Het oog van Abu OVERVETTE" Rinso KRONIEK vu dei DAG. BINNENLAND. ZEELAND. TWEEDE BUD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 3 MAART 1938. No. 52. Hitlers' bezoek aan Rome :?ent\t"rrro ?ond 4e ,uren' MIDDELBURG. GOES. VLISSINGEN. De Boulevard zal worden doorgetrokken. SPECIAAL VOOR DE WASMACHINE Het heeft lang geduurd, maar er is, nu dan toch een officieele Duitsche mededeeling verschenen, dal Hitler in Mei a.s. naar Italië zal gaan Tot dusver was het voorgenomen be zoek wel van ambtelijke Italiaansche zijde en ook door allerlei berichten in de pers .aangekondigd, maar de regee- ringsinstanties van het Derde Rijk be waarden den, ietwat bevreemdend stilzwijgen. Ook de Fiihrer zelf heef' in zijn Rijksdagrede niet over een con tra-visite aan Mussolini gerept., welk verzuim te Rome eenige ontstemming had veroorzaakt, Blijkbaar is d,aar te Berlijn de aandacht op gevestjgd en zijn de twee regeeringen toen overeen gekomen, dat men begin Maart met behulp der pers een gezamenlijke de monstratie van de DuitschIt,aliaansche vriendschap op toe zou zetten. In de dagbladen van beide landen versche nen gister en eergister een reeks ar tikelen, die alle ten doel hadden, de hechtheid der befaamde ,,as" boven twijfel te stellen. Zoo schrijft de Ber liner Tageblatt, dat de prachtige ont vangst, welke het bevriende Italië straks Adolf Hitler zal bereiden, niet slechts het Duitsche volk genoegen zal doen, maar de geheele wereld een nieuw bew'ijs leveren, op welk een breeden grondslag de samenwerking met Duitschland berust. De Romein- sche persorganen laten zich evenmin onbetuigd. De .Messaggero" verkon digt, dat des Ffihrer's komst opnieuw de wederzijdsche trouw zou bevestigen en dat men nu op den sedert Mussolj- ni's reis ingeslagen weg der politieke en moreele solidariteit moet voortgaan. Bij voorbaat wordt Hitier reeds de be wondering en sympathie der Italiaan sche natie toegezegd. Men ziet het: de as wentelt verder en zelfs wordt een toeneming van haar nuttig effect verwacht. Tenminste.... als men afgaat op de persbeschouwin gen, die echter wat heel erg het ken merk dragen, op bestelling te zijn ge leverd. Achterdochtigen zullen mis schien de vraag opperen, of het bijge val ook noodig werd geoordeeld, de bi- zondere kwaliteiten van het werktuig te doen uitkomen omdat er bij de bui tenwereld eenige twijfel aan zijn hecht heid was gerezen. Een dezer dagen schreef Léon Boussard in 't Parijsche Petit Journal, dat de as gaat doorbui gen. Iedereen, die den laatsten tijd' Duitschland en Italië bezocht heeft, zou dit kunnen opmerken en de 'Oo's- tenrijksche kwestie draagt er niet toe bij, de zaken weer op den ouden Voet te brengen. Boussard geeft daarom den raad, zich niet .op de as blind te sta ren. Met een klein beetje handigheid zoo schrijft hij, zou men den Duce er aan kunnen herinneren, dat slechts de versperring van Stresa den stroom der Germaansche eischen vermag te stui ten, „Met een klein beetje handigheid." 't Wil ons voorkomen, dat de schrijver vUn 't hier geciteerde artikel zichzelf niet aan handigheid te buiten gaat door de kaarten zoo open ter tafel te leg gen. Maar overigens kon hi| wat Oos tenrijk betreft, gelijk hebben. Italië heeft weliswaar, dcror de omstandighe den genoopt, zijn „compagnon" een heel eind de vriie hand gelaten tegen over Weeneri, doch algeheele gelijk schakeling van den Öostenrükschen Staat zou, zooals wij .herhaaldelijk be toogden, kwalijk met de Italiaansche be langen strooken. Uit dien hoofde is er veel