Maak die slijm los
neem AKKER'S verstèrkte ABDIJSIROOP
's Werelds beste Hoestsiroop
KRONIEK van hel JAAR.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 28 DECEMBER 1938. No. 305.
Oostenrijk en het Sudeten-
land bij het Derde Rijk
ingelijfd.
SCHADUWEN AAN DE KUST.
V.
eeft
ons
be-
JV.
ït-
ïel,*
«ij.
Me-*
ge-
>ria
lol-
im-
:ns'
'er-
int-
ene
845
ter-
gd,
s.v.
ïze
ie-
bé,
tra
ae,
st
ils,
lat
rel
C.
el,
ior
ct.
et
eé
Ik-
er
r-
sr
In de geschiedenisboeken van een la
ter tijdperk zal het jaar 1938 wellicht
„het jaar van Hitier" komen te heeten.
De Duitsche Führer heeft in de afgeloo-
pen twaalf maanden een wel zeer over-
vloedigen politieken oogst binnengehaald
begin Maart werd Oostenrijk bij Duitsch-
land ingelijfd, begin October viel eenzelf
de lot aan het Sudetenland ten deel. Met
ruim 10 millioen inwoners meer dan het
bij den aanvang van 1938 had, gaat het
Derde Rijk het nieuwe jaar in; tot de
tanden bewapend, gevreesd door al zijn
buren, hard werkend ensnoevend op
zijn prestaties.
Het jaar van Hitier; welk een omme
keer zich na 1933, toen de nazi's in
Duitschland aan het bewind kwamen, in
ons werelddeel heeft voltrokken, heeft
dit jaar wel heel duidelijk en op een ge
geven oogenblik maar al te griezelig zoo-
als men zich zal herinneren, bewezen. Voor
het verarmde, bloedelooze Duitschland, dat
de wereldoorlog naliet, is een verjongde
veerkrachtige staat in de plaats gekomen,
welke zijn partij in het Europeesch con
cert, zij het niet al te welluidend, con
brio speelt.
Het drama van Oostenrijk's ondergang
voltrok zich met de snelheid en de over
donderende kracht van een lawine. Vrij
wel geen mensch verwachtte in Januari
en Februari, dat de onafhankelijkheid van
dit „land met het waterhoofd" (het was
te klein voor de wereldstad Weenen)"" nog
maar een kwestie van een aantal weken
zou zijn. Rijkskanselier Schuschnigg, die
kans had gezien na den dood van Doll-
fuss, het semi-dictatoriale bewind door
Dollfuss gesticht, in stand te houden en
de felle beweging der Oostenrijksche na
zi's te breidelen, ondernam in het begin
van Februari een reis naar Berchtesgaden
voor een onderhoud met Hitier. Na ach
teraf is gebleken, stelde de Duitsche Füh
rer hem daar een soort van ultimatum
Oostenrijk zou onder curateele van het
Derde Rijk moeten komen, Schuschnigg
zou o a. aan het nationaal-socialisme vrij
heid van organisatie moeten geven, of hij
Hitier zou zich met de zaak bemoeien
Schuschnigg beloofde, hij zeide toe zijn
politiek op die van het Derde Rijk te
zullen orienteeren en nationaal-socialisten
in zijn regeering te zullen opnemen. Wat
er op dat moment in hem is omgegaan, is
in groote trekken te gissen: de Oosten
rijksche kainselier meende zich voor vol
dongen feiten te zien staan, welke hem
noopten toe te geven. Met bloedend hart
deed hjj zijn barschen tegenstander zijn
belofte en beladen met zorgen keerde hij
naar Weenen terug.
Von Schuschnigg nam Seiss Inquart,
een gematigd nationaal-socialistischen po
liticus in zijn regeering op, zag al spoedig
in, dat de politieke ontwikkeling Oosten
rijks zelfstandigheid bedreigde en nam
toen op eens een merkwaardig besluit:
hij schreef een volksstemming uit, een
volksstemming, welke kennelijk een anti-
Duitsch karakter had.
