NATIONALE KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 17 OCTOBER 1938. No. 244. KERK EN SCHOOL. LALINE LESTER'S ROMAN De bankbreuk in de hoofdstad MIDDELBURG. yUSSINGEN. LÉVE NS V E R Z E KERING-BANK Voor 186,— Vjaars De chaos in Palestina. De toestand in Palestina wordt nog met den dag slechter. De Britsche hooge com missaris van het mandaat, sir Harold Mac Michael, heeft dezer dagen een bezoek aan Londen gebracht, om de Engelsche regee ring nauwkeurig te kunnen inlichten. Tij dens zijn afwezigheid nam de Arabische ter reur ontzettende afmetingen aan. Men heeit kunnen lezen, hoe zelfs een voorname Ara bier uit Jeruzalem, die het niet met de er- roristen eens was, in zijn eigen autoi naa een bergdorp is ontvoerd, waar eeni jg- raad" hem vonniste en het doodschieten, men hoort dagelijks van ,CA ^p+'firi p-pn°P van brieken, autobussen, nederzettingen, van aanslagen en moorden. Engeland, ofschoon Sd alle loyaal gedane voorstellen tot verbetering van den toestand in overweging te nemen, gevoelt, dat nu toch allereerst het prestige der mandaat-mogendheden moet worden hersteld. Er is juist thans Groot-Brittannië veel aan gelegen, zoo vlug mogelijk met het Palestijnsche vraagstuk af te rekenen. Immers, nóch in Europa, nóch in het Verre Oosten lijkt de staat van zaken geruststellend, wat ook lord Beaverbrook's Daily Express ter aanbeveling van een nieuwe „splendid isolation" moge beweren. Tot nu toe heeft de Britsche regeering er zooveel als in haar macht lag naar gestreefd, de van Genève ontvangen opdracht nauw gezet uit te voeren. Zij is daarbij al spoedig gestuit op moeilijkheden, want het bleek een onbegonnen werk om de belangen der twee voornaamste groepen, Arabieren en Joden, met elkaar te verzoenen. De over heid raakte weldra tusschen twee vuren. Eenerzijds achtte zij zich verplicht tot het nakomen der Balfourverklaring, waarbij de stichting van een Joodsch Nationaal Tehuis was beloofd, anderzijds wilde zij de Arabi sche bewoners, nog altijd in de meerder heid, niet afstooten. En dit te minder, om dat de gevolgen van zulk een conflict zich zouden doen gevoelen tot in de onmiddel lijke nabijheid der voornaamste verbindings wegen van het British Empire. Aan adviezen heeft het uit den aard der zaak Chamberlain e.s. niet ontbroken. Maar tot nog toe is de waarde dezer adviezen niet door practische toepassing bevestigd. De idee, om Palestina te verdeelen in een Arabische en Joodsche zóne, met een Brit- schen corridor, die Jeruzalem en de heilige plaatsen een verbinding naar de zee zou geven, heeft tot felle critiek geleid en zal niet verwezenlijkt worden. Bovendien heeft het ongeluk gewild, dat ze door de gebeur tenissen werd achterhaald en dat het Ara bische verzet tegen alle tot dusver geopper de plannen een revolutionnair karakter heeft aangenomen. Feitelijk strekt het ge zag van den mandataris zich niet verder uit dan over Jeruzalem, Tel-Aviv en Haifa. Zelfs waar voldoende troepen aanwezig zijn, is het burgerlijk bestuur machteloos, daar de rebellen een op vrees-aanjaging en inti midatie steunende terreur uitoefenen en er overal goed den schrik in hebben. De Ara bische politie bleek niet meer te vertrou wen en moest ten deele ontwapend worden, zoodat Britsche hulppolitie, hier en daar door Joden bijgestaan, de orde trachtte te handhaven. Wat haar slechts zeer ten deele gelukte. De bodem van het oude Heilige Land is wederom gedrenkt met