mm
IDEAAL-TARIEF^^
KRONIEK van den DAC.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEDWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 11 APRa 193S. No. 85.
LEVENSVERZEKERI NG-BA N K
HET SPOOK VAN HET SLOT
GOTHEBORGH,
Verhooging crediet voor
werkverruiming.
ROTTERDAM
Japansche misrekening
De Japanners hebben de vorige week in
het zuiden van de provincie Sjantoeng klop
van de Chineezen gehad. Men zal er zich
voor moeten, hoeden de militaire be-
teekenis van dat feit te overschatten. Het
beteekent geenszins, dat China nu opeens
in staat zou zijn zich met Japan te meten.
Het beteekent alleen, dat de Japanners zich
in Sjantoeng in de kracht van den tegen
stander vergist hebben. Ze dachten het hier
met een betrekkelijk kleine en dan boven
dien nog niet al te best uitgeruste troepen
macht klaar te kunnen spelen. Dat was
een misrekening, en een misrekening, die
zich verschrikkelijk gewroken heeft.
Maar dat niet alleen, ze heeft ook het
een en ander geopenbaard, of beter: op
nieuw geopenbaard, n.l., dat de Japanners
hun gansche bezigheid in China te licht
wogen en wegen. Er komt nu duidelijk aan
het licht, dat Japan zich niet van de heer
schappij van China kan meester maken met
de middelen (in den vorm van manschap
pen en materiaal) welke het dacht noo-
dig te hebben. Er zullen opnieuw verster
kingen naar China gestuurd moeten wor
den, om den strijd met succes voort te kun
nen zetten. En daarover maakt men zich
te Tokio zonder twijfel groote zorgen. Im
mers de reserves waarover Japan beschikt,
militair, economisch en financieel, had men
in stand willen houden, om het hoofd te
kunnen bieden aan mogelijke verwikkelin
gen met Rusland, Engeland of de Ver. Sta
ten. Een deel ervan zal nu aangesproken
moeten worden, en hoe langer de oorlog in
China duurt, hoe erger, dat wordt.
Uit Chineesche bron is gemeld, dat er
reeds verscheidene duizenden manschappen
van het Kwantoengleger uit Mantsjoekwo
naar de fronten in China worden gediri
geerd. Dat lijkt ons voorloopig niet waar
schijnlijk. De toestand zou al heel benard
moeten zijn, als men te Tokio tot dergelijke
maatregelen zijn toevlucht zou nemen. Het
Kwantoengleger toch 400.000 man) is
samengesteld uit de beste Japansche troe
pen en werd naar Mantsjoekwo gezonden,
om een krachtig bolwerk te vormen tegen
een eventueel optreden van het Russische
leger in Siberië. Men zal zonder meer be
grijpen, dat Japan er niet licht toe over
gaat, dat bolwerk als 't ware te sloopen.
Sovjet-Rusland is Japan's gevaarlijkste vij
and, en de laatste maanden heeft de Rus
sische regeering de garnizoenen langs de
grenzen van Mantsjoekwo voortdurend uit
gebreid. Daarin ziet Tokio uiteraard een
bedreiging en met het oog daarop zal de
Japansche regeering te minder lust gevoe
len, deelen van het Kwantoengleger naar
China te sturen.
Men maakt zich te Tokio bovendien zor
gen over den materieelen steun, welke Rus
land in, steeds grooter mate aan China ver
strekt. De vorige week heeft de Japansche
ambassadeur te Moskou daartegen een pro
test moeten indienen. Deze materieele steun
bestaat voornamelijk uit vliegtuigen. Zoo
als men weet, heeft Litwinof, de volkscom
missaris van buitenlandsche zaken, het pro
test tamelijk bot van de hand gewezen. In
de eerste plaats zou Rusland, indien het
materiaal en vrijwilligers leverde, niets an
ders doen, dan wat de Volkenbnod heeft
aanbevolen. Bovendien kon Litwinof op
de aanwezigheid van een groote Duitsche
militaire missie in Hankau wijzen, die daar
toch zeker ook niet uitsluitend propaganda
zal maken tegen de Komintern en als ve
nijnig slot liet hij den Japanschen ambas
sadeur weten, dat het Japansche protest
hem heelemaal onbegrijpelijk was, omdat,
volgens de officieele Japansche mededee-
lingen daaromtrent, in het geheel niet van
een oorlog met China gesproken mag wor
den, doch van „eenige incidenten".
