KRONIEK van den DAG.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 4 MEI 193S. No. 104.
HET SPOOK VAN HET SLOT
GOTHEBORGH,
MIDDELBURG.
Crediet voor nieuw militair
oefeningsterrein.
06ES.
.OVERVETTE" RINSO, SPECIAAL VÖÖR DE WASMACHINE
De schandvlek.
De Joden in Duitschland (en thans ook in
het voormalige Oostenrijk) hebben den lij
densbeker blijkbaar nog lang niet tot den
bodem geledigd. Een deel hunner kon nog
steeds zijn brood verdienen in het bedrijfs
leven, aan welke vernederingen en kwellin
gen zij daarbij dan ook maatschappelijk
bloot stonden. Sinds eenigen tijd is nu ech
ter een actie gaande, om hun ook deze poo-
vere kans te ontnemen. Een volkomen uit
roeiing van het Joodsche element in het
Duitsche rijk schijnt de uiterste bedoeling
der huidige Duitsche machthebbers te zijn.
De groote schandvlek pp het nationaal-so-
cialistisch régime zal nog omvangrijker wor
den gemaakt. Er is ten deze blijkbaar geen
inkeer mogelijk.
Een merkwaardig symptoom van de men
taliteit, welke aan het anti-semitisme der
nazi's ten grondslag ligt vormt de jongste
oekase van Qoering, welke den Joden be
veelt tot in de kleinste bijzonderheden op
gave te doen van al hun vermogen, dat
5000 rijksmark te boven gaat. Bladen als de
„Völkische Beobachter" en de „Angriff"
hebben onthuld, waartoe deze maatregel
moet dienen. Het grootste deel van het
Joodsche vermogen zal dienstbaar worden
gemaakt aan het vierjaren-plan. Goering
moet precies weten, hoeveel kapitaal de Jo
den nog bezitten en waar zich dit bevindt,
om er als 't ware beslag op te kunnen la
ten leggen ten behoeve van den staat. Op
welke wijs zulks precies zal geschieden, is
nog een open vraag. Dat het gaat geschie
den, lijdt echter niet den minsten twijfel.
In het buitenland, vooral in de Ver. Staten,
werd bereids hevig protest tegen den maat
regel aangeteekend, aangezien ook de bui-
tenlandsche Joden, die nog geld in Duitsch
land hebben uitstaan, er onder vallen. Naar
alle waarschijnlijkheid zal dit weinig baten.
De betrekkingen tusschen de Ver. Staten en
Duitschland zijn al van dien aard, dat er
niet zoo heel veel meer aan te bederven
valt. De Duitsche regeering heeft vooraf
geweten, dat de maatregel in het buitenland
opnieuw kwaad bloed zou zetten. Dat weer
hield haar niet, er toch toe over te gaan.
Men kan voor 't overige vermoeden, dat
er nog iets anders achter zit dan de botvie-
ring van anti-semitische lusten, n.l. financi-
eele nood. Reeds geruimen tijd vernam men
gedurig bij geruchte, dat er niet voldoende
kapitaal beschikbaar kwam voor de door
zetting van het vierjaren-plan. Dat is begrij
pelijk. Het plan heeft van den beginne af
bestrijding ondervonden van de groote in-
dustrieelen en bankmagnaten. Men be
schouwt in deze kringen de ondernemingen,
welke de staat aan het stichten is, om eco
nomisch niet-rendabele gebieden te exploi-
teeren min of meer als gekkenwerk. De te
investeeren kapitalen zouden in een bodem-
looze put terecht komen. Nu heeft de re
geering weliswaar middelen gevonden, om
de onwilligen tot finaneieele hulp te dwin
gen, maar blijkbaar leverde dat niet vol
doende op, om in de noodige behoefte te
voorzien. Zoo heeft de Duitsche regeering
dan tenslotte haar aandacht op het Jood
sche kapitaal gevestigd, besloot ze dit dan
maar ten behoeve van de „Goeringwerke
A.G." c.a. te requireeren.