bloed en het ziet er nog niet naar uit, dat het plan voor een wapenstilstand, als voorbereiding van den binnenlandschen vrede, veel kans op slagen heeft. Het z.g. Arabische bewind dat over een vrij groote troepenmacht be schikt, zal, alvorens den strijd te staken, deugdelijke waarborgen voor zijn positie verlangen en kreeg den steun van het te Cairo gehouden Pan-Arabische Congres, waar men ronduit de Balfour-deelaratie als waardeloos heeft gekwalificeerd. Ongetwijfeld hebben degenen gelijk, die een spoedige oplossing van het probleem aanraden. Spoed is vooral noodig, om ze kere elementen te dwarsboomen in hun plannen tot het scheppen van verwikke lingen, waaruit zij zoowel politiek als stof felijk voordeel hopen te slaan. Maar de vraag blijft vooralsnog: hoe wordt de op lossing verkregen? Geslaagd aan de Hoogeschool te Leuven voor doctor in de Rechten (2e ged.) de heer P. vein den Bemden te Domburg. Uit het Engelsch door W. A. C. 33). En er is iemand gekomen, voor wie je veel gevoelt!" riep hij triomfantelijk. „Ja" en ze snakte naar adem, want hl) hield haar zoo vreeselijk stevig omarmd. ..En Jack bewilligde in die schikking?" „Wel, hy kon niet anders. Jack zegt, dat liefde toewijding is". „En ik zeg, dat liefde actie is!" En weer sloot hij haar krachtig in zijn armen, zijn werk voor een oogenblik ver getende. Aan dit alles dacht David, toen hij dien volgenden morgen naar Laline keek, ter wijl ze op het ruwe kussen lag te slapen. Ja, liever zou hij met haar sterven, dan dat hij zou dulden, dat welke man ook, haar ooit van hem zou afnemen! Hij wist, dat ze hem oneindig lief had dat hij haar heer en meester was naar lichaam en ziel, maar deze uiting van zijn eigenaardig en despotisch temperament was voor haar geen reden, dal ze hem er minder om achtte. Dat was nu eenmaal zijn aard en in tegen stelling van de meeste mannen, kon hy slechts liefhebben, indien hij kon heerschen. Hoewel een groote mate van uiterlijk e schoonheid hem een tijdje wel zou kunnen boeien, zou hij toch nooit zijn vertrouwen of teederheid schenken, zonder voor het karakter eerbied te gevoelen. Toen Laline hem had gezegd, dat ze lie ver met hem zou sterven, dan met welken anderen man ook blijven leven was al de kracht van zijn ontroering naar haar PRINS BERNHARD WOONT LUSTRUM VIERING DER PADVINDERSVEREENI- GING „NEDERLAND" BIJ. Op feestelijke wijze vierde de padvinders- vereeniging Nederland in een algemeene le denbijeenkomst in het gebouw der A.M.V.J. te Amsterdam Zaterdag haar eerste lustrum, een lustrumviering, welke bijzon deren luister werd bijgezet door de aanwe zigheid van Z. K. H. Prins Bernhard, ko ninklijk commissaris der Nederlandsche padvinders. Des middags tusschen 5 en 6 uur werd voor het A. M. V. J. gebouw voor de hoofd leiders en mede voor den hoofdcommissaris Oosterlee van de Ned. padvindersvereeni- ging een défilé van de Amsterdamsche P.V. N.-troepen gehouden. Daarna vereenigden zich raad van toe zicht, bestuur en commissarissen aan een maaltijd, waarbij als gasten de hoofdcom missaris 'en de hoofdkwartiercommissarissen der N.P.V.