Het oog van Abu
OVERVETTE" Rinso
KRONIEK vu dei DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BUD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 3 MAART 1938. No. 52.
Hitlers' bezoek aan Rome
:?ent\t"rrro ?ond 4e ,uren'
MIDDELBURG.
GOES.
VLISSINGEN.
De Boulevard zal worden
doorgetrokken.
SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE
Het heeft lang geduurd, maar er is,
nu dan toch een officieele
Duitsche mededeeling verschenen, dal
Hitler in Mei a.s. naar Italië zal gaan
Tot dusver was het voorgenomen be
zoek wel van ambtelijke Italiaansche
zijde en ook door allerlei berichten in
de pers .aangekondigd, maar de regee-
ringsinstanties van het Derde Rijk be
waarden den, ietwat bevreemdend
stilzwijgen. Ook de Fiihrer zelf heef'
in zijn Rijksdagrede niet over een con
tra-visite aan Mussolini gerept., welk
verzuim te Rome eenige ontstemming
had veroorzaakt, Blijkbaar is d,aar te
Berlijn de aandacht op gevestjgd en
zijn de twee regeeringen toen overeen
gekomen, dat men begin Maart met
behulp der pers een gezamenlijke de
monstratie van de DuitschIt,aliaansche
vriendschap op toe zou zetten. In de
dagbladen van beide landen versche
nen gister en eergister een reeks ar
tikelen, die alle ten doel hadden, de
hechtheid der befaamde ,,as" boven
twijfel te stellen. Zoo schrijft de Ber
liner Tageblatt, dat de prachtige ont
vangst, welke het bevriende Italië
straks Adolf Hitler zal bereiden, niet
slechts het Duitsche volk genoegen zal
doen, maar de geheele wereld een
nieuw bew'ijs leveren, op welk een
breeden grondslag de samenwerking
met Duitschland berust. De Romein-
sche persorganen laten zich evenmin
onbetuigd. De .Messaggero" verkon
digt, dat des Ffihrer's komst opnieuw
de wederzijdsche trouw zou bevestigen
en dat men nu op den sedert Mussolj-
ni's reis ingeslagen weg der politieke
en moreele solidariteit moet voortgaan.
Bij voorbaat wordt Hitier reeds de be
wondering en sympathie der Italiaan
sche natie toegezegd.
Men ziet het: de as wentelt verder
en zelfs wordt een toeneming van haar
nuttig effect verwacht. Tenminste....
als men afgaat op de persbeschouwin
gen, die echter wat heel erg het ken
merk dragen, op bestelling te zijn ge
leverd. Achterdochtigen zullen mis
schien de vraag opperen, of het bijge
val ook noodig werd geoordeeld, de bi-
zondere kwaliteiten van het werktuig
te doen uitkomen omdat er bij de bui
tenwereld eenige twijfel aan zijn hecht
heid was gerezen. Een dezer dagen
schreef Léon Boussard in 't Parijsche
Petit Journal, dat de as gaat doorbui
gen. Iedereen, die den laatsten tijd'
Duitschland en Italië bezocht heeft,
zou dit kunnen opmerken en de 'Oo's-
tenrijksche kwestie draagt er niet toe
bij, de zaken weer op den ouden Voet
te brengen. Boussard geeft daarom den
raad, zich niet .op de as blind te sta
ren. Met een klein beetje handigheid
zoo schrijft hij, zou men den Duce er
aan kunnen herinneren, dat slechts de
versperring van Stresa den stroom der
Germaansche eischen vermag te stui
ten,
„Met een klein beetje handigheid."
't Wil ons voorkomen, dat de schrijver
vUn 't hier geciteerde artikel zichzelf
niet aan handigheid te buiten gaat door
de kaarten zoo open ter tafel te leg
gen. Maar overigens kon hi| wat Oos
tenrijk betreft, gelijk hebben. Italië
heeft weliswaar, dcror de omstandighe
den genoopt, zijn „compagnon" een
heel eind de vriie hand gelaten tegen
over Weeneri, doch algeheele gelijk
schakeling van den Öostenrükschen
Staat zou, zooals wij .herhaaldelijk be
toogden, kwalijk met de Italiaansche be
langen strooken. Uit dien hoofde is
er veel waarschijnlijks in de geruchten,
volgens welke Schuschnigg, toen hij
verleden week Donderdag zijn van zoo
veel onafhankelijkszin getuigende rede
hield, reeds op een Romeinsch rugge-
steuntje mocht rekenen. Het „tot hier
toe en niet verder", door den Oosten-
Door ALAN DARE.
