4*
■of der Zotheid
RECHTSZAKEN.
STATEN-GENERAAL,
1 0e
Waar zwijgen toe leidt.
LEGER EN VLOOT.
EEN ZUIDERZEESTAD IN
MINEUR.
DE NIEUWE WET OP DE
RUILVERKAVELING AANGENOMEN
BURGERLIJKE STAND.
Oos'tburg,
e8en!
KOMEN ER OPNIEUW MAGERE
JAREN VOOR BELG1E?
(UUUIUiUiUtUltUUlUlltUiiitiiiillliilliiUUUiiiUiUiltlIUiiliillllUlUUUIlUiUttiaiiilUiUi.
Niemand wordt als misdadiger gebo
ren. Wei wordt men door het leven o
de maatschappij tot misdad ger ge
maakt.
Ja warempel en zoo is het in de
journalistiek ook!
Iedereen loopt tegenwoordig met slo
ten op z'n mond, en de stakkers van
reporters moeten die monden dan maar
probeeren open te breken en er hei
nieuws uit halen, waar hun lezers
krachtens de gegireerde abonnements
gelden recht op hebben. De .zegsman'
van Wash'ngton, de „zegsm.an" van To
kio, zij hullen zich »n kruitdamp en
geven diplomatiek-ontwijkende ant
woorden. De „assen", „ententes" en
„fronten", zij spelen schuilevinkje ach
ter raadselachtige communiqués. En
alsof het n et genoeg is, da^ de regee
ringen de openhartigheid in den ban
hebben gedaan schijnen zij ook den
eenvoudigen burger te hebben geïnfec
teerd. De burger zwijgt en de kran
teman kan zijn lezers alleen maar ver
tellen, hoe guitig, hoe charmant, hoe
prjncipieel, hoe vastbesloten, hoe
hardnekk g de burger heeft gezwegen,
En voor de rest: afwachten, en een
réuzenvraagteeken.
Daar hebt u Bruno Walter. De naam
van den grooten dirigent is dagenlanf
door de pers gegaan. Iedereen weet
hoé hij gepoogd heeft, telegrafisch Tos
conini te bekeeren, die na het befaam
de onderhoud van Berchtesgaden zijn
belofte introk, op de Salzburéer Fest
spiele te komen dir'geeren Toscanin
is een ongemakkelijke oudeheer, ;die
echter weet wat hij wil. En Walter
heeft hem niet kunnen overhalen. Nu
komt Walter in Nederland. De pers er
op af. Er is nieuws uit de eerste hand
te halen.' Een 'nterview? Met plezier
maar: géén politiek. Dat wil zeggen
geen Toscanini. Het gesprek draait om
den naam heen, die taboe is en niet
wordt uitgesproken. Het slot op den
mond blijft d'cht. Het gaat er even af
om te zeggen dat Holland een heerlijk
land is en dat Walter zijn vrouw een
wandeling beloofd heeft. Tot weerziens
heeren van de pers, en altijd graag tot
uw beschikking! Vraag maar veel, daar
leer je van!
De tweede vertooninö speelt zich af
in de Italiaansche badplaats Ravello.
Een andere grootheid van den or
kestbak, Stokowsky, 's er gesignaleerd
in gezelschap van de groote Greta. Nu
wordt de brandende vraag, of Enge
land en Italië zich zullen verzoenen
in belangrijkheid slechts overtroffen
door de zéér brandende vraag, of Gar
bo met Stokowsky zal trouwen. Niets
ligt dus niéér voor de hand dan dat
de corypheeën van het vak, die mis
schien van te voren 'n de gassen van
Addis Abeba, of in het mitrailleurvuur
van Guernica of onder de granaten
van Sjanghai onsterfelijke lauweren
hebben geoogst, naar Ravello vliegen
om er het groote nieuws uit te vor
schen. Zal Stokowsky. Garbo d'ri-
geeren?