-afdeeling Amsterdam, mede aan zaten. Even over 8 uur verscheen Prins Bern hard aan het gebouw, waar hij ontvangen werd door raad en bestuur der P.V.N. en hunne gasten, met wie Z.K.H. zich eenigen tjjd in een zijvertrek onderhield. Om kwart over 8 trad Z.K.H., gevolgd door dit gezelschap de groote zaal binnen, die zich inmiddels gevuld had met een 300- tal leiders, leidsters en voortrekkers, bene vens leden van plaatselijke besturen der P. V.N. De Prins, die gekleed was in padvin dersuniform werd begroet met het padvin derslied „Hoort, zegt het voort", dat staan de door alle aanwezigen met volle borst werd gezongen. De voorzitter ingenieur C. Beets, hield vervolgens een korte feestrede. Hij her dacht daarin de vijf jaren van padvinders leven der P.V.N., waarin de vereeniging zich door natuurlijke groei van 1400 tot 2750 jongens en leiders heeft uitgebreid, en bracht den leiders dank voor veel toewij ding en werk bij hun mooie taak, jongens te helpen vormen tot goede gezonde Neder landers, door het spel en den broederschap geest van den „chief", Baden Powell. Nadat de voorzitter onder daverend ap- plas van zijn vele jeugdige toehoorders zijn hooggestemde herdenkingsrede had ge ëindigd, werd een welvoorzien programma afgewerkt, een- programma, dat geheel ge vuld was met „eigen werk" van de padvind- sters en padvinders. Spelletjes, koorzang, een Hongaarsche dans en zelfs een „diplo matendans" wisselden elkaar af. Ieder nummer oogstte een zeer welverdiend en hartelijk applaus. De jeugdige lustrumvier ders vermaakten zich evenals de ouderen kostelijk. Betreffende verhouding tusschen de com manditaire Bankvereeniging Wiegerinck, Muschter en Co. en de verzekeringmaat schappij De Nationale Lloyd, die gevestigd is Keizersgracht 267, te Amsterdam en die, zooals wij reeds schreven, door de manipu laties van de bank ernstig is gedupeerd, vernemen wij nog het volgende: Ongeveer vier jaar geleden kocht de commanditaire bankvereeniging de aandee- len op van De Nationale Lloyd, zoogenaamd voor groepen menschen, die zich voor deze verzekeringsmaatschappij interesseerden, in werkelijkheid echter voor de bank zelf, die daardoor vrijwel de geheele financieele zeg gingskracht aan zich trok en de beschik king kreeg over de effectenportefeuille van de verzekeringsmaatschappij, die een waar de had van 450.000. Bovendien vertrouw den de beide bedrijfsleiders van de verze- keringmaatsehappij, de heeren Balsma en Borrius, de bank hun privé-bezit, tot een waarde van ongeveer een halve ton aan effecten toe. De bank kreeg hierdoor dus in totaal de beschikking over een half mil- lioen. Aanvankelijk ging alles uitstekend. De commissarissen van de bank en een zeer goed bekendstaande Amsterdamsche ac countant oefenden bij de bank geregeld controle uit en op papier werd alles uitste kend in orde bevonden. De effecten en dit is een groote fout werden echter Mij die controle nooit vertoond. Volgens de boeken berustte het effectenbezit bij de Kasvereeniging. Betrekkelijk korten tijd geleden kregen de beheerders van De Nationale Lloyd de overtuiging, doch niet de bewijzen, dat de zaken bij do commanditaire Bankvereeni uitgegaan en daarna was ze hem elk uur dierbaarder geworden, toen hy steeds meer liefiykheid by haar ontdekte, die verborgen lag onder de schaal van haar dwaze op voeding. Nadat zij den vorigen avond zoo'n beetje gedaan hadden of ze kibbelden, was ze zoo innig lief en meegaand geweest en ze vond, dat hy weer zoo verrukkelijk despotisch en bazig was. Ze hadden elkaar allerlei harts toehteiyk verliefde dingen gezegd, totdat zij tegen den ochtend in slaap waren gevallen. En nu lag ze daar zoo bleek en teer en hy zou na twee dagen, indien er van buiten geen hulp kwam en 't hem niet zou geluk ken een uitweg