Rinso
KRONIEK van den DAB.
ZEELAND.
tweede blad van de provinciale zeeuwsche middelburgsche courant (w.o. de goesche crt.) van woensdag 18 mei 1938. No. 116.
HET SPOOK VAN HET SLOT
GOTHEBORGH.
MIDDELBURG.
VLISSINGEN.
WALCHEREN.
ZUIDBEVELAND
ZEEUWSCH-VLAANDEREN W.D.
KERK EN SCHOOL.
Voor
WEET U, dat ook U 17 kilo gezinswas met Rinso prachtig
helder wit krijgt binnen anderhalf uur voor slechts 12Vï cent?
dat U het sop van de nieuwe, „overvette" Rinso vele malen achter
een kunt gebruiken en wel voor het witte, bonte en gekleurde goed?
dat zich op elk pak Rinso een bon voor fraaie en nuttige ge
schenken bevindt?
.OVERVETTE" RINSO, SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE
Heinrich Heine en het
Derde Rijk.
Tm Wunderschönen Monat Mai, als alle
TCnosoen sprangen", heeft Heine eens ge-
im wunderschönen Monat Mai, als
aUe Vög'el sangen"
Heinrich Heine heeft veel menschen leed
gedaan maar talloozen anderen door zijn
kunst oogenblikken van openbaring ver
schaft. Zelf leed hij veel, omdat hij Jood
was, behept met een overgevoeligheid, die
hem in een tijdperk, dat nauwelijks een ac
tief anti-semitisme kende, toch reeds zoo
zeer in het harnas kon jagen, dat hij alle
zelfcritiek uit het oog verloor.
Welk een bitterheid zou uit zijn pen ge
vloeid zijn, indien hij in deze dagen geleefd
had en de Wetten van Neurenberg, die re
devoeringen van Göring en Göbbels in Wee-
nen, de jongste anti-semitische verordenin
gen voor geheel Groot-Duitschland gelezen
had:
„Denk ich an Deutschland in der Nacht
So bin ich um den Schlaf gebracht."
De jaren 1933'38 zouden hem, indien hij
ze als emigrant in Parijs beleefd had, tot
chronische slapeloosheid veroordeeld heb
ben. Zijn naam zou reeds lang geleden ver
schenen zijn in den „Deutschen Reichsanzei-
ger" onder de talloos vele, die twee- tot
driemalen per week daarin voorkomen in
de reeksen van joodsche staatsburgers, die
als zoodanig „uitgeburgerd", tot staatloo-
zen gemaakt worden (het zullen er lang
zamerhand wel een kleine tienduizend ge
worden zijn, maar niemand spreekt of
schrijft er over). Niemand kan heden zeg
gen, hoe Heinrich Heine, wiens liederen,
door Duitsche componisten van genie ge
toonzet, nog slechts weinige jaren geleden
door alle Duitschers gezongen en gesproken
werden, heden op dit alles gereageerd zou
hebben. Zou hij zijn „Bader von Lucea" nog
verlengd hebben met een in gal gedoopte
satire op het weekblad „Der Stürmer" en
zich als medewerker aan het „Pariser Ta-
geblatt" hebben aangemeld? Of zou hij zijn
gedachten in een voortgezet „Donna Clara"
verborgen hebben?
Heinrich Heine sluimert naast vele groo-
ten der kunst onder zijn Parijschen graf
steen. Maar het anti-semitisme, dat wel
licht nimmer sterven zal, sluipt weer door
de wereld en heeft in de Duitsche landen
afmetingen aangenomen, die men tien ja
ren geleden nauwelijks voor mogelijk zou
gehouden hebben. We schreven er op deze
plaats herhaaldelijk over, en hebben ge
tracht ook hier objectief te blijven en ver
klaringen te zoeken voor een afkeer, die
oorspronkelijk meer met opportunistische
politiek te doen scheen te hebben. Er was
iets te zeggen voor het argument veler
Duitschers, dat na 1918 hun land over
stroomd werd met Joden uit het Oosten,
die slechts kwamen, omdat met minder
waardige handelspraktijken in het machte
looze Duitschland veel geld te verdienen
was. Er was iets verdedigbaars in het ar
gument, dat Joodsche machthebbers in den
Staat deze vreemdelingen en rasgenooten
op uitdagende wijze bevoordeelden, dat rijk
geworden Joden in Duitsche steden een met
den dag meer in ellende verzinkende bevol
king provoceerenden overvloed voorzette,
het kunst- en vermaaksleven demoraliseer
den, overal te vinden waren, waar onge
zond internationalisme het nationale volks
leven ondermijnde, en in schandaalproces
sen bijna altijd een hoofdrol speelden.
