"AKKERTJE" ÓeUf mi m KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. ZEELAND. GRATIS BURG TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.); VAN VRIJDAG 6 MEI 1938. No. 106. Sil mi SBOTER LEESCH. DORTEN Boer. HET SPOOK VAN HET SLOT GOTHEBORGH. KERK EN SCHOOL. MIDDELBURG. INRICHTING GEMEENTELIJK POLITIEKORPS, VREEMDELINGENVERKEER. Neem dadelijk 'n Stop die razende kiespijn! "AKKERTJES" zijn onfeilbare pijn stillers en bevrijden U direct van zenuwpijnen, spierpijnen, hoofdpijn. Onschadelijk. Lel op 't AKKER-merk. Per koker van 12 stuks - 12 stuivers. Per doos van 2 stuks - 2 stuivers. (Ingez. Med.) EMAILLE (Ingez. Med.) rps cacao Verkades 10 cent Maljers, Durg. iet adres Postkan- Prijzen, kleeden ijken? ond, per i ct. per en ver- ik, Brak- Shag, de tse baai er Vu pd. c. J. v. p. Mbrg. ts 20 ct. Krakel. y2 pd. lekkere k. Bakk. 'è- varkens- iden ros- ïakt. Fij- i. J. de M'burg. Zater- Zoom. sperges- teeds de co, Lan- üendeie- asboter. iapp. 25 p., Mal- D. Jo- Tel. 762. stoelen s, prima e, 44. 70 cM, Zand- Fabr. wij Da- Cami- en Jon- iroeken. 8, Mbg- in geae- grutxe- oe echt dan die Daladier's ondernemingen "f De Fransche regeering, die onlangs van het parlement de volmachten verkreeg, om tot Augustus a.s. met zg. decreten, dus bui ten het parlement om, die maatregelen te nemen, welke noodig zouden zijn voor een economische en financieele restauratie in Frankrijk, is nu sinds enkele dagen bezig dergelijke decreten af te kondigen. Eergis teravond heeft de minister-president Dala- dier er via de radio een toelichting op ge geven en daarbij tevens een nieuw en ingrij pend regeeringsbesiuit bekend gemaakt, om den frank te staWüseeren- Dit besluit komt als reeds in het kort gemeld neer op een nieuwe devaluatie. De koers van den frank is thans vastgesteld op vijf Neder- landsche centen. In 't begin van de week, schommelde zij tusschen 5.25 en 5.30, zoo dat het devaluatie-percentage 9 a 10 be- draa'gt. Deze maatregel heeft nogal wat deining onder het Fransche volk verwekt, nade- maal men er niet op gerekend had. Maar het is aan den anderen kant begrijpelijk, dat Daladier er toe overging. De frank zakte den laatsten tijd wederom gestadig in, met alle nadeelige gevolgen daarvan voor de fi nanciën van den staat. Om den boedel te kunnen redderen, diende de regeering aan deze beweging allereerst een einde te ma ken. Immers de grond zou haar anders tel kens opnieuw onder de voeten weg kunnen zakken. Populair kan de maatregel niet be paald genoemd worden, nademaal de klei ne spaarders en renteniers er opnieuw de dupe van worden, him reëel bezit in fran ken opnieuw met enkele percenten zien slinken. Dat heeft de regeering echter niet weerhouden, door de zure appel heen te bijten. Zij pleegde overleg met Londen en Washington, verkreeg daar toezeggingen van steun en nam daarop het besluit. Na tuurlijk is hiermee de zaak niet opeens in orde. Ook de nieuwe koers van den frank kan wel weer gaan afbrokkelen. Maar dat zal dan grootendeels van de regeering zelf afhangen. Indien zaj er in slaagt die maat regelen door te zetten, welke de staatsfi nanciën weer gezond kunnen maken, hoeft ze geen vrees te koesteren. Het vertrouwen in den frank van vijf centen zal dan spoe dig stevig en duurzaam worden. Immers, de koers is nu zeker niet te hoog, mits er maar orde op zaken komt. De wetsdecreten, welke bereids zijn af gekondigd, om die orde te bewerkstelligen beoogen: belastingverhooging, ontwikke ling der productie, versnelling der geldcir culatie, en uitvoering van belangrijke open bare werken. De regeering heeft nog niet nauwkeurig uiteengezet, op welke wijze zij dat alles wil aanpakken, zoodat