mm IDEAAL-TARIEF^^ KRONIEK van den DAC. BINNENLAND. ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEDWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN MAANDAG 11 APRa 193S. No. 85. LEVENSVERZEKERI NG-BA N K HET SPOOK VAN HET SLOT GOTHEBORGH, Verhooging crediet voor werkverruiming. ROTTERDAM Japansche misrekening De Japanners hebben de vorige week in het zuiden van de provincie Sjantoeng klop van de Chineezen gehad. Men zal er zich voor moeten, hoeden de militaire be- teekenis van dat feit te overschatten. Het beteekent geenszins, dat China nu opeens in staat zou zijn zich met Japan te meten. Het beteekent alleen, dat de Japanners zich in Sjantoeng in de kracht van den tegen stander vergist hebben. Ze dachten het hier met een betrekkelijk kleine en dan boven dien nog niet al te best uitgeruste troepen macht klaar te kunnen spelen. Dat was een misrekening, en een misrekening, die zich verschrikkelijk gewroken heeft. Maar dat niet alleen, ze heeft ook het een en ander geopenbaard, of beter: op nieuw geopenbaard, n.l., dat de Japanners hun gansche bezigheid in China te licht wogen en wegen. Er komt nu duidelijk aan het licht, dat Japan zich niet van de heer schappij van China kan meester maken met de middelen (in den vorm van manschap pen en materiaal) welke het dacht noo- dig te hebben. Er zullen opnieuw verster kingen naar China gestuurd moeten wor den, om den strijd met succes voort te kun nen zetten. En daarover maakt men zich te Tokio zonder twijfel groote zorgen. Im mers de reserves waarover Japan beschikt, militair, economisch en financieel, had men in stand willen houden, om het hoofd te kunnen bieden aan mogelijke verwikkelin gen met Rusland, Engeland of de Ver. Sta ten. Een deel ervan zal nu aangesproken moeten worden, en hoe langer de oorlog in China duurt, hoe erger, dat wordt. Uit Chineesche bron is gemeld, dat er reeds verscheidene duizenden manschappen van het Kwantoengleger uit Mantsjoekwo naar de fronten in China worden gediri geerd. Dat lijkt ons voorloopig niet waar schijnlijk. De toestand zou al heel benard moeten zijn, als men te Tokio tot dergelijke maatregelen zijn toevlucht zou nemen. Het Kwantoengleger toch 400.000 man) is samengesteld uit de beste Japansche troe pen en werd naar Mantsjoekwo gezonden, om een krachtig bolwerk te vormen tegen een eventueel optreden van het Russische leger in Siberië. Men zal zonder meer be grijpen, dat Japan er niet licht toe over gaat, dat bolwerk als 't ware te sloopen. Sovjet-Rusland is Japan's gevaarlijkste vij and, en de laatste maanden heeft de Rus sische regeering de garnizoenen langs de grenzen van Mantsjoekwo voortdurend uit gebreid. Daarin ziet Tokio uiteraard een bedreiging en met het oog daarop zal de Japansche regeering te minder lust gevoe len, deelen van het Kwantoengleger naar China te sturen. Men maakt zich te Tokio bovendien zor gen over den materieelen steun, welke Rus land in, steeds grooter mate aan China ver strekt. De vorige week heeft de Japansche ambassadeur te Moskou daartegen een pro test moeten indienen. Deze materieele steun bestaat voornamelijk uit vliegtuigen. Zoo als men weet, heeft Litwinof, de volkscom missaris van buitenlandsche zaken, het pro test tamelijk bot van de hand gewezen. In de eerste plaats zou Rusland, indien het materiaal en vrijwilligers leverde, niets an ders doen, dan wat de Volkenbnod heeft aanbevolen. Bovendien kon Litwinof op de aanwezigheid van een groote Duitsche militaire missie in Hankau