Het slot op den mond bleek niet te
openen. „Geen particuliere aangele
genheden, heeren!" Wie hij als de
grootste filmster beschouwde? Mis
schien John Barrymore, misschien
Charles Bover. Nee, vrouwelijke
filmsterren bedoelden de heeren „La
ten we het over :ets anders hebben"
ontweek Stokowsky. 0f hij bijzonde
re plannen had?" Stokowsky glimlach
te en zweeg.
En niet meer dan één dag later werd
bekend, dat Stokowsky in een gesprek
met Philadelphia gevoerd, onthuld had
dat Garbo en hij op 15, 16 of 17 Maart
te Turijn zouden trouwen....
Zie lezer, zóó worden menschen tot
misdadigers gemaakt.
Nu zult u ook begrijpen, hoe een bou
levardblad er laatst toe kwam, onder
een 4 koloms kop, die op tien meter
afstand was te z en, te lanceeren:
Koning Carol vermoord
hetgeen, gezien de rede, die Z.M. den
volgenden dag hield, sterk overdreven
was.
Maar ja, de journalist was waar
schijnlijk, als fatsoenlijk mensch, be
gonnen met hier en daar voorzichtig
te informeeren, of er plannen beston
den om den koning te vermoorden, en
toen men zoo kinderachtig was het
hem niet te vertellen, heeft hij het er
vermoedelijk maar op gewaagd. Dat
krijg je, als iedereen zoo geheimzinnig
doet!
Vóór een ander ermee komt, wil ik
daar thans nog eenige pr'meurs aan toe
voegen:
Mevrouw Stokowsky—Garbo denkt
°Ver scheiding.
S*caIin gearresteerd, verdacht van
c"?® zichzelf uit den weg te ruimen
lana hnigg geroyeerd uit het Vader-
Op fronL
plaat?11*sche SPelen OP Marken, in-
R<^ Van in Tokio-
partij SeVe^ sticht een anti-New Deal-
De Duc^'^ Herlijn ten geschenke.
Brifsche Kabinet 8611 5" he'
28A?4,033aPSe, 'efer be,sluit m,ef
^en wijlen 1 stem, dal
In faooger beroep.
Door den officier van justitie te Mid
delburg is hooger beroep aangeteekend
tegen de vonnissen der arr. rechthank
te Middelburg van 25 Februari waarbij
-ijn veroordeeld:
le C. M., 37 jaar, koopman te Krui
ningen wegens het veroorzaken van
zwaar lichamelijk letsel door schuld tot
1 maand gevangenisstraf voorwaarde
lijk proeftijd 3 jaar en f 25 of 10 dh.;
2e W. van D„ 43 jaar," boekhouder
te Goes, wegens verduistering in dienst
betrekking tot 8 maanden gevangenis
straf,
POLITIERECHTER TE MIDDELBURG
In de zitting van Dinsdag 8 Maart
werden de volgende personen gedag
v,aard:
P. V., 41 jaar, J. L. 36 jaar, J. W.
22 jaar, allen werkman te Westkapelle,
wegens diefstal van een vat wijn te
Domburg op 27 Janu.ari 1938; althans
wegens verduistering van een vat wijn
welk vat zij uit zee hadden opéevischt
of aan het strand hadden gevonden,
Eisch en vonnis: ieder f 15 of 10 dh.
A. P., 40 jaar, lanbouwer te Dom
burg wegens heling van een door dief
stal of verduistering verkregen v.at,
welk vat hij op 27 Januari te Domburg
heeft gekocht van P Verhage, J. Lie-
vense en J. Westerbeke,
Eisch en vonnis f 15 of 10 dh.
K. K„ 28 jaar, arbeider te Hansweert,
wegens mishandeling van Adri,aan Meij
er te Kruiningen op 3 Februari 1938.
E'sch en vonnis f 20 of 10 dh.