het te vroeg is, om er een oordeel over samen te vatten. Men krijgt intusschen den indruk', dat het Fransche volk er in zijn breede lagen, alvast niet al te veel feducie in heeft. Zoo wel van rechts als van links krijgen Dala dier c.s. reeds verwijten te hooren. Geen en kele groep schijnt veel waardeering voor den voorloopig getoonden ondernemings lust der regeering te koesteren. Dat is be denkelijk. Frankrijk heeft eerder, in den jare 1925, een ontwikkeling doorgemaakt als de huidi ge. Er is althans overeenkomst. Toen trad Poincaré op. Hij pakte met zeer straffe hand aan en slaagde er inderdaad in, den boedel te redderen. Poincaré moest ook een regen van verwijten doorstaan. Die kwam toen echter van één kant voorname lijk, van links. Wellicht had men voor Dala dier moeten wenschen, dat de critiek op zijn maatregelen ook meer van een kant was gekomen. Dat dit niet het geval is, betee- kent vermoedelijk, dat hij nog teveel bezig is de geit en de kool te sparen. Maar men mag aan den anderen kant niet vergeten, dat het niet opgaat een zui vere parallel met den toestand in 1925 te trekken. Toentertijd was er geen sprake van een Volksfront met zoo'n virulent re volutionair sentiment als thans. Poincaré kon drastisch ingrijpen, zonder dat hij erg bevreesd voor opstandige bewegingen hoef de te zijn. Daladier daarentegen moet wel degelijk rekening met de mogelijkheid van dergelijke bewegingen houden. Feitelijk is het Volksfront reeds ter ziele, maar men maskeert die realiteit nog steeds met frasen, om te beletten, dat uiterst links naar de macht grijpt. Een langzame afwikkeling van de Volksfronterij schijnt geboden. De voor waarden voor een nieuw gemati'gder régime met een positie van gezag, zoo sterk, dat uiterst links de lust vergaat uit den band te springen, moeten allengs en voorzich- Oorspronkelijke detective -roman 99) 11001 John Simson. „,^Yij °ok niet!" riepen de meisjes. „Hij is altijd zoo een stiekumerd!" 'Dat hen ie Presteerde Willem, ips' hem T We]verzekerden de meis kin ons toch niet wijs ma ken dat je ons met wilde laten schrikken?" „En wat zou dat?" „Zeer laakbaar!" zei Landhof opeens, terwijl hij Willem ernstig aankeek Er gebeuren hier dingen op het kasteel, "die het beslist ongewenscht maken, om de aan wezigen nog eens extra* aan het schrikken te maken!" „O zoo!" zei Lena en snoof eens, „nu hoor deed6 slonn'aWillem' Precies- zooals jij nu was iii Hat ar zooeven ook het spook. Of „Ohebben zien?" JUhie weer een spook ge- „Ja!" zeiden de drie - staarden hem uitdagend aai®3 J5" maar. Willem lachte „Nou nou!" zei hij dan r> wordt zoo langzamerhand eèr^c, ,spo°k kende van jullie. Als het zich no/lï toont willen jullie het dan mijn eerbiedf!" groeten overbrengen oiedige „Akeiige plaaggeest!" riep Mina uit rwl m..,maar °P-"' knikte Lena der wijl wisselde het driemanschap Voor versterking onzer defensie. Aan vrijwillige bijdragen voor de ver sterking van de defensie is tot op heden ontvangen 115.385. PERSEN VAN „ZWART FRONT" VERZEGELD. Naar wij vernemen heeft de officier van justitie te Breda, naar aanleiding van een bij hem ingediende klacht over een per soonlijke beleediging, verschenen in het weekblad „Zwart Front" de persen van dit blad te Oisterwijk laten verzegelen. VERVOERSRESULTATEN AMSTERDAM—BATAVIA-LIJN VAN DE K.L.M. In de eerste drie maanden van dit jaar werden 1.229 passagiers vervoerd, tegen over het vorig jaar in dezelfde periode 849. Het totaal passagiersvervoer gedurende het eerste kwartaal kwam iets boven het ver voer van het vierde kwartaal van het vorig jaar, doch bleef nog iets beneden dat van het derde kwartaal van 1937, toen de dienst nog tweemaal