wijzen, die daar toch zeker ook niet uitsluitend propaganda zal maken tegen de Komintern en als ve nijnig slot liet hij den Japanschen ambas sadeur weten, dat het Japansche protest hem heelemaal onbegrijpelijk was, omdat, volgens de officieele Japansche mededee- lingen daaromtrent, in het geheel niet van een oorlog met China gesproken mag wor den, doch van „eenige incidenten". Dit scherpe antwoord zal Tokio te den ken hebben gegeven. Indien Japan niet zoo veel tegenslagen had, zou het zonder den minsten twijfel, veel zachtzinniger uitge vallen zijn. Moskou kent Japan's moeilijk heden, Moskou beseft, hoe bevreesd men zich te Tokio maakt over eventueele ver wikkelingen aan de grenzen van Mantsjoek wo. Litwinof kon het zich uit hoofde van deze wetenschap veroorloven, zulk een snauwend antwoord te geven. Men zal dat begrepen hebben te Tokio. Oorspronkelijke detective-roman door John Simson. 1). Somber, zwijgend, lag daar het slot Gotheborgh, massaal en grootsch, imponee rend door forschheid en fierheid, het sym bool van kracht onzer voorvaderen. Eeuw na eeuw had de oude burcht ge trotseerd. Zij had krijgers gezien, gewapend met lans en speer, ridders in harnassen en maliënkolders. Oorlogen hadden gewoed rondom de vesting: meermalen was zij het middelpunt geweest van bloedige botsin gen, meermalen was zij bestormd en be schoten, getuige de vele kogels, die in haar dikke muren zaten ingeroest. Gotheborgh overleefde dit alles. Hier en daar werd zij gerestaureerd, sommige dee len werden vernieuwd, maar Gotheborgh bleef Gotheborgh, een machtig bouwwerk, de zetel der graven van dien naam totdat de wereldoorlog kwam. Deze spaar de weliswaar de burcht, maar slokte het vermogen op van graaf Winnifred van Gotheborgh, de laatste afstammeling uit het eens zoo roemruchte geslacht. Hij kon het slot niet langer bewonen. Jarenlang stond het leeg. Toen kwam het onder den hamer en werd bij opbod verkocht aan Karl Messing, een in den oorlog rijk ge worden groenteboer, terwijl graaf Winni fred, bevrjjd van zijn schulden en van zijn erfelijk goed, voorloopig zijn intrek nam in een hotel. Later zou hij veel gaan reizen. Karl Messing stond niet slecht bekend, Begonnen in een kelder, waar hij slechts Regeering Iioen. vraagt nog 30 mil- Bij de Tweede Kamer is door de regee ring een wetsontwerp ingediend tot ver hooging van het zevende hoofdstuk b der rijksbegrooting voor het dienstjaar 1938. De memorie van toelichting luidt: Bij de wet van 2 Juli 1934 werd voor werkverruiming een crediet toegestaan van 60.000.000, welk bedrag bij de wet van 1 Augustus 1936 werd verhoogd met 6.300.000 en dus gebracht op 66.300.000 en bij de wet van 22 April 1937 werd ver hoogd met 33.700.000 waardoor het der halve kwam op 100.000.000, welk bedrag practisch ten volle geblokkeerd is. Van "het bedrag was op 1 Februari 1938 aan de betrokken instanties uitbetaald een bedrag van rond 40.000.000. Hierbij zij opgemerkt, dat een aanmerke lijk hooger bedrag is verwerkt, aangezien van de werken, welke voor de eerste maal zijn opgeleverd, de onderhoudsterrrujnen zijn ingehouden, terwijl bovendien de kos ten van administratie e.d. van dengene, die hulp van het werkfonds ontvangt, eerst na beëindiging van het werk worden uitbe taald. Voorts kan hieraan nog worden toege voegd, dat de werken in uitvoering reeds verder zijn gevorderd dan de betalingen zouden doen vermoeden. Dit houdt verband met de termijnen van betaling, welke door de betrokken instanties soms geruimen