Met juridische maatstaven, gelijk die in
ons land gangbaar zijn, gemeten, heeft men
hier feitelijk met een officieelen diefstal te
doen. Maar de genoemde maatstaven gelden
in Duitschland al lang niet meer. En ten
opzichte van de Joden is daar vrijwel alles
geoorloofd. Wat voor tafereelen hebben zich
de afgeloopen weken weer niet in Weenen
afgespeeld. Van officieele Duitsche zijde zijn
de berichten daarover een paar malen
voor „gruwelsprookjes" uitgekreten. Maar
bij de afkondiging van Goering's jongste
oekase is van regeeringszijde tegelijkertijd
te kennen gegeven, dat het nu uit moet zijn
met „individueele" acties tegen de Joden en
hun bezittingen. Wordt daarmee iets anders
toegegeven dan dat de autoriteiten wel de
gelijk op de hoogte zijn van de schandelijke
handelingen tegenover de Joden, bedreven
door S.A.-mannen en andere potentaatjes
en dat ze ze cynisch toeliet? Blijkbaar is het
thans echter voordeeliger voor den staat,
aan dit soort van uitspattingen een einde te
maken. Goering wil over het Joodsche geld
kunnen beschikken; in de plaats van de in
dividueele acties komen de officieele mani
pulaties ten behoeve van het vierjarenplan.
Het is zoo jammer, zoo door en door jam
mer, dat het nazi-régime zich op deze wijs
blijft bezoedelen. De betrekkingen van
Oorspronkelijke detective-roman
door John Simson.
20).
.,We zijn begluurd!" zei Daddy zacht en
sloop de kamer door, keek eens door het
sleutelgat en zag niets. Dan legde hij zijn
oor er tegen... en hoorde op de gang iemand
zwaar hijgen, gevolgd door een langgerek-
ten, duivelschen lach
Wild smeet hij de deur open.
Op het portaal was het donker. Even
stond Daddy te kijken en hoorde overal
leven. Het duurde eenigen tijd voor hij den
schakelaar gevonden had om het hoekje in
het trappenhuis aan de achterzijde van het
kasteel. Toen zagen ze.
Zachtjes, heel zachtjes ging de deur open
van de bovenzaal. Willem stak voorzichtig
zijn hoofd om het hoekje.
..Gelukkig, dat ik u eindelijk heb", zei hij.
,Jk heb u overal gezocht. Daar is een agent
die gevraagd heeft naar commissaris Feld-
slag
De commissaris keek dadelijk op zijn hor
loge. Precies vijf over zes: dat moest de
allossing van de wacht zijn.
„Goed!" zei hij. „Waar heb je den agent
gelaten?"
In de ontvangzaal, commissaris".
„Ik kom zoo meteen!"
Op vilten pantoffels liep Willem hen
voorbij naar Guus' kamer. Daar brandde
het licht nog, terwijl de ongelukkige in de
haast nog niet weer was toegedekt. Dat
wilde Willem dadelijk even herstellen.
Het drietal staarde hem beduusd na. Dan
B. en W. schreven op 23 Maart 1937 aan
den minister dat naar zij meenden te weten,
het tegenwoordige militaire oefeningster
rein aan den Nadorstweg, niet volledig aan
de daarvan gekoesterde verwachtingen vol
doet en dat zij het voor de gemeente ten
zeerste van belang achten wanneer zij be
doeld terrein weder ter vrije beschikking
kon verkrijgen.
Zij -verklaarden zich bereid hunne mede
werking te verleenen, opdat, inplaats van
het bestaande, een hooger gelegen gemeen
te-terrein, op te leveren tot volkomen ge
noegen van de autoriteiten, voor militair
gebruik zou worden beschikbaar gesteld.
