DOUWE EGBERTS Het oog van Abu KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. ZEELAND. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 22 FEBRUARI 1938. No. 44. H. M. de Koningin vertrekt volgende week naar Den Haag. EENHEID DOOR DEMOCRATIE. Het aftreden van dr. H, Faber KOPLICHTEN MOTORRIJTUIGEN. OM DE MANNEN-DRACHT. MIDDELBURG. UITBREIDING VERLICHTING DAM. ECHTE FRIESCHE H EER EN- BAAI EN OÜD-HOLLANDSCHE PIJPTABAK De brandweer oefent. Een aanrijding. JONGEN IN BRAND. Verraad. nsasssm&BaHam Wat is Londen van plan Chamberlain schijnt groote haast te hebben. Met een voor de Engelschen ongewone voortvarendheid laat hij het nieuwe schip der Engelsche buitenland- sche politiek van stapel loopen: Gister morgen reeds heeft hij den Italiaanschen ambassadeur, Grandi, bij zich ontboden. Aan de beraadslagingen nam tevens de nieuwe minister van buitenlandsche za ken, lord Halifax deel. Vermoedelijk mag men deze haast ech ter niet alleen op rekening schrijven van den onpleizierigen indruk, dien de ge beurtenissen te Weenen en Hitler's rede te Londen hebben gemaakt. De buiten landsche politiek van Eden leek Cham berlain en verschil enden leden der En gelsche regeering al maanden lang niet meer de juiste. Zij hadden gewild, dat Eden veel meer pogingen van toenade ring tot Duitschland en Italië zou hebben ondernomen. Eden voelde daar echter niets voor. Vooral ten aanzien van Italië had hij besliste voorwaarden: dat Mus solini zijp hulp aan Spanje zou intrek ken en de anti-Britsche propaganda in het Nabije Oosten laten staken. Van on derhandelingen met Rome kon z.i. geen sprake zijn, alvorens hieraan voldaan was. Chamberlain c.s. daarentegen von den, dat men deze dingen in de onder handelingen kon betrekken, b.v. als ruil object voor een erkenning door Enge land van de verovering van Abessynië. Ze moeten nu het gevoel hebben van: zie jé wel, waren we maar onderhan delingen gaan aanknoopen. Immers dan zou men Italië misschien van Duitsch land hebben kunnen aftrekken; en dan zoy Hitier het wellicht niet gewaagd hebben Oostenrijk onder Duitsche voog dij te stellen. Misschien. Want het is geenszins zeker, dat de Duce voor een dergelijke politieke manoeuvre te vinden was geweest. Maar enfin, dat neemt na tuurlijk niet weg, dat Chamberlain c.s. het hoopten en zich dus nu verbeelden, iets te moeten inhalen. En dat verklaart dan vooral hun voortvarendheid. Mussolini is hiermede in de prettige positie gekomen van den onderhande laar, die weet, dat de tegenpartij erg begeerig is naar een overeenkomst. Hij zal daarnaar zijn voorwaarden wel gaan stellen, al moet men dat natuurlijk ook weer niet overdrijven. Indien hij werke lijk van plan mocht zijn, het befaamde „front van Stresa" te helpen restauree- ren (het bolwerk van Engeland, Frank- rij en Italië tegen de Duitsche aspiraties) dan zal hij vermoedelijk wel zoo ver standig zijn, om niet al te veel te over vragen. Moet men wenschen, dat het „front van Stresa" wordt hersteld? Wij zijn daar nog niet zoo zeker van. Het is de laatste dagen onomstootelijk gebleken, dat Duitschland een geweldig machtige factor in de politieke formule van Euro pa is geworden. Aan de wijze, waarop Hitier Zondag heeft gesproken, lag een bewustheid ten grondslag, waarvan men, vooral in Frankrijk, beduusd is gewor den. Zou het niet uiterst onverstandig zijn, om nu opnieuw te probeeren, dit van energie trillende Duitschland te iso- leeren? Natuurlijk, Hitier zou moeten weten, dat het Derde Rijk in zekere om standigheden onvermiddellijk de drie an dere groote mogendheden van Europa in een front vereenigd tegenover zich zou vinden. Maar dat is heel iets anders dan buiten Duitschland om op dit oogenblik een uitgesproken anti-Duitsche coalitie in te richten. Misschien zijn de Engelsche staatslie den dit echter ook niet eens van plan, moet men de besprekingen, welke ze met Italië hebben ingeleid opvatten als een voorspel van