Pobbelmonn
lekker, man!
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG S MEI 1938. No. 105.
het
van
Maar: Mevrouw van clen
Dam-Verwilligen is niet
dë ware mevrouw om
ditte beoordeelen,.want
dit meisje is haar doch:
tër. Wanneer Dobbel-
mann zegt: „IBIS is zeer
goede tabak," moet U
daaraan niet te veel
Vaarde hechten, want
Dobbelmann is niet de
ware man om dit. te be-
oordeelen, omdat hij de
fabrikant zélf is. Vraag
het liever aan een IBIS-
rooker. Honderd tegen
één dat die óók zegt:
„IBIS is beste tabak."
Én dat oordeel heeft
waarde J
HET SPOOK VAN HET SLOT
GOTHEBORGH.
21).
Het vertrek van H. M.'s ,,Java"
naar Indië.
MIDDELBURG.
De nieuwe algemeene
politieverordening.
•- - - -
De nieuwe crisis
in de Ver. Staten.
President Roosevelt is deze week aan het
spelevaren, op den kruiser „Philadelphia".
Hij zal wel sterke behoefte aan een beetje
vacantie en wat frissche zeewind hebben
gehad. Het gaat in economicis nog steeds
slecht in de Ver. Staten. Van de opleving,
welke tijdens de eerste jaren van Roose
velt's bewind optrad, is niet veel meer over.
Een nieuwe crisis teistert het Amerikaan-
sche bedrijfsleven en geeft den president
zware zorgen.
Een economisch en financieel overzicht,
dezer dagen uitgegeven door de Cleveland
Trust Company geeft een duidelijk beeld
van de bedenkelijke situatie: Volgens dit
relaas is de commercieele en industrieele
bedrijvigheid de eerste faze der nieuwe de
pressie voorbij en de tweede binnengetreden.
Die eerste faze duurde zes maanden. Zij
begon in Augustus 1937 en hield aan tot
einde Februari. In September en October
werd een scherpe daling van de aandeelen-
koersen geconstateerd. Deze daling ging
vergezeld en gevolgd door plotseling afne
men van de industrieele productie, wat bij
zonder snel geschiedde van Augustus tot
December. In genoemde periode zakten de'
goederenprjjzen eveneens, voornamelijk die
der grondstoffen. In Januari, Februari en
Maart viel een verdere inkrimping van de
productie te bemerken, doch zij was te
klein, om de verwachting te wettigen, dat
men het diepste punt van de depressie reeds
had bereikt en zich dus spoedig teekenen
van herstel zouden voordoen.
De tweede faze, welke thans ongeveer
6 weken duurt, geeft weinig hoop op een
spoedig redres. In Februari en Maart werd
het duidelijk, dat de normale voorjaars-
vraag naar nieuwe auto's zou uitblijven en
werden er weinig door particuliere midde
len gefinancierde bouwwerken uitgevoerd.
De werkloosheid nam sterk toe. Bij de
spoorwegen daalden de wagonverladingen
in vele gevallen tot het zeer lage peil van
voorjaar 1932. Hierdoor ontstond een ern
stige spoorwegcrisis. In Maart liepen de
koersen van minder prima obligaties scherp
omlaag, terwijl de spoorwegobligaties zóó
diep zonken, als tijdens de geheele crisis
nog niet was voorgevallen.
Wat de industrie betreft, schijnt het be-
drijfspeil voor de maand Maart, volgens de
voorloopige cijfers, 40,5 procent lager dan
gebruikelijk in deze maand. In slechts één
jaar was de productie meer dan 40 procent
lager dan de normale, n.l. in 1932, het ern
stigste depressiejaar. Men acht het thans
waarschijnlijk dat 1938, op dezen voorgan
ger na, het zwartste depressiejaar zal wor
den in de geschiedenis der Vereenigde Sta
ten.
Dat zijn sombere vooruitzichten. Inder
daad bestaat er reden tot pessimisme als
men nagaat, dat sedert Augustus de pro
ductie tot einde Februari met 35 pet. terug
liep, tegen 15 pet. gedurende de eerste cri
sismaanden in 1929/'30. Het aantal werkloo-
zen, 12 of 13 millioen, is drie- of viermaal
zoo hoog als in het voorjaar van 1930. Pre
sident Roosevelt ziet een en ander met groot
leedwezen aan en doet zijn best, om, even
als 6 jaar geleden, 't bedrijfsleven weer op
gang te brengen. Hij wil een bedrag van
anderhalf milliard dollar bestemmen voor
credieten aan groote en kleine werkgevers.