31.)
Hannaway fronste de wenkbrauwen,
zooals hij altijd deed in dringende geval
len, en ging ongeduldig weer zitten. Na
dat er weer een uur verstreken was,
was hij ervan overtuigd, dat er iets niet
m orde was. Of de motorboot was blij
ven steken, of Hornblow was niet te
bereiken geweest. Hij moest het vreese-
lijke vooruitzicht onder de oogen zien,
de operatie zelf te doen. Nog wachtte
hij, hopend tegen beter weten in, maar
ten laatste was hij gedwongen, te han
delen.
Hij zond den bediende naar het hospi
taal om zijn instrumententasch te halen
en wierp zijn jas af. Kennedy lag nu heel
.^tgeput door zijn laatsten aanval
nam de temperatuur op en
j ziin verbazing, dat deze twee
nn H** êeiaald Was- En terwijl hij nog
ufo, „roe y oogen en aan zijn
rr ij u Zlcn' da* hij bij kennis was.
„Hallo Hannaway!" mompelde hij met
zwakke stem. „Wat doe je hier?"
„Niet spreken.'"
„Maar dat moet ik! Sapperloot mijn
arm!" Hij kreunde, toen hij probeerde,
den opgezwollen arm op te heffen. Han
naway strekte de hand uit en hield hem
tegen.
WIJZIGING VAN DE TABAKSWET.
Er zal een einde komen aan
het verkoopen beneden klein
handelsprijs door de fabriek.
Bij de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot wijziging van de
Tabakswet. Aan de toelichting ontlee-
nen wij het volgende:
De thans voorgestelde wijziging van
de Tabakswet vloeit in de eerste plaats
voort uit de in de laatste jaren naar vo
ren getreden wenschelijkheid de wer
king van het verbod van verkoop van
tabaksfabrikaten beneden den klein
handelsprijs beter tot haar recht te
doen komen; van deze gelegenheid Is
tevens gebruik gemaakt eenige andere
wijzigingen van zuiver technischen
aard in het wetsvoorstel op te nemen.
Het begrip kleinhandelaar is, naar
het den minister voorkomt, te eng.
Niet alleen de winkelier levert tabaks-
waren tegen kleinhandelsprijs, zijnde
de prijs welke op het tabakszegel is
vermeld. Ook de fabrikant die recht
streeks aan den consument levert, doet
dit tegen dien prijs. Beiden verkoopen
in het klein. Wat daaronder moet wor
den verstaan geeft een .nieuwe alinea
aan: „Onder verkoop in het klein wordt
verstaan verkoop aan anderen dan we-
derverkoopers
Een bepaling is opgenomen, welke
verbiedt aan eenzelfden tabaksfabrikant
meer dan één kleinhandelsprijs toe te
kennen.
Het meer en meer tegen verschillen
de kleinhandelsprijzen veraccijnzen van
eenzelfde tabaksfabrikaat onder het
zelfde merk druischt tegen den geest
van de wet in. Bovendien heeft deze
handelwijze een nadeeligen invloed op
de opbrengst van den tabaksaccijns.
Bij de voorbereiding van de wijzi
ging van artikel 45 der Tabakswet was
de ambtsvoorganger van den minister
destijds van oordeel, dat artikel 3 van
de wet naast het nieuwe derde lid van
genoemd artikel 45 gehandhaafd kon
blijven, alhoewel toepassing van art. 3
dat de accijnsheffing regelt van door
fabrikanten en groothandelaars recht
streeks aan anderen dan wederverkoo-
pers geleverde tabaksfabrikaten, hier
op neerkomt, dat de fabrikanten en
groothandelaars hun waren beneden den
op het tabakszegel vermelden kleinhan
delsprijs kunnen leveren. Dit stand
punt sproot voort uit de overweging,
dat oorspronkelijk slechts door enke
len en het gaat hier eigenlijk uit
sluitend om sigaren rechtstreeks aan
den consument .werd geleverd. De
practijk heeft echter in den tijd, dat
de verbodsbepaling vervat in het
nieuwe derde lid van art, 45 heeft ge
werkt, reeds bewezen, dat van fabri
kantszijde artikel 3 gretig is aangegre
pen om door den daarin toegelaten ver
koop beneden kleinhandelsprijs voor
het rookende publiek de aantrekkelijk
heid te verhoogen tabaksfabrikaten
rechtstreeks van den producent te be
trekken. Bovendien wordt daarbij nog
met extra-kortingen bij afneming van
grootere hoeveelheden gewerkt, waar
bij evenwel wordt zorg gedragen, dat
de prijzen welke het publiek ten slotte
betaalt binnen de grenzen van de in
artikel 3 aangegeven tabellen blijven.