veel verder strek kende onderhandelingen, waarin ook Duitschland zal worden betrokken. De politieke opvattingen, waarvan lord Ha Door ALAN DARE. 23). lifax tot dusver blijk gaf, wijzen eigen lijk wel in die richting. Enkele maan den geleden heeft hij, zooals men weet, een bezoek aan Duitschland gebracht, om te onderzoeken, of een compromis met Hitler, Eden's beweringen ten spijt, toch niet mogelijk zou zijn. Voor het uiterlijk kwam hij tamelijk bevredigd van die reis terug. Het is denkbaar, dat lord Halifax op grond van de toen op gedane ervaringen de middelen meent te kennen, om ook met Berlijn tot accoor- den te komen. Tenslotte vergete men niet, dat Hitier hoe fel hij Zondag sprak de deur voor politieke onder handelingen geenszins heeft dichtgesla gen. Alleen de passages ten aanzien van Japan zouden feitelijk eenigermate in dien geest kunnen worden uitgelegd. Maar mag men desondanks niet ver onderstellen, dat deze passages (even als de erkenning van Mantsjoekwo) kun nen zijn gebezigd, om de Engelschen zooveel te vlugger over de brug te krij gen? Zaterdag reeds kan de Führer ge weten hebben, dat er kans was, dat Eden het Bijltje er bij neer zou leggen en iemand met veel meer waardeering voor het nationaal-socialistische Duitschland hem zou opvolgen. Die wetenschap zal hem zeker niet een reden zijn ge weest, om Engeland te sparen. Immers, juist door te veel tegemoetkomendheid van hem (Hitler) had Eden misschien nog zijn positie kunnen redden. „Weer een dag om", zuchtte zij. „Om gauw weer plaats te maken voor een nieuwen. Daar komt de gravin aan, ze. ziet er als altijd romantisch uit". De vrouw, die hen naderde, was van onbestemden leeftijd, Kennedy schatte haar op dertig, maar Maxine, die meer verstand had van vrouwelijke verfijnd heid in „make up", deed er vijf jaar bij. Zij was gravin Katinka Brodsky, een lid van de oude Russische aristocratie. In elk opzicht was zij typisch Russisch ravenzwart haar, regelmatige, wat' scherpe trekken, groote zielvolle oogen en sterke, witte tanden. De oogen waren overheerschend en bezaten een groote kracht, waarvan de eigenares zich zeer goed bewust was. Zij was zeer smaak vol gekleed, maar toonde een voor liefde voor apvallende kleuren. Zij reis de zonder kamenier en verklaarde rond uit, dat dit te wijten was aan haar slech ten financieelen toestand. „Een prachtige avond!" zei ze met een volle, diepe stem en met een licht ac cent. „Het is de heele reis over mooi weer geweest", antwoordde Maxine. „De gó den waren ons gunstig gestemd." „Ik en de overige passagiers zijn u en uw echtgenoot veel verschuldigd", zei 2 Het ligt in het voornemen van H. M. de Koningin Maandag 28 Februari uit Soestdijk naar 's-Gravenhage te ver trekken en daar tot na Paschen te ver blijven. Het hoofdbestuur van de Nederland- sche Beweging voor Eenheid door De mocratie deelt, op verzoek van den afgetreden voorzitter, dr. H. Faber, mede, dat deze met het oog op een gezonde ontwikkeling in de beweging heeft gemeend het beste thans zijn, reeds lang aangekondigd, voornemen om als voorzitter te bedanken, ver oorzaakt door de uitbreiding v/in zijn werkzaamheden, ten uitvoer te kun nen brengen. Aan deze verklaring voegt dr. Fa ber toe, dat het op de laatste jaarver gadering vernieuwde en versterkte hoofdbestuur zich th.ans aan de toe komst van E. d. D. kan wijden. Met ingang van 1 Januari 1939 zul len de koplantaarns van motorrijtuigen, voorzoover zij niet afzonderlijk zijn goedgekeurd, tot een door den minis ter goedgekeurde soort moeten behoo- ren. De keuringseischen waaraan een lan taarnsoort moet voldoen om voor goed keuring in aanmerking te komen, wer den bekend gemaakt :'n de Staatscou rant van 13 en 14 Augustus 1937 no. 155. Door den minister van Water staat zijn reeds 9 soorten (31 typen) van koplantaarns goedgekeurd. De au tomobilist, die weet dat zijn tegen woordige koplichten niet aan de wet telijke voorschriften