Maar de reactie was wreeder dan de
kwaal.
Wat nu in Groot-Duitschland geschiedt,
is wel de hoofdoorzaak van buitenlandsche
antipathieën, waartegen het Derde Rijk der
Duitschers vergeefs zijn zeker zeer groote
prestaties op de andere zijde der weeg
schaal legt. Dit hardvochtige uitroeien van
een groep medemenschen, van wie een goed
deel oorspronkelijk minstens even scherp
de uitwassen van het ras veroordeeld heeft
als het partijprogramma der bruinhemden,
en zeker gaarne tot samenwerking tegen
excessen bereid geweest ware, maakt het
den werkelijken vrienden van Duitschland,
die niet bereid zijn alles ter zijde te leggen,
omdat het van „Nazi's" komt, wel uiterst
moeilijk om nog waardeering voor positieve
prestaties te verlangen.
Het Derde Rijk wil over eènige jaren alle
Joden kwijt zijn. Het schrikt daarbij niet
terug voor de meest drastische maatrege
len. En men vraagt zich af, of het daarmee
niet, volgens klassiek-Duitsche gewoonte,
32).
Oorspronkelijke detective-roman
door John Simson.
XXI.
Donderdagmiddag 5 uur.
Terug op het kabinet van den officier
vertelde Daddy dadelijk alles, wat ze te
weten gekomen waren, terwijl Feldslag een
en ander op schrift vastlegde.
«Het kan allemaal", zei de detective, toen
hU zijn verhaal gedaan had. „Je zoudt zoo
zeggen, het klopt voorbeeldig. De bus kon
met beter sluiten."
„Alleen: je moet het gelooven!" bromde
eidslag vanuit de verte en Daddy keek
even zijn kant uit.
„Natuurlijk, commissaris, die voorwaar
de is er inderdaad aan verbonden. Wat niet
wegneemt, dat, als u er aan gelooft, u niet
kunt tegenspreken, dat de oplossing be
paald prettig aandoet. Zij legt een duidelijk
Geo+nd tusschen den gang van David
nacht naar-kasteel Gotheborgh, Maandag-
aeent nUS minus één uur, dat spook van
Messin en den terugkeer van Karl
rien 3a?' Dergelijke raadselachtighe-
nen hrar!'^ heelemaal van de wijs kun-
zult ïïïr E" als u 't niet gelooft, dan
slist een m811oe&even, dat de heeren be-
van dmsteneeeStlr z«n in 't aaneen rijgen
n?x ^Vinnigheden
in"5n«tw L m zie ik daartoe wel
ging op merkte de officier met overtui-
zei"H^ ni®t al te best aangeschreven"
eidslag, die juist klaar was met zijn
TERAARDEBESTELLING
D. A. P. DE ZEEUW.
Gistermiddag heeft op de algemeene be
graafplaats de teraardebestelling plaats ge
had van wijlen den heer D. A. P. de Zeeuw,
den op 66-jarigen leeftijd overleden oud
hoofdredacteur van de Vlissingsche Cou
rant.
In de omgeving van het sterfhuis hadden
velen de gordijnen laten zakken ten bewijze
van deelneming met de familie, toen de
lijkauto, gevolgd door een auto met bloem
stukken en vier volgauto's met familiele
den en vrienden, zich in beweging stelde en
nog een auto met een deputatie van de
buren er zich bij had aangesloten.
Onder de 14 bloemstukken waren er een
van de uitgevers van de Vlissingsche Cou
rant en een van het gezamenlijk personeel
van dat blad, verder een van de vereeniging
„De Zeeuwsche Pers", en een van de N.V.
de Middelburgsche Courant.
Op de begraafplaats wachtten vele vrien
den en ook personen, die vroeger met den
overledene samenwerkten, aan het inwen
dig met groen en enkele bloemen bekleed
graf, de komst van den stoet af.
