Een matte ol gebruinde teint staat altijd charmant KRONIEK van den DAG. ZEELAND. Provinciale Staten van Zeeland. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 14 JULI 1938. No. 163. IN GEHEIMEN DIENST. MIDDELBURG. VLISSINGEN. WALCHEREN. ZUIDBEVELAND ZUID-BEVELAND. N00RDBEVELAND ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D. Polen en Tsjechoslovakije. De betrekkingen tusschen het nieuwe polen en het nieuwe Tsjechoslovakije zijn van den beginne af tamelijk slecht geweest. Polen had het gebied van Teschen in Mo- ravië gelegen, dat Tsjechoslovakije kreeg toegewezen, willen hebben en mokt er tot op den dag van vandaag over, dat die wensch niet werd vervuld. De regeering te Praag is daarbij nog zoo onverstandig ge weest, telkens nieuw voedsel voor Polen's kwaad humeur aan te dragen, doordat ze de Poolsche minderheid in het gebied wo nende 60.000 zielen) te weinig politieke achting ten deel liet vallen. De klachten der minderheid daarover vonden te War schau geregeld luidruchtigen weerklank, en een paar maal hebben de beide landen zelfs als nijdige buldoggen met ontbloote tanden tegenover elkaar gestaan, .al was dat dan meer een opwindende demonstratie dan een poging, om oorlog te maken. Aan deze slechte verstandhouding moet men het nu in de eerste plaats wijten, dat Beek, de Poolsche minister van buitenl. za ken, bij zijn jongste politieke onderneming (de stichting van een soort van Oost-Euro- peeschen statenbond, zich uitstrekkende van Finland tot in den Balkan, zooals gis teren op deze plaats geschetst) Tsjecho slovakije links heeft laten liggen. Beck is van alle Poolsche staatslieden wellicht het ergst op Tsjechoslovakije gebeten. Hij heeft nooit eenige reëele poging willen doen, om met de Tsjechische regeering tot besprekin gen over den onaangenamen toestand te komen, besprekingen, welke naar alle waar schijnlijkheid de steenen des aanstoots uit den weg hadden kunnen ruimen. Maar dat is niet het eenige. Warschau kan aan Praag bovendien niet vergeven, dat Praag het befaamde (anti-Duitsche) verdrag van militairen bijstand met Moskou heeft gesloten. Voor Polen is dit verdrag inderdaad een heel vervelend ding. Immers Tsjechoslovakije en Rusland grenzen niet aan elkaar. Ze zijn door Polen (voor het grootste deel) en Roemenië (voor het klein ste) van elkaar gescheiden. Militairen bij stand kunnen de Tsjechen en de Russen mekaar dus niet verleenen tenzij via Poolsch en (of) Roemeensch grondgebied. Het is begrijpelijk, dat de Polen dat een kwalijk ding vinden. Sovjet-Rusland wantrouwen ze en niet zonder reden even hard als Duitschland. Weliswaar is het b ij n a ondenkbaar, dat in een oorlog, waarbij Duitschland en Tsjechoslovakije betrokken zouden zijn, Polen neutraal zou kunnen blij ven, doch het Russisch-Tsjechische verdrag ontneemt hun feitelijk het laatste kansje op neutraliteit, aangezien het de Sovjets bij voorbaat nadrukkelijk partij maakt in zoo'n conflict. Zoolang Tsjechoslovakije de overeenkomst met de Sovjet-Unie handhaaft, lijkt een deugdelijke verbetering van de Poolsch- Tsjechoslovaaksche betrekkingen dan ook Vrijwel uitgesloten. Maar daarmee blijft het aan Beek toegeschreven ontwerp van een Oost-Europeeschen statenbond tot ze kere hoogte gebrekkig. In zulk een bond behoort Tsjechoslovakije nu eenmaal. Het is nuchter bekeken trouwens al te dwaas, dat Polen en Tsjechoslovakije er niet voor zorgen hun betrekkingen te regelen. Want afgezien van de geteekende geschillen, wel ke toch werkelijk niet zoo heel veel om het lijf hebben, loopen hun belangen volko men parallel. Beide landen verkeeren ten aanzien van de aspiraties van het Duitsche rijk en die vormen het groote politieke vraagstuk van dit oogenblik in