Inde
1
WAL8HEHE8ë.
KRONIEK van dan DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 13 SEPTEMBER 1938. No. 215.
Hitier dreigt.
Neem 'n AKKERTJE
MIDDELBURC.
ÏÜSSIHGEN.
ZUIDBEVELAND
an del
vpen,
jaar.
I S an
sa fla
STR.,
Krip-
|en 40
st 15,
areed,
[inden,
was-
land-
traties
frd, K.
Ilever-
Iersch
A. J.
lat 51,
5
■Selsche
Übert
Mid-
sawa*
zoekt
Is voor
bij de
Af te
l'burg,
naar
lenten.
Sept.
itrale,
Jor in-
'ondag'
revue).
naar
l-Gene-
aureau
Boer.
Wie gisteravond aan zijn radiotoestel
heeft gezeten, om te luisteren naar de apo
theose van den partijdag te Neurenberg,
heeft geen aangename oogenblikken be
leefd; tenzij hij veel van Hitier zou houden.
De rede des Führers en de reacties der dui
zenden toehoorders in de groote zaal vorm
den een soort spel van donder en bliksem,
de Führer bliksemde, de zaal donderde, er
ger, luidruchtiger dan ooit. Het „Sieg heil
bulderde van Neurenberg uit geheel Duitsch-
land en meer verspreid de geheele wereld
over. En uitdagend klonk aan het slot
der manifestatie het „Deutsehland, Deutsch-
land über alles".
Wij leven in een tijd van groote woorden,
die niet op goudschaaltjes gewogen kun
nen worden. De kanonnen zouden reeds ge
bulderd, de machine-geweren geknetterd
hebben, indien in het spel der diplo
matie openbaren uitingen de maatstaven
van 25 jaar geleden werden aangelegd.
„Wanneer deze gekwelde schepsels (de Su
deten-Duitschers) zelf geen recht en geen
hulp kunnen vinden, dan zullen zij beide
van ons krijgen", riep Hitier uit. En aan
het adres der „democratische staatslieden",
voegde hij hieraan toe, dat zij goed moesten
bedenken, dat dit geen frase was! „De Su
deten-Duitschers hebben het recht op een
eigen leven, als ieder ander volk", ver
klaarde hij even later. „Indien de democra
tieën echter van meening zijn, dat zij de
onderdrukking dier Duitschers moeten be
schermen, dan zal dit ernstige
gevolgen hebbe n".
Het zijn regelrechte dreigementen, deze
tirades, en dreigementen, die op heeschen,
snijdenden toon werden uitgesproken. In
een paar woorden kan men, met dien toon
rekening houdende, des Führers oratie in
zake Tsjechoslovakije als volgt samenvat
ten: Als er niet heel gauw een regeling
der Sudeten-Duitsche kwestie komt, zullen
wij er op slaan.
Het staat te vreezen, dat de rede van
Hitier nu niet bepaald uiterst bevorderlijk
voor de totstandkoming van zulk een rege
ling zal blijken. Tenzij men wil aannemen,
dat er een goed stuk vooropgezette propa
ganda in stak. De Führer kan den hoofden
der Sudeten-Duitsche beweging bevolen
hebben, om op den grondslag van de jongste
voorstellen van Praag ten spoedigste een
overeenkomst te bewerkstelligen, om het
daarna zoo voor te stellen dat deze over
eenkomst een onmiddellijk gevolg van zijn
Neurenberger philippica zou zijn. Aan de
handigheid om wat zwart is, wit te praten
en omgekeerd, ontbreekt het den Duitschen
Führer (en zijn trawanten) in elk geval
niet. Het begin zijner rede zat vol van der
gelijke politieke tooverijen en het tafereel,
dat hij ophing over de „kwellingen", waar
aan de Sudeten-Duitschers zouden bloot
staan, jarenlang nu reeds (maar daar hoor
de men vroeger nooit van) bevatte meer
dan eenige schilderachtige overdrijvingen.