Na een onderhoud op 11 Augustus met den
kapitein, eerst-aanwezend ingenieur der ge
nie te Bergen op Zoom, deelden B. en W.
hem op 13 Augustus mede dat zij bereid wa
ren te bevorderen, dat het gemeente-ter
rein aan den Langevielesingel, gelegen aan
den Domburgschen Watergang in de ge
meente Koudekerke en groot ongeveer 6 ha
voor militair terrein in gebruik zou worden
gegeven, nadat het in werkverschaffing zou
zijn geëgaliseerd en desnoodig gedraineerd
voor rekening der gemeente.
Bij schrijven van 13 October verklaarde
de minister zich in beginsel bereid in dien
geest mede te werken. Volgens een plan,
opgemaakt door de Nederlandsche Heide
maatschappij, dat door alle instanties is
goedgekeurd, zullen de kosten bedragen
31.000, waarvan 20.000 aan arbeidsloon
en 11.000 bijkomende kosten.
Het plan, waarin voor rond 1100 man
weken arbeid aanwezig is, omvat in hoofd
zaak egaliseering- en draineeringswerken,
terwijl daarenboven voorzien is in het ma
ken van twee toegangshekken, afrasterin
gen, een betonbrugje over den watergang
nabij het Middelburgsche Wegje en in het
overbrengen van de voorwerpen, behooren-
de tot de hindernisbaan, en van de schuil-
loods met toebehooren alles thans aanwezig
op het Nadorstterein.
Met het Polderbestuur van Walcheren
worden onderhandelingen gevoerd over
verbreeding en normaliseering van den
Domburgschen Watergang ter plaatse.
B. en W. stellen voor in beginsel te beslui
ten tot wisseling van militaire oefenings
terreinen te besluiten tot het beschikbaar
stellen van 31.000. Daarvan is 27.000 te
vinden uit den post voor werkverschaffing
der gemeentebegrooting 1938 en 4000 is te
brengen ten laste van den kapitaaldienst
dier zelfde begrooting. Dit laatste is alles
zins gemotiveerd, waar de gemeente weder
de vrije beschikking over het Nadorstter
rein zal verkrijgen. Welichlt ten overvloede
merken B. en W. nog op, dat het hier ook
een belangrijk werkobject van werkver
schaffing geldt, waaraan op dit oogenblik
groote behoefte bestaat en dat een en an
der den welstand ter plaatse zeer ten goe
de zal komen.
COMMISSIE VAN TOEZICHT LAGER
ONDERWIJS.
Mevrouw A. E. de JongeMjjs, lid der
Commissie van Toezicht op het Lager On
derwijs voor groep 3 (ouders van school
gaande kinderen op bijzonder lagere scho
len) heeft ontslag als zoodanig verzocht. B.
en W. stellen den Raad voor dat ontslag
eervol te verleenen. Tevens bieden zij, ter
voorziening in de vacature, de volgende
aanbeveling aan: 1. Mevrouw A. Batten
Paarlberg; 2. Mevrouw W. M. KeilerMak.
Huurovereenkomst lokalen Segeerstraat.
Bij besluit van 3 Februari werden de lo
kalen der opgeheven Bewaarschool aan de
Segeerstraat met bijbehoorenden tuin, voor
het tijdvak 1 Mei 19371 Mei 1940, en te
gen 500.s' jaars, verhuurd aan L.
Goedbloed te Middelburg, eigenaar der
Ze euwsche D ameshand wer kenf abriek.
Thans wordt medegedeeld, dat die fabriek
is omgezet in „Zeeuwsche Dameshandwer-
kenfabriek N.V." onder directie van L.
Duitschland met het buitenland zullen daar
voortdurend onder moeten lijden. Immers,
men kan nog zoozeer zijn best doen, ook, ja
zelfs in de eerste plaats, de goede presta
ties van Hitier c.s. te zien, het schandelijke
anti-semitisme ontneemt daaraan alle glans.
daalde het zwijgend de officieele trap af
naar beneden.
