KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
ter opwekking
en verkwikking
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE IfflDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CR T.) VAN DINSDAG 1 NOVEMBER 1938. No. 2S7.
LALINE LESTER'S ROMAN
MIDDELBURG.
WALCHEREN.
ZUIDBEVELAND
Een speculatie.
Duitschland en Italië zullen tezamen be
middelen in het geschil tusschen Tsjecho-
slovakije en Hongarije over de door Tsjecho-
slovakije aan Hongarije af te stane gebie-
den. Dit besluit is het voornaamste resultaa
van het bezoek, dat Von Ribbentrop, e
Duitsche minister van buitenlandsehe zaken,
aan het einde der vorige week aan Rome
heeft gebracht. Een eenigszins pikant be
sluit, lis men bedenkt, wat er ruim vier
weten geleden te München werd overeen
gekomen: een nieuwe conferentie van vier,
voor het geval Praag en Boedapest het niet
eens zouden kunnen worden. Nu het zoo
ver is, blijkt men Frankrijk en Engeland
er niet meer bij noodig te hebben. Als
de gewoonste zaak ter wereld negeert men
(de Duitsch-Italiaansche „men") Parijs en
Londen. Blijkbaar vonden Hitler en Musso
lini het niet eens meer noodig de Engelsche
en de Fransche regeering ook maar zijde
lings te erkennen in de onderhavige aan
gelegenheid. Het besluit der Duitsch-Itali-
aansche bemiddeling werd genomen zonder
eenige ruggespraak met Parijs en Londen.
Duidelijker kon nauwelijks gedemon
streerd worden, dunkt ons, dat de beide „as-
mogendheden" thans de beide groote Wes-
tersche democratieën beschouwen als een
uitgeschakelde partij ten aanzien van mid
den- en Zuidoost-Europa. Het Donau-gebied
en de Balkan zijn onder het gezamenlijk
toezicht van Duitschland en Italië gekomen.
Frankrijk en Engeland hebben hier vrijwel
niets meer in de melk te brokken.
Wij gelooven, dat men zich over deze ont
wikkeling allerminst bezorgd hoeft te ma
ken. Ze is uiteraard een logisch gevolg van
de overeenkomst van München en zal door
Chamberlain en Daladier, toen ze den Tsje-
choslovaakschen prijs voor het behoud van
den vrede betaalden, zijn voorzien. Immers
voor den afstand van de Sudeten-Duitsche
gebieden aan het Derde Rijk vormde Tsje-
choslovakije een pro-Fransch bolwerk tegen
den Duitschen expansie-drang in Zuidooste
lijke richting. Door dit bolwerk te laten
sloopen, gaf men het Zuidoosten willens en
wetens aan de Duitsche invloedmacht prijs.
Het zou ons niet verbazen, indien daarbij
in elk geval aan Engelschen kant de
politieke speculatie op een nieuw evenwicht
in dit deel van Europa heeft voorgezeten,
een evenwicht, waarvan Rome en Berlijn
de voornaamste tegengestelde krachten zou
den moeten worden. Door het gebied in po-
litlcis zoowel als in economicis aan Duitsch
land en Italië over te laten, hebben Frank
rijk en Engeland oorzaken van mogelijke
nieuwe wrijving tusschen hen eener- en de
„as-mogendheden" anderzijds als het ware
getransformeerd in oorzaken van mogelijke
wrijving tusschen de „as-mogendheden" on
derling. Economisch bracht dit voor hen
vrijwel geen opofferingen mee. Geen van
beide landen heeft groote economische be
langen in Z.O.-Europa. Hun voornaamste
handelswegen loopen in andere richting. Al
leen uit hoofde van politieke doeleinden be
moeien ze zich met de economische bewe
gingen in midden-Europa en op den Balkan.
Geheel anders staat het echter met Italië.
