DOEKEN DE MIDDELBURGSCHE COURANT EN DEZE UNIFORM „PAST TREKKE HAAR AAN! AOVERTERTIEE i Hl JASs. M DUBOIS Boedel veiling. LEIPZIGER VOORJAARS-MESSE 1938 KONINKLIJK NEDERLANDSCH- INDISCH LEBER Cass ière HOEKSEMA erin;neringen NEEMT DIENST! HU I T DE VAN EEN POLITIEMAN BEGIN 6 MAART 60 Reductie op de Duitsche en 25 op de Nederl. Spoorwegen, uitsluitend voor retourbiljetten UITNOODIGINGEN MET VOLLEDIGE GEGEVENS ZIJN OP AANVRAAG VERKRIJGBAAR BIJ HET Leipziger Messamt - Singel 98 - Amsterdam-C - Tel. 42365 Personeel gevraagd Dit is meer dan een uniform. Het is een onderscheiding! Mannen, die deze uniform mogen dragen hebben getoond dit waard te zijn. Ziet of ook U deze uniform „PAST' In het Koninklijk Nederlandsch-lndisch Leger is plaats voor flinke ongehuwde Nederlanders tusschen 18 en 30 jaar, bij de n.iI-wie»r INFANTERIE, CAVALERIE, ARTILLERIE, GENIE EN HOSPITAALDIENST Vraagt nadere inlichtingen omtrent bezoldiging en bereikbare mogelijkheden aan den COMMANDANT VAN DE KOLONIALE RESERVE TE NIJMEGEN. XIII. Van de arme Friesche heide. In een van mijn vorige schetsjes be sprak ik terloops de ruwheid en vecht lust van de toenmalige bewoners van het gedeelte van Friesland, dat wel werd aangeduid als: „arme Friesche heide". Wil de politic onder een dergelijke bevolking meester blijven van den toe stand, dan is voortdurend surveillance een gebiedende eisch. lederen Zaterdag- en Zondagavond moest het personeel van de brigade V,, waaronder de streek ressorteerde, te Zw. dan ook nachtdienst verrichten. Wij jonge kerels, vonden dat echter heele- maal niet erg. Integendeel, we deden nergens liever nachtdienst dan te Zw. Vooral op Zondagavond viel er voor ons altijd wel wat te doen. Zooals over al moesten de kroegen in het oog wor den gehouden en speciaal de kroeg van een zekeren V. Het moest al raar loo- pen als daar op Zondagavond1'niet werd gevochten en heel wat keeren moest het verbandpakje, dat tot onze uitrus ting behoorde, worden benut om gewon den te verbinden. Doktershulp te ver krijgen viel daar niet mee. De naastbij zijnde dokter woonde op ruim een uur afstand van Zw. Overeenkomstig den wensch van den burgemeester werd door ons ook toe gezien op de naleving van het sluitings uur. Op een keer, toen er vrij wat heel en half dronken mannen en ook wel vrou wen aanwezig waren, verzocht de kroeghouder ons om zijn café te ontrui men. Naar hem werd niet geluisterd. We voldeden aan zijn verzoek. Oppassen was bij zoo n gelegenheid de boodschap. Bevreesd voor een front- aanval behoefde men niet te zijn, doch men diende er op te letten, dat men niet van achteren werd betrokken. Een van mijn collega's, die eenige jaren later te V. werd gestationneerd, en daarmede geen rekening hield, voelde terwijl hij te Zw. dienst deed, iets warms op zijn rug en toen hij met de hand voelde wat dat was, bleek het warme gevoel te worden veroor zaakt door bloed uit een wonde in zijn rug". Met een vlijmscherp voorwerp, vermoedelijk een scheermes, had iemand hem door al zijn kleeren heen een diepe wond van een decimeter lengte toegebracht. -De kroeg, waarvan ons de ontruiming was verzocht, had twee deuren. Eén daarvan was dicht bij de tapkast. We gingen deze binnen en sloten haar ach ter ons dicht. De eenige petroleumlamp hing bij de tapkast en slechts in de nabijheid er van kon men behoorlijk zien. In de rest van het lokaal was het heelemaal of half donker. Toen we het sluitingsuur aankondig den, bleek dat zulks niet in goede aarde viel. Men gevoelde er nog niet veel voor om naar huis te gaan. Uit de gedeelten van het lokaal, wel ke het minst verlicht