per week werd uitgevoerd. Dit is uitsluitend te wijten aan de resulta ten van het vervoer in de uitgaande rich ting. Gedurende het eerste kwartaal 1938 werden gemiddeld per vlucht 4,1 plaatsen uitgaand en 5,4 plaatsen thuiskomend ver kocht. Het vervoer van bagage hield vrij wel gelijken tred met het passagiersvervoer. De stijging van het goederenvervoer beliep bijna 105 Uit een en ander blijkt dat over het al gemeen een bezettingsgraad van 58,6 werd bereikt, tegenover het vorig jaar een van 80,1 Dit cijfer bedroeg in het vierde kwartaal van 1937 56,7 PROEFNEMING MET POSTRAKET. Gistermiddag is te Rotterdam op het ach terterrein van het Feijenoordstadion een in teressante proefneming gehouden met een postraket. Den laatsten tijd hebben o.a. bij Katwijk, in de duinen dergelijke proefne mingen plaats gehad, welke geen van alle geslaagd mogen heeten. Gistermiddag ech ter is het den heeren dr. A. J. de Bruyn en den constructeur H. W. Deering bij hun 323ste poging gelukt hun moeitevollen ar beid met althans hoopvolle resultaten be kroond te zien. Daar de electrische spanning, waarmede men de lading tot ontbranding wilde bren gen, niet hoog genoeg was, duurde het een vol uur, eer de lading tot ontbranding kwam. Toen startte de raket, die ongeveer 60 cm lang en Zeppelin-vormig is, op vlotte wijze. Met een oorverdoovenden knal schoot de raket van de startbaan het luchtruim in volgens den constructeur met circa 600 km snelheid. Tot zoover scheen de proefneming te zullen slagen. Toen echter de raket nog niet ten volle de startbaan verlaten had; moet de bodem van de ladingkamer het be geven hebben, waardoor de 400 gram lading geen noemenswaardige uitwerking meer had. De raket bereikte een hoogte van circa 400 meter, alleen gedreven dus door een startpatroon, duikelde eenige malen over den kop, werd door den wind afgedreven en slechts het stalen binnenwerk, bestaande uit een mannesmann-buis van vliegtuig- staal, viel in een veld in de onmiddellijke nabijheid van het stadion neer. Bij onderzoek bleek, dat de bevestigde parachute, die er voor dienen moest, de raket na het uitwerken van de lading vei lig te doen landen, reeds bij den start was weggeslingerd. De uit 15 brieven bestaande post was ten deele verbrand en werd ver spreid in de omgeving van de startbaan ge vonden. De heer De Bruyn beschouwt deze proef neming, ondanks dezen tegenslag, als ge deeltelijk geslaagd. Hij is van plan binnen twee maanden een tweede raket, waaraan hij reeds werkt, te beproeven. Het eenige, waarvoor hij thans nog een methode zoekt, is een betrouwbare constructie van de la dingskamer. De heer P. Boon te Bergen op Zoom, volontair ter gemeente-secretarie te To len, voordien te Sint-Laurens, is geslaagd voor het schriftelijk examen gemeente-ad ministratie. tig geschapen worden. Het lijkt ons niet onwaarschijnlijk, dat Daladier toch wel de geschikte man voor de leiding van dit pro ces is. zwijgend van gedachten. De tegenstellingen in de keuken waren nog niex verdwenen. Daddy knikte de andere t*vee eens toe. Dan opeens trok hij den dagen, dien hij al dien tijd achter den rug verborgen gehou den had, en hield hem Willem voor den neus. „Dit ding wel eens meer gezien?" vroeg hij kort. De livreiknecht deinsde eeih paar pas achteruit. „Neen!" zei hij dan en in zijn stem klonk niets dan verbazing. „Hoe komt u daar aan „Gevonden", zei Daddy laconiek en vroeg dan den anderen, of zij hem misschien her kenden. Geen van allen had den degen ooit eer der gezien. Met onmiskenbaren afschuw staarden zij ze allemaal naar. Daddy borg hem weer weg achter zijn rug. Toen nam Landhof de gelegenheid waar, om meteen verder te vragen. „Vertel