Een matte ol gebruinde teint staat altijd charmant
KRONIEK van den DAG.
ZEELAND.
Provinciale Staten van
Zeeland.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 14 JULI 1938. No. 163.
IN GEHEIMEN DIENST.
MIDDELBURG.
VLISSINGEN.
WALCHEREN.
ZUIDBEVELAND
ZUID-BEVELAND.
N00RDBEVELAND
ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D.
Polen en Tsjechoslovakije.
De betrekkingen tusschen het nieuwe
polen en het nieuwe Tsjechoslovakije zijn
van den beginne af tamelijk slecht geweest.
Polen had het gebied van Teschen in Mo-
ravië gelegen, dat Tsjechoslovakije kreeg
toegewezen, willen hebben en mokt er tot
op den dag van vandaag over, dat die
wensch niet werd vervuld. De regeering te
Praag is daarbij nog zoo onverstandig ge
weest, telkens nieuw voedsel voor Polen's
kwaad humeur aan te dragen, doordat ze
de Poolsche minderheid in het gebied wo
nende 60.000 zielen) te weinig politieke
achting ten deel liet vallen. De klachten
der minderheid daarover vonden te War
schau geregeld luidruchtigen weerklank, en
een paar maal hebben de beide landen zelfs
als nijdige buldoggen met ontbloote tanden
tegenover elkaar gestaan, .al was dat dan
meer een opwindende demonstratie dan een
poging, om oorlog te maken.
Aan deze slechte verstandhouding moet
men het nu in de eerste plaats wijten, dat
Beek, de Poolsche minister van buitenl. za
ken, bij zijn jongste politieke onderneming
(de stichting van een soort van Oost-Euro-
peeschen statenbond, zich uitstrekkende
van Finland tot in den Balkan, zooals gis
teren op deze plaats geschetst) Tsjecho
slovakije links heeft laten liggen. Beck is
van alle Poolsche staatslieden wellicht het
ergst op Tsjechoslovakije gebeten. Hij heeft
nooit eenige reëele poging willen doen, om
met de Tsjechische regeering tot besprekin
gen over den onaangenamen toestand te
komen, besprekingen, welke naar alle waar
schijnlijkheid de steenen des aanstoots uit
den weg hadden kunnen ruimen.
Maar dat is niet het eenige. Warschau
kan aan Praag bovendien niet vergeven,
dat Praag het befaamde (anti-Duitsche)
verdrag van militairen bijstand met Moskou
heeft gesloten. Voor Polen is dit verdrag
inderdaad een heel vervelend ding. Immers
Tsjechoslovakije en Rusland grenzen niet
aan elkaar. Ze zijn door Polen (voor het
grootste deel) en Roemenië (voor het klein
ste) van elkaar gescheiden. Militairen bij
stand kunnen de Tsjechen en de Russen
mekaar dus niet verleenen tenzij via Poolsch
en (of) Roemeensch grondgebied. Het is
begrijpelijk, dat de Polen dat een kwalijk
ding vinden. Sovjet-Rusland wantrouwen
ze en niet zonder reden even hard
als Duitschland. Weliswaar is het b ij n a
ondenkbaar, dat in een oorlog, waarbij
Duitschland en Tsjechoslovakije betrokken
zouden zijn, Polen neutraal zou kunnen blij
ven, doch het Russisch-Tsjechische verdrag
ontneemt hun feitelijk het laatste kansje
op neutraliteit, aangezien het de Sovjets
bij voorbaat nadrukkelijk partij maakt in
zoo'n conflict.