Men zou den indruk hebben kunnen krij
gen, dat de 3% millioen Sudeten-Duitschers
noodig allemaal, gehavend dat ze zijn,
in sanatoria en ziekenhuizen dienen te
worden opgenomen, om weer wat op ver
haal te kunnen komen.
Men moet intusschen optimistisch zijn,
om te kunnen gelooven, dat in de rede des
Führers als 't ware propaganda-stekken
waren uitgezet en dat er nu op korten ter
mijn wel een minnelijke schikking uit het
Tsjechoslovaaksche probleem zal groeien.
Is niet veeleer de kans groot, dat de Su
deten-Duitschers thans nog zwaardere
eischen zullen stellen? Hitier heeft hen tot
zekere hoogte zelfs aangemoedigd, om maar
een volksstemming te gaan vorderen, een
volksstemming dan over de vraag, tot welk
land ze willen behooren. Nadrukkelijk ver-
klaarde hij immers, dat ook de Sudeten-
Duitschers het zelfbestemmingsrecht bezit
ten.
Hitler's redevoering heeft overigens geen
onmiddellijke beslissende uitwerking op den
politieken toestand gehad. De vrees van
sommigen, dat hij het gebruik van geweld
onafwendbaar zou aankondigen, is geluk
kig niet uitgekomen. De onzekerheid en de
onbehagelijke spanning blijven voortduren.
Maar naar alle waarschijnlijkheid zal dit
niet meer voor lang zijn. Uit de houding,
welke Henlein c.s. nu gaan aannemen, zal
men belangrijke conclusies mogen trekken,
conclusies, welke de juiste beteekenis van
Hitler's woorden aan het licht kunnen bren
gen. Het lijdt geen twijfel, dat Henlein in
structies van den Führer heeft ontvangen.
Als boven uiteengezet is het mogelijk, dat
LALINE LESTER'S ROMAN
4).
Uit het Engelsch door W. A. C.
hij
voorkom Uv,= enS een siëaret °P"> stelde ze
doosje v„ lapte WÏÏ
in diamanten versierd. initialen
„Ik rook bijna nooit", antwoordde
„soms een sigaar".
„Vindt u 't dan verkeerd?"
Hij antwoordde hierop niet, maar vroeg
„Waarom rookt u eigenlijk?"
Laline stond verlegen; ze wist niet soed
waarom.
„Omdat men er zich prettig door gevoelt
ik kan niets uitvoeren, voordat ik een siga
ret heb gerookt", flapte ze er uit.
„Arme verslaafde!"
Laline begon woedend te worden.
„Ik ben geen verslaafde! Ik rook er maar
ongeveer tien per dag".
„Jawel, u hebt 't zoo even erkend. U kunt
!"e's uitvoeren, voordat u er een gerookt
ai f, de sigaret is de baas, niet u!"
s ik wilde, zou ik morgen met rooken
kunnen eindigen".
ik dan doen; het zal een nieuwe
g voor u zijn om eens te heerschen".
as meel:' dan ze verdragen kon. Een
srhen' atvarmg voor haar om te heer-
iedereen hak geheerschtf°V6r
lachte Ze hem en werd door 't
dender °°&en hoe langer hoe woe-
NIEUWE HOOFDINSPECTEUR
VOLKSGEZONDHEID.
Als opvolger van dr. R. N. M. Eykel,
den wegens het bereiken van den pensi
oengerechtigden leeftijd aftredenden hoofd
inspecteur van de volksgezondheid zal
naar wij vernemen worden benoemd
dr. J. J. Th. Doyer te Hilversum, thans
inspecteur van de volksgezondheid in N.-
Holland, Dr. Doyer is in 1906 arts gewor
den, practiseerde in het Noorden van het
land, promoveerde in 1920 op een proef
schrift gewijd aan de erfelijkheid bij tu
berculose en werd daarna inspecteur van
de volksgezondheid voor de tuberculose
bestrijding in het Noorden en later, bij
samenvoeging van de diensten voor tuber
culosebestrijding en besmettelijke ziekten-
bestrijding, in Noord-Holland.
Ir. W. F. DE WIT IN OOST-SIBERIë
OVERLEDEN?
