n THERMOGENE BUITENLMD. HOEST, KEELPUN GRIEP. RHEUMATIEK STEKEN IM DE ZUehi PIJNSTILLENDE WATTEN kerk en school. ONRUST OVER FRANKRIJK. Moreele en Geestelijke Herbewapening. frankrijk. balkan. PERSKRONIEK. op de pijnlijke piek. bestrijdt t xr doozerx a 35 en 55 ct. (Ingez. Med.) van den Berg en J. Grosveld. Over het algemeen genomen werd het goed ten tooneele gebracht en wisten de spelers door de uitbeelding van de treurige conflicten het talrijke publiek onder den indruk te brengen. BIERVLIET. Zaterdagavond gaf de Zangvereeniging „Excelsior" haar winter- uitvoering in „Het Oude Raadhuis" onder leiding van haar directeur, den heer L. J. Goedbloed. Een tiental zangnummers werd op ver dienstelijke wijze ten gehoore gebracht. Daarna werd een tooneelstuk opgevoerd: „De Huisleeraar", dat eveneens op verdien stelijke wijze werd vertolkt. Na afloop volgde een gezellig bal, waar van velen der ruim opgekomenen gebruik maakten. De muziek in de pauze en voor het bal werd verzorgd door „The Musical Boys" onder leiding van den heer Jasper Anthonis- se. SLUIS. De onlangs opgerichte vereeni ging voor Vreemdelingenverkeer heeft be sloten zich aan te sluiten bij de Provin ciale Vereeniging voor Vreemdelingenver keer in Zeeland. Uit het voorloopige bestuur is thans het definitieve bestuur samengesteld, bestaan de uit de heeren: mr. W. Ie Mair, voor zitter; P. F. van Hootegem, secretaris; H. Bakker, penningmeester; J. P. van der Leeuw en J. F. Smoorenburg. De rederijkerskamer „d'Oranjebloem" te Sluis gaf een goed geslaagde uitvoe ring in het vereenlgingsgebouw van den heer IL Bogaardde Paauw. Voor een goed bezette zaal voerde het gezelschap op („Zonsopgang". Uitblinkers zullen we niet vermelden, daar de spelers(sters) van groote en kleine rollen zich uitstekend van hun taak kweten. Na afloop volgde een gezellig dansje. Naar we van het bestuur vernamen, zal in den loop van 1939 het 75-jarig bestaan van de vereeniging met een feestelijke bijeenkomst van leden en oud-leden wor den gevierd. -Door een inwoner uit onze gemeen te werden op een dag twee snoeken ge vangen, welke tesamen een gewicht van ongeveer 15 kilogram hadden. IJZENDIJKE. Zaterdagnamiddag had ten gemeentehuize alhier de officieele opening plaats van de 11e IJzendijksche winkelweek. De opening geschiedde door burgemeester Von Bönninghausen in de raadszaal in tegenwoordigheid van den voltalligen Raad en van nagenoeg alle deelnemende winkeliers. De burgemeester alsook de voorzitter van het winkelcomi té, de heer A. G. Calon, voerden het woord. Na afloop van de plechtigheid ten gemeentehuize maakte het gezelschap te- samen met de muziekvereeniging een wandelings langs de étalages der deelne mers. ZUIDZANDE. De rederijkerskamer „Al doende leert men" gaf Zaterdag, haar ge bruikelijke najaarsuitvoering, welke door een talrijk publiek werd bijgewoond. Op gevoerd werd „Remplaganten" van J. Braun welke klucht door het publiek ten zeerste geapprecieerd werd, getuige de vele lachsalvo's. Vooral de vermakelijke doch gelukkig ongevaarlijke „moordaan slagen" van den Griekschen held Popopo- lus brachten de lachspieren in beweging. Het stuk is door de spelers op verdienste lijke wijze vertolkt zoodat de voorzitter aan het slot van den avond kon consta- teeren, dat deze uitvoering haar doel, nl. het geven van eenige uren gezonde ont spanning, heeft bereikt. Bij Kon. besluit is tijdelijk benoemd tot leeraar aan de R.H.B.S. te Terneu- z e n C. W. Verplanke, te 's-Gravenhage. Benoemd tot onderwijzer aan de school U.L.O. Nieuwe Haven te M i d d e 1- b u r g de heer G. Venhuizen te Hoogeveen. De heer Abr. den Hollander vroeger te Oostkapelle slaagde te Roosendaal voor het politiediploma voor den R.K. Poli tiebond „St. Michaël". Bij de Ned. Herv. Kerk te K o u d e - kerke zijn herbenoemd tot ouderlingen de heeren A. Clarisse