DRO@E KIEL VICKS HOESTBONBONS Onder Zon en Zuiderkruis. HEEMAF sIOI7^JGERS fQO.- KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. ZEELAND» TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 26 OCTOBER 1938. No. 252. LALINE LESTER'S ROMAN JIDDELBURfi. HOES. HENGELO één model, één prijs <Jr mJF# Verkrijgbaar bij; Electro Techn. Bureau L. J. van 't WESTENDE, Gortstraat 21, Middelburg, Telefoon 387 Het Japansche imperialisme Japan viert feest. Ook het bolwerk Han- kou, de laatste groote stad en eenige maanden sinds den val van Nanking zetel der centrale Chineesche regeering, is thans bezweken. De voornaamste gebieden van het Hemelsche Rijk, dat wil zeggen, die, waar de samenleving den invloed van het Westersche modernisme had onder- eaan, bevinden zich thans in handen der Japanneezen. Weliswaar schijnt hun ge zag nog op tal van plaatsen illusoir te zijn vanwege het optreden der Chineesche gue- rilla-benden, doch dat neemt niet weg, dat het er thans voor Tsjang Kai sjek en de zijnen donker uitziet. En niet alleen voor dezen: ook de Westersche mogendheden die groote belangen in het Verre Oosten hebben, slaan met bezorgdheid gade, wat zich thans in China schijnt te zullen voltrekken. Met reden. Wie nog mocht twijfelen aan de mentaliteit, welke thans in breede Japansche kringen overheerscht, heme slechts kennis van een manifest in het Japansche dagblad Yomioeri Sjimboen, waarin de houding der gematigden, die alsnog op eer, vreedzame regeling met En geland willen aansturen, een gevaar voor het behoud der thans behaalde overwin ningsresultaten wordt genoemd. Geroepen wordt óm „nieuwe betrekkingen met de mogendheden" en verklaard, dat er vijl motieven zijn, die deze houding rechtvaar digen. Japan, zoo heet het, beschikt 1. over een moreele kracht, welke eenig op aarde is; 2. over het sterkste leger ter wereld; 3. over een met het 'leger gelijkwaardige marine; 4. over een hechte economische situatie; 5. over onuitputtelijke mogelijk heden voor ravitailleering. Engeland daar entegen is wel bij machte, kleine landen te bevechten, maar tegen een groote, vast beraden natie niet opgewassen. Het kan tegenwoordig zijn rechten en belangen in 't Oosten, in het Zuidelijk deel van den Indischen Oceaan en in Australië niet ver dedigen zonder een vriendschappelijk com promis met Japan. Het Britsche volk en zijn regeering zijn seniel afgetakeld en als Groot-Brittannië een onduldbare houding aanneemt, moet Japan het kastijden. In afwachting daarvan eischen de opstellers van het manifest, dat zij die Engeland nog Vreezen in de eerste linies door menschen zonder angst zullen worden vervangen. Dit is dreigende taal voor het Westen. Misschien zit er eenige Oostersche overdrij ving in, maar dat zal niet veel zijn. Nu de militaire kliek haar actie in China opeens met zooveel suc'ces bekroond ziet, zonder dat Engeland of eenige andere groote mo gendheid een vin verroert, zal ze naar alle waarschijnlijkheid verder gaan en den Westerschen invloed in het Verre Oosten aan knellende banden trachten te leggen, of zelfs geheel te vernietigen. Tot dusver wisten de gematigde staatslieden te Tokio de a'l te wilde imperialistische droomen der „Draufganger" eenigszins te beteu gelen. Het ziet er naar uit, dat deze rem men thans geheel zijn weggevallen. Prins Konoje, de Japansche minister-president, die aanvankelijk nog al ooren had naar' de opvattingen der gematigden, staat thans geheel onder invloed der extremisten. Htj moet zich reeds hebben laten vinden voor de stichting van een „keizerlijke eenheids- party", door middel waarvan de militairen een militair-fascistische dictatuur schijnen te willen vestigen. Men zal met deze ontwikkeling in Ja pan en