Mr. Van Haastert en't Zeeuwsch Pachtbureau
BUITENLAND.
INGEZONDEN STOKKEN.
Een wederwoord onzerzijds, enten besluite!
DUITSCHLAND
BALKAN.
IN T KIELZOG VAN DE WEEK.
KRUININGEN.
Gemeenteraad van Middelburg.
Men kan wet tot Sint Juttemis blijven
doorschrijven: van den Dollart tot het
Zwin (en 't Vaalser voormalige vierlan-
denpunt) schrijft de Nederlandsche pers
op 't oogenblik over het Zeeuwsche
Pachtbureau en we zouden wel dagwerk,
ja weekwerk er aan kunnen hebben om
overal op in te gaan. Dat gaat eenvou
dig niet.
Men heeft gisteren mr. Van Haasterts
laatste woord gelezen. Vandaag volge
daarop ons laatste wederwoord, en dan
moet deze kous maar eens èf wezen!
Voorop ga echter deze opmerking: mr.
Van H. wil het accent naar den alge-
meenen kant verleggen. Maar dat gaat
niet, waarde tegenstander! Want, al heb
bel) wij in de omlijsting van ons betoog,
een enkel algemeen cijfer genoemd,
onze strijd ging en gaat om het Zeeuw
sche Pachtbureau, beschouwd in het
licht van Zeeuwsche pacht- en or
ganisatietoestanden.
Dat is en blijft de hoofdzaak voor ons!
Dat neemt niet weg, dat wij mr. v. H.
ook niet in 't kort op zijn algemeene op
merkingen van antwoord willen dienen!
Welzeker! Alzoo:
Met een „levensbeschouwing" om
trent de eeuwige dingen, en een maat
schappij-beschouwing, daarop gegrond of
daaruit voortvloeiend, heeft een pacht
bureau naar ons gevoelen absoluut niets
te maken.
Het heeft te maken met werkelijkheid,
met feiten, die in het maatschappe
lijk leven en verkeer zich voordoen.
Grootendeels zullen verschillen tus-
schen pachter en verpachter loopen over
den pachtprijs of over enkele voorwaar
den van landgebruik e.d.
De pachtbureaux nu hebben hun beslis
singen te nemen naar de bepa
lingen v an de wet, onverschil
lig zelfs of zij het persoonlijk al of niet
met die bepalingen en strekking er van
eens zouden zijn. Het is wet. En deze
wet moet loyaal, billijk, en overeenkom
stig zijn bedoelen worden toegepast.
De voorgelegde pachtcontracten moe
ten objectief beoordeeld worden. Wie
het anders doet, doet het zeer beslist
verkeerd.
De pachtprijzen worden niet bepaald
door iemands geloof of maatschappelijk
inzicht, maar door de feiten, met name
door de resultaten van het land- en tuin
bouwbedrijf en de veeteelt e.d. in eenige
periode behaald; verder door de ligging
van den cultuurgrond; de transportmid
delen er heen, kortom door de produc
tiekosten en de koopprijzen der produc
ten, daarbij in aanmerking nemende de
soort van grond, klei of zand, en wat
men er, bij bouwland b.v., op kan ver
bouwen. Dit zijn zuiver materieele fac
toren.
De pachtvoorwaarden zijn afhankelijk
o.a. van wat er in een bepaalde streek
gewoonte is, en ook van tal van gewoon
stoffelijke factoren.
De landgebruiker moet er een bestaan
op kunnen hebben, onder normale om
standigheden en met een normaal gezin.
