KROHIEK van den DAG. Het oog van Abu ZEELAND. X ItLtielSf - Voor TWEEDE BLAD VAK DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE M1DDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCUE CRT.) VAN MAANDAG 31 JANUARI 1938. No. 25. MIDDELBURG. WALCHEREN. NOORD-BEVELAND. ZEEUWSCH-VLAANDEREN O.D. Gezond verstand gevraagd De beste en nuchterste woorden, over de voorstellen van Van Zeeland heeft voor ons gevoel onze minister-president dr. H. Colijn, gesproken. Ze bevatten geen nieuws, aldus de heer Colijn, maar als men algemeen zijn verstand zou wil len gebruiken, is er heel veel mee aan te vangen. Inderdaad: de heer Van Zee land heeft niet veel anders gedaan dan een recapitulatie op schrift te stellen van wat er jarenlang uit en terna door deskundigen en leeken is verkondigd: Breek mét de politiek der handelsbe lemmeringen, probeer een systeem van leven en laten leven toe te passen; van autarkie kan onmogelijk wat goeds te recht komen Op de reacties in de verschillende lan den op Van Zeeland's voorstellen is nog niet veel peil te trekken. Men krijgt den indruk van een algemeene aarzeling. Eigenlijk snijdt alleen het bondige woord van dr. Colijn hout. Wat elders tot dus ver gezegd is, heeft weinig om het lijf. Dit is geen wonder. Velen moeten het gevoel hebben, dat Van Zeeland open deuren heeft ingetrapt. Zijn denkbeel den schijnen hier en daar zelfs eenige verbijstering te hebben gewekt: vanwe ge hun eenvoud. Er is niets nieuws on der de zon, zou men als motto boven het rapport kunnen zetten. Wonderdadige middelen kon ook Van Zeeland niet ont dekken. Zijn voornaamste voorstellen zijn: le. dat er zooveel mogelijk tweezijdige ver dragen tusschen de landen worden geslo ten, teneinde den internationalen handel zooveel als maar doenlijk is te stimulee- ren; 2e. dat de vijf groote Westersche mogendheden: de Ver. Staten, Engeland, Frankrijk, Duitschland en Italië een con ferentie beleggen, om een grondslag voor betere economische verhoudingen te leg gen; 3e. dat er tenslotte een internatio naal bureau gevestigd zal worden, liefst te Brussel, als centraal orgaan van eco nomische samenwerking. Punt 2 is verreweg het belangrijkst. Het staat nu eenmaal als een paal boven water, dat van de groote mogendheden ook in economicis het bestel dezer we reld meer afhankelijk is dan van de kleine. Indien zij het onderling eens kon den worden over een grondslag van be- ■ter en vooral vertrouwelijker samen werking, zou al heel wat gewonnen zijn. Men stuit hier echter direct weer op de verstrengeling van politiek en economie. Een gezonder economische toestand is niet denkbaar zonder politieke pacifica tie. Deze dingen gaan volkomen hand in hand. Men denke eens aan een wel zeer belangrijk probleem als dat van de ver- deelilng der grondstoffen. Duitschland, dat zeer arm aan grondstoffen is, zou liefst door terugwinning der voorma lige koloniën van deze armoede ver lost worden. Frankrijk en Engeland vree zen, dat Duitschland van een beteren toegang tot de grondstoffen, in de eerste plaats gebruik zou maken, om zijn mili tairen geest nog meer te stalen.^ Dit is een politieke overweging, die zich van economische desiderata niemendal aan trekt, In soortgelijken zin doorkruisen tal van andere economische en politieke aangelegenheden elkaar, aldus vormen de een complex van schier onontwarbare moeilijkheden. Als het gezonde verstand maar eerst baas werd in deze wereld, zoo ongeveer vatte dr. Colijn zijn meening samen. Het kon niet veel beter gezegd worden. Aan een inzicht in de kwalen, waaraan de wereld lijdt, schort het heusch al lang niet meer. De heer Van Zeeland heeft in zijn rapport geen enkel nieuw perspec tief kunnen openen. Het komt alleen maar op den geest aan, den geest, die bereid is offers te brengen, politieke of fers vooral. Ach, maar daaraan schort het nog wel, daaraan zal het misschien nog geruimen tijd schorten. 