eendere positie. Aan beiden zouden de Duitschers gebieden willen ontnemen en de buitenland- sche politiek van Berlijn is er kennelijk op berekend toestanden te scheppen, welke een vervulling van dien wensch mogelijk moeten maken, als 't kan zonder het risico van een oorlog. Misschien heeft Beek een tijdlang er van gedroomd, dat Polen zijn slag in Teschen zou kunnen slaan, indien Tsjechoslovakije het slachtoffer van een nieuwen Duitschen coup de théatre werd. Maar men kan toch moeilijk aannemen, dat hij dezen droom ook thans nog koestert. Wat er den laatsten tijd op het internatio nale politieke schouwtooneel is vertoond, heeft o.i. duidelijk aangetoond, dat Tsjecho slovakije allesbehalve een gemakkelijke prooi van de Duitsche aspiraties zal wor den, anders gezegd: dat Hitier er klaar blijkelijk een oorlog voor over moet hebben, een oorlog die Polen in zijn maalstroom mee zou sleepen. Historische Avonturenroman- Door G. P. BAKKER. 32). Hij zag licht schijnen door een reet van de deur van de erkerkamer. Zijn hart bonsde. Voorzichtig deed hij de deur open. Greta zat aan de tafel den rug naar hem toege keerd. Hij hoorde niets. Geluidloos trad hij binnen en kuchte. Verschrikt sprong ze op, een kreet kwam over haar lippen. „Jij", zei ze. „Jij". Zij snelde naar hem toe, en sloeg haar arm om zijn hals. „Gelukkig, gelukkig, ik dacht dat je „Dood zou zijn", vulde Edzke aan. „Het leek er veel op. ITT"dacht, dat je mij ver raden had, liefste". „Neen", zei ze zacht, „dat dacht je niet. Zeg, dat je dat niet hebt gedacht". „Je hebt gelijk. Ik kon het niet gelooven, want ik voelde dat ik je lief heb. En al ben je maar een kamenier en een lichte vrouw, het hindert niet. Ik ben van huis uit ook maar een eenvoudige Hollandsche schip per". Hij nam haar in zijn armen, kuste haar telkens weer en drukte haar tegen zich aan alsof hij haar nooit weer los wou laten. „Wat ben je sterk", zei ze zacht. „Hou je van mij en zul je niet langer lichtzinnig zijn? „Ik geloof het wel. Je moet niet zooveel vragen. Ik kan je niets zeker beloven", lachte ze. Maar hij zag, dat haar groote Contribuanten-concert Middelburgsch Muziekkorps. Het loopt het Middelburgsch Muziek korps niet altijd mede en het bestuur vecht, gedachtig aan het Zeeuwsche wapen spreuk, met kracht tegen financieele zor gen en moeilijkheden, doch juist daarom is het gelukkig als er iets bijzonder meevalt. Dit is zeker wel gisteren het geval geweest toen het contribuantenconcert gegeven werd op een mooien avond, na weken van guur weer. Het zitje in den St. Joris tuin, zoowel eerst bij daglicht als daarna bij de keurige feestelijke verlichting in de boomen en de heldere verlichting van de tent, die ruimte genoeg bood, en een flinke boom als ach tergrond had, was uitstekend. De contribuanten en hun huisgenooten waren in flinken getale opgekomen en heb ben zich overtuigd, dat men een rustige plaats, als deze tuin bleek te zijn, moet heb ben om ten volle van de prestaties van hun corps te kunnen genieten. Hier konden de heer Joh, H. Caro en de werkende leden toonen wat zij kunnen. Dit bleek bij ieder nummer opnieuw. Speciaal noemen we de Schatzwalzer uit de operette „Der Zigeu nerbaron" en het pakkende slotnummer, de ongeveer 20 minuten durende: Groote fan tasie over motieven van de opera „II Triva- tore" van G. Verdi. Maar het is niet alleen instrumentale muziek geweest, die den aanwezigen geboden werd, ook hebben zij de kennismaking hernieuwd met het Mid delburgsch Mannenkoor, dat eveneens on der leiding van den heer Caro voor de pau ze het Bundeslied van W. A. Mozart, en het Opferlied en „Die Ehre Gottes aus der Na tuur" van L. van Beethoven bracht en in 't tweede deel van den avond drie liederen uit