Bij de familie te Delft, Enkhuizen en
Amsterdam is bericht ontvangen, dat ir.
W. F. de Wit in Oost-Siberië zou zijn over
leden. Naar men zich herinneren zal, werk
te de uit Enkhuizen afkomstige heer De
Wit sinds 1929 in een fabriek te Moskou en
werd hij om onbekende redenen gear
resteerd en naar Siberië verbannen. Alle
pogingen om iets omtrent hem te vernemen,
hebben gefaald.
De gouden Generaal Snijders-medaille voor
ir. Damme.
Gistermiddag werd te Den Haag tijdens
een vergadering van het bestuur van de
stichting „Generaal Snijders-fonds" door
den eere-voorzitter, generaal b.d. C. J. Snij
ders, met een hartelijke toespraak aan dr.
ir. M. H. Damme, directeur-generaal der
P.T.T., overhandigd de gouden Generaal
Snijders-medaille, die eens in de 3 jaren
wordt uitgereikt en wel naar aanleiding van
zijn groote verdiensten voor en zijn opbou
wend werk aan het groot Nederlandsche
luchtvaartverkeer, en met name het lucht -
postverkeer.
DE PRIJZEN VAN ROGGEBLOEM EN
ROGGEMEEL OPNIEUW VERHOOGD
Naar aanleiding van de afkondiging van
regeeringswege van de verhooging met in
gang van 11 September j.l. van het mono
polieprijsverschil van rogge met 0.50 per
100 kg, heeft de commissie-Gerbrandy, be
doeld in de algemeene verkoopsvoorwaar-
den voor roggebloem en roggemeel van de
fabrikanten van deze producten, gisteren
beslist, dat de prijzen van alle roggebloem
en roggemeel, welke na 11 September 1938
te leveren is op grond van voorverkoop
contracten, afgesloten vóór dezen datum,
opnieuw verhoogd worden, en wel:
a. voor zoover betreft roggebloem met
0.75 per 100 kg; b. voor zoover betreft
roggemeel met 0.50 per 100 kg..
DE LEDENWERFCAMPAGNE VAN HET
NEDERLANDSCHE ROODE KRUIS.
Men zendt ons het volgende communiqué:
De onlangs aangevangen campagne van
het Nederlandsche Roode Kruis, tot opvoe
ring van het ledental tot minstens 100.000,
gepaard aan een algemeene actie om meer
bekendheid te geven aan de buitengemeen
belangrijke en omvangrijke Roode Kruis-
taak, is op zeer sympathieke wijze door het
publiek ontvangen. Nu geleidelijk een beter
inzicht in het prachtige Roode Kruiswerk
wordt gevestigd en men inziet dat het Roo
de Kruis een particuliere vereeniging is,
die bij zijn veel geld vereischenden mensch
lievenden arbeid grootendeels is aangewe
zen op contributies en vrijwillige bijdragen
nu begint het publiek spontaan op de bo
venbedoelde acte te reageeren, en nog da
gelijks komen de contributies van nieuwe
leden op postrekening 22120 van het hoofd
bestuur van het Roode Kruis, Prinsesse-
gracht 27, Den Haag, binnen. Daaronder
zijn zeer fraaie jaarlijksche contributies van
50, 25, 20. Hoezeer deze vrijwillige
vastgestelde hooge contributies ook op prijs
gesteld worden, evenzeer worden de kleine
minimumcontributies van 1 per jaar hoo-
deze neerkomen op een spoedige bewerk
stelliging van een compromis met de jong
ste voorstellen van Praag als grondslag.
Zou Henlein nu echter belangrijk meer
gaan eischen, een volksstemming in het
uiterste geval, dan wordt de toestand wel
heel precair. Dan moet men de gevolgtrek
king maken, dat Hitier c.s. er op uit zijn,
om het Sudeten-Duitsche gebied op korten
termijn bij het Derde Rijk in te lijven.
Europa gaat dagen van ontzaglijke span
ning tegemoet.