Schuschnig wilde het Oostenrijksche
volk laten uitspreken, dat het zelfstandig
wenschte te blijven. Dit was een nood
sprong, waartoe hij blijkbaar zijn toe
vlucht nam, hopende, dat buitenlandsche
krachten er door in beweging zouden ko
men, tot Oostenrijks redding. Maar daarin
vergiste hij zich. Noch Frankrijk, noch
Engeland, noch Italië staken een hand
uit, om hem te helpen. Op dit oogenblik
trad duidelijk aan het licht, dat Oosten
rijk alleen stond. Toen Hitier intrekking
van het besluit tot de volksstemming
eischte, werd nergens zelfs maar een
woord van officieel protest vernomen
Schuschnigg trok zijn besluit in, maar dat
kon met meer voorkomen, dat Oostenrijk
als zelfstandige natie vrijwel op hetzelf
de oogenblik van de kaart van Europa
verdween: Hitier - tot de ontdekking
gekomen, dat niemand blijkbaar ook maar
het geringste durfde te ondernemen ten
bate van Oostenrijk sloeg nu meteen
toe. Duitsche troepen werden bij de
Zuid-Duitsche grenzen geconcentreerd en
marcheerden Oostenrijk binnen, nadat
Seiss Inquart, die de macht te Weenen
aan zich wist te trekken, Hitier om mili
tairen bijstand „tot handhaving van de or
de verzocht. In luttele dagen tijds was nu
het pleit beslecht: Oostenrijk werd een
15).
Naar het Engelsch van
J. Jefferson Farjeon.
„Ja, dat herinner ik me. Ik zag hem. Maar
ik had er geen idee van, dat Jim met hem
had gesproken en Jim heeft me er niets van
gezegd".
„Had ik dat moeten doen, meneer?"
mompelde Jim terneergeslagen.
„Er is heelemaal geen reden, waarom je
dat zou hebben moeten doen", antwoordde
Leonard, plotseling glimlachende, „en ik
wil niet beweren, dat het eenige beteekenis
heeft". Hij dacht een oogeblik na. „Dan is
Luigi dus de eenige van het personeel, die
er iets van weet behalve jij, hè?"
„Ja m'neer".
„Ik veronderstel, dat je daar heel zeker
ven bent, Jim? Heel, heel zeker?"
„Ja m'neer".
„Geen van de dienstmeisjes of de kok
„Niemand van hen, meneer, want als zij
er iets van zouden weten dan zouden ze er
den heelen tijd over praten, zoo ken ik ze
wel!"
„Goed zoo", antwoordde Leonard, terwijl
Jessica naar hem keek en zich afvroeg wat
voor bedoelingen hij had. „Nog een vraag,
jongeman, en dan kun je gaan. Is je op
schrijfboekje volkomen privé, of mag ik er
eens in kijken? Ik heb zoo'n idéé, dat het
me aou kunnen helpen je bent werkelijk
•en reuze kerel met die notities".
Jim zwol van trots en stak zijn hand in
Duitsche provincie, het nationaal-socialis
me zegevierde er en nam wraak op zijn
tegenstanders: vandaag aan den dag be
vindt Schuschnigg zich nog in de harde
handen der Gestapo, velen, die niet wis
ten te vluchten, verloren het leven, of
kwamen in gevangenissen en concentra
tiekampen terecht; de duizenden Joden te
Weenen en elders gingen de ellende tege
moet waarin hun ras- en geloofsgenooten
in Duitschland reeds enkele jaren ver
keerden.
