DOUWE EGBERTS
Het oog van Abu
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 22 FEBRUARI 1938.
No. 44.
H. M. de Koningin vertrekt volgende
week naar Den Haag.
EENHEID DOOR DEMOCRATIE.
Het aftreden van dr. H, Faber
KOPLICHTEN MOTORRIJTUIGEN.
OM DE MANNEN-DRACHT.
MIDDELBURG.
UITBREIDING VERLICHTING DAM.
ECHTE FRIESCHE H EER EN- BAAI EN
OÜD-HOLLANDSCHE PIJPTABAK
De brandweer oefent.
Een aanrijding.
JONGEN IN BRAND.
Verraad.
nsasssm&BaHam
Wat is Londen van plan
Chamberlain schijnt groote haast te
hebben. Met een voor de Engelschen
ongewone voortvarendheid laat hij het
nieuwe schip der Engelsche buitenland-
sche politiek van stapel loopen: Gister
morgen reeds heeft hij den Italiaanschen
ambassadeur, Grandi, bij zich ontboden.
Aan de beraadslagingen nam tevens de
nieuwe minister van buitenlandsche za
ken, lord Halifax deel.
Vermoedelijk mag men deze haast ech
ter niet alleen op rekening schrijven van
den onpleizierigen indruk, dien de ge
beurtenissen te Weenen en Hitler's rede
te Londen hebben gemaakt. De buiten
landsche politiek van Eden leek Cham
berlain en verschil enden leden der En
gelsche regeering al maanden lang niet
meer de juiste. Zij hadden gewild, dat
Eden veel meer pogingen van toenade
ring tot Duitschland en Italië zou hebben
ondernomen. Eden voelde daar echter
niets voor. Vooral ten aanzien van Italië
had hij besliste voorwaarden: dat Mus
solini zijp hulp aan Spanje zou intrek
ken en de anti-Britsche propaganda in
het Nabije Oosten laten staken. Van on
derhandelingen met Rome kon z.i. geen
sprake zijn, alvorens hieraan voldaan
was. Chamberlain c.s. daarentegen von
den, dat men deze dingen in de onder
handelingen kon betrekken, b.v. als ruil
object voor een erkenning door Enge
land van de verovering van Abessynië.
Ze moeten nu het gevoel hebben van:
zie jé wel, waren we maar onderhan
delingen gaan aanknoopen. Immers dan
zou men Italië misschien van Duitsch
land hebben kunnen aftrekken; en dan
zoy Hitier het wellicht niet gewaagd
hebben Oostenrijk onder Duitsche voog
dij te stellen. Misschien. Want het is
geenszins zeker, dat de Duce voor een
dergelijke politieke manoeuvre te vinden
was geweest. Maar enfin, dat neemt na
tuurlijk niet weg, dat Chamberlain c.s.
het hoopten en zich dus nu verbeelden,
iets te moeten inhalen. En dat verklaart
dan vooral hun voortvarendheid.
Mussolini is hiermede in de prettige
positie gekomen van den onderhande
laar, die weet, dat de tegenpartij erg
begeerig is naar een overeenkomst. Hij
zal daarnaar zijn voorwaarden wel gaan
stellen, al moet men dat natuurlijk ook
weer niet overdrijven. Indien hij werke
lijk van plan mocht zijn, het befaamde
„front van Stresa" te helpen restauree-
ren (het bolwerk van Engeland, Frank-
rij en Italië tegen de Duitsche aspiraties)
dan zal hij vermoedelijk wel zoo ver
standig zijn, om niet al te veel te over
vragen.