voldoen (bv, ook in gedimden toestand verblindend zijn), zal dus koplantaarns (of inbouwreflecto- ren) van een reeds goedgekeurde soort reeds thans kunnen aanschaffen. Hij verkrijgt daardoor de zekerheid dat zijn koplantaarns, mits op de juiste wijze geplaatst, ook in de toekomst aan de wettelijke eischen zullen voldoen. Eenige wijz ging in de eischen ligt thans niet in het voornemn. de gravin glimlachend. „Waarvoor?" „Voor het weer, den zonneschijn, de kalroe zeel" „Maar wat hebben wij daarmee te ma ken?" vroeg Kennedy. „De goden zijn goed voor menschen die elkaar liefhebben voor menschen, die in hun w:ttebroodsweken ziju", Maxine bloosde, want zij hadden ge tracht geheim te houden, dat zij eerst kortelings in het huwelijk waren ge treden. „Waarom denkt u, dat wij in de witte broodsweken zijn?" vroeg Kennedy. „Heeft een jonggehuwd paar dat feit ooit voor anderen kunnen verbergen? Wel, zoodra u beiden het salon binnen trad, fluisterde iedereen aan boord: „een pasgetrouwd paar". Hoe zegt u dat in het Engelsch? U draagt het hart op de tong". „Nu, als iedereen klaarblijkelijk zoo slim is geweest, zullen wij het niet ont kennen", zei Kennedy. „Maar ik had er geen idee van, dat wij het 200 duidelijk toonden", ,,De dames raadden het het eerst. Zij zien het aan de jonggetrouwde vrouw. Mannen zijn zulke huichelaars, zoo ge heimhoudend, maar een vrouw kan haar geluk niet verbergen en zeker geen liefde. Vraag het uw vrouw maar". „Ik geloof, dat de gravin gelijk heeft", stemde Maxine toe. „Natuurlijk", sprak de gravin, terwijl Bij het verslag van de laatstgehouden bestuursvergadering der ver. tot be houd der Zeeuwsche kleederdrachten zet de Axelsche Courant een behartigenswaardige aanteekening. „Opmerkelijk is, aldus dit blad, dat uitsluitend aan damesklee- d i n g wordt gedacht en niet aan de mannen. En toch is de Zeeuwcshe kleederdracht van jongeus en mannen in sommige streken o.i, niet minder schilderachtig! Wij willen juist daarop even de aan dacht vest gen hoe leelijk sommige boe renjongens en mannen zich toetakelen, als ze zoo langzamerhand hun boeren kleeding gaan afleggen, of, die niet ge heel willen missen, dan bv. in hun dracht geleidelijk de schoenen, de pet en de jas vervangen door natuurlijk niet-modische, maar ouderwetsche ,ar- t kelen, waarvan ze meenen, dat dan de overgang niet zoo in 't oog loopt! Jammer, dat die mannen zelf niet zien, hoe afschuwelijk dat hun staat, als ze bv. hun pet met een buitenmodel pet en hun „rok" met een jekker of iets burgerachtige jas verwisselen. Neen mannen, houd uw dracht, of leg die heelemaal af, als je w It, maar niet dat half om half, want daarmede doet ge de mooie Zeeuwsch dracht schan de aan." Bij schrijven van 8 Oct. jl. vroegen B. en W. een crediet van f 470 voor wijz'ging der straatverlichting van den Dam in dier voege, dat 2 avond- en nachtlantaarns op vluchtheuveltjes (consoles) aan den Dam N.Z. en Dam Z.Z. zouden verdwijnen en voor het overige de wegnenrng eener eleclrische avondlantaarn nabij de Graanbeurs zou bestendigd blijven. B. en W. gaven toen tevens het voornemen te kennen om bij het Dam-plantsoen 2 provisorische, ronde vlucht (lantaarn-) heuveltjes te plaatsen. Zoowel de Commissie van Bij stand voor de bedrijven als d e voor gemeentewerken enz. benevens de com missie van financiën vereenigden zich met het voorstel, hetwelk intusschen niet bij den Raad in behandeling werd gebracht n verband met den door eerstvermelde commissie uitgedrukten wensch de plaats der vluchtheuveltjes nader definitief te bepalen. Ter Raads vergadering van 27 October deelde de voorzitter mede, dat de eerste proef met de heuveltjes nog zou worden ge volgd door een tweede en deze aange legenheid later ter defin tieve beslis sing aan den Raad zou worden voor gelegd. Beide proeven, de eerste met ronde, de tweede met langwerpige heuveltjes konden Burg. en Weth. niet bevredigen; evenmin lokte hen een