Zoolang Tsjechoslovakije de overeenkomst
met de Sovjet-Unie handhaaft, lijkt een
deugdelijke verbetering van de Poolsch-
Tsjechoslovaaksche betrekkingen dan ook
Vrijwel uitgesloten. Maar daarmee blijft
het aan Beek toegeschreven ontwerp van
een Oost-Europeeschen statenbond tot ze
kere hoogte gebrekkig. In zulk een bond
behoort Tsjechoslovakije nu eenmaal. Het
is nuchter bekeken trouwens al te dwaas,
dat Polen en Tsjechoslovakije er niet voor
zorgen hun betrekkingen te regelen. Want
afgezien van de geteekende geschillen, wel
ke toch werkelijk niet zoo heel veel om
het lijf hebben, loopen hun belangen volko
men parallel. Beide landen verkeeren ten
aanzien van de aspiraties van het Duitsche
rijk en die vormen het groote politieke
vraagstuk van dit oogenblik in eendere
positie. Aan beiden zouden de Duitschers
gebieden willen ontnemen en de buitenland-
sche politiek van Berlijn is er kennelijk op
berekend toestanden te scheppen, welke
een vervulling van dien wensch mogelijk
moeten maken, als 't kan zonder het risico
van een oorlog. Misschien heeft Beek een
tijdlang er van gedroomd, dat Polen zijn
slag in Teschen zou kunnen slaan, indien
Tsjechoslovakije het slachtoffer van een
nieuwen Duitschen coup de théatre werd.
Maar men kan toch moeilijk aannemen, dat
hij dezen droom ook thans nog koestert.
Wat er den laatsten tijd op het internatio
nale politieke schouwtooneel is vertoond,
heeft o.i. duidelijk aangetoond, dat Tsjecho
slovakije allesbehalve een gemakkelijke
prooi van de Duitsche aspiraties zal wor
den, anders gezegd: dat Hitier er klaar
blijkelijk een oorlog voor over moet hebben,
een oorlog die Polen in zijn maalstroom
mee zou sleepen.
Historische Avonturenroman-
Door G. P. BAKKER.
32).
Hij zag licht schijnen door een reet van
de deur van de erkerkamer. Zijn hart
bonsde.
Voorzichtig deed hij de deur open. Greta
zat aan de tafel den rug naar hem toege
keerd. Hij hoorde niets. Geluidloos trad hij
binnen en kuchte.
Verschrikt sprong ze op, een kreet
kwam over haar lippen.
„Jij", zei ze. „Jij".
Zij snelde naar hem toe, en sloeg haar
arm om zijn hals. „Gelukkig, gelukkig, ik
dacht dat je
„Dood zou zijn", vulde Edzke aan. „Het
leek er veel op. ITT"dacht, dat je mij ver
raden had, liefste".
„Neen", zei ze zacht, „dat dacht je niet.
Zeg, dat je dat niet hebt gedacht".
„Je hebt gelijk. Ik kon het niet gelooven,
want ik voelde dat ik je lief heb. En al ben
je maar een kamenier en een lichte vrouw,
het hindert niet. Ik ben van huis uit ook
maar een eenvoudige Hollandsche schip
per".
Hij nam haar in zijn armen, kuste haar
telkens weer en drukte haar tegen zich aan
alsof hij haar nooit weer los wou laten.
„Wat ben je sterk", zei ze zacht.
„Hou je van mij en zul je niet langer
lichtzinnig zijn?
„Ik geloof het wel. Je moet niet zooveel
vragen. Ik kan je niets zeker beloven",
lachte ze. Maar hij zag, dat haar groote
Contribuanten-concert Middelburgsch
Muziekkorps.
Het loopt het Middelburgsch Muziek
korps niet altijd mede en het bestuur
vecht, gedachtig aan het Zeeuwsche wapen
spreuk, met kracht tegen financieele zor
gen en moeilijkheden, doch juist daarom is
het gelukkig als er iets bijzonder meevalt.
Dit is zeker wel gisteren het geval geweest
toen het contribuantenconcert gegeven
werd op een mooien avond, na weken van
guur weer.
Het zitje in den St. Joris tuin, zoowel
eerst bij daglicht als daarna bij de keurige
feestelijke verlichting in de boomen en de
heldere verlichting van de tent, die ruimte
genoeg bood, en een flinke boom als ach
tergrond had, was uitstekend.