W. C. H., 50 jaar werkman te Krui
ningen, wegens diefstal van uien, ge
pleegd op 17 en 20 Januari 1938, tel
kens ongeveer 15 kg te nadeele van
C. Minn,aar te Kapelle.
Eisch 1 maand gevangenisstraf. Von
nis: 3 weken gevangenisstraf.
J. S., 30 jaar, verpleger te Oostka-
pelle. wegens d'efstal van zand ge
pleegd op verschillende tijdstippen in
1937 en 1938 te Vrouwepolder.
Eisch en vonnis f 20 of 10 dh.
D. J. S., 50 jaar, koopm.an te Middel
burg, wegens beleediging van den ge
meente veldwachter J, Munter te Me-
liskerke op 16 Februari 1938.
E'sch 2 weken gevangenisstraf. Von
nis: 1 week gevangenisstraf.
Boer verdacht van bedriegelijke
bankbreuk.
Het gerechtshof te Amsterdam be
handelde gisteren de strafzaak tegen
een 51-jarigen boer u t een dorpje in de
buurt van Alkmaar, die terecht stond
wegens bedriegelijke bankbreuk.
Van boerenarbeider had hij zich we
ten op te werken tot een klein boertje
met een eigen bedrijf. Aanvankelijk ging
alles goed, doch tegen de moeilijke cr -
sistijden bleek de mm niet op te kun
nen werken. Van boekhouden had hij
geen verstand en weldra waren de
schulden hem boven het hoofd gegroeid.
De rechtbank sprak zijn faillissement
uit en de landbouwer zag have en
goed verkoopen. Doch de ellende w.as
nog niet ten einde. Een bedrag van
f 880 w st hij aan den boedel te ont
trekken en bij familie in veiligheid te
brengen. De curator bleef aanvankelijk
onkundig van het bestaan van dit ka
pitaaltje.
Toen het uitkwam probeerde het
boertje z ch uit de moeilijkheden te
redden: „Dat geld is van mijn zoon"
zoo zeide hij, „die heeft indertijd mijn
heele boerderij met levende en doode
have gekocht voor ruim f 400".
Als bewijs toonde hij een door een
jurist opgemaakt koopcontract. De
koeien die verkocht waren, en waarvoor
hij de f 880 had ontvangen, behoorden
zoo redeneerde hij verder - aan
zijn zoon dus was ook de opbrengst niet
van hem.
Zijn verweer, dat nog al eens op bij
komstige punten varieerde, kon hem
niet baten. Hij werd in het huis van be
waring opgesloten. Daar schreef hij een
briefje dat hij zijn zoon in handen poog
de te smokkelen en dat in beslag werd
genomen. Instructies, wat de jongeman
moest zeggen tegen de justitie....
Deze zoon was gisteren als getuige
a décharge opgeroepen. Doch toen de
president hem wees op de gevaren,
waaraan hij zich blootstelde, wanneer
hij meineed pleegde, besloot hij maar
liever geen verklaringen af te leggen.
De procureur-generaal vond de
straf, door de rechtbank opgelegd
acht maanden te laag. Spr. vorderde
een iaar gevangenisstraf. Arrest 22
Maart.
Bij Kon. besluit is aan den kapi
tein-luitenant ter zee J. Fruin, met in
gang van den len April 1938 eervol ont
slag uit den zeedienst verleend.
Bij Kon. besluit is de titulaire rang
van luitenant-generaal verleend aan den
gepensionneerden kolonel der artillerie
M. J. A. Masthoff, wien sedert de titu-
'aire rang van generaal-majoor is toe
gekend.
het parlement moet worden ontbonden.
Aartshertog Franz Ferd nand nog in
leven. Hij woont in Amerika en is nie
mand anders dan Clark Gable!
E, Rasmus,
Volendam is levensmoe
Alles liever dan het oeroude
beroep vaa visscherman
moeten opgeven en de fabriek
in te gaan De booze afsluit
dijk.