waren, klonken ons schampere uitroepen tegemoet. Een geliefkoosde scheldnaam voor de politie in Friesland was destijds: „landopvre- ters". Ik zal hier niet verklappen hoe groot ons maandelijksch traktement was, doch het was in ieder geval niet groot genoeg om bij het aanhooren van het verwijt, dat we „landopvreters" waren, onze gemoedsrust te verstoren. Niettegenstaande ons dergelijke lief lijkheden werden toegeroepen, bleven we dan ook kalm en maanden de bezoe kers nog eenige keeren aan om te ver trekken. Enkelen van de aanwezigen gingen op onze aanmaning schoorvoe tend naar buiten, de rest bleef. We begonnen daarom onder het roe pen van: „het is sluiten menschen, ver trekken", het publiek van achteren naai de deur te dringen. Allicht zou het zonder herrie zijn af- geloopen als ik niet terecht was geko men bij een jongen man, die gezeten op een tafel, heel wat praatjes had. Daar hij geen aanstalten maakte om weg te gaan, greep ik hem bij zijn schouder, gaf hem een duw en'zei: als jeblieft, opschieten, vertrekken, het is sluiten!" Het was me op dat moment niet duidelijk wat er precies gebeurde, doch het jonge mensch plofte, onder het uiten van vloek- en scheldwoorden, als een blok op den vloer. Toen p'as kwam ik tot de ontdek king, dat ik iemand zonder beenen van de tafel had gesmeten. Als gevolg van mijn daad hieven de anderen een soort Indianengehuil aan en spoedig vlogen ons bierglazen en an dere projectielen om de ooren. Wat ons nu te doen stond behoefden we elkaar met woorden niet kenbaar te maken. De oud model karabijnen mochten dan als schietwapen minder deugdelijk zijn, doch om er een kroeg met half dronken, weerbarstige bezoe kers mee te ontruimen, bleken ze uiter mate geschikt. Zoodra men begreep wat onze bedoe ling was, zocht ieder een goed heenko men. Toch werd aan verschillenden het „doorslaand" bewijs geleverd, dat we er prijs op stelden het gezag te handha ven. Buiten werd ons wel het bekende „landopvreters" toegeroepen, doch kans op een hernieuwde nadere „aanraking" kregen we niet. Op een anderen Zondagavond hielden we een stel meisjes aan, dat burenge rucht verwekte. Nadat ik enkele na men had genoteerd, kwam uit een nabu rige hut een oogenschijnlijk woeste ke rel voor den dag, die brulde: „Wat moe ten die glimmende knoopen hier? Ik zal ze dood steken". Hij blee fechter op zijn eigen erf, liep een schuur in en kwam met een voor werp voor den dag, dat later een oude hegsabel bleek te zijn. Het was pikdonker, doch in het licht van een openstaande deur konden we zien, dat hij werd vastgehouden door een oudere en een jonge vrouw, naar we later vaststelden zijn moeder en zijn ruster. De vrouwen hadden zich beiden aan hem vast geklampt en gilden om het hardst. Mijn collega en ik stonden eenige pas sen van elkaar op den weg en we waren gereed om hem te ontvangen. Onze vriend werd stevig vast ge houden en dit maakte hem hoe langer hoe wilder. Wij hadden nog geen woord gezegd, doch tenslotte riep ik op kalmen toon: „Menschen laat hem maar los, hij is niet zoo kwaad als hij lijkt!" Vreemd genoeg deden ze het ook en zoodra onze held losgelaten was, wist hij blijkbaar niet meer waarom hij zich zoo boos had gemaakt. Hij ging althans heel kalm naar bin nen en deed alsof er geen glimmende knoopen op het pad waren. Nu was het echter onze beurt om hem op te zoeken. We maakten ter zake van bedreiging procesverbaal tegen hem op. Weer op een anderen keer, het was vrij laat in den herfst en midden in den nacht, hoorden we gedurende onze sur veillance een paar honderd meter van ons af, vloeken en schreeuwen en om hulp