4). Door ALAN DARE. "He menschen zijn er voor om elkaar ooor kle.ne moeilijkheden heen te hei- kij- "De hemel weet, dat ,k ook d.kwiils geholpen ben. In de eersfe plaats is het nu noodig, dat u weer beter wordt". ,,Ja, ja. Er is werkelijk niets met mijn gezondheid. Ik ben altijd dadelijk ver kouden." Hij wenschte, dat zij wat meer van zichzelf zou vertellen, maar haar lippen waren verzegeld, waar het haar verleden betrof, en zich de afwijzing herinneren- e' die hij tevoren ontvangen had, ver- hij wijselijk, vragen te stellen, die gevat6" beëdiging konden worden op- weinksp °,n£esteldheid duurde slechts nedv aar, 'vf6'1, Sturende welke Ken- door een ar,6! J,'at scheen vastgenageld niet kon n Ie^ingskracht, die hij zich dige mrs. Morrison T de.faarr zij zeer dankbaar Z;; j V j" hemzelf was dige manier, daar, C?n, eifenaa^ tfpn z°nder iets te zeg- zou1!™38 dat zii longontsteking zou krijgen bekende zij. „Gelukkig is Een sleepboot gezonken. Zaterdagmiddag is ten gevolge van den storm de sleepboot „Volharding 1", ka pitein Marconi, met de sleepschepen „Anna" en „Trudia" van Antwerpen op weg naar Dordrecht, op de Oosterschel- de nabij Stavenisse gezonken. De drie opvarenden wisten zich zwem mende te redden. De beide sleepschepen werden door het motorschip „Maurits 2" kapitein Surig, in samenwerking met het bergingsvaartuig „Zeehond" van W. A. van der Tak's bergings maatschappij, kapitein Breen, in de vluchthaven te Zij- pe binnengebracht. DE BURGERSCHOLIEREN OP DE PLANKEN. Zaterdagavond gaf Rhetorica, thans onder afdeefing van den M.H.B., voor een goed bezette Schuttershofzaal een tooneeluitvoering. De voorzitster van den Bond, mej. R. van Leeuwen, heette te ruim acht uur de aanwezigen welkom en wel in de eerste plaats den directeur en leeraren der R.H.B.S. en hun dames en de verte genwoordigers van zustervereenigingen. Hierna heeft de directeur der school, de heer J. van Dalsum, uiteengezet, hoe het nu.een jaar of twee geleden niet] vlotten wilde met Rethorica, en hoe men voelde dat er een verandering moest] komen. Dit leidde tot de oprichting van den Middelburgschen Hoogere Burger school Bond, die verschillende afdeelin- gen heeft als de muziekafdeeling, de too- neelafdeeling, sportafdeeling, schaak club, enz. Thans is een zeer groot deel van de leerlingen lid en dit is goed, want al gaat het leeren voor, voor de aflei ding moet ook op goede wijze gelegen heid bestaan. Mej. Van Leeuwen, die er ook nog op gewezen had, dat zoowel zij, die aan het tooneelstuk medewerkten als de leden van het strijkje, nog leerlingen der] school zijn, bracht dank aan den hr. L. A. Schenk, die de regie verzorgde, doch nu verhinderd was, aan den heer Lagaaij voor de medewerking bij de repetities, den heer Verstelle voor het beschikbaar stellen der meubelen en het Dilettanten- tooneel voor het afstaan van attributen. Spr. deelde nog mede, dat Tine Keller, den prijs heeft behaald voor het mooist] geteekende raambiljet. Spr. reikte haar dit geschenk uit. Hierna werd aangevangen met de ver tolking van „De Nieuwe Typiste" een| prettig geschreven blijspel in 3 bedrij ven door G. Hersman. Het stuk waarin] de liefde, dé eerste plaats inneemt, is vertolkt door een viertal vrouwelijke en een vijftal mannelijke leerlingen der school en dit op een wijze welke een woord van groote waardeering eischt temeer daar het voor de meesten den eersten keer was, dat zij op de planken stonden. Er is smakelijk gelachen en een gul en welverdiend applaus was de be looning. Hierin deelde ook de muziek afdeeling „De Dissonant", die begonnen was met het door allen