föwtrïttctule
MIDDELBURGSCHE COURANT
B MODERNE HOEDEN
IN MARINE BLAUW EN WIT.
(&GOESCHE COURANTE
De volksstemming in Duitschland
IATERIK
De N. R. C. over de
Zegam-zaak.
BINNENLAND.
Niet Sterk.
In het geheele Rijk 99 pCt, in Oostenrijk
993U pCt. van het aantal stemmen met „ja"
uitgebracht.
KIJKT U?
WIJ ETALEEREN!
MIDDELBURG
WEERBERICHT.
Dagblad. Uitg. N.V. De Middelburgsche Crt.
Bureaux: te MIDDELBURG: St. Pieterstr.28,
Telefoon Redactie 269, Administratie 139;
te GOESTurfkade Tel. 17. Postgiro 43255.
Abonnementsprijs voor Middelburg en Goes
f 2.30, elders f 2.50 per kwartaal. Week
abonnementen in Middelburg en Goes 18 ct.
NUMMER 85. TWEE BLADEN. MAANDAG
11 APRIL 1988. EERSTE BLAD. 181e JAARG.
Advertentiën 30 ct per regel, ingezonden
mededeelingen 60 ct p. r. Bij contract lager.
Tarief op aanvraag. Familieberichten en
dankbetuigingen minimum f 2.10. „Kleine
Advertenties", max. 6 regels, 75 cent, bij
vooruitbetaling. „Brieven, of adres bureau
v. d. blad" 10 ct extra. Bewijsnummers 5 ct.
In het aan zijn eigenlijke requisitoir in
de zaak-Vermeulen voorafgaande requisi-
toirtje tegen de Middelburgsche Courant
heeft de Officier van Justitie ons het vol
gende ten laste gelegd:
1. Schuld, althans medeplichtigheid, aan
het wekken van een publieke belangstel
ling voor deze zaak, „die ver is uitgegaan
boven hare proporties";
2. Het terugbrengen, althans het wek
ken van den schijn daarvan, der onderha
vige zaak „tot een peuleschilletje";
3- Het opnemen van „uitlatingen" welke
er op wezen, dat ze kwamen „van den
verdachte of de verdediging."
Hoewel gehandicapt door den regel,
waaraan ook wij ons thans zullen houden,
dat de Nederlandsche pers niet schrijft
over een rechtzaak, zoolang zij sub
judice is, moeten wjj ons tegen hetgeen
de Officier van Justitie ons ten laste
legt, toch onmiddellijk te dezer plaatse
verweren.
Vooraf ga deze algemeene opmerking.
Het goede Nederlandsche journalistieke
gebruik, niet te schrijven over een recht
zaak, zoolang deze nog aan het oordeel
van den rechter onderworpen is, dient al
dus verstaan te worden: dat de courant
zich onthoudt van, al dan niet emotioneele
beschouwingen, van het schrijven
van waardeeringsoordee-
1 e n bevattende opstellen, welke, recht
streeks dan wel door het vormen van een
positief of negatief geladen pubKeke at
mosfeer, den rechter in zijn overwegingen
en zijn oordeelsvorming naar deze of gene
zijde zouden kunnen beïnvloeden.
Maar daarmede houdt het dan ook op. Er
is geen sprake van, dat de publicatie van
feiten, noch van, al dan niet „open
bare", op den procesgang betrekking heb
bende stukken, onder deze zelf
opgelegde én algemeen-aanvaarde publica
tie-onthouding mede zoude vallen! Integen
deel, daartegen bestaat onder behoorlijke
journalisten, bij ons weten, geenerlei be
zwaar.
Wat nu de punten der tenlastelegging
zelf betreft:
1. Het is de taak eens nieuwsblads, be
langwekkend nieuws te brengen aan zijn
^arnaar terecht uitziende lezers. Wij
hebben dat in dit geval gedaan, en, voor
zoover ons bewust, met inachtneming van
de grens tusschen het streven naar goede
nieuwsgaring en sensatiefabricage. Indien
de door ons gepubliceerde feiten
een bijzondere belangstelling hebben ge
wekt, dan ligt dat niet aan de courant, die
ze publiceerde, maar aan de feiten zelve.