naar buiten te graven, haar moeten doodschieten en daarna zelfmoord plegen! Want hij begon de wreede folte ring van den honger te gevoelen en hoe zou 't zijn als 't oogenblik van hun laatste stukje chocolade en hun laatste teugje wa ter was aangebroken? Zou hun verstand dan uit zijn evenwicht geraken zouden ze afdalen tot het peil van kannibalen en elkaar willen opeten? Hij herinnerde zich een afschuwelijk ver haal te hebben gelezen van schipbreukelin gen in een open boot en hoe zij den ka juitsjongen tenslotte opaten. Hij was zich volkomen bewust, zqn geest niet zoo stevig in bedwang te hebben als gewoonlijk; rare en abnormale gedachten kwamen in zgn droomen op. Toen flitste een gedachte door zijn brein als ze eens moeder werd zijn kind! Dit zou te heeriyk zjjn en snel begon zijn bloed weer door zijn aderen te stroomen. Hy boog zich voorover en kuste haar op ging Wiegerinck, Muschter en Co. niet in orde v/aren. zy stelden aan de directie van hun verzekeringmaatschappij, die uitge oefend werd door de heeren Wiegerinck en Blonk de laatste is procuratiehouder by de commanditaire bankvereeniging den eisch, dat het effectenbezit van de verzeke ringmaatschappij moest worden getoond en bij een andere groote bank moest worden gedeponeerd. Gebeurde dit niet, dan zou den de beheerders van De Nationale Lloyd, die zich verantwoordelijk achtten voor de belangen van de verzekerden, de verzeke- ringsposten bij een andere verzekering maatschappij onderbrengen. De directie van de commanditaire bankvereeniging,, die dus tevens de directie voerde van de ver zekeringmaatschappij, ging op den eisch van hun beheerders niet in. Toen hebben de heeren Bijlsma en Borrius alle verzeke- ringsposten, behalve die van de transport verzekeringen, ondergebracht bij een groo te Deensche verzekeringmaatschappij. De belangen van de verzekerden zijn dus vei lig gesteld. De vraag is nu of de verzekeringmaat schappij door zal kunnen werken, wat waarschijnlijk wel het geval zal zijn. Te verwachten is, dat de officier van justitie ambtshalve het faillissement van de com manditaire bankvereeniging zal aanvra gen. Nadat de rechtbank het faillissement zal hebben uitgesproken, zal De Nationale Lloyd een regeling met den te benoemen curator moeten treffen, daar thans de be heerders van de Lloyd bijvoorbeeld geen geld op kunnen nemen, daar geldzaken ge regeld worden door de heeren Wiegerinck en Blonk, die moesten chêques en derge- ïyke stukken teekenen. Van de beide gearresteerde directeuren van de commanditaire bankvereeniging was bekend, dat de heer Muschter gaarne spe culeerde. Hem was nog kort geleden in een vergadering van de commissarissen van de bank verboden nog posities bij de beurs te nemen. In weerwil van dit verbod heeft hij Maandag weer een positie bij de beurs ge nomen. Deze kon nog tydig worden gean nuleerd en de bank trok zich hierop van de beurs terug. KINDERVERLAMMING MET DOODELIJKEN AFLOOP. Haarlem heeft zich een vierde geval van kinderverlamming voorgedaan. De patiënte een meisje van negentien jaar is Zaterdag in de Mariastichting overleden. PHILIPS OMROEPZENDER VOOR BURMA. Het Gouvernement van Burma heeft een 10 kw Philips kortegolf-omroepzender be steld, welke in Rangoon geplaatst zal wor den. Deze zender heeft een golfbereik van 3090 m. en is van het zelfde type als de vier reeds in Britsch Indië in gebruik zijnde Philips-zenders. Er zal voor Burma tevens een studio-installatie