BEATRIX
De Nationale Feestdag.
Hei 40-jarig regeerings-
jubileum van
Hr. Ms. de Koningin.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 2 FEBRUARI 1938. No. 27,
Bijzonderheden over de
„nationale film 1938".
Te Middelburg.
Te Goes.
SS
De naamgeving van ons prinsesje is
in den stijl van dezen tijd: niet een ceel
tan eenige regels druks, maar kort en
krachtig: drie namen. Voor een prinses
mag men zeggen: slechts drie na
men.
Zij is ook modern in een ander op
zicht: dat de ouders zelf hebben wil
len bepalen, met welke namen hun kind
door het leven zal gaan.
Want dat gebeurt nog niet zoo heel
veel.
Al doet men wel alsóf het zoo ware!
Maar de tyrannie der traditie is nog
taai, al te taai op dit punt.
Hoevelen zijn er, die de vernoemings-
etikette durven doorbrekenal ware
het alleen maar om aan leelijke of niets-
aeggende namenseries nu eindelijk eens
eeti einde te maken?
Slechts weinigen hebben den moed
hiertoe.
Het is thans niet het oogenblik te on
derzoeken, in hoeverre hier nog tote-
mistisch-magische beweeggronden in de
diepten van onze ziel medewerken om
de ijzeren wetten te handhaven; genoeg
zij dat het een teeken van moderne on
afhankelijkheid is, wanneer een jong
ouderpaar tegen vader, moeder, schoon
vader en schoonmoeder, durft te zeggen:
wij beminnen u niet minder teeder dan
gij uw ouders, maar desalniettemin wen-
schen wij ons kind met een anderen
naam door het leven te laten gaan
Het trotseeren van 't misnoegen van
ouders, schoonouders, ooms en tantes,
heeft wel fortuinen in andere handen
doen overgaan
Evenwel: op dit punt zijn Juliana en
Bernhard weinig moderner dan inder
tijd.koningin Wilhelmina en prins
Hendrik! Want men vergete niet, dat in
ons Willems- en Wilhelminaland ieder
een er van overtuigd was, dat de eerst
geborene aan ons Hof nimmer anders
dan een Willem of een Wilhelmina kón
zijnen ziet, toen onze kroonprinses
geboren werd, werd het een Juliana.
Maar er was toch verschil naast over
eenkomst.
De overeenkomst ligt in het doorbre
ken van traditie.
Het verschil ligt in den ondergrond.
Julianawas een historische persoon
lijkheid van buitengewone beteekenis in
ons Vorstelijk Huis, en de vernoeming
had hier een historisc h-symbolie-
ken zin.
Beatrix daarentegen is een naam om
zjjns zelfs wille.
Beatrix (het Nederlandsche B e a t r ij s
ware ons liever geweest) is een naam,
gekozen om zijn schoonen zin.
Dus ook een symbolieke naam.
Maar geen historisch-symbolieke, doch
zuiver beteekeni s-symbolieke. Het
lafijnsche b e a r e wil zeggen gelukkig
maken en de latijnsche vrouwennaam
Beata is de gelukkige, de zalige. Beata
virgo is de heilige maagd.
Beatrix is een nieuw-latijnsche naam-
vorm, gelijkwaardig aan het Italiaansche
Beatrice, en beteekenende: de geluk»
voortbrengende, de gelukmakende.
Mei den naam Beatrix heeft ons prin
selijke echtpaar dus bedoeld te zeggen,
dat zij geluk zal brengenmisschien
is het ook wel een weinig zoo bedoeld,
dat het jonge kindje door haar komst
de ouders, en het Nederlandsche volk,
al een weinig geluk gebracht hééft.
Zoo kan men waardeering voor deze
naamgeving hebben.
En hopen, dat liet een goed voortee
ken mag zijn.
HET WEER IN JANUARI.
Veel te zacht en veel te veel
regen.
Door het K. N. M. I. te De Bilt wordt
meegedeeld:
Gemiddeld over de vijf hoofdstations
was in Januari de ochtendtemperatuur
twee graden boven normaal; in de drie
decaden resp. een graad beneden, vier
en een halve graad boven en drie graden
boven normaal. De temperatuur was tot
den vijfden beneden, daarna, op een en
kelen dag na, boven normaal.
De grootste afwijkingen kwamen voor
op den derde en den zeventiende, resp.
zes en halve graad beneden en acht gra
den boven normaal.