„Er is klaarblijkelijk één persoon, van wie
ik zeker weet dat u nooit er in geslaagd
bent die onder uw macht te krijgen"; hij
keek toen hij dit zei, niet naar haar, maar,
verstrooid, naar een prachtigen paradijsvo
gel op den hoed van haar tante. Ze volgde
de richting van blik en lachte.
Tante? O, dat hebt u mis; ik kan pre
cies met haar doen, wat ik wil!"
'"■.en wendde David zijn hoofd en zijn
zwarte oogen schenen recht door 't' goud
blonde hoofd te zien.
„Tante?" O, de dame met den paradijs
vogel ik'dacht niet aan haar
„Wie bedoelde u dan?" kwam er tartend
uit.
„Aangezien u 't me vraagt, bedoelde ik
u zelf!"
Laline was een en al woede.
„Ik vind dat u erg grof bent".
„Het spijt me maar u vraagt me er
naar, nietwaar?"
Daarna wendde hij zich weer tot me
vrouw Longton en Laline kreeg een ge
voel, alsof ze in tranen zou uitbarsten. Ze
had nog nooit iemand zóó gehaat, zei ze
tot zich zelf!
Majoor Lamont stond op, om heen te
gaan. Zij had uit zijn woorden opgemaakt
dat hij onmiddellijk naar New York zou te-
rugkeeren. Ze zou hem naar alle waar
schijnlijkheid nooit terugzien gelukkig
maar! en toch
„Totdat we aan boord gaan, logeeren we
in het hotel Ritz-Carlton. Als u 't noodig
vindt, weer eens grof tegen me te zijn, dan
kunt u daar komen, of telefoneeren en..."
gelijk gewaardeerd, vooral wanneer men
ziet, dat zulk een contributie een waarlijk
offer vertegenwoordigt. Voorts zijn reeds
eenige royale giften binnengekomen, waar
onder een van 500, eenige van 50 enz.
Men is den schenkers hiervoor zeer erken
telijk. Men koestert evenwel de hoop en de
verwachting, dat nog talloos velen dit goede
voorbeeld mogen volgen.
bij Migraine, „Kater", Hoofdpijn, enz.
(Ingez. med.)
ESPERANTO.
Zaterdagavond trad voor de neutrale Es
peranto groep „Ni Venkos" alhier
op ir. J. R. G. Isbrücker uit Den Haag.
Ook uit Goes en Vlissingen waren ver
schillende Esperantisten aanwezig. De In
specteur van het L. O. in de Inspectie Mid
delburg had bericht van verhindering ge
zonden. Wel kon de voorzitter, de heer I.
M. Boasson Hz., later op den avond, den
wethouder van onderwijs welkom heeten.
Alvoren de spreker zijn voordracht
begon herdactit de voorzitter hét 40-
jarig jubileum van de Koningin, waar
op alle aanwezigen staande het Wilhelmus
zongen.
Ir. Isbrücker sprak voor de pauze aan
de hand van vele lantaarnplaatjes over
het Esperanto Wereldcongres dat in 1935
te Rome is gehouden.
Na de pauze deelde hij zijn indrukken
mede over het laatste wereldcongres, dat
dit jaar te Londen is gehouden. Ook hier
bij vertoonde hij vele lantaarnplaatjes. Het
applaus bewees hoezeer de aanwezigen,
hetgeen de spreker vertelde en ook de ma
nier, waarop hij dit deed, op prijs stelden.
Namens de neutrale Esperantogroep „La
Sudbevelanda Rondo" te Goes, uitte de vi-
ce-voorzitster haar blijdschap aan de uit-
noodiging van „Ni Venkos" gevolg te heb
ben kunnen geven.
Bovendien deelde zij mede, dat de Hon-
gaarsche Esperantist Julio Baghy te Goes
een literairen cursus komt geven.
ERNSTIG VERZET TEGEN DE
POLITIE.
