Maak die slijm los neem AKKER'S verstèrkte ABDIJSIROOP 's Werelds beste Hoestsiroop KRONIEK van hel JAAR. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 28 DECEMBER 1938. No. 305. Oostenrijk en het Sudeten- land bij het Derde Rijk ingelijfd. SCHADUWEN AAN DE KUST. V. eeft ons be- JV. ït- ïel,* «ij. Me-* ge- >ria lol- im- :ns' 'er- int- ene 845 ter- gd, s.v. ïze ie- bé, tra ae, st ils, lat rel C. el, ior ct. et eé Ik- er r- sr In de geschiedenisboeken van een la ter tijdperk zal het jaar 1938 wellicht „het jaar van Hitier" komen te heeten. De Duitsche Führer heeft in de afgeloo- pen twaalf maanden een wel zeer over- vloedigen politieken oogst binnengehaald begin Maart werd Oostenrijk bij Duitsch- land ingelijfd, begin October viel eenzelf de lot aan het Sudetenland ten deel. Met ruim 10 millioen inwoners meer dan het bij den aanvang van 1938 had, gaat het Derde Rijk het nieuwe jaar in; tot de tanden bewapend, gevreesd door al zijn buren, hard werkend ensnoevend op zijn prestaties. Het jaar van Hitier; welk een omme keer zich na 1933, toen de nazi's in Duitschland aan het bewind kwamen, in ons werelddeel heeft voltrokken, heeft dit jaar wel heel duidelijk en op een ge geven oogenblik maar al te griezelig zoo- als men zich zal herinneren, bewezen. Voor het verarmde, bloedelooze Duitschland, dat de wereldoorlog naliet, is een verjongde veerkrachtige staat in de plaats gekomen, welke zijn partij in het Europeesch con cert, zij het niet al te welluidend, con brio speelt. Het drama van Oostenrijk's ondergang voltrok zich met de snelheid en de over donderende kracht van een lawine. Vrij wel geen mensch verwachtte in Januari en Februari, dat de onafhankelijkheid van dit „land met het waterhoofd" (het was te klein voor de wereldstad Weenen)"" nog maar een kwestie van een aantal weken zou zijn. Rijkskanselier Schuschnigg, die kans had gezien na den dood van Doll- fuss, het semi-dictatoriale bewind door Dollfuss gesticht, in stand te houden en de felle beweging der Oostenrijksche na zi's te breidelen, ondernam in het begin van Februari een reis naar Berchtesgaden voor een onderhoud met Hitier. Na ach teraf is gebleken, stelde de Duitsche Füh rer hem daar een soort van ultimatum Oostenrijk zou onder curateele van het Derde Rijk moeten komen, Schuschnigg zou o a. aan het nationaal-socialisme vrij heid van organisatie moeten geven, of hij Hitier zou zich met de zaak bemoeien Schuschnigg beloofde, hij zeide toe zijn politiek op die van het Derde Rijk te zullen orienteeren en nationaal-socialisten in zijn regeering te zullen opnemen. Wat er op dat moment in hem is omgegaan, is in groote trekken te gissen: de Oosten rijksche kainselier meende zich voor vol dongen feiten te zien staan, welke hem noopten toe te geven. Met bloedend hart deed hjj zijn barschen tegenstander zijn belofte en beladen met zorgen keerde hij naar Weenen terug. Von Schuschnigg nam Seiss Inquart, een gematigd nationaal-socialistischen po liticus in zijn regeering op, zag al spoedig in, dat de politieke ontwikkeling Oosten rijks zelfstandigheid bedreigde en nam toen op eens een merkwaardig besluit: hij schreef een volksstemming uit, een volksstemming, welke kennelijk een anti- Duitsch karakter had. Schuschnig wilde het Oostenrijksche volk laten uitspreken, dat het zelfstandig wenschte te blijven. Dit was een nood sprong, waartoe hij blijkbaar zijn toe vlucht nam, hopende, dat buitenlandsche krachten er door in beweging zouden ko men, tot Oostenrijks redding. Maar daarin vergiste hij zich. Noch Frankrijk, noch Engeland, noch Italië staken een hand uit, om hem te helpen. Op dit oogenblik trad duidelijk aan het licht, dat Oosten rijk alleen stond. Toen Hitier intrekking van het besluit tot de volksstemming eischte, werd nergens zelfs maar een woord van officieel protest vernomen Schuschnigg trok zijn besluit in, maar dat kon met meer voorkomen, dat Oostenrijk als zelfstandige natie vrijwel op hetzelf de oogenblik van