TRIOMFATOR IN SMAAK ROOKT TRIUMPH 1 CENT VIRGINIA KRONIEK van den DAG. S Geen Fascisme BINNENLAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN ZATERDAG 2 APRIL 1938. No. 78. HET OOG VAN ABU „Vlucht" uit de aandeelen. BRESKENS M jsu „Men houdt niet van ons" Het kenmerkende van de Duitsche natio- naal-socialisten is hun energie. Of eigen lijk is het meer dan energie: het is ar- beidsfanatisme. Duitschers, en wel vooral Noord-Duitschers, zijn altijd zwoegers ge weest. Ook vóór den wereldoorlog. Daar door kwamen ze zoo snel voorwaarts, stoorden Franschen en Engelschen in de „week-end"-vreugde, maakten het buiten land zenuwachtig en zichzelf onpopulair. Het ziet er naar uit, dat ze sinds jaar en dag alweer denzelfden weg opgaan. Ze zien dat zelf ook heel goed in, maar het verschil met de tijden tusschen 1900 en 1914 is, dat ze zich thans nog meer als uit verkoren volk voelen en in een soort hardnekkigen trots zich in het blijkbaar onvermijdelijke schikken. „Men houdt niet van ons", zei dezer da gen Hermann Görihg in Weenen, „mis schien houden wij ook niet van het bui tenland. Maar als men ons niet wenscht lief te hebben, dan zal men ons tenminste respecteeren." En zoo is inderdaad de wer kelijkheid. Buitenlanders (van Duitschland uit gezien), die het Duitsche volk, als ge heel genomen, werkelijk met groote sym pathie tegemoet komen, vormen een klei ne minderheid in de wereld. Men moet dat betreuren, omdat de gemiddelde Duit- scher een door en door fatsoenlijk, dege lijk, nijver en intelligent mensch is, met heel wat meer aangename dan onaange name eigenschappen. Maar zij, die buiten Duitschland fanatieke propagandisten voor het Derde Rijk der Duitschers meenen te moeten zijn, bewijzen dezen Duitschers ook alweer geen dienst door hun critieklooze bewondering, hun verdachten ijver en hun dik er op liggende opportunistische eenzij digheid. En ook dat ziet men in Duitsch land zeer goed in, en betreurt het. Aan juist inzicht geen gebrek. Maar intusschen komen we geen stap verder. De Duitsche politiek heeft het den vrien den van Duitschland zelden gemakkelijk gemaakt, voor dit groote volk bij zijn bu ren, die het toch het beste zouden moe ten kennen, in tijden van spanning Oen goed woord te doen. En het noodlot heeft gewild, dat in een periode als na 1918 tot ongeveer 1930, toen in Berlijn groepen re geerden, die dan toch maar als voorbe stemd beschouwd konden worden, vaste banden van sympathie te knoopen met de vroegere vijanden, in Parijs en elders on begrijpelijke koersen ingeslagen werden, die tenslotte het Duitsche nationaal-socia- lisme wel sterk moesten maken met alle gevolgen, die wij heden voor ons zien. Als men met recht, heden klaagt en jammert over zekere verschijnselen in Duitschland, die breken met zooveel, wat ons buitenlanders dierbaar was en geble ven is, dan vergeet men toch te snel, dat men van 1918 tot 1923 niets nagelaten en alles gedaan heeft om deze ontwikkeling mogelijk te maken. En dan vraagt men zich af, of het goed gezien is, nu maar rustig voort te gaan met het kweeken van haat jegens een volk, dat men eigenlijk alleen maar „verwijten" kan, zichzelf "met geweldige energie en inspanning weer uit de verdrukking gehaald te hebben. Men vraagt zich ook af, of het wel te verdedi gen is, den Duitschers daarbij nog te wil len voorschrijven, op welke wijze en vol gens welke methodes zij dat nu vêTder hebben klaar te spelen! Men heeft in het buitenland veertien