Toen de kist boven het graf was ge
plaatst, nam de heer F. van de Velde uit
Vlissingen, het woord. Spr. zeide, dat hij
mede namens zijn broer sprak en dat hij
wist, dat het niet in den geest van den
overledene zou zijn, als hij ging uitweiden
over de vele verdiensten, die De Zeeuw de
Vlissingsche Courant heeft bewezen. Daar
om wilde spr. zich bepalen tot een woord
ten afscheid namens allen, die werkzaam
zijn aan de Vlissingsche Courant. Spr. dank
te den overledene voor alles wat hij gedu
rende 35 jaar als hoofdredacteur voor de
Vlissingsche Courant is geweest en voor
zijn groote trouw en toewijding voor de be
langen van het blad. Spr. besloot met de
woorden: Rust zacht, oude beste vriend.
De tweede spreker, dr. S. S. Smeding,
sprak namens de vereeniging „De Zeeuw
sche Pers" en tevens namens de Middel
burgsche Courant, waarvan De Zeeuw tien
tallen jaren de ijverige en nauwgezette cor
respondent was.
De journalistiek in Nederland heeft, aldus
deze spreker, naast gelijke grondtrek
ken, in elke streek haar eigen karakter.
Een kwart, ja bijna een halve eeuw, heeft
De Zeeuw zijn stempel op de Zeeuwsche
journalistiek gedrukt. Hij heeft daarbij ge
werkt zoolang het dag was, zelfs tot de
avond reeds begon te vallen; zijn werktuig,
de pen, heeft hij pas uit handen gelegd, toen
het hem physiek niet meer mogelijk was
deze te hanteeren. Daarmede heeft De
Zeeuw ons een voorbeeld van plichtsbe
trachting gegeven. De journalistiek eischt,
meer dan eenig ander beroep, den vollen
mensch; van De Zeeuw mag getuigd wor
den, dat hij dien ten volle gegeven heeft.
In de bijenkorf van „De Koningin der
Aarde", zooals men de pers wel eens noemt,
zijn in werkelijkheid geen koninginnen te
vinden; het zijn er allemaal werkbijen, rus
teloos arbeidende. De Zeeuw was een der
hardste werkers onder deze; hoe gaarne
hadden allen hem een rustigen, vredigen
levensavond gegundDit heeft niet zoo
mogen zijn. Daarom zij den ontslapene, nu
hij voor immer de moede oogen sloot, in
de eeuwigheid die rust toegewenscht, wel
ke den arbeidzamen mensch op aarde niet
gegund is geworden. „De Zeeuw, rust
zacht."
De schoonzoon van den overledene, de
heer D. Loois, heeft mede namens mevrouw
De Zeeuw en de verdere familie, dank ge
bracht voor de belangstelling en inzonder
heid de sprekers voor hun waardeerende
woorden. Spr. deed dit vergezeld gaan van
eenige eigen woorden tot den overledene.
Hierna hebben eerst de familieleden en
met goed-Duitsche „gründlichkeit", weer
eens een idee „zu Tode hetzt"? De idee was
en zeker ging daarmee driekwart van
het Duitsche volk accoord het land te
bevrijden van elementen, die in tijden van
nood gekomen waren als de jakhalzen op
het slagveld en de wolven in de steppe. De
doorzetting is geworden tot een hardnekkig
zich vastbijten in een grootendeels kunst
matig opgewekte haat, iets negatiefs, dat
aan het Nieuwe Rijk gekluisterd blijft als
de kogel aan den voet van den middel-
eeuwschen gekerkerde.
aanteekeningen en er nu ook bij kwam zit
ten. „De informatie zegt, dat hij veel geld
verdiend moet hebben in enkele dubieuse
ondernemingen op het gebied van huizen
exploitatie. Zakenrelaties worden ten sterk
ste afgeraden."
„Dat dacht ik wel," knikte Landhof. „Ja,
hij is niet bepaald het type, dat mij een
blind vertrouwen heeft ingeboezemd. Ik
heb dadelijk begrepen dat 't iemand was,
waar je mee op moest passen. In ieder ge
val zijn we nu gewaarschuwd."
„Zeker! zei Daddy. „We zullen terdege
rekening met hem moeten houden. En zijn
sluwheid mogen we niet over 't hoofd zien.