medegezongen eerste couplet van het Wilhelmus. De avond werd met een dansje na beslo ten. '5 LOOS ALARM. Zaterdagmiddag kreeg de politie tele fonisch het verzoek met een minimax naar de woning van den heer J. F. Bou-1 tens aan den Nadorst 15 te komen, om- dat men brand meende te hebben. De hevige storm, die toen woedde gaf de politie aanleiding niet alleen direct met een minimax naar den Nadorst te ver-] trekken, maar tevens de brandweer te waarschuwen, omdat een begin van brand in deze omstandigheden terecht zeer te vreezen was. Bij aankomst bleek echter, dat er zelfs geen schoorsteenbrand woedde er men angstig was geworden van het he vig branden en rood staan van den ka chel. AUTO IN DE VEST. Toen Zaterdagmidadg een vrachtauto bestuurd door den 31-jarigen chauffeut R. uit de richting van den Koudekerk schen weg kwam rijden en ten hoogte was van de oude visscherij, waar de eigenaar van den auto P., woonde, moest worden uitgeweken voor een te genligger. Zeker mede door den heviger wind, die den auto voortduwde, geraak te dezen op den berm en daarna in hef water van de vest. De zoon van P., die naast den chauffeur zat, kon zich red den, doch de bestuurder R. zat met een zijner beenen bekneld. Men kon hem zoo niet uit de cabine krijgen. De brand weer werd te hulp geroepen en deze re- quireerde de takelwagen van den heer Louisse. Daarmede werd de auto gelicht en kon men toen R. uit zijn benarde po- istie redden, De auto is verder op kos ten van den eigenaar op het drooge ge bracht. R. was bij den eigenaar in huis gebracht, waar de dokter een ernstige verwonding van het been, dat gelukkig niet gebroken is, constateerde, waarna R. met een auto naar zijn woning aan den Segeerssingel werd gebracht. DE BLIKSEM TREFT DEN LANGEN JAN. Toen Zaterdagmiddag een vrachtauto uur een zware regen- en hagelbui boven Walcheren losbarstte, ging dit gepaard met één donderslag. Van ooggetuigen vernamen wij, dat daarbij de bliksem den Langen Jan had geraakt, zij zagen er althans vonken afspringen en dit komt geheel overeen met het vastgestel de feit, dat Zondagmorgen de lichtlei- ding in de toren stuk was en zelfs een schakelaar van den muur was geslagen. DE OFFICIEELE KLOKKEN KRIJGEN KUREN. Gistermorgen heeft het uurwerk van den Abdijtoren het bijltje er bij neerge legd, waaraan de sneeuwstorm ook wel het zijne zal hebben bijgedragen. Het personeel van gemeentewerken werd gewaarschuwd en juist om half negen was de zaak weer in orde. Later op den morgen kreeg de klok van den Stadhuistoren het te kwaad en stopte te half twaalf (uit solidariteit?). Ook hij is tot bezinning gebracht. DE STORM. De storm van Zaterdag heeft hier en daar nog al schade toegebracht, maar van erntsige ongelukken hoorden wij niet. Een omgevallen boom versperde tijdelijk den doorgang over den Klevers- kerkschen weg, o.a. op de begraafplaats de kruin van een boom af woei. DOMBURG. Vrijdagavond sprak over ste Bierman in de lunchroom „Rosen daal" voor een groot aantal genoodigden over de Nederlandsche Vereeniging voor Luchtbescherming, De bijeenkomst was belegd door den burgemeester, die den spreker welkom heette en inleidde. Overste Bierman ziet de luchtbescher ming tot zijn voldoening ook in Neder land hoe langer hoe meer volkszaak worden. Men kan ze splitsen in twee deelen: a, een luchtbeschermingsdienst, die overheidszaak is en uitgevoerd wordt door actieve beschermers en b. een zelf beschermingsdienst van de passieve be volking, welke moet worden ingelicht. De Nederlandsche Vereeniging heeft in eenige jaren haar ledental zien stijgen van 388 tot 18000; in Zeeland werd in 46 van de 106 gemeenten een afdeeling ge sticht. Spr. noemde als een der motieven, waarom in dezen tijd de burgerbevolking aan haar eigen