De ondergang van Oostenrijk leek de
groote politieke gebeurtenis van 1938 te
zullen worden. Men kon zich in Maart
moeilijk voorstellen, dat een half jaar
later Europa opnieuw een inlijvingsaffai
re te verwerken zou krijgen en dan on
der nog veel dramatischer omstandighe
den. De spannende dagen van einde Sep
tember, toen Tsjechoslovakije op het al
taar der politieke offeranden kwam te
liggen, overtroffen in het sensationeele
verre den roemruchtigen aanvang van
Maart. Vermoedelijk heeft Hitier zelf al
lerminst bevroed, op het oogenblik, dal
hij zijn intocht in Oostenrijk hield, hoe
spoedig op deze zegevierende manifesta
tie een soortgelijke naar Reichenberg in
het Sudetenland zou volgen. De politieke
ontwikkeling moet ook hem verrast heb
ben. Immers nog in Augustus hoedde hij
er zich nauwlettend Voor, eischen te
stellen, welke ook maar iets met een in
lijving der Sudeten-Duitsche gebieden bij
Duitschland te maken hadden. Op dat
oogenblik zag hij de ontwikkeling, naai
achteraf met stelligheid geconstateerd
kan worden, aldus: de Sudeten-Duitschers
zullen autonomie krijgen en als ze die
eenmaal hebben, zal naar alle waarschijn
lijkheid allengs het Sudetenland van
Tsjechoslovakije los te wrikken zijneen
proces wellicht van een paar jaar.
Hoe geheel anders liep het: door de bin-
nenlandsche ontwikkeling in Tsjechoslova
kije (de groeiende vijandschap tus-
schen de nationaal-soeialistische bewe
ging van Konrad Henlein en de demo
cratische regeering te Praag) ontstond
in een zeer korten tijd een toestand, wel
ke geen compromis meer toeliet. Te Lon
den had men dat al heel gauw in de gaten
Een Engelsche „waarnemer", oud-minister
Runciman, werd naar Tsjechoslovakije
gestuurd. Hij heeft wekenlang geprobeerd
een minnelijke oplossing te bewerkstelli
gen. Toen dat niet lukte besloot de En
gelsche regeering, desnoods een afschei
ding van het Sudetenland te helpen be
vorderen. Hitler's uitnemend staatsman
schap in de spannende zaak is geweest,
dat hij in den loop van September En
geland s politieke spel doorzag: beter dan
wie ook. Naar alle waarschjjnlijkhei
heeft de situatie hem een oogenblik ver
rast maar toen hij er eenmaal overtuigd
van was, dat Engeland niet zou vechten
voor Tsjechoslovakije, tastte hij door
Alle vorige overwegingen op zij zettend
zag hij op dit moment nog maar één doel:
in zeer korten tijd het Sudetenland bij
Duitschland inlijven. Het is hem wonder
wel gelukt. Einde September behaalde de
Duitsche Führer een politieke overwin
ning, die bijna fantastisch kan heeten
Chamberlain, Engeland's conservatieve
minister-president kwam tot hem: eerst
te Berchtesgaden, een paar dagen later
te Godesberg in het Rijnland. Hitier toon
de zich bij de ontmoetingen een onver
zettelijke. Chamberlain was bereid de in
lijving van het Sudetenland bij Duitsch
land te helpen tot stand te brengen.
Hitier vond dat prachtig, maar het
moest gebeuren binnen ongeveer een
week tijds. Het zag er een oogenblik
naar uit, dat Europa in een oorlog zou
worden gewikkeld alleen omdat men het
niet eens kon worden over deze kwes
tie van tijd of termijn. Bijna ons geheele
werelddeel mobiliseerde: honderdduizen
den jonge kerels werden onder de wape
nen geroepen. De Europeesche mensch-
heid was met ontzetting geslagen en bui
ten Europa keek men met vrees en beven
toe.
Als redding uit de nood kwam toen op
eens de conferentie van München, Don
derdag 29 September: Hitler, Mussolini,
Chamberlain en Daladier ontmoetten el
kaar in de Beiersche hoofdstad en des
avonds was het oorlogsgevaar afgewend:
ten koste van Tsjechoslovakije, dat de
Sudeten Duitsche gebieden verloor (af
te staan in tien dagen tijds) en dat in
kort vervolg van tijd bovendien nog zijn
Poolsche minderheid bij Polen, zijn Hon-
gaarsche bij Hongarije zag ingelijfd.
Een paar kleine concessies deed de
Führer op de conferentie te München,
zoo klein, dat ze in het niet vallen bij
zijn zak. Maar het volgend oogenblik was
de trots van zijn gezicht verdwenen.
„Gossie", riep hij uit, weinig vormelijk
en met groote emotie. „Het is weg!"