Gisterenmiddag om zes uur, toen agent
Bretman zich opgesloten had in de ontvang
zaal, en wij Klaas Trom uitlieten uit de
blauwe zaal, moet hij kans gezien hebben,
om geheel onopgemerkt uit het kasteel te
komen. En dat schijnt hem zóó goed beval
len te zijn dat hij gisternacht om twaalf
uur, toen de wacht opnieuw werd afgelost,
het zelfde trachtte te bereiken. Wat een
strop voor hem, dat agent Bretman toén
juist zoo geladen was met oplettendheid en
speurzin! Ik kan me begrijpen, dat hij zich
toen een hartig woordje liet ontvallen!"
„Hij speelt onder één hoedje met me
vrouw Messing," zei Feldslag met een ze
keren weerzin.
„Ook dat, commissaris. Ja, daar behoe
ven we niet aan te wijfelen. Die twee spe
len samen ontegenzeggelijk onder één hoed
je. En wat voor hoedje! Een soort deuk
hoed, zou ik zeggen: toen Klaas die geldla
aan het onderzoeken was, stond hij beslist
aan den eenen kant van den deuk, en zij
aan den anderen kant, zoodat ze elkaar net
niet zien konden. En, wie weet, stond Da-
daarna ook verschillende andere aanwezi
gen namens zichzelf of namens anderen wit
te bloemen in het graf gestrooid.
Vereeniging voor Beroepskeuze Middelburg.
Aan het jaarverslag 1937 van de Vereeni
ging voor Beroepskeuze ontleenen wij het
volgende
Er werd ook nu weer maandelijks zitting
gehouden. Helaas maken nog te weinig
ouders gebruik van het bureau om voor
lichting bij de keuze van het beroep voor
hun kind.
Periodiek werden in de plaatselijke pers
de zittingsavonden van het bureau aange
kondigd. Midden Juli werd aan alle hoof
den van L. O.-inrichtingen opgave gevraagd
van die leerlingen welke de school zouden
verlaten en geen andere inrichting van on
derwijs gingen bezoeken. Dank zij deze zeer
op prijs gestelde medewerking, kon aan die
ouders welke hun kind niet verder lieten
studeeren, een circulaire worden gezonden,
waarin hen gevraagd werd eens te komen
praten op een zittingsavond over de keuze
van beroep voor hun jongen of meisje.
Slechts enkelen voldeden aan dit verzoek.
Het ledental der vereeniging onderging
in het verslagjaar slechts geringe veran
dering.
In 1937 werden 14 adviezen gevraagd en
verstrekt, n.l. 12 voor jongens en 2 voor
meisjes, tegen 12 in 1932; 17 in 1933; 11 in
1934; 14 in 1935 en 12 in 1936.
Hoewel het aantal aanvragen om advies
nog ver blijft beneden het getal dat jaar
lijks zich aanbiedt om arbeidsgelegenheid,
toch mag gezegd worden dat het aantal
uitgebrachte adviezen geen ongunstig fi
guur maakt. De belangstelling voor het
werk ter plaatse wordt grooter, zooals dit
ook over het geheele land het geval is.
Wanneer het bestuur het werk van het
achterliggende jaar overziet, stelt het met
voldoening vast, zij het onder erkenning
van de onvolkomenheid daarvan, dat het
werk niet tevergeefs is geweest. Moge veler
belangstelling en steun voor de vereeniging
het bestuur blijvend in staat stellen den
nuttigen arbeid voort te zetten.
Een brandje.
Gistermiddag omstreeks zes uur, kregen
wij bericht, dat de brandweer gealarmeerd
was wegens brand in de Stationsstraat.
Met de magirus reed men even later naar
genoemde straat. Er bleek een bijkeuken
achter perceel 24 in brand te staan. Deze
bijkeuken brandde inwendig uit, doch de
brandweer voorkwam uitbreiding.
De bewoonster deelde ons mede een pan
bouillon te trekken te hebben gezet en
toen bij haar buren een praatje te zijn gaan
maken. Zij vergat de pan en dit werd de
oorzaak van den brand.
VEEL LIEFHEBBERIJ VOOR
AANGESPOELDE WIJN.
De Spaansche wijn, waarvan heel wat va
ten op de Walchersche kust zijn aange
spoeld, schijnt nogal in trek te zijn. Gingen
de eerste fusten voor appel en een ei van
de hand, nog kort geleden werd er reeds
meer voor betaald.
Dinsdagmiddag was het de ontvanger der
invoerrechten en accijnzen die een groot
houten fust, inhoudende plm. 600 liter wijn,
publiek verkocht.
