"AKKERTJE"
ÓeUf
mi
m
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
GRATIS
BURG
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.); VAN VRIJDAG 6 MEI 1938.
No. 106.
Sil
mi
SBOTER
LEESCH.
DORTEN
Boer.
HET SPOOK VAN HET SLOT
GOTHEBORGH.
KERK EN SCHOOL.
MIDDELBURG.
INRICHTING GEMEENTELIJK
POLITIEKORPS,
VREEMDELINGENVERKEER.
Neem dadelijk 'n
Stop die razende kiespijn!
"AKKERTJES" zijn onfeilbare pijn
stillers en bevrijden U direct van
zenuwpijnen, spierpijnen, hoofdpijn.
Onschadelijk. Lel op 't AKKER-merk.
Per koker van 12 stuks - 12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
(Ingez. Med.)
EMAILLE
(Ingez. Med.)
rps cacao
Verkades
10 cent
Maljers,
Durg.
iet adres
Postkan-
Prijzen,
kleeden
ijken?
ond, per
i ct. per
en ver-
ik, Brak-
Shag, de
tse baai
er Vu pd.
c. J. v.
p. Mbrg.
ts 20 ct.
Krakel.
y2 pd.
lekkere
k. Bakk.
'è-
varkens-
iden ros-
ïakt. Fij-
i. J. de
M'burg.
Zater-
Zoom.
sperges-
teeds de
co, Lan-
üendeie-
asboter.
iapp. 25
p., Mal-
D. Jo-
Tel. 762.
stoelen
s, prima
e, 44.
70 cM,
Zand-
Fabr.
wij Da-
Cami-
en Jon-
iroeken.
8, Mbg-
in geae-
grutxe-
oe echt
dan die
Daladier's ondernemingen "f
De Fransche regeering, die onlangs van
het parlement de volmachten verkreeg, om
tot Augustus a.s. met zg. decreten, dus bui
ten het parlement om, die maatregelen te
nemen, welke noodig zouden zijn voor een
economische en financieele restauratie in
Frankrijk, is nu sinds enkele dagen bezig
dergelijke decreten af te kondigen. Eergis
teravond heeft de minister-president Dala-
dier er via de radio een toelichting op ge
geven en daarbij tevens een nieuw en ingrij
pend regeeringsbesiuit bekend gemaakt, om
den frank te staWüseeren- Dit besluit komt
als reeds in het kort gemeld neer op
een nieuwe devaluatie. De koers van den
frank is thans vastgesteld op vijf Neder-
landsche centen. In 't begin van de week,
schommelde zij tusschen 5.25 en 5.30, zoo
dat het devaluatie-percentage 9 a 10 be-
draa'gt.
Deze maatregel heeft nogal wat deining
onder het Fransche volk verwekt, nade-
maal men er niet op gerekend had. Maar
het is aan den anderen kant begrijpelijk, dat
Daladier er toe overging. De frank zakte
den laatsten tijd wederom gestadig in, met
alle nadeelige gevolgen daarvan voor de fi
nanciën van den staat. Om den boedel te
kunnen redderen, diende de regeering aan
deze beweging allereerst een einde te ma
ken. Immers de grond zou haar anders tel
kens opnieuw onder de voeten weg kunnen
zakken. Populair kan de maatregel niet be
paald genoemd worden, nademaal de klei
ne spaarders en renteniers er opnieuw de
dupe van worden, him reëel bezit in fran
ken opnieuw met enkele percenten zien
slinken. Dat heeft de regeering echter niet
weerhouden, door de zure appel heen te
bijten. Zij pleegde overleg met Londen en
Washington, verkreeg daar toezeggingen
van steun en nam daarop het besluit. Na
tuurlijk is hiermee de zaak niet opeens in
orde. Ook de nieuwe koers van den frank
kan wel weer gaan afbrokkelen. Maar dat
zal dan grootendeels van de regeering zelf
afhangen. Indien zaj er in slaagt die maat
regelen door te zetten, welke de staatsfi
nanciën weer gezond kunnen maken, hoeft
ze geen vrees te koesteren. Het vertrouwen
in den frank van vijf centen zal dan spoe
dig stevig en duurzaam worden. Immers, de
koers is nu zeker niet te hoog, mits er
maar orde op zaken komt.