Valerius' Gedencklanck voor mannenkoor, met begeleiding van eenige koperinstru menten, bewerkt door den heer Caro. Zoowel bij de Duitsche liederen waar van vooral het eerste, met zulke mooie woorden, als bij de drie Nederlandsche, o.a. „Wilt heden nu treden" kwam de zang zeer goed tot zijn recht en samen met het ko per voldeed hij ook zeer goed. De lijster in de hooge boomen heeft met haar gezang, de muziek begeleid en getoond ook over de eindelijke komst van de zomer verheugd te zijn. De Stadhuisbelichting. De wekelijksche stadhuisbelichting trok gisteravond vrij veel vreemden naar de Markt en het lang open mogen blijven van winkels gaf op dezen eersten ietwat zomer- schen Julidag een gezellige sfeer aan Markt en omgeving. DE VUURWERKBUSJES. Het wordt voor het Comité voor de busjes, waarvan de inhoud bestemd is voor, een tegemoetkoming in de kosten van het vuurwerk op 6 September, tijd eens na te gaan wat dit zoo 'sympathieke idee heeft uitgewerkt en het heeft zich dan ook gewend tot de verschillende buurt- commissies me* verzoek om liefst voor 1 Augustus de busjes, die in hun buurt zijn uitgezet in te nemen en te bezorgen Dij den heer Leijdesdorff, om ze te ledigen. Voor hen, die busjes hebben geplaatst een aanmoediging om nog eens krachitg mede te helpen, dat geen enkel busje met lage cijfers wordt ingeleverd. De houders van busjes kunnen ook nog een goed werk doen,, door tegen den kostprijs van 25 cent hun busje weder terug te nemen om het voor eigen gebruik en als herinnering te houden. Het comité kocht er 100 en betaalde er 25 voor gedachtig aan de spreuk „De cost gaet voor den baet uit". Rotterdam strekt tot leering. In verband met de ernstige instortings ramp in de Valkensteeg te Rotterdam, is ook hier ter stede een ernstig onderzoek ingesteld naar gevaarlijke bouwvallige hui zen. Het gevolg daarvan is, dat in de Vlamingstraat een drietal van deze hui zen zijn aangetroffen, welke zullen ge sloopt worden. Vereeniging Ziekenhuisverpleging. Uit het jaarverslag over 1937 van de vereeniging Ziekenhuisverpleging te Vlis- singen blijkt, dat er dit jaar een batig saldo is van 4634, tegen in 1936 een ver lies van 3283. Het ledental daalde van 12032 tot 11988, dus met 34. In 1937 waren er 377 opnamen met 5862 verpleegdagen, waarvan de kosten bedroe blauwe oogen zeer ernstig stonden. „Wanneer zien we elkaar weer?" vroeg hij. „Dat zal misschien wel spoedig gebeu ren", klonk haar antwoord. „Hoe heet je eigenlijk, dat heb je me nog heelemaal niet verteld". Hij ging in zijn monnikspij in de houding staan, sloeg aan en sprak: „Uuitenant Edz ke de Vries van Saxon's ruiters." „Saxon", zei ze, „de graaf van Wrena?" „Dezelfde", antwoordde hij. „Ken je hem?" „Ja", zei ze. „Ik heb hem eens gezien, onze mevrouw is met de gravin zeer be vriend. Ik heb gehoord, dat het een heel romantisch huwelijk is geweest. Als mijn meesteres aan de vrouw van den generaal, prinses Marion, een bezoek brengt, ga ik misschien wel mee en zien we elkaar weer". „Maar", vervolgde ze, „Ed. Je hebt me nog heelemaal niet verteld wat je vanmid dag hebt beleefd". „Ik geloof waarachtig, dat ik gewoon alles vergeten was, toen ik jou zag". En in enkele woorden verhaalde hij zijn avon turen. „Ken je den Franschen markies?" vroeg hjj. „Ik heb hem nooit gezien, maar ik weet, dat hij bestaat en dat hij volkomen te ver trouwen is". „En dat complot tegen het leven van onzen koning?" „Den Zweedschen koning", verbeterde zij. „Ik geloof wel, dat het waar is, en dat het je bevordering zeer ten goede zou ko gen 20.402, tegen in 1936 506 opnamen met 7893 verpleegdagen en 28.014. De patiënten werden in de volgende zieken huizen verpleegd: „Bethesda" 166 met 2428; St. Jose'phziekenhuis 193 