bijgeleverd worden. Burma is sedert April 1937 afgescheiden van Britsch Indië. Het is een autonome staat geworden en thans o.m. doende zijn radio-omroep te organiseeren. Handelsregister. Aan de in Handelsberichten opgenomen wekelijksche openbaarmakingen i.z. Het Handelsregister betreffende Zeeland ont- leenen wij het volgende: Kamer van Koophandel voor de Zeeuw sche Eilanden, Middelburg. N.V. A. Hollander's Manufacturenhandel, Goes, Lange Vorststraat 36. Manufacturen handel en aanverwante artikelen. Uitgetr. Dir.: P. F. Hollander. Nieuwe Comm.: Mevr. A. Kistemaker. Een ongelukkige reis. Te Terneuzen passeerde het van Oosten de komende Letlandsche s.s. Jaungelgava. De kapitein rapporteerde dat tengevolge van de zware zeeën die over dek en la ding sloegen een groot gedeelte der dekla ding, die uit hout bestond, en bestemd was voor Oostende, over boord is geslagen. Van Oostende is het schip via Terneu zen naar Gent vertrokken. Tijdens de vaart op dit traject is in de ruimen een begin van brand ontstaan. Het schip had o.m. een lading vlas in de ruimen zoodat zeer waarschijnlijk de oorzaak in broeiing moet worden gezocht. De bemanning tracht het vuur te dooven. Het schip heeft de reis voortgezet. EEN AFSCHEID. Op treffende wijze hebben Zaterdagmid dag ouders en vele anderen afscheid ge nomen van mejuffrouw M. E. S. Rosen- daal, die meer dan een kwart eeuw haar beste krachten aan de aanvangsklasse van school J heeft gegeven en thans door ziek te haar taak moest neerleggen. Na een korte inleiding door het hoofd der school, den heer P. van Roon, nam de voorzitter der oudercommissie, mr. Th. Portheine, het woord. In zijn gevoelvolle rede stelde spr. de verdiensten der schei dende onderwijzeres in het licht en bood namens de ouders van leerlingen en oud leerlingen als stoffelijk blijk van dank baarheid en waardeering een fraai Per zisch tapijt aan, terwijl kinderen uit de verschillende klassen hun juffrouw kleine re geschenken en bloemen overhandigden. De wethouder van onderwijs, de heer M. H. Boasson, bracht vervolgens den dank van het gemeentebestuur over voor de wyze waarop mejuffrouw Rosendaal haar taak steeds had verricht, waarna de heeren Bakker en Van Roon haar huldig den. Diep bewogen dankte mej. Rosendaal voor ai de bewijzen van liefde en waardee ring. Terwijl de dames van het huldigingscomi té thee schonken, konden de talrijke moe ders en vaders persoonlek afscheid nemen van „juffrouw Rosendaal!' wier naam, zooals een der sprekers opmerkte, onaf scheidelijk van school J in dankbare her innering zal blijven voortbestaan. Luchtwachtdienst. Zaterdagmiddag kwamen tweemaal vlieg- vliegmachines over, die speciaal vlogen voor de luchtwachtoefening van dien dag en wier komst dan ook via Scheveningen- radio werd aangekondigd evenals het waar nemen van andere eskaders, die op dezen dag aan de oefeningen boven geheel Ne derland deelnamen. Op de plaatselijke waarnemingsposten, dus ook hier, werd genoteerd hoe de ma chines vlogen, en hoe de berichten binnen kwamen. HET JUBILEUM VAN DEN V.B.B. De receptie, welke het bestuur van den Vlissingschen Bestuurdersbond, te gelegen heid van haar 30-jarig bestaan Zaterdag middag in het Concertgebouw hield, mocht zich in een bijzonder groote belangstelling verheugen. Daar zagen we o.a. den burge meester van Vlissingen, den heer C. A. van Woelderen; den wethouder van onderwijs, den heer W. P. Edelman; den directeur