de kaart van Europa verdween: Hitier - tot de ontdekking gekomen, dat niemand blijkbaar ook maar het geringste durfde te ondernemen ten bate van Oostenrijk sloeg nu meteen toe. Duitsche troepen werden bij de Zuid-Duitsche grenzen geconcentreerd en marcheerden Oostenrijk binnen, nadat Seiss Inquart, die de macht te Weenen aan zich wist te trekken, Hitier om mili tairen bijstand „tot handhaving van de or de verzocht. In luttele dagen tijds was nu het pleit beslecht: Oostenrijk werd een 15). Naar het Engelsch van J. Jefferson Farjeon. „Ja, dat herinner ik me. Ik zag hem. Maar ik had er geen idee van, dat Jim met hem had gesproken en Jim heeft me er niets van gezegd". „Had ik dat moeten doen, meneer?" mompelde Jim terneergeslagen. „Er is heelemaal geen reden, waarom je dat zou hebben moeten doen", antwoordde Leonard, plotseling glimlachende, „en ik wil niet beweren, dat het eenige beteekenis heeft". Hij dacht een oogeblik na. „Dan is Luigi dus de eenige van het personeel, die er iets van weet behalve jij, hè?" „Ja m'neer". „Ik veronderstel, dat je daar heel zeker ven bent, Jim? Heel, heel zeker?" „Ja m'neer". „Geen van de dienstmeisjes of de kok „Niemand van hen, meneer, want als zij er iets van zouden weten dan zouden ze er den heelen tijd over praten, zoo ken ik ze wel!" „Goed zoo", antwoordde Leonard, terwijl Jessica naar hem keek en zich afvroeg wat voor bedoelingen hij had. „Nog een vraag, jongeman, en dan kun je gaan. Is je op schrijfboekje volkomen privé, of mag ik er eens in kijken? Ik heb zoo'n idéé, dat het me aou kunnen helpen je bent werkelijk •en reuze kerel met die notities". Jim zwol van trots en stak zijn hand in Duitsche provincie, het nationaal-socialis me zegevierde er en nam wraak op zijn tegenstanders: vandaag aan den dag be vindt Schuschnigg zich nog in de harde handen der Gestapo, velen, die niet wis ten te vluchten, verloren het leven, of kwamen in gevangenissen en concentra tiekampen terecht; de duizenden Joden te Weenen en elders gingen de ellende tege moet waarin hun ras- en geloofsgenooten in Duitschland reeds enkele jaren ver keerden. De ondergang van Oostenrijk leek de groote politieke gebeurtenis van 1938 te zullen worden. Men kon zich in Maart moeilijk voorstellen, dat een half jaar later Europa opnieuw een inlijvingsaffai re te verwerken zou krijgen en dan on der nog veel dramatischer omstandighe den. De spannende dagen van einde Sep tember, toen Tsjechoslovakije op het al taar der politieke offeranden kwam te liggen, overtroffen in het sensationeele verre den roemruchtigen aanvang van Maart. Vermoedelijk heeft Hitier zelf al lerminst bevroed, op het oogenblik, dal hij zijn intocht in Oostenrijk hield, hoe spoedig op deze zegevierende manifesta tie een soortgelijke naar Reichenberg in het Sudetenland zou volgen. De politieke ontwikkeling moet ook hem verrast heb ben. Immers nog in Augustus hoedde hij er zich nauwlettend Voor, eischen te stellen, welke ook maar iets met een in lijving der Sudeten-Duitsche gebieden bij Duitschland te maken hadden. Op dat oogenblik zag hij de ontwikkeling, naai achteraf met stelligheid geconstateerd kan worden, aldus: de Sudeten-Duitschers zullen autonomie krijgen en als ze die eenmaal hebben, zal naar alle waarschijn lijkheid allengs het Sudetenland van Tsjechoslovakije los te wrikken zijneen proces wellicht van een paar jaar. Hoe geheel anders liep het: door de bin- nenlandsche ontwikkeling in Tsjechoslova kije (de groeiende vijandschap tus- schen de nationaal-soeialistische bewe ging van Konrad Henlein en de demo cratische regeering te Praag) ontstond in een zeer korten tijd een toestand, wel ke geen compromis meer toeliet. Te Lon den had men dat al heel gauw in de gaten Een Engelsche „waarnemer", oud-minister Runciman, werd naar Tsjechoslovakije gestuurd. Hij heeft wekenlang geprobeerd een minnelijke oplossing te bewerkstelli gen. Toen dat niet lukte besloot de En gelsche regeering, desnoods een afschei ding van