bescherming moet mee werken de door de luchtmacht van den het zoover niet gekomen. Ik viel eens in de rivier en had bijna twee jaar lang een vlek op mijn linkerlong, We zullen haar zeker al gauw moeten missen". „Ik vrees van wel". Nog bezield door het verlangen, haar voort te helpen, zocht Kennedy een ou den vriend op, die een groot warenhuis in Victoria Street had. Hij heette Mac Kinnon en kwam uit Aberdeen, dat hij nog altijd een mooier stad vond dan Londen, hoewel hij nooit voldoende had kunnen ophelderen, waarom hij er dan vandaan was geg'aan. ,,Ik zou graag willen, dat je mij een dienst bewees, Mac", zei hij. „Zeg het maar, jongen". „Er is een zekere jonge dame, in wie ik belang stel miss Reeves. Zij ver langt er erg naar, haar eigen brood te verdienen. Ze is onervaren maar intelli gent en knap „Zoo, dat had ik wel kunnen denken", viel Mac-Kinnon hem met een droog kuchje in de rede. En wat wil je nu, dat ik doen zal?" „Haar een betrekking geven in je zaak". „En mij al gauw bankroet te laten ma ken?" „Onzin. Ze heeft hersens :n haar hoofd' „Die hebben we allemaal in meerdere of mindere mate. Wat kan zij?" „Wat doen meisjes gewoonlijk in een zaak?" „Den geheelen middag thee zetten en de mannelijke bedienden in verschrik kelijke, verliefde domkoppen verande ren. Ik heb maar twee vrouwen in mijn zaak. Rob allebei leelijk en ong'e naakbaar". „Dan wordt het tijd, dat het hier wat vroolijker wordt. Maar alle gekheid op een stokje, dit meisje is ernstig van aard. Ik beloof je, dat je er geen spijt van zult hebben, als je haar aanneemt. Laat je vooroordeelen nu varen en doe dit voor mij". Mac Kinnon weerstreefde nog even, wat in zijn natuur lag, en stemde toen toe, Maxine op proef te nemen. Blij met zijn succes ging Kennedy naar buis om het g'oede nieuws te deelen. Hij zond Maxine in de zitkamer met haar hoed op en haar tasch bij zich, waaruit hij opmaakte, dat zij van plan was, heen te gaan. „Ik verlangde naar uw terugkomst", zei ze, „Ik wilde u vaarwel zeggen en u bedanken voor alles...." Hij stak de hand op en legde haar het zwijgen op. „Wat bent u van plan, te doen?" „Werk te zoeken. Het zal wel moei lijk zijn, want ik heb geen ervaring. Maar ik ben van plan, jacht te maken op alle advertenties". „Misschien is dat niet noodig". „Niet noodig?" „Ik ontmoette vanmorgen toevallig een ouden vriend. Hij heet Mac-Kinnon en heeft een groot warenhuis in Victoria vijand gezochte inwerking op de morali teit van de burgerij. Hij besprak de ver schillende bommen en liet lantaarnplaat jes ervan zien evenals van maskers en schuilplaatsen. Na de pauze verduidelijkte overste Bierman de werking en het nut van de Ned. Ver. voor Luchtbescherming en be antwoordde tenslotte eenige vragen. De burgemeester dankte den spreker voor zijn leerzame voordracht en accen tueerde het doel van de bijeenkomst: de indertijd door den heer Elout opgerichte plaatselijke vereeniging om te zetten in een afdeeling van de Ned. Ver. voor Luchtbescherming. Hij stelde daarom een voorloopig comité samen, dat de tot standkoming van zulk een afdeeling bin nen korten tijd zal helpen bevorderen Het verdient vermelding, dat ook da mes in de bijeenkomst gezien werden. RITTHEM. Het fanfarecorps „Oefe ning na den Arbeid" gaf Vrijdagavond in de school een muziek- en tooneeluitvoe ring. De zaal was goed bezet. Nadat de voorzitter de heer H. Ba rentsen het openingswoord had gespro ken, waarin hij den eere-voorzitter, den burgemeester, den Gemeenteraad, het schoolbestuur en nog enkele personen dank bracht voor de genoten medewer king, werd het eerste deel van het pro gramma vlot afgewerkt. Acht muziek nummers werden op zoodanige wijze uit gevoerd, zooals wij van het corps, dat in den Zeeuwschen Bond een der hoogste