Dit land heeft hier economische belangen,
welke het onmogelijk kan prijs geven. Italië
is min of meer de natuurlijke concurrent
van Duitschland in het Zuidoosten van ons
werelddeel. Het heeft er daarom belang bij,
dat de Duitsche invloed binnen bepaalde
lijnen blijft en zal naar men zonder twij
fel te Parijs en Londen hoopt tenslotte
zijns ondanks genoodzaakt zijn daarnaar
zijn politiek optreden in te richten. Dat
hoeft natuurlijk niet te beteekenen, dat de
huidige samenwerking tusschen Berlijn en
Rome zal verkeeren in een wederzijdsche
tegenwerking. Wel echter, dat Italië het
gewicht van zijn buitenlandsehe politiek zal
verplaatsen, zoodanig, dat Duitschland re
kening moet houden met de
m o g e 1 ij k e herleving van het „front van
Stresa", de combinatie: Frankrijk, Enge
land en Italië contra het Derde Rijk. En
daarmede is dan het begeerde evenwicht
bereikt. Frankrijk en Engeland zullen er
dan namelijk gerust op kunnen zijn, dat
Duitschland niet te machtig wordt door
middel van een hegemQnie in het Donau-
gebied en den Balkan.
Bovendien moet men bij deze speculatie
terdege rekening houden met Polen. De
Poolsche minister van buitenlandsehe za
ken, Beck, is zooals men weet telkens
al in de weer, om tegen den Duitschen drang
naar het Oosten een slagboom op te wer
pen. Deze politiek vindt in Italië openlijk
Uit het Engelsch door W. A. C.
46).
Hun gepraat had echter de patiënt wak
ker gemaakt en een zwakke stem riep-
„Celestine!"
Zoodra Laline met de kamenier alleen
was, fluisterde ze:
»CeliHoe gaat 't met majoor La-
mont? en wanneer kan hij bij me ko
men?"
„Monsieur le major is naar Parijs ver
trokken, mademoiselle. Ik zag hem om tien
uur gaan."
Laline werd bleek.
„Is hij naar Parijs vertrokken?"
„Dat schijnt" en Celestine haalde haar
schouders op. Thans begreep ze, haar troe
telkind een groot verdriet te hebben berok
kend en vond 't allerakeligst dit te hebben
gedaan.
„De majoor heeft zeker dienst en zal u
wel gauw van zich laten hooren."
tergelaten?" g66n brief voor me ach"
Angst deed haar nog zwakke stem scher
per klinken en met een plotselinge bewe-
gmg gmg ze in bed overeind zitten Weet
je 't wel zeker, Celestine? Ga beneden aan
den portier dadelijk eens vragen en ook
aan kapitein Lumley".
Toen Celestine 't gezicht van haar jonge
meesteres zag, was ze erg ongerust. Voor
dat ze kon gaan, moest ze haar eerst kal-
meeren, maar juist dit maakte Laline woe-
Gift der Koningin.
De meubilaircommissie Nieuwe Kerk te
Amsterdam deelt ons mede, dat zij verblijd
werd met een belangrijke gift van H.M. de
Koningin ten bate van haar actie „voor
Kerstmis nieuw meubilair in de Amster-
damsche kathedraal".
BESPREKINGEN MET BELGIE EN
LUXEMBURG.
De regeeringspersdienst meldt:
Op 27 dezer heeft te Brussel de eerste
bijeenkomst plaats gehad van de Neder-
landsch-Belgisch-Luxemburgsche gemengde
commissie, ingesteld op grond van de con-
tingenteeringsovereenkomst van 13 Augus
tus 1938. De besprekingen, die onder voor
zitterschap stonden van den heer A. Th.
Lamping, directeur van de handelsaccoor-
den van Nederlandsche en den heer A. Bout-
quin, directeur des accords commerciaux
van Belgische zijde, werden op 28 dezer
voortgezet. Een aantal moeilijkheden, die
sinds - de sluiting van genoemde overeen
komst waren gerezen, werd aan een be
spreking onderworpen en op verschillende
punten werd overeenstemming bereikt.
Waarschuwingsborden bij oversteek
plaatsen van wild.
Naar aanleiding van verschillende onge
vallen, veroorzaakt door botsingen van
auto's met onverwachts overstekend wild
heeft de K.N.A.C. een onderzoek ingesteld
naar den omvang van dit gevaar.