eens, Lena, heb je mijnheer Guus al gezien op zijn doodsbed?" „Gunst ja, meneer. We hebben hem er zelf heengebracht!" „We? Wie zijn die „we"? „Wel, wij allemaal, zooals wij hier zitten. En dan was Jan er ook nog bij: die gaat om zes uur naar huis". „Hoe hoorde je het?" „Zal ik u vertellen. Ik was juist bezig den thee-boel om te wasschen, toen ik me vrouw Messing van boven hoorde roepen. Nu, dat vond ik al vreemd, want mevrouw belt anders altijd. Dadelijk ging ik kijken Bij Kon. besluit zijn benoemd met in gang van 24 Augustus 1938, tot voorzitter van het bestuur der waterkeering van de calamiteuze polders Hoofdplaat en Tho- maes, B. J. M. Thomaes, te H o o f d - plaat, b. tot dijkgraaf van den Hertogin-Hedwi- gepolder, A. J. M. Rottier, te S i n t - Janssteen. De commissie van financiën deelt mede, dat zij zich met het voorstel inzake de re organisatie der politie over het alge meen wel vereenigt wat de financieele zij de betreft. Waar een nauwkeurige becijfe ring niet bijgevoegd was kwam de commis sie zelf tot de slotsom, dat de besparing zal bedragen per jaar, in het eerste jaar 6025 opklimmend tot 7600 van het negende jaar af. Wat het resultaat der reorganisa tie zelve betreft kan de meerderheid der commissie zich van de werking van het wijksysteem nog niet goed een voorstelling maken. Een nadere toelichting ware ge- wenseht; echter acht de commissie het mo gelijk dat dit gemakkelijker mondeling ter raadsvergadering gegeven kan worden. Zij verneemt ook gaarne of de ploegen van vijf man en een hoofdagent sterk genoeg bezet zijn om bij verlof of ziekte voor voldoende surveillance te kunnen dienen. Een lid geeft het denkbeeld in overweging om één agent meer aan te stellen die juist voor de toch vrij veelvuldige gevallen van ver lof of ziekte zou kunnen inspringen en ook voor buitengewone diensten ter beschikking zou zijn. Ter nadere toelichting vdn het wijksy steem deelen B. en W. mede, dat de ge meente voor de dagsurveillance wordt ver deeld in vier wijken, in elk waarvan een nader aan te wijzen agent van politie als zoogenaamd wijkagent zal optreden. De wijkagent zal in de hem toegewezen wijk moeten wonen en zijn woning zal telefo nisch worden aangesloten. De dienst van den wijkagent ligt tusschen 8 uur voor middag en 10 uur namiddag; buitengewone omstandigheden voorbehouden. In dit tijd vak zal 8 uur dienst moeten worden gedaan in vollen omvang bij de surveillance zal speciaal behooren te worden gelet op nale ving van de verkeersvoorschriften, de bal dadigheid der jeugd enz. Zij zullen voorts belast worden met controle op de naleving van een aantal bijzondere wetten. Op de meest noodzakelijke uren zullen ze hebben te surveilleeren. De bedoeling is verder dat de wijkagenten eiken dag op het politie bureau komen om van hun bevindingen mededeeling te doen en opdrachten te ont vangen. De inspecteurs zullen geregeld de wijken controleeren, terwijl de wijkagenten in afzonderlijke registers de noodige aan teekeningen nopens de uitvoering van den dienst moeten stellen. Op bijzondere dagen zullen de wijkagenten den gewonen dienst moeten versterken. Zij zullen om den an deren Zondag vrij zijn. Bij den dienst op Zondag zijn zij vrij op een der werkdagen. Er is mede gerekend dat op de drukste dagen, Donderdag en Zaterdag, niemand van het personeel vrij is. Een ploeg van één hoofdagent en vijf agenten wordt sterk genoeg geacht voor den dienst, ook bij ver lof en ziekte. Het verlof is verdeeld over het geheele jaar en wordt voornamelijk in den nachtdienst gegeven. Over het geheele voorstel dit naar aanleiding van een vraag in de commissie is in 1933 schriftelijk en mondeling