De wetsdecreten, welke bereids zijn af
gekondigd, om die orde te bewerkstelligen
beoogen: belastingverhooging, ontwikke
ling der productie, versnelling der geldcir
culatie, en uitvoering van belangrijke open
bare werken. De regeering heeft nog niet
nauwkeurig uiteengezet, op welke wijze zij
dat alles wil aanpakken, zoodat het te
vroeg is, om er een oordeel over samen te
vatten. Men krijgt intusschen den indruk', dat
het Fransche volk er in zijn breede lagen,
alvast niet al te veel feducie in heeft. Zoo
wel van rechts als van links krijgen Dala
dier c.s. reeds verwijten te hooren. Geen en
kele groep schijnt veel waardeering voor
den voorloopig getoonden ondernemings
lust der regeering te koesteren. Dat is be
denkelijk.
Frankrijk heeft eerder, in den jare 1925,
een ontwikkeling doorgemaakt als de huidi
ge. Er is althans overeenkomst. Toen trad
Poincaré op. Hij pakte met zeer straffe
hand aan en slaagde er inderdaad in, den
boedel te redderen. Poincaré moest ook
een regen van verwijten doorstaan. Die
kwam toen echter van één kant voorname
lijk, van links. Wellicht had men voor Dala
dier moeten wenschen, dat de critiek op zijn
maatregelen ook meer van een kant was
gekomen. Dat dit niet het geval is, betee-
kent vermoedelijk, dat hij nog teveel bezig
is de geit en de kool te sparen.
Maar men mag aan den anderen kant
niet vergeten, dat het niet opgaat een zui
vere parallel met den toestand in 1925 te
trekken. Toentertijd was er geen sprake
van een Volksfront met zoo'n virulent re
volutionair sentiment als thans. Poincaré
kon drastisch ingrijpen, zonder dat hij erg
bevreesd voor opstandige bewegingen hoef
de te zijn. Daladier daarentegen moet wel
degelijk rekening met de mogelijkheid van
dergelijke bewegingen houden. Feitelijk is
het Volksfront reeds ter ziele, maar men
maskeert die realiteit nog steeds met frasen,
om te beletten, dat uiterst links naar de
macht grijpt. Een langzame afwikkeling van
de Volksfronterij schijnt geboden. De voor
waarden voor een nieuw gemati'gder régime
met een positie van gezag, zoo sterk, dat
uiterst links de lust vergaat uit den band
te springen, moeten allengs en voorzich-
Oorspronkelijke detective -roman
99) 11001 John Simson.
„,^Yij °ok niet!" riepen de meisjes. „Hij is
altijd zoo een stiekumerd!"
'Dat hen ie Presteerde Willem,
ips' hem T We]verzekerden de meis
kin ons toch niet wijs ma
ken dat je ons met wilde laten schrikken?"
„En wat zou dat?"
„Zeer laakbaar!" zei Landhof opeens,
terwijl hij Willem ernstig aankeek Er
gebeuren hier dingen op het kasteel, "die
het beslist ongewenscht maken, om de aan
wezigen nog eens extra* aan het schrikken
te maken!"
„O zoo!" zei Lena en snoof eens, „nu hoor
deed6 slonn'aWillem' Precies- zooals jij nu
was iii Hat ar zooeven ook het spook. Of
„Ohebben
zien?" JUhie weer een spook ge-
„Ja!" zeiden de drie -
staarden hem uitdagend aai®3 J5"
maar. Willem lachte
„Nou nou!" zei hij dan r>
wordt zoo langzamerhand eèr^c, ,spo°k
kende van jullie. Als het zich no/lï
toont willen jullie het dan mijn eerbiedf!"
groeten overbrengen oiedige
„Akeiige plaaggeest!" riep Mina uit
rwl m..,maar °P-"' knikte Lena
der wijl wisselde het driemanschap
Voor versterking onzer defensie.
