KRONIEK van den DAG.
LANDBOUW.
SPORT.
Ivorol - Oranje - Blanje - Bleu
Engeland eensgezind in het
uur van gevaar.
WALCHEREN.
S«VSfS ST*" uil rlnïr«ta
gf "ersTo wfL"0'™»
Pe jury bestaande uit de dames mej
Wierdsma, zuster Traas en den burge-
T w dokter Vaandrager en secretaris
volgt'toe rman' kende de Prijzen als
a£i§ j, 0iïrLrsLsrss T*
St ffi? £3ÊS,V& Kampeer-
SS! 3e
N00RDBEVELAND
KRABBENDIJKE
BIOSCOPEN.
Veertig jaren.
Italiaansche tutti frutti.
Er is deze week in berichten uit Londen
sprake geweest van pogingen om Italië
over te halen tot deelneming aan de poli
tieke bedrijvigheid inzake Tsjechoslovakije.
De Engelsche en de Amerikaansche gezant
te Rome hebben beide een onderhoud ge
had met graaf Ciano, den Italiaanschen
minister van buitenlandsche zaken en des
Duces schoonzoon. Het verluidde, dat zjj
graaf Ciano's „aandacht" op de gevaarlij
ke spanningen in midden-Europa hebben
gevestigd en hem lieten voelen, dat Italië
er vermoedelijk wel het een en ander toe
zou kunnen bijdragen, om de uitbarsting
van een nieuwen grooten oorlog te voor
komen: door te Berlijn op matiging aan
te dringen. Het verluidde voorts, dat men
in de Engelsche hoofdstad niet zonder
hoop was, dat van Rome uit inderdaad iets
zou worden ondernomen. Maar tot dus
verre is van gen dergelijke onderneming
naar buiten ]g>g niet veel gebleken.
Italië heeft feitelijk weinig minder be
lang bij de zaak dan de andere groote mo
gendheden. Als het spaak liep in Tsjecho
slovakije en een gewapend conflict ont
stond, zou het naar alle waarschijnlijkheid
ook niet neutraal kunnen blijven. Tenzij
men sommiger opvatting moet gelooven,
dat de Duce er op zou speculeeren om
zijn vriend Hitler in den steek latend
wel neutraal te blijven en dan in troebel
water te visschen. Gevaarlijker speculatie
lijkt ons echter nauwelijks denkbaar.
Mussolini moet overigens den laatsten
tijd weer in een tamelijk geprikkelde stem
ming verkeeren. Franco kan er nog maar
steeds niet in slagen, om den burgeroorlog
te winnen; daardoor blijft het voorloopige
Engelsch-Italiaansche accoord buiten wer
king en lijden de pogingen der Italianen,
om credieten te Londen los te krijgen,
schipbreuk. Ze zouden zeer groote behoef
te aan zulke credieten hebben: de ex
ploitatie van Abessynië verslindt nog
steeds schatten, zonder dat daar veel ba
ten tegenover staan. Door deze en andere
oorzaken wordt de financieel-economische
positie van Italië dagelijks slechter.
Een der gevolgen van des Duces geme
lijkheid zouden de nieuwe maatregelen te-
gen...de J°den zUn. iTet anti-semitisme in
Italië grijpt thans met groote spelheid om
zich heen. Het ziet er haast naar uit, ot
Italië van-plan is om het Derde Rijk ten
deze naar de kroon te steken. Zoo schrijdt
een eeuwenoude schande voort over ons
werelddeel.
Een andere uiting van zijn slechte luim
zoekt men in een anti-Franschen maatre
gel. Deze heeft een aantal Fransche boe
ren getroffen, wonende in de landstreek
van Isola aan de Fransch-Italiaansche
grens. Ze bezitten landerijen aan den Ita
liaanschen kant, maar kregen dezer dagen
bevel hun biezen te pakken: de eigendom
men zullen worden onteigend. Het gebied
waar het om gaat, heeft een oppervlakte
van 800 km2. Het wordt ten Noorden door
Isola en ten Zuiden door Breil begrensd
en bevat dé Fransche agglomeraten Saint -
Sauveur-sur-Tinée, Rimplas, Saint-Martin-
Vesubie, de vallei van Boréon, Valdeblore
en Belvedère. De grens tusschen Italië en
Frankrijk loopt niet precies langs de wa
terscheiding en is, zooals zij thans bestaat,
in het voordeel van Italië, met het gevolg,
dat de grond van de Fransche boeren voor
een gedeelte op Italiaansch grondgebied
ligt.
