TRIOMFATOR
IN SMAAK
ROOKT
TRIUMPH
1 CENT
VIRGINIA
KRONIEK van den DAG.
S Geen Fascisme
BINNENLAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN ZATERDAG 2 APRIL 1938. No. 78.
HET OOG VAN ABU
„Vlucht" uit de aandeelen.
BRESKENS
M
jsu
„Men houdt niet van ons"
Het kenmerkende van de Duitsche natio-
naal-socialisten is hun energie. Of eigen
lijk is het meer dan energie: het is ar-
beidsfanatisme. Duitschers, en wel vooral
Noord-Duitschers, zijn altijd zwoegers ge
weest. Ook vóór den wereldoorlog. Daar
door kwamen ze zoo snel voorwaarts,
stoorden Franschen en Engelschen in de
„week-end"-vreugde, maakten het buiten
land zenuwachtig en zichzelf onpopulair.
Het ziet er naar uit, dat ze sinds jaar en
dag alweer denzelfden weg opgaan. Ze
zien dat zelf ook heel goed in, maar het
verschil met de tijden tusschen 1900 en
1914 is, dat ze zich thans nog meer als uit
verkoren volk voelen en in een soort
hardnekkigen trots zich in het blijkbaar
onvermijdelijke schikken.
„Men houdt niet van ons", zei dezer da
gen Hermann Görihg in Weenen, „mis
schien houden wij ook niet van het bui
tenland. Maar als men ons niet wenscht
lief te hebben, dan zal men ons tenminste
respecteeren." En zoo is inderdaad de wer
kelijkheid. Buitenlanders (van Duitschland
uit gezien), die het Duitsche volk, als ge
heel genomen, werkelijk met groote sym
pathie tegemoet komen, vormen een klei
ne minderheid in de wereld. Men moet
dat betreuren, omdat de gemiddelde Duit-
scher een door en door fatsoenlijk, dege
lijk, nijver en intelligent mensch is, met
heel wat meer aangename dan onaange
name eigenschappen. Maar zij, die buiten
Duitschland fanatieke propagandisten voor
het Derde Rijk der Duitschers meenen te
moeten zijn, bewijzen dezen Duitschers ook
alweer geen dienst door hun critieklooze
bewondering, hun verdachten ijver en hun
dik er op liggende opportunistische eenzij
digheid. En ook dat ziet men in Duitsch
land zeer goed in, en betreurt het. Aan
juist inzicht geen gebrek. Maar intusschen
komen we geen stap verder.
De Duitsche politiek heeft het den vrien
den van Duitschland zelden gemakkelijk
gemaakt, voor dit groote volk bij zijn bu
ren, die het toch het beste zouden moe
ten kennen, in tijden van spanning Oen
goed woord te doen. En het noodlot heeft
gewild, dat in een periode als na 1918 tot
ongeveer 1930, toen in Berlijn groepen re
geerden, die dan toch maar als voorbe
stemd beschouwd konden worden, vaste
banden van sympathie te knoopen met de
vroegere vijanden, in Parijs en elders on
begrijpelijke koersen ingeslagen werden,
die tenslotte het Duitsche nationaal-socia-
lisme wel sterk moesten maken met alle
gevolgen, die wij heden voor ons zien.
Als men met recht, heden klaagt en
jammert over zekere verschijnselen in
Duitschland, die breken met zooveel, wat
ons buitenlanders dierbaar was en geble
ven is, dan vergeet men toch te snel, dat
men van 1918 tot 1923 niets nagelaten en
alles gedaan heeft om deze ontwikkeling
mogelijk te maken. En dan vraagt men
zich af, of het goed gezien is, nu maar
rustig voort te gaan met het kweeken
van haat jegens een volk, dat men eigenlijk
alleen maar „verwijten" kan, zichzelf "met
geweldige energie en inspanning weer uit
de verdrukking gehaald te hebben. Men
vraagt zich ook af, of het wel te verdedi
gen is, den Duitschers daarbij nog te wil
len voorschrijven, op welke wijze en vol
gens welke methodes zij dat nu vêTder
hebben klaar te spelen!