Een verdieping lager in het hoekje, recht
tegenover de trap, stond Lena, stijf tegen
den muur gedrukt. Zij zag zoo wit als een
doek en trilde over al haar leden.
„Wat scheelt je?" vroegen ze in koor.
„Ikikik heb het spook gezien!"
stamelde Lena.
„Waar?"
„Hier in de gang. Mevrouw heeft gebeld
en daarom ging ik naar boven. Toen wilde
ik daar juist het hoekje omgaan, toen ik
in het half schemer van achter uit de gang
een groote, donkere schim op mij zag af
komen. Het was, of die zoo maar op vleu
gels naar mij toezweefde
„En wat heb je toen gedaan?"
Lena keek den detective met verschrikte
oogen aan. Angst stond op haar gezicht te
lezen, terwijl ze hijgde van benauwdheid.
„Ik? Nou, ik ben niet blijven staan. Ik
ben dadelijk weggekropen in dit hoekje
hier".
„Dat was heel verstandig!" prees Daddy
haar en Lena voelde zich ineens heel wat
flinker.
„En wat deed die schim toen?"
„Ik zag hem rechtdoor vliegen, voorbij
dit zijgangetje, recht de blauwe zaal in."
„We gaan dadelijk kijken!" zei Daddy
gejaagd en had één hand alreeds aan den
deurknop. Langzaam deed hij open
In de blauwe zaal schemerde het. Daddy
draaide het licht op.
Niemand was te zien. Somber en zwij
gend stond daar de gecamoufleerde speel
tafel met zijn diep overhangend kleed. De
gordijnen waren open: op het dikke ven
sterglas weerspiegelde zich vaag de weer
Goedbloed en W. J. Berg. In aansluiting
daarmede stellen B. en W. voor de verhu
ring nader te stellen ten name van voren
genoemde vennootschap.
HERNIEUWDE VERDEELING IN
STEMDISTRICTEN EN AANWIJZING
VAN STEMLOKALEN.
Bij besluit van 18 December 1936 hechtte
de Raad goedkeuring aan de door B. en W.
ontworpen wijzigingen van de verordening
tot verdeeling van de gemeente in stern-
districten voor de verkiezing van leden van
den gemeenteraad en van de verordening
tot aanwijzing van de stemlokalen voor de
verkiezing van leden van de Tweede Kamer,
de Prov. Staten en den Raad. Een en ander
hield verband met de ingevoerde nieuwe
huisnummering, de nieuw vastgestelde lijst
van namen van straten en de veranderde
bestemming van sommige gebouwen. Intus-
schen waren die wijzigingen van geringe be-
teekenis en brachten zij geen oplossing voor
een meer gelijkmatige verdeeling van het
totaal-aantal kiezers over de verschillende
districten. Enkele districten bleven, voor
wat betreft het aantal daarin ingedeelde
kiezers, beslist topzwaar tegenover andere.
Van 1 Januari j.l. af zijn de voor deze
materie geldende bepalingen anders geredi
geerd. O.a. is bepaald dat een stemdistrict
in den regel niet meer bevat dan duizend
kiezers. Volgens den tegenwoordigen toe
stand, waarbij over 12 lokalen en districten
wordt beschikt, heeft het kleinste (7e, 4e
district) 666 kiezers, het grootste (le) 1119
kiezers, terwijl ook het 3e, 9e en 12e district
meer dan duizend kiezers tellen.
B. en W. meenen in den geest van den
Raad gehandeld te hebben door er naar te
streven deze verschillen te nivelleeren en
daartoe het aantal stemlokalen te vergroo-
ten. Dank zij de welwillende medewerking
van het bestuur der Ver. voor Geref. on
derwijs en dat der Chr. Burgerschool, waar
van eerstgenoemd bestuur bereid bleek een
lokaal in haar school aan de Gravenstraat
en een in haar school aan de Heerengracht,
laatstgenoemd het gymnastieklokaal harer
school aan de Singelstraat voor het beoogde
doel beschikbaar te stellen, mochten B. en
W. in dit streven slagen. Aldus wordt het
mogelijk het totaal-aantal kiezers over 15,
inplaats van over 12 districten te verdeelen.