De contribuanten en hun huisgenooten
waren in flinken getale opgekomen en heb
ben zich overtuigd, dat men een rustige
plaats, als deze tuin bleek te zijn, moet heb
ben om ten volle van de prestaties van hun
corps te kunnen genieten. Hier konden de
heer Joh, H. Caro en de werkende leden
toonen wat zij kunnen. Dit bleek bij ieder
nummer opnieuw. Speciaal noemen we de
Schatzwalzer uit de operette „Der Zigeu
nerbaron" en het pakkende slotnummer, de
ongeveer 20 minuten durende: Groote fan
tasie over motieven van de opera „II Triva-
tore" van G. Verdi. Maar het is niet alleen
instrumentale muziek geweest, die den
aanwezigen geboden werd, ook hebben zij
de kennismaking hernieuwd met het Mid
delburgsch Mannenkoor, dat eveneens on
der leiding van den heer Caro voor de pau
ze het Bundeslied van W. A. Mozart, en het
Opferlied en „Die Ehre Gottes aus der Na
tuur" van L. van Beethoven bracht en in 't
tweede deel van den avond drie liederen uit
Valerius' Gedencklanck voor mannenkoor,
met begeleiding van eenige koperinstru
menten, bewerkt door den heer Caro.
Zoowel bij de Duitsche liederen waar
van vooral het eerste, met zulke mooie
woorden, als bij de drie Nederlandsche, o.a.
„Wilt heden nu treden" kwam de zang zeer
goed tot zijn recht en samen met het ko
per voldeed hij ook zeer goed. De lijster in
de hooge boomen heeft met haar gezang,
de muziek begeleid en getoond ook over de
eindelijke komst van de zomer verheugd te
zijn.
De Stadhuisbelichting.
De wekelijksche stadhuisbelichting trok
gisteravond vrij veel vreemden naar de
Markt en het lang open mogen blijven van
winkels gaf op dezen eersten ietwat zomer-
schen Julidag een gezellige sfeer aan Markt
en omgeving.
DE VUURWERKBUSJES.
Het wordt voor het Comité voor de
busjes, waarvan de inhoud bestemd is
voor, een tegemoetkoming in de kosten
van het vuurwerk op 6 September, tijd
eens na te gaan wat dit zoo 'sympathieke
idee heeft uitgewerkt en het heeft zich
dan ook gewend tot de verschillende buurt-
commissies me* verzoek om liefst voor 1
Augustus de busjes, die in hun buurt zijn
uitgezet in te nemen en te bezorgen Dij
den heer Leijdesdorff, om ze te ledigen.
Voor hen, die busjes hebben geplaatst een
aanmoediging om nog eens krachitg mede
te helpen, dat geen enkel busje met lage
cijfers wordt ingeleverd. De houders van
busjes kunnen ook nog een goed werk
doen,, door tegen den kostprijs van 25
cent hun busje weder terug te nemen om
het voor eigen gebruik en als herinnering
te houden. Het comité kocht er 100 en
betaalde er 25 voor gedachtig aan de
spreuk „De cost gaet voor den baet uit".
Rotterdam strekt tot leering.
In verband met de ernstige instortings
ramp in de Valkensteeg te Rotterdam, is
ook hier ter stede een ernstig onderzoek
ingesteld naar gevaarlijke bouwvallige hui
zen. Het gevolg daarvan is, dat in de
Vlamingstraat een drietal van deze hui
zen zijn aangetroffen, welke zullen ge
sloopt worden.
Vereeniging Ziekenhuisverpleging.
Uit het jaarverslag over 1937 van de
vereeniging Ziekenhuisverpleging te Vlis-
singen blijkt, dat er dit jaar een batig
saldo is van 4634, tegen in 1936 een ver
lies van 3283. Het ledental daalde van
12032 tot 11988, dus met 34.