met 3124; Amsterdam 4 met 55; Breda 1 met 3; Groningen 2 met 30; 's-Hertogenbosch 1 met 9; Leiden 6 met 168; Middelburg 3 met 24 en Rotterdam 1 met 21 verpleeg dagen. Het vermogen der vereeniging be draagt thans 12.085. WEER BOVEN DE 500. Het aantal werkloozen neemt in onze gemeente de laatste weken weer toe en is thans weer gestegen tot boven de 500, nl. deze week van 497 tot 503. Daarvan werden 110 personen in de Werkverschaf fing geplaatst. KOUDEKERKE. Als gevolg van het nieu we stuk weg, dat werd aangelegd in de ge meente Koudekerke en dat een verbinding vormt tusschen den weg van Vlissingen en den weg van Middelburg, heeft de beweg wijzering van den A.N.W.B. in die gemeen te eenige veranderingen ondergaan. De wegwijzer welke vroeger stond op den weg van Middelburg bij den ouden verbin dingsweg naar den weg van Vlissingen, is verplaatst naar het punt waar thans de nieuwe weg van Vlissingen op den weg van Middelburg uitkomt. De wegwijzer die vroe ger stond op den hoek waar de weg van Dishoek op den grooten straatweg uitkwam, is verplaatst naar het punt waar men thans van Vlissingen komende het nieuwe ver bindingsstuk ingaat. Bovendien zijn op den hoek waar de Dishoekweg in Koudekerke uitkomt, twee richtingsborden aangebracht, één wijzende naar Vlissingen en het andere naar Dishoek. Tenslotte is nog een bord „Doorgaand Verkeer" geplaatst op het punt waar men van Biggekerke komende, een scherpen bocht moet maken om Koudeker ke binnen te rijden. Als resultaat van een en ander wordt dus de verbinding van Vlissingen naar Big gekerke geleid over het nieuwe stuk weg en daarna linksaf via het Kerkplein van Koudekerke de gemeente weder uit. Ook het verkeer uit de richting Biggekerke maakt dus thans geen gebruik meer van den ouden weg, doch wordt van het Kerk plein af via den weg naar Middelburg en dan rechtsaf naar den weg naar Vlissingen geleid. HANSWEERD. Het in de haven liggende schip „Anna", schipper Van Meel, werd gisteren aangevaren door de sleepboot „Ma- rya", waardoor het schip belangrijke scha de bekwam. Na de noodige voorzieningen te hebben ondergaan, kon het schip de reis voortzetten. Tijdens de vaart op de Oosterschelde kwamen de schepen „Isabella" en „Confi- do" in aanvaring, waarbij de „Isabella" be langrijke schade aan het voorschip kreeg. Na een noodreparatie te hebben gekregen, kon het schip de reis voortzetten. De „Con- fido" bekwam slechts lichte schade. NISSE. Zaterdagavond a.s. zal bij gun stig weer door het muziekgezelschap „Ons Genoegen", onder leiding van den nieuwen directeur op de tent op het Dorpsplein al hier een concert worden gegeven. WOLF AARTSDIJK. Woensdag maakte 70 ouden van dagen in 24 auto's die gra tis door de eigenaars beschikbaar waren gesteld een tocht. Gereden werd van Wol- faartsdijk naar Vlissingen waar over den boulevard werd gewandeld en de pier be zichtigd. Verder werd het strand te Dom burg bezocht, en in een café aldaar ver- verschingen aangeboden. Over Serooskerke werd naar Middelburg gereden waar in het café de Landbouw de inwendige mensch werd versterkt. Na een kijkje genomen te hebben in Middelburg verzamelde men zich om burgemeester Van Oeveren die dank bracht aan allen die hadden medegewerkt tot het welslagen van deze zoo goed ge slaagden tocht. Aan de kom der gemeente men als jij het kunt verhinderen". „Bevordering, Greta. Maar ik ben pas luitenant geworden en dat heel jong". „Ja", zei ze. „Je bent gelukkig geweest. Geluk is veel meer dan kennis, wijsheid en dapperheid. Misschien heb je weer geluk". „Je plaagt me weer. Kun je nu geen oogenblik ernstig wezen? We spreken over onze toekomst, over ons huwelijk". „Zoo luitenant, maar dan mag er nog wel heel wat water door de Elbe