het Sudetenland te helpen be vorderen. Hitler's uitnemend staatsman schap in de spannende zaak is geweest, dat hij in den loop van September En geland s politieke spel doorzag: beter dan wie ook. Naar alle waarschjjnlijkhei heeft de situatie hem een oogenblik ver rast maar toen hij er eenmaal overtuigd van was, dat Engeland niet zou vechten voor Tsjechoslovakije, tastte hij door Alle vorige overwegingen op zij zettend zag hij op dit moment nog maar één doel: in zeer korten tijd het Sudetenland bij Duitschland inlijven. Het is hem wonder wel gelukt. Einde September behaalde de Duitsche Führer een politieke overwin ning, die bijna fantastisch kan heeten Chamberlain, Engeland's conservatieve minister-president kwam tot hem: eerst te Berchtesgaden, een paar dagen later te Godesberg in het Rijnland. Hitier toon de zich bij de ontmoetingen een onver zettelijke. Chamberlain was bereid de in lijving van het Sudetenland bij Duitsch land te helpen tot stand te brengen. Hitier vond dat prachtig, maar het moest gebeuren binnen ongeveer een week tijds. Het zag er een oogenblik naar uit, dat Europa in een oorlog zou worden gewikkeld alleen omdat men het niet eens kon worden over deze kwes tie van tijd of termijn. Bijna ons geheele werelddeel mobiliseerde: honderdduizen den jonge kerels werden onder de wape nen geroepen. De Europeesche mensch- heid was met ontzetting geslagen en bui ten Europa keek men met vrees en beven toe. Als redding uit de nood kwam toen op eens de conferentie van München, Don derdag 29 September: Hitler, Mussolini, Chamberlain en Daladier ontmoetten el kaar in de Beiersche hoofdstad en des avonds was het oorlogsgevaar afgewend: ten koste van Tsjechoslovakije, dat de Sudeten Duitsche gebieden verloor (af te staan in tien dagen tijds) en dat in kort vervolg van tijd bovendien nog zijn Poolsche minderheid bij Polen, zijn Hon- gaarsche bij Hongarije zag ingelijfd. Een paar kleine concessies deed de Führer op de conferentie te München, zoo klein, dat ze in het niet vallen bij zijn zak. Maar het volgend oogenblik was de trots van zijn gezicht verdwenen. „Gossie", riep hij uit, weinig vormelijk en met groote emotie. „Het is weg!" Leonard fronste zijn wenkbrauwen en keek naar Jessica. „Dat is vervelend", merkte hij op. „Maar misschien heb je het ergens neergelegd en ben je dat vergeten". „Nee, meneer het was in mijn zak!" riep de jongen heftig uit. „Iemand heeft 't weggenomen!" Zijn stem beefde van ver ontwaardiging, maar er was toch iets vlei ends in de situatie, dat een tegenstelling vormde met zijn boosheid. Want wie zou de moeite nemen een notitieboekje te stelen als dat boekje geen waarde had? En wie had buiten Jim de waarde van het boekje verhoogd tot meer dan den nederigen stui ver, dien hij ervoor betaald had? „Nu, zie dan eens, dat je het terugvindt, Jim", zei Leonard. „Nu heb je een bepaalde opdracht. Ik wil, dat je me je boekje brengt of den naam van den persoon, die het van je heeft weggenomen". „Dat zal ik doen, meneer", antwoordde Jim, heesch, en hij vertrok. „Juffrouw Fyne, we schijnen toch ergens te komen," merkte Leonard op, toen zij weer alleen waren. „Wij zijn bezig bij stuk jes en beetjes een schema op te bouwen en ofschoon ik niet weet, wat het eindresultaat ervan zal zijn, ben ik er meer en meer van overtuigd, dat uw nieuwe kellner er een aardig vooraanstaande rol in speelt. En het delicate in deze geschiedenis is, dat we het fenomenale succes van zijn wilskrach tige September-politiek. Na de 7 millioen Oostenrijkers, kreeg Duitschland er 314 millioen Sudeten-Duitschers bij en voorts werd de Fransche invloed in midden-Euro pa volkomen gekortwiekt. Duitschland is sinds October de machtigste mogendheid op het Europeesche vasteland, machtiger althans naar het uiterlijk dan ooit. DE PACHTWET-ONDERLINGE, Uitgaande van de Zeeuwsche Land- bouw-Onderlinge werden in de voorgaan de week in deze provincie eenige bijeen komsten gehouden met de leden der Plaatselijke