Op dien grondslag hebben B. en W. een
verdeeling ontworpen, waarbij het kleinste
district 650, het grootste 806 kiezers telt en
tevens den toestand wordt beëindigd, dat
bewoners van één straat of weg tot ver
schillende districten behoorden, terwijl
voorts een zeer ruime marge tusschen het
hoogste aantal van 805 het getal 1000 ligt;
zelfs een buitengewone uitbreiding zal geen
moeilijkheden geven.
ZEEUWSCHE KAPPERSVAKSCHOOL.
Maandagavond had in het benedenlokaal
van „De Eendracht" te Middelburg de over-
gangs- en sluitingsavond plaats der Zeeuw
sche Kappersvakschool" van den Neder-
landschen Kappersbond. Deze avond is een
groot succes geworden voor het vakschool
bestuur en voor zijn staf van medewerkers.
Keurig was door den lokaliteithouder zorg
gedragen, dat het lokaal was ingericht ge
worden tot een groote kapperssalon met
niet minder dan 40 kaptafels. Aan deze ta
fels hadden veel dames en heeren plaats
genomen, terwijl ook voor eenige modellen
was gezorgd. De cursisten die zouden too-
nen wat zij geleerd hadden, waren in keu
rig nette witte jasen gestoken.
De voorzitter van de Zeeuwsche Vak
school heette allen welkom, in 't bijzonder
den heer A. Olthof, directeur der Neder
landsche Kappersvakscholen, die van Am
sterdam naar Middelburg was gekomen om
zich te overtuigen van het werk dat door
de cursisten gemaakt zou worden. Spr. me
moreerde de oprichting van de vakschool,
tengevolge van de vestigingswet; de klasse-
indeeling bleek later een vlot verloop te
hebben gehad. De geest onder de leerlingen
en het werk van de leeraren en den tech-
nischen leider, den heer Goormachtig waren
steeds uitstekend. Altijd werd ijverig les ge
geven en geen wanklank werd gehoord. Spr.
hoopte dat de aanwezigen zouden zien welk
groot belang het is dat hun kinderen of
leerlingen de Zeeuwsche Kappersvakschool
bezoeken.
De heer A. Olthof, directeur van de Ne
derlandsche Kappersvakscholen zeide al di
rect een keurigen indruk gekregen te heb
ben van de organisatie en de leiding van de
Zeeuwsche Kappersvakschool. De vroolijke
sfeer die spr. ontwaarde gaf hem het ver
trouwen dat er goed ingestudeerd werk te
schijn van donkere, rusteloos voorttrekken
de wolken. Door de hooge schouw loeide
onheilspellend de wind, terwijl weer die
eigenaardige lucht van rottend hout hun
neuzen prikkelde.
Daddy keek de anderen eens aan.
„We moeten hier toch maar eens goed
rondkijken!" zei hij en stapte met afge
meten passen op de tafel toe; dan liep hij
er om heenen slaakte opeens een zucht
van verbazing. De andere twee kwamen
dadelijk bij hem en zagen ook. Daar, achter
de tafel op den tegelvloer, juist voor het
middenraam, lag een oude spitse degen met
goud gevest.
Vol verbazing staarden ze naar dit moord
wapen. Dan bukte de detective zich en
hoorde vlakbij zuchten. Vlug lichtte hij een
slip van het zware, overhangende tafelkleed
op, en zag daar, onder de tafel, een don
kere schim aan de geldla hangen, met beide
handen zich krampachtig daaraan vasthou
dend.
„Is-ie-weg?" vroeg een angstige stem.
Even later verscheen dikke Trom voor
het voetlicht. Hij zag zoo wit als was en
hijgde zwaar.