Leonard fronste zijn wenkbrauwen en
keek naar Jessica.
„Dat is vervelend", merkte hij op. „Maar
misschien heb je het ergens neergelegd en
ben je dat vergeten".
„Nee, meneer het was in mijn zak!"
riep de jongen heftig uit. „Iemand heeft 't
weggenomen!" Zijn stem beefde van ver
ontwaardiging, maar er was toch iets vlei
ends in de situatie, dat een tegenstelling
vormde met zijn boosheid. Want wie zou de
moeite nemen een notitieboekje te stelen
als dat boekje geen waarde had? En wie
had buiten Jim de waarde van het boekje
verhoogd tot meer dan den nederigen stui
ver, dien hij ervoor betaald had?
„Nu, zie dan eens, dat je het terugvindt,
Jim", zei Leonard. „Nu heb je een bepaalde
opdracht. Ik wil, dat je me je boekje brengt
of den naam van den persoon, die het van je
heeft weggenomen".
„Dat zal ik doen, meneer", antwoordde
Jim, heesch, en hij vertrok.
„Juffrouw Fyne, we schijnen toch ergens
te komen," merkte Leonard op, toen zij
weer alleen waren. „Wij zijn bezig bij stuk
jes en beetjes een schema op te bouwen en
ofschoon ik niet weet, wat het eindresultaat
ervan zal zijn, ben ik er meer en meer van
overtuigd, dat uw nieuwe kellner er een
aardig vooraanstaande rol in speelt. En het
delicate in deze geschiedenis is, dat we
het fenomenale succes van zijn wilskrach
tige September-politiek. Na de 7 millioen
Oostenrijkers, kreeg Duitschland er 314
millioen Sudeten-Duitschers bij en voorts
werd de Fransche invloed in midden-Euro
pa volkomen gekortwiekt. Duitschland is
sinds October de machtigste mogendheid
op het Europeesche vasteland, machtiger
althans naar het uiterlijk dan ooit.
DE PACHTWET-ONDERLINGE,
Uitgaande van de Zeeuwsche Land-
bouw-Onderlinge werden in de voorgaan
de week in deze provincie eenige bijeen
komsten gehouden met de leden der
Plaatselijke Ongevallen-Commissies om
hen over de nieuwe organisatie, dd Pacht
wet-Onderlinge in te lichten.
Als spreker trad op de heer van Bins-
bergen, chef van de afdeeling propagan
da van Centraal Beheer. Wij laten een
overzicht volgen van hetgeen deze over de
nieuwe organisatie mededeelde.
Toen men zich in landbouwkringen goed
rekenschap gaf van de rechten en ver
plichtingen, die de Pachtwet voor beide
partijen inhoudt, is ingezien, dat het wen-
schelijk zou zijn door onderling overleg
moeilijkheden uit den weg te ruimen en
door onderlinge samenwerking de lasten te
verlichten, die uit de Pachtwet zoowel
voor Verpachters als voor Pachters zullen
voortvloeien.
Na veel voorbesprekingen is op 21 Oc
tober jl. de „Pachtwet-Onderlinge" ge
sticht door de samenwerkende Bonden van
Verpachters en Pachters.
Er zijn drie regelingen ontworpen, die
de Pachtwet-Onderlinge wil uitvoeren.
Spreker behandelt ze achtereenvolgens en
noemt als eerste de Bedrijfs-risicoregeling,
Art. 23 van de Pachtwet regelt het zgn.
remissierecht. De verpachter moet een
vermindering van den pachtprijs gedoo-
gen wanneer gedurende een pacht jaar of
een pachtseizoen tengevolge van buitenge
wone omstandigheden (ernstige bedrijfs
schade) de opbrengst van het bedrijf aan
zienlijk minder is geweest dan bij het
aangaan der overeenkomst te verwach
ten was.
Vegoeding van bedrijfsschade, die de
pachter krachtens een overeenkomst van
verzekering of uit anderen hoofde ont
vangt, geldt echter weer als opbrengst van
het bedrijf.