Het resultaat daarvan is geweest, dat
naar de meening van de K.N.A.C. in be
paalde streken en op bepaalde wegen een
aanduiding van het gevaar noodzakelijk is
gebleken, voorzoover aan de bezwaren niet
is tegemoet te komen door het plaatsen van
afrasteringen van zg. hertengaas of an
derszins.
Zij heeft zich dienaangaande tot het
kroondomein gewend van welke zijde thans
bericht ontvangen werd, dat toestemming
is verleend tot het plaatsen der borden.
JAARVERGADERING NEDERLANDSCHE
VEREENIGING VOOR LUCHT
BESCHERMING.
Groote stijging in het ledental.
Te Utrecht is Zaterdag de algemeene ver
gadering van de Nederlandsche Vereeniging
voor luchtbescnerming gehouden, waarbij
meer dan tweehonderd afdeelingen verte
genwoordigd waren.
In z\jn openingswoord memoreerde de
voorzitter, dat de vereeniging in contact
zal treden met den roomsch-katholieken
vrouwenbond, de protestant-christelijke
vrouwenver., de Joodsche vrouwenver. en
de Ned. Ver. voor huisvrouwen. Vervolgens
bracht de secretaris, een uitvoerig verslag
uit, waarin hij liet uitkomen, dat in twaalf
maanden tijds het aantal afdeelingen van
60 tot 272 steeg, en het aantal leden van
17.000 tot ongeveer 65.000. De secretaris
wees er in dit verslag voorts op, dat de
jeugdorganisaties in den lande in nauwer
contact gebracht zullen worden met het
werk van de luchtbescherming. De pen
ningmeester deelde mede, dat tot 30 Sept.
jl. de inkomsten hebben bedragen 20.999,
waaronder een contributie 1.920. De uit
gaven bedroegen tot dien dag 16.802.
Na langdurige discussies werd besloten
als nood-overgangsmaatregel voor 1939 een
bedrag van tien cents per lid voor het
maandschrift „Luchtgevaar" te heffen, tot
dat het resultaat van de staatscommissie
Quarles van Ufford zal zijn vastgesteld. De
vergadering was echter unaniem van oor
deel, dat de kosten van voorlichting door
de regeering behooren te worden gedragen.
Met algemeene stemmen werd de motie-
Geleen aangenomen, waarin er bij de re
geering op aangedrongen wordt op ruime
schaal het Nederlandsche volksgasmasker
tegen een goedkoopen prijs beschikbaar te
erkenning, al geeft men er dan een ande
ren naam aan. Polen ljjkt in staat, om een
soort van bondgenootschap van Oost- en
Zuidoost-Europeesche staten te stichten,
waarmee Berlijn geducht rekening zal moe
ten houden.
De geschiedenis gaat nogal eens parado
xaal te werk. Wellicht heeft men hier ook
weer met zooiets te doen: door hun direc-
ten invloed in het Zuidoosten prijs te ge
ven, kunnen Frankrijk en Engeland, naar
later zal blijken, een ontwikkeling in de
hand hebben gewerkt, welke neerkomt op
een zeer belangrijke indirecte versterking
van hun politieke positie.
dend.
„Ga nu toch en dadelijk ik kan
't niet uithouden", riep ze met gebroken
stem.
Celestine ging, maar een paar minuten
later was ze al weer terug met de mede-
deeling, dat kapitein Lumley, na den hee
len nacht op te zijn gebleven, nog te bed
lag en dat majoor Lamont met zijn be
diende om tien uur was vertrokken. Zij
hadden niemand medegedeeld waarheen zij
gingen. De bediende had de rekening be
taald en de majoor was snel door de hall
komen loopen en in de auto gestapt. Dat
was alles, wat de portier wist.
Laline beefde. Wat kon dit beduiden? Ze
was te zwak om te redeneeren.
„Vraag eens aan 't kamermeisje en den
kellner misschien gaf hij een hunner
een brief."
Celestine ging opnieuw informeeren, maar
kwam terug met 't bericht, dat niemand
eenige opdracht had ontvangen. Ze wist
niet, dat t nu dienstdoende kamermeisje
op de verdieping, waar David had geslapen,
iemand anders was.
Laline kon haar ooren niet gelooven en
als gevolg van haar toestand van zwakte
barstte ze in tranen uit.
