Uit de geschiedenis der „Zeeuwsche Lijn", Persil blijft steeds Persilf De prijs kan nimmer zakken De prijs staat in verband Met den inhoud van de pakken RIID0ELBUR6. GOES. WALCHEREN. Uii de Middelburgsche Courant van vóór vyltig jaar. stelde, nu hij bemerkte toch nog tijd er voor te hebben. De heer Roelands zag zich herkozen in de commissie voor den Bloempjesdag, Besloten werd mede te werken aan een tot stand komen van een afdeeling van het Landelijk Comité voor de Openbare school zulks in samenwerking met de aideelingen van het N.O.G. en den Bond van Nederl. Onderwijs, die resp. de heer De Meijer en Roelands er in aanwezen, terwijl voor Volksonderwijs de heer Roosendaal zitting zal nemen. Zoowel de heer Roelands als de heer Roosendaal hebben de groote waarde van het kleuteronderwijs uiteengezet en alle aanwezigen opgewekt persooniijk steun te verleenen aan de actie inzake de Nutsbewaarscholen door invulling van het inteekenbiljet, dat zal worden rond gezonden of waarmede dit reeds is ge schied. Hoe Middelburg feest vierde, In ons nummer "van 4 Februari namen wij een deel over van een artikel, voor komende in „Spoor- en Tramwegen" van 1 Februari over de geschiedenis der Zeeuwsche spoorlijn. Thans ligt naast ons het nummer van 15 Februari met het vervolg van het ar tikel en dit deel is zeker niet minder belangwekkend dan het eerste. De schrijver, de heer J, P. B. Tissot van Patot, behandelt nu eerst „Het be gin van den spoorwegaanleg op Walche ren". Hij doet uitkomen hoe met het maken van den spoorweg nauw verband hield het graven van het kanaal door Walche ren, waarvan de richting vooral wat het deel van Kleverskerke tot open water tot verschil van meening aanleiding gaf. Zooals bekend, het oude havenkanaal kwam te vervallen en het nieuwe, dat bij Veere uitmondt, bestaat ook thans nog. Op 9 Juli 1867 vierde Middelburg we derom feest. Ter inwijding van de eerste werkzaamheden betreffende den Zeeuw- schen spoorweg op Walcheren. De schrij ver verhaalt van den allegorischen op tocht, die door Middelburgs straten trok. Het was zoo statig, dat het volk beduusd was en geen „hoera" kon roepen! Het werd een schoone optocht. De winkels waren versierd, de „feestmarschen" klonken over de markt en den volgenden dag deed men het feest nog eens over. 's Avonds baadde de markt in een fees telijke verlichting van lampions en „helle Clinge Doorenbos. (Ingez. Med.) gasvlammen" en werd een vuurwerk af gestoken, waarin „sissende vuurpijlen" en „felle luchtmoordslagen". Maar daarmede aldus het artikel was het feest nog niet tot een einde ge komen. Men wilde „beschaving en ver lichting" in de hand werken en 22 Juli werd in het Schuttershof een feestcon- cert gegeven „door het met roem be kende orchest uit het volkspaleis te Am sterdam" onder leiding van den dirigent Coenen. Na al deze feestelijkheden kon men aan den arbeid tijgen! De spaden werden in de Walchersche klei gestoken en het kanaal door Walcheren met een zijtak naar Arnemuiden gedolven, terwijl bij Veere en bij Vlissingen dubbele schut sluizen werden gemaakt om het kanaal, ter lengte van ongeveer 15 km, af te sluiten. Het Vlissingsche havencomplex moest op het nieuwe kanaal aangesloten worden, er moesten bruggen gebouwd worden en allerlei bijkomende werken worden verricht, met het gevolg, dat het gedeelte VeereMiddelburg waaraan betrekkelijk weinig moest worden ver richt, omdat het voor een groot deel samenviel met de toen bestaande Mid- delburgsche haven eerst 16 Septem ber 1872 en het gedeelte Vlissingen Middelburg een jaar later geopend kon worden. Inmiddels had