Daarenboven is nog drie milliard uitgetrok
ken ten behoeve van werkloozen-ondersteu-
ning en voor crisis-arbeid. Maar deze plan
nen vinden lang niet overal een gunstig
onthaal. Handels- en industriekringen be-
toogen, dat Roosevelt's interventie-politiek
zelf debet is aan den huidigen economischen
terugslag, omdat de President eenige maan
den geleden de toenmalige stijging der con
junctuur uit vrees voor overdreven specu
laties te hard heeft geremd. Nog méér ge
wicht in de schaal legt echter de omstandig
heid, dat het nieuwe programma inflatie
meebrengt en de schulden der Unie in ster
ke mate zal doen toenemen. Toen Roose
velt met zijn eerste groote program begon,
bedroegen deze schulden tezamen 19 mil
liard; nü zijn ze reeds bijna verdubbeld.
Alle gegevens wijzen er op, dat het Con
gres de plannen van Roosevelt niet welge
zind is. Men heeft zijn desbetreffende Bood
schap zeer euvel opgenomen en min of
meer als een uitdaging beschouwd. Niet al
leen, dat de Senaat hem allerlei teleurstel
lingen heeft bereid, maar ook het Huis van
Afgevaardigden laat zich niet onbetuigd.
Onlangs verwierp het een voorstel van hem
tot partieele Grondwetsherziening, ofschoon
Oorspronkelijke detective-roman
door John Simson.
Daddy, die het ding niet meer losgelaten
bad, sinds hij het had opgeraapt, liet het
den anderen zien. Het was in één woord
een prachtstuk. Vlijmscherp was het spits
o opende lemmet; van goud was het zwa
re gevest. En in dat goud stonden en-
e onleesbare titeltjes gegraveerd, be-
nevens twee schilden met een wapen erin.
Alle drie bekeken het aandachtig.
„Beslist met het wapen van de familie
Trom. meende Daddy en de andere twee
waren het roerend met hem eens.
„Ik zal het morgen dadelijk onderzoe
ken", zei Landhof. „Je weet, Daddy, de
heraldiek is juist mijn stokpaardje".
„Ik weet het", knikte Daddy en haalde
een bloc-note uit zijn zak en een potlood.
„Dat onderzoek is aan jou wel toever
trouwd. Toch hoop ik, dat je me niet kwa-
hjk zult nemen, dat ik het wapen even
overneem: ik wilde namelijk ook eens kij-
luut °i! wat vin<ien kan. In ieder geval
n van zeer veel belang, want
foit „faar OP mÜn hoofd die er aan twij-
m.iie „^?e ,dezeo degen is zoowel Leo als
trornnnet KI er kleeft nog versch
ffiuu t a v,aan de punt- Niet onmo
gelijk, dat de herkomst ons eenige ophel
dering geven zal". 5
„Jawel!" bromde Feldslag. „ik zou wel
komt'» W WaM dit ding vandaan
„Ik ook!' zei Daddy en teekende maar
Roosevelt vóór de stemming had laten ver
klaren, dat hier feitelijk een kwestie van
vertrouwen in 't spel was. En Zaterdag j.l.
heeft de reglementscommissie van het Huis
met 8 tegen 6 stemmen besloten, de wet in
zake minimumloonen en arbeidstijden niet
ter behandeling naar de volledige vergade
ring door te zenden. Roosevelt's aandrin
gen mocht niet baten; voor de loopende
Congreszitting is dit belangrijke ontwerp
van de baan. Middelerwijl heeft de slechte
economische toestand er toe geleid, dat de
Amerikaansche spoorwegdirecties hun per
soneel tegen 1 Juli een loonsverlaging van
niet minder dan 15 pet. hebben aangezegd.
Welk feit direct door de aankondiging van
een verzetsactie, die misschien op 'n groote
staking kan uitloopen, is gevolgd.
Het is een cumulatie van zorgen, welke
de president op deze wijs te verwerken
heeft gekregen. En men kan er in komen,
dat hij er wel eens een weekje tusschen uit
wilde, om wat frissche lucht te happen.