Zondagmiddag bevond J. R., zich in dron
ken toestand op den Nieuwendijk. Toen
een agent van; politie den man wilde arres
teeren, pleegde R. hevig verzet, waarbij hij
werd geholpen door een aantal zijner ka
meraden. De agent werd een paar maal te
gen den grond geslagen en bekwam schop
pen en trappen. Hij zag nog kans zich van
zijn wapenstok te bedienen en heeft daar
mede rake klappen uitgedeeld. De agent
kreeg assistentie van een burger uit Mid
delburg, die het niet langer kon aanzien,
dat de agent zoo werd mishandeld, waar
na ook spoedig eenige militairen van het
alhier gelegerde detachement kustartillerie
krachtdadig hielpen. Dat was het sein voor
de verzetplegers om een goed heenkomen
te zoeken. R. werd echter overgebracht
naar het bureau om aldaar zijn roes uit te
slapen. Na zijn ontnuchtering heeft de
commissaris van politie zijn arrestatie ge
last. Later bleek, dat tijdens de worsteling
de agent een oogenblik zijn wapenstok had
verloren. Een Vlissinger, die hem opraapte,
werd eveneens door de bende aangevallen,
doch de verzetplegers kwamen van een
koude kermis thuis, daar de man den wa
penstok vakkundig hanteerde en er den
onruststokers rake klappen mede uitdeel
de.
Grove baldadigheid.
Tijdens de afgeloopen feestdagen werd
bij de politie verschillende malen aangifte
gedaan van diefstal van vlaggen. Later
werden deze vlaggen in stukken gescheurd
door de politie op de straten aangetroffen.
Dit wees dus op ergerlijke baldadigheid.
Gevolg van drankmisbruik.
Zaterdagnacht om 3 uur werd de politie
gewaarschuwd, dat op den Boulevard de
Ruyter een man lag met bloedende ver
wondingen. Toen eenige agenten ter plaat
se kwamen troffen zij den man aan, zitten
de op een stoepje. Hij bleek dronken te
zijn. Zijn verwondingen waren echter niet
ernstig en nadat hij op het politiebureau
was verbonden, is hij naar huis gebracht.
Hij boog en een glimlach van geamu
seerdheid lag in zijn oogen, maar hij zei
niet of hij al of niet zou komen.
Mevrouw Greening was met hem in ge-
sprek geweest, voor dat Laline de kamer
was binnengekomen, en zei hem nu op
overdreven manier vaarwel.
„Wel, ik ben bepaald dol op dien man.
Laline", zei ze, toen zij in haar auto naar
haar huis terugkeerden. „Jij niet?"
„Neen, heelemaal niet!" snauwde haar
nicht. „Ik vind hem zoo grof, als maar mo
gelijk is".
Majoor Lamont kwam Woensdag al vroeg
aan het dok en ging, voor dat de groote
toeloop van passagiers kwam, aan boord
van de Olympic. Hij rookte rustig een sigaar
op het sloependek, waar niemand hem op
merkte, toen Laline en haar tante en Jack
Lumley met alles, wat er zoo al behoort bij
rijke Amrikanen, die naar Europa op reis
gaan, de brug over liepen.
„Dus Jack is op sleeptouw genomen!"
dacht David, terwijl hij naar hen keek.
„Waarschijnlijk speelt ze met iederen man!"
en hij begreep zelf niet waarom die gedachte
hem hinderde.
Laline had, toen de eene dag na den
andere in het hotel Ritz-Carlton voorbij
ging, het hoe langer hoe onaangenamer
gevonden, dat er geen majoor Lamont
kwam opdagen. Was hij misschien bij slot
van rekening niet teruggekeerd? Had hij 't
misschien erg druk? Misschien wilde hij
niet komen! Maar deze gedachte was te
weinig vleiend en ze liet die dadelijk varen.
Nooit was er een man geweest, die niet ge
Een meisje, dat zich in een café even
verwijderde en haar taschje met geld op
haar tafeltje liet liggen, kwam bij terug
komst tot de onaangename ontdekking,
dat een ander zich over haar eigendom
had ontfermd.
Een kamerverhuurster riej? de hulp
van de politie in, teneinde een jongeman
op te sporen, die bij haar in pension was
geweest en zonder te betalen was verdwe
nen.
