n
THERMOGENE
BUITENLMD.
HOEST, KEELPUN
GRIEP. RHEUMATIEK
STEKEN IM DE ZUehi
PIJNSTILLENDE WATTEN
kerk en school.
ONRUST OVER FRANKRIJK.
Moreele en Geestelijke
Herbewapening.
frankrijk.
balkan.
PERSKRONIEK.
op de pijnlijke
piek. bestrijdt
t
xr
doozerx a
35 en 55 ct.
(Ingez. Med.)
van den Berg en J. Grosveld.
Over het algemeen genomen werd het
goed ten tooneele gebracht en wisten de
spelers door de uitbeelding van de treurige
conflicten het talrijke publiek onder den
indruk te brengen.
BIERVLIET. Zaterdagavond gaf de
Zangvereeniging „Excelsior" haar winter-
uitvoering in „Het Oude Raadhuis" onder
leiding van haar directeur, den heer L. J.
Goedbloed.
Een tiental zangnummers werd op ver
dienstelijke wijze ten gehoore gebracht.
Daarna werd een tooneelstuk opgevoerd:
„De Huisleeraar", dat eveneens op verdien
stelijke wijze werd vertolkt.
Na afloop volgde een gezellig bal, waar
van velen der ruim opgekomenen gebruik
maakten.
De muziek in de pauze en voor het bal
werd verzorgd door „The Musical Boys"
onder leiding van den heer Jasper Anthonis-
se.
SLUIS. De onlangs opgerichte vereeni
ging voor Vreemdelingenverkeer heeft be
sloten zich aan te sluiten bij de Provin
ciale Vereeniging voor Vreemdelingenver
keer in Zeeland.
Uit het voorloopige bestuur is thans het
definitieve bestuur samengesteld, bestaan
de uit de heeren: mr. W. Ie Mair, voor
zitter; P. F. van Hootegem, secretaris;
H. Bakker, penningmeester; J. P. van
der Leeuw en J. F. Smoorenburg.
De rederijkerskamer „d'Oranjebloem"
te Sluis gaf een goed geslaagde uitvoe
ring in het vereenlgingsgebouw van den
heer IL Bogaardde Paauw. Voor een
goed bezette zaal voerde het gezelschap
op („Zonsopgang". Uitblinkers zullen we
niet vermelden, daar de spelers(sters) van
groote en kleine rollen zich uitstekend
van hun taak kweten. Na afloop volgde
een gezellig dansje.
Naar we van het bestuur vernamen, zal
in den loop van 1939 het 75-jarig bestaan
van de vereeniging met een feestelijke
bijeenkomst van leden en oud-leden wor
den gevierd.
-Door een inwoner uit onze gemeen
te werden op een dag twee snoeken ge
vangen, welke tesamen een gewicht van
ongeveer 15 kilogram hadden.
IJZENDIJKE. Zaterdagnamiddag had
ten gemeentehuize alhier de officieele
opening plaats van de 11e IJzendijksche
winkelweek. De opening geschiedde door
burgemeester Von Bönninghausen in de
raadszaal in tegenwoordigheid van den
voltalligen Raad en van nagenoeg alle
deelnemende winkeliers. De burgemeester
alsook de voorzitter van het winkelcomi
té, de heer A. G. Calon, voerden het
woord. Na afloop van de plechtigheid ten
gemeentehuize maakte het gezelschap te-
samen met de muziekvereeniging een
wandelings langs de étalages der deelne
mers.
ZUIDZANDE. De rederijkerskamer „Al
doende leert men" gaf Zaterdag, haar ge
bruikelijke najaarsuitvoering, welke door
een talrijk publiek werd bijgewoond. Op
gevoerd werd „Remplaganten" van J.
Braun welke klucht door het publiek ten
zeerste geapprecieerd werd, getuige de
vele lachsalvo's. Vooral de vermakelijke
doch gelukkig ongevaarlijke „moordaan
slagen" van den Griekschen held Popopo-
lus brachten de lachspieren in beweging.