Dat alles moet naar regelen van recht
en billijkheid beoordeeld worden door
eerlijke, oprechte, onafhankelijke, onpar
tijdige, ter zake kundige personen. Het
feit dat iemand nu behoort tot de R.K.
of C.B.T.B., geeft op zichzelf niet den
minsten waarborg voor eerlijkheid, op
rechtheid, onafhankelijkheid, onpartijdig
heid, bekwaamheid en juist maatschap
pelijk en rechtskundig inzicht; evenmin
is het een aanwijzing voor het tegen
deel. Het doet er eenvoudig niet toe,
hier. Door de belangrijkste baantjes, n.l.
dat van voorzitter en van secretaris (al
is die laatste geen lid) v^oor zich op te
e i s c h e n, wekt men eerder het ver
moeden 't in zijn handen te willen heb
ben vrienden of partijgenooten, te kun
nen bevoordeelen.
Wie de meest geschikten zijn, maakt
de minister uit, desnoods op ge
motiveerde aanbeveling van de verschil
lende landbouworganisaties. En de al
dus benoemden dienen dan, naar ons ge
voelen, onderling uit te maken,
wie van hen het meest bekwaam en ge
schikt is voor voorzitter, en vooral in
overleg met dezen voorzitter, die met
hem werken moet, kiezen zij dan een
daarvoor geëigend secretaris.
Maar de R.K.'s en C.B.T.B.-ers in Zee
land wilden die geschiktheid en be
kwaamheid ondergeschikt maken, voor
wat den secretaris betreft, aan het feit,
dat deze premier R.Kath. moet zijn. Dat
was en is de grief! En nu is het toch te
dwaas om er verder over te redeneeren,
dat, als men nu niet van te vo
ren wil bepalen dat een voorzitter of
secretaris van een pachtbureau tot een
bepaalde partij moet behooren, dat wij
die partij daarvan als onvolwaardig zou
den aanzien? Dat is, men boude het ons
ten goede, klinkklare onzin.
II. Inderdaad, wij hebben het ook zoo
gesteld: de kwestie van het nationale
ledental der R.K. organisaties of de ver-
eenigingen bij 't K.N.L.C. aangesloten is
hier niet van primair belang. Maar daar
om willen wij er nog wel een opmerking
over maken! Het is deze: dat de R.K.
met al hun organisaties blijkbaar meer
leden hebben, omdat schier
alle kleine boertjes, met
name op de N. Brabantsche en Limburg-
sche dorpen, leden moeten zijn van
de organisaties, wat bij de Protestanten
niet zoozeer het geval is.
Maar dat wil nog niet zeggen dat
het aantal hectaren grondgebruik bij de
leden der R.K. organisaties grooter is
dan bij de andere. Het tegendeel is
juist waar. Het aantal hectaren cul
tuurgrond bij de leden der organisaties
n het K.N.L.C. begrepen, is zéér
zéér v. eel groo ter dan bij
d'e iandere organisaties). En waar
pachtkwesties uitsluitend daarover loo
pen. zou d i t eventueel maatgevend
zijn, eerder dan het aantal leden. Maar
laat ons ons niet op dit zijpad begeven
en ons tot ons eigenlijke geschilpunt:
Zeeland en het Zeeuw
sche pachtbureau, beperken!
III, En dan gaat het niet op met het
ledental van c e n t r ,a 1 e organi
saties te rekenen bij de bezetting van
een pachtbureau over een b e p a a 1 d
gebied. Het werkgebied is niet Neder
land, maar is b.v. ZeeUnd, Frieslanc
etc. Men moet dus, naar ons gevoelen
rekening houden met de verhoud'ngen
binnen dat werkgebied
en dan is het in Zeeland zooals men
weet, aldus gesteld, dat van de cen
traal georganiseer den plm. 1/7 R.K.
is 1/7 C.B.T.B. en 5/7 Z.L.M. Is het nu
aanmatigend om geen erger woorc
te gebruiken of niet, wanneer 1/7
gesteund door een ander 1/7, voor z'ch
een belangrijken post, bij! samenwerking
in eenig bureau, opeischt? En is het
niet 1030-voudig loyaler, wanneer de
grootste organisatie zegt d i t t
willen overlaten aan
de leden zelve, niet omdat
zij daarin een meerderheid zou krijgen
maar omdat men dan gemeen-
schappelijk beraadslagen kan,
terwijl anders 1/7 het voor 't zeggen
zou hebben? Ook over de 5/7? plus
de ongeorganiseerden?