Aan vrijwillige bijdragen voor de ver
sterking van de defensie is tot op heden
ontvangen 115.385.
PERSEN VAN „ZWART FRONT"
VERZEGELD.
Naar wij vernemen heeft de officier van
justitie te Breda, naar aanleiding van een
bij hem ingediende klacht over een per
soonlijke beleediging, verschenen in het
weekblad „Zwart Front" de persen van dit
blad te Oisterwijk laten verzegelen.
VERVOERSRESULTATEN
AMSTERDAM—BATAVIA-LIJN VAN DE
K.L.M.
In de eerste drie maanden van dit jaar
werden 1.229 passagiers vervoerd, tegen
over het vorig jaar in dezelfde periode 849.
Het totaal passagiersvervoer gedurende het
eerste kwartaal kwam iets boven het ver
voer van het vierde kwartaal van het vorig
jaar, doch bleef nog iets beneden dat van
het derde kwartaal van 1937, toen de dienst
nog tweemaal per week werd uitgevoerd.
Dit is uitsluitend te wijten aan de resulta
ten van het vervoer in de uitgaande rich
ting. Gedurende het eerste kwartaal 1938
werden gemiddeld per vlucht 4,1 plaatsen
uitgaand en 5,4 plaatsen thuiskomend ver
kocht. Het vervoer van bagage hield vrij
wel gelijken tred met het passagiersvervoer.
De stijging van het goederenvervoer beliep
bijna 105
Uit een en ander blijkt dat over het al
gemeen een bezettingsgraad van 58,6
werd bereikt, tegenover het vorig jaar een
van 80,1 Dit cijfer bedroeg in het vierde
kwartaal van 1937 56,7
PROEFNEMING MET POSTRAKET.
Gistermiddag is te Rotterdam op het ach
terterrein van het Feijenoordstadion een in
teressante proefneming gehouden met een
postraket. Den laatsten tijd hebben o.a. bij
Katwijk, in de duinen dergelijke proefne
mingen plaats gehad, welke geen van alle
geslaagd mogen heeten. Gistermiddag ech
ter is het den heeren dr. A. J. de Bruyn
en den constructeur H. W. Deering bij hun
323ste poging gelukt hun moeitevollen ar
beid met althans hoopvolle resultaten be
kroond te zien.
Daar de electrische spanning, waarmede
men de lading tot ontbranding wilde bren
gen, niet hoog genoeg was, duurde het een
vol uur, eer de lading tot ontbranding
kwam. Toen startte de raket, die ongeveer
60 cm lang en Zeppelin-vormig is, op vlotte
wijze.
Met een oorverdoovenden knal schoot de
raket van de startbaan het luchtruim in
volgens den constructeur met circa 600 km
snelheid. Tot zoover scheen de proefneming
te zullen slagen. Toen echter de raket nog
niet ten volle de startbaan verlaten had;
moet de bodem van de ladingkamer het be
geven hebben, waardoor de 400 gram lading
geen noemenswaardige uitwerking meer
had. De raket bereikte een hoogte van circa
400 meter, alleen gedreven dus door een
startpatroon, duikelde eenige malen over
den kop, werd door den wind afgedreven en
slechts het stalen binnenwerk, bestaande
uit een mannesmann-buis van vliegtuig-
staal, viel in een veld in de onmiddellijke
nabijheid van het stadion neer.
Bij onderzoek bleek, dat de bevestigde
parachute, die er voor dienen moest, de
raket na het uitwerken van de lading vei
lig te doen landen, reeds bij den start was
weggeslingerd. De uit 15 brieven bestaande
post was ten deele verbrand en werd ver
spreid in de omgeving van de startbaan ge
vonden.