wijziging der laatste proef, aanbevolen door den heer Paul of een doorloopende heuvel aan. Onder deze omstand'gheden voerden zij te dezer zake andermaal op 30 No vember een bespreking met den direc teur der bedrijven, den Commissaris van Politie en den directeur van ge meentewerken. Daarbij bleek, dat een behoorlijke verbetering van de ver lichting van den Dam en het plantsoen zeer wel te verkrijgen zou zijn op an dere wijze dan de eerst voorgestelde, terwijl voorts het verkeer bij het Dam- plantsoen anderzijds een aanbrengen van heuveltjes of een heuvel tenslotte zeker n et wenschelijk maakt. Deze conclusiën leidden tot het be sluit het oorspronkelijke voorstel terug te nemen, een plan met kosten te doen opmaken bij het welk de vroegere elec- trische avondlantaarn bij de Graan beurs zal worden vervangen door een electrische booglamp, avond- en nacht brander van groote lichtsterkte, even zij een prachtigen, zwarten struisveeren waaier voor haar knap gezicht heen en weer wuifde. „Ik had ook gelijk met de revolutie in mijn dierbaar Rusland, maar mijn domme broeder wilde mij niet gelooven en bleef te lang. De Bolsjewiks namen bijna al onze juweelen, en mijn arme broeder werd vermoord, juist toen wij de grens wilde overtrekken". „En woont u nu in Brazilië?" vroeg Maxine. „O neen. Ik zou niet buiten Parijs of Londen of een andere groote stad kun nen, Ik ben naar Brazilië gegaan, om eenige artikelen te schrijven voor een groot Amerikaansch tijdschrift. Ik ben afgedaald tot den rang van journaliste. Nu ja, men moet toch leven!" Zij zag er uit, alsof zij zeer goed be staan kon zonder journalisme. Zij had zich reeds in avondtoilet gestoken en droeg een prachtige chinchilla sjaal om haar mollige schouders, om niet te spre ken van een lang p aarlencollier en kostbare, diamanten ringen. De zielvolle oogen waren wat bijgewerkt, maar zeer kunstig. „Stapt u in Prainha af?" vroeg Ken nedy. „Ja. Ik g'a met een kano de rivier op, maar moet eerst mijn uitrusting koopen. Men zegt, dat er verderop wilden wo nen, dus neem ik een filmtoestel mee". „Hoe opwindend!" riep Maxine uit. „Maar vindt u het niet vervelend, dat u zoo alleen "bent?" (Ingez. Med.) eens bij de Graanbeurs, doch verder naar de Giststraat toe te plaatsen, ter wijl de consoles aan den Dam N.Z. en Dam Z.Z. zullen behouden blijven. Voor de uitvoering van dit plan verzoeken Burg. en Weth. hen thans f 200 te w'l- len toestaan, en zij deelen mede, dat de jaarlijksche kosten der openbare verlichting bij uitvoering van het plan zullen vermeerderen met f 33.40. Gisterenavond reden de magirusspuit en de ladderwagen naar den Dam, om aldaar een oefening te houden, speciaal voor het redden met den glijkoker, die bevestigd werd aan de bovenste verdie ping van het hooge pand no. 47. Natuur lijk was voor deze nuttige oefening we der vrij veel belangstelling, vooral in het begin, toen men dacht dat er wer kelijk „werk aan den winkel was" voor de kranige „pompiers". Gisterenmiddag is een 8-jarig meisje, dochtertje van den heer A., die in de Noordstraat op het voetpad liep, aan gereden door een wielrijder, W. gehee- ten, die uit de St. Jorisstraat kwam en door de drukte op straat niet zeker was in zijn rijden. De kleine kwam te vallen en kreeg vermoedelijk het rijwiel over het rechter beentje. Het meisje is door W. naar de ouderlijke woning overge bracht, waar geconstateerd werd, dat het beentje gebroken was, zoodat de kleine later naar het gasthuis is overge bracht ter behandeling. Een waarschu wing om bijzonder uit te kijken als men uit een zijstraat in een hoofdstraat komt met rijwiel of voertuig. FLOREREN. DOMBURG, Maandagavond werd een openbare vergadering gehouden in het vereenigingsgebouw „Samenwerking", ten behoeve van het onderhoud en de exploitatie van dat gebouw, eigendom van de fanfarevereeniging en de beide zang ver eenigingen. Waarnemend voor zitter was de heer W. Brand. De uitgaven over 1937 