men ook het leggen van den Sloedam ter hand genomen en dat met een heel wat vlotter tempo. In Maart 1871 vingen de werkzaamheden aan en nog in datzelfde jaar in de laatste maand had Walcheren opgehouden een eiland te zijn en had het de karak- ELECTRO. Betoovering om La Bohème. Dat Jan Kiepura en Martha Eggerth zingen kunnen zal iedere bioscoopbe zoeker wel eens ondervonden hebben. Het echtpaar Kiepura krijgt, evenals vorige malen, ook in deze film gelegen heid te over het hoogste lied uit te ha len. Niemand minder toch dan Robert Stolz zorgde voor de composities. Jan Kiepura zingt „Weine nicht...." „Ich liebe dich" en voorts gedeelten uit de opera La Bohème van Puccini; en Mar tha blijft bij haar ega niet ten achter. Mooie zang dus volop. Nu denke men evenwel-niet, dat deze zang de film van begin tot eind beheerscht. Integendeel, de verrassend aardige handeling en de uitstekende regie beletten een overheer- sching van den zang. Men maakt kennis met een drietal zorgeloos levende kunstenaars, een trio dat niet alleen handig, doch, bovendien zeer vermakelijk is. De namen van deze bohémiens zijn er trouwens borg voor dat ze grappig zijn. Men oordeele: Paul Kemp een componist, die Schlagers maakt, maar ze niet verkoopt en dus al tijd platzak is; Theo Lingen, een astro loog, die een studie maakt van den in vloed der maan op de spieren van den mensch, en die het ernstig met z'n vak meent; en verder Oscar Sima, een- die- renschilder, zonder opdrachten, een goochelaar met palet en pijp en even eens een armen drommel. Alleen Theo. de astroloog is een boffer, want hij krijgt zoo maar 500 franken voor schot voor een wetenschappelijk artikel, dat dienst zal doen als reclame voor margarine. Maar die 500 franken be- teekenen in handen van bohémiens, met schattige vriendinnen belust op een reu zen fuif, niets. Eigenlijk behoort tot dat drietal ook hun vriend Jan Kiepura, een operazan ger zonder emplooi. Maajr hij heeft Vrouwe Fortuna aan zijn zijde. Op de fuif maakt hij kennis met Martha, die zingen kan als de beste. En zoo ont wikkelt zich de tragische liefdesgeschie denis uit de opera La Bohème tusschen dit tweetal. Er valt in deze film veel te genieten. De onweerstaanbare. Anny Ondra haalt niet zoo veel dolle grappen uit als men wel van haar gewoon is. Men kan het slechts als winst be schouwen. Nu speelt zij vlot en amu sant de rol van het rijke meisje dat niet door haar tante uitgehuwelijkt wil wor den, doch dat als mannequin een man wenscht te kiezen. En nu wil het geval dat de man, waarop zij. haar zin nen heeft gezet een Don Juan is, die zich als een armen jongen voordoet, doch die evengoed in de contanten zit als Anny. Er zijn dus vele misverstanden, maar het komt alles op z'n pootjes te recht. En met de vele verwikkelingen zal men zich wel amuseeren. CITY Drie schattige meisjes. Wanneer een man zijn vrouw en drie dochtertjes in den steek laat en na een tiental jaren het plan opvat te gaan hertrouwen, dan is d,at een droev ge geschiedenis en men zal verwachten dat een film, die deze geschiedenis tot grondslag heeft een zeer dramatische zal zijn. Deze film heeft echter de ver dienste d't niet te zijn. Integendeel, het is een luchtige, vroolijke rolprent, waar in vaart zit en w.aarin op origineele wijze de beide ouders weer bij elkaar worden gebracht. Het zijn de drie meisjes, Joan, Kay en Penny die dit op haar wijze voor elkaar weten te brengen. Zij gaan van het standpunt uit d,at Daddy en „Schatte- pop", de op de duiten van den ouden heer azende bruid-in-spé, van elkaar gehouden moeten worden en zij doen dit door