Maar de moeilijkheden raken daarmee niet
van de baan. Als Roosevelt terug komt, zal
hij ze terugvinden, onveranderd. Laten we
voor hem hopen, dat de kruisvaart hem
nieuwe kracht schenkt en nieuw doorzet
tingsvermogen, om den crisisdraak te lijf
te gaan, ook al zal hij zich daarbij*voor
oogen moeten houden, dat het zin heeft,
om. met eere te sneuvelen, zelfs op het poli
tieke slachtveld.
Zooals gisteren reeds in het kort gemeld,
is Hr. Ms. kruiser „Java" Woensdagmiddag
te ongeveer 2 uur uit Den Helder vertrok
ken naar Nederlandsch Oost-Indië.
Het geleek, of geheel Nieuwediep was
uitgeloopen, om van het vertrek van de
„Java", die daar bijna een jaar aan de
Buitenhaven gelegen had, getuige te zijn.
Aan de Buitenhaven heerschte een drukte
van belang. Men kon er over de hoofden
loopen, zoo dicht opeen gepakt stonden hier
de duizenden kijkers. De treinen en auto
bussen uit verschillende deelen van het land
hadden honderden belangstellenden naar de
marinestad gebracht. Radio-reportage-wa
gens, filmjournaal-auto's, hadden zich bij
het hoofd een goed plaatsje verzekerd.
De krachtige Oostenwind en het sterk
afloopende tij deden het water in het Nieu
wediep snel zakken, zoodat het raadzaam
was, om den diep liggenden kruiser zoo
spoedig mogelijk naar buiten te brengen.
Op het havenhoofd stonden de vier deta
chementen van de landmacht uit Amers
foort met het stafmuziekkorps van het 5de
regiment infanterie opgesteld. Voor het fort
„Wierhoofd" stond de stafmuziek van de
koninklijke marine gereed. Op het fort
„Wierhoofd" bevond zich, naast den marine
commandant en zijn staf, de garnizoens
commandant en vele genoodigden, familie
léden van de officieren van de „Java".
Het losmaken van de „Java" van den wal
verliep in de beste orde en om precies half
twee kwam er beweging in het ranke ge
vaarte, dat achteruit de haven werd uitge
sleept door de sleepboot „Utrecht", terwijl
de „Nestor" aan den boeg bevestigd was,
om het gevaarte in den rechten koers te
houden. Aan boord klonk een hoornsignaal
en direct zette de stafmuziek van de ko
ninklijke marine het volkslied in.
Het was een prachtig moment, waarop de
grijze kruiser langzaam de haven uitgleed
onder de welbekende tonen van ons volks
lied. Nauwelijks waren de klanken daarvan
verstorven, of op fort „Wierhoofd" werd
een driewerf „hoezee" aangeheven, dat door
de duizenden werd overgenomen. Aan boord
van de „Java" klonken daarop de boots
mansfluitjes, waarop de bemanning, van
voor tot achter, eveneens een driewerf
hoezee aanhief, zwaaiende met de mutsen,
en terwijl watervliegtuigen van de Mok bo
ven de Buitenhaven cirkelden, koos de „Ja
va" het ruime sop. Velen snelden naar den
dijk, om zoo lang mogelijk van het imposan
te schouwspel getuige te zijn. In een fraai-
en bocht stoomde de oorlogsbodem, nadat de
sleepbooten hadden losgemaakt, het Mars
diep op, nagewuifd door de familieleden van
de opvarenden.
Om beurten speelden de marine-stafmu-
ziek en het stafmuziekkorps van het 5de
regiment infanterie vroolijke muziek, om
het vertrek op te luisteren. Tal van auto's
reden den boulevard op, om de „Java" uit
geleide te doen tot Huisduinen.
verder. „Maar nog meer interesseert mij de
wetenschap, wie het daar gedeponeerd
heeft in de blauwe zaal. Want dat is de
man, die we hebben moeten!"
Toen stond hij op en stak de bloc-note
weer in zijn zak.
„En nu gaan we ons licht opsteken bij
den agent, dien Willem zoojuist aangekon
digd heeft", zeide hij.
Achter elkaar verlieten ze de ridderzaal,
Daddy met den degen het laatst. Hij deed
de deur goed achter zich dicht.