ja ren lang tijd gehad, met een democratisch geregeerd Duitschland op goeden voet te komen en bijv. aan den steeds zeer leven dig gebleven wensch der Duitschers in Duitschland en Oostenrijk tegemoet te ko men, tot een nauwe samenwerking als voorbereiding voor een fusie te geraken. Deze wensch ging in 1919 waarlijk niet van den Oostenrijker Adolf Hitler uit. In die tijden wist nog niemand ter wereld, wie Hitler was en wat hij wilde. Maar de wereld wist, dat democraten en socialisten in beide landen naar vereeniging streef den onder leiding van den sociaal-democra- tischen president van den Duitschen Rijks dag Paul Loebe. Leest men er heden het interessante boek van den vroegeren Staatspresident van Baden prof. Hellpach „Politische Prognose für Deutschland", dat in 1928 is uitgekomen, op na, dan vindt men daarin de profetische woorden: „Wij moeten, zuiver uit een oogpunt van poli- door ALAN DARE. 57). Eindelijk kwam hij op een smal pad uit en uitte een kreet van vreugde, toen hij een gedaante voor zich uit zag loopen. Het was Phenuit, maar hij had zijn oude klee- ren weer aan. Hij draaide zich om en glim lachte spottend, toen hij Kennedy zag. Hij hief het geweer omhoog. Kennedy dook onmiddellijk in de struiken weg, want Phenuit was buiten het bereik van zijn pis tool. Strijdvuur vervulde zijn ziel. Hij lachte zelfs, terwijl hij zich een weg baande. Eén van hen beiden moest van de aarde ver dwijnen, en hij hoopte vurig, dat het die ellendige, groote schurk zou zijn, die tel kens en telkens weer over hem had ge triomfeerd. Even verloor hjj zijn prooi uit het oog en bleef aan den rand van een dicht kreupelboschje gespannen luisteren. Een oogenblik later hoorde hij, niet meer dan zes meter links van hem, zachte voet stappen. Hij gluurde door de bladeren en zag Phenuit. Voordat hij kon vuren, was Phenuit hem voorbij. Hij kwam te voor schijn, met het pistool gereed voor den aan val. Phenuit, nog geen zes passen voor hem, sprong als een kat naar den kant en schoot meteen het geweer af. Tegelijkertijd haal de Kennedy den haan van zijn pistool over. tielie noodzaak, naar een Groot-Duitsch- land toe, omdat anders erge dingen drei gen." En verder: „Die Völker sollen zu- sammen wachsen. Damit wachst auch ein gut Teil der Staatswesen zusammen. Und was dann eines Tages mit den Staatsspit- zen geschieht darüber wird allein die -3-.V Staatskunst der Stunde' Herr und Meister sein." Een hartstochtelijker pleidooi voot- de vereeniging van Duitschland en Oos tenrijk is nauwelijks te vinden, dan in de bladzijden, die deze democraat van den bloe de over dit onderwerp aan het slot van zijn boek tien jaar geleden geschreven heeft. Heden zegt Adolf Hitler, die als „Staats- spitze" van Berlijn ingreep en de „Staats- spitze" van Weenen gevangen zette, bijna woordelijk hetzelfde. Dat neemt men den nationaal-socialist hevig kwalijk. Over de uitingen van den democraat is echter geen sterveling gevallen. Daarbij, was prof. Hell pach in de dagen van „Weimar", dus van de Duitsche democratische republiek, al lesbehalve een politicus van den tweeden rang. Hij was zelfs (in 1925) candidaat van de Democratische Partij voor het Rijkspresidentschap en jaren lang lid van den Duitschen Rijksdag. En ten opzichte van Oostenrijk wilde hij hetzelfde als Hitier, ja, hij wees er tien jaren geleden reeds op, dat het verhinderen van 'den „Anschluss" ten slotte tot zeer ernstige verwikkelingen zou moeten leiden. Geeft