Deze situatie dateert reeds, naar de „Pa
ris Soir" meldde, van het jaar 1860 toen
Napoleon III en Victor Emanuel I deze
grens in êen verdrag hebben vastgelegd.
Dat de grens niet precies de waterschei
ding volgt, was 'n gunst door Napoleon aan
de Italiaanschen koning bewezen, die graag
op de gemzenjacht ging en daarom de be
schikking kreeg over een jachtterrein, dat
van geografisch, historisch en ethnologisch
standpunt bezien Fransch is. Ruim vijftig
jaren lang hebben er aan deze grens al
tijd vriendschappelijke betrekkingen tus
schen Italianen en Franschen bestaan.
Doch sinds tien jaar is de situatie volko
men veranderd, zoo vervolgt het blad.
Fransche boeren, die hun eigen land wil
den bebouwen, moesten eerst aan de Ita
liaansche douane hun pas laten zien. Dit
werd een bron van herhaaldelijke discussies,
en vaak volgden er ook aanzienlijke belas
tingen op de producten, die de boeren van
hun eigen land betrokken. Herhaaldelijk
is het voorgekomen, dat menschen, die in
dit gebied aan het wandelen waren en er
geen erg in hadden, dat zij zich op Itali
aansch grondgebied bevonden, door de Ita
liaansche douane beschoten werden.
Al deze incidenten, aldus het blad, dien
den, juridisch gesproken, niet voor te ko
men. In het verdrag van 1861 nl. is deze
bepaling opgenomen: „Het vaststellen van
de grens zal geen enkele schade toebren
gen aan de rechten van eigendom en ge
bruik noch aan de actieve of passieve ser
vituten van particulieren, gemeenten en
openbare instellingen van beide betrokken
landen."
Nochtans is er nu plotseling uit Rome
bevel gekomen, dat de bezittingen der
Fransche boeren onteigend moeten wor
den. Als motief wordt opgegeven: militaire
noodzakelijkheid; en men voegt daaraan
toe, dat de slachtoffers natuurlijk zeer vol
doende schadeloos gesteld zullen worden.
Dat kan allemaal waar zijn, maar de wijze
waarop de maatregel werd uitgevaardigd,
is hier niet mee goed gepraat. Zonder eenig
overleg met Parijs kwam hij tot stand. Een
dergelijke bruutheid van optreden lijkt al
léén maar geschikt, om de politieke be
trekkingen tusschen Frankrijk en Italië,
die M-->h al niet al te vriendelijk zijn, op
nieuw» een beetje slechter te maken.
Van dezen waren afkomstig uit Middel
burg 163.
Hét aantal behandelde patiënten in de
röntgen-afdeeling bedroeg 891.
In het laboratorium werden 4106 onder
zoekingen verricht en wel in opdracht van
den internist 2776, van den chirurg 780, van
den zenuwarts 245 en van anderen 305.
Behalve de 496 patiënten, rechtstreeks in
de chirurgische afdeeilng opgenomen, wer
den nog 14 patiënten van andere afedelin-
gen behandeld, in totaal derhalve 510 pa
tiënten.
Van deze patiënten werden 343 ge
opereerd (1936: 298).
De polikliniek werd bezocht door 614 pa
tiënten (1936 574), waarbij werden ver
richt 124 poliklinische operaties (1936: 138).
In het Oude-Mannen- en Vrouwenhuis
bedroeg op 1 Januari 1937 het aantal ver
pleegden 21 mannen en 26 vrouwen, teza
men 47.
In den loop van het jaar werden 5 man
nen en 5 vrouwen opgenomen, 8 mannen en
2 vrouwen zijn overleden, een man is ver
trokken.