De heer De Bruyn beschouwt deze proef
neming, ondanks dezen tegenslag, als ge
deeltelijk geslaagd. Hij is van plan binnen
twee maanden een tweede raket, waaraan
hij reeds werkt, te beproeven. Het eenige,
waarvoor hij thans nog een methode zoekt,
is een betrouwbare constructie van de la
dingskamer.
De heer P. Boon te Bergen op Zoom,
volontair ter gemeente-secretarie te To
len, voordien te Sint-Laurens, is geslaagd
voor het schriftelijk examen gemeente-ad
ministratie.
tig geschapen worden. Het lijkt ons niet
onwaarschijnlijk, dat Daladier toch wel de
geschikte man voor de leiding van dit pro
ces is.
zwijgend van gedachten. De tegenstellingen
in de keuken waren nog niex verdwenen.
Daddy knikte de andere t*vee eens toe.
Dan opeens trok hij den dagen, dien hij al
dien tijd achter den rug verborgen gehou
den had, en hield hem Willem voor den
neus.
„Dit ding wel eens meer gezien?" vroeg
hij kort.
De livreiknecht deinsde eeih paar pas
achteruit.
„Neen!" zei hij dan en in zijn stem klonk
niets dan verbazing. „Hoe komt u daar
aan
„Gevonden", zei Daddy laconiek en vroeg
dan den anderen, of zij hem misschien her
kenden.
Geen van allen had den degen ooit eer
der gezien. Met onmiskenbaren afschuw
staarden zij ze allemaal naar. Daddy borg
hem weer weg achter zijn rug. Toen nam
Landhof de gelegenheid waar, om meteen
verder te vragen.
„Vertel eens, Lena, heb je mijnheer Guus
al gezien op zijn doodsbed?"
„Gunst ja, meneer. We hebben hem er
zelf heengebracht!"
„We? Wie zijn die „we"?
„Wel, wij allemaal, zooals wij hier zitten.
En dan was Jan er ook nog bij: die gaat
om zes uur naar huis".
„Hoe hoorde je het?"
„Zal ik u vertellen. Ik was juist bezig
den thee-boel om te wasschen, toen ik me
vrouw Messing van boven hoorde roepen.
Nu, dat vond ik al vreemd, want mevrouw
belt anders altijd. Dadelijk ging ik kijken
Bij Kon. besluit zijn benoemd met in
gang van 24 Augustus 1938, tot voorzitter
van het bestuur der waterkeering van de
calamiteuze polders Hoofdplaat en Tho-
maes, B. J. M. Thomaes, te H o o f d -
plaat,
b. tot dijkgraaf van den Hertogin-Hedwi-
gepolder, A. J. M. Rottier, te S i n t -
Janssteen.
De commissie van financiën deelt mede,
dat zij zich met het voorstel inzake de re
organisatie der politie over het alge
meen wel vereenigt wat de financieele zij
de betreft. Waar een nauwkeurige becijfe
ring niet bijgevoegd was kwam de commis
sie zelf tot de slotsom, dat de besparing zal
bedragen per jaar, in het eerste jaar 6025
opklimmend tot 7600 van het negende
jaar af. Wat het resultaat der reorganisa
tie zelve betreft kan de meerderheid der
commissie zich van de werking van het
wijksysteem nog niet goed een voorstelling
maken. Een nadere toelichting ware ge-
wenseht; echter acht de commissie het mo
gelijk dat dit gemakkelijker mondeling ter
raadsvergadering gegeven kan worden. Zij
verneemt ook gaarne of de ploegen van vijf
man en een hoofdagent sterk genoeg bezet
zijn om bij verlof of ziekte voor voldoende
surveillance te kunnen dienen. Een lid
geeft het denkbeeld in overweging om één
agent meer aan te stellen die juist voor
de toch vrij veelvuldige gevallen van ver
lof of ziekte zou kunnen inspringen en ook
voor buitengewone diensten ter beschikking
zou zijn.
