MIDDELBURGSCHE COURANT
GOESCHE COURANT
Daladier verantwoordt zich.
stf at Rooken
De Kamer geeft de regeering een nieuwe
volmachttot 15 November a.s.
V olmachten-ontwerp.
De debatten in het
Engelsche Lagerhuis
Vragen over de Duit-
sche radiopropaganda
Besprekingen te Rome.
Regeeringscrisis te Praag.
Hongaarsche eischen.
Dagblad. Uitg. N.V. De Middelburgsche Crt.
Bureauxte MIDDELBURGSt. Pieterstr. 28,
Telefoon Redactie 269, Administratie 139;
te GOESTurfkade Tel. 17. Postgiro 43255.
Abonnementsprijs voor Middelburg en Goes
f 2.30, elders f 2.50 per kwartaal. Week
abonnementen in Middelburg en Goes 18 ct.
vAisin noe risv
Advertentiën 30 ct per regel, ingezonden
mededeelingen 60 ct p. r. Bij contract lager.
Tarief op aanvraag. Familieberichten en
dankbetuigingen minimum f 2.10. „Kleine
Advertenties", max. 6 regels, 75 cent, bij
vooruitbetaling. ,Brieven, of adres bureau
v. d. blad" 10 ct extra. Bewijsnummers 5 ct.
Wij zullen allen heengaan van de
aarde en vergeten worden, doch het
goed, dat wij gedaan hebben, zal blij
ven voortleven.
Gistermiddag kwam de Fransche Kamer
bijeen voor het aanhooren van een ver
klaring van minister-president Daladier,
over zijn reis naar München en alles wat
daarmee samenhangt.
Daladier begon zijn verklaring met de
volgende woorden:
„In de afgeloopen weken heeft de we
reld zich met angst af kunnen vragen, of
zij niet in een oorlog gewikkeld zou worden.
Op het oogenblik komen wij U rekenschap
afleggen vein onze werkzaamheid en wij
kunnen U zeggen, dat wij den vrede heb
ben gered."
De minister-president zette vervolgens
uiteen, hoe het Sudeten-Duitsche probleem
langzamerhand uitgroeide tot een interna
tionaal conflict, zoo gevaarlijk als men se
dert den wereldoorlog niet beleefd had. Op
het laatste oogenblik toen redding bijna niet
meer mogelijk scheen, werd besloten tot de
conferentie van München.
Er was toen geen sprake meer van een
formule of van voorstellen, doch ei was
slechts sprake van het redden van den vre
de. Daladier heeft geen spijt van zijn han
delwijze. Liever zou hij gezien hebben, dat
alle betrokken mogendheden aanwezig
waren geweest, doch er was geen tijd voor
uitstel. De uitslag van de besprekingen te
München is bekend. Uit de ontvangst, welke
de vier staatslieden in hun respectieve
hoofdsteden is bereid, blijkt wel, dat de vol
ken den vrede wenschen. De overeenkomst
van München was ook een groote winst op
het memorandum van Godesberg. Tsjecho-
slovakije heeft internationale garanties ge
kregen. Frankrijk en Engeland hebben de
nieuwe grenzen gegarandeerd tegen een
niet uitgelokten aanval, Duitschland en
Italië zullen garandeeren zoodra het vraag
stuk der Poolsche en Hongaarsche minder
heden geregeld zal zijn. Verder is een inter
nationale commissie ingesteld tot regeling
van de verschillende vraagstukken. Indien
de Fransche en Britsche legereenheden
straks geroepen zullen worden om in de
gebieden, waar een volksstemming zal wor
sen gehouden de orde te handhaven, dan
zullen zij dit doen in het bewustzijn, dat zij
deze gebieden en de geheele wereld een
oorlog hebben bespaard. De overeenkomst
van München zal het gebied van Tsjecho-
slovakije verkleinen, doch de republiek zal
vrij blijven leven.