van gemeentewerken, den heer C. Ouwe hand; den directeur van Maatschappelijk Hulpbetoon, den heer Hartland; den heer ROTTERDAM verzekert 26-jarige de volgende uitkeringen S* Bij overlijden binnen 39 jaar: 1) 1000,— terstond betaalbaar, 2) ƒ1000,— gezinsrente per jaar, 3) 5000,— op einddatum. Bij leven na 39 jaar: ƒ5000,— benevens 1000,— bij later overlijden. (Ingez. Med.) haar mond. Ze opende de oogen en voordat ze goed wist, waar ze eigenlijk was, straalde hem daaruit haar liefde tegemoet. Haar blik was zwak. David, ik droomde dat we weer op de boot waren onder de sterren den laatsten avond toen ik je niet zag. Het sterrenlicht bescheen ons. O, mqn schat, wat heb ik je toch lief Ze sprak den zin stootend uit, alsof een opgesloten emotie ontsnapte. Toen wendde ze zich naar hem toe en sloeg haar armen om zijn hals, terwijl ze zich vast tegen hem aandrukte. Dien dag was er iets vreemds in hun ge moedstoestand; zij vertelden elkaar sprook jes en akelige verhaaltjes van kabouter mannetjes, die ze ieder in hun kinderjaren hadden gelezen. David werkte uit alle macht en toen het uur van hun tweeden maaltyd aanbrak, was de hoop ir zijn hart begonnen te ont kiemen. Hij geloofde werkeiyk, dat hij bin nen een uur of twee de trap zou bereiken. Laline was extra vroolijk. Ze hielden be spiegelingen omtrent hetgeen de anderen wel zouden doen en hoe lang 't wel zou du ren voordat zij hen vonden. „Als Fergusson maar bij hen was; die zou zeker een goed plan uitdenken", merk te David op. „Jack is een beste kerel, maar veel hersens heeft hij niet". „En van mijn lieve tante gaat ook niet veel uit! Maar Celestine is bq haar en David, denk je ook niet, dat de boeren den ouden priester zullen gaan zoeken en de auto ontdekken? De politie zal toch zeker wel bezig zijn ons op te sporen?" Als de auto niet in de lucht is gevlogen en dat is ze zeker niet dan vinden ze ons stellig, mits wij in staat zijn ons leven zoo lang te rekken. Je bent zoo ontzaglik moedig, lieveling, dat ik er me geen begrip van kan vormen, hoe hongerig je je wel gevoelt". „Ik heb heelemaal geen honger, David, 't Zou veel beter zijn als jij mijn halve plak chocolade opat, omdat jij moet werken. Vindt je dat niet juist?" Hij vond 't zeer juist. „Als ik voel, dat ik van honger niet meer zou kunnen graven, zal ik 't doen". „Wat is liefde toch iets vreemds, vindt je niet?" zei ze dadelijk daarop. „Indien je me vroeger had gezegd, in staat te zijn iemand, die zich in drie dagen niet had ge- wasschen en die een en al stoppeligheid is, hevig te aanbidden, zou ik er om gelachen hebben en toch krijg ik je elke minuut meer lief". „En ik jou, mijn snoesje maar jy ziet er dan ook nog net zoo keurig uit, als toen we vertrokken, heerlijk schepseltje". „Myn nagels zijn niet meer zoo goed ge polijst, maar ik heb wat poeder op mijn neus en dat houdt 't zelfrespect er in", en terwijl ze haar poederdoosje van lapis met diamanten nam, lachte ze zachtjes. Ze voel de zich erg zwak en zenuwachtig. Bepaald honger had ze niet geen hevig verlan gen naar voedsel; maar een akelig gevoel van leegheid. Maar ze kreeg allerlei dwaze gedachten in haar hoofd. Wanneer ze een oogenblik alleen in de „huiskamer", zooals zij nu het oorspronkelijke bomvrije onder (Ingez. Med.) L. Onderdqk uit Middelburg, namens het ge west Zeeland der S.D.A.P.; den heer A. Weststrate, voorzitter federatie van be* stuurdersbonden in Zeeland, en verder vele