over leg gepleegd met de organisaties. Ten aanzien van de wedderegeling voor den klerk, waarop ook vanwege de com missie aanmerking werd gemaakt, merken B. en W. op, dat niet van de veronderstel ling moet worden uitgegaan, dat een der gelijke ambtenaar hier blijft hangen. Zijn betrekking is een station op den weg naar een inspecteursplaats hier of elders. Conversie van geldleeningen. Dezer dagen bereikte B. en W. van Mid delburg een aanbod voor een eventueele conversie van leeningen met een looptijd van ongeveer 5 jaar, waarvoor een rente werd aangeboden van 2 pet. B. en W. vroe gen een definitief bod en kunnen nu voor stellen een leening van 55000 aan te gaan voor den duur van zeven jaar, teneinde 2 pet. en op te nemen per 1 Aug. a.s., zulks ter conversie van de volgende leeningen leening 1895 van 524.000, restant 28000 a 3 pet., leening 1899 ad 37000, restant en alle vier anderen achter mij aan. Toen, boven, zagen we het al gauw: mijnheer Guus lag languit in de gang „Hoe precies? Waar zijn hoofd, waar zijn beenen?" „Zijn beenen lagen vlak voor de huis kamerdeur en wezen naar de voordeur. Verder lag hij met zijn gezicht naar den grond, voorover, en zijn knieën een beetje opgetrokken". „Waar was mevrouw Messing toen?" „Zij stond tegen den muur haar hand te wrijven: die scheen ze nogal bezeerd te hebben. Later heeft ze ons verteld, dat ze over Guus gestruikeld was en toen op haar handen terecht was gekomen „En mijnheer Max?" „Mijnheer Max? Neen, die was er niet bij!" „Zei mevrouw nog iets?" ,Zij zeide, dat we hem maar dadelijk naar boven moesten brengen. Nu, dat hebben we gedaan". Hielp mevrouw misschien zelf ook mee met het transport?" „Mevrouw? Die heeft geen hand uitge stoken, maar op de trap kwamen we mijn heer Max tegen, en die heeft toen nog ge holpen met dragen". „Waar kwam mijnheer Max vandaan?" „Ik denk van boven, van zijn kamer. Als mijnheer Max thuis is, is-ie meestal op zijn kamer". „Zei hij nog iets?" „Nou, om u de waarheid te zeggen, ik geloof het niet. Mijnheer Max zegt haast nooit iets. Maar je kon toch wel aan hem 19000 ad 3% pet., leening 1911 van 60000, restant 6000 ad 3% pet.; lee ning 1916 van 24000, restant 2000, rente 3% pet. Het rentevoordeel over het eerst volle jaar bedraagt 637.50. Gisteravond hield de vereeniging tot be vordering van het vreemdelingenverkeer in Walcheren haar algemeene vergadering in het gebouw der vereeniging. De voor zitter, dr. C. F. Koch herdacht allereerst het overlijden op tragische wijze van het bestuurslid, den hr. H. C. Wielandt. Het bestuur verliest in hem een lid dat veel voor de vereeniging heeft gedaan. Spr. wees er op, dat het dagelijksch bestuur in 1937 groote ^Veranderingen onderging en alleen de secretaris op zijn post bleef. Spr. meende dat het goed is nog eens duidelijk uiteen te zetten het vele dat de vereeniging vreemdelingenverkeer doet. Niet minder dan 1769 personen bezochten in 1937 het bureel tegen 1548 in 1936. Totaal werden 260 schriftelijke inlichtingen gegeven waar van 62 aan personen buiten Nederland. Brochures werden als volgt verzonden: 500 aan de Parijsche tentoonstellng, 300 aan den vertegenwoordger der A.N.V.V. in Ge- nève, 150 aan dien voor België en- Luxem burg, 100 aan dien voor Engeland, 150 aan A.N.V.V. zelf, 60 aan vreemdelingenverkeer Baarn, 50 aan de N.R.V., 30 aan den A.N. W.B. en 30 aan de V.V. Haarlem. Verder heeft de vereeniging wederom de ringrij- derij en de stadhuisbelichting verzorgd en ook goed werk gedaan door de contactcom missie tusschen "de verschillende V.V.V.'s op Walcheren in het leven te roepen. Op het informatiebureau kwamen mutaties voor door hetj vertrek van de dames