In dit jaar slaagde de eenige nog aan de
zorgen van het Burgerweeshuis toever
trouwde pupil voor het machinisten-diplo
ma; hij werd na het examen terstond ge
plaatst.
AAGTEKERKE. Begunstigd door prach
tig zomerweer, werd Vrijdag alhier feest
gevierd ter gelegenheid van het 40-jarig
regeeringsjubileum van H. M. de Konin
gin. Het feest werd ingezet door het lui
den der torenklok, waarna de kinderen
die vooraf op de weide van de heer C. de
Visser waren opgesteld, gezamelijk naar
het Dorpsplein marcheerden. Hier werd
door den burgemeester een kort openings
woord gesproken.
In de morgenuren hadden verder kin
derspelen plaats. Na den middag werd in
*1 u!elde van de heer A. Bosselaar de op-
bestaande uit 10 fraai versierde wa-
fiet, i,8roep ruiters te Paard, 1 versierde
na een r.66? sPortwagen opgesteld, waar-
Het vo,Jgang door de gemeente volgde,
ïod™";,,™ middag werden volte-
In de avonduren werd door de zane
vereeniging „Nut en Genoegen" te Aartl-
kerke afgewisseld door de muziekvereird-
ging Apollo van Domburg een concert
gegeven. Het Dorpsplein alsmede verschil
lende gebouwen waren prachtig verlicht
Het bestuur van de pas opgerichte Oranje-
vereeniging kan met succes op een wel
geslaagden dag terug zien.
Groep 2 Schoonheid: J.C B T B le nriis-
Meisjesvereenigint? van i 7'. ,pnjs'
2e nriis- vS "Yan kn°P tot bloem"
ze prijs, Nederlandsche Maagd Herv
Meisjesvereeniging 3e prijs
Groep 4 Vereenigingen: Burgerwacht te
Vrije groep: Versierde fiets le prijs;
Versierd wagentje le prijs.
Groep versierde en verlichte huizen: L.
Hugense lep rijs; D. W. Overweg 2e; C.
Minderhoud 3e; A. Dekker 4e.,
Groep versierde huizen:- J. den Hollan
der lep rijs; J. A. de Smit 2e; G. E. Over
weg 3e; P. de Visser Sz. 4e; J. Birza 5e;
S. Kodde 6e; en S. Minderhoud 7e.
Groep verlichting: P. Faasse le prijs.
DOMBURG. De door de Oranje-vereeni-
ging uitgeschreven étalagewedstrijd ter ge
legenheid van de feesten op 6 en 7 dezer
zal niet doorgaan wegens het te geringe
aantal deelnemers. Klaarblijkelijk hebben
de winkeliers in het bad-seizoen geen tijd
gehad om voorbereidingen te treffen, ter
wijl nu zoo kort na het seizoen de tijd ont
breekt om met wat bijzonders voor den dag
te komen. Daarbij komt dat „Handelsbe
lang" veel werk maakt van een praalwa
gen en zorgt voor een elftal bij den ge-
costumeerden voetbalwedstrijd.
WISSEKERKE. Zaterdag hoopt de heer
C. Flipse den dag te herdenken dat hij 35
jaar geleden het directeurschap aanvaard
de van het muziekgezelschap „Apollo". Hij
heeft velen zien komen en gaan. Momen
teel is het korps nog 35 werkende leden
sterk. De heer Flipse kan met genoegen te
rugzien op zijn loopbaan als directeur. Hij
is heel bekend in de muziekwereld, zijn ge
zelschap mag zich laten hooren.
Indien de voorteekenen niet bedriegen
zal het jubileum hedenavond door „Apollo"
wel herdacht worden.
Het Oranjecomité werkt met uiterste
inspanning om hedenavond klaar te zijn
met de versiering van het dorp. Maandag
wordt reeds feest gevierd. Daar het Oranje
comité van meening was dat het program
voor Dinsdag wel wat zwaar geladen was
is besloten Maandag de kinderspelen te
doen plaats hebben zooals zakloopen, ring-
rijden met fiets, koekhappen en stoeltje
loopen.