Het stuk is door de spelers op verdienste
lijke wijze vertolkt zoodat de voorzitter
aan het slot van den avond kon consta-
teeren, dat deze uitvoering haar doel, nl.
het geven van eenige uren gezonde ont
spanning, heeft bereikt.
Bij Kon. besluit is tijdelijk benoemd
tot leeraar aan de R.H.B.S. te Terneu-
z e n C. W. Verplanke, te 's-Gravenhage.
Benoemd tot onderwijzer aan de
school U.L.O. Nieuwe Haven te M i d d e 1-
b u r g de heer G. Venhuizen te Hoogeveen.
De heer Abr. den Hollander vroeger te
Oostkapelle slaagde te Roosendaal
voor het politiediploma voor den R.K. Poli
tiebond „St. Michaël".
Bij de Ned. Herv. Kerk te K o u d e -
kerke zijn herbenoemd tot ouderlingen
de heeren A. Clarisse en J. Wielemaker en
tot diakenen de hh. J. Jasperse en J. Vos.
Herkozen bij de Ned. Herv. Gem. te
Schoondijke als ouderling de heer W.
Hubregtse en als diaken de heer J. Rie-
mens.
Handelsregister.
Aan de in Handelsberichten opgenomen
wekelijksche openbaarmakingen i.z. Het
Handelsregister betreffende Zeeland ont-
leenen wjj het volgende:
Kamer van Koophandel voor de Zeeuw-
sche Eilanden, Middelburg.
Wijzi gin gen:
D. B. Poortvliet, Ierseke, Vierstraat 2.
Goud- en zilverwerken en horloger. Uitgetr.
E.: D. B. Poortvliet. Handelsnaam gewijzigd
in: C. W. Poortvliet. Nieuwe E.: C. W.
Poortvliet.
Aanleiding en oorzaak der soci
ale troebelen. Een algemeene
werkstaking, die niet algemeen
zal zijn.
(Van onzen Parijschen
correspondent.)
Voor het veelgeplaagde Fransche volk
schijnt wederom een tijdperk van politieke
troebelen aan te breken. De wilde stakin
gen van de mijnwerkers en metaalbewer
kers te Valenciennes, Anzin, Denain, de be
zettingen der fabrieken van militair mate
rieel van Renault en Citroën, Bloch en
Blériot, vormden den proloog. Voor Woens
dag is ons de algemeene staking beloofd.
Bij de wilde stakingen in het Noorden
des lands en in de Parijsche banlieue waren
naar raming een honderdduizend man be
trokken. Alleen aan de fabrieken van Re
nault te Boulogne-Billancourt zijn dertig
duizend arbeiders verbonden. De fabrieken
aan de Seine beslaan een oppervlakte ge
lijk aan die van steden als Zutphen en
Middelburg.
Deze getallen vallen echter in het niet bij
die eener algemeene werkstaking. Ze zou
stopzetting beteekenen van het gansche
verkeer, post, telefoon en telegraaf, spoor
wegen en bussen inbegrepen. Geen enkele
publieke dienst zou functionneeren, het zou
worden geen gas, geen electriciteit, geen
water, geen krant, geen onderwijzer voor
de klas, kortom een volkomen stilstand. Er
zijn alleen reeds een millioen ambtenaren
en een half millioen spoorwegarbeiders.
Frankrijk is heel wat gewoon, doch een
algemeene werkstaking heeft het nog nim
mer gekend. Algemeen was de staking noch
in 1910 en 1920, noch in 1934 en 1936. Al
gemeen zal ze ook thans niet zijn. In de
eerste plaats niet omdat eenige diensten en
bedrijven, ziekenverpleging, gas, electrici
teit, watervoorziening, politie, nu eenmaal
moeten functionneeren. In de tweede plaats
niet omdat de regeering de ontwrichting
van het openbare leven niet gedoogt. De
premier, Daladier, heeft Zondag verklaard,
dat hij krachtens de wet van 3 Juli 1877,
gewijzigd en aangevuld 21 Januari 1935, een
requisitie zal afkondigen, waaronder al da
delijk eenige der genoemde diensten en ook
het transport en de spoorwegen vallen. De
metro zal met de hulp van soldaten der
genie rijden, evenals 2500 der 3000 Parij
sche autobussen. Men kan nog verder gaan
dan de requisitie, die bereids voor het gan
sche rayon van Valenciennes is afgekon
digd, en desnoods de mobilisatie en den
staat van beleg gelasten. Daartoe is echter
onmiddellijke bijeenroeping en de sanctie
van het parlement vereischt.