Boddaert en v. d. Driest. Spr. richtte zich vervolgens tot zijn voorganger, mr. J. Moolenburgh en bracht hem dank voor alles wat hij als voorzitter gedaan heeft waardoor het spre ker gemakkelijker is gevallen om dit werk voort te zetten. Hierna bracht de secretaris, mr. P. C, Adriaanse het jaarverslag uit. Wij ontlee- nen daaraan het volgende. Ook het afge- loopen jaar heeft duidelijk aangetoond dat Middelburg nog steeds een centrum van toerisme is. Vele vreemdelingen immers bezochten ondanks de malaise en verschil lende wereldschokkende gebeurtenissen onze mooie stad en om zijn landelijk schoon zoo vermaarde eiland. De trek van vreemdelingen hierheen te bevorderen het doel en streven der vereeniging. Ook in het jaar 1937 is het werk der vereeni ging met succes bekroond. Veel werk ge beurt in stilte, 'doch de resultaten van dien aard zijn duidelijk merkbaar o.a. op de Donderdagen in het reis-seizoen. Niet al leen krijgt onze stad door die vele bezoe ken een geheel ander aspect, doch wat meer zegt: vele stadgenooten ondervinden van die bezoeken geldelijk voordeel. Ver heugend mag het daarom zijn te kunnen constateeren dat vele stadgenooten door ons te steunen ons werk begrijpen, al kon ons ledental veel uitgebreider zijn. Spr wekte op tot lid worden, want hoe beter het met de geldmiddelen is gesteld, -des te meer kan de vereeniging ondernemen. Het ledental bedroeg in 1937 totaal 273 of 2 meer dan in 1936. De buitengewoon slechte tijdsomstandigheden in aanmerking geno men stemt dit tot gerustheid, doch tevre den is het bestuur niet. De secretaris brengt dan dank aan het gemeentebestuur en de Kamer van Koophandel voor de we der verleenden financieelen steun en her innert er aan dat met de provnciale ver eeniging contact werd gehouden en geza menlijk propaganda gevoerd voor geheel Zeeland. Aan het bureel werden 150 Hollandsche en 90 Engelsche gidsen verkocht. Behalve de cijfers, reeds door den voorzitter ge noemd, noemt spr. ook het uitleenen van clichees en het verzenden van nog eenige brochures aan buitenlandsche instellingen. Hij herinnert voorts aan de ontvangst van enkele buitenlandsche gezelschappen en aan het gratis verspreiden van de beken de uitgave „Wat iedere toerist van Walche ren moet weten". De ringrijderij genoot nog volop belangstelling en door, zooals steeds, den deelnemers toe te laten in Zeeuwsche of liever Walchersche kleeder dracht, droeg de'vereeniging bij tot de in standhouding van het Walchersche cos- tuum. Mede daarom heeft dit echte Wal chersche boeren volksfeest steeds de aan dacht en zou het bestuur het niet gaarne van het programma schrappen. De belichting van het stadhuis vond op de gebruikelijke Woensdagavonden plaats en ook verscheidene malen bij gelegenheid van congressen en bijeenkomsten. Het op zien, dat hij onder den indruk was. Hij stond te trillen op zijn beenen". „Maar hij heeft geen traan gelaten!" zei zei Mina opeens. „Net, of dat noodig is!" bromde Willem. Jullie denkt natuurlijk, dat je altijd jan ken moet, als je verdriet hebt. Dat hoeft heusch niet, hoor!" „Welles!" hield Mina staande. „Als je verdriet hebt, dan moet je huilen." „Geen sprake van!" zei Willem met be slistheid. „Heeft mevrouw Messing ook geen traan gelaten?" informeerde Landhof zakelijk. „Daar hebben we nog nooit een traan van gezien", zei Lena. „Die hééft geen tra nen!" Daddy wenkte den officier. Hij kneep één oog dicht en schoot dan ineens uit zijn slof. „Ik wilde nog graag van je weten, Lena, hoe het met de ratten staat. Hebben die weer huisgehouden hier?" Lena keek schuins naar Willem, wiens gezicht zich langzaam tot een grijns plooide. „Lach jij maar!" zei ze dan. „Ik