en J. Wielemaker en tot diakenen de hh. J. Jasperse en J. Vos. Herkozen bij de Ned. Herv. Gem. te Schoondijke als ouderling de heer W. Hubregtse en als diaken de heer J. Rie- mens. Handelsregister. Aan de in Handelsberichten opgenomen wekelijksche openbaarmakingen i.z. Het Handelsregister betreffende Zeeland ont- leenen wjj het volgende: Kamer van Koophandel voor de Zeeuw- sche Eilanden, Middelburg. Wijzi gin gen: D. B. Poortvliet, Ierseke, Vierstraat 2. Goud- en zilverwerken en horloger. Uitgetr. E.: D. B. Poortvliet. Handelsnaam gewijzigd in: C. W. Poortvliet. Nieuwe E.: C. W. Poortvliet. Aanleiding en oorzaak der soci ale troebelen. Een algemeene werkstaking, die niet algemeen zal zijn. (Van onzen Parijschen correspondent.) Voor het veelgeplaagde Fransche volk schijnt wederom een tijdperk van politieke troebelen aan te breken. De wilde stakin gen van de mijnwerkers en metaalbewer kers te Valenciennes, Anzin, Denain, de be zettingen der fabrieken van militair mate rieel van Renault en Citroën, Bloch en Blériot, vormden den proloog. Voor Woens dag is ons de algemeene staking beloofd. Bij de wilde stakingen in het Noorden des lands en in de Parijsche banlieue waren naar raming een honderdduizend man be trokken. Alleen aan de fabrieken van Re nault te Boulogne-Billancourt zijn dertig duizend arbeiders verbonden. De fabrieken aan de Seine beslaan een oppervlakte ge lijk aan die van steden als Zutphen en Middelburg. Deze getallen vallen echter in het niet bij die eener algemeene werkstaking. Ze zou stopzetting beteekenen van het gansche verkeer, post, telefoon en telegraaf, spoor wegen en bussen inbegrepen. Geen enkele publieke dienst zou functionneeren, het zou worden geen gas, geen electriciteit, geen water, geen krant, geen onderwijzer voor de klas, kortom een volkomen stilstand. Er zijn alleen reeds een millioen ambtenaren en een half millioen spoorwegarbeiders. Frankrijk is heel wat gewoon, doch een algemeene werkstaking heeft het nog nim mer gekend. Algemeen was de staking noch in 1910 en 1920, noch in 1934 en 1936. Al gemeen zal ze ook thans niet zijn. In de eerste plaats niet omdat eenige diensten en bedrijven, ziekenverpleging, gas, electrici teit, watervoorziening, politie, nu eenmaal moeten functionneeren. In de tweede plaats niet omdat de regeering de ontwrichting van het openbare leven niet gedoogt. De premier, Daladier, heeft Zondag verklaard, dat hij krachtens de wet van 3 Juli 1877, gewijzigd en aangevuld 21 Januari 1935, een requisitie zal afkondigen, waaronder al da delijk eenige der genoemde diensten en ook het transport en de spoorwegen vallen. De metro zal met de hulp van soldaten der genie rijden, evenals 2500 der 3000 Parij sche autobussen. Men kan nog verder gaan dan de requisitie, die bereids voor het gan sche rayon van Valenciennes is afgekon digd, en desnoods de mobilisatie en den staat van beleg gelasten. Daartoe is echter onmiddellijke bijeenroeping en de sanctie van het parlement vereischt. Intusschen moet een dergelijke toestand een wonderlijken indruk maken op het bui tenland, dat den loop der gebeurtenissen in Frankrijk met stijgende spanning volgt. Arbeiders, die met traangasbommen en wa terstralen uit de bezette fabrieken worden gedreven eq veldslagen leveren met. politie en mobiele garde, massa-arrestaties, een oorlogsraad, die in Valenciennes zetelt We waren de laatste jaren wat gewend in Frankrijk en zijn er niet ^entimenteeler op geworden, maar met die requisitiebevelen en militaire rechtbanken begint het toch verdacht veel op burgeroorlog te gelijken. Is dit allemaal nu noodig om den afkeer van de wetsdecreten te bewijzen Er is nie mand in Frankrijk, die het gelooft. Maar al zou het waar zijn, dan nog ware een actie slechts in het parlement op haar plaats. Men ziet het thans gebeuren, dat Renault, die