Het is o.i. dwaasheid om d a
provincialisme te noemen! Er ;'s ook
nog redelijkheid en gezond verstand
Enghartigheid, die leidt tot engverstan-
digheid, z't natuurlijk juist altijd „aan
den anderen kant!"
Men moet de zaken bezien zooals
zij zijn en wie al te hoog zit, verliest
het onderscheidingsvermogen en zit
al te eenzaam en te ver van het wer
kelijke leven. Dat is de fout van te
groote centralisatie en een bezien van
de dingen van daaruit.
En al zal er voor goede samenwer
king wel eens iets opgeofferd moeten
worden, het is toch al te dwaas en
in strijd met alle bescheidenheid, zoo
als men dat in Zeeland ditmaal heeft
w llen doordrijven.
Mr. V.an Haastert had dan ook, dunkt
ons, beter gedaan met, inplaats van te
trachten dit goed te praten met aller
lei theoriën en beschouwingen, te erken
nen dat men nü over de schreef ging en
dat zijn partijgenooten in Zeeland dit
maal ,al te fanatiek en gespeend aan
passende bescheidenheid waren!
Dat klemt te meer, omdat h er, dunkt
ons, toch waarlijk zoo weinig van an-
ti-papisme in den slechten zin van dat
woord sprake is, dat nimmer
gezegd is, dat men absoluut geen se
cretaris wenschte die wellicht R.K.
zou zijn, maar alleen dat men er zich
tegen verzette dat tevoren
werd uitgemaakt dat
niemand anders dan een
R. K, kans zou hebben, terwijl ook
de verreweg grootste maatschappij, de
Z.L.M., immers begeerde noch een
voorziter, noch een secretaris aan te
wijzen! D't laatste gebaar werd, naar
men ons verzekert, aanvanke-
1 ij k in oprechtheid gewaardeerd,
maar wat later, hoe eerlijk en oprecht
ook bedoeld, werd het blijkbaar toch
weer gewantrouwd!
IV. Andermaal erkent mr. Van Haas
tert, en dat siert hem, dat er géén
besluit was van de 3 Centrale Land
bouworganisaties, in tegenstelling dus
met wat de C.B.T.B. in Zeeland de
menschen verkondigde. Het zou, naar
ons gevoelep, ook ondenkbaar zijn dat
de 3 Centrale Landbouworganisaties
zoo n besluit ooit zouden kunnen ne
men.
De verschilpunten zijn niet o n -
belangrijk, want op de door de
R. K. organisaties gesteund door den
C. B. T. B. gewilden grondslag zou
in Zeeland geen pachtbureau, dat aller
vertrouwen verdient kunnen tot stand
komen!
Men zal dus, als wij de situatie juist
begrepen en de opvattingen goed ge
peild hebben, alleen dan in Zeeiand tot
eert deugdelijke samenwerking kunnen
komen, als men de door den minister te
benoemen leden zelf hun voorzitter en
secretaris laat kiezen en men zich als
organisaties bepaalt tot een voor
dracht van eenige leden, iedere or
ganisatie in evenredigheid van zijn le
dental. Dat is rechtvaardig en billijk en
redelijk en daarom goed.
Van harte hopen wij dat de confessi-
oneele organisaties ook voor samenwer
king op ander gebied dan het pachtbu
reau en in de toekomst hun thans bega
ne fout zullen inzien en naar dat inzicht
zullen handelen, inplaats van de verwij
dering nog grooter te maken door er
verder op door te gaan of tegen alles
in hun houding te verdedigen, of de zaak
te behandelen op een wijze als in het
kringblad der N.C.B. in 't land van
Hulst de heer L. doet. Zooiets fraais en
nobels zal mr. Van Haastert, wij zijn er
bij dezen fikschen tegenstander van
overtuigd, als hij het zou lezen, niet
kunnen goedkeuren! Of schiet zulk pole
misch onkruid en paddestoelen op uit
den akker eener bijzondere maatschap
pij wijl bijzondere levensbeschou
wing? Neen toch?