(Van onzen redacteur).
Volendam ligt koesterend n zonne
warmte tegen de traag golvende zee.
Knus is het plaatsje welks straatjes
en steegjes zich verrassend wenden en
keeren. Dit schijnt zelfs den Volen-
dammer gefrappeerd te hebben reden
waarom hij een stuk gewirwar den
Doolhof noemde.
Een merkwaardig zeedorp met merk
waardige gewoonten.
Op een schutting staat met primiti
ve krijtletters geschreven: „Al wie eer
Gouden Ring gevonden heeft word
Beleeft verzocht bij de wed. terug
te brengen.
Een Volendammer staat er wijd
bro'eks bij en zegt: Ik wist niet dat ei
hier goud te verliezen meer was....'
De boodschap op de schutting, he'
antwoord van den manze raakten
be'den de kern van het Volendamsche
vraagstuk aangaande de toekomst. Eer
probleem dat overigens het gros der
andere Zuiderzee beter gezegd
IJselmeer plaatsen op te lossen heeft
Eenerzijds de zekerheid voor velen daf
er rondom de Zuiderzee ook in de toe
komst „goud" te vinden is, anderzijds
de overtuiging van de direct betrokke
nen dat er geen land van belofte meei
n de komende jaren voor hen zal be
staan.
Het is alsof de Volendammer zich
reeds met het laatste verzoend hebben
Zoo passief is hunne houding.
Bij de haven hebben zij zich verza
meld en staande, zittende en soms lig'
gende, rooken zij hun pijpje en turen
naar de zee. In de haven liggen in
troostelooze nethe'd de schepen. Lan
ger dan vroeger wel het geval was.
blijven de botters gemeerd aan de hou
ten stijgers. Niet voor half Maart mo
gen zij zee kiezén. Maanden zijn zij
werkloos geweest.
Vervallen zien de. meesten er uit
verveloos en op vele plaatsen verrot
zijn dek en boorden. Geen goed on
derhouden takelage, geen blank ge
schuurde deelen. Slap hangen de groe
zelige, vaak gerafelde vaantjes van de
masten. Op sommige van de scheepjes
klinkt de hamerslag en knarst de zaag
Een paar visschers hebben den moed
voor het oogenblik n et verloren en
knappen de booten op zooveel als gel
delijk in hun vermogen ligt.
„Want arm zijn we" zegt er een „en
armer zullen wij worden. Als dat ten
minste mogelijk is"....
Negen gulden per week steun krij
gen zij met een gulden toeslag per kind
En doof is vaak de Volendammer, die
hardnekkig aan zee vasthoudt, voor deD
raad die tevens een levensbevel n-
houdt om eens naar iets anders uit
te kijken waarbij hem graag van re-
geeringswege de helpende hand toege
stoken zou worden.
Naar fabrieken.... naar scholen
waar een ander handwerk geleerd zou
kunnen worden. Maar nee zeiden de
Volendammers.
„Mijn overgrootvader is visscherman
geweest, mijn grootvader ook, mijn va
der, ik ben het zelf en mijn zoon za)
het worden" zoo is zijn onverzettelijk
woord en hij spreekt op verbeten wijze
over de schande dat men van een v's-
scherman een fabrieksarbeider wenscht
te maken.
Voor hem lijkt zijn leven verloren en
ook dat van zijn nakomelingschap. Er
is geen moois en geen aardigheid meer
in zijn bestaan. De gehate afsluitdijk
heeft ook het Volendamsche leven af
gesloten. Waar is de beroemde Zuider
zeebot gebleven en alle andere visch-
soorten die hunne vermaardheid alleen
aan de Zuiderzee dankte?