per dag eenige millioenen schade leidt, volkomen terecht tegen zijn arbeiders een procedure voert wegens contractbreuk, daar zijnerzijds geen enkele maatregel is ge troffen, die aan de veertig uren, de be taalde vacantie en de collectieve arbeids contracten raakt. Als de staking van Woensdag voortgang vindt, kan de staat insgelijks doen. We hebben één der meetings welke in de plaats der verboden straatdemonstratie werden gehouden bijgewoond. Welnu, men sprak daar andere taal, en de „misdadigers van München", de „reactie" en de „wape nen voor Spanje" waren er meer aan de orde dan de wetsdecreten, en „Daladier moest aan den schandpaal", niet Paul Reynaud. Aan die vermaledijde wetsdecreten zal wel van alles te veranderen en te verbe teren zijn, doch in wezen gaat het aller minst daarom. Alles draait om de politiek, om de buitenlandsche politiek, om het huidig regime. Het is geen puur toeval ge weest, dat de eerste relletjes prompt be gonnen toen de Britsche ministers voet aan Franschen wal zetten. Als klap op den vuurpijl kwam het bericht inzake het ac- coord tusschen Duitschland en Frankrijk, en de komst van Von Ribbentrop werd met groote koppen in de kranten afge kondigd. Echter schreef de Humanité al dadelijk, dat dit plannetje toch in duigen zou vallen, en het communistisch orgaan kon wel eens gelijk krijgen. Den volgen den dag eischten de socialisten, welke bij Herriot, dien men beschouwt als een kam pioen voor het pact met den Sovjet, bot hadden gevangen, het ontslag der regee ring op staanden voet. Indien zulks ge schiedde zou Léon Blum stellig geen kabinet kunnen vormen en in de Kamer geen meerderheid vinden. Meh vraagt zich hier af, waarheen dit moet leiden. Welke regeering ook aan de macht mocht komen, zjj staat voor een faillieten boedel. Nooit misschien is Frank rijk moreel en materieel zoo zwak ge weest, nimmer heeft het zijn zaken der mate slecht behartigd. Welhaast nergens constateert men ingenomenheid met de wetsdecreten, het is volkomen waar, doch als men den gewonen Franschman vraagt is het steevaste antwoord: wij zouden ons alle offers getroosten, als we maar wisten dat het ergens toe dient. Zoo dom is niemand of hij ziet wel in dat men met deze troebelen den vriend van zich ver vreemdt en in de kaart speelt van den tegenstander. Het machtige vakverbond heeft de wil de stakingen der vorige week als prae- matuur en onorganisatorisch veroordeeld, en Jouhaux heeft woedend den commu nisten hun gebrek aan discipline verwe ten. Maar Woensdag zal men, uitvoering gevende aan het principieel besluit van Nantes, de algemeene 24-urige werksta king afkondigen en daarmede het land een nog slechteren dienst bewijzen. Want niet slechts het leven van een voorbij gaande regeering staat op het spel, doch het tóch al geschokte prestige van Frank rijk in Europa is in het geding. Hoe de staking zal eindigen, waaraan de radicale ambtenaren geen medewerking verleenen, noch de negentien onafhanke lijke syndicaten, noch het christelijk (ka tholieke) vakverbod, noch een groot deel van het onderwijzend personeel, noch de federatie van employees van de P.T.T. noch de federale unie van Fransche em ployees, noch de vrije syndicaten van het noorden met hun twintigduizend leden valt niet te voorspellen. Het communisti sche Kamerlid Raynaud heeft al toegezegd dat men de staking ongelimiteerd ovei zou doen als ze ditmaal onvoldoende ef fect sorteerde. Er is veel onzekerheid in den toestand en die onzekerheid zal wel voortduren tot de Kamers op 13 December bfjeenko men doch vast staat alreeds, dat niemand en wel allerminst de arbeider bij deze troebelen zal winnen en iedereen verlie zen. Arm land, dat zich tegen de dictatuur van een minderheid des volks moet ver dedigen, een minderheid, die wel het grootste woord heeft over vrijheid en democratie. Tragisch