Dit scherpe antwoord zal Tokio te den
ken hebben gegeven. Indien Japan niet zoo
veel tegenslagen had, zou het zonder den
minsten twijfel, veel zachtzinniger uitge
vallen zijn. Moskou kent Japan's moeilijk
heden, Moskou beseft, hoe bevreesd men
zich te Tokio maakt over eventueele ver
wikkelingen aan de grenzen van Mantsjoek
wo. Litwinof kon het zich uit hoofde van
deze wetenschap veroorloven, zulk een
snauwend antwoord te geven. Men zal dat
begrepen hebben te Tokio.
Oorspronkelijke detective-roman
door John Simson.
1).
Somber, zwijgend, lag daar het slot
Gotheborgh, massaal en grootsch, imponee
rend door forschheid en fierheid, het sym
bool van kracht onzer voorvaderen.
Eeuw na eeuw had de oude burcht ge
trotseerd. Zij had krijgers gezien, gewapend
met lans en speer, ridders in harnassen en
maliënkolders. Oorlogen hadden gewoed
rondom de vesting: meermalen was zij het
middelpunt geweest van bloedige botsin
gen, meermalen was zij bestormd en be
schoten, getuige de vele kogels, die in haar
dikke muren zaten ingeroest.
Gotheborgh overleefde dit alles. Hier en
daar werd zij gerestaureerd, sommige dee
len werden vernieuwd, maar Gotheborgh
bleef Gotheborgh, een machtig bouwwerk,
de zetel der graven van dien naam
totdat de wereldoorlog kwam. Deze spaar
de weliswaar de burcht, maar slokte het
vermogen op van graaf Winnifred van
Gotheborgh, de laatste afstammeling uit
het eens zoo roemruchte geslacht. Hij kon
het slot niet langer bewonen. Jarenlang
stond het leeg. Toen kwam het onder den
hamer en werd bij opbod verkocht aan
Karl Messing, een in den oorlog rijk ge
worden groenteboer, terwijl graaf Winni
fred, bevrjjd van zijn schulden en van zijn
erfelijk goed, voorloopig zijn intrek nam in
een hotel. Later zou hij veel gaan reizen.
Karl Messing stond niet slecht bekend,
Begonnen in een kelder, waar hij slechts
Regeering
Iioen.
vraagt nog 30 mil-
Bij de Tweede Kamer is door de regee
ring een wetsontwerp ingediend tot ver
hooging van het zevende hoofdstuk b der
rijksbegrooting voor het dienstjaar 1938.
De memorie van toelichting luidt:
Bij de wet van 2 Juli 1934 werd voor
werkverruiming een crediet toegestaan van
60.000.000, welk bedrag bij de wet van
1 Augustus 1936 werd verhoogd met
6.300.000 en dus gebracht op 66.300.000
en bij de wet van 22 April 1937 werd ver
hoogd met 33.700.000 waardoor het der
halve kwam op 100.000.000, welk bedrag
practisch ten volle geblokkeerd is.
Van "het bedrag was op 1 Februari 1938
aan de betrokken instanties uitbetaald een
bedrag van rond 40.000.000.
Hierbij zij opgemerkt, dat een aanmerke
lijk hooger bedrag is verwerkt, aangezien
van de werken, welke voor de eerste maal
zijn opgeleverd, de onderhoudsterrrujnen
zijn ingehouden, terwijl bovendien de kos
ten van administratie e.d. van dengene, die
hulp van het werkfonds ontvangt, eerst na
beëindiging van het werk worden uitbe
taald.
Voorts kan hieraan nog worden toege
voegd, dat de werken in uitvoering reeds
verder zijn gevorderd dan de betalingen
zouden doen vermoeden. Dit houdt verband
met de termijnen van betaling, welke door
de betrokken instanties soms geruimen tijd
na den verstreken termijn het werkfonds
in rekening worden gebracht.
Op grond van deze beschouwingen kan
het verwerkte bedrag op ca. 50.000.000
worden gesteld.