„Wie weg?" vroeg Daddy.
„Wel, ik zag zoo juist een groote donkere
schim binnenvliegen, die recht op mij af
kwam. Toen heb ik mij dadelijk onder tafel
laten zakken
Feldslags handboeien kriebelden hem in
den zak. Hij rammelde er eens mee en da
delijk beduidde Daddy hem, dat hij niet te
voorbarig moest zijn.
Bedaard raapte hij den degen op.
„Is dezq misschien van u?" vroeg hij dan
aan dikke Trom.
Met afschuw staarde de huizen-makelaar
zien zal worden gegeven. Als de overgangs
diploma's uitgereikt zullen worden, aldus
spr., dan hebben de gelukkigen het zeker
verdiend.
De technische leider gaf daarna den leer
lingen opdracht met de werkzaamheden te
beginnen. Een aardig gezicht was het al de
ze cursisten zoo ijverig en beheerscht te
zien werken. Er werd geschoren en haar
opgemaakt in de eerste klasse heerencur
sus, geknipt en keurig afgewerkt in de
tweede en derde klas, en de ij delheid van
de mannen-cliënten kwam aan 't licht toen
er gewatergolfd en gefriseerd werd. In de
damesklassen werd er zoowel door kapsters
als kappers geknipt en geonduleerd. Keurig
werk werd afgeleverd. De algemeene indruk
die men kreeg was, dat er door den techni-
schen leider en de leeraren veel kennis aan
de leerlingen was bijgebracht. Toen de aan
wezigen na afloop een rondgang maakten
waren dan ook allen voldaan en vol be
wondering over het geleverde werk door de
cursisten.
De heer Olthof zeide niet teleurgesteld te
zijn en zijn volle goedkeuring te geven aan
de wijze waarop hier les gegeven is. Spr.
bracht den technisch leider en den leeraren
lof voor het verrichte werk, doch vergat
daarbij ook niet het vakschoolbestuur en
de cursisten. Spr. hoopte dat allen die een
overgangsdiploma ontvangen hebben het
volgend cursusjaar weer met hetzelfde en
thousiasme en met dezelfde werklust zul
len arbeiden.
De technisch leider overhandigde daarop
de diploma's en kon de verheugende mede-
deeling doen, dat alle cursisten zijn overge
gaan. Tenslotte bracht een der ouders van
de leerlingen dank aan het vakschoolbe
stuur en de medewerkers.
JUBILEUM VAKSCHOOL.
Een belangwekkende tentoon
stelling.
In verband met het 20-jarig bestaan van
de Vakschool voor Meisjes, wordt in het
gebouw in de Wijngaardstraat een tentoon
stelling gehouden. Gistermiddag werd die
tentoonstelling op officieele wijze, in bijzijn
van den burgemeester en den secretaris
van Goes, het bestuur en personeel, geopend.
Mr. Z a a ij e r, voorz. der ver., sprak een
woord van welkom en deelde mede, dat de
inspectrice bericht van verhindering zond.
Spr. wierp dan een korten terugblik en
deelde mede, dat in 1916 het Ambachts
school-bestuur besloot, ook het vakonder
wijs voor meisjes te behartigen. Spr. bracht
deze mannen hulde voor hun moed. En- het
Bestuur was immer voortvarend. Want de
Ambachtsschool alhier was de zesde in ons
land, voor nog steden als Utrecht, Den
Bosch en Middelburg er één hadden. Men
trachtte de school in één gebouw onder te
brengen, maar dit stuitte af op de kosten.