haar het leven zoo zuur als azijn te maken en hem te doen gevoelen wat hij ,al die jaren zon der dochters heeft gemist. Zij houden er verder het gezonde principe op na dat „Schattepop" met haar onafscheidelijke, als huwelijks-ma nager fungeerende moeder wel zullen aflaten van hun prooi als hun een nog rijkere en bovendien jonge graaf met ietwat exotische allures wordt voorge houden en zij huren er prompt een. Dat hun voorbereid'ngen door een kleinig heid ietwat ander resultaat hebben als zij verwachten is niet haar schuld. Het einde van de gezellige geschie denis is dat „Schattepop" met gevolg naar Europa geloodst worden en mama van de boot wordt gehaald door Dad dy, dochters en twee schoonzoons in spé. De titel zegt van de meisjes niets te veel en Penny (Deanna Durbin) heeft een prachtige stem, waar zij een be- scheiden gebruik van maakt. Een trouwe makker. „Drie gezworen kameraden" is de geannonceerde bjijtifel van deze film d e verhaalt van de trouwe vriendschap van Bud en zijn papegaai, paard en hond. En het is niet zoozeer het ver haal, dat heel simpel gehouden is, wat de film zoo aantrekkelijk maakt. Het is de manier waarop Bud met zijn hond Treve omgaat en de bijna menschelijke wijze waarop de hond hierop telken male reageert. Er gaat een groote bekoring van deze film uit, waarin Noah Beery Jr. en Barbary Reed met de hond Tuffy onop gesmukt de hoofdrollen vervullen. teristiek van een schiereiland verkregen. De bewondering voor den betrachten spoed rijst nog bij de wetenschap, dat er in het Sloe een sterke stroom stond en dat dit vaarwater ter plaatse 14 m diep was. De dam gelegd zijnde, was de openste.ling' van den spoorweg Goes Middelburg nabij en op 1 Maart 1872 had dit heugelijk feit plaats, gevolgd door de opening van het laatste gedeel te van den Zeeuwschen spoorweg (Mid delburgVlissingen) voor het publiek verkeer op 1 November 1872. Ten slotte behandelt de heer Tissot „Het einde van den spoorwegaanleg op Walcheren" en meldt, dat de openstel ling van het gedeelte GoesMiddelburg natuurlijk een prachtgelegenheid was om wederom een grootsch feest in de Zeeuwsche hoofdstad te organiseeren, op 29 Februari 1872 zou de eerste feestdag zijn. Er was zoowaar ook wel reden tot feestgejuich. Zes en twintig jaren waren er voorbij gegaan sinds het plan-Dron- kers de gemoederen der Zeeuwen had gestreeld en verhit. Thans echter sloeg het uur, waarop de lang gekoesterde verlangens vervuld werden. „Het kanaal nadert zijn voltooiing; het eiland Wal cheren heeft opgehouden eiland te zijn en het stoomtuig loopt langs zijn twee- lingslijnen tot Middelburg". De „Feest wijzer", waaruit het vorenstaande geci teerd is, vermeldt als eerste punt: „Ont vangst van den feesttrein aan het sta tionsgebouw" en hoe weinig vertrouwd men met het nieuwe was, kan blijken uit het daarop volgende „vermoedelijk 's na middags tusschen 1 en 2 uur". Na de ont vangst begeleidde de eerewacht uit Mid- GRAND THEATER. De laatste trein uit Madrid. Inderdaad een actueele film. Madrid wordt, onder den kogelregen van de rechtsen, in staat van beleg gebracht. De laatste trein zal naar Valencia ver trekken en daarna zal de spoorlijn on bruikbaar worden gemaakt. De passa giers worden met zorg gekozen. Elk moet voorzien zijn van een pas door de militaire autoriteiten verstrekt. Er gaan armen en rijken, kinderen en grijsaards, burgers en militairen met den trein mee. Er vertrekken er uit Madrid, omdat er geen reden bestaat ze er te houden. Er vertrekken er ook, omdat de autoritei ten hun verblijf in Madrid niet langer wenschelijk achten. Er moeten duizen