waarschijnlijks in de geruchten, volgens welke Schuschnigg, toen hij verleden week Donderdag zijn van zoo veel onafhankelijkszin getuigende rede hield, reeds op een Romeinsch rugge- steuntje mocht rekenen. Het „tot hier toe en niet verder", door den Oosten- Door ALAN DARE. 31.) Hannaway fronste de wenkbrauwen, zooals hij altijd deed in dringende geval len, en ging ongeduldig weer zitten. Na dat er weer een uur verstreken was, was hij ervan overtuigd, dat er iets niet m orde was. Of de motorboot was blij ven steken, of Hornblow was niet te bereiken geweest. Hij moest het vreese- lijke vooruitzicht onder de oogen zien, de operatie zelf te doen. Nog wachtte hij, hopend tegen beter weten in, maar ten laatste was hij gedwongen, te han delen. Hij zond den bediende naar het hospi taal om zijn instrumententasch te halen en wierp zijn jas af. Kennedy lag nu heel .^tgeput door zijn laatsten aanval nam de temperatuur op en j ziin verbazing, dat deze twee nn H** êeiaald Was- En terwijl hij nog ufo, „roe y oogen en aan zijn rr ij u Zlcn' da* hij bij kennis was. „Hallo Hannaway!" mompelde hij met zwakke stem. „Wat doe je hier?" „Niet spreken.'" „Maar dat moet ik! Sapperloot mijn arm!" Hij kreunde, toen hij probeerde, den opgezwollen arm op te heffen. Han naway strekte de hand uit en hield hem tegen. WIJZIGING VAN DE TABAKSWET. Er zal een einde komen aan het verkoopen beneden klein handelsprijs door de fabriek. Bij de Tweede Kamer is ingediend een wetsontwerp tot wijziging van de Tabakswet. Aan de toelichting ontlee- nen wij het volgende: De thans voorgestelde wijziging van de Tabakswet vloeit in de eerste plaats voort uit de in de laatste jaren naar vo ren getreden wenschelijkheid de wer king van het verbod van verkoop van tabaksfabrikaten beneden den klein handelsprijs beter tot haar recht te doen komen; van deze gelegenheid Is tevens gebruik gemaakt eenige andere wijzigingen van zuiver technischen aard in het wetsvoorstel op te nemen. Het begrip kleinhandelaar is, naar het den minister voorkomt, te eng. Niet alleen de winkelier levert tabaks- waren tegen kleinhandelsprijs, zijnde de prijs welke op het tabakszegel is vermeld. Ook de fabrikant die recht streeks aan den consument levert, doet dit tegen dien prijs. Beiden verkoopen in het klein. Wat daaronder moet wor den verstaan geeft een .nieuwe alinea aan: „Onder verkoop in het klein wordt verstaan verkoop aan anderen dan we- derverkoopers Een bepaling is opgenomen, welke verbiedt aan eenzelfden tabaksfabrikant meer dan één kleinhandelsprijs toe te kennen. Het meer en meer tegen verschillen de kleinhandelsprijzen veraccijnzen van eenzelfde tabaksfabrikaat onder het zelfde merk druischt tegen den geest van de wet in. Bovendien heeft deze handelwijze een nadeeligen invloed op de opbrengst van den tabaksaccijns. Bij de voorbereiding van de wijzi ging van artikel 45 der Tabakswet was de ambtsvoorganger van den minister destijds van oordeel, dat artikel 3 van de wet naast het nieuwe derde lid van genoemd artikel 45 gehandhaafd kon blijven, alhoewel toepassing van art. 3 dat de accijnsheffing regelt van door fabrikanten en groothandelaars recht streeks aan anderen dan wederverkoo- pers geleverde tabaksfabrikaten, hier op neerkomt, dat de fabrikanten en groothandelaars hun waren beneden den op het tabakszegel vermelden kleinhan delsprijs kunnen leveren. Dit stand punt sproot voort uit de overweging, dat oorspronkelijk slechts door enke len en het gaat hier eigenlijk uit sluitend om sigaren rechtstreeks