Men kan nu verwachten, dat de ver
pachters besluiten zullen, in nieuwe pacht-
contracten den eisch te stellen, dat de
pachter zich tegen bedrijfsschade 'verze
kert. Reeds is gebleken, dat in de nieuwe
pachtcontracten de verplichting van den
pachter om een bedrijfsschadeverzekering
te sluiten inderdaad is opgenomen. Daar
door zal, meer dan vroeger het geval
was, in landbouwkringen behoefte ont
staan aan goed geregelde verzekering te
gen bedrijfsschade. De regeling van deze
verzekering wil nu de Pachtwet-Onder
linge ter hand nemen. Vandaar de be
drijfsrisicoregeling.
Spreker deelt daarop mede, tegen wel
ke risico's verzekering mogelijk is doch
wijst er tegelijk op, dat Verpachters en
Pachters het in de Oprichtingsvergadering
hierover eens waren, dat geen enkele be
drijfschaderegeling alle risico's kan om
vatten.
Met voorbeelden wordt dit aangetoond
Daarom blijft de verpachte nog een zeker
risico loopen, óók als de pachter een be
drijfsschadeverzekering heeft afgesloten.
Met het oog hierop is in de tweede
plaats in het leven geroepen een Remissie
Regeling, die spreker vervolgens behan
delt.
Zal de pachtrechter op verzoek van den
pachter vermindering of kwijtschelding
van pacht toestaan dan lijdt de verpachter
daaruit schade indien de bedrijfsschadever
zekering aan de zijde van den pachter niet
helpt. Daarom ontwierp de Pachtwet-On
derlinge hare remissie-regeling die ten doel
heeft, aan de daaraan deelnemende ver
D.D.D. zuivert de porltn,
doet de feuk bedoren, ver-
frlscht en sterkt de huid-
weefsels. Flacons 73 ct,
f. 1.50 en L 2.50.
(Ingez. Med.)
hem nog niets moeten laten merken van
onze verdenkingen".
„Waar verdenkt u hem dan van, mijnheer
Sefton?" vroeg Jessica angstig. „U bedoelt
toch niet u kunt toch niet meenen
„Ik bedoel niets meer, dan ik zeg. Op het
oogenblik verdenk ik Luigi van niets be
paalds. Maar luistert u eens naar deze op
somming van punten, waarvan er geen op
zich zelf van uitzonderlijk belang is, maar
die allen tezamen toch zeer belangwekkend
zijn, wanneer men zij bij elkaar telt. Punt
één: Luigi hoort van een zeer interessant
Hjk, maar zegt er niets van. Jim en niet
Luigi had instructies om te zwijgen. Punt
twee: Luigi was de eerste persoon, die door
Jim gezien werd, toen hij zijn ontdekking
gedaan had. Denk niet, dat ik daar iets uit
afleid, maar het is juist nog een klein pun
tje, dat waard is vermeld te worden. Punt
drie: Wanneer wij Luigi ondervragen over
een bezoeker in den middag, zegt hij, dat hij
niemand gezien heeft. Maar wanneer er bij
hem op wordt aangedrongen, krabbelt hij
terug, en beschrijft hij een kleinen, slecht
gekleeden man, wanneer wij van hem ver
wachten, dat hij iemand zal beschrijven, die
groot is en goed gekleed. Ik geloof niet, dat
Luigi's kleine, slecht gekleede man bestaat,
want Punt vier: Luigi heeft er veel tijd
voor noodig om ons te vertellen waar de
vreemdeling den weg naar vroeg."
„Ja, dat herinner ik mij", knikte Jessica.
„Punt vijf", ging Leonard voort: „Luigi
is opmerkelijk weinig op zijn gemak tijdens
h«t diner, hi) knoeit met zijn werk en knoeit
Die vastzittende slijm moet eruit, want die is de oorzaak van Uw
benauwdheid, Uw kortademigheid, Uw onophoudelijk hoesten.
Stel toch vertrouwen in de beproefde Abdijsiroop, dan komt de prik
keling der slijmvliezen tot staan. De aandrang tol hoesten verdwijnt,
zoodra de verzachtende, genezende werking van Akker's verstèrkte
Abdijsiroop doordringt tot in de verborgenste schuilhoeken van Uw
borst en longen. Akker's Abdijsiroop is daarbij geheel onschadelijk.