den, die meewillen, echter blijven, om dat deze laatste trein, hoe lang hij ook gemaakt is, tenslotte toch maar een be paald aantal plaatsen heeft. Anderen mogen niet mede, omdat ze gezocht wor den wegens een of ander misdrijf, of, omdat ze deserteerden. De controle is zeer streng. Eerst bij het uitreiken der passen, dan bij den toegang tot station en trein, en vervolgens nog eens in den trein, voordat de trein vertrekt. Want, ondanks alle maatregelen, moeten er on rechtmatige passagiers zijn. En het gaat leven om leven. Het maakt tenslotte geen verschil, of men doodgeschoten wordt door een executiepeleton of door een enkelen soldaat bij een poging tot ontvluchten.' En het maakt ook geen ver schil, of men één of meer menschen doodde, want men kan zelf slechts een maal gedood worden. Het is een wreed, meedoogenloos spel, doch men begrijpt, dat het niet anders gespeeld kan wor den. Eén leven, zelfs van den besten mensch, is van geen beteekenis als er gekozen moet worden tusschen die eene en vele anderen, ofals het eigen le ven of van een geliefde er bij op het spel staat. We maken dat alles op suggestieve wijze mede. Op waarlijk grootsche wij ze in scène gezet, en zoo gespeeld, dat het geen spel meer voor den toeschou wer is. We krijgen brokstukken van het leven van verschillende menschen te zien: harde militairen, idealisten, deser teurs, moordenaars, jonge, verliefde men schen. En die ons toch allen zeer na ko men, omdat ze mensch zijn. Allen stuk ken waarmede gespeeld wordt. Mogelijk zou nu en dan de vraag rij zen, of deze verschrikking niet in te fel le kleuren geschilderd wordt, als er daarnaast niet de nuchtere journaals wa ren. Die ook wekelijks een of ander nieuws uit Spanje en China brengen. En de couranten, die dingen melden, welke zelfs niet verfilmd kunnen worden, om dat de censuur ze niet toe z'ou laten. delburgs burgerij de autoriteiten en feestgenooten naar het feestlokaal op de Markt. Wederom was er een groote allegori sche optocht, waarin allerlei groepen en bedrijven vertegenwoordigd waren. Van den Langen Jan" klonken de klokken, bespeeld door twee zich daarvoor wel willend aangeboden hebbende heeren en in de straten zong de menigte de volks liederen, welke met bekwamen spoed gedicht en gedrukt waren. Het slot van een er van luidt: „Welaan! de hand aan 't werk geslagen, Daar niets het vuur des ijvers koelt! En thans, bij 't uitzicht op die dagen, De zorgen van het hart gespoeld! Dit afspoelen van de zorgen des har ten zal voor een niet gering deel geschied zijn met de keur van wijnen, welke bij den gehouden en door het gemeentebe stuur van Middelburg aangeboden feest maaltijd geserveerd werd. Terwijl de autoriteiten aldus bezig wa ren den spoorweg „in te eten", blies het muziekkorps der stedelijke schutterij en zong een mannenkoor uit Middelburgs ingezetenen een rijk gevarieerd program ma af in „het lokaal op de markt 's avonds te 7 uren". Op dat tijdstip begon ook de illuminatie van het Abdijplein, waar het muziekkorps van het derde re giment infanterie in de aldaar opgerichte muziektent gelegenheid tot een muziek uitvoering had. Den bewoners van de Lange Burcht tusschen Abdij en Markt moeten de ooren wel getuit heb ben van al die muziek. „Des avonds te 10 uren: illuminatie van de laan van de Koepoortstraat naar den schouwburg, op het Molenwater". „Te half elf uren: Groot vuurwerk, vervaardigd door den kunstvuurwerk- maker Hendrickx te Antwerpen" eveneens op het Molenwater. Toen de Middelburgsche burgerij na den korten nacht den eersten Maart 1872 inging, kon het dat doen met de pret