den grif
fier der Staten dank gebracht wordt voor
hun onvermoeid werk tot overbrugging der
Zandkreek.
Ged. Staten bevonden de rekening over
1937 goed, waarvan het' batig saldo met
r 40 hooger werd vastgesteld, dan door den
Raad was vastgesteld.
De Ned. Ouderraad voor L. O. had- een
brief geschreven waarin de oprichting van
een oudereomrnissie noodzakelijk werd ge
steld. B. en W. stelden voor, om voor bei
de scholen uit de gemeente 5 leden in een
dergelijke commissie te benoemen. Tevens
stelden B. en W. voor, de commissie van
toezicht op het I. o., bedoeld in art. 176
van de I. o. wet 1920, eervol ontslag te ver-
leenen. Beide voorstellen werden "aangeno
men.
De gemeentebegrooting '39 werd daarna
gewijzigd, zulks in verband met het feit,
dat er op de haven niet meer dan 10 pet.
winst gemaakt mag worden en omdat di
verse banken geen renteverlagingen geven
V.TW-OBf
(Ingez. med.)
Naar het Engelsch van
J. Jefferson Farjeon
45).
„Och, schei uit, ga je weer beginnen?"
riep de spreker, aangeduid als schipper,
uit. „Heb jij dan een beter plan?"
„Ik zou niet weten wat dank zij jouw
geknoei
„Hou je mond.' We zitten beiden in het
schuitje en moeten elkaar bijstaan. Het
eenige wat ons niet helpt, is een nieuwe
ruz e. In elk geval, het is een kans en die
moeten we grijpen. Het zal de argwaan een
beetje van ons afleiden in elk geval, tot we
kunnen opruimen. En anders kunnen we
wachten totdat alles ontdekt is en onze
handen ophouden voor de handboeien".
„Zoo ver zal het wel komen", merkte
Jóe grimmig op.
„Maar 't hoeft niet", antwoordde de an
der scherp. „Naar den duivel met je zwaar
moedigheid! Dacht je soms, dat ik zelf niet
zwaar op de hand ben geweest, al dien tijd,
en '1?.t büna heb opgegeven
„Bij den hemel, ik wou, dat je het gedaan
had!"
„Bah! Wenschen is niet goed. Ik deed het
niet en nu praten we er niet meer over. De
prjjs is te hoog. Verdikke nog an toe, je
bént er zelf met open oogen ingetippeld, is
het niet? Je was op weg om je deel te krij
gen. En wie weet Zijn stem werd
driftiger. „We kunnen zelfs nu nog geluk
hebben!".
De gedaante, die onder de vensterbank
kroop, hief zijn bijl op en schudde die heen
en weer,
„Je weet, dat je me geen voorschot hebt
gegeven", vervolgde de schipper. „Nycroft
is aan boord en Mironneau ook". Opnieuw
dreigde de gedaante onder het venster. „En
binnen een paar minuten zal Fyne net zoo
rustig zijn als zij en dan zullen we hem
aan boord brengen. Als ze morgenochtend
alle drie ontdekt worden, zou de politie dan
onmiddellijk degenen zoeken, die er voor
verantwoordelijk zijn, hè?"
Er was stilte. Toen gromde Joe ernstig:
„Het is een rotzaak. Ik heb mij altijd
buiten deze dingen gehouden en ik ben het
niet overeengekomen
„Ik ben ook niet overeengekomen, dat
Nycroft zijn neus er in zou steken", ant
woordde de schipper scherp. „Dat bracht
den boel in de waar. Hij werd te nieuwsgie
rig. Hij zou zijn deel hebben willen ontvan-
egn".
„En dat kon hij krijgen, wat mij betreft".
„Nou, wat mij betreft, kon hij dat niet.
Het zou een te groot deel geweest zijn! Je
kent Nycroft niet. Hij zou zijn deel geno
men hebben en er wel iets op gevonden
hebben, dat wij de kastanjes uit het vuur
moesten halen. Hij is een ware duivel
of liever, dat was hij". De spreker lachte
grimmig. „En nu, Joe het zou me niets
verwonderen als Nycroft niet alle schuld
op zich geladen kreeg. Dat is erg prettig
om aan te denken. Nee het was geen
slechte inval om Nycroft van de rots te la
ten vallen".
„O, ja; dat is voorbij. Het zijn de nieuwe
bevelen, waarover ik mij zorgen maak!"
Nederland, op aanvrage van het centrale
mgaan der openbare arbeidsbemiddeling in
Duitschland.
HET MASSA-ONTSLAG VAN
NEDERLANDERS IN DE DUITSCHE
GRENSSTREEK.