Hiertegen dient naar het oordeel van
den ministbr te worden opgetreden.
Dit kan geschieden door artikel 3 te
doen vervallen. Dat hierdoor fabrikan
ten die zich van meet af aan op het
bedienen van den consument met uit
schakeling van den tusschenhandel heb
ben toegelegd, schade kunnen onder
vinden, mag het nemen van dien maat
regel niet in den weg staan,
rijkschen bondskanselier uitgesproken,
klonk goed Oostenrijksch, maar kan
niettemin uit het Italiaansch vertaald
zijn geweest!
„Ik herinner het mij nu die pijl!
Waar is mijn vrouw?"
„Weggegaan."
„Weggegaan?"
„Je moet werkelijk niet zooveel pra
ten. Jongeman, ik geloof, dat het maar
heel weinig gescheeld heeft, of je had
dien arm van je verloren ongeveer
twee minuten. Je vrouw is de rivier op
gegaan om Hornblow hier te halen. Er
scheen geen kans te zijn, je te redden,
dan door een amputatie. Zij moet moeite
hebben gehad, hem te vinden, en ik was
juist van plan, zelf te opereeren. Als
ik mij niet erg vergis, is de crisis voor
bij."
„Groote goedheid! Bedoel je dat je
mijn arm wou afzetten?"
„Ja."
Hij lachte zwakjes, maar werd spoedig
weer ernstig.
„Ik geloof dat het op het kantje af
was! Het is net of ik in een ander land
ben geweest. Maar mijn vrouw wat
moet zij geschrokken zijn! Wist zij het
dat van Hornblow?"
„Naiuur2ijk, Ik moest haar toeslem
ming hebben."
„Arme kleine vrouw! Ik wou dat zij
gauw terugkwam, dan kon zij zien, dat
haar vrees ongegrond was, Hannaway,
als ;e mijn arm had afgezet, had ik ie
het nooit vergeven
Gelukkig, dat je bijtijds bij kennis
kwam! Nu moet je rusteneen goede,
natuurlijke slaap. Ik zal hier wachten,
Houdt met uwrijwiel het rijwielpad.
Ged. Staten hebben in verband met
het aanwezig zijn van een rijwielpad
van 2,15 m breed het voor het alge-
meene rijverkeer bestemde gedeelte
van den Koudekerke(Vlissingsche
straatweg van de ontmoeting met den
Molenweg tot nabij de aansluiting met
dep Bokxweg en van den verbindings
weg tusschen genoemden straatweg en
den Provincialen weg Middelburg
Koudekerke., voor het zonder-noodzaak-
berijden met rijwielen, gesloten ver
klaard,
DE PLANNEN TOT ONTEIGENING
VAN HOTEL „DE ABDIJ."
Zooals men zich herinneren zal heb
ben B. en W. ter raadsvergadering van
16 Februari toegezegd te zullen trach
ten te bevoegder plaatse meer inlichtin
gen dan de toen beschikbare te ver
krijgen omtrent de aanhangige plannen
tot onteigening van het hotel „De Ab
dij c.sa." alsook om den gemeenteraad
alsnog tijdig in de gelegenheid te stel
len zich te dezer zake nader te bera
den.
De pogingen in bovenbedoelde rich
ting door B, en W. aangewend zijn niet
gelukt, zoodat de Raad zich zal heb
ben te vergenoegen met de wetenschap
omtrent de voorgenomen onteigening
zooals hij haar reeds op 16 Februav'
bezat. B. en W. meenen de aanneming
van het voorstelJeronimus van tl
Februari te moeten ontraden, wijl zij
de constructie daarvan foutief achten
Niet alleen kan de Raad niet met vol
doende kennis van zaken oordeelen
over de ontworpen onteigening en wat
daarmede samenhangt, maar, n,aar het
gevoelen van B. en- W., heeft de ge
meente zich niet te rangschikken on
der de belanghebbenden', waarop art.