In de Badhuisstraat reden twee auto's
op elkaar in, doordat de voorste plotseling
stopte. Een dame in den voorsten wagen
liep een lichte verwonding op. Beide voer
tuigen 'werden beschadigd.
Toen een automobilist bij zijn aan den
rijweg geparkeerden auto terugkeerde,
bleek deze, vermoedelijk door een aanrij
ding .beschadigd te zijn. De politie stelt
een onderzoek in.
De haven in Augustus.
Gedurende de maand Augustus werd de
haven van Vlissingen bezocht door 162 zee
schepen met een tonnage van 181.400 N.R.
T. en 181 binnenschepen met 50.877 ton
draagvermogen.
In bovenstaande getallen zijn niet ver
werkt de schepen van de Mij. „Zeeland",
den Provincialen Dienst, de Marine en het
Loodswezen.
De „Madrid" nog steeds onder bewaking,
Het Noorsche tankschip „Marid", waar
over wij de vorige week berichtten, ligt
nog steeds in de haven van Vlissingen on
der politiebewaking. De kapitein blijft wei'
geren zijn Chineesche bemanning mede
naar Noorwegen te nemen, terwijl de com
missaris van politie alhier eveneens wei
gerachtig blijft deze Chineezen in Vlissin
gen te laten landen.
VREEMDELINGENLEED.
Reeds vele malen schreven wij over het
doorloopend contact van de Vlissingsche
politie met de vele vreemdelingen, die ten
gevolge van de toestanden in het buiten
land hier ter stede stranden. Daar het veel
al hetzelfde liedje is, maken wij alleen nog
maar melding daarvan wanneer het gasten
betreft, die hier langer verblijven, om daar
door een tipje op te lichten van het gor
dijn, dat zooveel leed voor de overgroote
massa verbergt, Zoo bevindt zich thans
reeds meer dan een week een jonge Duit-
sche Jood op het politiebureau. Deze man
had in Duitschland het ongeluk om met
zijn auto een S.A.-man aan te rijden. Hoe
wel de aanrijding geen letsel had veroor
zaakt, was de Jood zoo bang voor de gevol
gen, dat hij is gevlucht. Hij richtte het oog
op Engeland, het land, dat vrijheid biedt
voor alle Joden, zoo dacht deze Duitscher.
Echter Engeland is allerminst op deze uit
gewekenen gesteld. Zijn landing werd dan
ook geweigerd en hij keerde weer met de
zelfde mailboot te Vlissingen terug, om in
handen gesteld te worden van den commis
saris van politie. Daar deze Duitscher in
geen geval terug wil naar Duitschland, al
waar voor hem, volgens zijn verklaring,
gevaar voor zijn leven bestaat, blijft hij nog
steeds op het politiebureau logeeren, daar
er nog geen bestemming voor hem is ge
vonden. Het zal wel heel moeilijk zijn deze
voor hem te vinden.
Sinds Zondagmiddag is de commissaris
van politie opnieuw voor zoo'n moeilijke
puzzle geplaatst. Met de mailboot arriveer
de n.l. een 68-jarige Jood, feitelijk zonder
nationaliteit, wiens landing in Engeland
eveneens was geweigerd. Deze man was
oorspronkelijk van Russische nationaliteit
Hij was daar advocaat, doch 17 jaar gele
den heeft hij het land moeten ontvluchten.
Hij vond toen in Duitschland een toevlucht.
Daar was hij makelaar geworden. De maat.
regelen in de laatste jaren bij onze Ooster
buren ten aanzien van vreemde Joden ge
nomen noopten den man tot vertrek. Ook
hem lachte Engeland tegen als het beloofde
land. De bittere ontgoocheling kwam, toen
de mailboot in de haven van Engeland
meerde en nu is hij de gast van de politie
alhier, die zich hard inspant om ook voor
dezen uitgeworpene een goed heenkomen
te vinden. Maar waar?
HET TRAGISCH ONGEVAL BIJ HET
VUURWERK.