Akker's Abdijsiroop is een natuurlijk kruiden-middel, samengesteld uit
oude beproefde „genees-cruyden", waarvan de werkzaamheid reeds in
de grijze oudheid aan ingewijden bekend was. Bovendien is de werking
van Akker's Abdijsiroop nu door Apotheker Dumont krachtig versterkt
door toevoeging van de bij uitstek hoest-bedwingende stof „codeïne".
Terecht noemt men Abdijsiroop dan ooki
PRIJS PER FLACON: 90 cent, f 1.50, f 2.40 en f 4.20. OVERAL VERKRIJGBAAR!
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
(Ingez. Med.X
pachters, ook weer op onderlingen grond
slag tegemoetkoming te verleenen wegens
schade die voor hen zal voortvloeien uit
de verplichting om op grond van art. 23
van de Pachtwet vermindering van den
pachtprijs toe te staan.
Zeer belangrijk is tenslotte de derde re
geling, die de Pachtwet-Onderlinge ont
wierp en die Borgstellingsregeling is ge
noemd.
Ook de kwestie der borgstellingen ver
dient, nu de Pachtwet in werking is getre
den, de volle aandacht.
De pachtcontracten zullen, als de nieuwe
Pachtwet werkt, algemeen van langer duur
zijn dat tot nu toe het geval was. Daarom
zal de verpachter meer dan tot heden het
geval was zich door het eischen van een
goeden borg tegen schade trachten te dek
ken.
Tot nu toe waren het veelal personen uit
den familie- of kennissenkring, die een
pachter hielpen door als borg voor hem op
te treden. Het is waarschijnlijk, dat bij ver
bintenissen voor een zoo groot aantal jaren
de lust om als persoonlijk borg op te tre
den geringer wordt. Ook de verpachter zal
met minder welgevallen dan vroeger een
persoonlijken borg aanvaarden, omdat er in
een tijdsverloop van 12 jaar zooveel gebeu
ren kan. De borg kan overlijden of wel hij
kan zelf in minder goeden doen geraken.
Uit deze overwegingen is besloten dat de
Pachtwet-Onderlinge voor de pachters, die
tot deelneming aan de borgstellingsregeling
worden toegelaten, als borg zal optreden.
De verpachter zal deze organisatie uit den
aard der zaak gaarne als borg aanvaarden,
omdat zij hem meer zekerheid biedt dan
welke persoonlijke borg ook. Omgekeerd is
de pachter, die als deelnemer aan de borg
stellingsregeling wordt toegelaten en dus
de Pachtwet-Onderlinge voor hem als borg
ziet optreden, ontslagen van het onaange
naam zoeken onder familieleden of vrien
den naar een persoonlijken borg.
Hierbij is wat den opbouw der organisa
tie betreft gedacht aan liet voorbeeld der
nog erger, wanneer er sprake is van een
kapotte fiets. Luigi's voorganger is in het
ziekenhuis tengevolge van een ongeluk met
de fiets. En punt zes: het notitieboekje van
Jim is verdwenen. De vraag is of de in
houd ervan eenig verband hield met een
kapotte fiets. Ja, dat zal ik eens aan Jim
moeten vragen".
„De fiets, waarmee de laatste kellner 't
ongeluk had, is in het schuurtje buiten",
riep Jessica plotseling uit. „Zoudt u hem
eens willen zien?"
„Dat zou ik zeer graag doen. Hoe kwam
hfj hier in de schuur?"
„Na het ongeluk werd hij hier terugge
bracht. De kellner Anderson is zijn naam
woont niet dicht in de buurt, en er was
niemand anders, waarheen hij gebracht kon
worden. In 't ziekenhuis konden ze hem na
tuurlijk niet hebben".
„Nee, dat begrijp ik", zei Leonard, op
staande. „Wat ben ik er benieuwd naar,
wie zich voor die fiets interesseerde op het
politiebureau.