zal 't toch vertellen!" „Doe, wat je niet laten kunt", spotte Willem. „Dat zal ik zeker! Daar ben ik oud en wijs genoeg voor". „Nou! Daar kan ik niet direct over oor- deelenwant je hebt mij nog nooit verteld, hoe oud je precies bent. Maar ik schat je toch wel boven de jaren!" „In ieder geval is er niets tegen om ons de Markt gevestigde reisbureau, onderaf- deeling van het Int. Passage en Reisbureau Laagland Van Hengel Co. N.V.t mocht zich in de belangstelling van het reizend publiek verheugen. Op het burèau kwam als leidster mej. D. M. S. Cloes uit Haar lem, terwijl mej. B. Vroom, bereid werd gevonden als volontair de functie van ad junct-secretaresse op zich te nemen. In den loop van het jaar 1937 bleek de gevel van het informatiebureau en van het aan de firma Den Boer afgestane pand dusdanig in verval te zijn dat restauratie dringend noodzakelijk was. Deze is ge schied dank zij de subsidie van de ver eeniging tot instandhouding" van oude ge bouwen en van Nehalenia. Aan beide ver- eenigingen brengt de secretaris dank voor hun medewerking tot instandhouding van een ons Marktplein sierend interessante gevel. Het zoo plotseling opgekomen onteige ningsplan van hotel De Abdij had de volle aandacht van het bestuur, daar het vrees de dat een eventueel teloor gaan van de gelegenheid tot het logeeren in het com plex der Abdijgebouwen een groot nadeel zou zijn voor het vreemdelingenverkeer te Middelburg. Wat het uiteindelijk resultaat van de tusschenkomst zal zijn dienfPte worden af gewacht. Bedriegen de voorteekenen niet dan zal in het komend reisseizoen tenge volge van in het buitenland, speciaal in. Duitschland en Oostenrijk plaats gehad hebbende gebeurtenissen, voor de stad en omgeving een druk vreemdelingenverkeer kunnen worden verwacht. Met open ar men zal het bestuur ze ontvangen, en met alle middelen waarover het beschikt zal het hen ten dienste staan en hen het ver blijf in stad en provincie zoo aangenaam mogelijk maken. Het verslag werd na eenige discussie over Hoe U zoo'n handige KOLMA STOOMPAN kunt verkrijgen, ver tellen wij U gaarne na toezending van deze advertentie tezamen met uw naam en adres N.V. EMAILLEER FABRIEK „DE IJSEL" DIEREN. te vertellen, wat je vertellen wilde Lena", vond Daddy en beduidde den livreiknecht, dat hij zich even stil moest houden. Toen begon de dikke keukenmeid. „U moet weten, meneer, dat we 's mid dags altijd een kop thee drinken. Daar zorg ik dan voor. En nu had ik vanmiddag juist ingeschonken, toen Jan mij riep, om eens even naar de dakgoot te kijken: die. was totaal verstopt! Nu, die hebben we toen met z'n tweeën schoongemaakt: ik heb vastgehouden en hij heeft doorgestoken. Maar stelt u nu mijn verbazing voor, toen ik terugkwam in de keuken: toen waren alle koppen leeg, terwijl ze allemaal zei den, niet in de 'keuken geweest te zijn. En weet u, wat 't ergste was? Ik had juist voor allemaal een lekkere dikke plak koek afge sneden en die waren ook verdwenen! Be grijpt u dat nou? Zouden dat allemaal de ratten hebben gedaan?" „Ik zou het je niet kunnen zeggen", be kende Daddy laconiek en veegde eens langs zijn neus. ,,'t Is heel moeilijk, om daar een uitleg van te geven. Willem, hoe verklaar jij dat?" De livrei-knecht zette groote oogen op. „Ikke? Wel, meneer, ik zou zoo zeggen: die meid is zelf wat dorstig geweest en tracht ons nu allemaal wat op den mouw te spelden, door de schuld aan de ratten te geven. Maar als we haar eigen maag eens omkeerden, zouden we er misschien wel achter zijn. Misschien vonden we dan al die koek wel weer terug. Ze houdt in elk geval bijzonder veel van koek!" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5