Gisteren heeft de directie van de textiel
fabriek Van Delden te Gronau medege
deeld, dat zij vergunning had om den arbei
ders de helft van het netto loon in Neder
landsch gèld uit te betalen. Degenen, die
reeds waren ontslagen, kunnen, indien zij
willen, op deze voorwaarden blijven wer
ken. Evenzoo geldt deze regeling voor de
arbeiders, die nog niet ontslagen waren.
Het is echter niet uitgesloten, dat hierdoor
toch nog evenveel arbeiders op straat ko
men, daar het loon door deze regeling zoo
danig verlaagd wordt, dat het voor velen
niet mogelijk is om dan nog aan den arbeid
te blijven. Het zal alleen mogelijk zijn voor
een gezin, waarvan twee tot drie personen
op dezelfde fabriek werkzaam zijn.
De directie zou echter trachten met de
Duitsche autoriteiten een betere regeling
tot stand te brengen.
Verder vernemen wij uit goede bron, dat
dezelfde regeling ook zal worden ingevoerd
op de overige textielfabrieken te Gronau.
Het is gisteren wederom gebleken, dat
nen op dagen, die het volk van Nederland
dichter bij de leden van ons vorstenhuis
.rengt, iets wil hebben ook in onze stad om
uting te geven aan de feestvreugde. Dit is
isterenavond mogelijk geweest, toen „Uit
et VolkVoor het Volk" een fakkelop-
ocht hield.
Was het in het begin van den avond stil
jp straat, hoe dichter het tegen 9 uur liep,
ïoe drukker het in het centrum der stad
verd en toen precies te 9 uur het Middel-
urgsch muziekkorps met de Signaalafdee-
kng van „Achilles" de Markt, opmarcheer-
le en het bestuur van „Uit het Volk
Voor het Volk" met vertegenwoordigers
van enkele buurtcommissies, waarvan met
name die van Houttuinen, Seisdam en om-
neving door velen vertegenwoordigd was,
ich tusschen beide korpsen opstelden, wa-
en honderden belangstellenden, vooral
Tugdige personen aanwezig, om zich achter
le muziek aan te sluiten. Het ging nu langs
Noordstraat, Heerengracht, Kromme Wee-
'e, Beddewijkstraat, Langeviele, Markt,
Gortstraat, Vlissingsche straat, Teerpakhui-
enstraat, Blauwendijk, Stationsstraat. Ko-
üngsbrug, Segeerstraat, Lange- en Korte
Delft naar de eerste halte, den Dam. Hier
verd front gemaakt voor de woning van
den burgemeester, die op den stoep was ge
komen. Na het spelen van het Wilhelmus
stelde de burgemeester een driewerf hoera
op Prinses Beatrix in en daarna op de Ko
ningin.
Het was te frisch om langer stil te
staan en na met waardeering een blik te
hebben geslagen op de verlichting bij het
monument, ging men verder langs Dam
Noordzijde, Schuitvlotstraat, Singelstraat
Spanjaardstraat en Balans naar de Abdij
Hier was de commissaris der Koningin op
het bordes gekomen en toen ook hier he"
Wilhelmus gespeeld was, heeft de' heer De
Graaf, voorzitter van „Uit het VolkVoor
het Volk" een hoera ingesteld op de jarige
nrinses en haar Koninklijke grootmoeder.
Hij deed dit ook toen men over de Burg
naar de Markt was gemarcheerd en ook
daar het Volkslied als slot van de korte
herdenking van het heugelijk feit was ge
geven. Uit het publiek, dat toen duizenden
bedroeg, hoorden wij ook den roep „Leve
Prinses Juliana".
Er zijn gedurende een uur velen op de
been geweest en vele anderen hebben uit
hun woningen het voorbijtrekken van den
optocht gade geslagen. Zoowel het Middel-
burgsch Muziekkorps als de singaalafdeeling
hebben hun beste beentje voorgezet.
VERKIEZING VAN LEDEN VAN DE
PROVINCIALE STATEN.
Volgens de wet zal op den tweeden Dins
dag in Maart, dit jaar dus op 14 Maart de
candidaatstelling plaats hebben voor de
verkiezing van leden van alle colleges van
Provinciale Staten in Nederland, omdat op
den eersten Dinsdag in Juli alle leden van
die colleges tegelijk aftreden.
De dag van de stemming wordt in iedere
provincie door Ged. Staten bepaald en
thans hebben Ged. Staten in Zeeland be-
„Ook goed, Joe. Dan laten we ze zitten,
hè? En als Fyne on Mironneau dan weer
bij kennis komen en hun verhaal aan de po
litie doen, dan ziet het er voor ons mooi
uit, hè?" Opnieuw was er stilte en er ver
scheen een schaduw op het gordijn, alsof
de sprekers een beweging hadden gemaakt.