Moet men wenschen, dat het „front
van Stresa" wordt hersteld? Wij zijn
daar nog niet zoo zeker van. Het is de
laatste dagen onomstootelijk gebleken,
dat Duitschland een geweldig machtige
factor in de politieke formule van Euro
pa is geworden. Aan de wijze, waarop
Hitier Zondag heeft gesproken, lag een
bewustheid ten grondslag, waarvan men,
vooral in Frankrijk, beduusd is gewor
den. Zou het niet uiterst onverstandig
zijn, om nu opnieuw te probeeren, dit
van energie trillende Duitschland te iso-
leeren? Natuurlijk, Hitier zou moeten
weten, dat het Derde Rijk in zekere om
standigheden onvermiddellijk de drie an
dere groote mogendheden van Europa in
een front vereenigd tegenover zich zou
vinden. Maar dat is heel iets anders dan
buiten Duitschland om op dit oogenblik
een uitgesproken anti-Duitsche coalitie
in te richten.
Misschien zijn de Engelsche staatslie
den dit echter ook niet eens van plan,
moet men de besprekingen, welke ze
met Italië hebben ingeleid opvatten als
een voorspel van veel verder strek
kende onderhandelingen, waarin ook
Duitschland zal worden betrokken. De
politieke opvattingen, waarvan lord Ha
Door ALAN DARE.
23).
lifax tot dusver blijk gaf, wijzen eigen
lijk wel in die richting. Enkele maan
den geleden heeft hij, zooals men weet,
een bezoek aan Duitschland gebracht,
om te onderzoeken, of een compromis
met Hitler, Eden's beweringen ten
spijt, toch niet mogelijk zou zijn. Voor
het uiterlijk kwam hij tamelijk bevredigd
van die reis terug. Het is denkbaar, dat
lord Halifax op grond van de toen op
gedane ervaringen de middelen meent te
kennen, om ook met Berlijn tot accoor-
den te komen. Tenslotte vergete men
niet, dat Hitier hoe fel hij Zondag
sprak de deur voor politieke onder
handelingen geenszins heeft dichtgesla
gen. Alleen de passages ten aanzien van
Japan zouden feitelijk eenigermate in
dien geest kunnen worden uitgelegd.
Maar mag men desondanks niet ver
onderstellen, dat deze passages (even
als de erkenning van Mantsjoekwo) kun
nen zijn gebezigd, om de Engelschen
zooveel te vlugger over de brug te krij
gen? Zaterdag reeds kan de Führer ge
weten hebben, dat er kans was, dat Eden
het Bijltje er bij neer zou leggen en
iemand met veel meer waardeering voor
het nationaal-socialistische Duitschland
hem zou opvolgen. Die wetenschap zal
hem zeker niet een reden zijn ge
weest, om Engeland te sparen. Immers,
juist door te veel tegemoetkomendheid
van hem (Hitler) had Eden misschien nog
zijn positie kunnen redden.
„Weer een dag om", zuchtte zij.
„Om gauw weer plaats te maken voor
een nieuwen. Daar komt de gravin
aan, ze. ziet er als altijd romantisch uit".
De vrouw, die hen naderde, was van
onbestemden leeftijd, Kennedy schatte
haar op dertig, maar Maxine, die meer
verstand had van vrouwelijke verfijnd
heid in „make up", deed er vijf jaar bij.
Zij was gravin Katinka Brodsky, een lid
van de oude Russische aristocratie. In
elk opzicht was zij typisch Russisch
ravenzwart haar, regelmatige, wat'
scherpe trekken, groote zielvolle oogen
en sterke, witte tanden. De oogen waren
overheerschend en bezaten een groote
kracht, waarvan de eigenares zich zeer
goed bewust was. Zij was zeer smaak
vol gekleed, maar toonde een voor
liefde voor apvallende kleuren. Zij reis
de zonder kamenier en verklaarde rond
uit, dat dit te wijten was aan haar slech
ten financieelen toestand.
„Een prachtige avond!" zei ze met een
volle, diepe stem en met een licht ac
cent.
„Het is de heele reis over mooi weer
geweest", antwoordde Maxine. „De gó
den waren ons gunstig gestemd."
„Ik en de overige passagiers zijn u en
uw echtgenoot veel verschuldigd", zei 2
Het ligt in het voornemen van H. M.
de Koningin Maandag 28 Februari uit
Soestdijk naar 's-Gravenhage te ver
trekken en daar tot na Paschen te ver
blijven.