roepen. Wij er op af, loop je niet, zoo heb je niet. We troffen aan den ons bekenden Wiebe V-, .een van de ergste vechters bazen uit de buurt. Een meisje, blijkbaar „zijn" meisje, want ze riep steeds maar door: „O lieve Wiebe, O lieve Wiebe!" was bij hem. Beiden waren alles behalve nuchter en daar ze even van te voren uit een sloot, welke tot boven toe met water was gevuld waren gekropen, waren ze doornat. Buiten deze twee personen was er niemand te vinden. Wiebe bloedde uit verschillende won den aan het hoofd en bij het licht van een lucifer stelden we vast, dat een er van boven op den schedel van vrij ern- stigen aard was. We spraken van een dokter halen, maar daar wilde Wiebe niets van we ten, zoodat er niets anders op zat dan hem zelf te verbinden.- Den verwonde naar zijn eigen woning vervoeren ging ook niet, de afstand daarheen was te groot. We brachten hem daarom naar de hut waarin de ouders van het meisje woonden, welke dicht bij was. We reinigden daar de wonden en legden met behulp van onze verbandpakjes een hoofdverband. Omtrent de verdere verzorging van Wiebe behoefden we ons niet bezorgd te maken, want zijn meisje stond in eenen door te huilen: „O lieve Wiebe, je mag van nacht wel bij mij blijven!" Bij ons vertrek gaven we in overwe ging er zoo gauw mogelijk een dokter bij te halen. Intusschen bleek later dat dit niet noodig was geacht want dagen daarna had Wiebe het verband, door ons gelegd, nog om zijn hoofd. En toch genas hij. Uit het onderzoek bleek, dat de mishandeling was gepleegd door een „vriend" van Wiebe, die vroe ger eens door hem met een mes was bewerkt. De wonden waren met een bijl toegebracht. Soortgelijke wederwaardigheden als hier door mij verhaald, waren te Zw. niet zeldzaam. Politiemannen moeten steeds op el kaar kunnen vertrouwen, doch bij het verrichten van diensten in buurten als hier omschreven geldt zulks wel in het bijzonder. Gelukkig kwam en komt het niet voor, dat de een den ander in den steek liet of laat. Tenslotte 'zij hier nog een voorval vermeld, dat een van mijn collega's en mij het leven had kunnen kosten. Wanneer' we te Zw. nachtdiensten verrichtten liepen we, om den weg te bekorten, van V. en terug langs den spoorweg. Het was een lijn met enkel spoor. Ongeveer halfweg lag een spoorbrug over een vrij breed vaarwater. Op een nacht dat het stormde en stortregende, keerden we doornat huis waarts. We hadden moeite om tegen den storm in vooruit te komen. Op de brug tusschen de rails lagen ijzeren platen. Vóór we de brug betraden overtuig den we ons, dat er geen trein in aan tocht was. Of we nu beiden niet goed hadden opgelet weet ik niet, doch ha- dat we tweederden van de bruglengte hadden afgelegd, hoorde ik dat eigenaar dige door de rails voortgeplante geluid van een naderenden trein en toen ik om keek zag ik eenige honderden meters achter me de lichten van een locomo tief snel op mij afkomen. Oogenblikkelijk besefte ik het ge vaar waarin we verkeerden en te gen den wind in gilde ik mijn collega toe: „Loopen, loopen, een trein ach ter ons!" Op dat moment werden we ook reeds beschenen door lichten van de locomo tief. Toen we het eind van de brug had den bereikt kwam het me voor, dat de trein nog slechts een tiental meters van mij verwijderd was en nauwelijks waren we naast de rails of de trein raasde langs ons heen. Een struikeling op de ongelijke liggen de ijzeren platen of enkele oogenblik- ken vertraging en we zouden zijn ver pletterd. Het is onnoodig te zeggen, dat ik in mijn lateren diensttijd nimmer een spoorbrug ben overgeloopen, zonder me terdege te overtuigen of er