5 der betrokken wet, die van 28 Au
gustus 1851 doelt.
Wèl vinden B. en W. alle aanleiding
voor te stellen tot den minister van
binnenlandsche zaken een schrijven te
richten, dat zij aan den Raad ter vast
stelling voorleggen.
In dat ontwerp-scbrijven wordt te
kennen gegeven, dat bij talrijke inge
zetenen ongerustheid is gewekt door de
openbaar gemaakte plannen tot ont
eigening van het hotel „De Abdij" c.a.
dat de Raad zich ervan wenscht te
onthouden te treden in een beoordee
ling van het algemeen nut dier ontei
gening; dat hij niettemin meent ondei
de aandacht te moeten brengen, d;at
vorengenoemde ingezetenen meer be
paaldelijk vreezen, dat verdwijning van
het hotel De Abdii" schade zal toe
brengen aan het belangrijke vreemde
lingenverkeer te Middelburg: dat de
R,aad, wat daarvan ook zij, meent er
hij den minister op te mogen aandrin
gen te willen bevorderen, dat het Rijk
zoo de daadwerkelijke ingebruikne
ming der te onteigenen perceelen tot
bet daarin onderbrengen van een deel
der Provinciale administratie en/'of van
de Rijksarchieven niet v,an hoogst ur-
genten aard zou zijn te achten - de
voortzetting der exploitatie van het
hotel, na onteigening;, gedurende een
tijdsduur zoo groot als mogelijk is, niet
verhindere; dat voor het overige, naar
de overtuiging van den R,aad, staking
der exploitatie van meervermeld hotel,
na volvoering der onteigenings-proce-
dure! in elk geval nadeelig voor de
Gemeente zou zijn en daarom ernstig
te betreuren, wanneer niet binnen zeer
bekwamen tijd daarn.a een begin zou
worden gemaakt met een volledige ar
chitectonische buiten-restauratie van
het onteigende. Redenen aldus he*
ontwerp-schrijven waarom de R,aad
den Minister verzoekt het vorenstaan
de alsnog ernstig te willen overwegen
tot zij komt. Nu niet meer kletsen!"
„Goed!" antwoordde Kennedy slape
rig.
Na eenige minuten was hij, in slaap en
ademde heel diep en rustig. Er was nu
geen vergissing meer mogelijk. Als door
een wonder had het vergif geen vat op
hem g'ehad, en Hannaway wist, dat zijn
sterk geste] hem spoedig weer op de
been zou helpen. De bediende kwam
met de instrumenten en hij was dank
baar, dat hij het kistje niet behoefde te
openen, want hij was maar een matig
chirurg.
Toen Maxine na verloop van een uur
nog niet terug was, werd Hannaway on
rustig, Het sprak vanzelf, dat zij geen
minuut zou verliezen, om den terugweg
aan te nemen. ZelEs al was Hornblow
weg, dan zou zij zeker een dringende
boodschap achterlaten en naar haar man
terugkeeren. Daar hij eenig'e zieken in het
hospitaal moest bezoeken, riep hij den
bediende en beval hem, hem te roepen
als het noodig was, en in ieder - geva',
zoodra mrs. Kennedy zou zijn terugge
keerd
Kennedy ontwaakte twee uuj- later en
riep. De bediende kwam op zijn roepen
en verklaarde, dat de dokter in het hos
pitaal was en dat zijn meesteres nog
«iel terug was. Hij het den man gaan
en wachtte ongeduldig, Hannaway kwam
rit er terug en streek zich over de kin,
toer. hij bemerkte, dat Maxine nog altijd
weg was. Hij liep de kamer in en vond
TER AARDE BESTELLING MET
MILITAIREN EER.
Op de algemeene begraafplaats had
Woensdagmiddag de ter aarde bestel
ling plaats van den onderofficier der
mariniers, J. Wolf.