Nog een belangrijk aantal plannen is in
onderzoek, waarvan in ieder geval een groot
gedeelte voor financiering ten laste van
het werkfonds in aanmerking komt. Dien
tengevolge is de regeering te rade gewor
den een nieuw crediet van 30 millioen aan
te vragen.
Welke plannen uit het nieuwe crediet zul
len worden gefinancierd en voor hoe lan
gen tijd dat nieuwe crediet zal kunnen
strekken, kan niet bij voorbaat worden aan
gegeven. Wel kan worden opgemerkt, dat
het aangevraagde crediet in hoofdzaak zal
worden bestemd tot bestrijding van de kos
ten van rijkswerken en werken van andere
publiekrechtelijke lichamen.
Zooals uiteengezet in de memorie van
toelichting van het wetsontwerp tot ver
hooging van het crediet tot 100.000.000,
zal slechts bjj uitzondering door het ver-
keersfonds een beroep op het werkfonds
worden gedaan.
Ten behoeve van de bestrijding der jeugd
werkloosheid is eveneens een beroep op het
werkfonds gedaan.
Al stuit bij de voorbereiding der werken
het werkfonds telkens op zeer groote moei
lijkheden, zoo van financieelen alsvantech-
nischen aard, toch blijft de regeering er
naar streven, de werkzaamheid van het
werkfonds met grooter kracht voort te zet
ten, opdat de nog steeds heerschende groote
werkloosheid, mede door opvoering van het
aantal arbeiders, werkzaam bij werkfonds-
werken, binnen het raam der financieele
mogelijkheden zooveel mogelijk wordt be
streden.
In verband daarmede is tot uitbreiding
van de outillage van het werkfonds met
twee ingenieurs en administratief personeel
besloten.
Het thans aangevraagde crediet acht de
regeering noodzakelijk voor de versnelde
uitvoering. Indien mocht blijken, dat dit
crediet onvoldoende is voor de financiering
van economisch verantwoorde plannen, zal
de regeering een nieuw crediet aanvragen.
PROVINCIALE ZEEUWSCHE
VEREENIGING VOOR
VREEMDELINGENVERKEER
Zaterdagmiddag vergaderde de Provin
ciale Zeeuwsche Vereeniging voor Vreem
delingenverkeer in de kleine bovenzaal van
de Vergenoeging te Middelburg onder
voorzitterschap van mr. J. Moolen-
b u r g h. Deze heette alle afgevaardigden
der aangesloten V.V.V.'s welkom en hoop
te dat alle vereenigingen hun krachten
zullen beschikbaar stellen voor een goed
seizoen. Het maken van mooie plannen is
goed, maar de uitvoering laat wel eens te
wenschen over. Spr. erkent, dat vele druk
bezet zijn, maar het is toch zoo noodig.
Speciaal verwelkomde spr. den heer C.
A. van Woelderen, die aanwezig was als
lid van het hoofdbestuur van de A.N.V.V.
Het verheugde spr. ten zeerste, dat Vlis-
singen thans aanwezig is in tegenstelling
met vorige jaren en men daar nadat er
reeds jaren op was aangedrongen tot aan
sluiting bij de Prov. vereeniging besloot.
Spr. heette den afgevaardigde van Vlissin-
gen, den heer J. L. Verhagen welkom, en
hoopte, dat Vlissingen krachtig zal mede
werken en wees er op, dat het voor een
groot deel te danken is aan den heer Van
Woelderen, eere-voorzitter van de Vlis-
singsche V.V., dat het tot aansluiting kwam
daarvoor komt hem ook hartelijken dank
toe.
De heer Van Woelderen, zeide
dat Vlissingen een krachtige V.V.V. rijk is.
De A.N.V.V. heeft een nieuwen directeur
en mede door diens toedoen kwam het tot
eene reorganisatie. Daarbij is aansluiting
der provinciale Vereenigingen zeer ge-
wenscht, te meer omdat de regeering ook
ernstige plannen heeft tot steun door sub
sidies. Spr. wenscht de Provinciale Vereeni
ging het beste toe.