In 1937 waren er 377 opnamen met 5862
verpleegdagen, waarvan de kosten bedroe
blauwe oogen zeer ernstig stonden.
„Wanneer zien we elkaar weer?" vroeg
hij.
„Dat zal misschien wel spoedig gebeu
ren", klonk haar antwoord. „Hoe heet je
eigenlijk, dat heb je me nog heelemaal niet
verteld".
Hij ging in zijn monnikspij in de houding
staan, sloeg aan en sprak: „Uuitenant Edz
ke de Vries van Saxon's ruiters."
„Saxon", zei ze, „de graaf van Wrena?"
„Dezelfde", antwoordde hij. „Ken je
hem?"
„Ja", zei ze. „Ik heb hem eens gezien,
onze mevrouw is met de gravin zeer be
vriend. Ik heb gehoord, dat het een heel
romantisch huwelijk is geweest. Als mijn
meesteres aan de vrouw van den generaal,
prinses Marion, een bezoek brengt, ga ik
misschien wel mee en zien we elkaar
weer".
„Maar", vervolgde ze, „Ed. Je hebt me
nog heelemaal niet verteld wat je vanmid
dag hebt beleefd".
„Ik geloof waarachtig, dat ik gewoon
alles vergeten was, toen ik jou zag". En in
enkele woorden verhaalde hij zijn avon
turen.
„Ken je den Franschen markies?" vroeg
hjj.
„Ik heb hem nooit gezien, maar ik weet,
dat hij bestaat en dat hij volkomen te ver
trouwen is".
„En dat complot tegen het leven van
onzen koning?"
„Den Zweedschen koning", verbeterde
zij. „Ik geloof wel, dat het waar is, en dat
het je bevordering zeer ten goede zou ko
gen 20.402, tegen in 1936 506 opnamen
met 7893 verpleegdagen en 28.014. De
patiënten werden in de volgende zieken
huizen verpleegd: „Bethesda" 166 met
2428; St. Jose'phziekenhuis 193 met 3124;
Amsterdam 4 met 55; Breda 1 met 3;
Groningen 2 met 30; 's-Hertogenbosch 1
met 9; Leiden 6 met 168; Middelburg 3
met 24 en Rotterdam 1 met 21 verpleeg
dagen. Het vermogen der vereeniging be
draagt thans 12.085.
WEER BOVEN DE 500.
Het aantal werkloozen neemt in onze
gemeente de laatste weken weer toe en
is thans weer gestegen tot boven de 500,
nl. deze week van 497 tot 503. Daarvan
werden 110 personen in de Werkverschaf
fing geplaatst.
KOUDEKERKE. Als gevolg van het nieu
we stuk weg, dat werd aangelegd in de ge
meente Koudekerke en dat een verbinding
vormt tusschen den weg van Vlissingen en
den weg van Middelburg, heeft de beweg
wijzering van den A.N.W.B. in die gemeen
te eenige veranderingen ondergaan.
De wegwijzer welke vroeger stond op den
weg van Middelburg bij den ouden verbin
dingsweg naar den weg van Vlissingen, is
verplaatst naar het punt waar thans de
nieuwe weg van Vlissingen op den weg van
Middelburg uitkomt. De wegwijzer die vroe
ger stond op den hoek waar de weg van
Dishoek op den grooten straatweg uitkwam,
is verplaatst naar het punt waar men thans
van Vlissingen komende het nieuwe ver
bindingsstuk ingaat. Bovendien zijn op den
hoek waar de Dishoekweg in Koudekerke
uitkomt, twee richtingsborden aangebracht,
één wijzende naar Vlissingen en het andere
naar Dishoek. Tenslotte is nog een bord
„Doorgaand Verkeer" geplaatst op het punt
waar men van Biggekerke komende, een
scherpen bocht moet maken om Koudeker
ke binnen te rijden.