resultaat van twee jaren demagogie, en revolutionnaire agi tatie. iv. De heer H. C. J. Gunning te Ierseke schrijft ons: Wie spreekt van een verantwoordelijke taak en van roeping, wie dus plicht zegt, zegt God. Maar als ik God zeg, dan zeg ik niet alleen Schepper, dan zeg ik ook Hel per. Dit is geen dogmatiek en nog veel min der politiek, dit is een algemeen, een uni verseel feit, gemeengoed van alle volken en alle godsdiensten. Hoe ieder dit voor zichzelf en anderen uitwerkt, wat het Christendom hierom trent leert, is van buitengewoon belang, maar laten wij anderen nooit veroordee- len. Laat ieder op zijn eigen wijze met zich zelf beginnen en laten wij samen zoeken deze dingen te realiseeren, d.w.z. in daden om te zetten. De daad is de ver werkelijking, de realisatie van de gedach te. Moreele en geestelijke herbewapening is noodig, zoowel voor rechts als voor links. Een trouwe kerkganger, die echter zes dagen van de week besteedt om zich te verrijken en een voorvechter voor die renbescherming, die evenwel zijn vrouw slecht behandelt, hebben beide moreele en geestelijke herbewapening noodig. Beiden laten zich blijkbaar leiden door in vloeden, die hen doen handelen in strijd met. de wetten van het leven. Zij werken daardoor uiteindelijk mee aan de nade rende catastrophe. Wat zou men van het volgende zeggen: Een ingenieur bouwde een geheel elec- trisch gedreven fabriek, met prachtige machines, welke bij juiste behandeling ge- ruischloos liepen. Het personeel echter volgde eigen inzicht. Schroeven die vast moesten zitten draaiden zij los en die welke los moesten zitten, zetten zij vast. Men liet de machines vervuilen, zij werden over belast en voor behoorlijke zekering werd niet gezorgd. Er ontstond kortsluiting, de fabriek vloog in brand en de ingenieur kreeg de schuld. Men zou dit personeel dwaas vinden. Maar wat in het technische leven dwaas en misdadig is, vinden wij in het mensehe- lijk leven heel gewoon. Ik weet niet hoe het bij U is, vriende lijke lezer, maar ik heb altijd wel gewe- ten, dat zelfzucht uit den booze was, en even negatief werkt als de daden van het bovenbeschreven personeel. Toch heb ik dikwijls, den prikkel van het eigenbelang voor mijzelf en anderen gebruikt als mid del tot vooruitgang. Toen er kortsluiting ontstond en de brand uitsloeg, toen ik loongeschillen en stakingen, handelsbelem meringen en crisis, imperialisme en oorlog zag, als gevolg van het onvolprezen ei genbelang, toen noemde ik de wereld een chaos en de menschen slecht; totdat ik inzag dat ik meegedaan had aan het ver wekken van dien chaos door mee te doen aan het prikkelen van het eigenbelang en aan het toegeven aan mijn zelfzucht. Zoo is het ook met de concurrentie, na ijver en afgunst, bezorgdheid, angst en vrees; verheimelijking, achterdocht en wantrouwen; eergevoel, trots en hoog moed. Zoo, bij hun naam genoemd, keurt men ze af, maar hoe dikwijls speculeert men er op, bouwt men er op, prikkelt men ze, wakkert men ze aan. Heele opvoe dingssystemen zijn er op gebouwd. Men noemt ze „mensehelijke eigenschappen" en lang niet altijd „minder goede". Men ver geet dat zij het zijn die het leven vergif tigen, die kortsluiting en brand verwek ken en die de oorzaken zijn van de klei ne en de groote catastrophe's in het gezin en in de maatschappij, in het nationale en in het internationale leven. Wat in de techniek wetten zijn, die men nimmer vergeet, moeten in het leven nog als waarheid erkend en in daden omge zet worden. Op dit. gebied zijn interessante ontdek kingen te doen. Ik heb mij aangewend, mijzelf bij alles af te vragen: is dit nega tief of positief, is dit in strijd, of in overeenstemming met de levenswetten? En ik moet U bekennen, dat mijn houding mijn woorden, mijn drijfveeren, mijn ge dachten, heel wat keeren naar de rubriek negatief" moetenworden