ITALIË.
HET ANTI-SEMIETISME.
De ministerraad heeft een decreet aan
genomen, waarbij wordt verboden, dat Jo
den les geven aan scholen,welke op eeni-
gerlei wjjze onder controle van den staat
vallen. Ook mogen deze scholen geen Jood-
sche leerlingen hebben.
De telling der Joden in Italië is bijna
geëindigd, "^ot nu toe zijn 84.000 Joden ge
ïdentificeerd en men schat het totale aan
tal op ruim 85.000. Naar schatting zijn se
dert 1919, 20.000 Joden Italië binnengeko
men en zij zullen dus volgens de nieuwe
decreten Italië binnen zes maanden moeten
verlaten. De meesten van hen zijn Pool-
sche Joden, anderen zijn Duitschers, Hon
garen en Oostenrijkers. De meeste Joden,
die het land zullen moeten verlaten zijn
werkzaam in den handel, op banken en in
de vrije beroepen.
Abonnementen en Advertentiën voor dit
blad worden aangenomen door den Agent
H. t. d. VREDE.
VEREENIGING TOT VERBETERING
VAN HET RUNDVEE IN ZEELAND.
Vrijdagmiddag hield de Vereeniging tot
Verbetering van het Rundvee in Zeeland
haar algemeene vergadering in een der lo
kalen van „de Eendracht" te Middelburg.
De voorzitter, de heer W. Kakebee-
k e, heette de in geringe getale opgekomen
leden welkom, maar hij deed dit in het bij
zonder ir. H. Wibbens, de nhoofdinspecteur
van „Het Nederlandsche Rundvee-Stam
boek", en wees er op, dat deze gedurende
25 jaar aan het stamboek verbonden is en
veel voor die vereeniging en haar doel
heeft kunnen doen. Het was geen makke-,
iijke taak en er moesten vele moeilijkheden
worden overwonnen. Spr. hoopte, dat de
heer Wibbens ook in de tweede 25 jaar veel
voor de rundveestapel zal kunnen doen.
De voorzitter deed enkele mede-
deelingen en wel in de eerste plaats over de
bestrijding van de t.b.c. bij het rundvee. De
ze arbeid is in Zeeland op grooten schaal
aangepakt, wat spr. met enkele cijfers na
der aantoonde.
Vervolgens deelde spr. mede inzake de
verplichte stierenkeuring, dat een ontwerp-
reglement aan Ged. Staten is toegezonden
met verzoek invoering daarvan te willen
bevorderen. Spr. rekende op de medewer
king van de leden om daartoe te geraken.
De voorzitter bracht hulde aan den heer
Zwagerman voor de regelingen inzake de
comsumptiemelk op Walcheren.
De vereeniging gaf in den afgeloopen win
ter 3 cursussen in veekennis, nml. te Sluis,
Waarde en Borselen en 4 melkerscursussen.
Dit laatste ook mede dank zij het werken
van den Rijkszuivelconsulent en daardoor
het groeien van de belangstelling bij alle
vereenigingen, die er mede te maken heb
ben.
Ten slotte stond de heer Kakebeeke stil
bij het heerschen van het mond- en klauw
zeer en wees hij op het vrij ernstige karak
ter der ziektegevallen.
De contributieafdracht door de Kringen
aan de Prov. Vereeniging werd wederom
op 1 per lid bepaald.
De rekening 1937 werd overeenkomstig
het advies van de Financieele Commissie
bepaald op 6697 in eindcijfer met een
goed slot van 3201 tegen 3270 over 1936.
In de financieele commissie werd in
plaats van den heer P. W. de KoekVer
bist te Kloosterzande, die niet herkiesbaar
was, gekozen de heer Minderhoud, direc
teur van den Wilhelminapolder.
Voor de benoeming van twee leden van
het bestuur, tevens lid van de Prov. Com
missie werden met de aftredende leden, de
heeren P. J. J. Dekker te Wemeldinge en
I. M. Hage te Sint Maartensdijk, op de
voordracht voor Ged. Staten geplaatst resp.
de heeren E. J. Rouw Goes en C. Steenwijk
Van de Slikke te Stavenisse.