stroomen, voor een kamenier als ik, er aan denkt met een luitenant je te trouwen. En ik zie, het kruis heb je ook al verloren. Jammer, maar je leven heb je gered dat is ook veel waard". „Ik zal het terugkrijgen en als ik het heb ruil ik het in". Ze lachte. „Dan zal ik zeker wel oud en grijs zijn en ongetrouwd begraven wor den", zei ze. „Gooi die pij nu maar uit, trek schoenen en kousen aan en ga wat eten. Je zult wel honger hebben." Bij het afscheid nemen gaf ze hem een blauwwitten zijden sluier. „Blauw en wit", zei Edzke. „Het blauw van de trouw en het wit van de onschuld". Ze haalde de schouders op. „Het zijn de kleuren van mijn meesteres", zei ze met een droevig gezicht. „Een arme kamenier heeft geen wapen en geen vlag. Maar wind dien sluier om het gevest van je degen, zooals die Franschman dien gelen strik draagt". „Dank", antwoordde hij. „Druk er eerst een kus op". Ze deed het. „Verlies haar niet". Nog eenmaal nam hij haar in zijn armen. stond de muziekvereeniging „Advendo" op gesteld en zoo ging het onder de opgewek te tonen der muziek en onder overgroote belangstelling van het publiek naar het ge meentehuis waar de stoet werd ontbonden. WOLFAARTSDIJK. Woensdagavond bracht de muziekvereeniging Advendo een serenade aan den heer Jan Koert, die zijn 75sten jaardag vierde. Dat de jarige zeer geacht is bleek hieruit, dat de buurt bewoners een eereboog voor zijn woning hadden geplaatst en velen de vlag hadden uitgestoken. Er was een enorme belang stelling. In een drietal aardappelvelden alhier zijn larven van den Coloradokever gevon den. Door den burgemeester zijn maatre gelen genomen, om ook in de kleine tumtjes Coloradokevers of larven op te sporen en te vernietigen. KORTGENE. Woensdagavond werd in het Spui alhier een practische oefening gehouden van de leden van den cursus in reddend zwemmen, welke cursus door de zwemclub „De Zandkreeki" georgani seerd is. De oefening stond o.l. van den heer Julianus uit Middelburg. Van de zij de van het publiek was er groote belang stelling. --- De Chr. Vereeniging „Zonneschijn'" heeft het plan opgevat, om voor de ouden van dagen een rijtoer door Noord Beve land te orgariiseeren. Woensdagavond wer den de plannen daartoe besproken. Na den rijtoer wil men aan de oude men- schen een maaltijd aanbieden. De collecte voor het Tehuis voor al leenstaande blinden te Wolfheze heeft 43 opgebracht. KOLIJNSPLAAT. Woensdagavond gaf het harmoniegezelschap „Wilhelmina" een concert op de tent in de Voorstraat. Dinsdagavond vergaderde in het raadhuis het comité tot het organiseeren van een autotocht voor ouden van dagen uit Kats en Kolijnsplaat. De voorzitter, de heer P. Dourleijn, memoreerde den goedge slaagden uitgaansdag met de ouden van da gen op 28 Juni j.l. naar Antwerpen. De pen ningmeester, ds. M. Hansen van Kats, deed verslag van de ingekomen en uitgegeven gelden. Het bleek, dat de inkomsten de uit gaven ongeveer dekten. De heer M. W. van Arenthals van Kats had evenals het vorige jaar, de tocht naar Antwerpen gefilmd. De ze film werd aan het comité vertoond. Zij mag goed geslaagd heeten. De voorzitter dankte den heer Van Arenthals hartelijk voor alle moeite, die hij zich in dezen had willen getroosten. Het comité ontving met dankbaarheid de toezegging van den heer Van Arenthals, dat hij in Kats en in Ko lijnsplaat deze film voor de ouden van da gen en genoodigden zal vertoonen. BRESKENS. Onder voorzitterschap van burgemeester Drost kwamen ten gemeen tehuize Woensdagavond 20 menschen sa men ter bespreking van de straatversiering van het dorp bij de a.s. feestelijkheden. Er dienen zich in iedere straat enkele personen beschikbaar te stellen om de organisatie en de leiding van een en an der op zich te nemen. Ter