Het is trouwens, in meer algemeenen zin
beschouwd, de vraag, of feiten in staat
zijn een belangstelling te wekken die bo
ven derzelver proporties uitgaat; zoo ja,
dan zijn in elk geval deze feiten daarvooi
zelfs aansprakelijk te stellen, niet het me
dium waardoor ze slechts bekend gemaakt
werden.
2. Het tweede punt schijnt ietwat in
strijd met het eerste. Hoe kunnen wij in
eenen een belangstelling wekken „ver bo
ven de proporties" en wel door het schrij
ven van een artikel „waarin de zaak tot
een peuleschilletje wordt teruggebracht?"
Maar: was dit laatste dan niettemin wel
licht onze bedoeling? Hoezeer ons de vin
gers jeuken: hier past een (tijdelijk) zwij
gen. Quod licet Jovi, non licet bovi; moet
de officier van justitie in zijn requisitoir
?l1.?1mwon(^en..van 2 ij n opvattingen doen
blijken, w ij moeten hieromtrent voor-
loopig, zwijgen.
3. Rest dus nog het derde punt.
Hier moeten wij echter spreken. Men
zou namelijk den indruk kunnen krijgen
uit de samenvatting van dit deel van het
geen de Officier van Justitie zeide, dat de
verdachte, of diens raadsman, zich tot ons
blad gewend had, teneinde het bewuste ar
tikel opgenomen ïe krijgen en aldus ze
keren invloed uit te oefenen.
Dit nu, wij moeten het hier zonder eenig
voorbehoud verklaren, is in geen enkel op
zicht het geval geweest. Het initiatief is
in dezen geheel van ons uitgegaan; wïj heb
ben getracht, op zeker oogenblik, aan de
weet te komen in welk stadium de zaak-
Vermeulen zich bevond; wij zijn daarin,
langs rechte wegen, geslaagd, en het re
sultaat is geweest een sober, geheel op de
authentieke stukken berustend, relaas van
den feitelijken toestand op dat oogenblik.
Misschien heeft dat de belangstelling on
zer lezers gehad; dat heeft dan niet aan
ons gelegen, althans niet aan onze wijze
van voordracht, nog minder aan eenigerlei
„uitlating" of opmerking of commentaar
onzerzijds, want zoo iets zal men in geheel
dat bericht vergeefs zoeken.
Dat is alles.
Tenslotte nog deze opmerking.
tegfa °nsb lad gerichte stukje re
quisitoir lijkt ons niet sterk. En ook niet
geheel ter zake dienende.
1...D.e taa^ va" een officier van justitie
lykt ons te zijn: steekhoudende tenlaste
leggingen opstellen en scherpzinnige rake
requisitoiren houden.
Onze taak als nieuwsblad is: nieuws te
brengen aan onze daarnaar dorstende le
zers. Nieuws, hetwelk berust op goede in
formatie, nieuws, hetwelk in overeenstem
ming met de werkelijkheid is.
Dat hebben wij in dit geval, meenen we,
gedaan.
Hééft dat niettemin e enige sensatie ver
wektmen zoeke de oorzaak daarvan
daar, waar zij ligt: bij de feiten. Niet bij
de courant, die ze, sober slechts relateerde
Perskroniek.
Het Zondagochtendblad van de NieuWe
Rotterdamsche Courant bevat een zeer uit
voerig artikel van haar Zeeuwschen corres
pondent over de Zegam-Imperial-zaak.
Het vele hetwelk zich in dezen reeds af
speelde, en hetwelk (o.a. in ons blad na
tuurlijk) in uitvoerige verslagen en berich
ten over jaren verspreid ligt, wordt hierin
als volgt historisch overzien.
„De gemeente Vlissingen en een aantal
plattelandsgemeenten op Walcheren, wer
den sedert 1880 van gas voorzien door de
Imperial Continental Gas Association, die
in het verleden in vele andere gemeenten
hier te lande deze taak heeft verzorgd. Op
1 Juli 1935 liep de concessie voor Vlisisngen
af, en de reeds in 1934 aangevangen onder
handelingen tusschen het gemeentebestuur
van Vlissingen en den Nederlandschen ver
tegenwoordiger van de Imperial over de
voorwaarden voor een nieuwe concessie,
leidden niet tot een resultaat. Op advies
van haren technischen adviseur, ir. Sissing,
stelde Vlissingen zich toen in verbinding
met de directie van de Ned.-Indische Gas
maatschappij te Rotterdam. Deze onder
handelingen hadden een zeer vlot verloop;
de gemeenteraad hechtte zijn goedkeuring
aan het plan tot stichting van een N.V., die
de gaslevering aan Vlissingen en omstre
ken zou behartigen, en waarvan Vlissingen
en de Ned.-Indische Gasmaatschappij de
aandeelhoudsters zouden zijn.