Ongevallen-Commissies om hen over de nieuwe organisatie, dd Pacht wet-Onderlinge in te lichten. Als spreker trad op de heer van Bins- bergen, chef van de afdeeling propagan da van Centraal Beheer. Wij laten een overzicht volgen van hetgeen deze over de nieuwe organisatie mededeelde. Toen men zich in landbouwkringen goed rekenschap gaf van de rechten en ver plichtingen, die de Pachtwet voor beide partijen inhoudt, is ingezien, dat het wen- schelijk zou zijn door onderling overleg moeilijkheden uit den weg te ruimen en door onderlinge samenwerking de lasten te verlichten, die uit de Pachtwet zoowel voor Verpachters als voor Pachters zullen voortvloeien. Na veel voorbesprekingen is op 21 Oc tober jl. de „Pachtwet-Onderlinge" ge sticht door de samenwerkende Bonden van Verpachters en Pachters. Er zijn drie regelingen ontworpen, die de Pachtwet-Onderlinge wil uitvoeren. Spreker behandelt ze achtereenvolgens en noemt als eerste de Bedrijfs-risicoregeling, Art. 23 van de Pachtwet regelt het zgn. remissierecht. De verpachter moet een vermindering van den pachtprijs gedoo- gen wanneer gedurende een pacht jaar of een pachtseizoen tengevolge van buitenge wone omstandigheden (ernstige bedrijfs schade) de opbrengst van het bedrijf aan zienlijk minder is geweest dan bij het aangaan der overeenkomst te verwach ten was. Vegoeding van bedrijfsschade, die de pachter krachtens een overeenkomst van verzekering of uit anderen hoofde ont vangt, geldt echter weer als opbrengst van het bedrijf. Men kan nu verwachten, dat de ver pachters besluiten zullen, in nieuwe pacht- contracten den eisch te stellen, dat de pachter zich tegen bedrijfsschade 'verze kert. Reeds is gebleken, dat in de nieuwe pachtcontracten de verplichting van den pachter om een bedrijfsschadeverzekering te sluiten inderdaad is opgenomen. Daar door zal, meer dan vroeger het geval was, in landbouwkringen behoefte ont staan aan goed geregelde verzekering te gen bedrijfsschade. De regeling van deze verzekering wil nu de Pachtwet-Onder linge ter hand nemen. Vandaar de be drijfsrisicoregeling. Spreker deelt daarop mede, tegen wel ke risico's verzekering mogelijk is doch wijst er tegelijk op, dat Verpachters en Pachters het in de Oprichtingsvergadering hierover eens waren, dat geen enkele be drijfschaderegeling alle risico's kan om vatten. Met voorbeelden wordt dit aangetoond Daarom blijft de verpachte nog een zeker risico loopen, óók als de pachter een be drijfsschadeverzekering heeft afgesloten. Met het oog hierop is in de tweede plaats in het leven geroepen een Remissie Regeling, die spreker vervolgens behan delt. Zal de pachtrechter op verzoek van den pachter vermindering of kwijtschelding van pacht toestaan dan lijdt de verpachter daaruit schade indien de bedrijfsschadever zekering aan de zijde van den pachter niet helpt. Daarom ontwierp de Pachtwet-On derlinge hare remissie-regeling die ten doel heeft, aan de daaraan deelnemende ver D.D.D. zuivert de porltn, doet de feuk bedoren, ver- frlscht en sterkt de huid- weefsels. Flacons 73 ct, f. 1.50 en L 2.50. (Ingez. Med.) hem nog niets moeten laten merken van onze verdenkingen". „Waar verdenkt u hem dan van, mijnheer Sefton?" vroeg Jessica angstig. „U bedoelt toch niet u kunt toch niet meenen „Ik bedoel niets meer, dan ik zeg. Op het oogenblik verdenk ik Luigi van niets be paalds. Maar luistert u eens naar deze op somming van punten, waarvan er geen op zich zelf van uitzonderlijk belang is, maar die allen tezamen toch zeer belangwekkend zijn, wanneer men zij bij elkaar telt. Punt één: Luigi hoort van een zeer interessant Hjk, maar zegt er niets van. Jim en niet Luigi had instructies om te zwijgen. Punt twee: Luigi was de eerste persoon, die door Jim gezien werd, toen hij zijn ontdekking gedaan had. Denk niet, dat ik daar iets uit afleid, maar het is juist nog een klein pun tje, dat waard is vermeld te worden. Punt drie: Wanneer wij Luigi ondervragen over een bezoeker in den