De monteur, die Zaterdagavond tijdens
het ontsteken van het vuurwerk door een
hartverlamming werd getroffen, blijkt te
zijn de 54-jarige J. H. R. uit Leiden. Daar
het een alleenwonend man betrof, was het
voor de politie niet gemakkelijk zijn nabe
staanden op te sporen. Toch is dit nog Za
wild had haar te komen bezoeken!
David bleef dien eersten middag uit het
gezicht van iedereen en gebruikte zijn di
ner in een afgezonderd plekje van het re
staurant, toen 't clubje van mevrouw Gree
ning tamelijk laat binnenkwam.
Met een zijdelingschen blik had Laline
hem dadelijk gezien: noch Jack noch haar
tante had hem opgemerkt.
Hij moest geweten hebben, dat hij de
zeereis met hen zou maken en toch, had hij
er in Washington geen enkel woord over
gerept! Wat een afschuwelijke man! Het
was nu duidelijk te zien, dat hij hen opzette
lijk meed! Haar wagen gloeiden van erger
nis!
Van waar ze zat de andere hadden hun
rug naar hem toegekeerd kon ze, zon
der door hem te worden opgemerkt, voort
durend naar zijn profiel kijken. Ze moest
erkennen, dat 't een zeer knap profiel was.
Zijn olijfkleurig en als gebronsd, frisch en
gezond teint verraadde duidelijk een leven
in de buitenlucht: van overtollig vet had hij
geen last. Waarover zat hij in 's hemels
naam zoo diep na te denken, dat hij nooit
zijn hoofd wendde en eens om zich heen
keek? Wat at hij? Een beetje kip en
salade.
Wat dronk hij? Een glas champagne.
Hij zou natuurlijk lang voor hen klaar
zijn. Waarom had haar tante ook zoo lang
werk gehad met zich te kleeden!
„Lieve Laline, je hebt geen woord ge
hoord, van wat ik heb gezegd", merkte me
vrouw Greening op een klaagtoon op.
„Wel zeker, tante, maar ik interesseer
terdagnacht gelukt. Een broer van den
dan bleek dokter te zijn te Den Helder en
een broer is apotheker te Enkhuizen. Deze
laatste is Zondag hier geweest om de be
grafenis te regelen.
GAPINGE. Onder begunstiging van prach
tig zomerweer, is ook alhier op feestelijke
wijze het 40-jarig regeeringsjubileum van
H.M. de Koningin herdacht. Men heeft be
wezen, dat, als men wil en samenwerkt, heel
wat te bereiken is. De feestelijkheden wer
den ingezet met het houden van diverse
kinderspelen, gevolgd door volksspelen,
waarna een gecostumeerde voetbalwedstrijd
werd gehouden. Des avonds had een lam
pionoptocht plaats, waarin verschillende
aardig versierde rijwielen, autopeds e.d.
Vervolgens gaf de mondorgelvereeniging
„Ons Genoegen" uit Vrouwenpolder op het
dorpsplein een concert. Het feest werd be
sloten met het branden van een groot vreug
devuur. Den geheelen middag en avond
heerschte op het dorp huis aan huis
wapperde de driekleur een gezellige
oranjestemming. Het was een in alle op
zichten geslaagd feest.
ELLEWOUDSDIJK. De heer M. F. de
Jonge, volontair ter secretarie alhier, wo
nende te Kloetinge, is benoemd tot ambte
naar ter secretarie te Heinkenzsand.
SCHORE. Zaterdag is in deze gemeente
feest gevierd in verband met het veertig
jarig regeeringsjubileum van H.M. de Ko
ningin. De dag begon met een uur klok
luiden. Daarop is een schoolfeest gevolgd.
Des middags werd de feestcommissie ten
gemeentehuize door het gemeentebestuur
ontvangen, waarna een schitterende op
tocht, waaraan buitengewoon veel werk
was besteed, door het dorp trok. Onder
groote belangstelling van de zijde van het
publiek werd de gemeentevlag, welke door
een afvaardiging van de jeugdvereeniging
naar Amsterdam was meegevoerd voor de
jeugdhulde aan H.M. de Koningin, weer
overgedragen aan het gemeentebestuur.