deze kleine herinnering niet te denken r VI. Ph. W. V. te R. Beslist verwerpelijk is het fascisme (nat. socialisme), omdat het slechts voor één denken, n.l. fascistisch (nat. soc.) denken plaats geeft. Voor een andere denkwijze, die tot uiteindelijk resultaat iets heel an ders zou opleveren dan fascisme, is het niet vatbaar. Noodwendig moet het resultaat van deze uitsluiting van het vrije (dat is niet willekeurige) denken leiden tot vol slagen geestelijke armoede, zoo niet tot cultuurloosheid. Dat dit waar is, blijkt in Duitschland. De mannen van wetenschap en kunst zijn daar voor het grootste ge deelte naar het buitenland gevlucht, naar landen, waar zij de consequenties van hun denken openbaar kunnen maken. Eenige jaren geleden is op een sport- feest te Stuttgart het volgende gezegd: Wij hebben géén hersenathleten, maar wél bi- cepsathleten noodig. Ik hoop, dat tot de le zers door zal dringen, dat dit beteekent: Het ophouden te bestaan van de „mensch" in de ware zin des woords; het vervallen tot materialisme, waar dus eten, drinken en voortplanten de hoofdzaak zullen wor den; het verval van kunst en wetenschap, die toch openbaringen van het vrije denken zijn. In één woord: Demenschwordt gel ij k aan een dier. (Ingez. Med.) Er volgden echter geen knallen, en beide mannen begrepen, dat de magzijnen leeg waren. „Nu staan we dus gelijk", hoonde Phe nuit. „Nu, het zij zoo, dolle stier". Hij wierp het geweer weg, zette zich schrap en keek Kennedy met zijn git zwarte oogen in het grimmige gelaat. De ze stak het pistool in zijn zak en trad met op elkaar geklemde kaken, voorwaarts. Phenuit liep achteruit, tot hjj op een open plek kwam. In het midden hiervan bleef hij staan. „Luister", snauwde Kennedy. „Ik zal je dooden, als ik kan. Je hebt mijn besten vriend gedood „Je vrouw toonde anders een uitgespro ken verlangen naar mijn tegenwoordigheid. Als je niet zoo ontijdig tusschenbeide was gekomen „Jou duivel!" Kennedy stormde op zijn kwelgeest af. Als een bliksemstraal zoo snel, wist Phe nuit den slag te ontwijken, en zijn lenig lichaam omkeerend, greep hij Kennedy bij de keel. Een klinkende slag met de linker hand noodzaakte hem, zijn greep te ver slappen, maar hij herstelde zich, duivels lachend, spoedig weer. Daarop hielden zij elkaar vast omklemd. Hoe sterk Kennedy ook was, in dezen man had hij meer dan zijn gelijke gevonden. Waar er zooveel op het spel stond, vocht hij als een woedende leeuw. Telkens en Finantieel economisch weekoverzicht. Het eind der depressie nog niet in zicht Gunstige dividendbesluiten van Nederlandsche mijen. Een teleurstelling voor de rubbermarkt. Verliezen voor de Koninklijke Shellgroep door de confiscatie der Mexicaansche bezittingen. Wel zelden heeft het eerste kwartaal van een jaar de beurs zooveel teleurstelling bereid als de achter ons liggende periode van drie maanden. Zelfs de „psychologische opleving", die meestal in het begin van een nieuw jaar valt waar te nemen, is ditmaal uitgebleven, en daarna is het „van kwaad tot erger" gegaan, totdat in de af- geloopen week een toestand is ingetreden, die men het best karakteriseert met „een vlucht uit de aandeelenmarkt". Het ernsti ge van de tegenwoordige situatie is, dat er geen „bodem" in de markt zit; de koersen zakken weg, tengevolge van voortdurend aanbod, waartegenover geen noemenswaar dige vraag staat. Ook dan, wanneer de beurs rijp lijkt te zijn voor een technisch herstel, kan dit niet krachtig