En de eerste directrice, mej. Zimmerman,
die in 1918 benoemd was, liet zich depri-
meeren toen in 1922 de vakschool in het
gebouw van den keuringsdienst voor waren
werd ondergebracht, na een strijd met den
Keuringsdienst en het voormalige proefsta
tion. Volgend jaar vertrok mej. Zimmer
man naar Zutphen en werd mej. Weststeyn
als directrice aangesteld. Mej. Weststeyn
toonde zich niet zoo pessimistisch en wist,
met veel medewerking van het gemeente
bestuur, van dit gebouw iets goeds te ma
ken. In 1925 volgde een belangrijke uitbrei
ding met het nieuwe kook- en waschlokaal.
Gemeentebestuur en Raad bracht spr. har
telijk dank voor de steeds verleende mede
werking. Ook mej. Weststeyn komt hulde
toe voor hetgeen zij steeds voor de school
gedaan heeft. Spr. besloot met mede te dee-
len, dat de school het eerste jaar 85 leer
lingen had en er nu 300 telt, en uitte zijn
beste wenschen voor de toekomst.
Burgemeester Van Dusseldorp, het
woord verkrijgende, bood bestuur, directri
ce en personeel, namens het gemeentebe
stuur zijn gelukwensehen aan. Spr. prees
het beleid van zijn voorgangers, die een
weg effenden die hij slechts verder te gaan
heeft. Spr. huldigde in hartelijke bewoor
dingen de directrice, die met een durende
frischheid en opgewektheid, deze school
leidde en tot bloei bracht. De school was
één der eersten, aldus spr., moge het onder
hoogeren zegen gelukken haar één der eer
sten te doen blijven.
Mevrouw Van Ballegoyen de
Jon g-H e n n y boodt haar gelukwensehen,
vergezeld van bloemen, namens de afd. Goes
van de Ned. Ver. van Huisvrouwen aan. De
vrouwen kunnen het best de resultaten
van deze school beoordeelen en brengen
daar hulde voor. Ook namens de commissie
voor huishoudelijke voorlichting brengt spr.
dank voor de gastvrijheid die de school deze
commissie biedt, en speciaal mej. Weststeyn
dankt zij voor de prettige avonden die deze
wist te organiseeren. Wij zijn trotsch op
onze Vakschool! aldus besloot spreekster.
De aanwezigen gingen hierna de tentoon
stelling bezichtigen, die een interessant
beeld geeft van onderwijs en resultaten.
Zoo geeft zaal 1 een aantal leermiddelen
te zien, ook betreffende warenkennis, de
werking van electriciteit enz. Zaal 2 en 3
toonen fraaie kleine werkstukken, als kus
sens, kleedjes, schortjes, lingeries enz. Zaal
4 is bedolven onder fraaie teekeningen, ont
werpen voor kleedjes, randversieringen,
boekenleggers, versierde eierdopjes, schotel
tjes enz. Zaal 5 biedt een prettig zitje, en
voor luttelen prijs nuttigt men er goede
thee en smakelijk gebak. Zaal 6 toont leer
middelen op het gebied van baby- en kleu
terverzorging en ook het groote poppen
huis, dat verloot wordt en geheel door de
school vervaardigd werd, is er te zien. In
zaal 7 zijn de resultaten der aankomende
en gevorderde naaisters te zien. Keurige
japonnen, mantels, blouses enz. Zaal 8 is
ook belangwekkend en geeft een beeld van
de goede verzorging van metalen, hout
werk, tafelopmaken enz. Zaal 9 is de strijk-
kamer, gevuld met keurig gestreken en op
gemaakte goederen. En zaal 10 doet ons
het water in den mond komen, want we
IK HEB PRECIES DEZE1FDE
WASMACHINE.MAAR IK
KRIJS MIJN GO,ED NOOIT
ZO SCHOON.
DAT IS JE EISEN SCHULD. JE M0ST1
RINSO IN JE WASMACHINE DOEN.