Men heeft in het buitenland veertien ja
ren lang tijd gehad, met een democratisch
geregeerd Duitschland op goeden voet te
komen en bijv. aan den steeds zeer leven
dig gebleven wensch der Duitschers in
Duitschland en Oostenrijk tegemoet te ko
men, tot een nauwe samenwerking als
voorbereiding voor een fusie te geraken.
Deze wensch ging in 1919 waarlijk niet
van den Oostenrijker Adolf Hitler uit. In
die tijden wist nog niemand ter wereld,
wie Hitler was en wat hij wilde. Maar de
wereld wist, dat democraten en socialisten
in beide landen naar vereeniging streef
den onder leiding van den sociaal-democra-
tischen president van den Duitschen Rijks
dag Paul Loebe. Leest men er heden het
interessante boek van den vroegeren
Staatspresident van Baden prof. Hellpach
„Politische Prognose für Deutschland", dat
in 1928 is uitgekomen, op na, dan vindt
men daarin de profetische woorden: „Wij
moeten, zuiver uit een oogpunt van poli-
door
ALAN DARE.
57).
Eindelijk kwam hij op een smal pad uit
en uitte een kreet van vreugde, toen hij
een gedaante voor zich uit zag loopen. Het
was Phenuit, maar hij had zijn oude klee-
ren weer aan. Hij draaide zich om en glim
lachte spottend, toen hij Kennedy zag. Hij
hief het geweer omhoog. Kennedy dook
onmiddellijk in de struiken weg, want
Phenuit was buiten het bereik van zijn pis
tool.
Strijdvuur vervulde zijn ziel. Hij lachte
zelfs, terwijl hij zich een weg baande. Eén
van hen beiden moest van de aarde ver
dwijnen, en hij hoopte vurig, dat het die
ellendige, groote schurk zou zijn, die tel
kens en telkens weer over hem had ge
triomfeerd. Even verloor hjj zijn prooi uit
het oog en bleef aan den rand van een
dicht kreupelboschje gespannen luisteren.
Een oogenblik later hoorde hij, niet meer
dan zes meter links van hem, zachte voet
stappen. Hij gluurde door de bladeren en
zag Phenuit. Voordat hij kon vuren, was
Phenuit hem voorbij. Hij kwam te voor
schijn, met het pistool gereed voor den aan
val. Phenuit, nog geen zes passen voor hem,
sprong als een kat naar den kant en schoot
meteen het geweer af. Tegelijkertijd haal
de Kennedy den haan van zijn pistool over.
tielie noodzaak, naar een Groot-Duitsch-
land toe, omdat anders erge dingen drei
gen." En verder: „Die Völker sollen zu-
sammen wachsen. Damit wachst auch ein
gut Teil der Staatswesen zusammen. Und
was dann eines Tages mit den Staatsspit-
zen geschieht darüber wird allein die
-3-.V
Staatskunst der Stunde' Herr und Meister
sein." Een hartstochtelijker pleidooi voot-
de vereeniging van Duitschland en Oos
tenrijk is nauwelijks te vinden, dan in de
bladzijden, die deze democraat van den bloe
de over dit onderwerp aan het slot van
zijn boek tien jaar geleden geschreven
heeft.
Heden zegt Adolf Hitler, die als „Staats-
spitze" van Berlijn ingreep en de „Staats-
spitze" van Weenen gevangen zette, bijna
woordelijk hetzelfde. Dat neemt men den
nationaal-socialist hevig kwalijk. Over de
uitingen van den democraat is echter geen
sterveling gevallen. Daarbij, was prof. Hell
pach in de dagen van „Weimar", dus van
de Duitsche democratische republiek, al
lesbehalve een politicus van den tweeden
rang. Hij was zelfs (in 1925) candidaat
van de Democratische Partij voor het
Rijkspresidentschap en jaren lang lid van
den Duitschen Rijksdag. En ten opzichte
van Oostenrijk wilde hij hetzelfde als
Hitier, ja, hij wees er tien jaren geleden
reeds op, dat het verhinderen van 'den
„Anschluss" ten slotte tot zeer ernstige
verwikkelingen zou moeten leiden.