Het hoofdbestuur van de Nederland-
sche Beweging voor Eenheid door De
mocratie deelt, op verzoek van den
afgetreden voorzitter, dr. H. Faber,
mede, dat deze met het oog op een
gezonde ontwikkeling in de beweging
heeft gemeend het beste thans zijn,
reeds lang aangekondigd, voornemen
om als voorzitter te bedanken, ver
oorzaakt door de uitbreiding v/in zijn
werkzaamheden, ten uitvoer te kun
nen brengen.
Aan deze verklaring voegt dr. Fa
ber toe, dat het op de laatste jaarver
gadering vernieuwde en versterkte
hoofdbestuur zich th.ans aan de toe
komst van E. d. D. kan wijden.
Met ingang van 1 Januari 1939 zul
len de koplantaarns van motorrijtuigen,
voorzoover zij niet afzonderlijk zijn
goedgekeurd, tot een door den minis
ter goedgekeurde soort moeten behoo-
ren.
De keuringseischen waaraan een lan
taarnsoort moet voldoen om voor goed
keuring in aanmerking te komen, wer
den bekend gemaakt :'n de Staatscou
rant van 13 en 14 Augustus 1937 no.
155. Door den minister van Water
staat zijn reeds 9 soorten (31 typen)
van koplantaarns goedgekeurd. De au
tomobilist, die weet dat zijn tegen
woordige koplichten niet aan de wet
telijke voorschriften voldoen (bv, ook
in gedimden toestand verblindend zijn),
zal dus koplantaarns (of inbouwreflecto-
ren) van een reeds goedgekeurde soort
reeds thans kunnen aanschaffen. Hij
verkrijgt daardoor de zekerheid dat zijn
koplantaarns, mits op de juiste wijze
geplaatst, ook in de toekomst aan de
wettelijke eischen zullen voldoen.
Eenige wijz ging in de eischen ligt
thans niet in het voornemn.
de gravin glimlachend.
„Waarvoor?"
„Voor het weer, den zonneschijn, de
kalroe zeel"
„Maar wat hebben wij daarmee te ma
ken?" vroeg Kennedy.
„De goden zijn goed voor menschen
die elkaar liefhebben voor menschen,
die in hun w:ttebroodsweken ziju",
Maxine bloosde, want zij hadden ge
tracht geheim te houden, dat zij eerst
kortelings in het huwelijk waren ge
treden.
„Waarom denkt u, dat wij in de witte
broodsweken zijn?" vroeg Kennedy.
„Heeft een jonggehuwd paar dat feit
ooit voor anderen kunnen verbergen?
Wel, zoodra u beiden het salon binnen
trad, fluisterde iedereen aan boord:
„een pasgetrouwd paar". Hoe zegt u dat
in het Engelsch? U draagt het hart op de
tong".
„Nu, als iedereen klaarblijkelijk zoo
slim is geweest, zullen wij het niet ont
kennen", zei Kennedy. „Maar ik had er
geen idee van, dat wij het 200 duidelijk
toonden",
,,De dames raadden het het eerst. Zij
zien het aan de jonggetrouwde vrouw.
Mannen zijn zulke huichelaars, zoo ge
heimhoudend, maar een vrouw kan haar
geluk niet verbergen en zeker geen
liefde. Vraag het uw vrouw maar".
„Ik geloof, dat de gravin gelijk heeft",
stemde Maxine toe.
„Natuurlijk", sprak de gravin, terwijl
Bij het verslag van de laatstgehouden
bestuursvergadering der ver. tot be
houd der Zeeuwsche kleederdrachten
zet de Axelsche Courant een
behartigenswaardige aanteekening.
„Opmerkelijk is, aldus dit blad, dat
uitsluitend aan damesklee-
d i n g wordt gedacht en niet aan
de mannen. En toch is de
Zeeuwcshe kleederdracht van jongeus
en mannen in sommige streken o.i, niet
minder schilderachtig!