Volgens de agenda zou nu een inleiding
plaats hebben van den heer M. van den
Broek te Boxtel, directeur der R. K. Land-
bouwwinterschool aldaar en secretaris der
Prov. Commissie voor de Rundveefokkerij
in Noord-Braband over de ervaringen op
gedaan met het verplichtend stellen van
keuring van stieren.
Tijdens de vergadering kwam echter een
telegram binnen, dat de heer v. d. Broek te
Breda de aansluiting "had gemist.
De heer Zwagerman was nu bereid een
en ander mede te deelen over een bezoek
van hem en den heer M. Kleinepier aan
keuringen in genoemde zusterprovincie.
Daar dit zooals boven reeds gezegd nog
maar aan Ged. Staten is toegezonden, wer
den de mededeelingen niet voor openbaar
heid geschikt geacht.
De voorzitter sloot de vergade
ring met dank aan de aanwezigen, al speet
het hem, dat er zooveel minder waren dan
verleden jaar in Neuzen.
WIELRENNEN.
Nieuwe Wereldrecords.
Op een Parijsche wielerbaan heeft Jean
Malaval vier nieuwe wereldrecords geves
tigd, nl. over 70, 80, 90 en 100 km zonder
gangmaking. Hij legde deze afstanden af
in resp. 1 uur 41 min. 45.5 sec., 1 u 56 m
46.4 s, 2 u 11 m 52.8 s, 2 u 27 m 55 s. Deze
records stonden alle sedert 10 Augustus
1922 op naam van Rousseau.
ATHLETIEK.
De medische commissie van de K.N.A.U.
stelt haar functie ter beschikking.
De medische commissie van de Kon.
Ned. Athletiek Unie, bestaande uit dr. R.
J. Th. Meurer en de professoren, dr. I.
Snapper, dr. C. E. Benjamins en dr. F. J.
J. Muitendijk, hebben het bestuur van de
K.N.A.U. bericht, dat zij haar functie ter
beschikking heeft gesteld op grond van
het feit, dat het bestuur dezer sportorga
nisatie, met ter zijde legging van het ad
vies van de medische commissie, beslissin
gen heeft genomen, waarvoor zij de ver
antwoordelijkheid niet wenscht te dragen.
VOETBAL.
Vriendschappelijke wedstrijden.
Zeelandia speelt Zondag op het Gem.
Sporterrein tegen de Hollandiaan, een
Westelijke 2e klasser uit Rotterdam. De
Rotterdammers komen met het volgende
elftal uit: d.: Odijk; a.: A. v. d. Roest en
Toledo; m.: Wursten, Van Woerkom en
Andemack; v.: Hofman, Prins, Wijken, v.
d. Roest en Hofman.
Zeelandia II speelt voorts een vriend
schappelijke thuiswedstrijd tegen Hoofd
plaat, terwijl de adspiranten van Zeelan
dia en RCS een voorwedstrijd zullen spe
len.
Behalve deze wedstrijden worden Zon
dag nog vriendschappelijk gespeeld: Mid
delburgHVV (Den Haag) en RCSNep
tunes (Rotterdam).
BURGERLIJKE STAND.
Vrouwenpolder.
Van 28 Aug. t. m. 3 Sept.
Ondertrouwd: D. van der Reijden, j.m. 36
j. met M. Suurmond, j.d. 35 jaar.
Biggekerke.
Over Augustus.
Bevallen: P. Schout geb. Moens d.; J. Va
der geb. Geschiere d.; C. F. de Buck geb.
Remijn z.
zijn de kleuren van de verpakking. Haal dit echt Nederlandsche kind Uw huis
binnen en het zal 's morgens en 's avonds op koninklijke wijze Uw mond en
tanden verzorgen.
(Ingez. Med.)
CITY.
Neerlands nationale film, vervaardigd ter
gelegenheid van het regeeringsjubileum van
onze Koningin. Een film, die in groote trek
ken een beeld, een veelzijdig beeld wilde
ontwerpen van het jongste veertigjarig tijd
perk.