Intusschen moet een dergelijke toestand
een wonderlijken indruk maken op het bui
tenland, dat den loop der gebeurtenissen
in Frankrijk met stijgende spanning volgt.
Arbeiders, die met traangasbommen en wa
terstralen uit de bezette fabrieken worden
gedreven eq veldslagen leveren met. politie
en mobiele garde, massa-arrestaties, een
oorlogsraad, die in Valenciennes zetelt
We waren de laatste jaren wat gewend in
Frankrijk en zijn er niet ^entimenteeler op
geworden, maar met die requisitiebevelen
en militaire rechtbanken begint het toch
verdacht veel op burgeroorlog te gelijken.
Is dit allemaal nu noodig om den afkeer
van de wetsdecreten te bewijzen Er is nie
mand in Frankrijk, die het gelooft. Maar al
zou het waar zijn, dan nog ware een actie
slechts in het parlement op haar plaats.
Men ziet het thans gebeuren, dat Renault,
die per dag eenige millioenen schade leidt,
volkomen terecht tegen zijn arbeiders een
procedure voert wegens contractbreuk, daar
zijnerzijds geen enkele maatregel is ge
troffen, die aan de veertig uren, de be
taalde vacantie en de collectieve arbeids
contracten raakt. Als de staking van
Woensdag voortgang vindt, kan de staat
insgelijks doen.
We hebben één der meetings welke in
de plaats der verboden straatdemonstratie
werden gehouden bijgewoond. Welnu, men
sprak daar andere taal, en de „misdadigers
van München", de „reactie" en de „wape
nen voor Spanje" waren er meer aan de
orde dan de wetsdecreten, en „Daladier
moest aan den schandpaal", niet Paul
Reynaud.
Aan die vermaledijde wetsdecreten zal
wel van alles te veranderen en te verbe
teren zijn, doch in wezen gaat het aller
minst daarom. Alles draait om de politiek,
om de buitenlandsche politiek, om het
huidig regime. Het is geen puur toeval ge
weest, dat de eerste relletjes prompt be
gonnen toen de Britsche ministers voet
aan Franschen wal zetten. Als klap op den
vuurpijl kwam het bericht inzake het ac-
coord tusschen Duitschland en Frankrijk,
en de komst van Von Ribbentrop werd
met groote koppen in de kranten afge
kondigd. Echter schreef de Humanité al
dadelijk, dat dit plannetje toch in duigen
zou vallen, en het communistisch orgaan
kon wel eens gelijk krijgen. Den volgen
den dag eischten de socialisten, welke bij
Herriot, dien men beschouwt als een kam
pioen voor het pact met den Sovjet, bot
hadden gevangen, het ontslag der regee
ring op staanden voet. Indien zulks ge
schiedde zou Léon Blum stellig geen
kabinet kunnen vormen en in de Kamer
geen meerderheid vinden.
Meh vraagt zich hier af, waarheen dit
moet leiden. Welke regeering ook aan de
macht mocht komen, zjj staat voor een
faillieten boedel. Nooit misschien is Frank
rijk moreel en materieel zoo zwak ge
weest, nimmer heeft het zijn zaken der
mate slecht behartigd. Welhaast nergens
constateert men ingenomenheid met de
wetsdecreten, het is volkomen waar, doch
als men den gewonen Franschman vraagt
is het steevaste antwoord: wij zouden
ons alle offers getroosten, als we maar
wisten dat het ergens toe dient. Zoo dom
is niemand of hij ziet wel in dat men met
deze troebelen den vriend van zich ver
vreemdt en in de kaart speelt van den
tegenstander.