Minister-president Daladier verklaarde
verder, dat de leiders van Tsjechoslovakije,
president Benesj, Hodza en generaal Sirovy
een hooge opvatting hadden van hun plicht
jegens hun vaderland en jegens de mensch-
heid. Door het aannemen van de overeen
komst van München heeft generaal Sirovy
bewezen, dat hij wist, dat het zijn plicht
was het leven van het land te redden, om
een herstel mogelijk te maken. Daladier
heeft een groote bewondering hiervoo
Spr. wees er vervolgens op, dat men erin
is geslaagd den vrede te redden door het
toonen de rechtvaardigheid te willen en
door loyaal te zijn, door te onderhandelen
ais mannen, die overtuigd zijn den waren
v.-eg des vredes te bewandelen. Hierbij
steunde men op het vertoon van zijn kracht
niet als middel van intimidatie, want men
behoeft r-r niet meer aan te denken
Duitschland te intimideeren, evenmin als
men eraan kan denken Frankrijk te inti
mideeren, doch door het toonen van zijn
kracht stond men als gelijke tegenover ge
lijke. Men kan niet onderhandelen met een
man of een volk, zonder eerst de achting
te hebben gewonnen. Daladier heeft te
Duiisehland voor Frankrijk was gegrond
vest op het feit, dat men overtuigd was,
dat Frankrijk bereid was te strijden om
te verhinderen, dat tekort zou worden
gedaan aan zijn vitale belangen of aan
zijn gevoelens van rechtvaardigheid. Men
moet, aldus Daladier,» het land hier de
eer brengen, welke het toekomt, op de eer
ste oproep hebben de jonge troepen en de
strijders uit den grooten oorlog zich achter
hun vaandels geschaard en in weinig uren
vormden zij een onoverkoombaren wal tot
verdediging van het land.
De minister-president bracht ook hulde
aan de burgerbevolking, welke zonder
morren de voorschriften van de militaire
autoriteiten is nagekomen. Dit alles heeft
Frankrijk de achting bezorgd van zijn bu
ren, aangezien iedere oud-strijder achting
C06 vi VOOr een anderen oud-strijder, wel
ke kleur ook zijn uniform heeft gehad.
1^l.1I}lster-President wees verder op de
verschillen van levensopvatting, welke be
staan tussehen Frankrijk en Duitschland
en Italië, doch ook met andere volken,
die een andere opvatting hebben, leeft
Frankrnk in goede vriendschap Onge
acht de regeeringsvorm wenschen de vol
ken vrede. Op het oogenblik moet de vre
deswil van de geheele wereld vereenigd
worden. In het belang van den vrede wil
Frankrijk nieuwe vriendschap voegen bij
de oude.
Bij zijn aankomst te Le Bourget heeft
de minister-president gevoeld, dat de vre
de nog niet definitief heeft overwonnen,
doch iederen dag weer verdedigd moet
worden. Hij is zeker gevoelig voor het
vreugdebetoon van het volk, doch als lei
der der regeering moet hjj aan de toe
komst denken. Nu de vrede gered is, moet
het land nieuwe energie toonen. Men
moet den vrede weten te bewaren en op
onwrikbare grondvesten plaatsen. Dit is
mogelijk, aangezien te Müchen in enke
le uren het aanschijn der wereld geheel
is gewijzigd. Het zou in Frankrijk thans
een misdaad zijn de polemieken te her
vatten, welke voor de oplossing werden
gevoerd. De minister-president heeft reeds
verklaard, dat de beide stroomingen, wel
ke in het land tot uiting kwamen, voort
kwamen uit denzelfden wil. Hij wil ze
thans niet meer onderscheiden, zij zijn
samengevloeid in de bewonderenswaardige
beweging, welke alle zonen van het land
naar hun vaandels deed stroomen, onge
acht sociale omstandigheden, godsdienst
persoonlijke overtuiging. Op het oogenblik
moeten alle Franschen, die het wel van
den staat willen, zich beschouwen als in
staat van permanente mobilisatie voor den
dienst des vredes en het vaderland. De
eerste plicht van allen is te werken met
alle kracht op de plaats waar zij zijn ge
steld. De vrede zal slechts gehandhaafd
blijven, wanneer als gelijke kan worden
gesproken met de omringende landen,
wanneer de financien gezond zijn en de
begrooting in evenwicht en indien men
kan rekenen op alle hulpmiddelen van het
land. De vrede kan slechts gehandhaafd
blijven, wanneer in Europa en de geheele
wereld nieuwe beginselen worden uitge
werkt en overal, waar nog een oorlog
woedt, een regeling wordt getroffen. Al
les wat haat opwekt en Franschen tegen
Franschen ophitst moet worden be
schouwd als verraad. Het land moet een
moreeie ommekeer ondergaan. Tijdens de
dagen van de mobilisatie is de eenheid
hersteld en men moet zich niet verliezen
in nieuwe twisten.