Er was voor deze verkooping, nogal wat
belangstelling en er werd flink geboden.
Tenslotte ging de wijn voor 58 van de
hand. Daarbij moet de kooper niet alleen
4 pet. omzetbelasting betalen, doch de "fis
cus eischt tevens nog 24 cent per liter ac
cijns, zoodat hem dit vat wijn komt op on
geveer 200.
De werkloosheid.
Ook deze week boekte onze gemeenten
een vermindering der werkloosheid. Het
aantal ingeschrevenen daalde nl. van 523
tot 507, alzoo met 16. In de werkverschaf
fing werden 115 personen geplaatst.
SOEBURG. Het werk aan het voormalig
fort De Ruijter aan de zeedijk te Vlissin
gen, bestaande uit het egaliseeren en het
opnieuw met gras bezaaien van de daar
liggende gronden, waaraan gedurende der
tig v/eken gemiddeld 35 werkloozen uit
deze gemeente hebben gewerkt, is thans
voltooid. Indien daartoe de vereischte toe
stemming zal zijn verkregen zal de schei
ding tusschen die gronden en de belen
dende perceelen, waarin vele oneffenhe
den zijn, gelijk worden gemaakt. Hieraan
vid Geerts toen ook nog niet ergens onder
dien hoed!"
„Van David Geerts wordt gezegd, dat men
ten aanzien van hem de uiterste voorzich
tigheid in acht dient te nemen", bromde
Feldslag. „Over die smokkelpartij in leege
koeienhuiden wordt bijzonder lang uitge
weid, doch dat wisten we al!"
„Zoozoo, commissaris. Een goedkoope
uitgave van Klaas Trom dus. We hebben
beslist met een fijn stelletje heeren te
doen!"
„Ja, Daddy, zeg dat wel! De een staat
nog al beter bekend dan de ander! Wat
denk je van die ijzeren geldla, waar je zoo
juist over sprak?"
„Dat Klaas Trom die beslist niet heeft
willen openmaken om haar van binnen eens
goed uit te stoffen! Het Trojaansche paard
had stellig een andere bedoeling, die onge
twijfeld te denken geeft, nu wij weten, dat
er vijftig duizend gulden in kunnen zitten.
Dat is beslist niet niks: vijftig duizend gul
den! Moet je niet gering over denken!"
„Zeker niet", zei Feldslag. „Ik heb al
overwogen, of we mogelijk met twee af
zonderlijke delicten te doen konden hebben:
roof en moord!"
„Vergeet u de „verduistering" niet, com
missaris!"
„Verduistering?"
;„Ja, van Karl Messing. Twee en één
maakt drie. Dus drie delicten in 't geheel.
Ik ben nog altijd geneigd om eenig ver
band te zoeken tusschen dat drietal. Vol
gens mijn gevoel is er dan wel eenige sa
menhang mogelijk tusschen de verdwijning
van papa Messing en den moord op zijn
beide jongste zoons, maar ik zou niet we
ten, hoe ik daaraan het „roof"-delict zou
kunnen naar schatting weer twintig arbei
ders gedurende eenige weken tewerk
worden gesteld.
Intusschen wordt de werkverschaffing
voortgezet met het verbeteren yan de
wegen achter West-Soeburg.
VERE. Vrijdagmiddag vergadert de Raad
dezer gemeente. Op de agenda treffen wij
o.m. aan als laatste doch voornaamste punt
de aansluiting op de drinkwaterleiding.
Voorts worden o.a. behandeld de deelname
1938 aan den steun B, intrekking wijzigings
verordening kadegelden en het aangaan van
een overeenkomst tot verzekering van een
event, nadeel voor de gemeente wegens
verlies van of fraude met gemeentegelden
en geldswaarden.
HANSWEERD. De Belgische sleepboot
„Knocke" kreeg op zijn reis machineschade.
De sleepboot Mathilde heeft de boot op
sleeptouw genomen en naar Antwerpen
gesleept, alwaar de schade zal hersteld
worden.
WEMELDINGE. In de Maandagavond
gehouden vergadering van de afdeeling
„Wemeldinge" van de algemeene luchtbe
scherming, zijn thans definitief in het be-
sfuur gekozen, de heeren: C. de Koeijer,
voorzitter, Chr. Glerum, secretaris; L. P.