Als resultaat van een en ander wordt
dus de verbinding van Vlissingen naar Big
gekerke geleid over het nieuwe stuk weg
en daarna linksaf via het Kerkplein van
Koudekerke de gemeente weder uit. Ook
het verkeer uit de richting Biggekerke
maakt dus thans geen gebruik meer van
den ouden weg, doch wordt van het Kerk
plein af via den weg naar Middelburg en
dan rechtsaf naar den weg naar Vlissingen
geleid.
HANSWEERD. Het in de haven liggende
schip „Anna", schipper Van Meel, werd
gisteren aangevaren door de sleepboot „Ma-
rya", waardoor het schip belangrijke scha
de bekwam. Na de noodige voorzieningen
te hebben ondergaan, kon het schip de reis
voortzetten.
Tijdens de vaart op de Oosterschelde
kwamen de schepen „Isabella" en „Confi-
do" in aanvaring, waarbij de „Isabella" be
langrijke schade aan het voorschip kreeg.
Na een noodreparatie te hebben gekregen,
kon het schip de reis voortzetten. De „Con-
fido" bekwam slechts lichte schade.
NISSE. Zaterdagavond a.s. zal bij gun
stig weer door het muziekgezelschap „Ons
Genoegen", onder leiding van den nieuwen
directeur op de tent op het Dorpsplein al
hier een concert worden gegeven.
WOLF AARTSDIJK. Woensdag maakte
70 ouden van dagen in 24 auto's die gra
tis door de eigenaars beschikbaar waren
gesteld een tocht. Gereden werd van Wol-
faartsdijk naar Vlissingen waar over den
boulevard werd gewandeld en de pier be
zichtigd. Verder werd het strand te Dom
burg bezocht, en in een café aldaar ver-
verschingen aangeboden. Over Serooskerke
werd naar Middelburg gereden waar in het
café de Landbouw de inwendige mensch
werd versterkt. Na een kijkje genomen te
hebben in Middelburg verzamelde men zich
om burgemeester Van Oeveren die dank
bracht aan allen die hadden medegewerkt
tot het welslagen van deze zoo goed ge
slaagden tocht. Aan de kom der gemeente
men als jij het kunt verhinderen".
„Bevordering, Greta. Maar ik ben pas
luitenant geworden en dat heel jong".
„Ja", zei ze. „Je bent gelukkig geweest.
Geluk is veel meer dan kennis, wijsheid en
dapperheid. Misschien heb je weer geluk".
„Je plaagt me weer. Kun je nu geen
oogenblik ernstig wezen? We spreken over
onze toekomst, over ons huwelijk".
„Zoo luitenant, maar dan mag er nog
wel heel wat water door de Elbe stroomen,
voor een kamenier als ik, er aan denkt met
een luitenant je te trouwen. En ik zie, het
kruis heb je ook al verloren. Jammer, maar
je leven heb je gered dat is ook veel
waard".
„Ik zal het terugkrijgen en als ik het heb
ruil ik het in".
Ze lachte. „Dan zal ik zeker wel oud en
grijs zijn en ongetrouwd begraven wor
den", zei ze. „Gooi die pij nu maar uit, trek
schoenen en kousen aan en ga wat eten. Je
zult wel honger hebben."
Bij het afscheid nemen gaf ze hem een
blauwwitten zijden sluier.
„Blauw en wit", zei Edzke. „Het blauw
van de trouw en het wit van de onschuld".
Ze haalde de schouders op. „Het zijn de
kleuren van mijn meesteres", zei ze met
een droevig gezicht. „Een arme kamenier
heeft geen wapen en geen vlag. Maar wind
dien sluier om het gevest van je degen,
zooals die Franschman dien gelen strik
draagt".
„Dank", antwoordde hij. „Druk er eerst
een kus op". Ze deed het. „Verlies haar
niet".
Nog eenmaal nam hij haar in zijn armen.
stond de muziekvereeniging „Advendo" op
gesteld en zoo ging het onder de opgewek
te tonen der muziek en onder overgroote
belangstelling van het publiek naar het ge
meentehuis waar de stoet werd ontbonden.