doorzetten, doordat inmiddels nieuwe ongunstige fac toren het aanbod wederom doen toenemen. Het is natuurlijk niet voor het eerst, dat de beurs een dergelijke periode van diepe depressie doormaakt, al moet worden ge constateerd, dat het tempo, waarin de koersval zich voltrekt, wel bijzonder snel is. Zooals overal, herhaalt ook hier de ge schiedenis zich, zij het met eenige afwij kingen. De eenige troost, die fondsenhou ders uit het verleden kunnen putten, is, dat op een periode van neergang nog altijd een tijdperk van opgang is gevolgd, al heeft dit laatste dan ook vaak lang op zich laten wachten en al zijn er in den tusschentijd vele zwakke broeders onder de onderne mingen, die den strijd om het bestaan niet konden volhouden, op het slagveld achter gebleven. Vooralsnog is er, zelfs aan den verren gezichtseinder, nog niets wat naar een ver betering zweemt, waar te nemen en het is dan ook nutteloos, reeds thans te vragen, waar het eind van de tegenwoordige de pressie ligt. Terwijl de Amsterdamsehe beurs zich een tijd lang vrij goed bestand had getoond te gen de van de buitenlandsche centra uit gaande depressie, is het in de laatste week ook hier tot een war-e „koersafbraak" ge komen. Het merkwaardige is, dat er juist dezer dagen een geheele reeks van gunstige dividend-besluiten werden bekend gemaakt, die onder rustigere omstandigheden stellig de aandacht op de desbetreffende fondsen zouden hebben gevestigd, zij het ook, dat men er rekening mede dient te houden, dat de thans gepubliceerde resultaten betrek king hebben op een achter ons liggende periode en dat de vooruitzichten voor het loopende jaar meest minder fraai zijn. Om enkele dezer dividend-voorstellen -te noemen: de Nederlandsche Kabel 22 te gen 20 vorig jaar, Lettergieterij „Am sterdam 7 tegen 6 Kiene Co. .4 te gen nihil, Stoomvaart Mij. „Noordzee" 5 tegen nihil vorig jaar, en wat de Indische cultures betreft: Rubber Mij. Basilam 7 tegen 3 Cult. Mij. Soerowinangoen 12 tegen 10 Cult. Mij. Boekit Lawang 13 tegen 8 Oost-Java Rubber 11 tegen nihil, Zuid-Preanger Rubber Mij. 7 tegen 6 vorig jaar. Ondanks deze gunstige rubber-dividenden zijn juist in de hoek van de rubberwaarden de grootste slagen gevallen. Men heeft in deze afdeeling, en dan meer speciaal wat de incourante aandeelen betreft, weer hetzelf de meegemaakt, wat er reeds zoo vaak, zoowel in hausse- als in baisse-tijden, is geschied: koersverschillen van 10 a 25 in enkele oogenblikken tijds, zonder dat het aanbod overweldigend is. De markt voor deze fondsen is nu eenmaal zeer be perkt en evenals in een hausse-tijd het ge ringe materiaal niet voldoende is, om de vraag naar een paar stukken te bevredi gen, zoo kan bij een ongunstige beurs het aanbod ook uiterst moeilijk worden opge- telkens weer rolden zij tusschen steenen en laag struikgewas over elkaar heen, bei met bebloed aangezicht. Al slaande en ruk kende rolden zij meer dan twintig voet langs een helling naar beneden, als strij dende wilde dieren. Elk vocht voor zijn eigen leven en nie mand wist dat beter dan Kennedy. In Phe- nuits koude oogen zag hij geen genade, die hjj ook niet verwachtte. Als hij er niet in slaagde, dit monster te overwinnen, wat zou er met Maxine, alleen in het woud ge beuren. Tot schrik bemerkte hij, dat zijn krachten afnamen. Phenuit had hem met een hand bij de keel vast en hij kon zich niet bevrijden. Hijgend en half verstikt, werd hij achteruit gedrongen. Zpn blik viel op den rand