Geeft deze kleine herinnering niet te
denken
r
VI.
Ph. W. V. te R.
Beslist verwerpelijk is het fascisme (nat.
socialisme), omdat het slechts voor één
denken, n.l. fascistisch (nat. soc.) denken
plaats geeft. Voor een andere denkwijze,
die tot uiteindelijk resultaat iets heel an
ders zou opleveren dan fascisme, is het niet
vatbaar. Noodwendig moet het resultaat
van deze uitsluiting van het vrije (dat is
niet willekeurige) denken leiden tot vol
slagen geestelijke armoede, zoo niet tot
cultuurloosheid. Dat dit waar is, blijkt in
Duitschland. De mannen van wetenschap
en kunst zijn daar voor het grootste ge
deelte naar het buitenland gevlucht, naar
landen, waar zij de consequenties van hun
denken openbaar kunnen maken.
Eenige jaren geleden is op een sport-
feest te Stuttgart het volgende gezegd: Wij
hebben géén hersenathleten, maar wél bi-
cepsathleten noodig. Ik hoop, dat tot de le
zers door zal dringen, dat dit beteekent:
Het ophouden te bestaan van de „mensch"
in de ware zin des woords; het vervallen
tot materialisme, waar dus eten, drinken
en voortplanten de hoofdzaak zullen wor
den; het verval van kunst en wetenschap,
die toch openbaringen van het vrije denken
zijn. In één woord: Demenschwordt
gel ij k aan een dier.
(Ingez. Med.)
Er volgden echter geen knallen, en beide
mannen begrepen, dat de magzijnen leeg
waren.
„Nu staan we dus gelijk", hoonde Phe
nuit. „Nu, het zij zoo, dolle stier".
Hij wierp het geweer weg, zette zich
schrap en keek Kennedy met zijn git
zwarte oogen in het grimmige gelaat. De
ze stak het pistool in zijn zak en trad met
op elkaar geklemde kaken, voorwaarts.
Phenuit liep achteruit, tot hjj op een open
plek kwam. In het midden hiervan bleef
hij staan.
„Luister", snauwde Kennedy. „Ik zal je
dooden, als ik kan. Je hebt mijn besten
vriend gedood
„Je vrouw toonde anders een uitgespro
ken verlangen naar mijn tegenwoordigheid.
Als je niet zoo ontijdig tusschenbeide was
gekomen
„Jou duivel!"
Kennedy stormde op zijn kwelgeest af.
Als een bliksemstraal zoo snel, wist Phe
nuit den slag te ontwijken, en zijn lenig
lichaam omkeerend, greep hij Kennedy bij
de keel. Een klinkende slag met de linker
hand noodzaakte hem, zijn greep te ver
slappen, maar hij herstelde zich, duivels
lachend, spoedig weer.
Daarop hielden zij elkaar vast omklemd.
Hoe sterk Kennedy ook was, in dezen man
had hij meer dan zijn gelijke gevonden.
Waar er zooveel op het spel stond, vocht
hij als een woedende leeuw. Telkens en
Finantieel economisch
weekoverzicht.
Het eind der depressie nog niet in
zicht Gunstige dividendbesluiten
van Nederlandsche mijen. Een
teleurstelling voor de rubbermarkt.
Verliezen voor de Koninklijke
Shellgroep door de confiscatie der
Mexicaansche bezittingen.
Wel zelden heeft het eerste kwartaal
van een jaar de beurs zooveel teleurstelling
bereid als de achter ons liggende periode
van drie maanden. Zelfs de „psychologische
opleving", die meestal in het begin van
een nieuw jaar valt waar te nemen, is
ditmaal uitgebleven, en daarna is het „van
kwaad tot erger" gegaan, totdat in de af-
geloopen week een toestand is ingetreden,
die men het best karakteriseert met „een
vlucht uit de aandeelenmarkt". Het ernsti
ge van de tegenwoordige situatie is, dat er
geen „bodem" in de markt zit; de koersen
zakken weg, tengevolge van voortdurend
aanbod, waartegenover geen noemenswaar
dige vraag staat. Ook dan, wanneer de
beurs rijp lijkt te zijn voor een technisch
herstel, kan dit niet krachtig doorzetten,
doordat inmiddels nieuwe ongunstige fac
toren het aanbod wederom doen toenemen.