De Imperial, die zich haar oude taak
uiteraard niet gaarne door de nieuwe N.V.
zag ontnemen, stelde pogingen in het werk
om de N.V. de benoodigde goedkeuring
van Ged. Staten te doen onthouden, en door
een geheel nieuwe aanbieding ter tafel te
brengen trachtte zij alsnog voor de conces
sie in aanmerking te komen. Deze wending
leidde evenwel tot een volkomen breuk tus
schen Vlissingen en de Imperial. Daar Ged.
Staten van oordeel waren, dat de nieuwe
N.V. haar taak mettertijd tot ver buiten de
stad Vlissingen zou vinden, achtten zij het
beter, dat de provincie in de N.V. de plaats
van Vlissingen overnam. Van de aandeelen,
vertegenwoordigende een waarde van
800,000, trok de provincie de meerderheid,
3/5, tot zich, doch droeg er 25 van aan Vlis
singen over. De Ned.-Indische Gas-maat-
schappij nam voor 320.000 in het kapitaal
deel. Voor het afstaan van haar plaats en
bij wijze van tegemoetkoming in de winst
derving, ontving Vlissingen 300.000.
Na oprichting van de Zegam kwam de
vraag aan de orde, hoe zij de gasvoor-
ziening zou verzorgen. Er werd gedacht
over het stichten van een geheel nieuwe
fabriek, waarvoor Vlissingen in de nabij
heid van het vliegveld terreinen beschik
baar stelde. De Imperial, die, door het ver
loren gaan van Vlissingen als afzetgebied,
haar bedrijf uitsluitend voor de levering
aan de buitengemeenten niet in gang kon
houden (alleen aan retributie voor haar
leidingen in gemeentegrond zou ze per jaar
aan Vlissingen rond '23.000 hebben.moeten
betalen), bood de Zegam haar fabriek te
koop aan. Men werd het eens; voor
720,000 werd de Zegam eigenaresse van
de installaties, waarmee van 1880 af de gas-
voorziening was verzorgd.
Gedurende de onderhandelingen met de
Imperial kwam natuurlijk ook de over
neming van het personeel ter sprake, en
in verband daarmede de pensioenregeling
voor dat personeel.
Van de zijde der Imperial werd erop ge
wezen, dat er tusschen haar en het perso
neel ten aanzien van de pensionneering
geen enkele regeling bestond. Als men den
genen, die na 25 dienstjaren den 60-jarigen
leeftijd bereikten, een regelmatige uitkee-
ring placht te geven, dan was dat te be
schouwen als een gunst. Het nieuwe bedrijf
kon dus ten aanzien van de pensioenen
van het personeel, dat gemiddeld 50 jaar
telde, ook moeilijk eenige verplichting op
zich nemen. Het personeel, dat altijd op een
verzorgden ouden dag had gerekend, dreig
de van de overneming der gasvoorziening
de dupe te worden. Toen het personeel van
de Imperial zijn ontslag-aanzegging had
ontvangen, gingen de personeelbonden zich
echter met de pensioenskwestie bemoeien,
en behalve met de Zegam pleegden zij over
leg met het gemeentebestuur van Vlissin
gen, dat in de toekomst met toenemende
armenzorg werd bedreigd. Hieruit vloeide
een overeenkomst voort, waarbij de Zegam
voor haar rekening nam een pensioen,
overeenkomstig 2/3 van het aantal dienstja
ren, dat het door haar over te nemen per
soneel in dienst van de Imperial had door
gebracht.
Daar men tijdens de besprekingen over
deze aangelegenheid, n.l. uit oude adverten
ties, waarin de Imperial personeel had op
geroepen, en uit een mededeeling van den
vertegenwoordiger van deze maatschappij
aan het gemeentebestuur van Vlissingen,
den indruk kreeg, dat de Imperial met
haar personeel wél een pensioen-regeling
zou hebben gehad, verbond de Zegam aan
het verkrijgen van haar pensioenregeling
de voorwaarde, dat het personeel zijn voor
malige werkgeefster voor het pensioen over
dé jaren, in dienst van de Imperial doorge
bracht, in rechten zou aanspreken.