van een der diepe ondergrondsche gewelven, die in deze streek zoo veelvuldig voorkwamen. Hij was er nog maar twee meter van af, en centimeter bij centimeter werd er heen gedrongen. Weer deed hij een krachtige poging, zich van de wurgende hand te be vrijden doch tevergeefs. Hij werd duize lig en verloor bijna het bewustzijn. De kracht van zijn tegenstander was wonder baarlijk. De afgrond was nog geen twee voet van hem af. „Daar beneden zal het rustig zijn heel rustig. Je zult niets meer weten. Je had er je niet mee moeten bemoeien. Alleen dwazen mengen zich in andermans zaken". Kennedy zag zijn laatste uur naderen. vangen. Zoo kon het gebeuren, dat Woens dag j.l. aandeelen Indische Rubber daal den van 126 tot 100 om vervolgens tot 109 te verbeteren; Deli Batavia kwamen van 106 op 80 met een herstel tot 91 enz. In een markt als de tegenwoordige is het meer dan ooit noodig om wanneer men tenminste niet om een of andere re den coute que coute van zijn bezit af wil een limite vast te stellen. De directe oorzaak van de scherpe daling in de rubberhoek vormde het besluit van het Internationale Rubber Comité, om het percentage der restrictie voorloopig niet te wijzigen. In rubberkringen had men, met het oog op de huidige statistische positie van de rubbermarkt, stellig verwacht, dat, zooal niet voor het tweede, dan althans voor het derde kwartaal van dit jaar de restrictie met 10 verscherpt zou worden, en het export-percentage dus zou worden gebracht op 50 van de standaard-produc tie. Het is niet onmogelijk, dat dit alsnog zal geschieden; het Comité heeft de be slissing hierover echter opgeschort tot zijn bijeenkomst aan het eind van Mei. De handelaren en andere belanghebbenden, die posities hebben loopen of groote voorraden bezitten, durven echter het risico niet aan, deze verder aan te houden, nu zij er niet zeker van zijn, dat over drie maanden ten gevolge van een vermindering van den aanvoer een verbetering in den toestand der rubbermarkt zal intreden. Naar verluidt, zouden de Nederlandsche leden van het Comité veel gevoeld hebben, voor een verlaging van het uitvoer-percen- tage voor het derde kwartaal, maar daar tegenover zou de meening van de meerder heid van het Comité hebben gestaan, dat zoo'n maatregel niet zou hebben geleid tot een voldoend groote prijsstijging, om de producenten schadeloos te stellen voor de verdere productie-beperking, die natuur lijk tot een vermindering der inkomsten leidt. De omvangrijke en ten deele gedwongen rubber-verkoopen op de Londensche markt hebben de rubbernoteering aldaar doen da len tot 5 d. per 1b., waarop eenig herstel is gevolgd, dat ook in de rubberafdeeling op de Amsterdamsehe beurs een kleine ver betering heeft gebracht. Aandeelen Koninklijke Petroleum onder vonden nog in meerdere mate dan de vori ge week den terugslag van de confiscatie van de bezittingen harer Mexicaansche dochtermij., de Mexican Eagle Oil Co. Lr bestaat weliswaar goede kans, dat de Me xicaansche regeering hiervoor, onder den druk van Amerika, schadevergoeding zal geven, doch het is maar de vraag, of deze vergoeding in verhouding zal staan tot het bedrag, dat in den loop van de jaren in de ze bedrijven is geïnvesteerd. Voor de totale schadevergoeding aan alle buitenlandsche Mijen is een bedrag genoemd, neerkomende op nog geen 100 millioen, terwijl de Ko- ninklijke-Shellgroep alleen al naar schat ting 8 250 millioen in Mexico heeft geïn vesteerd. En dan staat het nog