De gemiddelde dagelijksche maximum
temperatuur was anderhalve graad, het
gemiddelde minimum twee en een halve
graad boven normaal.
Het aantal dagen met een minimum
temperatuur beneden het vriespunt be
droeg te De Bilt 10 tegen 16 normaal.
De neerslag was in Noord- en Zuid-
Holland. Friesland en Groningen 50 tot
?5 pet. boven normaal, in het overige
deel van het land 75 tot 125 pet.
Je De Bilt werden 33 uren zonne
schijn waargenomen tegen 54 uren nor
maal.
FAILLISSEMENT.
rr 16t faiiiisse/nent van Johannes
Cornells Le Bleu, drukker en uitgever,
^ï,r ns' is geëindigd wegens het
verb ndend worden der eenige uitdee-
gs ijs uitkeering aan concurrente
crediteuren 9.060939 pet
Lu-dor mr. A. Bolle te Middelburg.
Het comité „Nationale film 1938" heeft
naar aanleiding van allerlei geruchten,
welke in ons land de ronde deden, dezer
dagen in een persconferentie de bijzon
derheden over deze film, voorzoover die
voor publicatie geschikt waren, mede
gedeeld.
De voorzitter van bet comité, jhr. ir.
O. C. A. van Lidth de Jeude heeft daar
bij uiteengezet, hoe men tot het denk
beeld is gekomen een film ter gelegen
heid van het regeerings-jubileum van H.
M. de Koningin te vervaardigen.
Een aantal vereenigingen, in ons land,
van meening zijnde, dat men een zeker
„pièce de résistance" van de feestvie
ring moest creëeren, een iets, dat in de
belangstelling van het geheele Neder
landsche volk zou staan, had zich tot
een voorloopig comité gevormd en oor
spronkelijk heeft men gedacht aan het
houden van een tentoonstelling. Dit
bracht echter bezwaren met zich mede,
daar een tentoonstelling, in een bepaal
de plaats van ons land gehouden, niet
tot alle Nederlanders, laat staan tot hen
die in de overzeesche gewesten vertoe
ven, zou spreken. Men heeft daarom het
denkbeeld geopperd een „nationale"
film te vervaardigen en hoewel daar
zeer veel moeilijkheden aan kleefden,
heeft men er aan vastgehouden, omdat
op die wijze iedere Nederlander, zoowel
hier te lande, als in Oost- en West-Indië,
zelfs in Zuid-Afrika, aan de feestviering
kon deelnemen.
Het ligt zelfs in de bedoeling, zoo de
film daartoe geschikt mocht blijken, er
een internationaal karakter aan te ge
ven, zoodat men haar ook in het buiten
land kan vertoonen.
Voornamelijk, doch niet uitslui
tend Nederlandsche werkkrach
ten.
Over de film zelf deelde de heer D.
van Staveren, voorzitter van de rijks
filmkeuring en van de cultuurfilmcen
trale een en ander mede.
Tweeërlei misverstand wilde de heer
Van Staveren in de eerste plaats uit den
weg ruimen, ten eerste de meening, dat
deze film een documentaire film zou
worden, in dien zin, dat men haar zou
samenstellen uit oude stukken journaal.
Dat is onmogelijk, want men heeft veel
te veel stof en zou dan onvolledig moe
ten worden. En met enkele grepen uit
het journaal, zou men nooit een artistiek
geheel kunnen krijgen. Daarom zal de
film een s p e e 1 f i l m worden, waarin
de voornaamste gebeurtenissen uit de
■40-jarige regeeringsperiode van H, M. de
Koningin zullen worden aangestipt.
En hiermede kwam men in een tweede
moeilijkheid terecht, n.l. de kwestie van
de regie. In Nederland was geen regis
seur te vinden, die de leiding van deze
film op zich zou kunnen nemen, met de
garantie dat de film onvoorwaardelijk
zal slagen. Men moet, zoo zeide de heer
Van Staveren niet t e nationaal willen
zijn, door alleen Nederlandsche krachten
te gebruiken, wanneer men het slagen
van de film daarmee riskeert. De film
moet een succes worden, een misluk
king beteekent verstoring van de feest
vreugde.
De regie is daarom opgedragen aan
den Franschen regisseur Edmond Gré-
d'amour" en „Remous" heeft vervaar-
ville, die o.m. de films „Marchant
dig'd. Overigens al natuurlijk zooveel mo
gelijk van Nederlandsche krachten ge
bruik worden gemaakt.