Wij willen juist daarop even de aan
dacht vest gen hoe leelijk sommige boe
renjongens en mannen zich toetakelen,
als ze zoo langzamerhand hun boeren
kleeding gaan afleggen, of, die niet ge
heel willen missen, dan bv. in hun
dracht geleidelijk de schoenen, de pet
en de jas vervangen door natuurlijk
niet-modische, maar ouderwetsche ,ar-
t kelen, waarvan ze meenen, dat dan
de overgang niet zoo in 't oog loopt!
Jammer, dat die mannen zelf niet zien,
hoe afschuwelijk dat hun staat, als ze
bv. hun pet met een buitenmodel pet
en hun „rok" met een jekker of iets
burgerachtige jas verwisselen.
Neen mannen, houd uw dracht, of leg
die heelemaal af, als je w It, maar niet
dat half om half, want daarmede doet
ge de mooie Zeeuwsch dracht schan
de aan."
Bij schrijven van 8 Oct. jl. vroegen
B. en W. een crediet van f 470 voor
wijz'ging der straatverlichting van den
Dam in dier voege, dat 2 avond- en
nachtlantaarns op vluchtheuveltjes
(consoles) aan den Dam N.Z. en Dam
Z.Z. zouden verdwijnen en voor het
overige de wegnenrng eener eleclrische
avondlantaarn nabij de Graanbeurs zou
bestendigd blijven. B. en W. gaven toen
tevens het voornemen te kennen om
bij het Dam-plantsoen 2 provisorische,
ronde vlucht (lantaarn-) heuveltjes te
plaatsen. Zoowel de Commissie van Bij
stand voor de bedrijven als d e voor
gemeentewerken enz. benevens de com
missie van financiën vereenigden zich
met het voorstel, hetwelk intusschen
niet bij den Raad in behandeling werd
gebracht n verband met den door
eerstvermelde commissie uitgedrukten
wensch de plaats der vluchtheuveltjes
nader definitief te bepalen. Ter Raads
vergadering van 27 October deelde de
voorzitter mede, dat de eerste proef
met de heuveltjes nog zou worden ge
volgd door een tweede en deze aange
legenheid later ter defin tieve beslis
sing aan den Raad zou worden voor
gelegd.
Beide proeven, de eerste met ronde,
de tweede met langwerpige heuveltjes
konden Burg. en Weth. niet bevredigen;
evenmin lokte hen een wijziging der
laatste proef, aanbevolen door den heer
Paul of een doorloopende heuvel aan.
Onder deze omstand'gheden voerden
zij te dezer zake andermaal op 30 No
vember een bespreking met den direc
teur der bedrijven, den Commissaris
van Politie en den directeur van ge
meentewerken. Daarbij bleek, dat een
behoorlijke verbetering van de ver
lichting van den Dam en het plantsoen
zeer wel te verkrijgen zou zijn op an
dere wijze dan de eerst voorgestelde,
terwijl voorts het verkeer bij het Dam-
plantsoen anderzijds een aanbrengen
van heuveltjes of een heuvel tenslotte
zeker n et wenschelijk maakt.
Deze conclusiën leidden tot het be
sluit het oorspronkelijke voorstel terug
te nemen, een plan met kosten te doen
opmaken bij het welk de vroegere elec-
trische avondlantaarn bij de Graan
beurs zal worden vervangen door een
electrische booglamp, avond- en nacht
brander van groote lichtsterkte, even
zij een prachtigen, zwarten struisveeren
waaier voor haar knap gezicht heen en
weer wuifde. „Ik had ook gelijk met de
revolutie in mijn dierbaar Rusland,
maar mijn domme broeder wilde mij niet
gelooven en bleef te lang. De Bolsjewiks
namen bijna al onze juweelen, en mijn
arme broeder werd vermoord, juist toen
wij de grens wilde overtrekken".
„En woont u nu in Brazilië?" vroeg
Maxine.