De leden van Provinciale Staten ken
den deze voorwaarden, waar
onder de in oprichting zijnde Zegam be
reid was het nog niet pensioen-rijpe perso
neel van de Imperial in dienst te nemen,
en men kantte zich niet tegen het feit, dat
het personeel voor het verwerven van een
dienstverband en voor het verkrijgen van
de boven omschreven pensioengarantie, als
tegenprestatie zou trachten met alle ten
dienste staande rechtelijke middelen de
rechten te verkrijgen, waarop de rechts
kundige adviseurs van de Zegam en van de
Vriendelijkheid tegenover een min
dere is een bewijs van beschaving.
personeelbonden meenden, dat het aan
spraak kon maken.
Het lagere personee1 verklaarde zich be
reid op kosten van de Zegam te procedee-'
ren; de directeur van de fabriek kreeg van
de Imperial direct een zoodanige toezeg
ging dat hij aan de actie niet behoefde deel
te nemen; de boekhouder weigerde te pro-
cedeeren. Hij werd echter toch in het nieu
we bedrijf opgenomen.
Het personeel van de Zegam sprak de
Imperial dus in rechten aan, voor den kan
tonrechter te Middelburg zouden als ge
volg hiervan eerlang 100 zaken dienen.
Doch alvorens deze molen van het recht
ging malen, legde de Raadsman der betrok
kenen, denkende aan de moeilijkheden, die
na eventueele toewijzing van de aanspra
ken het verkrijgen van de gelden der in
Engeland gevestigde maatschappij konden
opleveren, beslag op de koopsom der fa
briek. Later is dit bedrag door de Imperial
vervangen door een borgstelling, groot
'550,000 bij de Amsterdamsche Bank.
De kantonrechter wees den rechtzóeken-
dèn de vordering niet toe, en omdat de
Imperial voor de rechtbank een proefpro
ces, dat de kosten aanmerkelijk lager had
gehouden, weigerde, moest ook de Middel
burgsche rechtbank over circa 100 vrijwel
gelijksoortige vorderingen beslissen. Toen
ook deze instantie een vonnis had gewe
zen, dat in het nadeel van het personeel
uitviel, geraakte de Zegam wederom in het
midden der Zeeuwsche belangstelling, en
vooral toen bekend werd, dat van cassatie
werd afgezien, en in het vonnis werd be
rust, sloeg de fantasie naar alle kanten
haar lange armen uit.
Een lid van Ged. Staten zou gezegd heb
ben, dat iemand die in zoo'n proces ge
loofde, een hersenkronkel moest hebben;
Ged. Staten zouden zich op sleeptouw laten
nemen door den rechtskundigen adviseur,
tevens commissaris der Zegam; de proce
dure waarvan men te voren op de vingers
kon nagaan, dat zij tot mislukking ge
doemd was, zou tonnen gemeenschapsgeld
verslonden hebben; het bestuur der Zegam
zou zich niets gelegen laten aan het pro
vinciale bestuurkortom: aan deze
affaire zou een ware, zeer bedenkelijke
gaslucht zitten."
Na een uitvoerig onderzoek van de gan-
sche, vrij ingewikkelde, .en door de geruch
ten zeer verduisterde materie, dat in ver
schillende richtingen heeft geleid, is de
Zeeuwsche corr. van de „N. R. Crt." tot
de conclusie gekomen, dat de Zegam-af-
faire, van al haar omhulselen ontdaan, niet
de verwachting wettigt, dat zij de bom zal
doen barsten, waarop enkele groepen der
bevolking thans in spanning zitten te
wachten."