tijd na den verstreken termijn het werkfonds in rekening worden gebracht. Op grond van deze beschouwingen kan het verwerkte bedrag op ca. 50.000.000 worden gesteld. Nog een belangrijk aantal plannen is in onderzoek, waarvan in ieder geval een groot gedeelte voor financiering ten laste van het werkfonds in aanmerking komt. Dien tengevolge is de regeering te rade gewor den een nieuw crediet van 30 millioen aan te vragen. Welke plannen uit het nieuwe crediet zul len worden gefinancierd en voor hoe lan gen tijd dat nieuwe crediet zal kunnen strekken, kan niet bij voorbaat worden aan gegeven. Wel kan worden opgemerkt, dat het aangevraagde crediet in hoofdzaak zal worden bestemd tot bestrijding van de kos ten van rijkswerken en werken van andere publiekrechtelijke lichamen. Zooals uiteengezet in de memorie van toelichting van het wetsontwerp tot ver hooging van het crediet tot 100.000.000, zal slechts bjj uitzondering door het ver- keersfonds een beroep op het werkfonds worden gedaan. Ten behoeve van de bestrijding der jeugd werkloosheid is eveneens een beroep op het werkfonds gedaan. Al stuit bij de voorbereiding der werken het werkfonds telkens op zeer groote moei lijkheden, zoo van financieelen alsvantech- nischen aard, toch blijft de regeering er naar streven, de werkzaamheid van het werkfonds met grooter kracht voort te zet ten, opdat de nog steeds heerschende groote werkloosheid, mede door opvoering van het aantal arbeiders, werkzaam bij werkfonds- werken, binnen het raam der financieele mogelijkheden zooveel mogelijk wordt be streden. In verband daarmede is tot uitbreiding van de outillage van het werkfonds met twee ingenieurs en administratief personeel besloten. Het thans aangevraagde crediet acht de regeering noodzakelijk voor de versnelde uitvoering. Indien mocht blijken, dat dit crediet onvoldoende is voor de financiering van economisch verantwoorde plannen, zal de regeering een nieuw crediet aanvragen. PROVINCIALE ZEEUWSCHE VEREENIGING VOOR VREEMDELINGENVERKEER Zaterdagmiddag vergaderde de Provin ciale Zeeuwsche Vereeniging voor Vreem delingenverkeer in de kleine bovenzaal van de Vergenoeging te Middelburg onder voorzitterschap van mr. J. Moolen- b u r g h. Deze heette alle afgevaardigden der aangesloten V.V.V.'s welkom en hoop te dat alle vereenigingen hun krachten zullen beschikbaar stellen voor een goed seizoen. Het maken van mooie plannen is goed, maar de uitvoering laat wel eens te wenschen over. Spr. erkent, dat vele druk bezet zijn, maar het is toch zoo noodig. Speciaal verwelkomde spr. den heer C. A. van Woelderen, die aanwezig was als lid van het hoofdbestuur van de A.N.V.V. Het verheugde spr. ten zeerste, dat Vlis- singen thans aanwezig is in tegenstelling met vorige jaren en men daar nadat er reeds jaren op was aangedrongen tot aan sluiting bij de Prov. vereeniging besloot. Spr. heette den afgevaardigde van Vlissin- gen, den heer J. L. Verhagen welkom, en hoopte, dat Vlissingen krachtig zal mede werken en wees er op, dat het voor een groot deel te danken is aan den heer Van Woelderen, eere-voorzitter van de Vlis- singsche V.V., dat het tot aansluiting kwam daarvoor komt hem ook hartelijken dank toe. De heer Van Woelderen, zeide dat Vlissingen een krachtige V.V.V. rijk is. De A.N.V.V. heeft een nieuwen directeur en mede door diens toedoen kwam het tot eene reorganisatie. Daarbij is aansluiting der provinciale Vereenigingen zeer ge- wenscht, te meer omdat de regeering ook ernstige plannen