De heer Gréville zal speciaal met het
oog op het Nederlandsche karakter van
de film, worden ter zijde gestaan door
Johan de Meester.
Het draaiboek wordt geschreven door
den heer B. van Eysselstijn, voor de ar
chitectuur zorgt de heer A. H, Wege-
rif, de montage is in handen van den
heer G. J. Theunissen, de productie
leiding in die van den heer G.
Ostwalt, terwijl voor het muzi
kale gedeelte en het camera-werk voor
namelijk Nederlanders zullen worden
aangesteld. Dat de spelers Nederlanders
zullen zijn, spreekt van zelf.
De film zal vermoedelijk worden opge
nomen in de studio's van „Filmstad" bij
Wassenaar.
Op deze wijze werkt de productie van
deze film er toe mede de Nederlandsche
film-industrie te steunen, onze Neder
landsche artisten mooien en goeden ar
beid te verschaffen en de Nederland
sche filmkunst te propageeren.
Wat de film te zien zal geven.
De heer Van Eysselstijn heeft daarna
een tipje van den sluier opgelicht welke
de handeling in de film tot nu toe steeds
omhulde. Positief kon de draaiboek
schrijver zich daarover nog niet uitlaten,
daar het scenario nog niet geheel gereed
is. En ten slotte moet er toch nog een
verrassing blijven.
De film, die de regeerings-periode
18981938 beschrijft, is opgevat als een
„Cavalcade", een voorbijtrekken van de
verschillende beelden uit die periode.
Maar het is geenszins de bedoeling een
groote hoeveelheid documentaire stof in
een film van een meter te proppen.
Op volledigheid zal de film daaróm geen
aanspraak maken. Niet van buiten af,
doch van binnen uit, namelijk gezien
door twee families, een uit Amsterdam
en een uit Brabant, zullen de voor
naamste feiten worden weergegeven.
Wanneer het publiek dat op die manier
ziet, zal het zijn alsof het zelf die feiten
meemaakt, meeleeft met die gebeurte
nissen. Daardoor zal er bij iederen toe
schouwer een fijne snaar worden aan
geroerd en zal ieder zich deel voelen
van het groote gezin, dat het Neder
landsche volk uitmaakt. En dat is mede
een doel van de film.
Niet alleen in Nederland, ook in Ne-
derlandsch-Indië zullen scènes worden
opgenomen, terwijl ook West-Indië in
het scenario zal voorkomen.
Of men daar gedeelten zal opnemen, is
nog dubieus. In ieder geval staat vast,
dat de vertooning in September van dit
jaar op verschillende plaatsen tegelijk,
zoowel hier te lande, als in onze over
zeesche gewesten zal geschieden.
Men hoopt daartoe een zoo groot mo
gelijk aantal copieën te maken. Op deze
wijze zal de film haar strekking, het
groote evenement in de algemeene feest
vreugde te zijn, kunnen verwezenlijken.
Op de Markt,
De bijeenkomst op de Markt gisteren
middag tusschen half twee en twee uur
is uitstekend verlopen. Het bleek nu dat
de onbekende, die in dialect sprak de
heer A. Dekker, die als oud-onderwijzer
gedurende tal van jaren te Middelburg
woonachtig, was en dus per slot van re
kening toch weer voor zeer velen heele-
maal geen onbekende kon worden ge
noemd.
De kinderstoet.
Nadat de aanwezigen zich telkens
gaarne vereenigd hadden met de inge
zette hoerah's op de vorstelijke personen
hebben zij geluisterd naar de uitzending
van de radio rede van minister-presi
dent Colijn en daarop is de lange stoet
van kinderen geformeerd, die langs
Vlasmarkt, Beddewijkstraat, Langeviele,
Markt, Burg en Balans naar de Abdij
trok, waar voor dén Commissaris der
Koningin mevrouw Quarles van Ufford
en jhr. Quarles van Ufford jr., front werd
gemaakt en waar het Wilhelmus werd
ten gehoore gebracht, waarop de heer
de Graaf de „Lang leve de Prinses" en
ook voor de andere leden van het Vor
stenhuis instelde.