De overledene, een Middelburger van
geboorte en thans 37 jaar oud, kwam na
in Indië ziek te zijn geworden met het
motorschip „Baloeran van den Rotter-
damschen Lloyd naar het vaderland te
rug, onderweg is hij overleden.
Het stoffelijk overschot was des mor
gens met een lijkauto van Rotterdam
naar Middelburg vervoerd en van uit
de woning van de schoonouders, de fa
milie Adam, aan den Beenhouwerssin
gel had de begrafenis met militairen eer
plaats.
Een détachement mariniers en matro
zen uit Vlissingen onder leiding van den
eersten luitenant der mariniers J. M.
C, van den Berge, vormde het escorte
en vooraf gingen twee tambours met om
floerste trommels en een pijper, die on
derweg naar het kerkhof treurmuziek
lieten hooren.
Op de begraafplaats waren zeer velen
belangstellenden bijeen om van den uit
vaart van den oud-stadgenoot getuige te
zijn.
Nadat de kist op de brancard was
geplaatst loste het vuurpeleton schoten,
waarna de stoet zich in de richting van
het graf Voortbewoog, mariniers fun
geerden als dragers.
Toen de kist boven het graf was ge
plaatst, loste het vuurpeleton weer een
schot en herhaalde dit nadat de kist on
der eerbiedige stilte aan den schoot der
aarde was toevertrouwd.
De jongste broer van den overledene
sprak namens de familie woorden van
afscheid tot hem, die als 17-jarige jongen
het ouderlijk huis verliet om zich in ma-
rinedienst te begeven.
Namens de onderofficieren van het
wachtschip te Vlissingen voerde schip
per Smit het woord en schetste den
overledene als een trouw kameraad ook
in het. vereenigingsleven en hoopte, dat
God de weduwe en de beide zoontjes,
die de plechtigheid bijwoonden, moge
behoeden.
Nadat familieleden schepjes zand op
de kist hadden geworpen, heeft een
oudere broer namens de familie de offe-
cieren, onderofficieren en manschappen
van de marine en verder alle belangstel
lenden dank gebracht voor de laatsten
eer zijn broer bewezen.
Op het graf liggen een zestal kransen,
een van de vrouw en kinderen, een van
het wachtschip te Vlissingen,. een van
de Militaire belangen vereeniging van
onderofficieren; een van het marine dé
tachement te Vlissingen, een van de of
ficieren en onderofficieren van de mari
ne te Vlissingen en een van het marine
détachement aan boord van de Baloe
ran.
Met stille trom verliet het escorte het
kerkhof en keerde naar Vlissingen terug.
Jaarvergadering V.P.Z, Zuid-Beveland.
Dinsdagmiddag werd de jaarvergade
ring gehouden van de afd. V.P.Z, Zuid-
Beveland op 't Slot Oostende te Goes.
D voorzitter verwelkomde inzonderheid
den rijkspluimveeconsulent den heer
Van Asperen Vervenne. De vereeniging
telt 144 leden. Uit 't verslag van den di
recteur der eierveiling bleek, dat er in
1937 geveild zijn plm. 345 duizend
eieren. De midden prijs van de groote
kipeieren (boven 53 gram) bedroeg
2.98 per 100 stuks tegen 2.60 in
1936. Ondanks de uiterste bezuiniging
komt men telkenjare te kort, zoodat 't
spaarbankboekje telken jare een ader
lating ondergaat. Alsnu verkreeg de
pluimveeconsulent 't woord. Hij zeide
dat in doorsnee de prijs hier te laag is.
Hij is bezig een plan uit te werken, en
heeft zich bereids verzekerd van mede
werking der Z.L.M. en ook van direc
teuren, voorz. der fruitveiling, en vroeg
ook hier medewerking van de vereeni
ging. De kippenhouders zullen hun pro
duct naar de veiling moeten zenden
want anders is 't toch tot mislukking ge
doemd, De heeren Nolet en M. Steijn
werden als bestuurslid herkozen even
eens, en als lid commissie van beheer
eierenveiling de heer J. M. Slegt.
Plannen in een vergevorderd
stadium. Demping van het
haventje van Meier. De Nol-
ledijk een breed plateau.
Voor den bomvrijen toren geen
oplossing?