De heer Verhagen zeide, dat er
geen reden is om terug te treden in het
verleden en na te gaan waarom Vlissin
gen niet eerder toetrad, maar wel kan hij
mededeelen, dat het huidige bestuur z.h.s.
daartoe besloot. Men moet z.i. niets na
laten om den ketting zoo sterk mogelijk te
doen zijn.
Jaarverslag.
De secretaris, de heer G. Houteka
merbracht vervolgens het jaarverslag
over 1937 uit. Daaruit bleek, dat het aan
tal aangesloten plaatselijke V.V.V.'s ge
lijk bleef nml. 17, terwijl ook het aantal
begunstigers vrijwel even groot bleef. Ge
hoopt wordt op toename, elke bijdrage zal
het bestuur dankbaar aanvaarden. Erken
telijk is het bestuur voor de subsidies van
verschillende verkeersorganisaties en ge
meentebesturen en in het bijzonder brengt
spr. een woord van dank aan de Kamers
van Koophandel te Middelburg en te Ter-
neuzen.
Met weemoed maakt de secretaris mel
ding van het overlijden van het bestuurslid
L. Duvekot te Vrouwenpolder, die de Ver
eeniging zoo'n goed hart toedroeg.
Er verscheen een nieuwe oplaag van
„Naar en Door Zeeland", terwijl niet min
der dan 10.000 exemplaren gedrukt zijn
van een nieuwen folder in vier talen, die
keurig verzorgd alom zeer groote belang
stelling trok. Uitgaven in de Engelsche en
Fransche taal van „Naar en door Zeeland"
is een dringende eisch, doch de stand van
de kasmiddelen verhindert hieraan uitvoe
ring te geven.
In Zwitserland is gebruik gemaakt van
door de vereeniging toegezonden foto's en
lantaarnplaatjes. Actie werd in New York
gevoerd voor het bezoeken van Zeeland
door Amerikanen, die ons land bezoeken en
het bestuur meerft te mogen aannemen, dat
de komst van Amerikanen in Mei a.s. naar
Zeeland aan die actie niet vreemd is. Eene
Amerikaansche dame werden bij het ne-
aardappelen verkocht, had hij het door tal
van gelukkige in- en verkoopen tot het be
zit van een eigen winkel gebracht, waar
hij nu ook groenten te koop aanbood. Voor-
deelige speculaties hadden daar den grond
slag van zijn fortuin gelegd. Steeds had hij
zich opgewerkt met een stoutheid en een
vermetelheid zonder weerga, tot dat hij
eenige slordige millioenen bij elkaar ge-
tooverd had. Toen kocht hij het kasteel
Gotheborgh en ging daar deftig wonen met
vrouw en kroost, bestaande uit drie zoons.
Men keurde dit sterk af. Algemeen was
men van oordeel, dat de Messings daar niet
thuis hoorden en men beklaagde het mooie
slot, waar de oude grafelijke sfeer, die er
zoovele eeuwen geheerscht had, voortaan
met voeten zou worden getreden, terwijl de
geheele inrichting, die zoozeer met oudheid
verknocht was, moest plaats maken voor
nieuwere gedachten. De groote ridderzaal
waar eens jongleurs en minstreels hun kun
sten hadden vertoond, werd omgetooverd
tot een moderne dansgelegenheid. De gra
felijke vertrekken, waar vroeger de vasal-
len plachten te onderhandelen met hun
leenheer, werden zalen van pleizier, waar
groote partijen zouden worden gegeven. In
de stallen, waar eens paarden stonden te
trappelen, om brieschen en snuivend voor
de sjeezen te worden gespannen of door
ridders te worden bestegen, werd de oude
stallucht verdrongen door benzinedampen,
terwijl het groote voorplein, waar destijds
de jachtstoet werd geformeerd en de rid
derspelen werden gehouden, geheel gepla
veid werd, om het af- en aanrijden van
auto's te vergemakkelijken.