Ja, een enkel verdwaald botje wordt
er nog wel eens in de buurt van den
dijk opgehaald. Maar een bot waar
voor een eerlijke Zuiderzeebot zich zou
schamen. Zoo een d:e heelemaal zwart
van graat is en dat is niet vreemd, want
werd de visch niet gevangen vlak bii
dat duvelswerk, den afsluitdijk. Paling
is het eenige dat den Volendammer
naar eigen zeggen nog een beetje 'n
het leven houdt. Over een tijdje zullen
de botters paling gaan vangen. Nu
vaart een roeibootje de haven uit met
eenige forsche knapen op de riemen
en zij gaan de fuiken lichten die een
paar honderd meter zee in staan. Al
leen maar paling.
„Mijn vader zei en hij was een
goed visscherman dat ze in den dijk
een brug hadden moeten leggen" zoo
zegt een man bitter gestemd. „Maar
anderen, die er niets van begrepen, wis
ten het toch beter. Een dijk moest het
worden en nuAlle broedplaatsen
zijn verdwenen. Het water is niet goed
meer voor de visch en dus n:et meer
voor ons. Alle ziltigheid is er af".
Het leven verloopt in Volendam. De
vreugde is er weg, het pessimisme Heed
zijn intrede. Men kan het n et alléén
hooren van de menschen, men kan het
ze niet alleen aanzien, men kan het ook
lezen.
J. Buijs,
winkelier
zoolang als 't duurt.
Dat staat op het raam van een win
kel die uitkijkt op zee en zoo zijn er
meer die - dezelfde gevoelens zijn toe
gedaan al wordt het dan niet met ver
gulde letters op de ru ten geschil
derd.
Een struische Volendammer, een ke
rel geschapen om te werken, heeft thans
als bezigheid het café X aan te bevelen
Hij doet het werk al lang gelet op de
radheid van tong waarmede hij bier.
kcff e, thee en andere zaken opdreunt
met de prijzen erbij.
Ook in het Engelsch!
Als ze dat nog maar zoolang moge
lijk alledag blijven doen en onwille
keurig kijkt de knaap met bezorgdheid
naar Marken dat als een streep 'n de
verte in het fel flonkerende water ligt.
Daar geen Zondagsbezoek meer voor
vreemdelingen daar zijn nog meer an
dere dingen verboden en die evenzeer
de genadeklap voor het vreemdelingen
verkeer beteekenden.
In Volendam verkoopt men thans
tenminste nog immer de echter Holland
sche kant.... real Dutch lace.... en
°en oude visscherman mag U in het
Engelsch toestem ng verleenen om te
gen een vergoeding een plaatje te ma
ken van een echt Volendamsch ge
zicht. a real Volendam face!
Volendam wil Volendam blijven. Aan
een zee die niet gehinderd wordt door
een afsluitdijk. Een zee die steeds zal
blijven geven wat zij tot dusver immer
tfaf. Die ru'mte bood aan alle botters
die de Zuiderzeestadjeskring maar kon
uitsturen.
Maar Volendam heeft vergeten dal
er een machtige dijk thans ligt tusscher»
Holland en Friesland, dat er geen Zui
derzee meer is en dat daardoor n:et
meer gegeven kan worden zooals vroe
ger. Dat ér alleen nog maar water is
waar het zout elk uur meer uit ver
dwijnt. Dat bij Urk en Vollenhoven el-
ken dag de kleischepen hun last lossen
en dat grijpkranen hun werk doen. On
verbiddelijk en meedogenloos door hun
regelmaat.
En Volendam staat aan de haven en
zijn koppigheid geboren uit een hard
nekkige wil te blijven op wat voorge
slachten l ef w.as is zoo dat hij non
aan de haven zal staan als het laatste
restje water uit Volendam's haven ver
dwijnen gaat.
Als die vasthoudendheid eens be
toond werd in andere levens- en ar
beidsomstandigheden.