vergadering verklaarden velen zich bereid en hun wijken eens poolshoogte te nemen, wat er al zoo bereikt kan worden. Iedere straat moet zijn eigen versiering zelf bekostigen. Er zal geprobeerd wor den h^t heele dorp te versieren en daar het in de bedoeling ligt de feesfweek op 27 Aug. aan te vangen, zou dus de straat versiering op dezen datum klaar moeten zijn. De winkeliersvereeniging is gevraagd haar winkelweek op die data te houden, waardoor de winkelstraten ook al een aardig aspect zullen krijgen. Het moeilijkst zullen natuurlijk de straatjes buiten het centrum versierd kunnen worden daar die dikwijls te klein zijn, om voldoende ma teriaal te kunnen aanschaffen. Niettemin zal getracht worden ook daar iets te doen. „Wat kun je plagen", zei hij, „maar wat ben je lief". Teen opende ze de poort en zei: „Ik ge loof, dat het nu tijd wordt, dat je weg gaat". Zc drukte haar warme lippen op de zijne en hij verdween tusschen de boomen. Hij vond den markies op dezelfde plaats. „Ga nu mee. Ik zal je meenemen naar m(jn kwartier, daar zijn we veilig. Het huis staat aan den Hoogen Weg. Er woont een Fransche pruikenmaker, een gevluchte Hu genoot. Hij is volkomen te vertrouwen. Achter het huis is een stal, waar mijn paar den staan. Er zijn twee achteruitgangen in verschillende straten. Hij heeft goed geld verdiend. Gelukkig voor een vluchte ling als hij een vak geleerd heeft. Wat kan een arme edelman doen? Hij had het prui ken maken geleerd uit liefhebberij. De mooiste pruik maakt den mooisten jonker. Maar we zijn er". De markies tikte zacht aan het venster. Iemand keek door den judas. „Markies komt u binnen. U is lang weg gebleven". „En ik neem een vriend mee". De deur ging open. „Een Zweedsch offi cier", stelde de markies voor, „en mijnheer de Beaufors, of eigenlijk de ridder de Beaufors". Edzke drukte den ouden grijzen edel man stevig de hand. Weldra zaten ze gezellig onder een glas wijn met hun drieën in een groote goed ge meubelde achterkamer op de eerste verdie ping. De luiken waren gesloten. „Hier ben je veilig", zei de ridder de Reglement vervoer stoomboot- diensten. Het voorstel tot vaststelling van een nieuw reglement op het vervoer door de stoombootdiensten der Provincie Zeeland heeft in een afdeeling geen aanleiding tot opmerkingen gegeven. In een andere afdeeling vroeg een lid wie met de leiding is belast: de directeur of de inspecteur. Van de zijde van Ged. Staten werd hierop geantwoord, dat de directeur de leiding heeft en, indien hij afwezig is, de inspecteur. Een lid stelde de vraag of het voldoende is wanneer er staat „brandende tabak" als gelijk gesteld met rooken op ver boden plaatsen, en of het niet beter zou zijn te lezen „iets dat brandt". Een lid vroeg wat moet worden verstaan onder „overlast" aandoen in verband met het op de booten de belangen van eenige andere verkeersonderneming behartigen. Een lid vroeg of door den kapitein niet te veel de hand wordt gelicht met deze 'oepa- I ngen. Dit lid toch constateerde zelf en hoorde van anderen, dat personen geduren de een langen tijd, op éénzelfde kaartje mede voeren om muziek te maken, waarbij soms opdringerig werd opgetreden t ogen- ever het publiek, teneinde geld te vei krij gen. Een en ander achtte dit lid niet in het be lang van het verkeer. Een ander lid acht juist hierom een bepaling noodig. Ook in de andere afdeeling wordt de vraag gesteld, of het mogelijk is. op één kaartje den ge- heelen dag heen en weer te varen? Van de zijde van Ged. Staten wordt hierop geant woord, dat de gememoreerde toestanden natuurlijk niet wenschelijk zijn en dat door de voorgestelde bepalingen alle kwaad op dit gebied zal kunnen worden bestreden. Natuurlijk zal elk geval op zich zelf