Ter nadere toelichting vdn het wijksy
steem deelen B. en W. mede, dat de ge
meente voor de dagsurveillance wordt ver
deeld in vier wijken, in elk waarvan een
nader aan te wijzen agent van politie als
zoogenaamd wijkagent zal optreden. De
wijkagent zal in de hem toegewezen wijk
moeten wonen en zijn woning zal telefo
nisch worden aangesloten. De dienst van
den wijkagent ligt tusschen 8 uur voor
middag en 10 uur namiddag; buitengewone
omstandigheden voorbehouden. In dit tijd
vak zal 8 uur dienst moeten worden gedaan
in vollen omvang bij de surveillance zal
speciaal behooren te worden gelet op nale
ving van de verkeersvoorschriften, de bal
dadigheid der jeugd enz. Zij zullen voorts
belast worden met controle op de naleving
van een aantal bijzondere wetten. Op de
meest noodzakelijke uren zullen ze hebben
te surveilleeren. De bedoeling is verder
dat de wijkagenten eiken dag op het politie
bureau komen om van hun bevindingen
mededeeling te doen en opdrachten te ont
vangen. De inspecteurs zullen geregeld de
wijken controleeren, terwijl de wijkagenten
in afzonderlijke registers de noodige aan
teekeningen nopens de uitvoering van den
dienst moeten stellen. Op bijzondere dagen
zullen de wijkagenten den gewonen dienst
moeten versterken. Zij zullen om den an
deren Zondag vrij zijn. Bij den dienst op
Zondag zijn zij vrij op een der werkdagen.
Er is mede gerekend dat op de drukste
dagen, Donderdag en Zaterdag, niemand
van het personeel vrij is. Een ploeg van
één hoofdagent en vijf agenten wordt sterk
genoeg geacht voor den dienst, ook bij ver
lof en ziekte. Het verlof is verdeeld over
het geheele jaar en wordt voornamelijk in
den nachtdienst gegeven.
Over het geheele voorstel dit naar
aanleiding van een vraag in de commissie
is in 1933 schriftelijk en mondeling over
leg gepleegd met de organisaties.
Ten aanzien van de wedderegeling voor
den klerk, waarop ook vanwege de com
missie aanmerking werd gemaakt, merken
B. en W. op, dat niet van de veronderstel
ling moet worden uitgegaan, dat een der
gelijke ambtenaar hier blijft hangen. Zijn
betrekking is een station op den weg naar
een inspecteursplaats hier of elders.
Conversie van geldleeningen.
Dezer dagen bereikte B. en W. van Mid
delburg een aanbod voor een eventueele
conversie van leeningen met een looptijd
van ongeveer 5 jaar, waarvoor een rente
werd aangeboden van 2 pet. B. en W. vroe
gen een definitief bod en kunnen nu voor
stellen een leening van 55000 aan te gaan
voor den duur van zeven jaar, teneinde 2
pet. en op te nemen per 1 Aug. a.s., zulks
ter conversie van de volgende leeningen
leening 1895 van 524.000, restant 28000
a 3 pet., leening 1899 ad 37000, restant
en alle vier anderen achter mij aan. Toen,
boven, zagen we het al gauw: mijnheer
Guus lag languit in de gang
„Hoe precies? Waar zijn hoofd, waar zijn
beenen?"
„Zijn beenen lagen vlak voor de huis
kamerdeur en wezen naar de voordeur.
Verder lag hij met zijn gezicht naar den
grond, voorover, en zijn knieën een beetje
opgetrokken".
„Waar was mevrouw Messing toen?"
„Zij stond tegen den muur haar hand te
wrijven: die scheen ze nogal bezeerd te
hebben. Later heeft ze ons verteld, dat ze
over Guus gestruikeld was en toen op haar
handen terecht was gekomen
„En mijnheer Max?"