aan den consument .werd geleverd. De practijk heeft echter in den tijd, dat de verbodsbepaling vervat in het nieuwe derde lid van art, 45 heeft ge werkt, reeds bewezen, dat van fabri kantszijde artikel 3 gretig is aangegre pen om door den daarin toegelaten ver koop beneden kleinhandelsprijs voor het rookende publiek de aantrekkelijk heid te verhoogen tabaksfabrikaten rechtstreeks van den producent te be trekken. Bovendien wordt daarbij nog met extra-kortingen bij afneming van grootere hoeveelheden gewerkt, waar bij evenwel wordt zorg gedragen, dat de prijzen welke het publiek ten slotte betaalt binnen de grenzen van de in artikel 3 aangegeven tabellen blijven. Hiertegen dient naar het oordeel van den ministbr te worden opgetreden. Dit kan geschieden door artikel 3 te doen vervallen. Dat hierdoor fabrikan ten die zich van meet af aan op het bedienen van den consument met uit schakeling van den tusschenhandel heb ben toegelegd, schade kunnen onder vinden, mag het nemen van dien maat regel niet in den weg staan, rijkschen bondskanselier uitgesproken, klonk goed Oostenrijksch, maar kan niettemin uit het Italiaansch vertaald zijn geweest! „Ik herinner het mij nu die pijl! Waar is mijn vrouw?" „Weggegaan." „Weggegaan?" „Je moet werkelijk niet zooveel pra ten. Jongeman, ik geloof, dat het maar heel weinig gescheeld heeft, of je had dien arm van je verloren ongeveer twee minuten. Je vrouw is de rivier op gegaan om Hornblow hier te halen. Er scheen geen kans te zijn, je te redden, dan door een amputatie. Zij moet moeite hebben gehad, hem te vinden, en ik was juist van plan, zelf te opereeren. Als ik mij niet erg vergis, is de crisis voor bij." „Groote goedheid! Bedoel je dat je mijn arm wou afzetten?" „Ja." Hij lachte zwakjes, maar werd spoedig weer ernstig. „Ik geloof dat het op het kantje af was! Het is net of ik in een ander land ben geweest. Maar mijn vrouw wat moet zij geschrokken zijn! Wist zij het dat van Hornblow?" „Naiuur2ijk, Ik moest haar toeslem ming hebben." „Arme kleine vrouw! Ik wou dat zij gauw terugkwam, dan kon zij zien, dat haar vrees ongegrond was, Hannaway, als ;e mijn arm had afgezet, had ik ie het nooit vergeven Gelukkig, dat je bijtijds bij kennis kwam! Nu moet je rusteneen goede, natuurlijke slaap. Ik zal hier wachten, Houdt met uwrijwiel het rijwielpad. Ged. Staten hebben in verband met het aanwezig zijn van een rijwielpad van 2,15 m breed het voor het alge- meene rijverkeer bestemde gedeelte van den Koudekerke(Vlissingsche straatweg van de ontmoeting met den Molenweg tot nabij de aansluiting met dep Bokxweg en van den verbindings weg tusschen genoemden straatweg en den Provincialen weg Middelburg Koudekerke., voor het zonder-noodzaak- berijden met rijwielen, gesloten ver klaard, DE PLANNEN TOT ONTEIGENING VAN HOTEL „DE ABDIJ." Zooals men zich herinneren zal heb ben B. en W. ter raadsvergadering van 16 Februari toegezegd te zullen trach ten te bevoegder plaatse meer inlichtin gen dan de toen beschikbare te ver krijgen omtrent de aanhangige plannen tot onteigening van het hotel „De Ab dij c.sa." alsook om den gemeenteraad alsnog tijdig in de gelegenheid te stel len zich te dezer zake nader te bera den. De pogingen in bovenbedoelde rich ting door B, en W. aangewend zijn niet gelukt, zoodat de Raad zich zal heb ben te vergenoegen met de wetenschap omtrent de voorgenomen onteigening zooals hij haar reeds op 16 Februav' bezat. B. en W. meenen de aanneming van het voorstelJeronimus van tl Februari te moeten ontraden, wijl