ook een trein op komst was. Heden overleed 'te Velp, in de hope des eeuwigen le vens, onze hartelijk geliefde Zuster, Mevrouw Wed. A. VERSLUIJS— DUVEKOT, in den ouderdom van 75 jaren. Namens de Familie, L. DUVEKOT Czn. Goes, 1 Februari 1938. MIDDELBURG LINNEN V7 |f HALF LINNEN i I ffl jl- KATOENEN ZIJDEN en KUNSTZIJDEN CABARET-REVUE „COCKTAIL" 5 Februari 8.15 uur, Schuttershof, M'burg. Kaarten ad 0.60 bij den Heer P. Vogel, L. Burg. Plaatsbe- spr. aan de zaal op 5 Febr. van 11 tot 1 uur. Bestuur, Raad van Toezicht en Kassier van de Coöpera tieve Boerenleenbank te Ar- nemuiden geven met leedwe zen kennis van het overlijden van den Heer IZAak CORNELISSE, in leven Voorzitter der Bank. Arnemuiden, 1 Febr. 1938. NOTARISHUIS M'BURG. DINSDAG 15 FEBRUARI GEVRAAGD VOOR SPOEDIGE INDIENSTTREDING: Eenige kantoorroutine gewenscht. Leeftijd boven 19 jaar. VROOM DREESMANN, Middelburg. HET ADRES voor het STOOMEN en REPAREEREN van Uw VLAGGEN is: Burg 1, Telefoon 121, Middelburg. Hebt U fakkelvet op uw kleeding opgeloopen? Laat ons dan voor ontvlekking zorgdragen. Wij zijn hiervoor speciaal ingericht. Adverteereri is NIET duur! Bij ons nieuwe lokaal-tarief kost deze advertentie op jaarcontract, 1 x per week,: nog geen gulden CLEME Al Bij vooruitbetaling van 16 regels 75 cent. Met motto 10 cent hooger. M.T.V. WILHELMINA geeft op Woensdag 9 Febr. a.s. haar uitvoe ring in Schuttershof M'burg. 8.15 u. Kaarten bij H. Tavenier, Lam- brechtstr. 14 en C. Sturm, Veersche weg 107. Toeg. 0.48, bel. inbegr. LEZING N.S.O. In verband met de feestelijkheden is de lezing van den heer Jansen tot nader bekend te maken datum uitgesteld. wsiaifl IHBSi DAGMEISJE* "GEVRAAGD,* Na* dorstweg 37 Middelburg. Zich aan te melden tusschen 3 en 6 uur. fsrgaderSüg ea SljeeRken»! »«)I.S3aa8SII*|RHRII«liaRRil GEREFORMEERDE BOND. Kerk St. Pieterstraat M'burg. Donderdag 3 Febr., 's avonds te 6.30 uur, hoopt Dr. G. Alers van Dordrecht, dank- ure te houden in verband blijde ge- beurtenis Vorstelijk Huis. j - INST. v. ARB. ONTW., Mbg. Don-1 derdagavond 3 Febr,, 8.15 uur in Volksgeb. „De Gouden Poorte" j Smalfilmavond, Film over Zwitser- land: „De Vier Jaargetijden". Toeg. 25 cent (bel. inb.) Ook niet-leden. I IN ZEELAND Khh7 m ¥@rhm? «■BBBBaBBaBBHaaBnanaHKHis TE HUUR: Een huis met tuin, Se- geersweg 14. Te bevragen G. de Witte, Schroeweg 31, Middelburg. a$OIIRIBRIIBRIIIBlBBBI93 Haisdël m Winkel BBBBBflBllflBBBBBRBBIlfllBIt EEN BLIJVENDE HERINNERING is een Gedenklepeltje, 35 en 65 ct. Kinderlepels Gero zilver 1. Mag, „De Maan", Lange Delft 7, Telef. 551, Middelburg. EEN BURGEMEESTER installee- j-en ligt niet op onzen weg.Wel installeeren wij alles op electr. gebied. Wij zijn niet duur. Vraagt ook bij ons* prijs. Installatiebureau Kuyt, Langeviele 22, -Middelburg. DIVERSE PLANTEN zijn wakker van hun winterslaap. Geeft hen wat Penka kunstmest en doet wat staat in de gratis Handl. voor beh. van kamerpl. Potjes van 125 en 55 gram resp. 40 en 22 H cent. WIJ ONTVINGEN weer de beken de Amerikaansche Electr. Wasch- machine Bee-Vac. Het is een lust met deze machine te wasschen.*In- stallatielpureau Kuyt, Langeviele 22, Middelburg. CLYVIA'S in knop f 0.80 tot f 1.25. Azalea's in bloei. Ligustrum 1.25- I 2.50 per 100. Vruchtb. en halfst. 7. Struikvorm 57. Snoeren v. kl. tuin 56, Alles per 10. Dekker, Dond. hoek Gortstr. Mbg. TE KOOP: Pracht handnaaimachi ne (Pfaff) als nieuw. Prima selectief radiotoestel, gebouwd in eiken sa- lonkast, plaatstroom en accu, voor 18. Prima gebr. meubelen enz. Van Loo, Singelstraat 35, M'burg. f

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 4