„Mijnheer Max? Neen, die was er niet
bij!"
„Zei mevrouw nog iets?"
,Zij zeide, dat we hem maar dadelijk naar
boven moesten brengen. Nu, dat hebben
we gedaan".
Hielp mevrouw misschien zelf ook mee
met het transport?"
„Mevrouw? Die heeft geen hand uitge
stoken, maar op de trap kwamen we mijn
heer Max tegen, en die heeft toen nog ge
holpen met dragen".
„Waar kwam mijnheer Max vandaan?"
„Ik denk van boven, van zijn kamer. Als
mijnheer Max thuis is, is-ie meestal op zijn
kamer".
„Zei hij nog iets?"
„Nou, om u de waarheid te zeggen, ik
geloof het niet. Mijnheer Max zegt haast
nooit iets. Maar je kon toch wel aan hem
19000 ad 3% pet., leening 1911 van
60000, restant 6000 ad 3% pet.; lee
ning 1916 van 24000, restant 2000,
rente 3% pet. Het rentevoordeel over het
eerst volle jaar bedraagt 637.50.
Gisteravond hield de vereeniging tot be
vordering van het vreemdelingenverkeer
in Walcheren haar algemeene vergadering
in het gebouw der vereeniging. De voor
zitter, dr. C. F. Koch herdacht allereerst
het overlijden op tragische wijze van het
bestuurslid, den hr. H. C. Wielandt. Het
bestuur verliest in hem een lid dat veel
voor de vereeniging heeft gedaan. Spr.
wees er op, dat het dagelijksch bestuur in
1937 groote ^Veranderingen onderging en
alleen de secretaris op zijn post bleef. Spr.
meende dat het goed is nog eens duidelijk
uiteen te zetten het vele dat de vereeniging
vreemdelingenverkeer doet. Niet minder
dan 1769 personen bezochten in 1937 het
bureel tegen 1548 in 1936. Totaal werden
260 schriftelijke inlichtingen gegeven waar
van 62 aan personen buiten Nederland.
Brochures werden als volgt verzonden: 500
aan de Parijsche tentoonstellng, 300 aan
den vertegenwoordger der A.N.V.V. in Ge-
nève, 150 aan dien voor België en- Luxem
burg, 100 aan dien voor Engeland, 150 aan
A.N.V.V. zelf, 60 aan vreemdelingenverkeer
Baarn, 50 aan de N.R.V., 30 aan den A.N.
W.B. en 30 aan de V.V. Haarlem. Verder
heeft de vereeniging wederom de ringrij-
derij en de stadhuisbelichting verzorgd en
ook goed werk gedaan door de contactcom
missie tusschen "de verschillende V.V.V.'s op
Walcheren in het leven te roepen. Op het
informatiebureau kwamen mutaties voor
door hetj vertrek van de dames Boddaert
en v. d. Driest. Spr. richtte zich vervolgens
tot zijn voorganger, mr. J. Moolenburgh
en bracht hem dank voor alles wat hij als
voorzitter gedaan heeft waardoor het spre
ker gemakkelijker is gevallen om dit werk
voort te zetten.