Het is natuurlijk niet voor het eerst, dat
de beurs een dergelijke periode van diepe
depressie doormaakt, al moet worden ge
constateerd, dat het tempo, waarin de
koersval zich voltrekt, wel bijzonder snel
is. Zooals overal, herhaalt ook hier de ge
schiedenis zich, zij het met eenige afwij
kingen. De eenige troost, die fondsenhou
ders uit het verleden kunnen putten, is, dat
op een periode van neergang nog altijd een
tijdperk van opgang is gevolgd, al heeft dit
laatste dan ook vaak lang op zich laten
wachten en al zijn er in den tusschentijd
vele zwakke broeders onder de onderne
mingen, die den strijd om het bestaan niet
konden volhouden, op het slagveld achter
gebleven.
Vooralsnog is er, zelfs aan den verren
gezichtseinder, nog niets wat naar een ver
betering zweemt, waar te nemen en het is
dan ook nutteloos, reeds thans te vragen,
waar het eind van de tegenwoordige de
pressie ligt.
Terwijl de Amsterdamsehe beurs zich een
tijd lang vrij goed bestand had getoond te
gen de van de buitenlandsche centra uit
gaande depressie, is het in de laatste week
ook hier tot een war-e „koersafbraak" ge
komen. Het merkwaardige is, dat er juist
dezer dagen een geheele reeks van gunstige
dividend-besluiten werden bekend gemaakt,
die onder rustigere omstandigheden stellig
de aandacht op de desbetreffende fondsen
zouden hebben gevestigd, zij het ook, dat
men er rekening mede dient te houden, dat
de thans gepubliceerde resultaten betrek
king hebben op een achter ons liggende
periode en dat de vooruitzichten voor het
loopende jaar meest minder fraai zijn.
Om enkele dezer dividend-voorstellen -te
noemen: de Nederlandsche Kabel 22 te
gen 20 vorig jaar, Lettergieterij „Am
sterdam 7 tegen 6 Kiene Co. .4 te
gen nihil, Stoomvaart Mij. „Noordzee" 5
tegen nihil vorig jaar, en wat de Indische
cultures betreft: Rubber Mij. Basilam 7
tegen 3 Cult. Mij. Soerowinangoen 12
tegen 10 Cult. Mij. Boekit Lawang 13
tegen 8 Oost-Java Rubber 11 tegen
nihil, Zuid-Preanger Rubber Mij. 7 tegen
6 vorig jaar.
Ondanks deze gunstige rubber-dividenden
zijn juist in de hoek van de rubberwaarden
de grootste slagen gevallen. Men heeft in
deze afdeeling, en dan meer speciaal wat de
incourante aandeelen betreft, weer hetzelf
de meegemaakt, wat er reeds zoo vaak,
zoowel in hausse- als in baisse-tijden, is
geschied: koersverschillen van 10 a 25
in enkele oogenblikken tijds, zonder dat
het aanbod overweldigend is. De markt
voor deze fondsen is nu eenmaal zeer be
perkt en evenals in een hausse-tijd het ge
ringe materiaal niet voldoende is, om de
vraag naar een paar stukken te bevredi
gen, zoo kan bij een ongunstige beurs het
aanbod ook uiterst moeilijk worden opge-
telkens weer rolden zij tusschen steenen en
laag struikgewas over elkaar heen, bei
met bebloed aangezicht. Al slaande en ruk
kende rolden zij meer dan twintig voet
langs een helling naar beneden, als strij
dende wilde dieren.
Elk vocht voor zijn eigen leven en nie
mand wist dat beter dan Kennedy. In Phe-
nuits koude oogen zag hij geen genade, die
hjj ook niet verwachtte. Als hij er niet in
slaagde, dit monster te overwinnen, wat
zou er met Maxine, alleen in het woud ge
beuren. Tot schrik bemerkte hij, dat zijn
krachten afnamen. Phenuit had hem met
een hand bij de keel vast en hij kon zich
niet bevrijden. Hijgend en half verstikt,
werd hij achteruit gedrongen.