„Tot de procedure, begonnen om het ge
dupeerde personeel op zijn ouden dag zoo
goed mogeljjk te kunnen verzorgen, en het
de beschikking te geven over een bedrag,
groot 550,000, is niet slechts op aanraden
van den adviseur der Zegam en den raads
man van de personeelbonden besloten, doch
in den loop der procedure is daarvoor ook
de instemming verkregen van twee erken
de specialisten op het gebied van het ar
beidsrecht, een hoogleeraar aan de han-
delshoogeschool te Rotterdam, en een lec
tor in het arbeidsrecht aan de Universi
teit te Amsterdam. Het vonnis van den
kantonrechter te Middelburg en dat van de
Middelburgsche rechtbank hebben in de
rechtskundige litteratuur sterk de aan
dacht getrokken, en als we ons niet ver
gissen, is er zelfs college over gegeven.
Van cassatie werd afgezien, nadat het
advies was ingewonnen van drie in den
lande zeer bekende cassatiepleiters.
Wat de onkosten der procedure betreft,
waarover de wildste geruchten de ronde
doen, deze bedragen in totaal 11,000.
Tot een nieuwe procedure is be
sloten, omdat een der inzake de cassatie
geraadpleegde deskundigen erop heeft ge
wezen, dat in de pensioenregeling, zooals
die door de rechtbank is geduld, een nieu
we mogelijkheid schuilt. Er zullen thans
geen 100 processen aanhangig worden ge
maakt, doch door middel van een proef-
procedure zal het oordeel der bevoegde in
stanties worden gevraagd. Den rechtskun
digen adviseur van de Zegam zal voor de
behandeling van deze zaak, als zij niet tot
het beoogde resultaat leidt, geen honora
rium verschuldigd zijn.
Alvorens de nieuwe procedure aanhangig
te maken, heeft men nagegaan, of de borg
stelling der Imperial voor de eerste proce
dure ook voor de tweede zou gelden. Het
was wederom op advies van een drietal
deskundigen, dat besloten werd de borg
stelling niet vrij te geven. Op grond hier
van heeft de Imperial thans van het per
soneel der Zegam een schadevergoeding
gevorderd van 19,000, zijnde de kosten
van de bankprovisie voor het vérstrekken
van de borgstelling, plus een ad 75,000,
voortgekomen uit renteverlies. Het perso
neel is bereid 19.00CT te betalen, mits- de
verdere aanspraken, die de Imperial meent
te hebben, niet in het geding zullen worden
gebracht, en als de borgstelling ter beschik
king blijft."
Honderdjarige overleden.
Gisteren is de oudste inwoonster van
Hillegom, mevr. de wed. Ritschie-Kruymel,
op ruim honderdjarigen leeftijd overleden.
Het geheele Duitsche volk heeft giste
ren gestemd over de vraag, of het goed
vond, dat Oostenrijk bjj Duitschland was in
gelijfd.
In totaal werden uitgebracht 49.251.349
geldige stemmen. Hiervan stemden
48.799.269 of ruim 99 met „ja", 452.180
of 0.9 met „neen".
In Oostenrijk alleen was de uitslag nog
gunstiger dan die voor het geheele rijk:
Van de 4.284.795 uitgebrachte stemmen in
Oostenrijk stemden 4.273.884 of 99%
met „ja".
plaats- uitgebrachte on
naam stemmen ja neen geldig
Karinthië 239.504 238.772 407 325
Weenen 1.226.586 1.219.331 4.939 2.316
Burgenland 168.689 168.576 61 52
Tirol 214.403 212.851 1.218 334
Land
Salzburg 155.333 154.642 458 233
Vorariberg 93.690 91.905 1.274 511
Graz 105.420 104.934 372 114
Neder
Oostenrijk 988.755 986.196 1.453 1.106
Opper
Oostenrijk 601.492 600.488 647 357
Stiermarken 623.287 621.400 831 396
De soldaten
van het oude
Oostenrijksche
leger 53.960 53.872 66 22
De soldaten van het oude Oostenrijksche
bondsleger brachten hun stem uit in af
zonderlijke stembureaux.
Radiorede van Hitier.
Nadat gouwleider Bürckel te Weenen
het resultaat van de volksstemming in
Oostenrijk had medegedeeld, heeft de
Führer te Berlijn een korte radiorede ge
houden, waarin hij zeide een groote hoop
te hebben gesteld op zijn vaderland, doch
het resultaat van de volksstemming over
trof nog zijn verwachtingen. Adolf Hitler
is zeer gelukkig over het vertrouwen dat
de Duitsche Oostenrijkers in hem hebben
gesteld. Dit uur was het meest trotsche
van zijn geheele leven en hij dankte de
Oostenrijkers voor dit resultaat.