tige gedachte, dat het feestvieren nog niet ten einde was. Des avonds gaf de stafmuziek van het regiment grenadiers en jagers uit 's-Gravenhage, directeur de heer F. Dunkier, een concert, welks programma 8 nummers bevatte, waar van 4 van den dirigent! Het uitzonder lijk voorrecht de stafmuziek te hooren, moest men betalen met de niet geringe som van 1.49 per persoon. Na afloop van dit concert kon men naar het bal in den schouwburg trekken, waar het orchest bezet was door het muziekkorps van het derde regiment in fanterie, dat bij de dansen slag- en blaas- vaardig den juisten toon aangaf. Het zal wel laat geworden zijn, want men kon tot des nachts half één kaarten koopenf Maar nog waren de feesten niet ten einde. Ze vonden hun afsluiting in het volksconcert, uit te voeren door „het muziekkorps van het derde regiment in fanterie" uit Bergen op Zoom op Zater dag 2 Maart. Voor het genoegen dit con cert bij te wonen, behoefde men gerin gere geldelijke offers te brengen dan om het concert der Grenadiers en Jagers te beluisteren. Ditmaal was een dubbeltje voldoende! Aldus vierde Middelburg de intrede van den spoorweg DOMBURG. Vrijdagavond werd een feestavond gehouden door de gezamelij- ke Herv, Jeugdvereenigingen van Dom burg. Het geheel stond onder leiding van ds. F. G, H. Nicolaï. De talrijke aanwezigen konden u t de jaarverslagen vernemen dat ,alle vier de jeugdvereeni gingen steeds in ledental vooruitgaan. De avond werd gevuld met opsteJen, zang en tableaux. Door de groote meis- jesvereeniging werd opgevoerd: „De grootste schat" en door de Jongeman- nen-vereenig ng „Het Geweten", twee symbolische spelen, waarmede veel eet werd ingelegd. RAAD VAN MELISKERKE. MELISKERKE. Woensdag vergader de de Raad onder voorzitterschap van burgemeester J. J. de Keijzer voltallig. Tot lid van het B. A. werd herkozen de heer E. de Korte Jn. Als voorschot over 1938 werd ver strekt een bedrag groot f 498 aan de Boaz school. B. en W. hadden op verzoek van den Raad een plan laten maken met onkos- tenberekening voor verharding van den Molenweg en stelden voor dit werk tc laten uitvoeren door de firma Geldof te Serooskerke. Een verzoek van L. W. Krijger en L. de Wolf alhier werd voorgelezen, om dit werk te mogen uitvoeren. B. en W. waren van meening dat zulk werk alleen door deskundigen uit te voeren is. Ver schillende raadsleden hadden bezwaren tegen het voorstel van B. en W. en wil den het werk in eigen beheer laten uit voeren of door inwoners van de gemeen te laten aannemen b.v. door de timmer manspatroons. Na een langdurige be spreking langer dan een uur werd ten slotte het voorstel van B. en W. ver worpen. Tegen stemden de heeren Dek ker, De Buck, Huysman, Francke en de Visser. Het verzoek van L. W. Krijger, o.s. werd afgewezen, alleen de heer De Visser voor. Besloten werd om het werk aan tr besteden aan de heeren Harpe en Ja- kobsen zoo mogelijk, en dan daarbij in te schakelen zooveel mogelijk zij die voor steunuitkeering en werkverschaffing in 7e week 1888. Blijkens de thans def nitief vastgestel de kiezerslijsten bedraagt in onze ge meente het aantal kiezers voor de Tweede Kamer 1413, voor de Prov. Sta ten 1408 en voor den Gemeenteraad la04. Onder de vroegere regeling telden de lijsten van kiezers voor de 2e Kamér 530, voor de prov, staten 526 en voor den raad 851 namen. In een heden namiddag gehouden bui tengewone aigemeene vergadering van stemgerechtigde deelgenooten in de Commercie Compagnie alhier is het voorstel tot ontbnding der compagnie aangenomen. Men zal intusschen trach ten de fabriek enz. van de hand te doen. De