Zpn blik viel op den rand van een der
diepe ondergrondsche gewelven, die in
deze streek zoo veelvuldig voorkwamen.
Hij was er nog maar twee meter van af,
en centimeter bij centimeter werd er heen
gedrongen. Weer deed hij een krachtige
poging, zich van de wurgende hand te be
vrijden doch tevergeefs. Hij werd duize
lig en verloor bijna het bewustzijn. De
kracht van zijn tegenstander was wonder
baarlijk. De afgrond was nog geen twee
voet van hem af.
„Daar beneden zal het rustig zijn heel
rustig. Je zult niets meer weten. Je had
er je niet mee moeten bemoeien. Alleen
dwazen mengen zich in andermans zaken".
Kennedy zag zijn laatste uur naderen.
vangen. Zoo kon het gebeuren, dat Woens
dag j.l. aandeelen Indische Rubber daal
den van 126 tot 100 om vervolgens tot
109 te verbeteren; Deli Batavia kwamen
van 106 op 80 met een herstel tot 91
enz. In een markt als de tegenwoordige is
het meer dan ooit noodig om wanneer
men tenminste niet om een of andere re
den coute que coute van zijn bezit af wil
een limite vast te stellen.
De directe oorzaak van de scherpe daling
in de rubberhoek vormde het besluit van
het Internationale Rubber Comité, om het
percentage der restrictie voorloopig niet te
wijzigen. In rubberkringen had men, met
het oog op de huidige statistische positie
van de rubbermarkt, stellig verwacht, dat,
zooal niet voor het tweede, dan althans
voor het derde kwartaal van dit jaar de
restrictie met 10 verscherpt zou worden,
en het export-percentage dus zou worden
gebracht op 50 van de standaard-produc
tie. Het is niet onmogelijk, dat dit alsnog
zal geschieden; het Comité heeft de be
slissing hierover echter opgeschort tot zijn
bijeenkomst aan het eind van Mei. De
handelaren en andere belanghebbenden, die
posities hebben loopen of groote voorraden
bezitten, durven echter het risico niet aan,
deze verder aan te houden, nu zij er niet
zeker van zijn, dat over drie maanden ten
gevolge van een vermindering van den
aanvoer een verbetering in den toestand
der rubbermarkt zal intreden.
Naar verluidt, zouden de Nederlandsche
leden van het Comité veel gevoeld hebben,
voor een verlaging van het uitvoer-percen-
tage voor het derde kwartaal, maar daar
tegenover zou de meening van de meerder
heid van het Comité hebben gestaan, dat
zoo'n maatregel niet zou hebben geleid tot
een voldoend groote prijsstijging, om de
producenten schadeloos te stellen voor de
verdere productie-beperking, die natuur
lijk tot een vermindering der inkomsten
leidt.
De omvangrijke en ten deele gedwongen
rubber-verkoopen op de Londensche markt
hebben de rubbernoteering aldaar doen da
len tot 5 d. per 1b., waarop eenig herstel
is gevolgd, dat ook in de rubberafdeeling
op de Amsterdamsehe beurs een kleine ver
betering heeft gebracht.
Aandeelen Koninklijke Petroleum onder
vonden nog in meerdere mate dan de vori
ge week den terugslag van de confiscatie
van de bezittingen harer Mexicaansche
dochtermij., de Mexican Eagle Oil Co. Lr
bestaat weliswaar goede kans, dat de Me
xicaansche regeering hiervoor, onder den
druk van Amerika, schadevergoeding zal
geven, doch het is maar de vraag, of deze
vergoeding in verhouding zal staan tot het
bedrag, dat in den loop van de jaren in de
ze bedrijven is geïnvesteerd. Voor de totale
schadevergoeding aan alle buitenlandsche
Mijen is een bedrag genoemd, neerkomende
op nog geen 100 millioen, terwijl de Ko-
ninklijke-Shellgroep alleen al naar schat
ting 8 250 millioen in Mexico heeft geïn
vesteerd. En dan staat het nog te bezien,
of de Mexicaansche regeering inderdaad
het voor de onteigening te betalen bedrag
door middel van een staatsleening zal kun
nen bijeenbrengen, nu de economische toe
stand zoo zeer geschokt is door de stop
zetting van de Amerikaansche zilveraan-
koopen en het uiterst moeilijk blijkt, de olie
van de geconfiskeerde ondernemingen te
vervoeren, resp. te verkoopen.