Dit alles deed het kasteel geen goed. Het
was, als weergalmden dagelijks wanklan
ken binnen zijn dikke muren, wanklanken,
(Ingez. Med.)
die tot ver in den omtrek zouden worden
gehoord. Men fluisterde, dat het oude slot
de veranderingen niet duldde en zijn nood
klaagde. Alom ging Gotheborgh over de
tong. Spookverhalen uit het grijze verleden
werden levendig rondverteld. Herinneringen
aan de heksenprocessen, herinneringen aan
de brandstapels, die eens hun vlammen uit
sloegen op het voorplein, herinneringen aan
de schaduwen en schimmen van afgestor
ven geesten in de duistere onderaardsche
kerkers van het kasteel werden opgera
keld. Dat vonden de Messings heelemaal
niet prettig: zoo dikwijls hun iets ter oore
kwam huiverde ze even. Zij waren voor
geen kleintje vervaard, maar van spoken en
geesten moesten zij toch niets hebben.
Niettemin klaagden zij nooit en stoorden
zij zich aan niets. Zorgeloos en ongedwon
gen leefden .zij voort op het kasteel, als
muizen in een vreemd pakhuistotdat
op zekeren dag Karl Messing, de baas zelf
niet op het appèl verscheen. Dat was
vreemd! Een zekere onrust bij vrouw en
kroost viel niet te loochenen. Zij staken de
hoofden bij elkaar, met als resultaat, dat
de politie onmiddellijk van een en ander
in kennis werd gesteld.
Dinsdagmorgen half tien.
Commissaris Feldslag nam het bericht
persoonlijk aan: Karl Messing van kasteel
Gotheborgh werd vermist en zijn opspo
ring dringend verzocht. Hij gaf dit bericht
dadelijk door aan den officier van justitie
mr. Bos van Landhof, die op zijn beurt zich
telefonisch in verbinding stelde met zijn in-
tiemen vriend, den detective Denkers Diep-
land, wien om zijn veelvuldige prestaties
den bijzonderen titulairen rang verleend
was van onbezoldigd hoofd-inspecteur van
politie.
Voor 227,40 's-jaars
verzekert 30-jarige
ƒ6000,- kapit aal na 35 jaar
plus ƒ1200,— rente bij overlijden
(Ingez. Med.)
men van fotografische opnamen verschil
lende inlichtingen gegeven, terwijl eene
journaliste uit Hollywood, die korten tijd
in Zeeland zou doorbrengen en bij een
Engelsch sprekende familie te Kloetinge
onder gebracht werd twee maanden bleef
en Zeeland naar alle zijden doorkruisten.
Men verwacht nu binnenkort gedrukte re
sultaten van dat bezoek. Door tusschen-
komst van het bestuur kregen tal van lees
gezelschappen in Zeeland uitgaven op Toe
ristisch gebied in bezit, ter circulatie onder
de leden. Door verscheidenen van deze wordt
dit zoo op prijs gesteld, dat ze donateur
van de Vereeniging werden. Een voorbeeld
ter navolging. Tot spijt van het bestuur
konden de N. S. geen vrijheid vinden te
voldoen aan het verzoek om goedkoope
week-end-retour-kaarten in te stellen.
Het bestuur zit niet stil om Zeeland
naar voren te brengen en de noodige be
langstelling er voor op te wekken. Het zal
dit ook dit jaar weer doen. Het rekent
daarbij op aller steun en vlotte medewer
king. Dan alleen toch is vruchtdragende
arbeid mogelijk, waarvan Zeeland in zijn
geheel en elke VVV afzonderlijk de vruch
ten zal plukken.
Het bestuur onderschrijft geheel het sym
pathieke artikel van den heer Elout in
het „Domburgsche Badnieuws" van 10
Juli '37 waarin de schrijver betoogt, dat
men niet te angstvallig aan zijn eigen pa
rochie moet vasthouden, maar op ruime
en breede schaal het Toerisme in Zeeland
moet bevorderen.
Het verslag werd goedgekeurd, evenals
dat van den penningmeester, den heer J.
A. Eekhout, aangevende in ontvang f 689
en in uitgaaf f 644, alzoo een goed slot
van f 45.
In de commissie tot het nazien der re
kening over 1938 werden benoemd Dom
burg, Vere en Vrouwenpolder.
Herkozen of gekozen werden de volgen
de bestuursleden: R. Gerritsen te Zierik-
see; J. Risseeuw te Groede; J. L. Dreg-
mans te Koudekerke; W. A. van Poppel
te Hulst; Van Hekke te Vrouwenpolder;
C. Ie Nobel te Cadzand; J. Duerinck te
Terneuzen en F. van de Velde te Vlissin
gen.