Het machtige vakverbond heeft de wil
de stakingen der vorige week als prae-
matuur en onorganisatorisch veroordeeld,
en Jouhaux heeft woedend den commu
nisten hun gebrek aan discipline verwe
ten. Maar Woensdag zal men, uitvoering
gevende aan het principieel besluit van
Nantes, de algemeene 24-urige werksta
king afkondigen en daarmede het land
een nog slechteren dienst bewijzen. Want
niet slechts het leven van een voorbij
gaande regeering staat op het spel, doch
het tóch al geschokte prestige van Frank
rijk in Europa is in het geding.
Hoe de staking zal eindigen, waaraan de
radicale ambtenaren geen medewerking
verleenen, noch de negentien onafhanke
lijke syndicaten, noch het christelijk (ka
tholieke) vakverbod, noch een groot deel
van het onderwijzend personeel, noch de
federatie van employees van de P.T.T.
noch de federale unie van Fransche em
ployees, noch de vrije syndicaten van het
noorden met hun twintigduizend leden
valt niet te voorspellen. Het communisti
sche Kamerlid Raynaud heeft al toegezegd
dat men de staking ongelimiteerd ovei
zou doen als ze ditmaal onvoldoende ef
fect sorteerde.
Er is veel onzekerheid in den toestand
en die onzekerheid zal wel voortduren
tot de Kamers op 13 December bfjeenko
men doch vast staat alreeds, dat niemand
en wel allerminst de arbeider bij deze
troebelen zal winnen en iedereen verlie
zen. Arm land, dat zich tegen de dictatuur
van een minderheid des volks moet ver
dedigen, een minderheid, die wel het
grootste woord heeft over vrijheid en
democratie. Tragisch resultaat van twee
jaren demagogie, en revolutionnaire agi
tatie.
iv.
De heer H. C. J. Gunning te Ierseke
schrijft ons:
Wie spreekt van een verantwoordelijke
taak en van roeping, wie dus plicht zegt,
zegt God. Maar als ik God zeg, dan zeg ik
niet alleen Schepper, dan zeg ik ook Hel
per.
Dit is geen dogmatiek en nog veel min
der politiek, dit is een algemeen, een uni
verseel feit, gemeengoed van alle volken
en alle godsdiensten.
Hoe ieder dit voor zichzelf en anderen
uitwerkt, wat het Christendom hierom
trent leert, is van buitengewoon belang,
maar laten wij anderen nooit veroordee-
len. Laat ieder op zijn eigen wijze met
zich zelf beginnen en laten wij samen
zoeken deze dingen te realiseeren, d.w.z.
in daden om te zetten. De daad is de ver
werkelijking, de realisatie van de gedach
te.
Moreele en geestelijke herbewapening is
noodig, zoowel voor rechts als voor links.
Een trouwe kerkganger, die echter zes
dagen van de week besteedt om zich te
verrijken en een voorvechter voor die
renbescherming, die evenwel zijn vrouw
slecht behandelt, hebben beide moreele
en geestelijke herbewapening noodig.
Beiden laten zich blijkbaar leiden door in
vloeden, die hen doen handelen in strijd
met. de wetten van het leven. Zij werken
daardoor uiteindelijk mee aan de nade
rende catastrophe.
Wat zou men van het volgende zeggen:
Een ingenieur bouwde een geheel elec-
trisch gedreven fabriek, met prachtige
machines, welke bij juiste behandeling ge-
ruischloos liepen. Het personeel echter
volgde eigen inzicht. Schroeven die vast
moesten zitten draaiden zij los en die welke
los moesten zitten, zetten zij vast. Men liet
de machines vervuilen, zij werden over
belast en voor behoorlijke zekering werd
niet gezorgd. Er ontstond kortsluiting, de
fabriek vloog in brand en de ingenieur
kreeg de schuld.
Men zou dit personeel dwaas vinden.