heeft tot steun door sub sidies. Spr. wenscht de Provinciale Vereeni ging het beste toe. De heer Verhagen zeide, dat er geen reden is om terug te treden in het verleden en na te gaan waarom Vlissin gen niet eerder toetrad, maar wel kan hij mededeelen, dat het huidige bestuur z.h.s. daartoe besloot. Men moet z.i. niets na laten om den ketting zoo sterk mogelijk te doen zijn. Jaarverslag. De secretaris, de heer G. Houteka merbracht vervolgens het jaarverslag over 1937 uit. Daaruit bleek, dat het aan tal aangesloten plaatselijke V.V.V.'s ge lijk bleef nml. 17, terwijl ook het aantal begunstigers vrijwel even groot bleef. Ge hoopt wordt op toename, elke bijdrage zal het bestuur dankbaar aanvaarden. Erken telijk is het bestuur voor de subsidies van verschillende verkeersorganisaties en ge meentebesturen en in het bijzonder brengt spr. een woord van dank aan de Kamers van Koophandel te Middelburg en te Ter- neuzen. Met weemoed maakt de secretaris mel ding van het overlijden van het bestuurslid L. Duvekot te Vrouwenpolder, die de Ver eeniging zoo'n goed hart toedroeg. Er verscheen een nieuwe oplaag van „Naar en Door Zeeland", terwijl niet min der dan 10.000 exemplaren gedrukt zijn van een nieuwen folder in vier talen, die keurig verzorgd alom zeer groote belang stelling trok. Uitgaven in de Engelsche en Fransche taal van „Naar en door Zeeland" is een dringende eisch, doch de stand van de kasmiddelen verhindert hieraan uitvoe ring te geven. In Zwitserland is gebruik gemaakt van door de vereeniging toegezonden foto's en lantaarnplaatjes. Actie werd in New York gevoerd voor het bezoeken van Zeeland door Amerikanen, die ons land bezoeken en het bestuur meerft te mogen aannemen, dat de komst van Amerikanen in Mei a.s. naar Zeeland aan die actie niet vreemd is. Eene Amerikaansche dame werden bij het ne- aardappelen verkocht, had hij het door tal van gelukkige in- en verkoopen tot het be zit van een eigen winkel gebracht, waar hij nu ook groenten te koop aanbood. Voor- deelige speculaties hadden daar den grond slag van zijn fortuin gelegd. Steeds had hij zich opgewerkt met een stoutheid en een vermetelheid zonder weerga, tot dat hij eenige slordige millioenen bij elkaar ge- tooverd had. Toen kocht hij het kasteel Gotheborgh en ging daar deftig wonen met vrouw en kroost, bestaande uit drie zoons. Men keurde dit sterk af. Algemeen was men van oordeel, dat de Messings daar niet thuis hoorden en men beklaagde het mooie slot, waar de oude grafelijke sfeer, die er zoovele eeuwen geheerscht had, voortaan met voeten zou worden getreden, terwijl de geheele inrichting, die zoozeer met oudheid verknocht was, moest plaats maken voor nieuwere gedachten. De groote ridderzaal waar eens jongleurs en minstreels hun kun sten hadden vertoond, werd omgetooverd tot een moderne dansgelegenheid. De gra felijke vertrekken, waar vroeger de vasal- len plachten te onderhandelen met hun leenheer, werden zalen van pleizier, waar groote partijen zouden worden gegeven. In de stallen, waar eens paarden stonden te trappelen, om brieschen en snuivend voor de sjeezen te worden gespannen of door ridders te worden bestegen, werd de oude stallucht verdrongen door benzinedampen, terwijl het groote voorplein, waar destijds de jachtstoet werd geformeerd en de rid derspelen werden gehouden, geheel gepla veid werd, om het af- en aanrijden van auto's te vergemakkelijken. Dit alles deed het kasteel geen goed. Het was, als weergalmden dagelijks wanklan ken binnen zijn