De Tweede Kamer heeft gistermiddag
de nieuwe wet op de ruilverkaveling
aangenomen. De beraadslaging nam den
geheelen middag' in beslag, omdat de be
handeling van de details met eenige
amendementen nu en dan wat ingewik
keld werd. Elke spreker ving zijn rede
aan met een betuiging van instemming
over de indiening van de we,i, daar im
mers de ruilverkaveling een groot be
lang is voor den landbouw en voor hei
geheele volk. Men vermeldde daarbij
dat er in ons land nog 500.000 hectaren
voor een betere verdeeling in aanmer
king komen. Zou dat werkelijk voor de
volle 100 pet. geschieden, dan zou de
landbouwopbrengst met twintig procent
worden vermeerderd. De oude wet heeft
wel tot tevredenheid der betrokkenen
gewerkt, doch heeft slechts een beperk!
resultaat gehad. De landbouwspecia.is
ten der verschillende fracties verheug
den zich er over, dat vele belemmerin
gen der oude wet in het nieuwe ont
werp waren weggenomen. Zij vreesceri
echter bijna allen, dat het oude be
zwaar, dat de grondeigenaren een nauw
keurig inzicht in de kosten willen heb
ben alvorens hun toestemming te geven
zal blijven bestaan en men drong dan
ook aan op een garantie door het rijk
van de kosten, die de eerste raming zou
den overschrijden. De heer Steenberghe
minister van economische zaken, wees
dit denkbeeld echter af.
Er was een reeks amendementen
van de a.r. heeren Van den Heuvel, Van
Dijken en een van den heer Van der
Sluis (s.d.) Niettemin werd het wetsont
werp, behoudens kleine redactiewijzi
gingen, onveranderd goedgekeurd.
De vergadering werd tot heden ver
daagd.
Over de maand Febr.
Bevallen: K. Bil, geb. Krijnsen z., M.
J. C. Th. Laheij, geb. Giesen d„ R. J.
Risseeuw, g'eb. Tellier z., P. W, Diele-
man, geb. Bruijnzeel d.; J. W. Matthijs,
geb. Wage z., M. C. Blomme, geb.
Coens z.
Getrouwd: R. P. B. Langeraet 26 j.
jm. en F. E. Wadde van Roon 25 j. jd„
A. J. Heetesonne 23 j. jm. en E. Rijk
22 j. jd.
Overleden: J. Maas 73 j. wedn. E. M.
Verplanke, S. J. Fremouw 57 j. wed. J.
J. Risseeuw, Am. de Jaeger 82 j, wed. J.
T. van de Voorde, D. C. Haartsen 14 j.
jm., D. J. van der Weele 23 d. jd., J.
B. Beuzelijnck 23 j. jm., L. S. C. van de
Sande 68 j. jm., E. Riemens 83 j. echtgn.
C. van Dixhoorn, Ph. F. Onderdonck 85
j. echtgen. E. L. van Schoote, P. de
Meijer 74 j. jm. (A.A.)
sne*>uic en n
bij storm
tmen regen
houdt
Ve.rk°udheid
(Ingez. Med.)
Sombere vooruitzichten,
(Van onzen correspondent)
Brussel, 2 Maart 1938.
Eerste minister P. Em. Janson heeft
bij een middagmaal dat hem door de
Brusselsche buiten andsche pers werd
aangeboden een gelegenheid gezien een
inleiding ten beste te geven tot de ader
lating welke op den Belg schen belas
tingbetaler zal worden toegepast en
welke in het buitenland zeer zeker
ophef maken zal en met belangstelling
gevolgd, vermits tot voor korten tijd
nog werd gezegd dat België over al
zijn moeilijkheden heen was en nu een
periode zou zien aanbreken van wel
vaart en econom schen bloei, dank zij
de devaluatie.