Maar wat in het technische leven dwaas
en misdadig is, vinden wij in het mensehe-
lijk leven heel gewoon.
Ik weet niet hoe het bij U is, vriende
lijke lezer, maar ik heb altijd wel gewe-
ten, dat zelfzucht uit den booze was, en
even negatief werkt als de daden van het
bovenbeschreven personeel. Toch heb ik
dikwijls, den prikkel van het eigenbelang
voor mijzelf en anderen gebruikt als mid
del tot vooruitgang. Toen er kortsluiting
ontstond en de brand uitsloeg, toen ik
loongeschillen en stakingen, handelsbelem
meringen en crisis, imperialisme en oorlog
zag, als gevolg van het onvolprezen ei
genbelang, toen noemde ik de wereld een
chaos en de menschen slecht; totdat ik
inzag dat ik meegedaan had aan het ver
wekken van dien chaos door mee te doen
aan het prikkelen van het eigenbelang en
aan het toegeven aan mijn zelfzucht.
Zoo is het ook met de concurrentie, na
ijver en afgunst, bezorgdheid, angst en
vrees; verheimelijking, achterdocht en
wantrouwen; eergevoel, trots en hoog
moed. Zoo, bij hun naam genoemd, keurt
men ze af, maar hoe dikwijls speculeert
men er op, bouwt men er op, prikkelt men
ze, wakkert men ze aan. Heele opvoe
dingssystemen zijn er op gebouwd. Men
noemt ze „mensehelijke eigenschappen" en
lang niet altijd „minder goede". Men ver
geet dat zij het zijn die het leven vergif
tigen, die kortsluiting en brand verwek
ken en die de oorzaken zijn van de klei
ne en de groote catastrophe's in het gezin
en in de maatschappij, in het nationale
en in het internationale leven.
Wat in de techniek wetten zijn, die men
nimmer vergeet, moeten in het leven nog
als waarheid erkend en in daden omge
zet worden.
Op dit. gebied zijn interessante ontdek
kingen te doen. Ik heb mij aangewend,
mijzelf bij alles af te vragen: is dit nega
tief of positief, is dit in strijd, of in
overeenstemming met de levenswetten?
En ik moet U bekennen, dat mijn houding
mijn woorden, mijn drijfveeren, mijn ge
dachten, heel wat keeren naar de rubriek
negatief" moetenworden verwezen.
Als wij deze dingen onderkennen, hun
juistheid erkennen, hun aanwezigheid be
kennen, laten wij dan ook de consequen
tie trekken, de gevolgtrekking aandurven
en er naar handelen. Laten wij niet als
De Jonge Jochem zeggen: „Wat kan ik er
aan doen" maar aanpakken. Mijn persoon
lijke ervaring is, dat Hij die deze levens
wetten gaf, mij wanneer ik ze als hei
lig en goddelijk, als fundamenteel erken,
mij gewonnen geef en mij voor Hem buig,
aan Hem toevertrouw, ook de kracht
geeft om ze te volgen.
Als in een fabriek een machine ram
melt, laten wij haar niet loopen tot zij
kapot vliegt. In de techniek weten wil
wel wat ons te doen staat. Men rust niet
DE REGEERING ZET ZICH SCHRAP
TEGEN DE ALGEMEENE STAKING.
Reuter meldt uit Parijs:
Verantwoordelijke autoriteiten hebben
gister uitdrukking gegeven aan het ver
trouwen, dat de regeering in staat zal zijn
een verlamming van het nationale leven
door de algemeene staking, die voor Woens
dag afgekondigd is, te voorkomen. De voor
naamste krachtproef zal te Parijs geleverd
worden en een psychologische beslissende
factor zal zijn, of de regeering al dan niet
in staat is, de transportdiensten gaande te
houden.
Ambtenaren verwachten, dat de helft
der autobusarbeiders zich zullen aanmelden
en dat zelfs meer dan de helft der arbei
ders bij den metro zal opkomen.