zij de constructie daarvan foutief achten Niet alleen kan de Raad niet met vol doende kennis van zaken oordeelen over de ontworpen onteigening en wat daarmede samenhangt, maar, n,aar het gevoelen van B. en- W., heeft de ge meente zich niet te rangschikken on der de belanghebbenden', waarop art. 5 der betrokken wet, die van 28 Au gustus 1851 doelt. Wèl vinden B. en W. alle aanleiding voor te stellen tot den minister van binnenlandsche zaken een schrijven te richten, dat zij aan den Raad ter vast stelling voorleggen. In dat ontwerp-scbrijven wordt te kennen gegeven, dat bij talrijke inge zetenen ongerustheid is gewekt door de openbaar gemaakte plannen tot ont eigening van het hotel „De Abdij" c.a. dat de Raad zich ervan wenscht te onthouden te treden in een beoordee ling van het algemeen nut dier ontei gening; dat hij niettemin meent ondei de aandacht te moeten brengen, d;at vorengenoemde ingezetenen meer be paaldelijk vreezen, dat verdwijning van het hotel De Abdii" schade zal toe brengen aan het belangrijke vreemde lingenverkeer te Middelburg: dat de R,aad, wat daarvan ook zij, meent er hij den minister op te mogen aandrin gen te willen bevorderen, dat het Rijk zoo de daadwerkelijke ingebruikne ming der te onteigenen perceelen tot bet daarin onderbrengen van een deel der Provinciale administratie en/'of van de Rijksarchieven niet v,an hoogst ur- genten aard zou zijn te achten - de voortzetting der exploitatie van het hotel, na onteigening;, gedurende een tijdsduur zoo groot als mogelijk is, niet verhindere; dat voor het overige, naar de overtuiging van den R,aad, staking der exploitatie van meervermeld hotel, na volvoering der onteigenings-proce- dure! in elk geval nadeelig voor de Gemeente zou zijn en daarom ernstig te betreuren, wanneer niet binnen zeer bekwamen tijd daarn.a een begin zou worden gemaakt met een volledige ar chitectonische buiten-restauratie van het onteigende. Redenen aldus he* ontwerp-schrijven waarom de R,aad den Minister verzoekt het vorenstaan de alsnog ernstig te willen overwegen tot zij komt. Nu niet meer kletsen!" „Goed!" antwoordde Kennedy slape rig. Na eenige minuten was hij, in slaap en ademde heel diep en rustig. Er was nu geen vergissing meer mogelijk. Als door een wonder had het vergif geen vat op hem g'ehad, en Hannaway wist, dat zijn sterk geste] hem spoedig weer op de been zou helpen. De bediende kwam met de instrumenten en hij was dank baar, dat hij het kistje niet behoefde te openen, want hij was maar een matig chirurg. Toen Maxine na verloop van een uur nog niet terug was, werd Hannaway on rustig, Het sprak vanzelf, dat zij geen minuut zou verliezen, om den terugweg aan te nemen. ZelEs al was Hornblow weg, dan zou zij zeker een dringende boodschap achterlaten en naar haar man terugkeeren. Daar hij eenig'e zieken in het hospitaal moest bezoeken, riep hij den bediende en beval hem, hem te roepen als het noodig was, en in ieder - geva', zoodra mrs. Kennedy zou zijn terugge keerd Kennedy ontwaakte twee uuj- later en riep. De bediende kwam op zijn roepen en verklaarde, dat de dokter in het hos pitaal was en dat zijn meesteres nog «iel terug was. Hij het den man gaan en wachtte ongeduldig, Hannaway kwam rit er terug en streek zich over de kin, toer. hij bemerkte, dat Maxine nog altijd weg was. Hij liep de kamer in en vond TER AARDE BESTELLING MET MILITAIREN EER. Op de algemeene begraafplaats had Woensdagmiddag de ter aarde bestel ling plaats van den onderofficier der mariniers, J. Wolf. De overledene, een