bestuurders van diverse modern georgani seerde bonden en vele particulieren, terwijl van diverse organisaties bloemstukken en gelukwenschen waren ontvangen. Achter de bestuurstafel prqkten de vaandels en vlag gen van de aangesloten organisaties. Nadat de voorzitter, de heer J. van der Peijl, allen had werkom geheeten, in 't bij zonder den burgemeester en den wethouder, waarbij spr. memoreerde dat het de eerste maal is dat de overheid op deze wijze blijk geeft van belangstelling voor het werk van den V.B.B.heeft spr. een tamelijk uitvoerig overzicht gegeven van het ontstaan en de ontwikkeling van den V.B.B. gedurende haar 30-jarig bestaan. Burgemeester Van Woelderen heeft daarna het bestuur geluk- gewenscht met dit jubileum en nogmaals hulde gebracht voor het zeer vele dat door den V.B.B. is tot stand gebracht in het be lang van de arbeiders. De voorzitter van de bazaarcommissie, wethouder A. Rorqe, heeft daarna dank ge bracht voor de groote medewerking die de commissie van den V.B.B. heeft ondervon den, waardoor de bazaar zeker een groot succes zal worden. Daar de V.B.B. geen enkel voordeel van dezen bazaar wil accep teeren, zoodat de opbrengst uitsluitend ten goede komt aan de cultureele instellingen, hebben de aangesloten organisaties ge meend den V.B.B. een passend geschenk te moeten aanbieden en wel in den vorm van een prachtige vlag. Voorzitter v. d. Peijl ontving een fraai schilderij, terwyi aan de 4 mede-oprichters van den V.B.B., n.l. de heeren Praag, König, Sinke en Disser, ieder het binnenkort ver schijnende boekwerk „een kwart eeuw par lementaire geschiedenis" zal worden aange boden. Vervolgens voerden nog het woord de heer A. Weststrate uit Hansweerd, namens de federatie van bestuurdersbonden in Zee land; de heer L. Onderdijk uit Middelburg namens het gewest der S.D.A.P., die o.a. de goede samenwerking tusschen Middelburg en Vlissingen roemde, iets dat vroeger wel eens anders is geweest; de heeren Jasperse en De Roo namens de Vlissingsche en Sou- burgsche metaalbewerkers; de heer Krui komen noemden, moest zijn, verbeeldde ze zich rare gezichten te zien, die haar van uit de hoeken aangluurden. „David", vroeg ze, toen ze weer naar zijn graafwrek terugkeerde, „zouden we niet voortdurend wat meer licht kunnen aan hebben? Er zq'n kaarsen genoeg voor den tijd, dien we misschien nog hebben te leven zelfs al brandden we er vier per dag op eh 't zou prettig zijn als 't wat lichter was vindt je ook niet?" Hij raadde waaraan ze dacht en meende dat ze hem met een bitter lachje om haar mond aankeek, toen er een groote klomp aarde neerstortte, die al zijn werken van 't laatste half uur te niet deed. Misschien haalde ook zij zich dwaze dingen in haar hoofd. „Zeker, lieveling, steek in elk geval drie kaarsen aan en ga dan rusten. Slaap ver drijft den tyd en dan kom ik straks met goed nieuws bij je." „Ik heb er een hekel aan, je alleen te laten werken. David, wat zou je er van zeggen, als we eens een sigaret opstaken?" Hij hield even op met graven. Om de een of andere onverklaarbare re den hadden zij tot nu toe vergeten, dat zij er eenige bezaten. „Ik heb er vier in mijn étui ik was van plan het in Amiens by te vullen, maar ik was zoo verliefd op je, dat ik 't vergat!" „En ik zes in 't mijne", en ze presenteer de hem uit haar blauwe étui, „zullen we 't doen?" „Vooruit dan maar!" (Wordt vervolgd».

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5