Voor zoover aanwezig namen de heeren
de benoeming of herbenoeming aan. Aan
de orde kwam daarop het voorstel tot
aansluiting van de Provinciale Vereeniging
bij de A.N.V.V.
De voorzitter lichtte de groote wensche-
lijkheid van die aansluiting toe en zeide,
dat de tegen prestatie is 5 van de con
tributie. De vergadering vereenigde zich
z.h.s. met dit voorstel en had daarvoor den
dank van den heer Van Woelderen als
hoofdbestuurslid te incasseeren.
Een zeker zee,r belangrijk punt was dat
inzake dat van de Propaganda voor het
a.s. seizoen.
De voorzitter bood de aanwezigen een
proef aan van het „Stempelboekje voor
den Zeeland-tocht." In dit boekje komen
foto's en een korte beschrijving voor van
alle plaatsen in Zeeland, waar een bij de
Provinciale Vereeniging aangesloten V. V.
V. bestaat. Er is bij iedere plaats gelegen
heid voor het doen plaatsen van een stem
pel ter gemeentesecretarie voor Vlis
singen op het politiebureau waaruit
blijkt, dat de bezitter van het boekje, dat
op naam wordt gesteld, daar geweest is.
Een duidelijk kaartje geeft rood onder
streept de plaatsen aan, waar de V. V. V.'s
gevestigd zijn en waar dus „gestempeld"
kan worden.
Voor degenen, die van het boekje ge
bruik maken zijn prijzen als een Zeeland
„Kom dadelijk bij je!" zei deze en ver
scheen nog geen tien minuten later op het
paleis van justitie.
„Maar Landhof, wat vertel je me daar
nu? Is Karl Messing er vandoor, die ouwe
aardappel-poter? Toch niet in zeven sloo-
ten tegelijk geloopen?"
„Ik weet het natuurlijk niet, Daddy", zei
de,officier lachend. „Maar dat lijkt mij niet
waarschijnlijk. Iemand, die uit een aard
appel-kelder kruipt en zich opwerkt tot in
een oud grafelijk slot, zal toch zeker wel
beter uit zijn oogen kijken! Maar ja, hij is
in ieder geval als vermist aangegeven met
verzoek hem zoo spoedig mogelijk te willen
opsporen".
Daddy had intusschen een cigaret opge
stoken en een gemakkelijken stoel uitge
zocht. „Daddy!" Dezen naam dankte de
detective aan de eerste lettergrepen van
Denkers Diepland. De officier had dit uit
gevonden en zijn vriend aanvankelijk „Dad
dy long leggs" genoemd, hetwelk zeer toe
passelijk was, want Denkers Diepland had
inderdaad bijzondere lange beenen, die hij
nu bedaard over elkaar sloeg.
„Ken jij kasteel Gotheborgh?" vroeg hij.
„Laat eens zien! Vroeger, toen graaf
Winnifred er woonde, moet ik er een en
kele maal geweest zijnmaar dat ik
het kasteel daarom ken, neen, dat durf ik
niet te zeggen".
„Ik ken het ook niet", bekende Daddy.
„Maar ik heb er wel veel van gehoord. Het
moet een prachtig slot zijn. En er zweven
allerlei fantastische legenden omheen. Dat
vind ik drommels interessant. In mijn ver
beelding zie ik al oeroude, onderaardsche
grotten en holen, geheimzinnige deuren en
paneelen, verborgen trappen en gangen,
nissen en spelonken, overal waar je ze niet
trip, een K.L.M.-vlucht e.d. beschikbaar.
Bij de bespreking van dit boekje bleek wel,
dat alle aanwezigen in principe er mede
accoord gaan. Het was echter de heer
Gunning, die het eerst een opmer
king maakte en wel, dat men voor de Be-
velanden, alleen Goes onderstreept heeft
en als stempelplaats heeft aangewezen, ter
wijl er geen afzonderlijke V.V.V. voor Goes
bestaat, maar er een is voor geheel Zuid
en Noord-Beveland. Deze eilanden omvat
ten meer belangrijke vreemdelingenplaat
sen en dan denkt spr. o.a. aan Ierseke.