Na het Zeeuwsch Volkslied, ging de
stoet weer verder langs Balans, Wage-
naarstraat, Bree, Zuidsingel, Ververij
straat, Oostkerkplein, Breestraat, Neder-
straat, Rotterdamsche Kade, Dam, waar
kinderen van alle scholen bloemen voeg
den bij, die welke reeds des morgens of
Maandag daar waren neergelegd.
Langs Kortedelft, Langedelft, Segeer-
straat, Kade, St. Janstraat en Langedelft
ging het naar de Markt terug.
Onder weg bleek duidelijk, dat men
de destijds door ons gepubliceerde route
niet bewaard had, want overal scheen
de verschijning een verrassing te wezen.
Het moge toe te juichen zijn, dat in
een lang'en stoet verschillende gezel
schappen voor de muziek zorgen, maar
toch was het wel hinderlijk dat de ove
rigens zoo op prijs gestelde signaalaf-
deeilng van Achilles, dit maal niet vol
doende voeling had met het Middel-
burgsch Muziekkorps en meermalen
door trommelde of blies als het .Muziek
korps mede te zingen liederen speelde
Was er door een en ander onder weg,
behalve in de Abdij en op den Dam niet
veel stemming, het was op de Markt an
ders, daar was w&er een duizenden kop
pige menigte getuige van het terug
keeren van de kinderen. Hier werd eerst
officieel besloten met het Wilhelmus,
doch toen heeft Oefening na den Ar
beid een opgewekte marsch ingezet en
dit was voor bestuursleden van Uit hei
VolkVoor het Volk en anderen aan
leiding om de beenen eens flink los te
doen komen en dit werkte aanstekelig',
want na dien is het op de Markt ook
zonder muziek los gebleven.
Een gewaardeerde geste.
De Commissie voor spijsuitdeeling
heeft gisteren hen, die om soep kwa
men, verrast met een grootere of klei
nere hoeveelheid levensmiddelen, ver
pakt in zakken, die met Oranje lint wa
ren dicht gebonden. Naar wij vernamen
is deze attentie zeer op prijs gesteld.
Het avondfeest.
Er kwamen aanvankelijk een paar
uur gedurende welke de officieele feest
viering was stopgezet, doch er bleef
toch een gezell'ge drukte en deze nam
tusschen zeven en acht uur weer zeer
toe, toen de deelnemers aan de fak
keloptocht zich n.aar de Dam begaven
voor de opstelling van den stoet.
Het kostte nog wel eenigen tijd,
maar precies te acht uur kon de stoet
zich in beweging stellen. Deze bestond
toen uit als eerste de herauten met hun
hoornblazers, vervolgens de padvinders
band dan het bestuur van Uit het Volk-
Voor het Volk en dan het Middel-
burgsch muziekkorps terwijl verder op
ook medeliepen „Oefening na den Ar
beid", Crescendo Pijperkorps Juli,ana
en natuurlijk ook de s gnaalatd&eling
van Achilles.
Maar hier tusschen waren tal van
vereenigingen en organisaties, buurt-
vereenigingen enz. opgesteld, waarbij
n het bijzonder in het oog vielen
sportvereenigingen in tenu; de burger
wacht en lest best de wederom keuri
ge groep van de Volkszangschool met
de pages en met de baldakijn met hulde
aan de jeugdige Prinses.
Maar ook niet bepaalde vereenig'n-
gen, doch groepen van personen na
men deel en mede daardoor werd de
stoet een samenvoeging van personen
uit alle lagen der bevolking, van magi
straat en justitie, van vooraanstaande
personen uit de financieele wereld,
naast de burger en de kleine man. Zoo
moet het in het vervolg steeds zijn op
bijzondere dagen voor uiting van de
gehechtheid aan het Huis van Oranje,
De nu zeer lange stoet zette zich in
beweg ng door de Giststraat en de St.
Pieterstraat, over de Balans naar de
Abdij.
Hier werd ook nu voorbij de familie
Quarles van Ufford gedéfileerd en
toen kwam in het bijzonder uit de
groote lengte van den optocht. Van de
Abdij ging het over de Balans naar de
Burg, waar bij de stemm g versierde
woning van den burgemeester het Wil
helmus werd ten gehoore gebracht,
waarna de burgemeester zich bij het
bestuur van Uit het Volk voegde om
verder den tocht mede te maken, een
geste, die toonde, dat de heer Fern-
hout op een dag als gisteren zich ge
heel een gevoelt met zijn stadgenoten.