„O! jullie vergist je allemaal jullie
misleiden me allemaal. Tante heeft een he
kel aan majoor Lamont en jij bent een
wreede, slechte vrouw, Celi
De met hart en ziel aan haar gehechte
kamenier was wanhopig. Ze voelde, dat ze
in staat zou zijn haar troetelkind iets voor
te jokken, maar wat? wat zou ze in
stellen. Uit de besprekingen bleek alge
meen, dat de afdeelingen in den lande de
houding, welke de regeering aanneemt ten
aanzien van het vraagstuk der luchtbe
scherming ten zeerste betreuren.
DE RESULTATEN DER VASTE LASTEN-
COMMISSIES VOOR DEN TUINBOUW.
Op de vragen van het Tweede Kamerlid,
den heer Van der Weijden betreffende de
resultaten van de ingestelde vaste-lasten-
commissies voor den tuinbouw heeft de
minister van economische zaken het vol
gende geantwoord:
De commissies tot regeling van de vas
te lasten in den tuinbouw, die in de afge-
loopen maanden in alle tuinbouwcentra
zijn gevormd uit de leden der landelijke
organisaties, de boerenleenbanken en de
veilingen, hebben zich met voorlichting en
bijstand van de met de uitvoering der re
geling belaste afdeeling van het regeerings-
bureau voor de uitvoering van de land-
bouw-crisiswet 1933 en van den rijkstuin-
bouwvoorlichtingsdienst van haar taak op
de hoogte gesteld, terwijl voorts na het
houden van besprekingen met groepen
van crediteuren, op wier medewerking bin
nen het kader dezer vrijwillige regeling
van schulden meer in het bijzonder prijs
wordt gesteld, voor de commissies een
methode van werken is opgesteld, welke
goede kansen biedt voor het bereiken van
de gewenschte resultaten.
In alle deelen des lands, doch vooral in
de tuinbouwdistricten van Noord- en Zuid-
Holland, zijn bij de commissies talrijke aan
vragen om haar bemiddeling tot regeling
der vaste lasten ingekomen. Het meeren-
deel dier aanvragen kon in behandeling
worden genomen. Na onderzoek der be
drijven zijn plannen tot financieele sanee
ring ontworpen, waarna onderhandelingen
met crediteuren zijn geopend. In verschil
lende gevallen werd het gestelde doel, n.l.
de aanpassing van den druk der vaste
lasten aan de tegenwoordige waarde van
het bedrijf en het herstel van het even
wicht in de bedrijfs-financiën, reeds vol
ledig bereikt, zoodat weldra met de uitvoe
ring van den voor die gevallen in uitzicht
gestelden steun in natura in den vorm van
reparatiën en andede noodzakelijke voor
zieningen in het bedrijf zal worden begon
nen.
In verband met het bovenstaande wordt
het overwegen van andere maatregelen
vooralsnog niet noodzakelijk geacht. De
uitvoering der regeling, waarvan de eer
ste resultaten geenszins onbevredigend
zijn, wordt dezerzijds met aandacht ge
volgd. Met het oog op den moeilijken toe
stand in vele tuinbouwbedrijven wordt een
spoedige behandeling der aanvragen zoo
veel mogelijk bevorderd, doch anderzijds
dient te worden bedacht dat de taak der
commissies zeer moeilijk is en voor het
bereiken der beoogde resultaten vaak een
voorzichtig en beleidvol optreden geboden
is.
INBREKERS SNIJDEN BRANDKAST
OPEN.
Driehonderd gulden gestolen.
Gedurende het weekeinde hebben dieven
zich toegang verschaft tot 't kantoor van
de slagersvereeniging Amsterdam, dat op
het terrein van het gemeentelijk Abattoir
te Amsterdam is gevestigd. Alles was
overhoop gehaald. De brandkast was a la
sardine opengesneden en hieruit werd een
bedrag van ongeveer driehonderd gulden
meegenomen. De politie kon al direct bij
het eerste onderzoek zien, dat hier vak-
menschen aan het werk waren geweest.
Ook vingerafdrukken zijn niet gevonden.
De heeren hebben de zaak met handschoe
nen aangepakt.
HET WERK VAN DEN A.N.W.B.