DE NIEUWE RINSO BESPAART JB VEEL
TIJD EN AjV
NARIGHEID 5^1
Rinso bespaart U tijd! Binnen anderhalf uur krijgt U een volledige
gezinswas van vijf personen er prachtig helder wit mee. Door een
bijzondere samenstelling verwijdert de nieuwe „overvette" Rinso al
het vuil uit Uw goed in ongelofelijk korte tijd. RinsCLspaart U
ook geld, want een pak Rinso, waarmede U de hele was
kunt doen, kost slechts 12* cent. En dan nog met een bon
voor nuttige en fraaie geschenken! Heus, Rinso is zuinig.
En Rinso geeft niet alleen zulk een schitterend resultaat
in elke wasmachine, maar ook in elke tobbe. Neem
voortaan Rinso: dat spaart tijd, geld en moeite.
Bovendien op elk pak een bon voor fraaie geschenken.
R 37 030E
(Ingez. Med.)
naar het vlijmscherpe wapen. Er kleefde
nog bloed aan de spits.
„Neen!" zei hij dan kort.
„Maar hoe verklaart u dan, dat dit zoo
vlak naast u lag?"
Trom zette zijn tanden op elkaar.
„Die schim, waar ik zoo juist over sprak,
moet het naar mij toegeslingerd hebben,
over de tafel heen."
„O juist! Jaja! Wat deed u hier eigenlijk,
toen die schim binnenkwam?"
„Ben ik soms verantwoording schuldig?"
„Dat zou wel eens kunnen zijn", knikte
Daddy, „tenminste als u er prijs op stelt,
dat wij het u niet al te lastig zullen maken.
U moet toch toegeven, dat wij u hier op een
minder gebruikelijke plaats hebben aange
troffen!"
„Wat wilt u weten?"
„Welke dringende omstandigheid u hier
naar de blauwe zaal heeft gevoerd en wat
u hier deed!"
Trom aarzelde. Duidelijk kon men zijn
tanden hooren knarsen. Dan, aarzelend,
schoorvoetend, kwam hjj met de reden voor
den dag.
„Ik wilde zien, of een van die sleutels
ook op die ijzeren geldla paste!"
Hij haalde een handjevol sleutels uit zijn
zak en liet die zien.
„En?" vroeg Daddy nieuwsgierig.
„Ze deugen geen van allen!"
„Doodjammer! Weet mevrouw Messing er
van af, van die sleutelpasserij
„Neen! Nog iets?"
„Zeker, mijnheer Trom. Wij zouden nog
gaarne van u vernemen, waar die schim ge
bleven is. Als u hem zoo goed hebt zien
komen, dan zult u hem waarschijnlijk ook
hebben zien gaan!"
Dikke Trom beet zich de lippen kapot.
„Ik geloof door die deur!" zei hij einde
lijk.
„De deur naar de ridderzaal meent u?"
„Jawel!"
„U zegt: „ik geloof"! Weet u dat niet
zeker?"
„Neen! Hij was weg voor ik het wist.
Ik hoorde alleen een doffen slag. Ik dacht,
dat dat die deur was. Nog iets?"
„Neen. Dank u!"
De drie keken elkaar maar eens aan.
Trom maakte haastig, dat hij weg kwam.
„Die gaat nu naar zijn liefje", zei Daddy
schamper. „Een knap stel!"
Feldslag rammelde nogmaals met de
handboeien.
„Zeker, commissaris!" knikte Daddy, „Ik
begreep u best, maar wij weten toch heusch
niet genoeg. Willem is er ook nog! Als die
in de ridderzaal de binnentrap naar boven
heeft genomen, kwam hij juist uit in de
bovenzaal! Kom, laten we vlug even hier
naast gaan kijken."
In de ridderzaal was niemand of niets te
zien. Feldslag begon weer met de boeien
te rammelen.
„Ik geloof toch, dat ze dikke Trom best
gepast zouden hebben" knorde hij.
„Heel goed mogelijk, commissaris, maar
het zou toch heusch niet verstandig ge
weest zijn, om nu al de maat te nemen!
Wat anders: laat ons den degen eens be
kijken, dien we gevonden hebben".
(Wordt vervolgd.)