„Je bent gek, om altjjd aan het beroerdste
te denken, Joe. Er zijn oogenblikken, waar
op men niet denken moet. Laat ons nu naar
boven gaan en eens bekijken hoe het gaat.
Dit oponthoud is een verduiveld nadeel ge
weest en we mogen niet langer uitstellen".
Toen zwegen de stemmen, de schaduw
verdween van het gordijn en de sprekers
verlieten blijkbaar de kamer.
Napoleon en Guy keken elkaar aan.
„Fyne hij is daar binnen!" fluisterde
Guy.
„Goeie hemel! wat een duivels!" mop
perde Napoleon.
„Wat zullen we doen? Hen overvallen?"
„Neen wacht. Ik heb zoo'n idee, dat
onze gek ons helpen zal".
De gek als hij dat was richtte zich
voorzichtig op, en verhief zich in zijn volle
lengte. Hij kroop naar het venster en on
derzocht het. Hij scheen te overwegen of hij
hier niet naar bmnen kon komen. Het raam
stond op een kiertje. Maar toen veranderde
hij van plan en liep voorzichtig om den
muur, totdat hij zich verborgen hield in een
hoek.
„Hij gaat naar de voordeur", fluisterde
Napoleon. „Daar zal hij waarschijnlijk
wachten tot ze er uitkomen".
„Met zijn afschuwelijke bijl".
„Ja".
„Dat kunnen we niet laten gaan, hè?"
„Het zou hem recht verschaffen, als het
gebeurde", antwoordde Napoleon scherp.
„Ik zeg je Guy, op 't oogenblik denk ik
slechts aan een ding, en dat is die arme
mijnheer Fyne. De honden! Mogelijk is een
van hen bezig hem te pijnigen voor we hem
kunnen helpen. De machts balans is niet
erg gunstig voor ons, weet je". Hij haalde
diep adem. „Ik wou, dat ik mijn revolver
gehouden had! Als een idioot heb ik hem
weggegooidStil nu! Ik hoor ze naar
beneden komen. We kunnen beter ergens
gaan schuilen, waar we gelijk de voordeur
in 't oog kunnen houden. Er zullen interes
sante dingen gaan gebeuren".
„En wanneer die interessante dingen eens
met ons gebeurden?" merkte Guy op, toen
zij zich voortbewogen.
„Nu," antwoordde Napoleon, „men heeft
mij verteld, dat de hemel een fijne plek is".
Zij bereikten de muur van de hut, en terwijl
zij den zelfden weg volgden als de krank
zinnige kwamen zij bij den hoek. Bij den
overdekten ingang stond de gek. Zijn oogen
waren gericht op de voordeur. De deur ging
open.
HOOFDSTUK XXVI.
De schaduwen ontmoeten elkaar.
Hun besluit ten spijt is het zeer twijfel
achtig hoe Napoleon en Guy hun neutrali
teit zouden hebben kunnen behouden, als
de gebeurtenissen van de volgende seconden
hen niet met zulk een ongelooflijke snel
heid hadden overvallen. Toen de deur open
ging zwaaide de wachtende zijn arm naar
achteren en een oogenblik schoot hij met
ware moordlust naar voren; maar het be
doelde slachtoffer werd gered door een dub
bele waakzaamheid, die gedurende de laat
ste dagen nog was ontwikkeld de waak
zaamheid van een man, die, aan den rand
van den afgrond, voortdurend er op is voor
bereid, dat er iemand kan komen en hem
overvallen. Er klonk een hevig gebrom,
toen de opdoemende gedaante zich bukte.
De aanvaller, die zijn evenwicht verloor
toen zijn lichaam voorwaarts schoot en zijn
zwaaiende arm niets anders dan lucht raak
te, struikelde hopeloos en viel in twee groo
te sterke armen.
„Laat los, jou duivel!" sinkte hij.
„Dat zou je willen!" schreeuwde de eige
naar van de sterke armen; en terwijl hij
grimmig vasthield, riep hij over zijn schou
der heen: „Vlug, Joe leg hem neer. Ik
heb je hier noodig".
„Duivel, duivel!" snikte de man voor
wien de blaadjes nu zoo waren omgekeerd.
„Je zoudt zelf anders niet zoo'n slecht fi
guur slaan als duivel, Mironneau", riep zijn
overwinnaar uit. „Hoe hoe ter wereld
kom je hier?"
Wat is er aan- 4° hand, Smith'skwam
de stem van Joe van binnen uit, en toen
verscheen Joe een groote, noekige kerel,
wiens rust weer heelemaal was terugge
keerd. Maar Joe had nooit lang van zjjn
rast genoten, dat waarschijnlijk verklaar!
werd door het feit, dat hij zoo veel riskeer
de om hem te krijgen „Verduiveld!"
schreeuwde hij. „Dat is dat vreemde insect!"
(Wordt