Om dit tot stand te brengen moet de
regeering kunnen handelen en derhalve
heeft zij besloten het parlement te ver
zoeken haar de middelen hiertoe in de
hand te geven. „Het is aan u ons deze
middelen te geven, of ze te weigeren", zoo
besloot Daladier zijn verklaring, „doch
weet wel, dat het gaat om het belang en
zelfs het leven van het vaderland.
Er was een zeer groote belangstelling,
ook op de publieke tribune, voor de rede
van Daladier. Hij werd herhaaldelijk toe
gejuicht en aan het slot werd hem een ova
tie gebracht.
De debatten.
Na de verklaring van den minister-pre
sident begonnen de debatten. Onder het ap
plaus van allen verklaarde de afgevaardigde
van het departement der Beneden Rijn,
Walter, dat Elzas Lotharingen in dienst van
Frankrijk zou staan onder alle omstandig
heden.
De communist Peri verklaarde te betreu
ren, dat de Sovjet Unie'niet tegenwoordig
is geweest bij dë besprekingen te München.
Louis Marin veroordeelde het gebruik van
geweld. Onder toejuichingen verzocht hij
vervolgens de regeering een ambassadeur
te Rome te benoemen. Tenslotte bracht Ma
rin hulde aan Tsjechoslovakije, dat onmete
lijke offers heeft gebracht om den vrede te
bewaren.
Ook Leon Blum wenschte de regeering
geluk met het behaalde resultaat, hij be
treurde evenwel het lot van Tsjechoslova
kije, dat zich voor de rust van Europa heeft
opgeofferd. Hg stelde in Frankrijk hen ver
antwoordelijk, die de actie van den Volken
bond hebben doen mislukken.
De Kerillis tenslotte verklaarde, dat vol
gens zijn meening Duitschland niet in staat
was om oorlog te voeren, doch het heeft
gebruik gemaakt van den toestand. Hij
sprak lang over de bedoelingen, welke vol
gens hem Duitschland in Europa heeft en
zeide, dat alle Franschen één moeten zijn
om den toestand meester te worden.
De zitting werd vervolgens eenige uren
geschorst, om de afgevaardigden gelegen'
heid te geven zich te beraden over een in
middels ingediend volmachten-ontwerp (dit
vormt de „middelen", waarover Daladier
het aan het slot zijner rede had). Het wets
ontwerp geeft de regeering de volmacht,
om tot 15 November a.s. bij decreet (dus
buiten het parlement om) al die financieele
en andere maatregelen te nemen, welke ze
noodzakelijk acht, om den financieelen en
economischen toestand in Frankrijk geheel
gezond te maken, precies dus als reeds eer
der is geschied.
Aanvankelijk had de regeering een ter
mijn tot 31 December van dit jaar voorge
steld. Dat was enkele partijen echter te
lang. De datum werd toen veranderd in 15
November.
Omstreeks 2 uur vannacht kwam het tot
stemming: met de groote meerderheid van
331 tegen 78 stemmen verklaarde de Ka
mer zich accoord.
De tegenstemmers waren in hoofdzaak
communisten.
De tweede dag van het debat in het La
gerhuis over de overeenkomst van Mün
chen heeft niet veel bijzonders meer opge
leverd.
De eerste spreker van de oppositie Her-
bert Morrison oefende kritiek op het feit
dat de premier in zijn rede van Maandag
het woord Volkenbond niet eens genoemd
had en van eenige samenwerking met Rus
land evenmin had gerept. Chamberlain was
naar Hitier gegaan, bijna als een smeeke-
ling, maar niet als de kampioen van Enge
land, Frankrijk, Tsjechoslovakije en Rus
land en hij had de democratische beginse
len tegenover de aanvallen van Hitier niet
eens verdedigd. Volgens spreker was het
oorlogsgevaar alleen een tijdlang opgescho
ven en was de toestand van Engeland ge
vaarlijker dan voor de missie die de premier
dat moest hij toegeven in elk geval
tot een goed einde had gebracht. Maar de
missie zelf had Engelands prestige en aan
zien misschien evenveel in de wereld ge
schokt als een verloren oorlog zou gedaan
hebben.