Er zullen geen troepen gebruikt worden
om de staking te breken, doch de autobus
remises zullen zwaar bewaakt worden en
op eenigen afstand zullen cordons worden
gevormd ter bescherming van de werkwil
ligen. Tevens zullen sterke afdeelingen mo
biele garde patrouilleeren langs alle be
langrijke autobusroutes. De sleutelstations
van den metro zullen eveneens zwaar be
waakt worden. Mogelijk zullen eenige klei
ne stations worden gesloten.
Van betrouwbare zijde wordt geraamd,
dat thans 12.000 man beschikbaar zijn te
Parijs en in de onmiddellijke omgeving voor
de handhaving van de orde. Deze man
schappen behooren tot de mobiele garde,
terwijl voorts politie in burger, republikein-
sche gardetroepen en gewone troepen aan
wezig zijn.
Vakbonden in verzet tegen de
C.G.T.
Havas meldt uit Lyon:
De Union Federale du Sudest, waarbij 45
vakvereenigingen aangesloten zijn, publi
ceert een communiqué, waarin zij „krachtig
protesteert tegen de door de C.G.T. opge
legde richtlijnen, en alle kameraden uitnoo
digt, zich Woensdag op hun werk te mel
den en niet deel te nemen aan een drijverij,
die vooral onder de huidige omstandighe
den misplaatst is".
HET PERSONEEL DER
RENAI LTFABRIEKEN ONTSLAGEN.
De directie der Renault-fabrieken heeft
gisteren een schrijven gezonden aan elk der
28.000 arbeiders der fabrieken, waarin met
name wordt verklaard:
„Door op Donderdag 24 November het
werk neer te leggen, hebt gij de overeen
komst verbroken, welke U met onze maat
schappij verbindt.
Wij kunnen van deze daad slechts acte
nemen, zooals wij U op 24 November door
aanplakbrieven in en bij de fabriek hebben
medegedeeld.
Indien gij wenscht te solliciteeren naar
een betrekking bij onze maatschappij, zoudt
gij er wel aan doen in den ingesloten om
slag het hierbij gevoegde verzoek in te zen
den.
Dit zal ons in staat stellen de mogelijk
heid te overwegen U een nieuwen werk
kring aan te bieden".
DE AANGEKONDIGDE ALGEMEENE
STAKING
Havas meldt uit Parijs: In een oproep
aan de leden deelt het bestuur van den
Nationalen Bond van Post-, Telefoon- en
Telegraafpersoneel mede, dat Woensdag de
diensten niet zullen functionneeren, wat de
minister van P.T.T. ook mag denken en
zeggen.
In een vergadering der gedelegeerden van
typografen bij de Parijsche bladen is een
stemmig besloten, dat van Dinsdagavond
tot Woensdagavond gestaakt zal worden en
dat de bladen Woensdag niet zullen ver
schijnen..
De bond van christelijke werklieden deelt
mede, dat hij zijn standpunt ten aanzien der
decreten handhaaft en wettige actie zal
blijven voeren tot de door hen gelaakte
maatregelen geheel of gedeeltelijk worden
ingetrokken. Intusschen herhaalt de bond,
dat hij de wetten wil eerbiedigen en zich
tegen een algemeene staking verzet.
De premier wendt rich telegra
fisch tot de autoriteiten.
De minister-president, Daladier, heeft
gister een telegram gezonden aan de pre
fecten en alle chefs van dienst, waarin hij
er aan herinnert, dat de neerlegging van
het werk een ernstige fout zou beteekenen,
welke den ambtenaar, die er zich aan
schuldig maakt, voor ontslag in aanmerking
zou doen komen.
De opgaven van geconstateerde afwezig
heid zal door iederen chef van dienst moe
ten worden opgesteld, met het oog op de
toepassing van sancties. Zij zal per telegram
worden toegezonden aan den minister-pre
sident.
Daladier verzocht tenslotte in het bijzon
der melding te maken van „iedere propa
ganda, welke beoogt de stopzetting van het
werk uit te lokken".
Aanslag op rector van universiteit.