middag, zegt hij, dat hij niemand gezien heeft. Maar wanneer er bij hem op wordt aangedrongen, krabbelt hij terug, en beschrijft hij een kleinen, slecht gekleeden man, wanneer wij van hem ver wachten, dat hij iemand zal beschrijven, die groot is en goed gekleed. Ik geloof niet, dat Luigi's kleine, slecht gekleede man bestaat, want Punt vier: Luigi heeft er veel tijd voor noodig om ons te vertellen waar de vreemdeling den weg naar vroeg." „Ja, dat herinner ik mij", knikte Jessica. „Punt vijf", ging Leonard voort: „Luigi is opmerkelijk weinig op zijn gemak tijdens h«t diner, hi) knoeit met zijn werk en knoeit Die vastzittende slijm moet eruit, want die is de oorzaak van Uw benauwdheid, Uw kortademigheid, Uw onophoudelijk hoesten. Stel toch vertrouwen in de beproefde Abdijsiroop, dan komt de prik keling der slijmvliezen tot staan. De aandrang tol hoesten verdwijnt, zoodra de verzachtende, genezende werking van Akker's verstèrkte Abdijsiroop doordringt tot in de verborgenste schuilhoeken van Uw borst en longen. Akker's Abdijsiroop is daarbij geheel onschadelijk. Akker's Abdijsiroop is een natuurlijk kruiden-middel, samengesteld uit oude beproefde „genees-cruyden", waarvan de werkzaamheid reeds in de grijze oudheid aan ingewijden bekend was. Bovendien is de werking van Akker's Abdijsiroop nu door Apotheker Dumont krachtig versterkt door toevoeging van de bij uitstek hoest-bedwingende stof „codeïne". Terecht noemt men Abdijsiroop dan ooki PRIJS PER FLACON: 90 cent, f 1.50, f 2.40 en f 4.20. OVERAL VERKRIJGBAAR! Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik. (Ingez. Med.X pachters, ook weer op onderlingen grond slag tegemoetkoming te verleenen wegens schade die voor hen zal voortvloeien uit de verplichting om op grond van art. 23 van de Pachtwet vermindering van den pachtprijs toe te staan. Zeer belangrijk is tenslotte de derde re geling, die de Pachtwet-Onderlinge ont wierp en die Borgstellingsregeling is ge noemd. Ook de kwestie der borgstellingen ver dient, nu de Pachtwet in werking is getre den, de volle aandacht. De pachtcontracten zullen, als de nieuwe Pachtwet werkt, algemeen van langer duur zijn dat tot nu toe het geval was. Daarom zal de verpachter meer dan tot heden het geval was zich door het eischen van een goeden borg tegen schade trachten te dek ken. Tot nu toe waren het veelal personen uit den familie- of kennissenkring, die een pachter hielpen door als borg voor hem op te treden. Het is waarschijnlijk, dat bij ver bintenissen voor een zoo groot aantal jaren de lust om als persoonlijk borg op te tre den geringer wordt. Ook de verpachter zal met minder welgevallen dan vroeger een persoonlijken borg aanvaarden, omdat er in een tijdsverloop van 12 jaar zooveel gebeu ren kan. De borg kan overlijden of wel hij kan zelf in minder goeden doen geraken. Uit deze overwegingen is besloten dat de Pachtwet-Onderlinge voor de pachters, die tot deelneming aan de borgstellingsregeling worden toegelaten, als borg zal optreden. De verpachter zal deze organisatie uit den aard der zaak gaarne als borg aanvaarden, omdat zij hem meer zekerheid biedt dan welke persoonlijke borg ook. Omgekeerd is de pachter, die als deelnemer aan de borg stellingsregeling wordt toegelaten en dus de Pachtwet-Onderlinge voor hem als borg ziet optreden, ontslagen van het onaange naam zoeken onder familieleden of vrien den naar een persoonlijken borg. Hierbij is wat den opbouw der organisa tie betreft gedacht aan liet voorbeeld der nog erger, wanneer er sprake is van een kapotte fiets. Luigi's voorganger is in het ziekenhuis tengevolge van een ongeluk met de fiets. En punt zes: het notitieboekje van Jim is verdwenen. De vraag is of de in houd ervan eenig verband hield met een kapotte fiets. Ja, dat zal ik eens aan Jim moeten vragen". „De fiets, waarmee de laatste kellner 't ongeluk had, is in het schuurtje buiten", riep Jessica plotseling uit. „Zoudt u hem eens willen zien?" „Dat zou ik zeer graag doen. Hoe