Welk een opdracht! Immers: wat is er
niet gebeurd in die veertig jaren van Ko
ningin Wilhelmina's regeering: cultureel,
politiek, sociaal, economisch. Een vergelij
king van de wereld van 1898 met die van
heden kan schijnen een verloop van eeuwen
uit te drukken. Er zijn dingen, rampzalige,
waarvoor ons land gespaard bleef. Maar de
ontzettend snelle ontwikkeling, door een
verbazingwekkend technisch vermogen in
het leven geroepen, maakten ook'deze lage
landen bij de zee door, ontwrichtend en
herstellend.
De kolossale opdracht, waarvoor de ma
kers der nationale film stonden en wel
ke in een korte spanne tjjds moest worden
uitgevoerd is vervuld op een wijze, die
grooten eerbied afdwingt. Van een artistiek
standpunt is er zonder twijfel nog wel wat
op de rolprent aan te merken; de goede
filmische allure is een enkele maal zelfs vrij
wel geheel zoek. Maar: dat verhindert geen
oogenblik, dat men door dat Nederlandsche
werk geboeid en sterk ontroerd wordt. Het
is een door en door Nederlandsche film ge
worden, volkomen waardig aan en passend
in het kader van het feest, dat wij thans
vieren.
De makers hebben, zooals men weet, een
beknopte familiegeschiedenis als verhalen
de basis voor de film gekozen: het lief en
leed van twee aan elkaar verwante gezin
nen. Ze wisten de stof zoo te rangschien,
dat in 'n bonte chronologische rij van tafe-
reelen de voornaamste, 't veertigjarig tijd-
perk kenmerkende nationale en internatio
nale feiten en gebeurtenissen op het witte
doek verschijnen. Deze methode, deze stijl,
heeft tot gevolg gehad, dat het element der
ontroering verdiept en versterkt wordt.
Tal van dingen, welke den toeschouwer an
ders vermoedelijk tamelijk onverschillig
hadden gelaten, grijpen hem nu aan, omdat
hij ze de levens ziet treffen van een aantal
personen, die hem zijn gaan interesseeren,
wier voor- en tegenspoed, geluk en ongeluk
hem aan het hart raken. Het is heel wat
anders, of men een aantal onbekende men
schen hun vreugde over de geboorte van
een prinsesje ziet en hoort uitjubelen, dan
wel, of die vreugde zich openbaart in den
mensch, dien men van zeer nabij heeft lee
ren kennen: zijn levensomstandigheden, zijn
genegenheden, zijn droomenden wat niet al.
Welk een verdienste van deze rolprent, dat
ze met zulk een eenvoudig, maar voortref
felijk, middel, als in een roman de span
ning en de ontroering wonderlijk levendig
wist te maken.
Nationaal in den besten zin des woords,
is ze dan bovendien om de rustige zekerheid,
waarmede ze aan de kwaliteiten van ons,
Neerlands volk, relief weet te geven. Zon
der grootdoenerij wordt hier het: „Je main-
tiendrai" tot het symbool van een onzer
beste nationale karaktertrekken, m itsga-
ders tot het treffende symbool van de ver
bondenheid van Nederland en Oranje. De
film had zoodoende niet noodig, om voort
durend oranjevreugde en, platter: oranje-
lol, te schilderen. Met een enkel woord, een
uiterst korte beeldenreeks, wordt de geboor
te van het prinsesje Beatrix gememoreerd.
Precies genoeg, om dit heugelijke feit in
een flits van ontroering om te zetten, die
per en emotieoneeler dan meters reportage
het ooit hebben gekund.
Het prachtige resultaat, dat is bereikt,
dankt men uiteraard in de eerste plaats
aan den regisseur: den Franschman Ed-
mond T. Greville. Maar dan verder niet wei
nig aan een aantal voortreffelijke Neder
landsche artiesten, waarvan vooral dienen
genoemd: Cees Laseur, Adolphe Engers,
Matthieu van Eysden, Lilly Bouwmeester
en Ank van der Moer. Hun filmspel staat
herhaaldelijk op het peil van bekende bui
tenlandsche creaties.