Middelburger van geboorte en thans 37 jaar oud, kwam na in Indië ziek te zijn geworden met het motorschip „Baloeran van den Rotter- damschen Lloyd naar het vaderland te rug, onderweg is hij overleden. Het stoffelijk overschot was des mor gens met een lijkauto van Rotterdam naar Middelburg vervoerd en van uit de woning van de schoonouders, de fa milie Adam, aan den Beenhouwerssin gel had de begrafenis met militairen eer plaats. Een détachement mariniers en matro zen uit Vlissingen onder leiding van den eersten luitenant der mariniers J. M. C, van den Berge, vormde het escorte en vooraf gingen twee tambours met om floerste trommels en een pijper, die on derweg naar het kerkhof treurmuziek lieten hooren. Op de begraafplaats waren zeer velen belangstellenden bijeen om van den uit vaart van den oud-stadgenoot getuige te zijn. Nadat de kist op de brancard was geplaatst loste het vuurpeleton schoten, waarna de stoet zich in de richting van het graf Voortbewoog, mariniers fun geerden als dragers. Toen de kist boven het graf was ge plaatst, loste het vuurpeleton weer een schot en herhaalde dit nadat de kist on der eerbiedige stilte aan den schoot der aarde was toevertrouwd. De jongste broer van den overledene sprak namens de familie woorden van afscheid tot hem, die als 17-jarige jongen het ouderlijk huis verliet om zich in ma- rinedienst te begeven. Namens de onderofficieren van het wachtschip te Vlissingen voerde schip per Smit het woord en schetste den overledene als een trouw kameraad ook in het. vereenigingsleven en hoopte, dat God de weduwe en de beide zoontjes, die de plechtigheid bijwoonden, moge behoeden. Nadat familieleden schepjes zand op de kist hadden geworpen, heeft een oudere broer namens de familie de offe- cieren, onderofficieren en manschappen van de marine en verder alle belangstel lenden dank gebracht voor de laatsten eer zijn broer bewezen. Op het graf liggen een zestal kransen, een van de vrouw en kinderen, een van het wachtschip te Vlissingen,. een van de Militaire belangen vereeniging van onderofficieren; een van het marine dé tachement te Vlissingen, een van de of ficieren en onderofficieren van de mari ne te Vlissingen en een van het marine détachement aan boord van de Baloe ran. Met stille trom verliet het escorte het kerkhof en keerde naar Vlissingen terug. Jaarvergadering V.P.Z, Zuid-Beveland. Dinsdagmiddag werd de jaarvergade ring gehouden van de afd. V.P.Z, Zuid- Beveland op 't Slot Oostende te Goes. D voorzitter verwelkomde inzonderheid den rijkspluimveeconsulent den heer Van Asperen Vervenne. De vereeniging telt 144 leden. Uit 't verslag van den di recteur der eierveiling bleek, dat er in 1937 geveild zijn plm. 345 duizend eieren. De midden prijs van de groote kipeieren (boven 53 gram) bedroeg 2.98 per 100 stuks tegen 2.60 in 1936. Ondanks de uiterste bezuiniging komt men telkenjare te kort, zoodat 't spaarbankboekje telken jare een ader lating ondergaat. Alsnu verkreeg de pluimveeconsulent 't woord. Hij zeide dat in doorsnee de prijs hier te laag is. Hij is bezig een plan uit te werken, en heeft zich bereids verzekerd van mede werking der Z.L.M. en ook van direc teuren, voorz. der fruitveiling, en vroeg ook hier medewerking van de vereeni ging. De kippenhouders zullen hun pro duct naar de veiling moeten zenden want anders is 't toch tot mislukking ge doemd, De heeren Nolet en M. Steijn werden als bestuurslid herkozen even eens, en als lid commissie van beheer eierenveiling de heer J. M. Slegt. Plannen