daarmee in het geheele Verre Oos ten geducht rekening moeten houden bij een beoordeeling van de huidige buiten- landsche politiek van Engeland. Het komt ons meer en meer waarschijnilijk voor, dat bezorgdheid over den toestand in China c.a. den heer Chamberlain zijn optreden in München en alles wat daarmee verband houdt, heeft ingegeven. Het lijkt voor Engeland momenteel inderdaad onmogelijk, om tegelijkertijd aan de Japansche bedrei ging in Azië en de Duitsch-Italiaansche in Europa het hoofd te bieden. Wat den En- gelschen minister-president voor oogen staat is daarom vermoedelijk een verzoe ning in Europa, opdat Groot-Brittannië de handen vrij krijge voor een eventueele ac tie tegen Japan. Hij kan daarbij speculee- ren op de onderstelling, dat de politieke banden, welke Berlijn en Rome met Tokio hebben aangeknoopt, zeer breekbaar zul len blijken te zijn, zoodra een Europeesche verzoening tot stand komt, vooral indien zij gepaard zou gaan met teruggave van koloniën aan Duitschland. Want dit staat vast: in laatste instantie zal de uitbreiding Uit het Engelsch door W. A. C. 41). ,,'t Is zóó veel beter, lieveling", zei ze, „want nu zal je weer sterker zijn en ons beiden kunnen redden. Ik ik heb heele- maal geen honger en die sigaret deed me zoo goedToen lachte ze en kuste hem telkens. David vermande zich. Er lag waarheid in haar woorden en hjj moest geen tijd verlo ren laten gaan met wroeging en droefheid. Actie moest hij aan den lag leggen, terwijl hö zich weer sterk voelde. „Kindlief, je bent te goed en te nobel" opnieuw stokte 2ijn stem door een snik „we hebben het zwaarste werk nog voor den boeg maar 't daglicht heb ik ge zienLaline's oogen gloeiden. ,,'t Ar.dere bomvrije onderkomen, leidt naar buiten, maar even als hier, is ook daar de ladder totaal vergaan en verdwenen. Maar ik heb een plan verzonnen, dat ons zeker zal redden, mits we 't kunnen vol brengen. Dus, lieveling, we moeten moed houden en alles, wat je daarvan ter be schikking hebt, zal je ncodig hebben". T< en vertelde hij haar alles gedetailleerd ook hoe ze zich, terwijl liü beneden in 't water stond in zijn armen moest laten vallen, nadat ze 't touw vanaf haar zijden Jurk had losgeknoopt. Hij zag, toen hij dit zei, dat de pupillen van haar grijze oogen grooter werden en dat ze een oogenblik beefde en zenuwach tig haar handen ineensloot. Hij begreep echter, dat hij haar zenuw achtigheid niet moest aanwakkeren door te GEZAGVOERDER SMIRNOFF HEEFT VEERTIG INDIë-VLUCHTEN ACHTER DEN RUG. Toen het Indië-vliegtuig „Valk" na een voorspoedige reis Zondagmiddag op Schip hol neerstreek, beeindigde de gezagvoerder I. Smirnoff daarmede tevens zijn veertig ste Indië-vlucht. Vele vrienden van den zoo populairen vlieger waren bij de aankomst aanwezig om hem een kleine, maar daarom zeker niet minder hartelijke hulde te brengen. Namens de vereeniging van verkeersvlie gers hing de heer Van Abspoel zijn collega een krans om den hals. De - heer Thomson, havenmeester van Schiphol, wenschte den vlieger geluk na mens de K.L.M., terwijl hij hem een tuil bloemen aanbood, bestemd voor zijn zieke echtgenoote. LANDELIJKE DEMONSTRATIE DER NEDERLANDSCHE JODEN. Inzake gebeurtenissen in Palestina. De groote zaal van het Concertgebouw te Amsterdam was gisteravond tot den nok toe gevuld met Nederlandsche joden, die gehoor hadden gegeven aan den oproep der permanente Commissie tot de alge- meene zaken van het Nederlandsch Is raëlitisch Kerkgenootschap, het Neder landsch Palestina Opbouwfonds „Keren Hajesod" en den Nederlandschen Zionis tenbond in verband met de dreigende wij ziging in den politieken status van Pales tina. Achtereenvolgens werd het woord gevoerd door den heer A. Asscher, opper- rabjjn