ELECTRO
Gasparone.
De verfilming van Carl Millöcker's ope
rette Gasparone heeft een gezellige, onder
houdende rolprent doen ontstaan. Over
het algemeen valt een nabootsing van een
operette op het witte doek niet altijd ten
voordeele van de film uit. Ditmaal echter
heeft de regisseur Georg Jacoby een ge
lukkige greep gedaan. Van begin tot eind
is Gasparone een genoegelijke film, amu
sant en niet zonder inhoud. Opmerkelijk
is het vlotte tempo, de vaart die in deze
rolprent te bespeuren valt, waardoor men
telkens geboeid blijft. Een melodieus lied,
een aardig wijsje en meesleepende muziek
verhoogen de aangename sfeer welke
„Gasparone" zonder twijfel sche;pt. De
dialoog, wordt veel door zang afgewisseld
doch dat stoort geenszins; integendeel men
heeft dit op geestige wijze benut en de
humor die erdoor ontstaat is als winst te
beschouwen. Het verhaal, geraffineerd in
elkaar gezet, is spannend en het spel van
de hoofdvertolkers uitstekend. Maria Rökk,
de jeugdige filmspeelster geeft prachtig
spel, vlot en charmant. Niet minder op den
voorgrond treedt onze landgenoot Johan
Heesters. Zijn zang en spel staan op hoog
peil. En Leo Slezak heeft natuurlijk de
lachers weer op z'n hand. Gasparone is
een genoegelijke film, waarmede men
zich best zal amuseeren.
Problemen der jeugd.
Prof. Frohman heeft een opgewekte
klas meisjes te onderwijzen. Leeraar en
leerlingen kunnen het best met elkaar vin
den. Er straalt blijmoedigheid uit deze
groep jongedames.. Tot op een gegeven
oogenblik in de klas tijdens de les een
bankbiljet verdwijnt. Wie is de daderes?
Het bankbiljet wordt bij een der meisjes
gevonden. Heeft zij het weggenomen? We
zullen het hier niet verklappen. De film
vertelt op onderhoudende manier de moei
lijkheden waarin verschillende meisjes
verkeeren, doch zij legt eveneens den na
druk op de saamhoorigheid en de waardee
ring welke men voor elkaar koestert. Een
goede film.
DOODENDAGBOKK VAN HET VERKEER
Capelle: 1 doode
Gisterochtend is de ruim zestigjarige heer
Van Vuuren te Capelle (N.B.) door een
auto aangereden. Het slachtoffer werd zoo
ernstig gewond, dat hij eenigen tijd later is
overleden.
Na jarenlange verdeeldheid
over het buitenlandsch be
leid, staat de publieke opinie
nu ten volle achter de Regee
ring,
(Van onzen
correspondent.)
Spannende dagen in Londen. In de stad
merkt men er weinig van. De aanplakbil
jetten van de kranten schreeuwen in vette
letters over „Crisis in Europa", „Sensatio-
neele Hitier Verrassing", etc., maar wjj
zijn al die dingen al zoo lang gewend, dat
wij er slechts een vluchtige blik op wer
pen en verder ongestoord ons weegs gaan.
Alleen in Downing Street is het duidelijk
dat er iets ongewoons aan de hahd is. De
ministers en diplomaten komen en gaan,
en bij de deur van No. 10 staan de pers
fotografen en wachten op de gelegenheid
de bezorgde gezichten van de staatslieden
voor het nageslacht te vereeuwigen. Het
is het gebruikelijke gedoe, waar wij reeds
van zoovele vroegere crises aan gewend
zijn. Het feit dat het Parlement op het
oogenblik geen zitting houdt, en er dus
van de groote debatten over de internatio
nale politiek, die anders bij deze gelegen
heden zoo sterk de aandacht van het pu
bliek trekken, geen sprake is, draagt er
nog toe bij de oppervlakkige indruk van
kalmte te versterken. Tenslotte maakt ook
de vacantie-sfeer waarin Londen nog leeft
de menschen er weinig toe geneigd zich
over de dreigende gevaren aan de politie
ke horizon al te druk te maken.