Korstanje, vice voorzitter; ds. A. de Bruijn
penningmeester; G. H. Bliek, K. van Da
len en M. Hoogesteger Fz.
AARDENBURG. De vergadering van in
gelanden van den Aardenburgschen Haven
polder, gehouden in het lokaal van den heer
J. Klompe, verklaarde zich unaniem tegen
de vereeniging van polders. De rekening
over 1937'38 werd goedgekeurd en vast
gesteld met een goed slot van 171. Het
door den voorzitter uitgebrachte verslag
van den toestand van den polder luidt gun
stig.
De begrooting 1938/39 werd vastgesteld,
waarbfj het dijkgeschot verhoogd werd van
3.50 tot 4 per ha, welke verhooging in
hoofdzaak is toe te schrijven aan de meer
af te dragen bijdrage tot 0.30 per ha aan
het Waterschap der Sluis aan de Wielingen.
Naar wij vernemen, zal op het post
kantoor alhier des Zondagsmorgens om 9.30
uur gelegenheid zijn de post af te halen
in plaats van om half één, zooals tot nu
toe het geval was.
Maandag j.l. hield de pl. afdeeling van
de Mij. van Ooft- en Tuinbouw haar jaar
vergadering in het „Hof van Holland". De
heer J. Hollebrand werd als bestuurslid her
kozen.
In verband met het alhier te houden feest
in September bij het 40-jarig regeerings-
jubileum van H.M. de Koningin, zal dit jaai
de gebruikelijke plaatselijke tentoonstelling
in September niet gehouden worden.
Bjj de rondvraag kwam ter sprake de
verzorging van enkele mooie plekjes in Aar
denburg. Men meende dat door het aan
brengen van heesters en bloeiende planten
een fleuriger aanblik verkregen kan wor
den. Goedgevonden werd, dat het afdee-
lingsbestuur contact zal zien de krijgen met
het gemeentebestuur om daar op een of
andere wijze verbetering in te brengen. Ver
der werd nog gewezen op de geringe ver
zorging van de begraafplaatsen.
RAAD VAN SCHOONDIJKE.
SCHOONDIJKE. Dinsdag vergaderde de
Raad, onder voorzitterschap van burge
meester F. A. van Rosevelt voltallig.
Bij de ingekomen stukken was een be
sluit van Ged. Staten, waarbij zij den bouw
van een openbare school op een terrein in
de kom goedkeuren.
J. Hubregtse en anderen hadden een
adres ingezonden, verzoekende uitbreiding
van den ophaaldienst van vuilnis. Aan dit
verzoek werd voldaan. De heele dienst is
uitgebreid. De aannemer zal daarvoor ver
goeding krjjgen.
De Raad besloot niet mee te doen aan
het Borgstellingsfonds.
Aan het hoofd der openbare school den
heer F. H. Odink, werd op zijn verzoek eer
vol ontslag verleend tegen een door B. en
W. te bepalen datum, eveneens kreeg ont
slag op haar verzoek mej. S. C. van Oos
ten, onderwijzeres aan de openbare school.
De instructie van den gemeente-ontvan
ger werd gewijzigd.
Het kohier van de hondenbelasting werd
vastgesteld tot een bedrag van 266.
Voor de benoeming van een architect
voor den bouw der nieuwe school was een
alphabetische aanbeveling van B. en W.
bestaande uit de heeren J. A. van Baal,
Oostburg, W. J. Bruijnooge, Vlissingen en
L. A. Cysouw te Breskens. Benoemd werd
de heer Bruijnooge.
Bij de rondvraag kwam het euvel der
woonwagens ter spreke. Ook de werkver
schaffing kwam ter sprake, waarop de
voorzitter afdoende kon antwoorden.
IJZENDIJKE. Als gezworene van den
Mauritspolder werd herkozen de heer Alf.
Temmerman te IJzendijke; in den Helena-
polder te Biervliet werden herkozen de ge
zworenen W. Naeye Jr. en de afgevaardig
de naar het Waterschap voor de Uitwate
ring van de polders te Biervliet L. Man-
guus; de heer Eng. Wijffels werd herko
zen als gezworen van den Kleinen Jonk
vrouwpolder ben. te IJzendijke; de heer
Edm. Claeys werd gekozen als gezworen
van den Grooten Jonkvrouwpolder bez. te
IJzendijke.