commandant der d. d. schutterij te Middelburg heeft het besluit genomen aan hen, die zich bezwaard gevoelen aan.de parade op Zondag a.s. deel te ne men van deelneming te ontslaan, doch verplicht zich Maandag d.a.v. te doen inspecteeren. Door de reederij der heeren de Grooff en Co. te Vlissingen is aange kocht het Ned. schoenerschip Jan Fre- der k, groot 181 ton, thans liggende te Dordrecht, we ke gevoerd zal worden door kapitein G. Spanjer. Het in Middelburg liggende barkschip Gerhardus, kapt. Bruyn, ligt zeilklaar om de reis naar Pensacola te aanvaar den. Het te Vissingen te huis behoorende barkschip Jean Baptiste, ligt te Havre zeilklaar bestemd voor Cardiff. De hoeveelheid der in Januari aan t station Kruiningen verzonden oesters wijst weer op een groote vermeerdering der consumptie in vergelijking met het vorige jaar. Toen werden daar verzon den 2778 vaten, thans 4202 vaten. Se dert Oct. bedraagt de toename 60 boven de vorige campagne nl. 14364 te gen 8906. Gisteren op den gedenkdag der Spaansche republiek, hadden in alle ste den van eenige beteekenis in Spanje re- publikeinsche demonstraties plaats. Het aamtal gehouden bijeenkomsten pï ban ketten was aanzienlijker dan vorige ja ren; een bewijs dat de democratie in het koningrijk aan invloed toeneemt. De or de werd nergens gestoord. Krasnapolsky heeft den gemeenteraad een lumineus, nieuw plan aangeboden voor een beurs, door kapitalitsen buiten, bezwaar der gemeentekas "aan den Dam op te richten. aanmerking komen. En zoo spoedig mo gelijk met het grondwerk beginnen, een en ander onder toezicht en leiding van een erkend deskundige. In verband met dit werk werd nag 250 m2 grond aangekocht voor 23 ct. per m2 aan den Koperenheulweg. In verband met een bezwaarschrift van D. Kodde en 5 anderen over aan slag schoolgeld, werd unaniem besloten nader af te wachten, omdat deze kwestie aanhangig is in hooger beroep. Rondvraag. De heer D e k k e r vroeg naar het defect geraken van de motorbrandspuit. Dit punt lokte eenige discussie uit, gewaakt zal worden ver dere breuken te voorkomen en bij even- tueelen brand zal uit naburge gemeenten tot de reparatie klaar is hulp ge vraagd worden. MELISKERKE. Onder leiding van ds. Vreugdenhil als voorz. van het Oranje comité is Donderdagavond een Chr. Oranjevereeniging opgericht. De verga dering was goed bezocht. Een bestuur, voortkomende uit de drie kerkelijke groepen werd gekozen: C. Davidse. voorz.; J. Koene, secretaris; S. van Keu len, penn.; W. de Buck, ds. W J. J- Bakker, Jan Riemens Junior en L. Mei- se. Ds. Vreugdenhil werd benoemd tot eere-voorz. Getracht zal worden door propaganda het ledental nog op te voe ren, om op 7 Maart weer te vergade ren. OOST- EN WEST SOUBURG. Alhier is een comité gevormd om den Minister raad te verzoeken den naam Souburg als zoodanig te houden. De aldus ge schreven naam bestaat reeds meer dan twee en een halve eeuw en heeft nooit eenige moeilijkheid opgeleverd.* RITTHEM. De landbouwvereenigmg pl. afd. van de Z. L. M. hield Donder dagavond haar jaarvergadering, welke goed bezocht was. De heer M. Kleme- pier, secretaris kring Walcheren en de heer Phil'pse, directeur van de Coöp. aankoopvereeniging „Walche ren", welke heeren nooit op de ver gadering ontbraken, hadden bericht van verhindering gezonden. Bij de Coöp. aankoopvereeniging was door de leden aangekocht voor f 4989. De aftredende bestuursleden J. Cevaal, W. Ovaa en L. C. de Visser werden als zood.anig herkozen. Aan de geitenfokvereeniging zal over 1938 f 2,50 worden gegeven. Daar men

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 6