Fakkeloptocht te Weenen.
Na het bekend worden van het resul
taat van de verkiezingen kende de vreug
de in Weenen geen grenzen meer, meldt
het D.N.B.. Een afdeeling politie trok met
brandende fakkels naar het Konzerthaus,
waar zij met duizenden, die zich achter
'de afdeeling hadden aangesloten, voorbij
generaal Dalüge en gouwleider Bürckel
defileerden. Steeds opnieuw klonk de kreet
„Een volk, een rijk, een Führer."
Fransche persstemmen.
Naar aanleiding van de volksstemming
in Duitschland schrijft Donnadieu in de
„Epoque": Een volk is verdwenen zonder
dat wij een vin verroerd hebben. Het
evenwicht op het continent is totaal ge
wijzigd. Indien wij den Duitschen stroom
zich nog verder laten uitbreiden, zal er een
dag komen, waarop wij zelf verzwolgen
zullen worden. Laten alle volken, die be
dreigd worden, zich van het gevaar bewust
worden. Laten allen hun krachten aaneen
sluiten. Het is misschien niet te laat.
In de Petit Parisien schrijft Bourgues:
Na het plebisciet is het een gebiedende
plicht van alle volken, die door de Ger-
maansche uitbreiding bedreigd worden,
hun eigen krachten tot het uiterste op te
voeren en zich aaneen te sluiten. Het zal
thans gaan om het welzijn van Europa,
dat nog vrij is.
De Homme Libre (Thouvenin) schrijft:
Wij dienen in de eerste plaats te begrijpen,
dat het beste middel om Hitler in zijn ge
vaarlijken opmarsch naar de verovering
van Europa te stuiten, is, dat wij in staat
zijn te zeggen „en nu is het genoeg", en
dat men in het buitenland weet, dat 'wij
in staat zouden zijn, onze verklaringen
met daden te steunen.
Britsche persstemmen.
In een commentaar op den uitslag van
de volksstemming in Duitschland en Oos
tenrijk, wijst de Times er op, dat afgeschei
den van de wijze waarop zij tot stand werd
gebracht, de openbare meening in Enge
land nooit iets tegen de -vereeniging van
Duitschland en Oostenrijk gehad heeft,
terwijl deze evenmin ook maar het gering
ste beletsel voor Britsch-Duitsche toena
dering is.
De Daily Telegraph schrijft dat als een
instrument voor het onthullen van het
werkelijke standpunt der Oostenrijkers te
genover hun annexatie de voklsstemming
even zinloos was als een barometer, welke
met de hand in plaats van met kwik werkt.
De News Chronicle schrijft: Van veel
grootere beteekenis dan de cijfers van
de volksstemming die slechts laten zien
hoe doeltreffend de massaproductie van
de openbare meening in de nieuwe pro
vincie van Duitschland georganiseerd was,
was een rede, die Hi .Ier op den vooravond
van de verkiezing te Weenen heeft ge
houden, en waarin hij zeide door God ge
leid te worden. De dictator, die gelooft
goddelijke inspiratie te hebben, verliest het
contact met de werkelijkheid. Het zijn de
menschen in dezen gemoedstoestand, die
steeds weer in de geschiedenis de gevaar
lijkste verstoorders van den vrede zijn ge
weest.
IWtk onze etalage Groenmarktzijde
(Ingez. Med.)
Verwachting tot morgenavond:
DE BILT: Zwakke tot matige wind uit
N. richtingen, gedeeltelijk bewolkt, waar
schijnlijk droog weer, iets zachter des
nachts, overdag zelfde temperatuur.
UKKEL: Zwakke of matige wind uit N.O.
richtingen, vrij schoon weer, maar koel,
plaatselijk nachtvorst.
Di. 12 April. Zon op: 5 h 12; onder: 18 h
51. Licht op: 19 h 21. Maan op: 16 h 38;
onder: 3 h 51. V.M. 14 April.
Hoog- en Laag water te Vlissingen:
April.
Hoogwater. Laagwater.
Maandag 11 11.05 23.27 5.08 17.31
Dinsdag 12 12.01 6.03 18.17
Woensdag 13 0.16 12.47 6.48 19.00
Hoog- en Laagwater te Wemeldinge:
April.