De industriëele afdeeling werd door de
algemeene baisse-stemming meegesleept.
Vooral Philips' boekten een scherp koers
verlies, op de verwachting, dat een nieuwe
economische crisis de afzet van de Philips'-
producten zal belemmeren. De vrees voor
een vermindering van het vrachtvervoer
weerspiegelde zich in een verdere koersda
ling van scheepvaartaandeelen. Indische
suikeraandeelen en tabakken waren even
eens lager, Deli Batavia minder dan de an
deren, omdat de monsters van het nieuwe
product wijzen op een beteren oogst dan
vorig jaar.
Eerst tegen het einde der week kon op de
Amsterdamsehe beurs een koersherstel van
eenige beteekenis doorbreken, zonder dat
in de grondstemming echter een belang
rijke wijziging kwam. De aanhoudende en
scherpe koersdaling heeft de noteeringen
van vele goede aandeelen op een niveau
Zelfs als hij zijn lippen had kunnen ge
bruiken, had hij nog geen genade gevraagd.
Met half verblinde oogen zag hij Phenuit
triomfantelijk grijnzen.
„Een langen slaap", mompelde hij. „Wat
zou een man als jij meer kunnen verlan
gen. Ik zeg je vaarwel".
HOOFDSTUK XXX.
Besluit.
Om zijn dorst naar wraak ten volle te
kunnen bevredigen, bleef Phenuit eenige
oogenblikken dralen, en toen kwam het
noodlot een handje helpen. Vanuit het
struikgewas achter hem stapte een have-
looze gedaante, het was Katinka! Haar
donkere oogen waren ingevallen en haar
japon was aan flarden gescheurd. Met
een wilden kreet stortte zij zich op Phe
nuit, trok een mes en stak het tweemaal
in zijn rug.
Hij wankelde, verloor het evenwicht en
viel over den rand van den afgrond. Twee
seconden later klonk een doffe plons van
beneden. Kennedy kroop weg van den rand
en stond op. Als een steenen beeld stond
Katinka daar, met het mes nog in de hand,
en staarde naar het water op den bodem
van den afgrond.
„Dood" mompelde zij. „Dood!"
„Dank u!" zei Kennedy.
Als een tijgerin wendde zij zich tot hem.
„Denkt u, dat' ik het voor u heb ge
daan? U en uw vrouw hebben mijn leven
verwoest. Ik had hem lief, maar hij had
gebracht, dat ze, rekening houdend met
minder gunstige resultaten over het loo
pende jaar, aantrekkelijk maakt voor be
legging op langen termijn, en er vielen dan
ook weder voor het eerst sinds geruimen
tijd aankoopen van bona fide beleggers te
constateeren.
Op de obligatiemarkt was de handel in
de afgeloopen week weer zeer stil en bij
gebrek aan belangstelling brokkelden de
koersen nog wat af.
Hieronder volgt een overzicht van het
koersverloop:
Amsterdam Rubber 188165168
Hessa Rubber 1067681
Philips' 270%—242—252.
Unilever 140—134%—137
U. S. Steel 35%29%30
Kon. Petroleum 317285295
H. V. Amsterdam 404380389
Javasche Cult. 135%115%119%
Ned. Scheepv. Unie 110%98106
Deli Mij. 275—253—257
Senembah 278254255
Abonnementen en Advertentiën voor dit
blad worden aangenomen door den Agent
IZ. VERDUIJN—DE BEER,
Groede, Drieweg O 237.
(Ingez. Med.)
AANSTEKELIJK VOORBEELD.
Nu ook giften voor luchtbescherming.