Hierna bracht de secretaris, mr. P. C,
Adriaanse het jaarverslag uit. Wij ontlee-
nen daaraan het volgende. Ook het afge-
loopen jaar heeft duidelijk aangetoond dat
Middelburg nog steeds een centrum van
toerisme is. Vele vreemdelingen immers
bezochten ondanks de malaise en verschil
lende wereldschokkende gebeurtenissen
onze mooie stad en om zijn landelijk
schoon zoo vermaarde eiland. De trek van
vreemdelingen hierheen te bevorderen
het doel en streven der vereeniging. Ook
in het jaar 1937 is het werk der vereeni
ging met succes bekroond. Veel werk ge
beurt in stilte, 'doch de resultaten van dien
aard zijn duidelijk merkbaar o.a. op de
Donderdagen in het reis-seizoen. Niet al
leen krijgt onze stad door die vele bezoe
ken een geheel ander aspect, doch wat
meer zegt: vele stadgenooten ondervinden
van die bezoeken geldelijk voordeel. Ver
heugend mag het daarom zijn te kunnen
constateeren dat vele stadgenooten door
ons te steunen ons werk begrijpen, al kon
ons ledental veel uitgebreider zijn. Spr
wekte op tot lid worden, want hoe beter
het met de geldmiddelen is gesteld, -des te
meer kan de vereeniging ondernemen. Het
ledental bedroeg in 1937 totaal 273 of 2
meer dan in 1936. De buitengewoon slechte
tijdsomstandigheden in aanmerking geno
men stemt dit tot gerustheid, doch tevre
den is het bestuur niet. De secretaris
brengt dan dank aan het gemeentebestuur
en de Kamer van Koophandel voor de we
der verleenden financieelen steun en her
innert er aan dat met de provnciale ver
eeniging contact werd gehouden en geza
menlijk propaganda gevoerd voor geheel
Zeeland.
Aan het bureel werden 150 Hollandsche
en 90 Engelsche gidsen verkocht. Behalve
de cijfers, reeds door den voorzitter ge
noemd, noemt spr. ook het uitleenen van
clichees en het verzenden van nog eenige
brochures aan buitenlandsche instellingen.
Hij herinnert voorts aan de ontvangst van
enkele buitenlandsche gezelschappen en
aan het gratis verspreiden van de beken
de uitgave „Wat iedere toerist van Walche
ren moet weten". De ringrijderij genoot
nog volop belangstelling en door, zooals
steeds, den deelnemers toe te laten in
Zeeuwsche of liever Walchersche kleeder
dracht, droeg de'vereeniging bij tot de in
standhouding van het Walchersche cos-
tuum. Mede daarom heeft dit echte Wal
chersche boeren volksfeest steeds de aan
dacht en zou het bestuur het niet gaarne
van het programma schrappen.
De belichting van het stadhuis vond op
de gebruikelijke Woensdagavonden plaats
en ook verscheidene malen bij gelegenheid
van congressen en bijeenkomsten. Het op
zien, dat hij onder den indruk was. Hij
stond te trillen op zijn beenen".
„Maar hij heeft geen traan gelaten!" zei
zei Mina opeens.
„Net, of dat noodig is!" bromde Willem.
Jullie denkt natuurlijk, dat je altijd jan
ken moet, als je verdriet hebt. Dat hoeft
heusch niet, hoor!"
„Welles!" hield Mina staande. „Als je
verdriet hebt, dan moet je huilen."
„Geen sprake van!" zei Willem met be
slistheid.
„Heeft mevrouw Messing ook geen traan
gelaten?" informeerde Landhof zakelijk.
„Daar hebben we nog nooit een traan
van gezien", zei Lena. „Die hééft geen tra
nen!"
Daddy wenkte den officier. Hij kneep
één oog dicht en schoot dan ineens uit zijn
slof.
„Ik wilde nog graag van je weten, Lena,
hoe het met de ratten staat. Hebben die
weer huisgehouden hier?"
Lena keek schuins naar Willem, wiens
gezicht zich langzaam tot een grijns
plooide.
„Lach jij maar!" zei ze dan. „Ik zal 't
toch vertellen!"
„Doe, wat je niet laten kunt", spotte
Willem.
„Dat zal ik zeker! Daar ben ik oud en
wijs genoeg voor".
„Nou! Daar kan ik niet direct over oor-
deelenwant je hebt mij nog nooit
verteld, hoe oud je precies bent. Maar ik
schat je toch wel boven de jaren!"