Op het te Rotterdam gehouden exa
men voor leerares der koninklijk goedge
keurde vereeniging van modevakscholen in
Nederland slaagde mej. A. v. d. Hart te
Hansweerd.
DAT KR'JG JE L_
'ALLEEN GEDAAN j
MET DE.OVERVETTE
IS-yRlNSO. DAT IS I
(VOOR DE WASMACHINE/
dat Rinso even goed voor de tobbe als voor de wasmachine is
Als U dat alles weet, dan gebruikt U zeker niet meer een
gewoon zeeppoeder, maar alleen de nieuwe, „overvette"
RINSO voor slechts 12^ cent met geschenkenbon?
R 3B-O30®
(Ingez. Med.)
moeten vastkoppelen."
„Misschien zou het paard van Troje je
aan een oplossing kunnen helpen", veron
derstelde Landhof.
„Ja, wie weet! Mogelijk, dat hij er wat op
zou vinden. Of we moeten, zooals de com
missaris terecht opmerkte, uitgaan van de
veronderstelling, dat we met afzonderlijke
delicten te doen hebben, onafhankelijk van
elkaar."
„Daar zullen we in ieder geval toch óók
rekening mee moeten houden!" vond Feld
slag.
„Zeker, commissaris. We moeten met al
les rekening houdenen dat is juist
drommels lastig, want die rekening ziet er
onbegrijpelijk gecompliceerd uit. Daar
staan niet alleen allerlei mirakels op, maar
bovendien ook eenige duistere persoonlijk
heden, waarvan, naar mijn bescheiden mee
ning, mevrouw Messing wel de aller-duis-
terste is."
„Zij moet vroeger op de markt gestaan
hebben", bromde Feldslag, „en daar schijnt
Karl Messing haar te hebben leeren ken
nen
„Markt-waar hapert dikwijls wat aan",
merkte Daddy op. „Gaat u verder, commis
saris."
„Na haar huwelijk trad ze aanvankelijk
nog zelfstandig op, en dat schijnt ze steeds
met zeer veel energie gedaan te hebben.
Doch toen de zaken beter gingen, liet zij
zoo langzamerhand alles aan haar man
over, totdat deze zijn millioenen bij elkaar
had. Van dat oogenblik af zoo staat er
letterlijk in de informatie nestelde zij
zich in kasteel Gotheborgh, alwaar zij nim
mer haar ei kwijt kon."
„Heel juist!" knikte Landhof. „Ja, ik heb
ook het gevoel, dat ze daar zoo'n beetje
met haar ziel onder den arm loopt."
„Ze kon die ziel misschien beter in 't wa
ter gooien", vond Daddy, „zij lijkt mij toch
niet veel waard, en om haar dan altijd on
der je arm te hebben! Enfin! Laten we
eens nagaan, hoe mevrouw Messing staat
tegenover al hetgeen daar op Gotheborgh
zoo al gepasseerd is. Zij dénkt, dat haar
man een snoepreisje ondernomen heeft naar
Parijsof doet althans heel listig, alsof
ze dat denkt. Wij wéten echter, dat dikke
Trom min of meer warm geloopen is in zijn
gevoelens jegens haar, en dat mevrouw
Messing die warme sympathie niet geheel
onbeantwoord laat, getuige het feit, dat zij
het paard van Troje zelfs den kasteel-sleu
tel ter hand stelde, terwijl haar eigen zoons
haar zoo koud als ijs laten. Een" en ander
roept een gerechtvaardigde veronderstelling
in het leven, dat beiden die kinderen wel
zouden willen wég kijken. Dan wordt eerst
Leo vermoord en vlak daarop ook Guus.
Mevrouw Messing geeft in geen enkel op
zicht blijk, dat ze een hartverscheurend
verlies geleden heeft, terwijl dikke Klaas
Trom zich kennelijk opgelucht toont. Daar
entegen durft Max de eenig overgebleven
zoon een sportsman in hart en nieren niet
op Gotheborgh te blijven slapen en gaat
naar een hotel
„Daddy" zei de officier opeens, „ik ver
trouw mevrouw Messing heelemaal niet
meer, want zij zag Leo het eerst, toen hij
dood was. Zij struikelde het eerst over
Guus, toen die in de gang lag en zij con
stateerde ook het eerst, dat haar man ont
brak."
(Wordt vervolgd.).
Boer.