Volkszang, volksspelen, concert door het
muziekgezelschap „Scheldegalm", lichtstoet
en openluchtfilm, vulden den verderen dag.
Te half twaalf vond de sluiting plaats, met
het gevolg, dat het dorp nog vóór den Zon
dag zijn gewone rust had teruggekregen.
RILLAND. Maandagavond omstreeks
half acht passeerde een auto, afkomstig uit
Groningen den overweg tusschen den Zuid-
Bathpolder en den Rijksweg. Doordat de
chauffeur veel aandacht aan den overweg
besteedde, zag hij niet, dat uit de richting
Bergen op Zoom een auto snel naderde.
De wagens kwamen met elkaar in botsing,
doch zij liepen slechts lichte beschadiging
op. De inzittenden bleven ongedeerd.
WEMELDINGE. Zaterdagavond werden
de Oranjefeesten alhier gesloten, met het
weer in ontvangst nemen van de gemeente-
vlag van de deputatie aan de nationale
jeugdhulde, die aan het défilé te Amster
dam hebben deelgenomen. Het woord werd
hierbij gevoerd door mej. Tazelaar als deel
neemster; den heer M. Florusse als bege
leider en door den burgemeester als hoofd
der gemeente. Na deze plechtigheid werd
door O.K.K. een concert gegeven op de
tent aan het kanaal, terwijl een prachtig
en goedgeslaagd vuurwerk den avond be
sloot. Voor alle onderdeelen van deze slui
ting bestond een enorme belangstelling.
DE SCHIPPERSSCHOOL TIJDELIJK
GESLOTEN.
WEMELDINGE. Wegens het veelvuldig
doorkomen van kinderverlamming elders
in ons land, heeft de minister van onder
wijs het noodig geoordeeld de hier geves
tigde schippersschool, met zijn uit verschil
lende plaatsen komende leerlingen, voor
den duur van 14 dagen te sluiten.
Het 7-jarig schippersjongetje C. de Z.,
die het stuur van zijn kort geleden gekre
gen rijwiel niet geheel meester was, en ook
de verkeersregelen niet al te best wist, had
gistermiddag het ongeluk met een vracht
auto, rijdende uit den Noordelijken Achter
weg, in botsing te komen. Met een ge
kneusd dijbeen en den schrik liep dit onge
val voor den jongen nog betrekkelijk goed
af.
Gevonden voorwerpen: Een kinder- en
een jongensportemonnaie met inhoud. Te
bevragen bij de gem. politie.
me zoo voor deze nieuwe omgeving".
Ook Jack Lumley was verbaasd geweest
over haar zwijgen hoewel hij aan haar
stemmingen gewoon was en wist dat 't wij
zer was er niet op te letten.
Ja majoor Lamont stond nu op en
zij waren nog niet aan 't ijs! Hij ging door
de deur, die leidde naar was 't een soort
veranda, waar men misschien de koffie ge
bruikte? Daar zou hij zijn koffie drinken
dus zij ook! Ze zou nu maar praten, aan
gezien ze naar niets meer had te kijken.
„A propos, Jack, ik was altijd van plan je
eens te vragen naar de geschiedenis van den
man, met wien ik je zag spreken, terwijl
ik uit 't raam van Daisy Longton keek
later kwam hij binnen en zijn naam is ma
joor Lamont".
„O, David! Dus je hebt hem ontmoet; hij
is een intieme vriend van me we waren
een tijdje samen in de loopgraven".
„Is hij officier van beroep of was hij het
alleen maar in oorlogstijd?"
„Neen, hij was vroeger geen militair
en naderhand had hij, geloof ik, iets te ma
ken met het Bureau-Inlichtingen, maar hij
is een van de dapperste kerels, dien ik ooit
heb ontmoet. Ik zocht hem in New York
op, maar hij had 't steeds druk. Hij had op
deze boot moeten zijn; ik vermoed echter,
dat hij is opgehouden. Ik heb hem heele
maal niet aan boord gezien".
(Wordt vervolgd).