beoor deeld moeten worden. Een omschrijving van „overlast" is moeilijk te geven. Mede gedeeld werd nog dat het steeds mogelijk is, met éénzelfde kaartje heen en weer te reizen, mits men aan de overzijde niet aan wal stapt. Ten slotte zou in één afdeeling een lid gaarne zien, dat een bergplaats werd inge richt bij de aanlegplaats der booten, hij meent, dat dit zeer dienstig zou zijn voor degenen, die per fiets reizen. De zorg voor zwakzinnigen. Over het voorstel van Ged. Staten om 50 vanwege de Provincie te betalen voor iederen zwakzinnige, die in een behoorlijk ingericht gesticht verpleegd wordt en de helft van de vervoerkosten naar en van school tot een maxium van 10 binnen de gemeente en van 20 in een andere ge meente en ten slotte de helft der kosten van huisvesting buiten de woonplaats tot een maxium van 30, en dat tot afwijzing van het verzoek van de Ver. tot stichting en instandhouding van Chr. Scholen voor zwakzinnige kinderen op Walcheren om een jaarlijksche bijdrage van 400 hebben in de afdeelingen der Prov. Staten verschil lende leden het woord gevoerd. Een lid zou liever aan een school een subsidie geven; een ander lid achtte de subsidie-aanvrage op dit oogenblik voorbarig. Hij heeft nog getracht, met de aanvragers tot overeen stemming te komen, om niet tot de oprich ting van een christelijke, maar van een neutrale school op Walcheren te geraken. Dit is hem echter niet gelukt en toch'zou het ten goede komen aan het onderwijs en zeker aan de stumpers van kinderen, in dien er één goede school gesticht zou kun nen worden, inplaats van verschillende scholen. Een der leden, die reeds het woord had gevoerd, merkte nu op, dat hij zijn kin deren alleen aan een Chr. school zou toe vertrouwen. Verschillende andere leden daarentegen zouden één of meer neutrale scholen in Zeeland wenschen. Zij erkennen echter, dat het een moeilijke taak voor Ged. Staten is, om hier een geschikte regeling te treffen en begrijpen, dat het College daarom met deze regeling is gekomen. Er waren leden, die er de voorkeur aan zouden geven, dat een of meer scholen in Zeeland werden gesticht en dat die dan flink wer- Beaufors. „Daar ligt een touwladder en het middelste raam kan van buiten gesloten worden evenals het luik. De markies weet den weg. Bovendien heb ik in huis en in den tuin een stel uitstekende waakhonden. Ik zal u nu alleen laten". „Wel neen, oude vriend", antwoordde de markies. „Dat is niet noodig. U mag ge rust hooren wat we bespreken en boven dien uw raad is ons van alles waard". „Markies", vroeg Edzke. „Ik heb me tel kens afgevraagd, welke rechtbank nam mij eigenlijk dat verhoor af?" „De geheime vierschaar van de stad. Ze leven tegenwoordig hier in Halberstadt in angst en vrees en dat niet zonder reden. Tilly zal spoedig komen. Van Wallenstein hebben ze al eens bezoek gehad en de her inneringen zijn heusch niet van de vroo- lijkste. Ook vreezen ze een overval van de Zweden als Tilly weg is. Ze zijn doods bang voor verraders en spionnen. Ze wis ten, dat je een spion was. De zwarte edel man heeft je verraden. Hij vermoedde dat je dien monnik zou volgen en spande den strik. Toen je den kelder verlaten had, volgde ik je zooals jij dien monnik volgde. Ik zag een man uit de poort sluipen en je met een zandzak op het achterhoofd slaan. Twee mannen droegen je naar binnen. Het was alles zoo vlug gebeurd, dat ik niet tus- schenbeide kon komen. Ik ging daarom naar Longuenez, vroeg hem of zijn vriend te vertrouwen was en de rest weet je". (Wordt vervolgd.) Amilda-crème, die tevens zoo goed is voor de huid, is verkrijgbaar in deze twee begeerde teinten. Mat of Bruin. Doos 50 en 25 ct. (Ingez. Med.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5