In de vergadering van de afdeeling Zee
land van den Kon. Nederl. Toeristen Bond,
A.N.W.B., heeft de eere-bondsvoorzitter, de
heer Edo J. Bergsma, ongeveer als volgt
gesproken
Dit jaar is op verschillende plaatsen b.v.
bij veren over de groote rivieren door de
Bondspropaganda een post geplaatst; daar
heeft de Bondspropagandist duizenden toe
risten gesproken.
Uit het door hem uitgebrachte rapport
bleek, dat er tal van misvattingen bestaan
over het werk van den A.N.W.B.
Droevig is het volgens den heer Bergs
ma, dat die misvattingen dikwijls gevoed
worden door menschen, die het beter we
ten.
De A.N.W.B. verloochent niet dat zijn
oorsprong toen er nog geen auto's
waren en toerisme te paard, te voet en op
het water nog feitelijk niet bestond bij
de wielrijders te vinden is, maar spr. noem
de het ongehoord, dat, zooals blijkbaar tel
kens gebeurt, de bond, die onder zijn leden
tienduizenden automobilisten telt, dus meer
dan de andere verkeersvereenigingen te sa
men, wiens Bonds automobilistisch orgaan
de grootste oplaag heeft, als een zuivere
wielrijdersclub wordt gekwalificeerd, die al
leen wielrijders belangen zou behartigen.
Niet alleen de tallooze bemoeiingen voor
het auto-toerisme worden daarmede wegge
cijferd doch ook het feit, dat de Bond
toen de paardensportmenschen het toeris
me te paard niet behartigden, dat hippisch
toerisme een stoot vooruit heeft gegeven
.dat de Bond, toen het toerisme te wa
ter door geen der watersportorganisaties te
hand werd genomen, dat toerisme tot leven
heeft gebrachtdat het de Bond is ge-
weest, die het wandeltoerisme in ons land
geschapen, geleid en tot bloei heeft ge
bracht en dat het de A.N.W.B. is, die het
luchttoerisme, het groot toerisme der toe
komst, met al zijn hulpmiddelen steunt en
vooruitbrengt.
De A.N.W.B. doet niemand concurrentie
aan op het gebied van de sport, maar het
is volgens spr. niet te dulden, dat al het
werk van den Bond op het gebied van het
toerisme in zijn vollen omvang dus per auto,
per motor, in de lucht, te voet, op het wa
ter en per spoor ontkend, of gekleineerd of
verdrongen wordt.
Een ontstellend feit noemt spr. het, dat
er zelfs onder sommige consuls het denk
beeld bestaat, dat de Bondswegwijzers, de
waarschuwings-, de richtings- en de voor-
richtingsborden niet geplaatst worden door
den A.N.W.B. alleen.
Spr. vraagt of het dan werkelijk noodig
is altijd een keel op te zetten en altijd en
overal te verkondigen, dat die meubelen op
den weg, die van zoo bijzonder gewicht zijn
voor het verkeer, die zulkeen groote zegen
zijn voor ieder, die aan het verkeer deel
neemt, onder het brengen van groote of
fers, niet door verschillende vereenigingen
met elkaar doch alleen door den A.N.W.B.
verzorgd en geplaatst worden.
Vergt men dan van den Bond, die zoo
gaarne met anderen samen werkt en één-
drachtig het verkeer wil dienen tot alge
meen nut, dat hij voortdurend gaat blaffen
en keffen tegen andere vereenigingen en
dat hij al maar door het zal uitbazuinen: de
A.N.W.B. doet dat werk en betaalt er zijn
tienduizenden per jaar voor? De wegwijzers
staan er ten getale van rond 4400, de waar
schuwings- en richtingsborden resp. ten ge
tale van 670 en 660. Sedert 1931 bewegen
de jaar lij ksche kosten zich tusschen de
65000 en 80.000. De A.N.W.B. besteedde
aan dezen dienst reeds 1.400.000. De Bond
vergt niet óm daarom altijd geëerd en ge
waardeerd te worden maar hij mag toch
waarachtig wel vragen dat deze prestatie
ten al gemeenen nutte gekend en erkend
worde.