te bezien, of de Mexicaansche regeering inderdaad het voor de onteigening te betalen bedrag door middel van een staatsleening zal kun nen bijeenbrengen, nu de economische toe stand zoo zeer geschokt is door de stop zetting van de Amerikaansche zilveraan- koopen en het uiterst moeilijk blijkt, de olie van de geconfiskeerde ondernemingen te vervoeren, resp. te verkoopen. De industriëele afdeeling werd door de algemeene baisse-stemming meegesleept. Vooral Philips' boekten een scherp koers verlies, op de verwachting, dat een nieuwe economische crisis de afzet van de Philips'- producten zal belemmeren. De vrees voor een vermindering van het vrachtvervoer weerspiegelde zich in een verdere koersda ling van scheepvaartaandeelen. Indische suikeraandeelen en tabakken waren even eens lager, Deli Batavia minder dan de an deren, omdat de monsters van het nieuwe product wijzen op een beteren oogst dan vorig jaar. Eerst tegen het einde der week kon op de Amsterdamsehe beurs een koersherstel van eenige beteekenis doorbreken, zonder dat in de grondstemming echter een belang rijke wijziging kwam. De aanhoudende en scherpe koersdaling heeft de noteeringen van vele goede aandeelen op een niveau Zelfs als hij zijn lippen had kunnen ge bruiken, had hij nog geen genade gevraagd. Met half verblinde oogen zag hij Phenuit triomfantelijk grijnzen. „Een langen slaap", mompelde hij. „Wat zou een man als jij meer kunnen verlan gen. Ik zeg je vaarwel". HOOFDSTUK XXX. Besluit. Om zijn dorst naar wraak ten volle te kunnen bevredigen, bleef Phenuit eenige oogenblikken dralen, en toen kwam het noodlot een handje helpen. Vanuit het struikgewas achter hem stapte een have- looze gedaante, het was Katinka! Haar donkere oogen waren ingevallen en haar japon was aan flarden gescheurd. Met een wilden kreet stortte zij zich op Phe nuit, trok een mes en stak het tweemaal in zijn rug. Hij wankelde, verloor het evenwicht en viel over den rand van den afgrond. Twee seconden later klonk een doffe plons van beneden. Kennedy kroop weg van den rand en stond op. Als een steenen beeld stond Katinka daar, met het mes nog in de hand, en staarde naar het water op den bodem van den afgrond. „Dood" mompelde zij. „Dood!" „Dank u!" zei Kennedy. Als een tijgerin wendde zij zich tot hem. „Denkt u, dat' ik het voor u heb ge daan? U en uw vrouw hebben mijn leven verwoest. Ik had hem lief, maar hij had gebracht, dat ze, rekening houdend met minder gunstige resultaten over het loo pende jaar, aantrekkelijk maakt voor be legging op langen termijn, en er vielen dan ook weder voor het eerst sinds geruimen tijd aankoopen van bona fide beleggers te constateeren. Op de obligatiemarkt was de handel in de afgeloopen week weer zeer stil en bij gebrek aan belangstelling brokkelden de koersen nog wat af. Hieronder volgt een overzicht van het koersverloop: Amsterdam Rubber 188165168 Hessa Rubber 1067681 Philips' 270%—242—252. Unilever 140—134%—137 U. S. Steel 35%29%30 Kon. Petroleum 317285295 H. V. Amsterdam 404380389 Javasche Cult. 135%115%119% Ned. Scheepv. Unie 110%98106 Deli Mij. 275—253—257 Senembah 278254255 Abonnementen en Advertentiën voor dit blad worden aangenomen door den Agent IZ. VERDUIJN—DE BEER, Groede, Drieweg O 237. (Ingez. Med.) AANSTEKELIJK VOORBEELD. Nu ook giften voor luchtbescherming. De Nederlandsche Vereemging voor Luchtbescherming schrijft ons: Thans zijn ook de eerste vrijwillige bij dragen voor de luchtbescherming door de