Hoogwater. Laagwater.
Maandag 11 0.11 12.46 6.05 18.42
Dinsdag 12 1.14 13.43 7.02 19.29
Woensdag 13 2.06 14.34 7.47 20.10
Voor onze defensie.
Tot en met de laatste opgave van heden
is in totaal aan vrijwillige bijdragen voor
de versterking van de defensie ontvangen
90.104.
Bij de vereeniging voor nationale veilig
heid is sinds de vorige opgave 648 binnen
gekomen. In totaal heeft deze vereeniging
in de laatste weken 9498 ontvangen.
DE A.S. HERHALINGSOEFENINGEN.
Bij beschikking van den minister van de
fensie is ten aanzien van de a.s. herhalings
oefeningen wijziging gebracht in de op
komst van de dienstplichtigen van de lich
tingen 1927 en 1928 vjm de regimenten gre
nadiers en jagers, en van de regimenten in
fanterie.
Voor deze dienstplichtigen was de datum
van opkomst aanvankelijk bepaald op 5
September. Thans is bepaald, dat zij voor
de herhalingsoefeningen op 10 October on
der de wapenen zullen moeten komen.
INVAL IN N.S.B.-KRINGHUIS.
Onder leiding van den commissaris, den
heer C. M. van Veen, deed de politie te
Hengelo Zaterdag een inval in het N.S.B.-
kringhuis aan de Enschedestraat aldaar, In
de etalage van dit pand een vroegere
winkelzaak waren twee wasfiguren ge
plaatst: een N.S.B.-er in uniform en een
marechaussee. Het eerste vermeldde als bij
schrift: „ik ben staatsgevaarlijk" en onder
het andere stond: „ik ook". Het was duide
lijk, dat hier op bepaalde recente gebeur
tenissen, die ook in de Kamer weerklank
hebben gevonden, werd gedoeld. De politie
zag hierin een beleeediging van het open
baar gezag en heeft de wasfiguren in be
slag genomen.
ALGEMEENE REGELEN
ELECTRICITEITS V OORZIENIN G.
De Tweede Kamer wil dat het
ontwerp wordt ingetrokken.
Verschenen is het voorloopig verslag der
Tweede Kamer op de derde nota van wijzi
gingen van het wetsontwerp algemeene re
gelen ter zake van de electriciteitsvoorzie-
ning. Daarin worden door zeer veel leden
groote bezwaren tegen het wetsontwerp
aangevoerd. Men hoopte algemeen, dat de
regeering het maar in zal trekken en door
een ander vervangen.
Vele leden hoopten, dat het nieuwe wets
ontwerp dan concreet en duidelijk zal zijn.
Een van hun ernstigste bezwaren tegen het
onderhavige ontwerp is, dat het, niet het
minst na de derde nota van wijziging, uit
gebreide bevoegdheden verleent, waarvan
men niet kan overzien, welk gebruik er van
zal worden gemaakt.
Als onderwerpen, welke een regeling be
hoeven, noemden zij de samenwerking tus
schen de opwekkingsbedrijven en de distri
butiebedrijven welke dit ontwerp niet in
noemenswaardige mate aanroert, de keu
ring van electriciteitsmateriaal en een ze
ker toezicht van het centrale gezag, niet
van de provinciën op de voorwaarden van
levering van stroom door de eene gemeente
naar de andere.
BOERDERIJEN VERBRAND.
Twaalf stuks vee in de vlammen
omgekomen.
Gisterochtend is door onbekende oorzaak
brand uitgebroken in de stallen, grenzende
aan de groote boerderij van den landbou
wer Zartting op het Bergje te Dedemsvaart.
Met groote moeite slaagde men erin een
gedeelte van het vee te redden, doch vijf
koeien en zeven varkens kwamen in de
vlammen om. Ook een hoeveelheid hooi en
een aantal landbouwwerktuigen werden
een prooi der vlammen. In de boerderij van
den heer W. Sanders te Oerle (N.B.) is
brand ontstaan vermoedelijk door een de
fect aan den schoorsteen. In een oogwenk
stond de boerderij, die met stroo gedekt
was in lichter laaie. Negen varkens, die
niet meer konden worden los gelaten, von
den den dood in de vlammen.
De boerderij brandde geheel af. Een en
ander was slechts laag verzekerd.