Maxton, de leider der onafhankelijke ar
beiderspartij, had ditmaal niets dan woor
den van lof voor den premier, die een vre
deswerk had volbracht, waarvan de betee-
kenis thans nog niet goed overzien kon
worden. Ofschoon spreker nog niet kon ge-
looven aan de mogelijkheid van een wereld
vrede, in verband met de heerschzucht van
de kapitalisten, zoo had de premier toch
volkomen gelijk gehad dat de fundamenten
voor den vredesbouw thans stevig gelegd
waren.
De conservatief Amery was het met den
vorigen spreker eens dat de gebeurtenissen
der afgeloopen weken nu nog niet overzien
en dus evenmin op hun juiste waarde be
oordeeld konden worden, maar voorloopig
gevoelde hij brandende schaamte dat het
lot van een klein en dapper volk was opge
offerd aan de heerschzucht van een dictator,
die met deze gemakkelijke overwinning on
getwijfeld niet tevreden zou zijn. Reeds
doemde het vraagstuk der koloniën op den
achtergrond op en de premier had niet ver
teld wat Hitier zou doen als de regeering,
zooals haar plicht was, „neen" zou zeggen
op een eisch van afstand. Blijkbaar wist
Hitier reeds dat de regeering niet „neen"
zou kunnen zeggen, anders had hij niet kun
nen pralen dat dit vraagstuk niet tot een
oorlog leiden kon.
De minister van handel, die de sprekers
beantwoordde, zeide dat Chamberlain door
zijn doortastend optreden een basis gescha
pen had voor verstandige discussies van ge
vaarlijke problemen die onvermijdelijk zon
der zijn tusschenkomst op oorlog waren uh
geloopen. Het overgroote deel van het volk
en van de geheele wereld voelde dat ook
zoo en was den premier dankbaar en be
schouwde Chamberlain als den vredebe
waarder die hij geweest was. Zoo krachtig
was de premier in alle drie zijn ontmoetin
gen met Hitier opgetreden, dat deze een
groot deel van zijn oorspronkelijke eischen
had teruggenomen of verzacht en dat was
voor een man in zijn positie een groote te
gemoetkoming geweest. De regeermg zou
nu rustig voortgaan met haar politiek die
er op gericht was de oorzaken van onrust
en verdeeldheid in de wereld uit den weg
te ruimen en zij was daarbij verzekerd van
den steun van het Huis en van het land.
Voor het debat over de buitenlandsc'ne
politiek hervat werd heeft de arbeidersaf
gevaardigde Grenfell den eersten minister
een vraag gesteld over het voortduren van
de propaganda der Duitsche radiozenders
die „de bedoeling heeft verdeeldheid "tus
sehen Tsjechen en Slowaken te zaaien en
de kansen op het herstellen van een „Tsje-
choslovaakschen staat te bederven". Gren
feil vroeg, of Chamberlain stappen zou on
dernemen met het oog op de waarborgen
van het accoord van München.
Chamberlain antwoordde, dat de minis
ter van buitenlandsche zaken stappen heeft
gedaan om tot een officieel onderzoek te
komen. De Britsche ambassadeur te Ber
lijn heeft reeds bij de Duitsche regeering
gewezen op de wenschelijkheid van mati
ging in de Duitsche pers en radio. Cham
berlain zeide het beter te achten het rap
port van den ambassadeur af te wachten
alvorens men verdere stappen zou overwe
gen.
Attlee sprak over den duur van deze bij
zondere zitting en zeide dat tot de dringen
de zaken, welke behandeld behooren te wor
den, de voorgestelde waarborgen voor Tsje
choslovakije, de leening aan datzelfde land
en de door de crisis veroorzaakte uitgaven
behooren. Chamberlain antwoordde, dat hij
deze kwestie zou beschouwen en daarover
nog een verklaring zou afleggen, hoewel hij
niet noodzakelijk het standpunt van Attlee
zou aanvaarden.
Een amendement van de Arbei
derspartij.