Het ging nu verder de Burg af en
dan langs Markt, Vlasmarkt, Kromme
Weele, Seisdam, Achter de Houttuinen,
Markt, Gortstraat, Varkensmarkt, Hoog
straat, Nileuwe Haven, alle Kaden,
Dwarskade, Dam, Korte en Langedelft,
Burg, Balans, Spanjaardstraat en Koe
poort naar het Molenwater,
Reeds bij de Groenmarkt kon men
uit de verte den gloed van het vreug
devuur, dat op het Molenwater in
brand was gestoken waarnemen en ook
het mooie schijnsel ervan op den Lan
gen Jan.
Een groote menschenmassa wachtte
de komst van den stoet op het Molen
water en deze menschen hebben het
vuur op zijn volle kracht gezien, want
het was reeds weer veel minder fel,
toen wij er aankwamen.
De stoet kwam tot bij het vuur en
warmde zich dus het beste. Vele ge
heel of bijna geheel uitgebrande fak
kels, waarvan er honderden werden
medegedragen, verdwenen h er in het
viiur.
Er werden ronde dansen gedaan,
maar intusschen leek het of alles te
veel van de plaats was gelopen om er
weer een behoorlijk geheel van te ma
ken.
Toch is dit vrijwel gelukt en kon men
tenslotte als laatste deel van de route
trekken langs Molenwater, Zuidsingel,
Bree, Wagenaarstraat, Hofplein, Noord
straat naar de Markt, waar de buurt-
commissie voor een keur ge Bengaal-
sche belichting van het onderste deel
van het Stadhuis had gezorgd.
Toen allen zich weer voor het Stad
huis hadden opgesteld nam de heer
De Graaf het woord om in Jé eerste
plaats dank te brengen aan den burge
meester voor zijn medehelpen ,aan bet
welslagen der feesten en om mede te
deelen, dat het n de bedoeling lag
van den burgemeester om nog iets te
zeggen.
De burgemeester zeide te spreken op
verzoek van den heer De Graaf al
vreesde hij, dat het voor de vierde
maal wellicht te veel gevergd was nog
naar hem te luisteren. Spr. begon hierna
met dank aan den heer de Graaf, den
leider van dit feest, wat spontane
toejuchingen werd bezegeld. Daarop wees
spr. er op, dat, als het kinde binnen
komt, dan juicht heel het huisgezin. In
dit geval is het nu het geheele Neder
landsche Huisgezin.
Spr. zeide, dat men nu reeds belooft
bij den volgende nationalen feest weder
feest te vieren en dat met een compli
ment voor de ordelijke en plezierige
manier waarop het feest is gevierd. Spr,
eindigde dit maal met een „leve de Ko
ningin.
Nadat twee coupletten van het Wil
helmus waren gespeeld en gezongen,
richtte de heer De Graaf zich nogmaals
tot zijn stad- en feestgenooten om nu het
einde van het feest naderde, harte
lijk dank te zeggen voor den grooten
steun bij de organisatie van het feest en
zulks van personen of van vereenigin
gen waardoor het feesten mogelijk werd.
Spr. brengt speciaal hulde aan het kra
nig doch soebel optreden van het poli
tiecorps; verder aan de directeuren van
de verschillende muziekgezelschappen
en ten slotte aan de geheele burgerij, die
getoond heeft te kunnen feesten op zulk-
een opgewekte manier.
De muziekkorpsen zetten nu een vroo-
lijke marsch in en na weder een voor
beeld van de bestuursleden kwamen
steeds meer beenen los en werd er door
groote groepen flink gehoscht en ge-
da"hst.
Het was den geheelen dag goed weer
geweest, winderig maar droog, alleen
tegen den avond heeft het even gere
gend, Maar wel was de wind weer ko
men opsteken en het was er vrij frisch
bij geworden. Toch kon men tot het da»
len van de zon, spreken van een Oranje-
zonnetje.
Het Roode Kruis,
Beide nu weer achter ons liggende
dagen van Oranjevreugde, heeft de af-
deeling van het Nederl. Roode Kruis
zeer goed werk gedaan. De leden van de
transportcolonne en de damesafdeeling
stonden alom gereed om steun te gaan
verleenen aan-eventueel gewonden. O.a.
was het een dame uit Domburg, die haar
enkel zoo bezeerd had, dat zij door
Roode Kruis mannen naar huis moest
worden gebracht. Ook bij kleine ver
wondingen, is deskundige hulp nooJig
gebleken.