bedragen 179, de inkomsten 56. In het tekort zal elke vereeniging 41 bijdragen. Aan schulden blijft nog: hypotheek 175, rentelooze aandeelen 1210. Er werden weer 5 aan- deelen van 10 uitgeloot. Dewijl voor de vereenigingen het verlies op de ex ploitatie in verband met den toestand der kas hoe langer hoe drukkender wordt, zal de commissie trachten een fondsje te verwerven, waaruit voorloo- pig de aflossing der schulden kan wor den gesteund. Daarvoor zal de mede werking worden gevraagd van eenige vereenigingen, die belang hebben bij het welslagen van die poging of er om an dere redenen naar men hoopt welwillend tegenover staan. O. EN W. SOUBURG. Wat vuur van een sigaret, was Maandagavond geraakt tusschen de k.eeren van een 20-jarigen fabrieksarbeider, die zich langs den Nieuwen Vlissingschen weg per rijwiel naar Middelburg begaf. De jongen werd dit evenwel pas gewaar toen zijn klee- ren reeds vlamden en zijn huid ging schroeien. Gelukkig kwamen juist op dat moment uit tegenovergestelde richting een gemeente- en rijksveldwachter, die den jongen, die trachtte de vlammen met slaan te blusschen, waardoor hij het nog erger maakte, tegen den grond hebben gedrukt en na het dooven der vlammen een woning binnen gebracht, waar ze een eerste verband legden. De wond aan de borst was gelukkig echter niet erg. Alhier is proces-verbaal opgemaakt tegen een winkelier wegens het op Zon dag open hebben van zijn zaak. Een bui tenstaander, die het der politie moeilijk maakte bij de bekeuring, werd eveneens verbaliseerd. De gravin lachte en sloeg met een gracieuze beweging met den grooten waaier een brutale mug weg'. „Het leven is eentonig zonder avon turen", zei zij, „Ik heb een vriendin, een groothertogin, die een hoedenwinkel heeft opgezet in Parijs. Zij vroeg mij, haar te helpen, maar zoo'n leven zou Katinka Brodsky dooden. Ik geloof niet aan die praatjes over wilden", „Ik verzeker u, dat ze waar zijn", zei Kennedy, „En de dragers, die u in Prainha zult krijgen, zijn de grootste dieven op aarde. U moet voorzichtig zijn". „Dat zal ik, ik kan goed met revolver en geweer omgaan. Het leven is ten slotte maar kort en men kan maar eens sterven. Nu moet ik gaan, want ik heb beloofd, voor het diner een partijtje bridge te spelen. Misschien mag ik u komen opzoeken, als ik de rivier op ga?" „Het zal ons genoegen doen, u weer te ontmoeten", zei Maxine. „U kunt de nieuwe werken, die aangelegd worden niet misloopen. De wat zijn het, Bob?" „Een dam en een krachtstation. Kom ons in elk geval opzoeken, gravin". Zij wandelde majestueus weg, maar wierp Kennedy onder het heengaan een vreemden bl'k toe. Maxine keek haar man aan en lachte toen vroolijk. Zij had dien zijdelingschen blik reeds verschei dene malen gezien, maar daar haar man er volkomen onscnuiuxg aun vv„o, &£-1> loofde zij dien te moeten wijten aan de gemaakte manieren der gravin. „Een journaliste!" riep zij uit, „Wie zou dat gedacht hebben!" „De meeste Amerikaansche uitgevers zijn erg gesteld op titels", antwoordde hij. „In het meest democratische land van de wereld vind je de grootste voor liefde voor aristocraten. Misschien kimt er nieuwsgierigheid bij. Maar zij is zeker een indrukwekkenden persoonlijkheid". „Is er niet iets geheimzinnigs aan haar?" „Misschien wel. Maar elke Rus is mm of meer ongewoon. Zij zijn een soort bastaards gauw aangedaan, ro mantisch, hartstochtelijk, een mengsel van Azië en Europa. Nu, ik hoop, dat haar wilden haar zullen bevallen, als zij ze ontmoet, maar ik g'eloof vast, dat zij er nog heel wat moeilijkheden mee zal hebben, eer zij er mee klaar is". HOOFDSTUK XI. Kennedy was ongeveer een maand op zijn werk terug. Smithson, de hoofdinge nieur, was eenige dagen na Kennedy s terugkomst voor een kort uitstapje naar Enge'and vertrokken, waardoor de volle verantwoordelijkheid op Kennedy s schouders gelegd was. (Wordt vervoigd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5