In de ontvangzaal sprong agent Bret-
man dadelijk in de houding.
„Bonjour!" zei de commissaris. „U hebt
naar mij gevraagd?"
„Jawel, commissaris, ja ziet u, ik wilde
vragen, of u mogelijk nog een bijzonderen
order voor mij had".
„Bijzondere order? Bijzondere order?
Maar dat was u toch bekend? U moet de
wacht houden hier voor het kasteel! Waar
zijn de andere twee, die met u gekomen
zijn?"
„Die zijn om het kasteel heen geloopen
naar den achterkant om de daar aanwezige
agenten af te lossen".
„Én agent Brenders?"
„Die is naar huis gegaan, commissaris".
„Dus op 't oogenblik staat niemand voor
het kasteel?"
„Met uw goedvinden, commissaris, ik had
u beleefd willen vragen van dien bijzon
deren order
De commissaris liet een grom hooren.
„Hoe lang zit u al in deze zaal?" vroeg
hij hard.
„Ik denkeen twintig minuten, com
missaris.
Vele honderden kwamen te laat, om het
imposante vertrek gade te slaan, omdat zi
geen rekening hadden gehouden met de mo
gelijkheid, dat de „Java" ook nog een half
uur eerder kon vertrekken.
VERPACHTING VAN 51 BOERDERIJEN
IN DE WIERINGERMEER.
Men schrijft ons:
Nauwelijks is het aantal boeren, dat in
den eersten Zuiderzeepolder voor eigen re
kening een bedrijf exploiteert met 50 ver
meerderd en daarmee tot 213 aangegroeid,
afkomstig uit alle deelen van ons land, of
maatregelen worden weer getroffen voor
een hernieuwde uitgifte thans van 51 boer
derijen, welke 1 November a.s., voor zoover
het cultuurland betreft en 1 Mei van het
volgende jaar wat de bedrijfsgebouwen met
woningen aangaat, kunnen werden aan
vaard.
Dit jaar zullen 26 akkerbouw-, 23 ge
mengde- en 2 weidebodi ijven worden ver
pacht, gezamenlijk groot rond 2000 ha.
In totaal omvat de Wieringermeer een
oppervlakte van 20.000 ha., waarvan 2000
ha 'afgaat voor dorpen, wegen en kanalen.
Voorts is in het Noordoostelijke deel 500
ha beboscht, zoodat 1750O ha cultuurland
beschikbaar is. Ongeveer 1000 ha wordt in
staatsexploitatie gehouden, 16500 ha zal
derhalve in particuliere exploitatie komen.
Reeds meer dan 9600 ha is bij pachters in
gebruik, zoodat nog een kleine 7000 ha
resteert. Deze oppervlakte zal in drie ach
tereenvolgende jaren worden verpacht, in
1940 zal de geheele Wieringermeer dus
haar bestemming hebben verkregen. Als
dan zal de uitgifte van Zuiderzeegronden
moeten worden onderbroken, om na ver
loop van eenige jaren, in den Noordooste
lijken polder, aan de indijking waaraan
hard wordt gewerkt, te worden voortge
zet.
De belangstelling voor de nieuwe bedrij
ven is ook dit jaar weer bijzonder groot.
Eenige honderden* candidaten, die in vorige
jaren moesten worden teleurgesteld, om
dat slechts een beperkt aantal bedrijven be
schikbaar was, hopen dit jaar gelukkiger te
zijn, terwijl ook vele nieuwe candidaten
zich reeds voor een bedrijf hebben aange
meld.
DE COLLECTIEVE ARBEIDS
OVEREENKOMSTEN IN 1937.
Naar het zoo juist verschenen jaarover
zicht der collectieve arbeidsovereenkomsten
een uitgave van het Centraal Bureau voor
de statistiek, mededeelt, heeft het jaar 1937
wederom eenige uitbreiding gebracht van
de aantallen bij deze overeenkomsten be
trokken ondernemingen en werknemers.
Het totaal aantal overeenkomsten en dat
van de daarbij betrokken ondernemingen en
arbeiders bedroeg in 1937 resp. 1.241, 43.500
en 282.850, tegen resp. 1.237, 38.800 en
253.100 in 1936 (in 1930 resp. 1.554, 23.550
en 385.000) In de industrie steeg het aantal
ondernemingen en dat der arbeiders van
resp. 17.600 en 159.450 in 1936 tot resp.