Daarop hebben niet alleen zjj recht, die
met onuitputtelijk geduld, groote nauw
keurigheid, grooten ijver en veel kennis,
de bebaking van den openbare weg te nutte
van het geheele volk verzorgen maar ook
zij, die door hun lidmaatschap of door hun
werk als bestuurders en consuls bv. dezen
grooten arbeid, eenig in Europa mogelijk
maken en steunen.
Spr. zeide dit alles in de hoop, dat allen
in den geest van zijn woorden zullen willen
medehelpen de waarheid, ten behoeve van
den A.N.W.B., te verspreiden.
De politie maakte proces-verbaal op
tegen een persoon wegens overtreding van
de trekhondenwet. Namelijk wegens het rij
den met een wagen aan de rechterzijde
waarvan geen wit bord was aangebracht,
waarop in zwarte letters zijn naam enz.
vermeld staan.
Verlenging overeenkomst.
In de vergadering van den Raad van 9
September 1936 werd besloten met het Be
stuur der Godshuizen een overeenkomst aan
te gaan nopens het gebruik van het vroe
gere t.b.c.-consultatiebureau, zulks voor het
tijdvak van 15 November 1936 tqt 14 No
vember 1938. Waar B. en W. op verlenging
van de bestaande overeenkomst prijs stel
len, hebben zij overleg gepleegd met het
bestuur der Godshuizen over verlenging van
de overeenkomst en bleek genoemd bestuur
gaarne bereid tot verlenging onder dezelfde
Voorwaarden voor een nieuw tijdvak van
twee jaren. B. en W. stellen den Raad voor
daartoe te besluiten.
Zaterdagmiddag bracht een groep mi
litairen van de SDOA, onder leiding van
het bestuur van „Pro Rege" en den huis
vader uit het Chr. Tehuis voor Militairen,
een bezoek aan Vere. Het stadhuis werd
van binnen en buiten bezichtigd. Daarna
volgde een wandeling langs kade en ha
venmond. De volgende keer is het Mid-
delburgsehe stadhuis aan de beurt.
VERE. Zaterdagavond heeft de afd. Ve
re van de Ned. Ver. voor Luchtbescherming
in een der lokalen van de o.l. school alhier
het door haar ingerichte hulphospitaal
voor het publiek opengesteld. Ook wij heb
ben daareven een kijkje genomen en ston
den erover verbaasd wat samenwerking op
dit gebied vermag. In het bijzonder trok
de afdeeling voor gasbestrijding de aan
dacht. Hier bevonden zich twee zuurstof
apparaten, gasmaskers en verschillende
medicamenten en verbandstoffen. Op an
dere tafels waren instrumenten voor eer
ste hulp en andere medische zaken uitge
stald. De allermodernste bed-draagbaren
van aluminium completeerden Vere's uit
rusting, die werkelijk aller lof verdient.
HANSWEERD. De lading kolen uit het
gezonken schip Syra is naar Vlissingen ver
kocht. Gistermorgen zijn zij daarheen ver
trokken per sleepschip Mascara.
Het Belgische jacht Moanna dat eenige
weken geleden door de marechaussee in be
slag werd genomen wegens frauduleuzen
invoer van opium is Zondag vrijgelaten. Het
schip is direct naar België vertrokken.
Firma TONNEMA&ClE. Fabrikanten van KING pepermunt en andere kwaliteitsartikelen - Sneek
(Inz. Med.)
's hemelsnaam moeten zeggen? De majoor
was weg en dat scheen 't einde van alles
te zijn.
De dokter kwam nu de aangrenzende ka
mer binnen: ze hoorde hem.
„Ik zal nog eens gaan informeeren," ver
zekerde ze Laline, „maar mijn lieve made
moiselle moet zich kalm houden."
Laline snikte minder hevig en Celestine
ging naar 't nevenvertrek. Hier vertelde
ze den dokter in vertrouwen, dat haar mees
teres een verontrustend bericht had gekre
gen en hevig opgewonden was. Zou 't niet
goed zijn haar een injectie toe te dienen
om haar zenuwen tot kalmte te brengen,
totdat ze sterker was? Monsieur le docteur
zou 't wel weten.