WOLFAARTSDIJK. Woensdagavond
bracht de muziekvereeniging Advendo een
serenade aan den heer Jan Koert, die
zijn 75sten jaardag vierde. Dat de jarige
zeer geacht is bleek hieruit, dat de buurt
bewoners een eereboog voor zijn woning
hadden geplaatst en velen de vlag hadden
uitgestoken. Er was een enorme belang
stelling.
In een drietal aardappelvelden alhier
zijn larven van den Coloradokever gevon
den. Door den burgemeester zijn maatre
gelen genomen, om ook in de kleine
tumtjes Coloradokevers of larven op te
sporen en te vernietigen.
KORTGENE. Woensdagavond werd in
het Spui alhier een practische oefening
gehouden van de leden van den cursus
in reddend zwemmen, welke cursus door
de zwemclub „De Zandkreeki" georgani
seerd is. De oefening stond o.l. van den
heer Julianus uit Middelburg. Van de zij
de van het publiek was er groote belang
stelling.
--- De Chr. Vereeniging „Zonneschijn'"
heeft het plan opgevat, om voor de ouden
van dagen een rijtoer door Noord Beve
land te orgariiseeren. Woensdagavond wer
den de plannen daartoe besproken. Na
den rijtoer wil men aan de oude men-
schen een maaltijd aanbieden.
De collecte voor het Tehuis voor al
leenstaande blinden te Wolfheze heeft
43 opgebracht.
KOLIJNSPLAAT. Woensdagavond gaf
het harmoniegezelschap „Wilhelmina" een
concert op de tent in de Voorstraat.
Dinsdagavond vergaderde in het
raadhuis het comité tot het organiseeren
van een autotocht voor ouden van dagen
uit Kats en Kolijnsplaat. De voorzitter, de
heer P. Dourleijn, memoreerde den goedge
slaagden uitgaansdag met de ouden van da
gen op 28 Juni j.l. naar Antwerpen. De pen
ningmeester, ds. M. Hansen van Kats, deed
verslag van de ingekomen en uitgegeven
gelden. Het bleek, dat de inkomsten de uit
gaven ongeveer dekten. De heer M. W. van
Arenthals van Kats had evenals het vorige
jaar, de tocht naar Antwerpen gefilmd. De
ze film werd aan het comité vertoond. Zij
mag goed geslaagd heeten. De voorzitter
dankte den heer Van Arenthals hartelijk
voor alle moeite, die hij zich in dezen had
willen getroosten. Het comité ontving met
dankbaarheid de toezegging van den heer
Van Arenthals, dat hij in Kats en in Ko
lijnsplaat deze film voor de ouden van da
gen en genoodigden zal vertoonen.
BRESKENS. Onder voorzitterschap van
burgemeester Drost kwamen ten gemeen
tehuize Woensdagavond 20 menschen sa
men ter bespreking van de straatversiering
van het dorp bij de a.s. feestelijkheden.
Er dienen zich in iedere straat enkele
personen beschikbaar te stellen om de
organisatie en de leiding van een en an
der op zich te nemen.
Ter vergadering verklaarden velen zich
bereid en hun wijken eens poolshoogte te
nemen, wat er al zoo bereikt kan worden.
Iedere straat moet zijn eigen versiering
zelf bekostigen. Er zal geprobeerd wor
den h^t heele dorp te versieren en daar
het in de bedoeling ligt de feesfweek op
27 Aug. aan te vangen, zou dus de straat
versiering op dezen datum klaar moeten
zijn. De winkeliersvereeniging is gevraagd
haar winkelweek op die data te houden,
waardoor de winkelstraten ook al een
aardig aspect zullen krijgen. Het moeilijkst
zullen natuurlijk de straatjes buiten het
centrum versierd kunnen worden daar die
dikwijls te klein zijn, om voldoende ma
teriaal te kunnen aanschaffen. Niettemin
zal getracht worden ook daar iets te doen.