17.950 en 171.100 in 1937 (in 1930 resp
16.150 en 316.250). Onder de collectieve
contracten in de landbouwbedrijven vielen
in 1937 24.750 ondernemingen en 78.350 ar
beiders tegen resp. 20.550 en 61.750 in 1936
(resp. 6.050 en 26.500 in 1930). Men ziet
dat in tegenstelling tot de industrie
in den landbouw tijdens de crisisjaren de
collectieve arbeidsovereenkomsten een veel
grooteren kring van bedrijven en arbeiders
zijn gaan bestrijken.
De statistiek deelt mede dat de totstand
koming der contracten ook in 1937 bijna
steeds plaats had na vredelievende onder
handelingen tusschen partijen, zonder con
flicten of bemiddeling van derden.
DERDE AGRARISCHE JAARBEURS TE
UTRECHT.
De raad van beheer der Koninklijke Ne
derlandsche Jaarbeurs deelt mede, dat aan
de najaarsbeurs te Utrecht, welke van 6 tot
en met 15 September zal worden gehouden,
wederom een agrarische jaarbeurs zal wor
den verbonden. Voor de land- en tuinbouw-
inzendingen zijn de parterre-ruimten van
het tweede en derde jaarbeursgebouw, be
nevens een zeer groot deel der nieuwe ma
chinehal en het terrein Vredenburg in zijn
grootsten omvang gereserveerd. De agra
rische jaarbeurs zal omvatten de producten
van den land-, tuin- en boschbouw, van de
vee- en pluimveeteelt, de werktuigen, ma
chinerieën, technische apparaten, chemi
sche producten, voedingsstoffen, enz., wel
ke in den ruimsten zin als hulpmiddelen
voor het agrarische bedrijf kunnen wor
den beschouwd.
„En u hebt al dien tijd deze deur pot
dicht gehad?"
„Die deur? Jawel, commissaris, ja, die
deur was dicht".
„Dus u hebt niets gehoord en niets ge
zien gedurende die twintig minuten?"
„Neen, commissaris, neen, helaas niet.
Is er wat gebeurd?"
„Er gebeurt hier voortdurend wat!"
bromde Feldslag. „U had op uw post moe
ten staan. Ik zal u dan nu dien bijzonderen
order geven: u kunt u aanmelden voor eer
vol ontslag!"
„Wat?"
„U hebt 't gehoord, agent Bretman. En
gaat u nu dadelijk op wacht staan, zooals
u al twintig minuten geleden had moe
ten doen. We spreken hier nog wel nader
over".
Agent Bretman, ging, als een hond met
het staartje tusschen de beenen.
,,'t Is wat moois!" bromde Feldslag. „El
ke controle ontbreekt nu!".
,,'t Treft wel erg slecht", vond Daddy.
Als die schim van buiten gekomen is, kan
't practisch iedereen geweest zijn, die den
huissleutel had. Even onopgemerkt kan hij
dan via de ridderzaal weer ontsnapt zijn.
Ja, daar weten we nu niets van. Die schim
kan anders ook van boven gekomen zijn
via de wenteltrap hier tegenover. Hij is
dan identiek met dien van dien duivelschen
lach, dien wij op de bovengang hoorden.
Ook daaromtrent hebben we nu geen ze
kerheid!"
Daar vloog de deur open. Lena stond op
den drempel.
„Mpnheer, mijnheer!" hijgde ze. „Ik heb
hem weer gezien!"
Aanvaring op de Westerschelde.
Hedennacht zijn op de Westerschelde het
Engelsche s.s. „Mossrose", komende van
Amsterdam, met bestemming Antwerpen
en het van laatstgenoemde haven komende
Russische s.s. „Enisei", met elkander in
aanvaring gekomen. Van eerstgenoemd
schip is de boeg beschadigd, terwijl het
Russische schip schade bekwam aan stuur
boordzijde, midscheeps. Na eerst ter reede
van Vlissingen te hebben geankerd om de
schade op te nemen, zijn beide schepen la
ter naar Antwerpen opgestoomd.
Opmerkingen en amendementen
van raadsleden.
Van de gelegenheid opmerkingen te ma
ken over het ontwerp-politieverordening,
hebben de raadsleden op ruime wijze ge
bruik gemaakt.