in een vergevorderd stadium. Demping van het haventje van Meier. De Nol- ledijk een breed plateau. Voor den bomvrijen toren geen oplossing? Naar wij vernemen uit zeer betrouw bare bron, zijn de plannen tot verbree ding en doortrekking van den fraaien Vlissingschen Boulevard, thans in een zoodanig stadium gekomen, dat binnen afzienbaren tijd het langgewenschte in vervulling zal gaan. Zooals de Boulevard thans is, vormt zij HET RINSO SOP IS VETTER,WERKZAMER EN lANGtSA VBLIJVEND,DAN IK TOT NU TOE OOIT MET J ZEEPPOEDER BEREIKT HEBJ fEN ZOOVEEL SPP MET fEEN PAKJE,,OVERVETTE" TINSO DAT 15 GEWELDIG Rinse wordt speciaal gefabriceerd om fn alle typen van wasmachines gebruikt te worden. Daarom geeft Rlnso dan ook zulke prachtige resultaten in elke wasmachine Rlnso lost bijna onmiddellijk in lauw water op. Speciale nieuwe bestanddelen verwijderen al het vuil uit Uw goed in ongekend korte tijd. Tenslotte kan het uiterst werk zame Rinso sop verscheiden malen achtereen worden gebruikt. Door de bijzondere samenstelling van Rinso Is het mogelijk, om met één pakje Rinso de volledige gezinswas van 5 personen in 1 uur volmaakt schoon te wassen. En heeft U geen wasmachine, dan werkt de „overvette" Rlnso even doelmatig In elke tobbe. De prijs is slechts 12j ct. en bovendien een bon voor geschenken. Kennedy heel wat beter. ,.Hoe voel je je?" „Dat gaat wel. Maar dokter, wat zou mijn vrouw doen?" „Misschien is zij HornbioLv achterna gegaan." „Maar zij had al uren geleden terug kunnen zijn." „Als Hornblow thuis was, maar...." „Ging zij alleen?" „Neen. Er kwam bezoek een oude kennis, geloof ik." „Wie?" „Gravin die-en-die. Een donkere vrouw, die er uitzag als een vreemdelinge heel bekoorlijk." „Gravin Brodsky!" „Nu zal ik je even verbinden." Terwijl dit gedaan werd was Kennedy in diep gepeins verzonken. Hij wist niets van de gravin af, behalve, dat zij passa gier was geweest op dezelfde boot, als hij en Maxine. Zij had altijd iets geheim zinnigs gehad. Aan de helft van haar verhalen had hij weinig waarde gehecht, en van tijd tot tijd had hij haar plat gevonden. Nu was zij plotseling opgedo ken onmiddellijk, nadat hij zwaar gewond was door een onbekende. En Maxine was uren te laat! „Hoe ging mijn vrouw naar Prainha" vroeg hij, „Met een motorboot de zelfde, die de gravin hier bracht." „Vreemd!" '„Ik mag dit (lange wegblijven nieU dokter. Er is misschien een ongeluk ge (Ingez. Med.) beurd. Ik wou, dat je een- paar mannen naar Prainha zond, om navraag te doen. Zeg hun, dat ze naar Hornblow moeten gaan en bij hem moeten vragen, of zij bij hem is geweest, Als alles in orde is, komen zij haar onderweg tegen en wordt Hornblow een onnoodige reis bespaard. Zij kan dan in hun kano terugkomen," „Ik weet zeker dat er geen reden tot ongerustheid is maar ik zal doen, wat je vraagt." „Dank je." De twee mannen werden dus wegge stuurd. Het was avond, voordat zij te rugkwamen, en ze brachten ontstellend nieuws. Zij hadden Hornblow thuis ge vonden, maar hij wist niets van Maxine had geen enkele boodschap gekregen. Hannaway bracht dit nieuws over aan Kennedy die het met een somber gezicht aanhoorde. „Hij heeft haar weer te pakken," mompelde hij. „Wie?" „Dat komt er niet op aan. Hannaway, ik moet opstaan nu dadelijk!" „Je moet minstens nog een week het bed houden. „Een week! Maar zij verkeert in groot gevaar! Ik ben weer beter. Mij mankeert niets meer...." Tot Hannaway ontstel tenis wierp hij de lakens terug en sprong uit bed. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5