„Wat kun je plagen", zei hij, „maar wat
ben je lief".
Teen opende ze de poort en zei: „Ik ge
loof, dat het nu tijd wordt, dat je weg
gaat".
Zc drukte haar warme lippen op de zijne
en hij verdween tusschen de boomen.
Hij vond den markies op dezelfde plaats.
„Ga nu mee. Ik zal je meenemen naar
m(jn kwartier, daar zijn we veilig. Het huis
staat aan den Hoogen Weg. Er woont een
Fransche pruikenmaker, een gevluchte Hu
genoot. Hij is volkomen te vertrouwen.
Achter het huis is een stal, waar mijn paar
den staan. Er zijn twee achteruitgangen
in verschillende straten. Hij heeft goed
geld verdiend. Gelukkig voor een vluchte
ling als hij een vak geleerd heeft. Wat kan
een arme edelman doen? Hij had het prui
ken maken geleerd uit liefhebberij. De
mooiste pruik maakt den mooisten jonker.
Maar we zijn er".
De markies tikte zacht aan het venster.
Iemand keek door den judas.
„Markies komt u binnen. U is lang weg
gebleven".
„En ik neem een vriend mee".
De deur ging open. „Een Zweedsch offi
cier", stelde de markies voor, „en mijnheer
de Beaufors, of eigenlijk de ridder de
Beaufors".
Edzke drukte den ouden grijzen edel
man stevig de hand.
Weldra zaten ze gezellig onder een glas
wijn met hun drieën in een groote goed ge
meubelde achterkamer op de eerste verdie
ping. De luiken waren gesloten.
„Hier ben je veilig", zei de ridder de
Reglement vervoer stoomboot-
diensten.
Het voorstel tot vaststelling van een
nieuw reglement op het vervoer door de
stoombootdiensten der Provincie Zeeland
heeft in een afdeeling geen aanleiding tot
opmerkingen gegeven.
In een andere afdeeling vroeg een lid wie
met de leiding is belast: de directeur of de
inspecteur. Van de zijde van Ged. Staten
werd hierop geantwoord, dat de directeur
de leiding heeft en, indien hij afwezig is, de
inspecteur. Een lid stelde de vraag of het
voldoende is wanneer er staat „brandende
tabak" als gelijk gesteld met rooken op ver
boden plaatsen, en of het niet beter zou
zijn te lezen „iets dat brandt".
Een lid vroeg wat moet worden verstaan
onder „overlast" aandoen in verband met
het op de booten de belangen van eenige
andere verkeersonderneming behartigen.
Een lid vroeg of door den kapitein niet te
veel de hand wordt gelicht met deze 'oepa-
I ngen. Dit lid toch constateerde zelf en
hoorde van anderen, dat personen geduren
de een langen tijd, op éénzelfde kaartje
mede voeren om muziek te maken, waarbij
soms opdringerig werd opgetreden t ogen-
ever het publiek, teneinde geld te vei krij
gen.
Een en ander achtte dit lid niet in het be
lang van het verkeer. Een ander lid acht
juist hierom een bepaling noodig. Ook in de
andere afdeeling wordt de vraag gesteld,
of het mogelijk is. op één kaartje den ge-
heelen dag heen en weer te varen? Van de
zijde van Ged. Staten wordt hierop geant
woord, dat de gememoreerde toestanden
natuurlijk niet wenschelijk zijn en dat door
de voorgestelde bepalingen alle kwaad op
dit gebied zal kunnen worden bestreden.
Natuurlijk zal elk geval op zich zelf beoor
deeld moeten worden. Een omschrijving
van „overlast" is moeilijk te geven. Mede
gedeeld werd nog dat het steeds mogelijk
is, met éénzelfde kaartje heen en weer te
reizen, mits men aan de overzijde niet aan
wal stapt.