Sarlouis, prof. D. Cohen, den heer Moré, J. H. Dünner en mevr. Abel J. Herzberg. Tenslotte deed de voorzitter, de heer A. Asscher voorlezing van een resolutie, waarin de vergadering van Nederlandsche Joden ernstig verontrust door de geruch ten omtrent dreigende wijziging in de po litieke status van Palestina, zich met kracht verzet tegen alle pogingen tot aan tasting in welken vorm ook van de inter nationaal gewaarborgde rechten van het Joodsche volk op dat land, nadrukkelijk iede re oplossing der gerezen moeilijkheden af wijst, waardoor de Joden gedoemd zou den blijven een permanente minderheid in Palestia te vormen of waardoor de Jood sche immigratie kunstmatig zou worden beperkt en alle Joden oproept om in sa menwerking met den mandataris (Enge land) en in goede verstandhouding tot de Arabische bevolking alle krachten in dienst te stellen van den opbouw van het Joodsch Nationaal Tehuis, welke opbouw in deze tijden van ondragelijke en nog steeds groeiende Joodsche ellende noodzakelijker is dan ooit. HERFSTVACANTIES RIJKS HOOGERE BURGERSCHOLEN. Te beginnen met dit jaar wordt aan de Rijks Hoogere Burgerscholen herfstvacan- tie gegeven. Daarvoor worden in het alge meen aangewezen de eerste drie werkdagen der week, waarin de eerste November valt, dus dit jaar 31 October en 1 en 2 Novem ber. door overwarme treinen, bioscopen, G¥£jf etc.? Verzacht de keel, alvorens het een verkoudheid wordt,met de medicinale van Japan's macht ook voor Duitschland en Italië zooal niet gevaarlijke, dan toch uiterst bedenkelijke gevolgen heb ben. Het „gele gevaar" waarvoor ex-kei zer Wilhelm reeds zulk een vrees had, en dat eens de zenuwen van Mussolini even erg prikkelde als de „samenzwering van Genève" toen hij Abessynië ging beschaven, is een wezenlijk gevaar voor het geheele Westen en niet voor een deel daarvan. Ook uit dezen hoofde moet men van har te hopen, dat Chamberlain er in zal sla gen Europa tot eendracht te brengen, tot zooveel eendracht, dat het zich zoo noo- dig als een man tegen het imperialisme van den Japannees zal verzetten. toonen, dat hij dit had opgemerkt. Zij had den geen oogenblik te verliezen. Samen liepen ze terug naar de woonka mer en verzamelden 't weinige, dat er stond. Er was, helaas, nu geen voedsel meer en alleen nog maar de vijf sigaretten. De etuis van Laline stopten zij in David's jaszakken. Toen namen zij 't kussen en de kruik en plaatsten die naast de opening; daarna kwam David met den stoel aandra gen. „Mammie Mof" moest door 't gat ook een kansje wagen! David vergat niets, zelfs niet het gebedenboek. Zij bliezen alle zeven kaarsen uit en wier pen den kandelaar naar beneden; zij hoor den dien met een plons in 't water terecht komen. Eén stompje kaars, dat David van de tafel had losgemaakt, lieten zij branden. De tafel was te groot om door de opening te krijgen; die moest dus achtergelaten worden, evenals de sofa. Toenowas 't Mam mie Mof's" beurt om te verdwijnen en ter wijl David bezig was haar door de opening te duwen, snelde Laline weg in 't donker en liet hem alleen. Hij riep haar toe en 't stompje kaars nemende, liep hij haar snel achterna. Ze was naar de slaapplaats gegaan, waar ze zich op de knieën had geworpen en hartstochtelijk den houten zijkant er van kuste. „Vaarwel vaarwel!" riep ze een beet je overspannen. „In den hemel zullen we niet gelukkiger kunnen zijn, dan we hier waren Toen liet ze zich met haar handen voor haar gezicht door David weer naar het gat brengen. IV. RESULTATEN. De positie van dr. Getulio Vargas, den voorloopigen dictator van Brazilië, is sterk. En Vargas is een krachtige figuur. Hij ver staat de kunst recht op zjjn doel af te gaan en gebruik te maken van de beste