„O neen. Ik zou niet buiten Parijs of
Londen of een andere groote stad kun
nen, Ik ben naar Brazilië gegaan, om
eenige artikelen te schrijven voor een
groot Amerikaansch tijdschrift. Ik ben
afgedaald tot den rang van journaliste.
Nu ja, men moet toch leven!"
Zij zag er uit, alsof zij zeer goed be
staan kon zonder journalisme. Zij had
zich reeds in avondtoilet gestoken en
droeg een prachtige chinchilla sjaal om
haar mollige schouders, om niet te spre
ken van een lang p aarlencollier en
kostbare, diamanten ringen. De zielvolle
oogen waren wat bijgewerkt, maar zeer
kunstig.
„Stapt u in Prainha af?" vroeg Ken
nedy.
„Ja. Ik g'a met een kano de rivier op,
maar moet eerst mijn uitrusting koopen.
Men zegt, dat er verderop wilden wo
nen, dus neem ik een filmtoestel mee".
„Hoe opwindend!" riep Maxine uit.
„Maar vindt u het niet vervelend, dat u
zoo alleen "bent?"
(Ingez. Med.)
eens bij de Graanbeurs, doch verder
naar de Giststraat toe te plaatsen, ter
wijl de consoles aan den Dam N.Z. en
Dam Z.Z. zullen behouden blijven. Voor
de uitvoering van dit plan verzoeken
Burg. en Weth. hen thans f 200 te w'l-
len toestaan, en zij deelen mede, dat
de jaarlijksche kosten der openbare
verlichting bij uitvoering van het plan
zullen vermeerderen met f 33.40.
Gisterenavond reden de magirusspuit
en de ladderwagen naar den Dam, om
aldaar een oefening te houden, speciaal
voor het redden met den glijkoker, die
bevestigd werd aan de bovenste verdie
ping van het hooge pand no. 47. Natuur
lijk was voor deze nuttige oefening we
der vrij veel belangstelling, vooral in
het begin, toen men dacht dat er wer
kelijk „werk aan den winkel was" voor
de kranige „pompiers".
Gisterenmiddag is een 8-jarig meisje,
dochtertje van den heer A., die in de
Noordstraat op het voetpad liep, aan
gereden door een wielrijder, W. gehee-
ten, die uit de St. Jorisstraat kwam en
door de drukte op straat niet zeker was
in zijn rijden. De kleine kwam te vallen
en kreeg vermoedelijk het rijwiel over
het rechter beentje. Het meisje is door
W. naar de ouderlijke woning overge
bracht, waar geconstateerd werd, dat
het beentje gebroken was, zoodat de
kleine later naar het gasthuis is overge
bracht ter behandeling. Een waarschu
wing om bijzonder uit te kijken als men
uit een zijstraat in een hoofdstraat komt
met rijwiel of voertuig.
FLOREREN.
DOMBURG, Maandagavond werd een
openbare vergadering gehouden in het
vereenigingsgebouw „Samenwerking",
ten behoeve van het onderhoud en de
exploitatie van dat gebouw, eigendom
van de fanfarevereeniging en de beide
zang ver eenigingen. Waarnemend voor
zitter was de heer W. Brand.
De uitgaven over 1937 bedragen 179,
de inkomsten 56. In het tekort zal elke
vereeniging 41 bijdragen. Aan schulden
blijft nog: hypotheek 175, rentelooze
aandeelen 1210. Er werden weer 5 aan-
deelen van 10 uitgeloot. Dewijl voor
de vereenigingen het verlies op de ex
ploitatie in verband met den toestand
der kas hoe langer hoe drukkender
wordt, zal de commissie trachten een
fondsje te verwerven, waaruit voorloo-
pig de aflossing der schulden kan wor
den gesteund. Daarvoor zal de mede
werking worden gevraagd van eenige
vereenigingen, die belang hebben bij het
welslagen van die poging of er om an
dere redenen naar men hoopt welwillend
tegenover staan.