De fractie der Arbeiderspartij heeft een
amendement ingediend op de motie van
vertrouwen, welke de regeering stelde. In
dit amendement wordt gezegd, „dat het
Huis, hoewel het zeer verlicht is door de
gedachte, dat de oorlog voorloopig is be
zworen, niet een politiek kan goedkeuren
welke heeft geleid tot het opofferen van
Tsjechoslovakije onder de bedreiging met
wapengeweld, tot vernedering van ons land
en tot het in gevaar brengen daarvan. In
het besef, dat alle volken oprecht verlan
gen naar een duurzamen vrede, vraagt het
Huis steun voor de methoden vag collectie
ve veiligheid door middel van den Volken
bond en een onmiddellijk initiatief van de
Britsche regeering voor het bijeenroepen
van een wereldconferentie, die moet stre
ven naar de verwijdering van economische
en politieke grieven, welke den vrede be
dreigen."
Vermoedelijk zal morgenavond over de
motie en dit amendement worden gestemd
Chamberlain wil daarna dan de Lagerhuis
zitting tot 1 November verdagen.
Incident in het Lagerhuis.
Gisteravond heeft zich een incident voor
gedaan. Op de publieke tribune sprong
plotseling een jonge vrouw op en
schreeuwde den afgevaardigden toe: „Wij
willen waarheid en vrede, niet het fascisme
Wy staan op de bres voor de waarheid,
doch gy hebt de jeugd van dit land verra
den". De vrouw werd voor zij uit kon spre
ken door een suppoost bp de schouders ge
grepen en van de tribune verwyderd.
Optimistische verwachtingen.
Lord Perth, de Britsche ambassadeur te
Rome heeft gisteren een langdurig onder
houd gehad met den Italiaanschen minister
van buitenlandsche zaken, graaf Ciano.
Naar Havas meldt, is dit onderhoud van
zeer groot belang geweest. Havas vernam,
dat de gedachtenwisselingen tegelijkertijd
betrekking hadden op den internationalen
toestand en op de kwestie der Britsch-Itali-
aansche betrekkingen.
De toestand heeft een ander aspect se
dert de byeenkomst te München en het be
sluit van Frankrijk een ambassadeur te ac-
crediteeren bij den koning en keizer, Victor
Emmanuel III. Het is duidelijk, dat Lon
den, in overeenstemming met Parijs han
delende, de liquidatie wenscht te verhaas
ten van de tussehen Engeland en Italië han
gende kwesties.
Aan den anderen kant heeft Italië het
grootste belang bij een spoedig doen toe
passen van het op 16 April j.l. door Ciano
en Perth onderteekende accoord. Gezien dit-
door beide partijen gewenschte resultaat,
moet dus nog slechts een compromisformu
le gevonden worden o.m. betreffende het
probleem der terugtrekking der buitenland
sche strijders uit Spanje. In politieke en di
plomatieke kringen te Rome was men gis
teravond geneigd te denken, dat Rome en
Londen op weg zijn naar een regeling in
deze aangelegenheid en men sluit de moge
lijkheid niet uit, dat binnenkort een sym
bolisch gebaar door Italië zal worden ge
maakt, ten opzichte van de Italiaansche
„vrijwilligers" in Spanje.
Een nieuw kabinet-Sirovy ge
vormd.
Gisteravond is plotseling de Tsjechoslo-
vaaksche regeering afgetreden. De crisis
duurde echter slechts enkele uren. Gene
raal Sirovy heeft een nieuw kabinet ge
vormd, dat als volgt is samengesteld:
Minister-president en minister van lands
verdediging, generaal Sirovy, minister van
buitenlandsche zaken Chvalkovsky, minis
ter van binnenlandsche zaken Czerny, fi
nanciën Kalfus, sociale zaken Zenkl, minis
ter zonder portefeuille Bukhovsky, de pre
sident der sokols en drie Slovaken: Karvas
Caidad en Sajnor.
Men vermoedt, dat deze kabinetswisse
ling verband houdt met de nieuwe moeilijk
heden, welke Praag van de zijde der Slova
ken ondervindt. De autonomistische Slova
ken blyven eischen stellen, welke de Tsje
chen niet schijnen te willen inwilligen. Ook
de Roethenen, die het Oosten der republiek
bewonen, zijn weer in actie gekomen. Zij
stellen zich thans achter de autonomisti
sche Slovaken. Of de opneming van drie
Slovaken in het nieuwe kabinet de moei
lijkheden uit den weg zal ruimen, schijnt
aan twyfel onderhevig.