Wij hopen dat het zoo dringend noo-
dige pachtbureau in Zeeland door sa
menwerking van alle landbouworgani
saties rechtvaardig en dus onpartijdig
samengesteld, nog tot stand zal kunnen
komen, en dat het zegenrijk zal kunnen
werken. En wij hopen daarbij dat de
Z.L.M.die zijn sporen toch ruimschoots
verdiend heeft en nog steeds verdient,
ook van de zijde dergenen, die meenen
zich om welke reden ook van haar te
moeten afscheiden, niettemin iets meer
©vaardeering zal verkrijgen dan tot he
den het geval is.
Daarmede zullen Zeeland en de
Zeeuwsche boerenstand meer gediend
zijn dan met een bestrijding als haar in
den laatsten tijd somwijlen smadelijk
wordt aangedaan.
En hiermee: basta!
EEN TEGENSPRAAK DER
GERUCHTEN VAN DE LAATSTE
DAGEN.
Het D.N.B. meldt uit Berlijn:
Een deel der buitenlandsche bladen
en ook een aantal buitenlandsche pers-
bureaux hebben in de laatste dagen het
dolste gepresteerd wat tot nu toe
over Duitschland aan leugenacht ge be
richten is verspreid.
Zoo wordt o.m. beweerd, dat in
Duitschland straatgevechten worden ge
leverd, dat eenige garnizoenen gemuit
hebben, dat de op 4 Februari op non
activiteit gestelde hooge officieren en
ook de Duitsche Kroonprins naar het'
buitenland zijn gevlucht, dat in het
Du'tsche leger gemengde commissies
zijn ingesteld met het doel partijpoli
tiek zuiverend op te treden, dat de
Fülhrer als gevolg van deze gebeurte
nissen ziek is geworden en te Berlijn
is teruggekeerd, terwijl hij niet voor
20 Februar', den dag der Rijksdagbij
eenkomst, te Berlijn had willen terug
keeren. Voorts, dat Duitsche grenzen
gesloten zouden zijn enz.
Hiertegenover, aldus het D.N.B., kan
het volgende worden geconstateerd:
1. In Duitschland 'waren nergens en
geen enkel oogenblik orde en rust ver
stoord.
2. In Duitschland heeft geen garni
zoen gemuit.
3. Geen der op non-activ teit gestelde
officieren is gevlucht. Met uitzondering
van generaal-veldmaarschalk Von Blom
berg zijn deze officieren nog veeleer
in dienst, daar zij pas op 28 FebTuar
resp, 21 Maart hun functies zullen over
dragen.
Ook generaal-kolonel Von Fritsch is
nog bezig met de afwikkeling van zijn
dienstzaken, al is zijn gezondhe'dstoe-
stand geschokt, waarvoor hij, zooals
bekend, op zijn laatste vacantiereis in
Egypte vergeefs genezing zocht.
4. de Kroonprins is niet gevlucht en
heeft de beweringen over zijn vluch'
'ntusschen zelf tegengesproken.
5. Gemengde commissies bestaan na
tuurlijk niet in het Duitsche leger en
zullen er ook niet worden ingevoerd.
6. De Führer is net ziek, doch ver
heugt zich in zeer goede gezondheid
7. De Frihrer is niet naar Berlijn te
ruggekeerd doch vertoeft op Berghof
te Berehtesgaden.
8. De Führer heeft niet het voorne
men gehad pas op 20 Februari naar Ber
lijn terug te keeren, aangezien op 15
dezer te Berlijn een banket voor de di
plomaten wordt aangercht en op 18
Februari de automobieltentoonstelling
wordt geopend, waarbij de I^ührer
waarschijnlijk aanwezig zal zijn.