Nederlandsche Vereeniging voor Luchtbe scherming ontvangen. Een zestiental per sonen zond aan het bestuur der vereeniging den volgenden brief: „Een groot aantal menschen geeft blijk van hun nationale gevoelens door eene bij drage te geven voor de defensie, maar evenzeer heeft de natie behoefte aan een krachtige organisatie van de luchtbescher ming, teneinde de weerlooze burgerbevol king, vrouwen en kinderen, zoo goed mo gelijk te beschermen tegen het gevaar uit de lucht. Wij willen hiermede een bijdrage geven om die organisatie te bevorderen: zestien maal twee gulden vijftig." DE SANEERING VAN' DEN BRAND- STOFFENHANDEL. De bond van Nederlandsche handelaren in brandstoffen heeft Donderdag te Utrecht een zeer druk bezochte buitengewone alge meene ledenvergadering gehouden. De heer H. van Galen Last opende de vergadering met een rede, waarin hij de groote moei lijkheden, welke bij de saneering van den brandstoffenhandel werden ondervonden, schetste. Had de gelijkstelling van de be- stelvereenigingen (coöperaties b.) met den handel reeds vele moeilijkheden opgeleverd thans zijn de moeilijkheden nog vergroot door de willekeurige erkenning van vele tientallen coöperaties, waardoor het distri butieapparaat nog weer zwaarder is belast geworden, aldus spr. Ook het feit, dat de organisatie van den handel niet wist op welke wijze de kolenconventie in 1938[39 zou saneeren en dat de handelaren op ver- koopsvoorwaarden gebonden zouden wor den aan een regeling, welke hun niet be kend was, heeft veel verbittering en onrust in de kringen van den handel teweegge bracht. Inmiddels heeft aldus spr. een bespreking met de kolenconventie plaats gehad, waarbij door de kolenconventie is medegedeeld op welke basis voor het op 1 April aanvangend kolenjaar zal worden ge saneerd, terwijl tevens werd toegezegd, dat ten aanzien van de erkenning van coöpera ties een andere gedragslijn zal worden ge volgd. Ook op andere punten werden toe zeggingen gedaan. De voorzitter deelde mede, dat net be stuur, dat aanvankelijk voornemens was 'n scherpe strijd om erkenning van de rech ten van den handel te ontketenen, het on der deze omstandigheden niet verantwoord geen liefde meer voor mij, nadat nadat zij gekomen was. Hij verliet mij, om mij daar ginds van honger te laten omkomen, en nu heb ik hem gedood met mijn eigen hand gedood". Zij liet het hoofd hangen en haar geheele lichaam sidderde. Kennedy had medelijden met haar om haar verdriet, en was haar zeer dankbaar voor haar tijdige tussehen- komst. Hij probeerde haar te troosten, doch slaagde er slechts in haar trots op te wek ken. „Ik verlang geen vriendelijke woorden", zei ze schor. „Gij Engelschen weet niets van liefde. Voor hem offerde ik het heil van mijn ziel en ik ben er blij om blij. En nu vaarwel!" Zij lachte wild, Kennedy zag het mes omhoog gaan en raadde haar bedoeling. Hij snelde op haar toe, maar kwam te laat. Ze had reeds zelfmoord gepleegd. Kennedy stond als verpletterd, alles was in een ongelooflijk korten tijd geschied. Hij trachtte haar te verontschuldigen en slaagde daarin. In elk geval had zij haar schuld betaald, zelfs al had dat ook niet in haar bedoeling gelegen. Hij begroef het lijk onder takken en mos. Daarna raapte hij het geweer op en ging weer naar het kamp. Zoodra Maxine hem zag, vloog zij hem tegemoet, en op haar gelaat was duidelijk haar groote verlich ting te lezen. (Slot volgt).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5