De dokter stemde met 't voorstel in, zoo
dra hij 't ongelukkige, kleine gezichtje van
zijn patiënt zag. Terwijl hij tot haar sprak,
hield ze zich zoo goed mogelijk, maar in
haar oogen lag een angstige, starende blik.
Men hield haar den ganschen dag en
nacht kunstmatig in slaap, en toen ze des
Woensdags wakker werd, was haar gezond
heid wel beter, maar had ze een vreeselijk
gevoel van ellende.
HOOFDSTUK XXV.
Dit alles geschiedde, doordat het noodlot
een niet dichtgenaaid gat in de schort van
een kamermeisje in een kleinsteedsch
Fransch hotel als werktuig had gebruikt.
Marie, 't meisje, om wie 't hier gaat, had
beslist het voornemen den brief van dien
milddadigen mijnheer aan de mooie dame
ter hand te stellen. Maar, hoe gaat zoo
iets soms ze was gisteren van plan ge
weest het gat dicht te naaien, maar had
't vergeten, zoodat de brief, zonder dat ze
't merkte, er doorheen zakte, op den grond
viel, te midden van verscheurde papieren
van een handelsreiziger in een andere ka
mer. Antoine de hotelknecht had den
heelen hoop weggebracht en verbrand. Zóó
was 't gebeurd.
Toen het tijd voor haar werd, naar de
kamer van juffrouw Lester te gaan, om
de warm-waterkruiken weer te vullen, voel
de ze naar den brief en merkte, dat er
een gat in haar zak was en de zak leeg.
Ze stond een oogenblik verbluft. Toen
ging ze naar de kamer, waar ze vandaan
gekomen was, en merkte, dat Antoine al
weg was met den rommel.
In twijfel dook ze in den zak van haar
japon en slaakte een zucht van verlichting
de vijftig franc van monsieur zaten er
gelukkig veilig in.
En, och ongelukjes zullen wel altijd
plaats hebben; in brieven van jongelui aan
jonge dames worden nooit ernstige zaken
behandeld en deze twee zouden elkaar bin
nen een paar dagen wel in Parijs terug
zien.
Jack Lumley kwam, opgefrischt door zijn
korte rust, tegen de lunch beneden en Ce
lestine zei hem, dat haar meesteres sliep.
Zooals de zaak nu stond, vond ze 't niet
verstandig, om onnoodige gedachten in ka
pitein Lumley's hoofd te brengen. Eerst
wilde ze voor zich zelf ontdekken, welk
gewicht haar troetelkind wel zou hechten
aan 't vertrek van majoor Lamont. Ze kreeg
een gevoel van verontwaardiging. Hoe kon
een man zoo hard zijn? Op zjjn zachtst ge
zegd, moesten die twee elkaar toch wel heel
goed hebben leeren kennen. Ze wist immers,
dat mademoiselle verliefd op hem was.
In elk geval had hij opnieuw getoond een
onbeschaamd mensch te zqn.
Ook mevrouw Greening wist niet, wat ze
er van moest denken. Het bleek dat Laline;
toen zij werden gevonden, bijna geen klee-
dingstuk meer aan had.
Majoor Lamont had zijn kleeren ook moe
ten uittrekken om er dat touw van te
maken. Wat er werkelijk was gebeurd, wist
niemand, want majoor Lamont was ver
trokken zoodra hij in staat was te spreken
en Laline sliep nog. Maar er kon genoeg
worden afgeleid uit hetgeen ze van den
heer Whitmore had vernomen, die tegen
woordig was geweest bij de eigenlijke red
ding. Duidelijk was bewezen, dat zij dagen
achtereen geheel alleen onder den grond
waren geweest en daarvan ten minste den
laatsten dag bijna naakt.
De heele zaak was bepaald verschrikke
lijk en hoe eerder ze met haar nicht naar
Parijs kon terugkeeren, des te beter zou
't zijn. En hoewel 't zeer ongemanierd was
van majoor Lamont om zoo maar te ver
trekken, was 't in elk opzicht toch eigen
lijk wel goed.
Het duurde nog een etmaal voordat La
line in staat was helder te denken en eerst
op Woensdagmiddag werd ze volkomen bij
kennis.
(Wordt vervolgd).