9. De Duitsche grenzen zijn niet ge
sloten.
EEN BUITENKANSJE VOOR DE
SPONZENVISSCHERS.
De visschers aan de Dalmatische kust,
o.m. in de dorpjes Krapanj en Slariu
(Zuid Slavië) verheugen zich in een tij
delijke welvaart, die zij grootendeels
danken aan de angst in de wereld voor
gasaanvallen. De visschers, die over ge
heel Dalmatië bekend staan om hun
diepzeeduiken, bepalen zich tot het
naar boven brengen van sponzen, een
moeilijk en gevaarlijk werk. Lange ja
ren heeft hun bedrijf nag'enoeg stilgele
gen door de felle concurrentie van rub-
bersponzen, welke het him bijna onmo
gelijk maakte de natuursponzen te ver-
koopen.
Thans echter, nu over de geheele we
reld beschermende maatregelen tegen
gasaanvallen worden genomen, zijn deze
sponzen dringend noodig bij de vervaar
diging van gasmakers. Uit verschillende
landen zijn agenten jnaar Krapanj en
Slarin gekomen om groote orders te
plaatsen.
In 1937 werden meer dan 100.000
sponzen door duikers naar de opper-
In den vaderlandschen hof, die
na de groote gebeurtenis niet meer tot
rust scheen te kunnen komen, is de stil
te eindelijk weer gekeerd. Men is naar
huis, en Soestdijk is weer louter
Soestdijk. De vorstelijke gasten zijn
naar Duitschland vertrokken, de zwijg
zame veldwachters naar hun eenzame
woningen, de journalisten naar hun les
senaars of naar andere wachtkamers, de
vele nieuwsgierigen naar nieuwe objec
ten, die hun tegenwoordigheid ver-
eischen. Alleen het jonge gezin is ge
bleven, en de wieg is gebleven, en Loeff
en Trijntje zijn gebleven. En vier paar
den, een nieuwe Ford en een aantal ge
schenken uit alle deelen des lands heb
ben hun weg gevonden naar de groote
voorname behuizing, die Nederland zeer
lief is geworden. Zóó lief, dat men zich
verontwaard gd heeft afgevraagd hoe
ter wereld twee vaderlandsche dag
bladen zoo indiscreet konden zijn tegen
het uitdrukkelijk verlangen der bewo
ners van het witte Huis in, de met groo
te welwillendheid verstrekte foto's van
de jong geborene, voortijdig te publicee-
ren. Voor de besturen der Nederland
sche Dagbladpers en van den journalis
tenkring schijnt het tijd te worden met
het snoeimes in de hand eens poolshoog
te te gaan nemen bij den veel geprezen,
tot voor kort kern gezonden, vaderland
schen persboom, die gevaar loopt door
enkele uitwassen zijn Europeesche ver
maardheid te verspelen.
Ook Hitier snoeide. Zette weer
eens krachtdadig het mes in den boom
des gezags, die hem na den jongsten
storm in het Derde Rijk blijkbaar niet
langer kon bekoren. En vele zware tak
ken, waarop tot voor kort des leiders
oog nog met welgevallen rustte, vielen
krakend, tusschen de naamlooze menig
te. Meneer Von Blomberg is organisato
risch dood, maar zijn afsterven sleepte
een 14-tal generaals, die hem zijn nede
rig verbond met Amor niet konden ver
geven, mede ten grave. En de boom des
gezags bloeit weer in het Derde Rijk.