Zij verlieten het kantoor en gingen door
de voordeur. Toen zij buiten kwamen,
hoorden zij lachen op het tennisveld, of
schoon het al duister begon te worden. Jes
sica stond een oogenblik stil en luisterde.
„Dat is uw werk, mijnheer Sefton", zei
ze. „Zij spelen eiken avond. Ik ben u dank
baar dat weet u, denk ik Maar is het
niet vreemd?"
„Het is vreemd, maar het is ook nuttig",
antwoordde Leonard. „Zaken blijven ge
woon zoolang we ze als gewoon kunnen be
Landbouw-Onderlinge. De deelnemers zul
len derhalve in afdeelingen worden inge
deeld en de beoordeeling van elke aanvrage
tot deelneming, dat is de beoordeeling van
de soliditeit van den aanvrager zal in eer
ste instantie door die afdeeling geschieden.
Verder is bepaald, dat het opbrengen van
de kosten der schade-gevallen (gevallen
derhalve waarin de borg betalen moet voor
een lidpachter die in gebreke is) aldus zal
geschieden, dat een zeker percentage dier
schade voor rekening blijft van de geza
menlijke leden der afdeelingen. Dit zal tot
gevolg hebben, dat bij de afdeelingen een
prikkel ontstaat om scherpe keur te oefe
nen bij de toelating van nieuwe leden.
Voorloopig is door het College van Com
missarissen bepaald, dat 10 procent van de
bedragen die de Pachtwet-Onderlinge als
borg voor leden, die in gebreke zijn, zou
moeten betalen, door de afdeelingen wordt
gedragen.
Na aldus te hebben uiteengezet welke
regelingen de Pachtwet-Onderlinge zal uit
voeren, wijdde de heer Van Binsbergen
eenige beschouwingen aan het vraagstuk
van de kosten.
Daar de Pachtwet-Onderlinge een organi
satie is op zuiver onderlingen grondslag
zullen de leden-deelnemers aan de verschil
lende regelingen aan het einde van een
boekjaar de werkelijke kosten opbrengen.
In afwachting van de afrekening, die na
beëindiging van een boekjaar wordt opge
maakt, zal elk lid een voorschotpremie heb
ben te voldoen.
Door het College van Commissarissen
zijn die voorschotpremiën vastgesteld, voor
zoover dit reeds mogelijk was.
Let men op de lijst van risico's, waarte
gen verzekering mogelijk is, dan is duide
lijk, dat bij de vaststelling der premiën re
kening dient te worden gehouden met de
streek waarin een bedrijf gevestigd is, met
de gewassen die verbouwd worden, in het
algemeen met alle omstandigheden, die op
het risico van invloed zijn. Na hef indienen
van een aanvrage met juiste omschrijving
schouwen, totdat
„Totdat wat?" vroeg zij, voordat hij uit
gesproken was.
„Totdat dat maziïek compleet is", ant
woordde hij en wij dan onzen weg kunnen
zien".
„Wanneer zal dat zijn?"
„En dag of twee op z'n hoogst, ik hoop
een paar uren op z'n minst."
„En daarna?"
„Rust", beloofde bij haar met een glim
lach, „en weer zonneschijn".
Zij staken het terrein over naar het
schuurtje en Jessica duwde de deur open.
Er was geen fiets in het schuurtje.
„Hoe vaak belt u voor Luigi?" vroeg
Leonard plotseling aan Jessica, die maar
stil voor zich uit stond te kijken.
„Tweemaal", antwoordde zij. „Maar
mijnheer Sefton die fiets was hier nog
kort voor het diner ik weet het zeker".
En na het diner", voegde Leonard er aan
toe, „is de fiets er niet meer. Zoudt u naar
uw kantoor willen gaan en tweemaal
op de bel willen drukken?"
„Wilde u met Luigi spreken?"
„Het lijkt me van groot belang om eens
met Luigi te spreken".
Zij sloot de deur van het schuurtje en
beiden gingen terug naar het kantoortje.
Jessica drukte tweemaal op de belknop.
Een minuut ging voorbij. Zij belde opnieuw.
„Punt zooveel", mompelde Leonard:
„Verdwijning van mijnheer Luigi".
(Wordt vtrvolgd).