De V o o 'r z. zeide, dat voor een vol
gend jaar te overwegen is meer plaatsen
aan te geven, maar waar is in deze de
„grens?"
De Secretaris zeide, dat voor
dit jaar het niet meer mogelijk is het
kaartje, dat een cliché is, te wijzigen, maai
er is nog wel plaats in de tekst om bijv.
Ierseke in het kort te noemen.
De heer Gunning hield vol, dat
de Vereeniging op de Bevelanden toch wel
een ander karakter heeft dan de plaatse
lijke vereenigingen.
De heer Verhagen, Vlissingen,
adviseerde de plaatsen met aangesloten
vereenigingen te onderstrepen, maar an
dere belangrijke plaatsen hij denkt bijv.
aan Sluis en Oostburg even aan te
stippen. Ook zou spreker in overweging
willen geven de doelstelling der Prov.
Vereeniging in het boekje op te nemen en
gaarne nog iets meer van Vlissingen ver
melden.
De V o o r z. meende, dat het doel
der vereeniging toch wel reeds duidelijk
is. Aanvullingen en wijzigingen in de tekst
kunnen, voor zoover er plaats is en spoe
dig worden opgegeven, nog aangebracht
worden.
De Secretaris bepleit de wen-
schelijkheid, dat vele mede helpen door
inlegbaadjes in hun correspondenties de
aandacht te vestigen op de stempelboek-
jes.
Dit kan ook geschieden door kaartjes op
de kamers in hotels en pensions. Als de eene
hand de andere wascht, dan worden zij
beide schoon.
Het is gewenscht, dat nog meer prijzen
beschikbaar worden gesteld.
De heer Verhagen, Zoutelande, wees
op de wandeltochten van den A.N.W.B. en
vroeg of die ook niet naar Zeeland kunnen
komen.
De secretaris kon mededeelen, dat
dit het geval zal zijn.
Rondvraag.
De heer Van Woelderen wees er
als lid van de Commissie voor Noordzee
badplaatsen thans op, dat deze commissie
zal worden gereorganiseerd. O.a. zal de sa
menstelling over de plaatselijke V.V.'s loo-
reinigt
alles!
OP ELKE BUS EEN BON
VOOR GESCHENKEN
V6Z-0311a
(Ingez. Med.)
verwacht, alles omgeven met een waas van
mystiek. Daar zie ik dan de afgestorven
geesten van de oud-grafelijke familie rond
waren. In donkere hoeken en gaten houden
zij zich schuil, terwijl een niet te misken
nen ergernis op hun schimachtige gezich
ten te lezen staat. Zij zinnen op wraak.
Telkens schieten zij te voorschijn om de in
triganten schrik aan te jagen, en dan op
eens met zijn allen werpen zij zich op
Karl Messing en sleepen hem weg, weg uit
hun domein
„Maar Daddy", viel Landhof opeens in
de rede, „lijkt het je niet veel aannemelij
ker, dat Karl Messing eenvoudig de plaat
gepoetst heeft? Wie weet, waarheen en
waarom? Misschien wel, om eens een tijdje
uit de huiselijke zorgen te zijn!"
„O zeker! Dat is veel waarschijnlijker.
Maar kun jij nu niet eens even je verbeel
ding laten spreken? Zegt het jou niets, dat
juist Karl Messing verdwenen is, Karl
Messing, een heel alledaagsche persoonlijk
heid, die het aangedurfd heeft, om een oer
oud geslacht uit zijn erfelijk goed te ver
drijven, en die alle traditie, verbonden aam
het slot Gotheborgh, heeft verpletterd?"
„Het is wel vreemd", gaf Landhof toe.
„Toch kan ik nog niet geheel met je mede-
voeien. Dat neemt niet weg, dat ik dat
oude slot wel eens zien wil. Wat zou je er
van zeggen, als wij er maar eens heen gin
gen om er ons licht op te steken?"
„Bewonderenswaardig pracht-plan", vond
Daddy, „encommissaris Feldslag is na
tuurlijk ook van de partij".
(Wordt vervolgd).