In de politieke wandelgangen is de stem
ming echter geheel anders. Men is er zich
daar maar al te goed van bewust dat de
wereld op het oogenblik een gevaarlijker
tijd doormaakt dan wellicht ooit sinds 1914
het geval is geweest, en men beseft dat
deze laatse crisis in verschillende opzichten
sterk van zijn tot nu toe immer nog vriji
ongevaarlijk gebleken voorgangers ver
schilt. Er is een nieuwe factor in de hui
dige situatie, die algemeen de aandacht
heeft getrokken, en dat Is de merkwaardi
ge eensgezindheid van de Engelsche pu
blieke opinie, zooals die in de pers tot
uiting is gekomen. Dat is inderdaad iets
nieuws, welks belang niet onderschat mag
worden. Nu reeds jarenlang is het Engelsch
buitenlandsch beleid vrijwel ononderbroken
het onderwerp van een feilen strijd ge
weest, die zich ver over de grenzen van
de politieke partijen uitstrekte. Slechts
een oogenblik in de laatste zeven jaren is
er van een werkelijke nationale eenheid
over de buitenlandsche politiek sprake ge
weest, en wel tijdens de wittebroodsweken
van den Volkenbonds sanctie-kruistocht te
gen Italië. Voor dien tijd echter, en sinds
dien, was er geen eenheid, maar verdeeld
heid. Er was verdeeldheid over Engeland's
optreden toen Japan Mantsjoerije opslokte,
er was verdeeldheid over de herbewapening
over de liquidatie van het sanctie-experi
ment, over de Engelsch-Italiaansche toe
nadering, en er was tenslotte last but not
least verdeeldheid over de ten opzichte van
Duitschland te volgen politiek. Terwijl het
grootste gedeelte van de conservatieve ele
menten op een verzoeningsgezinde politiek
tegenover de dictatorschappen aandrongen,
die soms maar al te zeer op een politiek
van toegeven leek, meenden de Liberalen,
Socialisten en jonge Conservatieven dat
alleen een krachtiger houding van Enge
land de vrede op den langen duur zou kun
nen redden. Met den Anschluss zijn deze
twee tegenovergestelde opvattingen eenigs-
zins dichter bij: elkaar gekomen. De verzoe
ningsgezinde school zag in, dat het Duit-
sche gevaar met een politiek van immer
toegeven niet te bezweren was. Toch was
er ook sinds dien nog nauwelijks te spre
ken van een werkelijke eenheid over de
buitenlandsche politiek. De kritiek op het
regeeringsbeleid bleef zich laten hooren.
Na het ongunstige antwoord van Franco,
waaruit zoo duidelijk scheen te blijken
dat Italië, ondanks alle accoorden en be
loften, nog niet van zins was Engeland
behulpzaam te zijn bij het terugtrekken
van de vrijwilligers uit Spanje, heeft deze
kritiek zich ong toegespitst.
Tegelijkertijd brak ook weer een felle
krantenstrijd uit over het Centraal-Euro-
peesche probleem, waarbij de eene partij
den tegenstander verweet onnoodig alarm
te slaan, en de andere partij daarop ant
woordde met de beschuldiging dat de op
timisten het publiek zand in de oogen
strooiden en op onverantwoordelijke wijze
van den dreigenden toestand in onkunde lie
ten.
Daar is nu allemaal met een slag een
einde aan gekomen. Aan het begin van
de vorige week trachtte men het ook in
officieele kringen niet meer te verhelen,
dat de toestand in Centraal Europa een
dreigend aspect had aangenomen. Op Za
terdag liet de Regeering bij monde van
Sir John Simon Duitschland nogmaals een
duidelijke waarschuwing toekomen, en op
Maandag bood zich het verrassende
schouwspel van een pers, die voor het
eerst sinds lange jaren unaniem en vol
mondig haar goedkeuring over het beleid
der Regeering uitsprak. Ook bladen die bij
vroegere gelegenheden op krachtiger taal
zouden hebben aangedrongen, hadden nu
voor de rede van Sir John Simon niets
dan lof. Zij toonen ten lange leste te be-