verwezen. Als wij deze dingen onderkennen, hun juistheid erkennen, hun aanwezigheid be kennen, laten wij dan ook de consequen tie trekken, de gevolgtrekking aandurven en er naar handelen. Laten wij niet als De Jonge Jochem zeggen: „Wat kan ik er aan doen" maar aanpakken. Mijn persoon lijke ervaring is, dat Hij die deze levens wetten gaf, mij wanneer ik ze als hei lig en goddelijk, als fundamenteel erken, mij gewonnen geef en mij voor Hem buig, aan Hem toevertrouw, ook de kracht geeft om ze te volgen. Als in een fabriek een machine ram melt, laten wij haar niet loopen tot zij kapot vliegt. In de techniek weten wil wel wat ons te doen staat. Men rust niet DE REGEERING ZET ZICH SCHRAP TEGEN DE ALGEMEENE STAKING. Reuter meldt uit Parijs: Verantwoordelijke autoriteiten hebben gister uitdrukking gegeven aan het ver trouwen, dat de regeering in staat zal zijn een verlamming van het nationale leven door de algemeene staking, die voor Woens dag afgekondigd is, te voorkomen. De voor naamste krachtproef zal te Parijs geleverd worden en een psychologische beslissende factor zal zijn, of de regeering al dan niet in staat is, de transportdiensten gaande te houden. Ambtenaren verwachten, dat de helft der autobusarbeiders zich zullen aanmelden en dat zelfs meer dan de helft der arbei ders bij den metro zal opkomen. Er zullen geen troepen gebruikt worden om de staking te breken, doch de autobus remises zullen zwaar bewaakt worden en op eenigen afstand zullen cordons worden gevormd ter bescherming van de werkwil ligen. Tevens zullen sterke afdeelingen mo biele garde patrouilleeren langs alle be langrijke autobusroutes. De sleutelstations van den metro zullen eveneens zwaar be waakt worden. Mogelijk zullen eenige klei ne stations worden gesloten. Van betrouwbare zijde wordt geraamd, dat thans 12.000 man beschikbaar zijn te Parijs en in de onmiddellijke omgeving voor de handhaving van de orde. Deze man schappen behooren tot de mobiele garde, terwijl voorts politie in burger, republikein- sche gardetroepen en gewone troepen aan wezig zijn. Vakbonden in verzet tegen de C.G.T. Havas meldt uit Lyon: De Union Federale du Sudest, waarbij 45 vakvereenigingen aangesloten zijn, publi ceert een communiqué, waarin zij „krachtig protesteert tegen de door de C.G.T. opge legde richtlijnen, en alle kameraden uitnoo digt, zich Woensdag op hun werk te mel den en niet deel te nemen aan een drijverij, die vooral onder de huidige omstandighe den misplaatst is". HET PERSONEEL DER RENAI LTFABRIEKEN ONTSLAGEN. De directie der Renault-fabrieken heeft gisteren een schrijven gezonden aan elk der 28.000 arbeiders der fabrieken, waarin met name wordt verklaard: „Door op Donderdag 24 November het werk neer te leggen, hebt gij de overeen komst verbroken, welke U met onze maat schappij verbindt. Wij kunnen van deze daad slechts acte nemen, zooals wij U op 24 November door aanplakbrieven in en bij de fabriek hebben medegedeeld. Indien gij wenscht te solliciteeren naar een betrekking bij onze maatschappij, zoudt gij er wel aan doen in den ingesloten om slag het hierbij gevoegde verzoek in te zen den. Dit zal ons in staat stellen de mogelijk heid te overwegen U een nieuwen werk kring aan te bieden". DE AANGEKONDIGDE ALGEMEENE STAKING Havas meldt uit Parijs: In een oproep aan de leden deelt het bestuur van den Nationalen Bond van Post-, Telefoon- en Telegraafpersoneel mede, dat Woensdag de diensten niet zullen functionneeren, wat de minister van P.T.T. ook mag denken en zeggen. In een vergadering der gedelegeerden van typografen bij de Parijsche bladen is een stemmig besloten, dat van Dinsdagavond tot Woensdagavond gestaakt zal worden en dat de bladen Woensdag niet zullen ver schijnen.. De bond van christelijke werklieden deelt mede, dat hij zijn standpunt ten aanzien der decreten handhaaft en