dikke muren, wanklanken, (Ingez. Med.) die tot ver in den omtrek zouden worden gehoord. Men fluisterde, dat het oude slot de veranderingen niet duldde en zijn nood klaagde. Alom ging Gotheborgh over de tong. Spookverhalen uit het grijze verleden werden levendig rondverteld. Herinneringen aan de heksenprocessen, herinneringen aan de brandstapels, die eens hun vlammen uit sloegen op het voorplein, herinneringen aan de schaduwen en schimmen van afgestor ven geesten in de duistere onderaardsche kerkers van het kasteel werden opgera keld. Dat vonden de Messings heelemaal niet prettig: zoo dikwijls hun iets ter oore kwam huiverde ze even. Zij waren voor geen kleintje vervaard, maar van spoken en geesten moesten zij toch niets hebben. Niettemin klaagden zij nooit en stoorden zij zich aan niets. Zorgeloos en ongedwon gen leefden .zij voort op het kasteel, als muizen in een vreemd pakhuistotdat op zekeren dag Karl Messing, de baas zelf niet op het appèl verscheen. Dat was vreemd! Een zekere onrust bij vrouw en kroost viel niet te loochenen. Zij staken de hoofden bij elkaar, met als resultaat, dat de politie onmiddellijk van een en ander in kennis werd gesteld. Dinsdagmorgen half tien. Commissaris Feldslag nam het bericht persoonlijk aan: Karl Messing van kasteel Gotheborgh werd vermist en zijn opspo ring dringend verzocht. Hij gaf dit bericht dadelijk door aan den officier van justitie mr. Bos van Landhof, die op zijn beurt zich telefonisch in verbinding stelde met zijn in- tiemen vriend, den detective Denkers Diep- land, wien om zijn veelvuldige prestaties den bijzonderen titulairen rang verleend was van onbezoldigd hoofd-inspecteur van politie. Voor 227,40 's-jaars verzekert 30-jarige ƒ6000,- kapit aal na 35 jaar plus ƒ1200,— rente bij overlijden (Ingez. Med.) men van fotografische opnamen verschil lende inlichtingen gegeven, terwijl eene journaliste uit Hollywood, die korten tijd in Zeeland zou doorbrengen en bij een Engelsch sprekende familie te Kloetinge onder gebracht werd twee maanden bleef en Zeeland naar alle zijden doorkruisten. Men verwacht nu binnenkort gedrukte re sultaten van dat bezoek. Door tusschen- komst van het bestuur kregen tal van lees gezelschappen in Zeeland uitgaven op Toe ristisch gebied in bezit, ter circulatie onder de leden. Door verscheidenen van deze wordt dit zoo op prijs gesteld, dat ze donateur van de Vereeniging werden. Een voorbeeld ter navolging. Tot spijt van het bestuur konden de N. S. geen vrijheid vinden te voldoen aan het verzoek om goedkoope week-end-retour-kaarten in te stellen. Het bestuur zit niet stil om Zeeland naar voren te brengen en de noodige be langstelling er voor op te wekken. Het zal dit ook dit jaar weer doen. Het rekent daarbij op aller steun en vlotte medewer king. Dan alleen toch is vruchtdragende arbeid mogelijk, waarvan Zeeland in zijn geheel en elke VVV afzonderlijk de vruch ten zal plukken. Het bestuur onderschrijft geheel het sym pathieke artikel van den heer Elout in het „Domburgsche Badnieuws" van 10 Juli '37 waarin de schrijver betoogt, dat men niet te angstvallig aan zijn eigen pa rochie moet vasthouden, maar op ruime en breede schaal het Toerisme in Zeeland moet bevorderen. Het verslag werd goedgekeurd, evenals dat van den penningmeester, den heer J. A. Eekhout, aangevende in ontvang f 689 en in uitgaaf f 644, alzoo een goed slot van f 45. In de commissie tot het nazien der re kening over 1938 werden benoemd Dom burg, Vere en Vrouwenpolder. Herkozen