kwam hfj hier in de schuur?" „Na het ongeluk werd hij hier terugge bracht. De kellner Anderson is zijn naam woont niet dicht in de buurt, en er was niemand anders, waarheen hij gebracht kon worden. In 't ziekenhuis konden ze hem na tuurlijk niet hebben". „Nee, dat begrijp ik", zei Leonard, op staande. „Wat ben ik er benieuwd naar, wie zich voor die fiets interesseerde op het politiebureau. Zij verlieten het kantoor en gingen door de voordeur. Toen zij buiten kwamen, hoorden zij lachen op het tennisveld, of schoon het al duister begon te worden. Jes sica stond een oogenblik stil en luisterde. „Dat is uw werk, mijnheer Sefton", zei ze. „Zij spelen eiken avond. Ik ben u dank baar dat weet u, denk ik Maar is het niet vreemd?" „Het is vreemd, maar het is ook nuttig", antwoordde Leonard. „Zaken blijven ge woon zoolang we ze als gewoon kunnen be Landbouw-Onderlinge. De deelnemers zul len derhalve in afdeelingen worden inge deeld en de beoordeeling van elke aanvrage tot deelneming, dat is de beoordeeling van de soliditeit van den aanvrager zal in eer ste instantie door die afdeeling geschieden. Verder is bepaald, dat het opbrengen van de kosten der schade-gevallen (gevallen derhalve waarin de borg betalen moet voor een lidpachter die in gebreke is) aldus zal geschieden, dat een zeker percentage dier schade voor rekening blijft van de geza menlijke leden der afdeelingen. Dit zal tot gevolg hebben, dat bij de afdeelingen een prikkel ontstaat om scherpe keur te oefe nen bij de toelating van nieuwe leden. Voorloopig is door het College van Com missarissen bepaald, dat 10 procent van de bedragen die de Pachtwet-Onderlinge als borg voor leden, die in gebreke zijn, zou moeten betalen, door de afdeelingen wordt gedragen. Na aldus te hebben uiteengezet welke regelingen de Pachtwet-Onderlinge zal uit voeren, wijdde de heer Van Binsbergen eenige beschouwingen aan het vraagstuk van de kosten. Daar de Pachtwet-Onderlinge een organi satie is op zuiver onderlingen grondslag zullen de leden-deelnemers aan de verschil lende regelingen aan het einde van een boekjaar de werkelijke kosten opbrengen. In afwachting van de afrekening, die na beëindiging van een boekjaar wordt opge maakt, zal elk lid een voorschotpremie heb ben te voldoen. Door het College van Commissarissen zijn die voorschotpremiën vastgesteld, voor zoover dit reeds mogelijk was. Let men op de lijst van risico's, waarte gen verzekering mogelijk is, dan is duide lijk, dat bij de vaststelling der premiën re kening dient te worden gehouden met de streek waarin een bedrijf gevestigd is, met de gewassen die verbouwd worden, in het algemeen met alle omstandigheden, die op het risico van invloed zijn. Na hef indienen van een aanvrage met juiste omschrijving schouwen, totdat „Totdat wat?" vroeg zij, voordat hij uit gesproken was. „Totdat dat maziïek compleet is", ant woordde hij en wij dan onzen weg kunnen zien". „Wanneer zal dat zijn?" „En dag of twee op z'n hoogst, ik hoop een paar uren op z'n minst." „En daarna?" „Rust", beloofde bij haar met een glim lach, „en weer zonneschijn". Zij staken het terrein over naar het schuurtje en Jessica duwde de deur open. Er was geen fiets in het schuurtje. „Hoe vaak belt u voor Luigi?" vroeg Leonard plotseling aan Jessica, die maar stil voor zich uit stond te kijken. „Tweemaal", antwoordde zij. „Maar mijnheer Sefton die fiets was hier nog kort voor het diner ik weet het zeker". En na het diner", voegde Leonard er aan toe, „is de fiets er niet meer. Zoudt u naar uw kantoor willen gaan en tweemaal op de bel willen drukken?" „Wilde u met Luigi spreken?" „Het lijkt me van groot belang om eens met Luigi te spreken". Zij sloot de deur van het schuurtje en beiden gingen terug naar het kantoortje. Jessica drukte tweemaal op de belknop. Een minuut ging voorbij. Zij belde opnieuw. „Punt zooveel", mompelde Leonard: „Verdwijning van mijnheer Luigi". (Wordt vtrvolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5