In overeenstemming met het aangekon
digde voornemen heeft daarna allereerst de
Commissaris van politie schriftelijk zijn ge
voelen kenbaar gemaakt nopens bedoelde
amendementen enz., mitsgaders de, na
openbaarmaking van het ontwerp, door en
kele vereenigingen ingediende bezwaren te
gen, dan wel verzoeken tot wijziging van
sommige bepalingen van het ontwerp.
Vervolgens heeft de commissie van straf
verordening te dezer zake uitvoerig van ge
dachten gewisseld. De commissie geeft een
opsomming van ingediende amendementen,
welke zij niet meende te kunnen overne
men met bijvermelding van de redenen
waarom. Tevens legt zij weder over een
aantal adressen en brieven van anderen
dan leden van den Raad en welke mede het
oorspronkelijke ontwerp betreffen. Voor
zoover zij ook verzoeken tot wijziging be
treffen, geeft de commissie hierna in de
zoo juist genoemde artikelsgewijze opsom
ming ook daarover haar gemotiveerd oor
deel. Wij ontleenen daaraan:
De leden Paul c.s. bepleiten de vaststel
ling van een verschillende strafmaat voor
verschillende overtredingen naar gelang
van den ernst. De commissie heeft daarte
gen bezwaren. Vooreerst wil zij erop wijzen,
dat talrijke andere gemeentelijke straf ver
ordeningen, bv. de Vleeschkeuringsverorde
ning, de verkeersverordening, de verorde
ning ter voorkoming brandgevaar en de
bouwverordening ook slechts één alge
meene strafbepaling hebben. Voor het ove
rige is een groepeering en beoordeeling van
de verschillende overtredingen naar haar
strafwaardigheid zeer moeilijk.
Van het stellen van één algemeen maxi
mum-straf in de politieverordening behoe
ven, zooals de praktijk in andere gemeen
ten uitwijst, generlei moeilijkheden ge
vreesd te worden.
De leden Paul c.s. hebben voorgesteld te
bepalen dat het verbod inzake aanbrengen
van voorwerpen aan gevels niet geldt voor
vlaggestokken, vlaggen of wimpels, mits de
onderkanten daarvan ten minste 2% meter
van het wegdek verwijderd zijn, en tevens
om geen beperking op te leggen dat er
geen propaganda of reclame op voor mag
komen.
De commissie heeft daartegen bezwaar,
omdat niet alleen elders, doch ook in deze
gemeente vlaggen vaak misbruikt worden
voor allerlei handels-reclame en niet min
der als propagandamiddel voor bepaalde
politieke groepen; aan deze wijze van pro
paganda is bv. nog bij de laatste verkiezing
van leden der Tweede Kamer van de Sta
ten Generaal aanstoot genomen.
Een wijziging van 3 in 2% is onraadzaam
terwille van de veiligheid van het verkeer;
verder moet hierbij ook worden gedacht
aan het schrikken van paarden door wap
perende vlaggen.
Het bestuur der postduivenvereeniging
„Zeelandia" heeft verzocht de verbodsbepa
ling voor het laten uitvliegen van duiven in
bepaalde tijden, achterwege te laten, dan
wel daarin het uitvliegen van postduiven
uit te zonderen. Het lid Jeronimus heeft te
kennen gegeven het bedoeld verzoek juist
en de klachten van de zijde der Z.L.M. over
schade aan landbouwgewassen onjuist te
achten. De leden Paul c.s. willen zonder
meer het artikel doen vervallen. De com
missie merkt te dezen aanzien op, dat des
tijds vanwege de politie, ter tegemoetko
ming aan klachten van de alhier gevestigde
„Waar?"
„Beneden in de keuken, mijnheer. Een
groot donker spook".
„We gaan dadelijk mee!"
XIV.
Woensdagavond zeven uur.
Vlug holden ze de gang door, de trap af
naar beneden.
In de keuken zaten Mina <yi Pietje, in
druk gesprek.
„Kijk, meneer, daar zagen we het!" leg
de Lena uit. „U moet weten, dat we het
licht nog niet op hadden. We zaten met
z'n drieën zoo'n beetje te schemeren in het
uitstek, en toen zagen we opeens een
groote, donkere schim, die zich ijzig lang
zaam om het fornuis heen bewoog. Kijk..."