middelen om dat doel, de grootmaking, de ontwikke ling en de welvaart van zijn land, zoo snel en zoo volledig mogelijk te bereiken. Het gemakkelijk tot activiteit te prikkelen ster ke nationaliteitsgevoel der Brazilianen komt hem daarbij te stade. Van zijn bewind mo gen dus redelijkerwijze gunstige resultaten worden verlangd. Goede resultaten. En die zijn inderdaad te constateeren. Van groote beteekenls is bijvoorbeeld, dat er op menig gebied orde is geschapen en achterstand is ingehaald. Zelfs de meest chauvinistische Braziliaan zal niet kunnen ontkennen, dat er op allerlei terrein tot niet zoo heel lang geleden wanorde heerschte en achterlijkheid bestond. Zoo, alweer bij voorbeeld, bij de posterijen. Slordigheid, on achtzaamheid, gebrekkige outillage waren oorzaak, dat het vertrouwen op de accura tesse en de betrouwbaarheid van het post verkeer al heel gemakkelijk aan overdrij ving kon lijden. Vele postzendingen bereik ten nimmer haar adres, of kwamen eerst na veelvertraging terecht. Vele postbeamb ten waren niet voldoende deskundig, of wat nog erger was waren hartstochte lijke verzamelaars van gestempelde „vreem de" en ook wel vanongestempelde Bra- ziliaansche postzegels. Tegenwoordig even wel is de toestand op dit stuk zeer veel ver beterd. Ook al is de toestand nog niet vol maakt, althans niet naar West-Europee- sche begrippen, als men in aanmerking neemt, dat het systeem Vargas nog geen jaar de gelegenheid heeft gehad om zich te doen gelden en dat alles nu eenmaal niet in eens kan, zeker niet in het uitgestrekte Brazilië, waar velen zich veilig gevoelen in de eenzaamheid, dan zijn er wonderen ge daan. Allerwegen is 't besef doorgedrongen, dat Vargas orde en regel verlangt en in staat is en niet aarzelen zal om met kracht te toonen, dat het hem met dat verlan gen ernst is. Het zal nu niet licht meer voorkomen, dat onder een vloer van een postkantoor tje enkele duizenden brieven worden ge vonden, ontdaan van de postzegels, die goede en voordeelige buit waren voor het personeel van het kantoor. En steeds kleiner wordt de noodzakelijk heid voor den kooper van postzegels voor brieven, die hij bij zich heeft, om geen gehoor te geven aan het vriendelijk aan bod van den man aan het loket, de post stukken maar aan hem ter hand te stel len, opdat hij er de postzegels zal opplak ken; welk vriendelijk aanbod dan gemeen lijk het onvriendelijk gevolg had, dat de brieven spoorloos verdwenen en de post beambte zich ontfermde over het voor de aldus overbodig geworden postzegels be taalde bedrag. Scherpe controle. Er worden alom nieuwe, goed ingerich te postkantoren gebouwd, waar een ver scherpte controle in verband met een be hoorlijke ruimte en indeeling mogelijk is. En het zegt iets, voor de krachtdadigheid van het streven naar verbetering en voor de onvoldoendheid van den ouden, door Vargas niet gedulden toestand, dat in het postkantoor te Sao Paulo niet minder dan drie duizend postboxen zijn aangebracht, die zoo goed als alle onmiddellijk in ge bruik zijn genomen. Wie weet, beleven we het ook nog eens dat er brievenbussen langs de straten te zien zullen zijn. Want het ontbreken van die niet genoeg te waardeeren bussen is een ongerief, vooral voor den vreemde ling, die niet, zooals de Braziliaan, eraan gewoon is, dat hij, om zijn post kwijt te raken, een wandeling naar het postkan toor moet ondernemen. In heel het groo te Sao Paulo zijn vier brievenbussen; één bij ieder der vier wijkpostkantpren. Vrees voor het botvieren van straatjon gensbaldadigheid op de bussen behoeft niet van plaatsing langs de straat de weerhou den. De Braziliaansche jeugd is 'levendig en guitig, maar is niet verlelzuchtig. De meeste steden van Brazilië