Naar wij vernemen uit zeer betrouw
bare bron, zijn de plannen tot verbree
ding en doortrekking van den fraaien
Vlissingschen Boulevard, thans in een
zoodanig stadium gekomen, dat binnen
afzienbaren tijd het langgewenschte in
vervulling zal gaan.
Zooals de Boulevard thans is, vormt zij
HET RINSO SOP IS VETTER,WERKZAMER EN lANGtSA
VBLIJVEND,DAN IK TOT NU TOE OOIT MET J
ZEEPPOEDER BEREIKT HEBJ
fEN ZOOVEEL SPP MET
fEEN PAKJE,,OVERVETTE"
TINSO DAT 15 GEWELDIG
Rinse wordt speciaal gefabriceerd om fn alle typen van wasmachines
gebruikt te worden. Daarom geeft Rlnso dan ook zulke prachtige
resultaten in elke wasmachine Rlnso lost bijna onmiddellijk in lauw
water op. Speciale nieuwe bestanddelen verwijderen al het vuil uit
Uw goed in ongekend korte tijd. Tenslotte kan het uiterst werk
zame Rinso sop verscheiden malen achtereen worden gebruikt. Door
de bijzondere samenstelling van Rinso Is het mogelijk, om met één
pakje Rinso de volledige gezinswas van 5 personen in 1 uur
volmaakt schoon te wassen. En heeft U geen wasmachine,
dan werkt de „overvette" Rlnso even doelmatig In elke tobbe.
De prijs is slechts 12j ct. en bovendien een bon voor geschenken.
Kennedy heel wat beter.
,.Hoe voel je je?"
„Dat gaat wel. Maar dokter, wat zou
mijn vrouw doen?"
„Misschien is zij HornbioLv achterna
gegaan."
„Maar zij had al uren geleden terug
kunnen zijn."
„Als Hornblow thuis was, maar...."
„Ging zij alleen?"
„Neen. Er kwam bezoek een oude
kennis, geloof ik."
„Wie?"
„Gravin die-en-die. Een donkere vrouw,
die er uitzag als een vreemdelinge
heel bekoorlijk."
„Gravin Brodsky!"
„Nu zal ik je even verbinden."
Terwijl dit gedaan werd was Kennedy
in diep gepeins verzonken. Hij wist niets
van de gravin af, behalve, dat zij passa
gier was geweest op dezelfde boot, als
hij en Maxine. Zij had altijd iets geheim
zinnigs gehad. Aan de helft van haar
verhalen had hij weinig waarde gehecht,
en van tijd tot tijd had hij haar plat
gevonden. Nu was zij plotseling opgedo
ken onmiddellijk, nadat hij zwaar
gewond was door een onbekende. En
Maxine was uren te laat!
„Hoe ging mijn vrouw naar Prainha"
vroeg hij, „Met een motorboot de
zelfde, die de gravin hier bracht."
„Vreemd!"
'„Ik mag dit (lange wegblijven nieU
dokter. Er is misschien een ongeluk ge
(Ingez. Med.)
beurd. Ik wou, dat je een- paar mannen
naar Prainha zond, om navraag te doen.
Zeg hun, dat ze naar Hornblow moeten
gaan en bij hem moeten vragen, of zij
bij hem is geweest, Als alles in orde is,
komen zij haar onderweg tegen en wordt
Hornblow een onnoodige reis bespaard.
Zij kan dan in hun kano terugkomen,"
„Ik weet zeker dat er geen reden tot
ongerustheid is maar ik zal doen, wat
je vraagt."
„Dank je."
De twee mannen werden dus wegge
stuurd. Het was avond, voordat zij te
rugkwamen, en ze brachten ontstellend
nieuws. Zij hadden Hornblow thuis ge
vonden, maar hij wist niets van Maxine
had geen enkele boodschap gekregen.
Hannaway bracht dit nieuws over aan
Kennedy die het met een somber gezicht
aanhoorde.
„Hij heeft haar weer te pakken,"
mompelde hij.
„Wie?"
„Dat komt er niet op aan. Hannaway,
ik moet opstaan nu dadelijk!"
„Je moet minstens nog een week het
bed houden.
„Een week! Maar zij verkeert in groot
gevaar! Ik ben weer beter. Mij mankeert
niets meer...." Tot Hannaway ontstel
tenis wierp hij de lakens terug en sprong
uit bed.
(Wordt vervolgd).