Ten slotte zou in één afdeeling een lid
gaarne zien, dat een bergplaats werd inge
richt bij de aanlegplaats der booten, hij
meent, dat dit zeer dienstig zou zijn voor
degenen, die per fiets reizen.
De zorg voor zwakzinnigen.
Over het voorstel van Ged. Staten om
50 vanwege de Provincie te betalen voor
iederen zwakzinnige, die in een behoorlijk
ingericht gesticht verpleegd wordt en de
helft van de vervoerkosten naar en van
school tot een maxium van 10 binnen de
gemeente en van 20 in een andere ge
meente en ten slotte de helft der kosten
van huisvesting buiten de woonplaats tot
een maxium van 30, en dat tot afwijzing
van het verzoek van de Ver. tot stichting
en instandhouding van Chr. Scholen voor
zwakzinnige kinderen op Walcheren om
een jaarlijksche bijdrage van 400 hebben
in de afdeelingen der Prov. Staten verschil
lende leden het woord gevoerd. Een lid zou
liever aan een school een subsidie geven;
een ander lid achtte de subsidie-aanvrage
op dit oogenblik voorbarig. Hij heeft nog
getracht, met de aanvragers tot overeen
stemming te komen, om niet tot de oprich
ting van een christelijke, maar van een
neutrale school op Walcheren te geraken.
Dit is hem echter niet gelukt en toch'zou
het ten goede komen aan het onderwijs en
zeker aan de stumpers van kinderen, in
dien er één goede school gesticht zou kun
nen worden, inplaats van verschillende
scholen. Een der leden, die reeds het woord
had gevoerd, merkte nu op, dat hij zijn kin
deren alleen aan een Chr. school zou toe
vertrouwen. Verschillende andere leden
daarentegen zouden één of meer neutrale
scholen in Zeeland wenschen. Zij erkennen
echter, dat het een moeilijke taak voor Ged.
Staten is, om hier een geschikte regeling
te treffen en begrijpen, dat het College
daarom met deze regeling is gekomen. Er
waren leden, die er de voorkeur aan zouden
geven, dat een of meer scholen in Zeeland
werden gesticht en dat die dan flink wer-
Beaufors. „Daar ligt een touwladder en het
middelste raam kan van buiten gesloten
worden evenals het luik. De markies weet
den weg. Bovendien heb ik in huis en in den
tuin een stel uitstekende waakhonden. Ik
zal u nu alleen laten".
„Wel neen, oude vriend", antwoordde de
markies. „Dat is niet noodig. U mag ge
rust hooren wat we bespreken en boven
dien uw raad is ons van alles waard".
„Markies", vroeg Edzke. „Ik heb me tel
kens afgevraagd, welke rechtbank nam mij
eigenlijk dat verhoor af?"
„De geheime vierschaar van de stad. Ze
leven tegenwoordig hier in Halberstadt in
angst en vrees en dat niet zonder reden.
Tilly zal spoedig komen. Van Wallenstein
hebben ze al eens bezoek gehad en de her
inneringen zijn heusch niet van de vroo-
lijkste. Ook vreezen ze een overval van de
Zweden als Tilly weg is. Ze zijn doods
bang voor verraders en spionnen. Ze wis
ten, dat je een spion was. De zwarte edel
man heeft je verraden. Hij vermoedde
dat je dien monnik zou volgen en spande
den strik. Toen je den kelder verlaten had,
volgde ik je zooals jij dien monnik volgde.
Ik zag een man uit de poort sluipen en je
met een zandzak op het achterhoofd slaan.
Twee mannen droegen je naar binnen. Het
was alles zoo vlug gebeurd, dat ik niet tus-
schenbeide kon komen. Ik ging daarom
naar Longuenez, vroeg hem of zijn vriend
te vertrouwen was en de rest weet je".
(Wordt vervolgd.)
Amilda-crème, die tevens zoo goed is voor de huid, is verkrijgbaar in deze twee begeerde teinten. Mat of Bruin.
Doos 50 en 25 ct.
(Ingez. Med.)