bezitten prachtig aangelegde parken en plantsoe nen, die zonder eenig politietoezicht wor den gelaten, omdat geen straatbengel ei aan denkt bloemen of planten te plukken of te vernielen. Zoomin als hij we mer ken het even tusschen haakjes op zal bezwijken voor de bekoring om een voor bijganger, zijn kleeding of uiterlijk mogen nog zoozeer de plaagzucht prikkelen, las tig te vallen of te bespotten. Met energieke kracht en met een ver blijdend en tot erkentelijkheid stemmend resultaat roeit Vargas de corruptie in het ambtenaren- en beambtencorps uit. Corruptie wordt uitgeroeid. Die corruptie was een algemeen verbreid en diep ingevreten kwaad. Van vele amb tenaren kon alleen iets gedaan worden gekregen, als hem de handen werden ge zalfd. Er waren ook we'l ambtenaren, die zich liet omkoopen tot ambtelijk ongeoor loofde handelingen. Van groot vernuft ge tuigden velerlei middelen om zich onrecht matig te bevoordeelen. Ook met deze practijken raakt het echter, al moet hier zeker niet worden voorbijgegaan, dat de strijd zwaar en moeilijk is, gedaan. Vargas stelt prijs op betrouwbare en eer lijke ambtenaren bij alle takken van staatsdienst en bij alle publieke diensten. Tegen corrupte ambtenaren wordt met onverbiddelijke gestrengheid opgetreden. En een behoorlijke salarieering en een verbeterde rechtspositie hebben bewerkt, dat den ambtenaren de verontschuldiging is ontvallen, dat zij wel wat onbehoorlijk over ambtelijke integriteit moesten den ken, als ze behoorlijk wilden bestaan. Dat ter bestrijding van knoeierijen niet wordt opgezien tegen omvangrijke maat regelen, blijkt onder meer hieruit, dat het aan de spoorwegen geleverde brandhout stuk voor stuk en zoo'n stuk is onge veer een halven meter lang en heeft den omvang van een dun dennenstammetje wordt gemerkt, teneinde te voorkomen, dat door samenwerking van leveranciers en spoorwegpersoneel geleverd hout nog eens wordt verkocht en geleverd. En hoezeer werd gerekend op en met de corruptie-waarschijnlijkheden, moge worden getypeerd door de volgende niet onvermakelijke geschiedenis. Slim moet men zijn. Ergens in Brazilië verschenen in de na bijheid van een groote fazenda ('landgoed) twee landmetêrs, die zich ijverig bezighiel den met het doen van opmetingen. Ze kwamen daarbij wel dicht in de buurt van de fazenda, maar vermeden zorgvuldig het terrein van het uitgestrekte landgoed. De fazendera wilde er haring of kuit van heb ben en noodigde de landmeters te dineeren. Tijdens den maaltijd onthulden de gasten, dat zij opmetingen deden voor den aanleg van een spoorweg. En ze vonden het met den gastheer jammer, dat de lijn niet over de fazenda zou komen en de fazendera dus het voordeeltje van landverkoop tegen goeden prijs, zou misloopen. De gulle gast heer gaf daarop te kennen, dat het hem wel wat waard zou zijn als de heeren een omweg over zijn terrein zouden projectee ren, en hij noemde een bedrag, dat steeds hooger werd, naarmate de aanvankelijke aarzeling der landmeters kleiner werd. Tenslotte bezweken dezen, voor de mede- deeling, dat het omwegje den fazendera wel tien contos waard zou zijn. In zulke gevallen geld: boter bij de visch. De gas ten borgen, na wederzijdsche beloften van stipte geheimhouding, de bankbiljetten in hun portefeuille, dronken nog een vriend schappelijk glas en namen met een knip oogje afschid. Den volgenden morgen waren ze echter uit hun pension verdwenen en bleek dat dat ze het landmeten eraan gegeven had den. zy waren in het geheel geen echte landmeters, maar wel een paar handige gauwdieven, die hun Pappenheimers ken den. Van den aanleg van een spoorweg was eenvoudig geen sprake. We kunnen er intusschen zeker van zijn, DE