Ondanks den onverwachten wreeden
snoei; ondanks de trieste vertooning
met den oud-du;kboot-commandant Nie-
möller, die weliswaar het zwaard me'
den Bijbel verwisselde, doch die een
strijder in den waren zin des woords is
gebleven
En de liberale staatspartij heeft
het snoeimes ook gehanteerd. Onder
groote belangstelling werden Zaterda<*
en Zondag te Utrecht van dezen ouder
vaderlandschen boom de aanhangsels
verwijderd, die hem volgens de diagnose
der deskundigen, in zijn laten groei be
lemmerden. Tuinman Van Lidt de Jeude
met de schort voor, heeft zijn moeilijke
taak verdienstelijk verricht, en met be
langstelling zal in den lande worden uit
gezien naar de resultaten van zijn ver
jongingskuur. Terwijl de liberalen a'
herademen kreunt de S.D.A.P. nog
steeds onder de pijnen van het Kiès-
gezwel, dat langduriger en kwaadaardi
ger van aard is gebleken dan men in der
beginne geneigd was te veronderstel
len
Meneer Steenberghe, die het
milde hart van den Nederlandschen win
kelstand bij stukjes en beetjes naar zich
toe haalt, heeft opnieuw een groote
verovering gemaakt door het derde slot
der vestigingswet op de deur van der
schoenmaker te bevestigen. Behalve de
ridders van hakblok en trog werpen
thans ook de ridders van els en pik zul
ke smachtend dankbare blikken naar
Den Haag, dat het meneer Romme, die
in zijn slaap zelfs nog door fel priemen
de vrouwelijke oogen wordt vervolgd
week om het hart wordt. Maar meneer
Goseling heeft onzen statigen senaat
met een statig antwoord gelukkig ge
maakt. En het vaderlandsche geweten
kan zoowel over de nog steeds me'
voortvarendheid ter hand genomen zaak
't Sant, die dus niet verzandt, als over
de hechtheid der huwelijksbanden in
deze lage landen gerust zijn
II Duce, nog altijd bezig met po
gingen om den parade-pas onder de knir
te krijgen voordat de mooie Mei-maand
aanbreekt, werd van zijn studie afge
bracht door een hevig gebrom van John
Bull, wiens bijna spreekwoordelijk ge
wórden geduld met moeilijke affaires
voor de zooveelste maal zijn grenzen
heeft bereikt door het piraten-bedrijf in
de Middellandsche zee. En ook uncle
Sam's zenuwen schijnen door den gang
van zaken in het Oosten eenigermate
van streek te geraken. Zonnig en onbe
dreigd lacht daarentegen de optimisti
sche Marianne, die vanwege het aange
kondigd bezoek van het Engelsche ko
ningspaar een coquetten blik naar Italië
meende te mogen werpen.
De ambtenaren van tante Pos'
strikten onder Diepenheim een nachte
gaal, die een half jaar lang iederen Zon
dagmiddag, gekweeld heeft; meneer Trip
maakte in de afgeloopen week jacht op
den gouden standaard, en de Nederlan-
sche spoorwegen gaan na hun geslaag
de proefneming voort met hun pogingen
de inwoners van negen provinciën voor
hun goedkoope treinen en voor de ma
gazijnen in de groote steden te vangen.
Maar Denemarken ving met behulp van
vier watervlugge meiskes ons land een
van zijn laatste zwemrecords af. Ge
lukkig dat meneer Van Klaveren met
veel goed gerichte meppen kon voorko
men, dat de sportieve balans van ons
vaderland geheel uit het evenwicht ge
raakte.
Kwartiermeester.
vlakte gebracht en verkocht, en het ziet
er naar uit, dat de onverwachte wel
vaart der visschers voorloopig zal aan
houden.
ONTEIGENING HOTEL „DE ABDIJ".
Uit het hoofdartikel van de „Middel-
burgsche Courant", van 10 dezer wil ik
gaarne het volgende naar voren bren
gen.
„Het gaat er nu dus cm, welk inzicht
de overhand moet krijgen: een fraai
plein, stil en geheel in den ouden stijl
of een plein waarop nog eenige leven
digheid zal blijven heerschen door het
vertier, dat een hotelbedrijf meebrengt?"
Mijnheer de hoofdredacteur.