Het is een feit dat men niet bepaald
weet waaraan zich te houden op het
gebied van de begrooting, waarvan men
de uitgaven wel kent, maar niet de ont
vangsten, welke de uitgaven moeten
dekken. In October van het vorige jaar
heeft de socialistische minister v'an fi
nanciën, de heer De Man, een begroo
ting ingediend welke werd voorgesteld
als zijnde volledig in evenwicht. Sedert
dien heeft de heer De Man reeds heel
wat moeten toegeven en Indien er een
zekerheid bestaat dan is het deze dat
er voor 1938 een reusachtig tekort is
te verwachten. Men zal dadelijk inzien
dat dit verschijnsel, om het zoo te noe
men een politieken en economischen
kant heeft en de econom e hebben hier
een gelegenheid om zich te oefenen in
het bedenken van allerlei uitleggingen,
welke de bittere pil beter moeten doen
slikken door den belastingbetaler. Is de
econom sche herleving, volgende op de
devaluatie, slechts een tijdelijke schijn-
herleving geweest, bevorderd door den
algemeenen toestand? Of is de herleving
een werkelijkheid, welke door budge-
taire buitensporigheden in het gedrang is
gébracht? Zoo stelt zich de kwestie voor
het Belgische publiek dat onbetwistbaar
een grondigen afkeer heeft van elke
nieuwe belasting, vermits de druk al bij
zonder hoog is opgevoerd en daarbij nog
dienen gevoegd de verschillende hooge
sociale fasten, welke men gaarne wil
aanvaarden, maar die een nog 'hoogeren
druk practisch uitsluiten. Het heeft al
den jschijn dat het politieke karakter
van het probleem meer inwerkt op de
openbare meening dan het economische
en het is duidelijk dat de minister van
financiën aarzelt om voor den dag te
komen met zijn nieuw plan om de kas
van den Staat beter te stijven. Reeds
geruimen tijd verwacht men Je nieuwe
lijst van belastingen maar het blijkt wel
dat de regeering de koe niet bij de ho
rens durft te pakken. Bij de katholieken
zijn er tal van parlementariërs die zich
sterk verzetten tegen elke hoogere be
lasting. Van socialistische zijde stapt
men er begrijpelijkerwijze heel wat lich
ter over heen. Men zal zich herinneren
wij hebben er in een onzer vorige
brieven op gewezen dat de heer Van-
dervelde heeft te kennen gegeven, bif
de vorming van de huidige regeering, dat
de gedane beloften moeten worden rut-
gevoerd, wat de sociale hervormingen
betreft, zoo bv. wat de ouderdomspen
sioenen betreft, de verplichte invalidi-
teits- en werkloosheidsverzekering, en
dat de begroothingsbezwaren als nul en
van geener waarde zullen moeten wor
den beschouwd. Indien er begrootings-
bezwaren zijn, welnu, zoo verklaarde de
socialistische leider, die, uil het zadel
gelicht door de jongeren uit de partij, op
zijn ouden dag opnieuw een revolutio
ns'"'•en toon is gaan aanslaan, dan vindt
zulks zijn oorzaak in de omstandigheid
dat de regeering een te belangrijke be
lastingverlaging heeft toegestaan. Dat
men deze verlaging ongedaan make en
het geld is dadelijk beschikbaar. Zoo
langs zijn neus weg heeft de heer Jan
son thans verklaard dat de regeeringen
van Zeeland voor 1.300 miliioen belas
tingen hebben afgeschaft. Als men het
daarbij heeft over de noodzakelijkheid
van nieuwe belastingen in te voeren dan
wee* de belastingschuldige hoe laat het
is. Want de eerste minister heeft niet
verborgen, dat de regering zal verplicht
zijn zware offers te vragen van het land.
Het is mede ongetwijfeld naar aanlei-
diné van den kieschen financieelen toe
stand dat er voortdurend geruchten ont
staan over een mogelijke regeerings-
crisis. Er is aan katholieke zijde een nei
ging merkbaar om de verantwoordelijk
heid voor de nieuwe opofferingen die
zullen geëischt worden niet op zich te
nemen Daarom moet men echter nog
geen crisis verwachten. Janson is een
zeer handig bewindsman en zal zijn schip