LUCHTBESCHERMINGSOEFENING. Heden, Woensdagavond, van half zeven tot zeven uur zal de heer G. Mante, in specteur voor de scheepvaart in algemee- nen dienst, voor de radio, op de golfleng ten 1875 m en 415.5 m, een toelichting ge ven op de maatregelen voor de luchtbe schermingsoefening in onze provincie, te houden op morgen, 27 October, voor zoo ver deze op de scheepvaart betrekking heeft. Waterschappen. Bij K.B. zjjn benoemd: met ingang van 1 Nov. tot voorzitter van het waterschap Schouwen, S. J. Gast, te Duivendijke; met mgang van 2 Dec. tot plaatsvervanger van den dijkgraaf van den stad-Philippinepol- der, Gh. St. J. Taelman, te Filippine; met ingang van 1 Nov. tot raad van den polder Walcheren, mr. M. C. van der Minne, te Middelburg. EEN BELANGRIJKE UITBREIDING. De heer H. M. J. Hoogesteger herdenkt heden het 12 -jarig bestaan van zjjn lunchroom op de Markt met een zeer be langrijke uitbreiding van zijn zaak, die al hier en tot verre buiten Zeeland, een goe den naam heeft gekregen. Het zeker niet het minst belangrijke deel der uitbreiding is mogelijk geweest door dat bij het pand Markt 12, waarin de lunchroom gevestigd is, pand 13 kon worden getrokken, en daarin beneden een voor Middelburg ruime eetzaal werd ge vestigd. Deze zaal is in alle opzichten modern ingekleed. Vloer, muuren, buffet en niet te vergeten de indirecte verlichting zijn allen het nieuwste op dit gebied, waarbij dan ook de meubileering kan worden ge voegd. Het hebben van zooveel meer ruimte dan vroeger heeft het den heer Hoogeste ger mogelijk gemaakt daarvan zes ver trekken te reserveeren voor hotelkamers en ook daar hebben wij een bezoek ge bracht en ons overtuigd van de nette be schildering en het passende behang, met daarbij alom vaste waschtafels, flinke slaapkamer-ameublementen en in een der kamers ook een ingebouwd bad. Vooral de kamers, die een vrij uitzicht over de Markt geven zullen zeker aftrek vinden. Wij brachten ook een bezoek aan de keuken, waar ook de nieuwste snufjes op het gebied van de verzorging van den in- wendigen mensch aanwezig zjjn, waarbij wij het eerste denken aan het fornuis, dat met centrale verwarming cokes zui nig gestookt wordt doch een groote warm te brengt. Hedenavond en morgenmiddag wordt de opening van het nieuwe deel der zaak eenigszins feestelijk gevierd. TENTOONSTELLING LUCHTBESCHERMING. Dinsdagmiddag drie uur opende burge meester Van Dusseldorp de tentoonstelling op het gebied van de luchtbescherming die in de openbare Fröbelschool aan de Bees tenmarkt gehouden wordt. Onder de vele aanwezigen merkten we o.a. een aantal burgemeesters uit de omliggende gemeen ten op. Na een kort woord van welkom van den voorzitter der plaatselijke afdeeling, ir. C. Reedijk, zeide burgemeester Van Dussel dorp, dat het hem in den regel een genoe gen is, tentoonstellingen te openen, doch thans doet hij dat met een zekere beklem ming, omdat deze tentoonstelling toont wat het menschelijk vernuft uitvond om den medemensch te verdelgen. Deze materie dat zulke mogelijkheden tot het verlede,n behooren. President Vargas zal er spoedig genoeg in slagen om de opvattingen inzake gemakkelijkheid van corruptie te veran deren. B. O. N. (Ingez. Med.) HOOFDSTUK XXH. Alvorens David naar beneden afdaalde, legde hij haar nog eens goed uit wat ze had te doen. Hij zag, dat ze zich met alle macht en kracht in bedwang hield. Het pak kaarsen, de lucifers zijn zaklan taarn en zijn revolver bond hij met de zij den ceintuur om zijn middel. Hij zou zor gen dat ze licht had om beneden te komen. Toen hij zag, dat de zakken van de jas, die ze nog droeg, met alle kleinere dingen wa ren gevuld, sloot hrj haar in zijn armen. „Ik ben er zeker van, dat alles in orde komt, lieveling", zei