Te Cluj (Klausenburg) in Roemenië is
gisteren de rector van de universiteit, prof.
Stefanescu Goanga, op straat door twee
personen met revolverschoten zoo ernstig
gewond, dat voor zijn leven wordt gevreesd.
Een politiebeambte, die probeerde de beide
daders te arresteeren, werd door verschei
den schoten gedood. De professor, die nog
even bij kennis kwam, heeft verklaard, in
de daders gewezen studenten te hebben
herkend. De twee studenten, die de revol
verschoten hebben gelost, waren vroegere
leden der ontbonden ijzeren garde. Goanga
heeft de namen der daders kunnen noemen.
In de regeering van Tatarescu was Goanga
onderstaatssecretaris van openbaar onder
wijs. Hij had maatregelen doen nemen te
gen studenten, en zelfs professoren, die ac
tief aan de politiek deelnamen. Hij verbood
politieke besprekingen en het dragen van
insignes in de universiteitsgebouwen.
De IJzeren Garde werd in Februari ont-
voor dat zij weer onberispelijk loopt, ^a-
ten wij dat in het leven ook doen. Laten
wij daar tijd en geld en offer voor over
hebben; laten wij elkander daarbij helpen,
ons niet schamen als wij geen oplossing
zien, maar die samen zoeken. Eerst dan
vinden wij den weg, komen wij tot de
waarheid vinden wij bet Leven. Herbewa
pening begint bij mijzelf. I
bonden. De leider Codreanu werd indertijd
veroordeeld.
OPNIEUW ONGEREGELDHEDEN IN
BULGARIJE.
Gisteravond zijn te Sofia (Bulgarije) met
dezelfde hevigheid als Zaterdag de betoogin
gen hervat ten gunste van den terugkeer
van de Bulgaarsche minderheden. De politie
heeft vergeefs geprobeerd groepen betoo-
gers- te verspreiden. Bij botsingen werden
verscheidene personen gewond. Alle ver
keer in de gezantenwjjk en in de buurt van
de ministeries en het parlementsgebouw is
verboden.
De universiteit is voor eenige dagen ge
sloten. Reserve officieren, die hun jaarcon
gres hielden, hebben een motie aangeno
men, waarin de terugkeer wordt geëiscKt
van de aan Bulgarije bij het verdrag van.
Neuilly ontnomen gebieden.
DE ENGELSCHE KONINKLIJKE
FAMILIE NAAR ROEMENÏë.
Volgens berichten in de Roemeensche bla
den zal het Engelsche koninklijke paar in
Juni 1939 het bezoek van koning Karei aan
Londen beantwoorden.
DE ZEEUWSCHE SPOORLIJN.
„Stentor" zet in „De Zeeuw" zyn strijd
tegen de diligence-onderneming der fa.
Goudriaan en Co. te Utrecht onverdroten
voort.
Hij beschrijft thans, niet zonder literaire
verdienste en met een goede schildering
van treinpsychologische gevoelens, een ritje
naar Breda als volgt:
„Onlangs werden we uitgenoodigd op
een conferentie die te Breda zou worden
gehouden, des namiddags om half twee,
Met z'n drieën zullen we er heen gaan.
Uit de spoorweggids zien wij dat een
trein uit Zeeland om 13.27 te Breda aan
komt. Dat is wel wat laat voor een bij
eenkomst in de binnenstad die 13.30 aan
vangt. Je wilt toch liefst eenige minu
ten van te voren aanwezig zijn en dan
zou het, gebruik makend van een taxi er
allicht 5 6 over zijn: Dat was dus
te laat. De trein daarvoor vertrekt echter
reeds te 9.29 uit Middelburg. Dat is toch
wel erg vroeg om daarmee half twee in
eenvergaderzaal te Breda te komen. Maar
er zit niets anders op.
Wij voorzien ons van een retour He
klas en tellen ieder 4.40 neer. Daarvan
zullen we lang plezier beleven. We la
ten ons in de kussens zakken van een
wagentje van om en de bij een halve
eeuw oud en beginnen de reis met de op
merking, dat de derde-klas reizigers op
de lijn AmsterdamEindhoven er beter
aan toe zijn dan wij.