wettige actie zal blijven voeren tot de door hen gelaakte maatregelen geheel of gedeeltelijk worden ingetrokken. Intusschen herhaalt de bond, dat hij de wetten wil eerbiedigen en zich tegen een algemeene staking verzet. De premier wendt rich telegra fisch tot de autoriteiten. De minister-president, Daladier, heeft gister een telegram gezonden aan de pre fecten en alle chefs van dienst, waarin hij er aan herinnert, dat de neerlegging van het werk een ernstige fout zou beteekenen, welke den ambtenaar, die er zich aan schuldig maakt, voor ontslag in aanmerking zou doen komen. De opgaven van geconstateerde afwezig heid zal door iederen chef van dienst moe ten worden opgesteld, met het oog op de toepassing van sancties. Zij zal per telegram worden toegezonden aan den minister-pre sident. Daladier verzocht tenslotte in het bijzon der melding te maken van „iedere propa ganda, welke beoogt de stopzetting van het werk uit te lokken". Aanslag op rector van universiteit. Te Cluj (Klausenburg) in Roemenië is gisteren de rector van de universiteit, prof. Stefanescu Goanga, op straat door twee personen met revolverschoten zoo ernstig gewond, dat voor zijn leven wordt gevreesd. Een politiebeambte, die probeerde de beide daders te arresteeren, werd door verschei den schoten gedood. De professor, die nog even bij kennis kwam, heeft verklaard, in de daders gewezen studenten te hebben herkend. De twee studenten, die de revol verschoten hebben gelost, waren vroegere leden der ontbonden ijzeren garde. Goanga heeft de namen der daders kunnen noemen. In de regeering van Tatarescu was Goanga onderstaatssecretaris van openbaar onder wijs. Hij had maatregelen doen nemen te gen studenten, en zelfs professoren, die ac tief aan de politiek deelnamen. Hij verbood politieke besprekingen en het dragen van insignes in de universiteitsgebouwen. De IJzeren Garde werd in Februari ont- voor dat zij weer onberispelijk loopt, ^a- ten wij dat in het leven ook doen. Laten wij daar tijd en geld en offer voor over hebben; laten wij elkander daarbij helpen, ons niet schamen als wij geen oplossing zien, maar die samen zoeken. Eerst dan vinden wij den weg, komen wij tot de waarheid vinden wij bet Leven. Herbewa pening begint bij mijzelf. I bonden. De leider Codreanu werd indertijd veroordeeld. OPNIEUW ONGEREGELDHEDEN IN BULGARIJE. Gisteravond zijn te Sofia (Bulgarije) met dezelfde hevigheid als Zaterdag de betoogin gen hervat ten gunste van den terugkeer van de Bulgaarsche minderheden. De politie heeft vergeefs geprobeerd groepen betoo- gers- te verspreiden. Bij botsingen werden verscheidene personen gewond. Alle ver keer in de gezantenwjjk en in de buurt van de ministeries en het parlementsgebouw is verboden. De universiteit is voor eenige dagen ge sloten. Reserve officieren, die hun jaarcon gres hielden, hebben een motie aangeno men, waarin de terugkeer wordt geëiscKt van de aan Bulgarije bij het verdrag van. Neuilly ontnomen gebieden. DE ENGELSCHE KONINKLIJKE FAMILIE NAAR ROEMENÏë. Volgens berichten in de Roemeensche bla den zal het Engelsche koninklijke paar in Juni 1939 het bezoek van koning Karei aan Londen beantwoorden. DE ZEEUWSCHE SPOORLIJN. „Stentor" zet in „De Zeeuw" zyn strijd tegen de diligence-onderneming der fa. Goudriaan en Co. te Utrecht onverdroten voort. Hij beschrijft thans, niet zonder literaire verdienste en met een goede schildering van treinpsychologische gevoelens, een ritje naar Breda als volgt: „Onlangs werden we uitgenoodigd op een conferentie die te Breda zou worden gehouden, des namiddags om half twee, Met z'n drieën zullen we er heen gaan. Uit de spoorweggids zien wij dat een trein uit Zeeland om 13.27 te Breda aan komt. Dat is wel wat laat voor een bij eenkomst in de binnenstad die 13.30 aan vangt. Je wilt toch liefst eenige minu ten van te voren aanwezig