Het Hongaarsche Teflegraafagentschap
deelt mede:
In een nieuwe nota welke aan de Tsje
choslovaaksche regeering op 3 October i:
overhandigd door den Hongaarschen ge
zant te Praag, heeft de Hongaarsche re
geering den wensch uitgesproken, dat de
TsjechischHongaarsche onderhandelin
gen in een vriendschappelijke sfeer zou
-den worden uitgevoerd. Te dien eb
heeft de Hongaarsche regeering de Tsje-
choslovaaksche uitgenoodigd de volgende
maatregelen te nemen:
1. Invryheidstelling van alle Hongaar
sche politieke gevangenen.
2. Onmiddellijk met verlof zenden van
alle Hongaarsche soldaten, die in het
Tsjechoslovaaksche leger dienen, opdat zij
huiswaarts zullen kunnen keeren.-
3. Organisatie van detachementen on
der gemengde bevelvoering voor de hand
having van de orde in de Hongaarsche
gebieden in Tsjechoslovakije.
4. Bezetting van twee grenssteden door
Hongaarsche troepen als „symbool" voor
de aan Hongarije af te stane gebieden.
De Hongaarsche regeering heeft voor
gesteld de onderhandelingen op 6 October
te beginnen te Komarom. De Hongaarsche
delegatie zal gepresideerd worden door
Kanya, den Hongaarschen minister van
buitenlandsche zaken.
Henleinisten age eren in ge
bieden naast de aigestane
zones.
Volgens een officieel communiqué van
het Tsjechoslovaaksche Telegraafagent-
schap blijft de Duitsche bevolking in de
grensstreken kalm. Daarentegen ontplooi
en bendes Henleinisten een illegale acti
viteit in Zuidwest-Bohemen, in de gebie
den, grenzende aan de streken, die door
de Duitsche troepen zijn bezet. Te Kas-
perske Hory hebben benden eenige open
bare gebouwen gesloopt. Een sterke af-
deeling gendarmerie en douane-ambtena
ren en politie der staatsbescherming werd
belast met het herstellen van de orde in
deze plaats. Verdere incidenten hebben
zich voorgedaan in Srni, waar de vrouw
van een Duitschen burger, die eenige ter
reinen had verkocht aan de Tsjechoslo
vaaksche autoriteiten, beleedigd werd en
met haar zes kinderen moest vluchten.
De bezetting en ontruiming
van het Sudetenland.
In een officeel communiqué deelt het
Tsjechische persagentschap Ceteka mede,
dat de ontruiming door de Tsjechische
troepen en de bezettirig door Duitse
troepen van de derde zóne (N.W. Bohe
men) zonder incidenten zijn geschied.
Hitier te Karlsbad.
Hitler is gistermiddag per auto te
Karlsbad aangekomen, onder groote geest
drift der bevolking. De Sudeten-Duitsche
afgevaardigde Frank voerde het woord,
waarna ook Hitier een toespraak hield.
-v LiDvLruCrOik
Verwachting tot morgenavond:
DE BILT: krachtige tot matige, tydehjk
wellicht nog stormachtige, Zuidelijke tot
Westelpke wind, betrokken tot zwaar
of half bewolkt, regenbuien, iets kou
der.
UKKEL: vrij sterke wind uit Z.W. tot W.
richtingen, afwisselend zwaar bewolkte en
heldere hemel, plaatselijk regen, en mis
schien zelfs onweer, matige temperatuur,
nachtelijke minimum ongeveer 7 gr.
Do 6 Oct. Zon op: 6 h 10; onder 17 h
26. Licht op: 17 h 56. Maan op: 16 h
00; onder 2 h 45. V.M. 9 Oct.
Hoog- en Laagwater te VUoingeR-
Hoogwater. Laagwete.
October.
Woensdag 5 10.46 23.17 4.44 17.15
Donderdag 6 11.31 23.58 5.35 18.02
Vrydag 7 12.07 6.14 18.41
Westkapelle is 28 min. en Domburg 23
min. vroeger; Veere 38 min. later. (S
springty.)