Wij zetten, of liever de trein zet zich
in beweging om na 4 minuten knarsend
en piepend stil te houden. Er ruischt
iets langs onze coupé, we ruiken sterke
geuren van visch, garnalen/ e.d. dieren
en voort gaat het al weer, 16 minuten
aan een stuk door.
Een wit bord met groote zwarte letters
vertelt ons, dat wij in het centrum van
Zeeland zijn aangekomen. Dat is trouwens
aan alles te zien. Waar vindt men zoo'n
ijzeren gevaarte over de rails gebouwd Ms
hier. Dat ding was oorzaak, dat korten
tijd geleden me juist een verbinding ont
snapte en me een uurtje langer verblijf
in Zeelands Centrum bezorgde.
We gaan weer verder. Zeven minu
ten later zijn we het appelen- en peren
centrum van Zeeland genaderd, waar we
een oogenblik uitzien, of er soms nog
iemand zal komen opdagen, die toevallig
ook dezelfde richting uit moet. Er komt
niemand, dus gaan we weer verder.
Langzaam klimmen we den kunstmati-
gen heuvel op die ons zooveel meter bo
ven A.P. over het kanaal Hansweerd-
Wemeldinge voert en glijden dan weer
langzaam naar beneden om als we weer
gelijkvloers staan met het Zeeuwsche pol
derland te Kruiningen te stoppen.
En zoo gaat het verder. Krabbendjjke,
Rilland, Bergen op Zoom, Roosendaal,
waar we vlug uitstapten, want een andere
trein zal ons naar Breda brengen. We
zien er de stationsklokken eens op na en
constateeren dit traject van 68 km in
81 minuten te hebben afgelegd.
De trein naar Breda staat eenige tien
tallen meters verder, al hevig onder
stoom. Nadat we daarin gezeten zijn,
raadplegen we onzen reisgids en komen
dan tot de ontstellende ontdekking, dat
wfl hier een pauze van 17 minuten zul
len hebben. Die pauze benutten we om
het station wat om te wandelen en nog
wat vloeistof te bunkeren in de perrons-
restauratie. Maar dan is het ook tijd om
de plaatsen in te nemen en gaan we zoo
waar de laatste 25 km in één ruk afleg
gen. Daar hebben we ook 17 minuten op
moeten wachten.
Nog binnen de twee uur zijn we in Brer
da aangekomen.
Maar de afstand bedraagt ook 93 km.
Een gemiddelde van 47 km per uur is
toch mooi in onzen tijd, nu er geschreven
wordt over snelheden per spoor van 120
tot 150 km.
Laat ik eerst het verhaal uitvertellen.
De bewuste vergadering was tien voor
vier afgeloopen. Met den trein van 17.35
u. verlieten we Breda en kwamen om
19.21 weer behouden te Middelburg aan.
Voor een vergadering van ruim 2 uur
op 93 km afstand van onze woonplaats
waren we 10 uur op reis.
Nu kunnen sommige Middelburgers
wel beweren dat we op de Nederland-
sche Spoorwegen niet mogen mopperen,
maar ik ben zoo vrij, dat wel te doen.
Ik snap niet waarom de Zeeuwen
die VlissingenDen Bosch reizen bij
heel veel treinen 17 minuten in Roosen
daal moeten wachten. Indien dit 7 was,
zou de reis in ons geval 2 uur korter zijn
geweest.
Trouwens, ik begrijp van al die boe-
meltreinen op de Zeeuwsche lijn niets.
Dat locale verkeer kan met motortrein
tjes worden opgehaald. Indien er eenige
reden Middelburg—Bergen op Zoom wa
ren wij van de hatelijke boemeltreinen af.
Een volgende maal gaan we per auto,
hebben we afgesproken.
We huren een auto zonder chauffeur
en hopen den reistijd van 10 tot 6 uur te
rug te brengen (vergadering inbegrepen)