of gekozen werden de volgen de bestuursleden: R. Gerritsen te Zierik- see; J. Risseeuw te Groede; J. L. Dreg- mans te Koudekerke; W. A. van Poppel te Hulst; Van Hekke te Vrouwenpolder; C. Ie Nobel te Cadzand; J. Duerinck te Terneuzen en F. van de Velde te Vlissin gen. Voor zoover aanwezig namen de heeren de benoeming of herbenoeming aan. Aan de orde kwam daarop het voorstel tot aansluiting van de Provinciale Vereeniging bij de A.N.V.V. De voorzitter lichtte de groote wensche- lijkheid van die aansluiting toe en zeide, dat de tegen prestatie is 5 van de con tributie. De vergadering vereenigde zich z.h.s. met dit voorstel en had daarvoor den dank van den heer Van Woelderen als hoofdbestuurslid te incasseeren. Een zeker zee,r belangrijk punt was dat inzake dat van de Propaganda voor het a.s. seizoen. De voorzitter bood de aanwezigen een proef aan van het „Stempelboekje voor den Zeeland-tocht." In dit boekje komen foto's en een korte beschrijving voor van alle plaatsen in Zeeland, waar een bij de Provinciale Vereeniging aangesloten V. V. V. bestaat. Er is bij iedere plaats gelegen heid voor het doen plaatsen van een stem pel ter gemeentesecretarie voor Vlis singen op het politiebureau waaruit blijkt, dat de bezitter van het boekje, dat op naam wordt gesteld, daar geweest is. Een duidelijk kaartje geeft rood onder streept de plaatsen aan, waar de V. V. V.'s gevestigd zijn en waar dus „gestempeld" kan worden. Voor degenen, die van het boekje ge bruik maken zijn prijzen als een Zeeland „Kom dadelijk bij je!" zei deze en ver scheen nog geen tien minuten later op het paleis van justitie. „Maar Landhof, wat vertel je me daar nu? Is Karl Messing er vandoor, die ouwe aardappel-poter? Toch niet in zeven sloo- ten tegelijk geloopen?" „Ik weet het natuurlijk niet, Daddy", zei de,officier lachend. „Maar dat lijkt mij niet waarschijnlijk. Iemand, die uit een aard appel-kelder kruipt en zich opwerkt tot in een oud grafelijk slot, zal toch zeker wel beter uit zijn oogen kijken! Maar ja, hij is in ieder geval als vermist aangegeven met verzoek hem zoo spoedig mogelijk te willen opsporen". Daddy had intusschen een cigaret opge stoken en een gemakkelijken stoel uitge zocht. „Daddy!" Dezen naam dankte de detective aan de eerste lettergrepen van Denkers Diepland. De officier had dit uit gevonden en zijn vriend aanvankelijk „Dad dy long leggs" genoemd, hetwelk zeer toe passelijk was, want Denkers Diepland had inderdaad bijzondere lange beenen, die hij nu bedaard over elkaar sloeg. „Ken jij kasteel Gotheborgh?" vroeg hij. „Laat eens zien! Vroeger, toen graaf Winnifred er woonde, moet ik er een en kele maal geweest zijnmaar dat ik het kasteel daarom ken, neen, dat durf ik niet te zeggen". „Ik ken het ook niet", bekende Daddy. „Maar ik heb er wel veel van gehoord. Het moet een prachtig slot zijn. En er zweven allerlei fantastische legenden omheen. Dat vind ik drommels interessant. In mijn ver beelding zie ik al oeroude, onderaardsche grotten en holen, geheimzinnige deuren en paneelen, verborgen trappen en gangen, nissen en spelonken, overal waar je ze niet trip, een K.L.M.