hij, er voor zorgende, dat zijn stem opgewekt klonk. „En zelfs, al kunnen wij er daar ook niet uit, hebben we nog de kans, dat er door hard te roepen in de richting, waaruit 't daglicht komt, hulp komt". Hij was zoo innig aangedaan, dat hij vreesde, dat zijn emotie hem te machtig zou worden. Laline bad in stilte en sprak geen woord ze bad om sterkte, dat ze niet weifel moedig zou zijn, wanneer ze alleen was ge laten ze bad om kracht voor haar vin gers om de zijden jurk los te kunnen knoo- pen van de deken ze bad om moed om zich in de ruimte te laten zakken, die haar, voordat David haar kon opvangen, zoo vree- selijk groot toescheen. Hij dacht aan den knoop. „Vrouwtje, het eenige, waarvoor ik bang ben is, dat de knoop tusschen je jurk en 't laken door mijn gewicht erg vast zal zit ten. Daarom moet je mijn zakmes gebrui ken, indien je dien niet kunt loskrijgen. Aan je jurk hangende, zal je ongeveer één meter tachtig zijn. Zelf ben ik één meter twee en tachtig, dus de afstand, waarover je je laat vallen, zal niet zoo heel groot zijn maar, hoe 't ook zij, ik zou 't niet kun nen verdragen, je te lang alleen te laten". Zij omhelsden elkaar innig, waarna David door de opening afdaalde en veilig beneden kwam, waar hij den kandelaar, die door den val gelukkig slechts verbogen en niet gebroken was, overeind zette, er twee kaar sen in deed en die aanstak. Toen plaatste hij den kandelaar wat verder weg, waar deze met de armen nog boven 't water uit kwam. Met een zonderling reflex in 't wa ter trilde het licht. Daarna bracht hij de andere voorwerpen in 't hooger gelegen, droge gedeelte in veiligheid, opdat zij hem niet zouden hinderen, wanneer hij Laline, zoodra ze 't touw losliet, opving. De blauw satijnen stoel was op zijn kant gevallen en onbeschadigd. Hij scheen hem zwaar, toen hij hem wegdroeg. Hij riep Laline toe: „Gooi me nu het kussen toe, lieveling, en dan de kruik en dan 't gebedenboek". Ze boog zich voorover en liet, zooals hij gezegd had, elk der voorwerpen vallen, die hij opving en in veiligheid bracht. Toen kwam hij terug en strekte zijn armen naar boven. Maar een plotselinge angst maakte zich van Laline meester. Ze had niet den moed de afdaling te ondernemen. Ze weerhield zich het uit te schreeuwen, meer kon ze niet, maar 't wilde kloppen van haar hart scheen haar te zullen doen stikken. Haar arme, kleine lichaam trilde als een blad in den wind. Ze liep in 't vertrek op en neer op en neer en werd eenige oogenblikken als vol komen krankzinnig. Toen hoorde ze David's stem roepen: „Laline! Laline! Kom je niet, snoesje?" Ze stond stil en met een doordringenden angstsnik riep ze: „David!" Hij begreep, wat er in haar omging en met kalme, geruststellende stem zei hij: „Moed houden, mijn dapper hartje". Dat deed haar weer flink worden. „Ik kom, David". Opgewekt antwoordde hij en begon vroo- lijk een van de jazzwijsjes, die ze aardig vond, te fluiten. Ze trok 't touw naar boven en trachtte den knoop los te maken, 't Ging heel moei.- lijk, want ze had geen kracht in haar ver zwakte, kleine vingers, maar met behulp van 't mes lukte 't haar tenslotte 't scheen eindeloos lang te hebben geduurd. Ze boog zich over de opening en keek in wat haar een gapenden afgrond leek toen wierp ze 't afgeknoopte stuk van 't touw naar David. Hij ving 't op riep haar toe: g „Je moet aan 't eind van je jurk een knoop leggen, lieveling, dan heb je, als je handen uitglijden, daaraan een houvast". Ook 't stuk van het touw bracht hij in vei ligheid door 't door de deur te gooien van droge vertrek. Zelfs Laline's armen beefden, maar ze gehoorzaamde en riep hem toe: „David ben je gereed?" „Ja, lieveling!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5