O. EN W. SOUBURG. Wat vuur van
een sigaret, was Maandagavond geraakt
tusschen de k.eeren van een 20-jarigen
fabrieksarbeider, die zich langs den
Nieuwen Vlissingschen weg per rijwiel
naar Middelburg begaf. De jongen werd
dit evenwel pas gewaar toen zijn klee-
ren reeds vlamden en zijn huid ging
schroeien. Gelukkig kwamen juist op dat
moment uit tegenovergestelde richting
een gemeente- en rijksveldwachter, die
den jongen, die trachtte de vlammen met
slaan te blusschen, waardoor hij het nog
erger maakte, tegen den grond hebben
gedrukt en na het dooven der vlammen
een woning binnen gebracht, waar ze
een eerste verband legden. De wond aan
de borst was gelukkig echter niet erg.
Alhier is proces-verbaal opgemaakt
tegen een winkelier wegens het op Zon
dag open hebben van zijn zaak. Een bui
tenstaander, die het der politie moeilijk
maakte bij de bekeuring, werd eveneens
verbaliseerd.
De gravin lachte en sloeg met een
gracieuze beweging met den grooten
waaier een brutale mug weg'.
„Het leven is eentonig zonder avon
turen", zei zij, „Ik heb een vriendin, een
groothertogin, die een hoedenwinkel
heeft opgezet in Parijs. Zij vroeg mij,
haar te helpen, maar zoo'n leven zou
Katinka Brodsky dooden. Ik geloof niet
aan die praatjes over wilden",
„Ik verzeker u, dat ze waar zijn", zei
Kennedy, „En de dragers, die u in
Prainha zult krijgen, zijn de grootste
dieven op aarde. U moet voorzichtig
zijn".
„Dat zal ik, ik kan goed met revolver
en geweer omgaan. Het leven is ten
slotte maar kort en men kan maar eens
sterven. Nu moet ik gaan, want ik heb
beloofd, voor het diner een partijtje
bridge te spelen. Misschien mag ik u
komen opzoeken, als ik de rivier op ga?"
„Het zal ons genoegen doen, u weer
te ontmoeten", zei Maxine. „U kunt de
nieuwe werken, die aangelegd worden
niet misloopen. De wat zijn het,
Bob?"
„Een dam en een krachtstation. Kom
ons in elk geval opzoeken, gravin".
Zij wandelde majestueus weg, maar
wierp Kennedy onder het heengaan een
vreemden bl'k toe. Maxine keek haar
man aan en lachte toen vroolijk. Zij had
dien zijdelingschen blik reeds verschei
dene malen gezien, maar daar haar man
er volkomen onscnuiuxg aun vv„o, &£-1>
loofde zij dien te moeten wijten aan de
gemaakte manieren der gravin.
„Een journaliste!" riep zij uit, „Wie
zou dat gedacht hebben!"
„De meeste Amerikaansche uitgevers
zijn erg gesteld op titels", antwoordde
hij. „In het meest democratische land
van de wereld vind je de grootste voor
liefde voor aristocraten. Misschien kimt
er nieuwsgierigheid bij. Maar zij is zeker
een indrukwekkenden persoonlijkheid".
„Is er niet iets geheimzinnigs aan
haar?"
„Misschien wel. Maar elke Rus is mm
of meer ongewoon. Zij zijn een soort
bastaards gauw aangedaan, ro
mantisch, hartstochtelijk, een mengsel
van Azië en Europa. Nu, ik hoop, dat
haar wilden haar zullen bevallen, als zij
ze ontmoet, maar ik g'eloof vast, dat zij
er nog heel wat moeilijkheden mee zal
hebben, eer zij er mee klaar is".
HOOFDSTUK XI.
Kennedy was ongeveer een maand op
zijn werk terug. Smithson, de hoofdinge
nieur, was eenige dagen na Kennedy s
terugkomst voor een kort uitstapje naar
Enge'and vertrokken, waardoor de volle
verantwoordelijkheid op Kennedy s
schouders gelegd was.
(Wordt vervoigd).