In het dossier op het raadhuis wordt
gesproken over inwendinge verbouwing,
dat is heel iets anders dan dit gebouwen
complex geheel in den ouden stijl re-
construeeren en m.i. kan dit ook niet.
Het gebouwen-complex, zooals dit thans
is, geeft al heel weinig fragmenten te
zien, waarop een eventueele gevelres
tauratie zou zijn uit te voeren; boven
dien zijn van het genoemde gedeelte van
onze Abdij, zooals de toestand was in
den tijd, waaruit de overige gebouwen
dateeren, geen betrouwbare teekenin-
gen of platen aanwezig, voor zoover mij
bekend, wel van veel lateren datum en
dan nog maar zeer vaag aangegeven.
Een eerste vereischte voor restauratie
van Monumenten is wel, dat het te res-
taureeren object de waarde om het te re-
staureeren in zich zelf bezit, m.a.w. dat
er voldoende bouwfragmenten aanwezig
zijn, die een restauratie mogelijk ma
ken en te verantwoorden zijn. Deze zijn
m.i. bij het „Hotel de Abdij" niet aan
wezig, en daarom staat over eventueel
restaureeren van dit gebouw uitwendig
geen woord in het dossier. Zeker, men
is bekwaam genoeg om den gevel van
het Hotel beter in overeenstemming te
brengen met de overige gebouwen, maar
dan wordt het ook zonder eenige histo
rische en bouwkundige waarde, nage
maakt antiek dus, en daar zal het rijk
nooit toe besluiten. Om dus een pro of
contra te kunnen uitspreken over deze
onteigening, mogen en kunnen de door
U naar voren gebrachte perspectieven
niet in overweging genomen worden,
want die vallen er m.i. geheel buiten.
Koole.
Middelburg, 11 Februari 1938.
^Onze onderstelling omtrent uit
wendige restauratie berust niet
op hetgeen het sobere Stadhuis-dossier
bevat, maar deze toekomstmuziek was
op een anderen notenbalk gezet.
Ten aanzien van restauratie in den
strengsten zin des woords heeft de ge
achte inzender evenwel gelijk; wij be
doelden, en hadden moet schrijven:
nieuwbouw, althans verbouw, in den
ouden, althans in een bij dien ouden stijl
aesthetisch volkomen passenden en aan-
passenden stijl.
Inzenders klaarblijkelijke afkeer van
„nagemaakt antiek" deelen wij gansch
niet: ons dunkt dit een langzamerhand,
en gelukkig, overwonnen rakend stand
punt. De mogelijkheid van een stijlvolle
verfraaiing van het Abdijplein is dus
wel degelijk een motief en een perspec
tief, dat bij 't afwegen van het pro en
contra meê in de schaal geworpen mag
worden. Red.]
ABONNEMENTEN «n AD VERTEN-
TIEN voor dit blad warden aangename*
door den Agent
H. VAN DE VREDE.
Vergadering van den Raad der ge
meente Middelburg, op Woensdag, den
16 Februari 1938, des namiddags te 2
uur, ter behandeling van de onderstaan
de zaken:
1. Notulen vergaderingen van 27 Oc-
ober 1937, 24 November 1937, 22
December 1937 en 28 December
1937.
2. Ingekomen stukken.
3. Eervol ontslag Rector Gymnasium.
4. Eervol ontslag onderwijlzer school
C.
5. Verzekering ter zake van gemeente
gelden.
6. Vaststelling nieuwe verordening op
heffing en invordering van besmet
telijke ziektegelden.
7. 13e wijziging Gemeente-begrooting
1937.
8.. Beslissing op adres van O. Tissing
e.a. nopens taxi- en huurauto-ver-
gunningen.
9. Verhuring gemeente-woning Biee,
10. Huur weiland Arnemuidsche pad.
11. Beslissingen op bezwaarschriften te
gen schoolgeld-aanslagen 1936/1937
en 1937/1938.
Middelburg, den 11 Februari 1938.
De Burgemeester,
M. FERNHOUT.