Hoog- en Laagwater te WemeSrïïHge-
Hoogwater. Laagwat®*.\
October.
Woensdag 5 12.22 5.49 18.12
Donderdag 6 0.51 13.14 6.45 19.02
Vrijdag 7 1.37 13.54 7.27 19.39
Verzacht Uw keel. Verfrisch Uw
(Ingez. Med.)
Vervolgens zong de menigte volksliede
ren.
HET VERLOOP DER BEZETTING VAN
TESCHEN.
Te Warschau is het volgende plan gepu
bliceerd der bezetting van het gebied van
Teschen, opgesteld in samenwerking met
de Tsjechische autoriteiten. Heden bezetten
de Poolsche troepen het overblijvende deel
van het zuidelijk gebied van Teschen. Mor
gen wordt de bezetting onderbroken. Vry-
dag wordt het gebied van Domaslawice be
zet, Zaterdag de stad Freistadt met het land
ten Zuiden van de Olsa. Zondag wordt de
bezetting weer onderbroken. Maandag volgt
de bezetting van den sector Glendowice,
Karwina, Orlowa en Dziecmorowice en
Dinsdag wordt de rest t.w. het gebied van
Bogumin, Reichwald en Pietwald bezet.
TER VERDUIDELIJKING.
Het slot van ons hoofdartikel van giste
ren luidde aldus:
„Maar ach, hoe snel vergeet de mensch!
Nauwelijks is die vreeselijk dreigende on
weerswolk voorbij getrokken of men is
al weer vergeten, dat er kans op onweer
geweest is. En hoe gemakkelijk is dan de
kritiek!"
Deze slotzin blijkt tot misverstand aan
leiding gegeven te hebben bij een der inzen
ders, die meende, dat dit beschouwd moest
worden als p e r s o o n 1 ij k tegen hem en
zgn mede-inzenders bedoeld te zijn, en als
of er dan het verwijt in opgesloten zoude
liggen, dat zij de gruwelen van den wereld
oorlog 19141918 aireede vergeten zouden
zijn.
Het een noch het ander is het geval.
Deze inzender heeft dit dus ten onrechte
hier uit verstaan. Het zou gegolden kunnen
hebben, indien deze slot-alinea in een on
derschrift op zijn ingezonden stuk hadde
gestaan, maar als slotzin van een hoofd
artikel heeft het een veel ruimere strek
king en zoo was het ook bedoeld.
Bovendien gold het niet '14'18, maar
de nu achter ons liggende dagen. Wij wil
den dit zeggen: zwaar lag de druk op aller
gemoederen, een ieder in Nederland vrees
de het uitbreken van een tweeden in gru
welijkheid alles overtreffenden wereldoor
log. Man zag geen mogelijkheid, dien meer
te voorkómen en met bedrukte, beklemmen
de gelatenheid wachtte men het onvermij
delijk schijnende losbarsten van den orkaan
af. Alle gewone middelen waren uitgeput.
Toen nam Chamberlain het eenige buiten
gewone middel dat nog, buiten een gewa
pend optreden, uitkomst kön brengen, ter
hand: hy ging, eerst met Hitier, toen met
de vier, van man tot man praten. En ze
werden het eens: géén oorlog.
Toen werd de nachtmerrie van het oude
Europa weggenomen: het ademde weer
vrij-op: de vrede was gered.
Enzoo wilden wy de alom in de pers,
in binnen- en buitenland, nu loskomende
(en voor een groot deel op zichzelf zéker
niet ongegronde) kritiek tegenwerpen: hoe
snel zyt gü nu dat beklemmende gevoel van
dien vreeselijken druk, die nachtmerrie,
vergeten! Als de oorlogsdreiging, althans de
acute dreiging, van de baan is, dan is de
raisoneerende kritiek zooveel gemakkeiy-
ker. Maar dat is dan een onrechtvaardige
kritiek: de zuivere beoordeeling van den
toestand moet altijd dezen factor der on-
middeliyke dreiging meê in de berekening
opnemen.
Zoo, en hiet anders, was het, in algemee-
nen zin, bedoeld. Het is ons büna onbegrij-
peiyk, hoe men het anders kon opvatten,
maar nu dit klaarblijkelijk toch het geval
geweest is, stellen wy op deze verduidelg-
king onzer bedoelingen prijs.