De Nederlandsche Vereemging voor
Luchtbescherming schrijft ons:
Thans zijn ook de eerste vrijwillige bij
dragen voor de luchtbescherming door de
Nederlandsche Vereeniging voor Luchtbe
scherming ontvangen. Een zestiental per
sonen zond aan het bestuur der vereeniging
den volgenden brief:
„Een groot aantal menschen geeft blijk
van hun nationale gevoelens door eene bij
drage te geven voor de defensie, maar
evenzeer heeft de natie behoefte aan een
krachtige organisatie van de luchtbescher
ming, teneinde de weerlooze burgerbevol
king, vrouwen en kinderen, zoo goed mo
gelijk te beschermen tegen het gevaar uit
de lucht.
Wij willen hiermede een bijdrage geven
om die organisatie te bevorderen: zestien
maal twee gulden vijftig."
DE SANEERING VAN' DEN BRAND-
STOFFENHANDEL.
De bond van Nederlandsche handelaren
in brandstoffen heeft Donderdag te Utrecht
een zeer druk bezochte buitengewone alge
meene ledenvergadering gehouden. De heer
H. van Galen Last opende de vergadering
met een rede, waarin hij de groote moei
lijkheden, welke bij de saneering van den
brandstoffenhandel werden ondervonden,
schetste. Had de gelijkstelling van de be-
stelvereenigingen (coöperaties b.) met den
handel reeds vele moeilijkheden opgeleverd
thans zijn de moeilijkheden nog vergroot
door de willekeurige erkenning van vele
tientallen coöperaties, waardoor het distri
butieapparaat nog weer zwaarder is belast
geworden, aldus spr. Ook het feit, dat de
organisatie van den handel niet wist op
welke wijze de kolenconventie in 1938[39
zou saneeren en dat de handelaren op ver-
koopsvoorwaarden gebonden zouden wor
den aan een regeling, welke hun niet be
kend was, heeft veel verbittering en onrust
in de kringen van den handel teweegge
bracht. Inmiddels heeft aldus spr. een
bespreking met de kolenconventie plaats
gehad, waarbij door de kolenconventie is
medegedeeld op welke basis voor het op 1
April aanvangend kolenjaar zal worden ge
saneerd, terwijl tevens werd toegezegd, dat
ten aanzien van de erkenning van coöpera
ties een andere gedragslijn zal worden ge
volgd. Ook op andere punten werden toe
zeggingen gedaan.
De voorzitter deelde mede, dat net be
stuur, dat aanvankelijk voornemens was 'n
scherpe strijd om erkenning van de rech
ten van den handel te ontketenen, het on
der deze omstandigheden niet verantwoord
geen liefde meer voor mij, nadat nadat
zij gekomen was. Hij verliet mij, om mij
daar ginds van honger te laten omkomen,
en nu heb ik hem gedood met mijn eigen
hand gedood".
Zij liet het hoofd hangen en haar geheele
lichaam sidderde. Kennedy had medelijden
met haar om haar verdriet, en was haar
zeer dankbaar voor haar tijdige tussehen-
komst. Hij probeerde haar te troosten, doch
slaagde er slechts in haar trots op te wek
ken.
„Ik verlang geen vriendelijke woorden",
zei ze schor. „Gij Engelschen weet niets
van liefde. Voor hem offerde ik het heil
van mijn ziel en ik ben er blij om blij.
En nu vaarwel!"
Zij lachte wild, Kennedy zag het mes
omhoog gaan en raadde haar bedoeling. Hij
snelde op haar toe, maar kwam te laat.
Ze had reeds zelfmoord gepleegd.
Kennedy stond als verpletterd, alles was
in een ongelooflijk korten tijd geschied.
Hij trachtte haar te verontschuldigen en
slaagde daarin. In elk geval had zij haar
schuld betaald, zelfs al had dat ook niet
in haar bedoeling gelegen. Hij begroef het
lijk onder takken en mos.
Daarna raapte hij het geweer op en ging
weer naar het kamp. Zoodra Maxine hem
zag, vloog zij hem tegemoet, en op haar
gelaat was duidelijk haar groote verlich
ting te lezen.
(Slot volgt).