Hoewel het programma, door de
Oranjevereeniging te Goes voor den Na
tionalen feestdag opgesteld, een sober
karakter droeg, is het toch den gehee
len dag druk in de stad geweest en heeft
vooral de jeugd de stemming er in ge
houden.
Ook in de morgenuren was het heel
wat levendiger op straat dan op andere
dagen, al hadden toen velen zich naar
de kerken begeven, waar in verband
met de blijde gebeurtenis dank- en bede
stonden werden gehouden.
Tegen half twee kwam de jeugd weer
in actie, want toen stond een tractatie
in de scholen op het programma. Intus
schen werd het ook op de Groote Markt
steeds drukker, waar de kinderen, na
de tractatie, zich met het dagelijksch
bestuur der gemeente en het bestuur der
Oranjevereeniging in optocht opstelden,
om onder de vroolijke muziek van de
twee stedelijke korpsen een rondwan
deling te maken. Aan deze rondwande
ling was tevens het planten van een
Oranjeboom op het Rozenplein verbon
den.
Te ongeveer kwart voor drie arriveer
de de stoet, met den boom voorop, op
het Rozenplein, waar de kinderen, onder
leiding van den heer W. 't Hooft, het
volgende aardige, door hem gedichte,
„plantlied" zongen:
Zeg jongens en meisjes, de feestdag
[is daar.
Zolang door ons allen verwacht.
Wij trekken er vrolijk op uit met
[elkaar
Want schoon is de taak die ons wacht.
Wij denken vandaag aan geen schrift
[en«geen boek,
Wij zetten het lezen aan kant,
Want wij zijn vandaag in de stad op
[bezoek,
Door ons wordt een boom nu geplant.
Wij nemen de boom en de spade ter
P r? [hand,
Bewerken vol ijver de grond.
En spoedig is door ons het boompje
[geplant,
Herin'rend een plechtige stond.
En wand'len wij later dan hier nog
[eens heen,
Dan zeggen we dankbaar en blij:
Wat is het al jaren en jaren geleên,
Die boom werd geplant ook door mij.
Dan denken we later met vreugd aan
W-* [de dag,
Waarop deze boom werd geplant.
De dat, dat een Prinses het levenslicht
[zag,
Een dag vol van vreugd voor ons land.
Getuige de boom als een blijvend
[symbooi,
Nog lang van de blijdschap van 't volk,
Hij zij ook voor ons, voor de kind'ren
[der school,
Van trouw aan Oranje de tolk.
De voorzitter van de Oranjevereeni
ging, de heer Van Ballegoyen de Jong,
wees er op, dat men het dezen dag niet
bij enkel feestbetoon wilde laten, doch
besloot, als blijvende herinnering, een
oranjeboom te planten. De keus is daar
bij gevallen op een roode kastanjeboom,
en op het nieuwste bouwplan van Goes.
Spr. verzocht tenslotte de kinderen, den
boom te willen planten.
Nadat de kinderen den boom geplant
en -opnieuw hun lied gezongen hadden,
zegde de heer Van Ballegoyen de Jong
hen en hun onderwijzers dank voor den
gedanen arbeid. Vervolgens droeg spr.
den boom aan het gemeentebestuur over,
waarbij hij verzocht, steeds goede aan
dacht aan de verzorging van den boom
te schenken, en een voorstel aan den
Raad te doen, om dit plein den naam
van de jonge Prinses te geven.
Burgemeester Van Dusseldorp, hierna
het woord verkrijgende, betuigde na
mens de gemeente, zijn groote dankbaar
heid voor dit geschenk, en verzekerde,
dat de gemeente het zou verzorgen als
een symbool van liefde, trouw en aan
hankelijkheid aan het Oranjehuis.
Met hoera's op de vorstelijke familie
en het zingen van twee coupletten van
het Wilhelmus, werd deze plechtigheid
beëindigd.
Voor den optocht, die des avonds ze
ven uur werd gehouden, bestond een
geweldige belangstelling". Alles liep mee
en zoo trok men bij duizenden door de
Goesche straten, onder de pittige mar-
schen van de muziekkorpsen en het on
vermoeibare pijperscorps. De kardinale 0
punten van de marschroute waren de
vreugdevuurboomen, die, als nieuwig-