Toen, om aanschouwelijk te maken, hoe
dat fornuis er in donker precies uitzag,
draaide Lena het licht uit.
En daar stonden ze, in volslagen duister
nis. Slechts vaag waren nog de silhouetten
te zien van Mina en Pietje bij het raam
in het uitstek, doordat voor dat raam géén
gordijnen hingen. Achter in de keuken was
het stikdonkere nacht. En toch, langzaam
aan zouden zij in staat zijn door dien nacht
heen te zien. Vaag doemde alreeds de don
kere omtrek op van het groote fornuis.
Toen wilde Lena het licht weer aan
draaien.
„Laat even!" fluisterde Daddy haar in
het oor. „Onze oogen zijn nog niet heele-
maal gewend!"
En het bleef donker in de keuken.
Zachtjes aan begon het fornuis steeds
vastere vormen aan te nemen. Laag over
drijvende wolken teekenden zich af op de
(Ingez. Med.)
landbouwvereeniging, vormende de afdee-
ling Middelburg van de Z.L.M., aan duiven-
houders is verzocht gedurende een aantal
weken hun dieren binnen te houden. Vrij
algemeen is aan dat verzoek voldaan, doch
vanzelfsprekend zou, bij gemis aan vrijwil
lige medewerking, de landbouw ernstig ge
schaad worden. Ter illustratie diene, dat al
hier ongeveer 800 postduiven zijn en, glo
baal mag worden aangenomen, dat de ver
houding tusschen de aantallen postduiven
en gewone sier- en hokduiven ongeveer 1
tot 3 is. In totaal is het aantal duiven dus
omstreeks 3200. Weliswaar worden de
meeste duiven op hun til gevoerderd, maar
een vrij belangrijk aantal zoekt toch elders
voedsel, naar schatting ongeveer 30 van
het totaal-aantal. In dit licht gezien is der
halve een bescherming der landbouwbelan
gen alleszins redelijk. Blijkbaar hebben zoo
wel adressant als de voorstellers te veel uit
het oog verloren dat in de 2e lid van het ar
tikel de bevoegdheid van B. en W. is neer
gelegd om voor oefenvluchten van postdui
ven ontheffing van het verbod te verleenen.
De voorzitter der adresseerende vereeni-
ging heeft, na kennisneming van het ont
worpen artikel, aan den commissaris van
politie verklaard, dat z.i. de leden zijner
vereeniging, evenals met hemzelf het geval
was, zich daarmede zouden kunnen vereeni
gen.
Inplaats van de ontworpen verbodsbepaling
om op den openbaren weg het be
roep van fotograaf of eenig handwerk
uit te oefenen, tenzij met vergunning van
B. en W., wil de heer Hollander lezen: per
open vensterruiten, wierpen donkere scha
duwen naar binnen. De wind gierde in den
schoorsteen; duidelijk kon men het opge
zweepte water in de slotgracht hooren
klotsen tegen de oude burchtmuren
En onderwijl stond het drietal daar roer
loos stil, te luisteren en te kijkente kij
ken naar dat stomme, donker-wazige for
nuis. En hoe langer ze daar naar keken,
hoe meer nuances ze er in zagen komen.
Het was, of het langzaam begon te bewe
gen. Dan opeens zagen ze er heel duidelijk
een schim langs glijden
Mina gaf een doordringenden gil. Pietje
ook. En Daddy greep onmiddellijk den
schakelaarmaakte licht
Tegen den muur aan gedrukt, aan den
anderen kant van het fornuis er vlak te
gen aanstond Willem.
„Waar kom jij vandaan?" riepen de drie
meisjes als uit één keel, terwijl ze den
livreiknecht minder vriendelijk aanstaarden.
„Van boven natuurlijk!"
„Zeker langs de binnentrap van de eet
kamer?" informeerde Daddy zakelijk.
„Jawel, mijnheer. Goed maar, dat ik
geen blad met glazen in mijn handen had:
ik zou er vast mee gevallen zijn hier in het
donker".
„Dat zou beslist jammer geweest zijn
voor de glazen!" vond Daddy. „Sluip jij al
tijd zoo?"
„Ikke, mijnheer?"
„Ja, jij, Willem. We hebben je heelemaal
niet hooren komen".
(Wordt vervolgd.)