„In ieder geval is er niets tegen om ons
de Markt gevestigde reisbureau, onderaf-
deeling van het Int. Passage en Reisbureau
Laagland Van Hengel Co. N.V.t mocht
zich in de belangstelling van het reizend
publiek verheugen. Op het burèau kwam
als leidster mej. D. M. S. Cloes uit Haar
lem, terwijl mej. B. Vroom, bereid werd
gevonden als volontair de functie van ad
junct-secretaresse op zich te nemen.
In den loop van het jaar 1937 bleek de
gevel van het informatiebureau en van
het aan de firma Den Boer afgestane pand
dusdanig in verval te zijn dat restauratie
dringend noodzakelijk was. Deze is ge
schied dank zij de subsidie van de ver
eeniging tot instandhouding" van oude ge
bouwen en van Nehalenia. Aan beide ver-
eenigingen brengt de secretaris dank voor
hun medewerking tot instandhouding van
een ons Marktplein sierend interessante
gevel.
Het zoo plotseling opgekomen onteige
ningsplan van hotel De Abdij had de volle
aandacht van het bestuur, daar het vrees
de dat een eventueel teloor gaan van de
gelegenheid tot het logeeren in het com
plex der Abdijgebouwen een groot nadeel
zou zijn voor het vreemdelingenverkeer te
Middelburg.
Wat het uiteindelijk resultaat van de
tusschenkomst zal zijn dienfPte worden af
gewacht. Bedriegen de voorteekenen niet
dan zal in het komend reisseizoen tenge
volge van in het buitenland, speciaal in.
Duitschland en Oostenrijk plaats gehad
hebbende gebeurtenissen, voor de stad en
omgeving een druk vreemdelingenverkeer
kunnen worden verwacht. Met open ar
men zal het bestuur ze ontvangen, en met
alle middelen waarover het beschikt zal
het hen ten dienste staan en hen het ver
blijf in stad en provincie zoo aangenaam
mogelijk maken.
Het verslag werd na eenige discussie over
Hoe U zoo'n handige
KOLMA STOOMPAN
kunt verkrijgen, ver
tellen wij U gaarne na
toezending van deze
advertentie tezamen
met uw naam en adres
N.V. EMAILLEER FABRIEK „DE IJSEL" DIEREN.
te vertellen, wat je vertellen wilde Lena",
vond Daddy en beduidde den livreiknecht,
dat hij zich even stil moest houden.
Toen begon de dikke keukenmeid.
„U moet weten, meneer, dat we 's mid
dags altijd een kop thee drinken. Daar
zorg ik dan voor. En nu had ik vanmiddag
juist ingeschonken, toen Jan mij riep, om
eens even naar de dakgoot te kijken: die.
was totaal verstopt! Nu, die hebben we
toen met z'n tweeën schoongemaakt: ik heb
vastgehouden en hij heeft doorgestoken.
Maar stelt u nu mijn verbazing voor, toen
ik terugkwam in de keuken: toen waren
alle koppen leeg, terwijl ze allemaal zei
den, niet in de 'keuken geweest te zijn. En
weet u, wat 't ergste was? Ik had juist voor
allemaal een lekkere dikke plak koek afge
sneden en die waren ook verdwenen! Be
grijpt u dat nou? Zouden dat allemaal de
ratten hebben gedaan?"
„Ik zou het je niet kunnen zeggen", be
kende Daddy laconiek en veegde eens langs
zijn neus. ,,'t Is heel moeilijk, om daar een
uitleg van te geven. Willem, hoe verklaar
jij dat?"
De livrei-knecht zette groote oogen op.
„Ikke? Wel, meneer, ik zou zoo zeggen:
die meid is zelf wat dorstig geweest en
tracht ons nu allemaal wat op den mouw
te spelden, door de schuld aan de ratten
te geven. Maar als we haar eigen maag
eens omkeerden, zouden we er misschien
wel achter zijn. Misschien vonden we dan
al die koek wel weer terug. Ze houdt in
elk geval bijzonder veel van koek!"
(Wordt vervolgd.)