zijn en dan zou het, gebruik makend van een taxi er allicht 5 6 over zijn: Dat was dus te laat. De trein daarvoor vertrekt echter reeds te 9.29 uit Middelburg. Dat is toch wel erg vroeg om daarmee half twee in eenvergaderzaal te Breda te komen. Maar er zit niets anders op. Wij voorzien ons van een retour He klas en tellen ieder 4.40 neer. Daarvan zullen we lang plezier beleven. We la ten ons in de kussens zakken van een wagentje van om en de bij een halve eeuw oud en beginnen de reis met de op merking, dat de derde-klas reizigers op de lijn AmsterdamEindhoven er beter aan toe zijn dan wij. Wij zetten, of liever de trein zet zich in beweging om na 4 minuten knarsend en piepend stil te houden. Er ruischt iets langs onze coupé, we ruiken sterke geuren van visch, garnalen/ e.d. dieren en voort gaat het al weer, 16 minuten aan een stuk door. Een wit bord met groote zwarte letters vertelt ons, dat wij in het centrum van Zeeland zijn aangekomen. Dat is trouwens aan alles te zien. Waar vindt men zoo'n ijzeren gevaarte over de rails gebouwd Ms hier. Dat ding was oorzaak, dat korten tijd geleden me juist een verbinding ont snapte en me een uurtje langer verblijf in Zeelands Centrum bezorgde. We gaan weer verder. Zeven minu ten later zijn we het appelen- en peren centrum van Zeeland genaderd, waar we een oogenblik uitzien, of er soms nog iemand zal komen opdagen, die toevallig ook dezelfde richting uit moet. Er komt niemand, dus gaan we weer verder. Langzaam klimmen we den kunstmati- gen heuvel op die ons zooveel meter bo ven A.P. over het kanaal Hansweerd- Wemeldinge voert en glijden dan weer langzaam naar beneden om als we weer gelijkvloers staan met het Zeeuwsche pol derland te Kruiningen te stoppen. En zoo gaat het verder. Krabbendjjke, Rilland, Bergen op Zoom, Roosendaal, waar we vlug uitstapten, want een andere trein zal ons naar Breda brengen. We zien er de stationsklokken eens op na en constateeren dit traject van 68 km in 81 minuten te hebben afgelegd. De trein naar Breda staat eenige tien tallen meters verder, al hevig onder stoom. Nadat we daarin gezeten zijn, raadplegen we onzen reisgids en komen dan tot de ontstellende ontdekking, dat wfl hier een pauze van 17 minuten zul len hebben. Die pauze benutten we om het station wat om te wandelen en nog wat vloeistof te bunkeren in de perrons- restauratie. Maar dan is het ook tijd om de plaatsen in te nemen en gaan we zoo waar de laatste 25 km in één ruk afleg gen. Daar hebben we ook 17 minuten op moeten wachten. Nog binnen de twee uur zijn we in Brer da aangekomen. Maar de afstand bedraagt ook 93 km. Een gemiddelde van 47 km per uur is toch mooi in onzen tijd, nu er geschreven wordt over snelheden per spoor van 120 tot 150 km. Laat ik eerst het verhaal uitvertellen. De bewuste vergadering was tien voor vier afgeloopen. Met den trein van 17.35 u. verlieten we Breda en kwamen om 19.21 weer behouden te Middelburg aan. Voor een vergadering van ruim 2 uur op 93 km afstand van onze woonplaats waren we 10 uur op reis. Nu kunnen sommige Middelburgers wel beweren dat we op de Nederland- sche Spoorwegen niet mogen mopperen, maar ik ben zoo vrij, dat wel te doen. Ik snap niet waarom de Zeeuwen die VlissingenDen Bosch reizen bij heel veel treinen 17 minuten in Roosen daal moeten wachten. Indien dit 7 was, zou de reis in ons geval 2 uur korter zijn geweest. Trouwens, ik begrijp van al die boe- meltreinen op de Zeeuwsche lijn niets. Dat locale verkeer kan met motortrein tjes worden opgehaald. Indien er eenige reden Middelburg—Bergen op Zoom wa ren wij van de hatelijke boemeltreinen af. Een volgende maal gaan we per auto, hebben we afgesproken. We huren een auto zonder chauffeur en hopen den reistijd van 10 tot 6 uur te rug te brengen (vergadering inbegrepen)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 6