-vlucht e.d. beschikbaar. Bij de bespreking van dit boekje bleek wel, dat alle aanwezigen in principe er mede accoord gaan. Het was echter de heer Gunning, die het eerst een opmer king maakte en wel, dat men voor de Be- velanden, alleen Goes onderstreept heeft en als stempelplaats heeft aangewezen, ter wijl er geen afzonderlijke V.V.V. voor Goes bestaat, maar er een is voor geheel Zuid en Noord-Beveland. Deze eilanden omvat ten meer belangrijke vreemdelingenplaat sen en dan denkt spr. o.a. aan Ierseke. De V o o 'r z. zeide, dat voor een vol gend jaar te overwegen is meer plaatsen aan te geven, maar waar is in deze de „grens?" De Secretaris zeide, dat voor dit jaar het niet meer mogelijk is het kaartje, dat een cliché is, te wijzigen, maai er is nog wel plaats in de tekst om bijv. Ierseke in het kort te noemen. De heer Gunning hield vol, dat de Vereeniging op de Bevelanden toch wel een ander karakter heeft dan de plaatse lijke vereenigingen. De heer Verhagen, Vlissingen, adviseerde de plaatsen met aangesloten vereenigingen te onderstrepen, maar an dere belangrijke plaatsen hij denkt bijv. aan Sluis en Oostburg even aan te stippen. Ook zou spreker in overweging willen geven de doelstelling der Prov. Vereeniging in het boekje op te nemen en gaarne nog iets meer van Vlissingen ver melden. De V o o r z. meende, dat het doel der vereeniging toch wel reeds duidelijk is. Aanvullingen en wijzigingen in de tekst kunnen, voor zoover er plaats is en spoe dig worden opgegeven, nog aangebracht worden. De Secretaris bepleit de wen- schelijkheid, dat vele mede helpen door inlegbaadjes in hun correspondenties de aandacht te vestigen op de stempelboek- jes. Dit kan ook geschieden door kaartjes op de kamers in hotels en pensions. Als de eene hand de andere wascht, dan worden zij beide schoon. Het is gewenscht, dat nog meer prijzen beschikbaar worden gesteld. De heer Verhagen, Zoutelande, wees op de wandeltochten van den A.N.W.B. en vroeg of die ook niet naar Zeeland kunnen komen. De secretaris kon mededeelen, dat dit het geval zal zijn. Rondvraag. De heer Van Woelderen wees er als lid van de Commissie voor Noordzee badplaatsen thans op, dat deze commissie zal worden gereorganiseerd. O.a. zal de sa menstelling over de plaatselijke V.V.'s loo- reinigt alles! OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN V6Z-0311a (Ingez. Med.) verwacht, alles omgeven met een waas van mystiek. Daar zie ik dan de afgestorven geesten van de oud-grafelijke familie rond waren. In donkere hoeken en gaten houden zij zich schuil, terwijl een niet te misken nen ergernis op hun schimachtige gezich ten te lezen staat. Zij zinnen op wraak. Telkens schieten zij te voorschijn om de in triganten schrik aan te jagen, en dan op eens met zijn allen werpen zij zich op Karl Messing en sleepen hem weg, weg uit hun domein „Maar Daddy", viel Landhof opeens in de rede, „lijkt het je niet veel aannemelij ker, dat Karl Messing eenvoudig de plaat gepoetst heeft? Wie weet, waarheen en waarom? Misschien wel, om eens een tijdje uit de huiselijke zorgen te zijn!" „O zeker! Dat is veel waarschijnlijker. Maar kun jij nu niet eens even je verbeel ding laten spreken? Zegt het jou niets, dat juist Karl Messing verdwenen is, Karl Messing, een heel alledaagsche persoonlijk heid, die het aangedurfd heeft, om een oer oud geslacht uit zijn erfelijk goed te ver drijven, en die alle traditie, verbonden aam het slot Gotheborgh, heeft verpletterd?" „Het is wel vreemd", gaf Landhof toe. „Toch kan ik nog niet geheel met je mede- voeien. Dat neemt niet weg, dat ik dat oude slot wel eens zien wil. Wat zou je er van zeggen, als wij er maar eens heen gin gen om er ons licht op te steken?" „Bewonderenswaardig pracht-plan", vond Daddy, „encommissaris Feldslag is na tuurlijk ook van de partij". (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5