sporten heeft bereikt, gewoon zijn. On der de deskundige leiding van den on vermoeiden directeur, den heer P. Meijers, heeft de vereeniging haar naam hoog gehouden. Muziekliefhebbers heb ben bepaald kunnen genieten. Was al zoo het eigenlijke doel van het corps be reikt, ook de uitvoering van een twee tal kluchten was een succes. Het was voor de eerste maal, dat dames hierbij haar medewerking verleenden en zij de den dat op uitstekende wijze. RAAD VAN WISSENKERKE. WISSENKERKE. Vrijdag vergaderde de Raad onder voorzitterschap van bur gemeester Geuze. Afwezig de leden De Ridder en Kramer. De burgemeester hield bij den aanvanj een uitgebreid jaaroverzicht, waarin hij o.m. den financieelen toestand der ge meente gezond noemde. De aanvragen om voorschot op de ex ploitatie kosten van de bijzondere scho len werden met algemeene stemmen in gewilligd en bepaald op f 11 per leerling, B. en W. stelden voor om, nu de open bare school te Wissenkerke nog maar 44 leerlingen telt, te verklaren dat de in standhouding van deze school door het bepaalde in art. 19 der L.O.-wet wordt gevorderd. Na uiteenzetting door den voorzitter werd met alg. st. daartoe be sloten. De aanvraag om een tegemoetkoming in de vervoerkosten van zijn leerplichtig kind door J. Geelhoed naar de openbare school te Colijnsplaat werd op voorste" van B. en W. ingewilligd en bepaald op hoogstens 25 voor de aanschaffing van een rijwiel. De verordening veldwachters was door Ged. Staten niet goedgekeurd. De V o o r z. zeide dat Ged. Staten zich aan de provinciale regeling wenschen te houden, hij vond het wel erg voor be trokkenen dat zij een gedeelte van hun traktement en of .kleedgeld moeten af staan, maar hij geloofde niet, dat Ged. Staten hun standpunt zullen verlaten bij hernieuwde inzending der verordening. De heer De Smit zegt: Baat het niet, het schaadt ook niet. De heer Van Halst: Zoo moet men niet rekenen. De heer Balkenende: Het is een provin ciale regeling en indien nu volgens die regeling de verordening niet goedge keurd is kunnen worden, kunnen wij het Street, Toevallig heeft hij een jonge vrouwelijke kracht noodig. Natuurlijk noemde ik uw naam. U neemt mij dat toch niet kwalijk?" „Kwalijk? Wel Zij zweeg en keek hem recht in de oogen. „Het was niet heelemaal waar, wat u zei. U hebt dat voor mij in orde gemaakt, Is het niet zoo?" „Het is werkelijk waar, dat hij een goede kracht noodig heeft. Misschien heeft hij zich daar tevoren geen reken schap van gegeven, maar nu doet hij dat' wel. Feitelijk wil hij, dat u dadelijk met hem komt spreken." „Ik zal gaan", mompelde zij. „U maakt het mij heel gemakkelijk. Als u wist wat het voor mij beteekent. ,Neem dit kaartje mee. Het zal u een hoop tijd besparen". Met een licht trillende hand nam zij het visitekaartje aan en verliet een oogenblik later het huis. 's Middags was zij weer terug, met schitterende oogen en een opgewonden blosje op de wan gen. Het was, alsof zij een gedaantever wisseling had ondergaan. Nog slechts een spoor van haar vroegere droefheid was in haar sprekende oogen te zien en werd bijna geheel verdrongen door een glim lach. „Ik ben aangenomen", zei ze. „Ik moet morgenochtend om half tien begin nen in de parfumerieafdeeling. Vijf en twintig gulden per week en procenten. Is dat niet prachtig?" er verder wel bij laten. Een voorstel van de heeren Van Halst en Balkenende om er in te berusten werd aangenomen met 5 tegen 4 stem men. Het verzoek van Iman Versluis om aansluiting aan de garantielijn van de electrische verlichting in den Molenweg te Kamperland werd ingewilligd. Daarna ontstond een langdurige be spreking over de bestrating van den Achterweg met zijn vele bochten en hoekjes. Besloten werd de sloot bij het erf van G. de Smit te dempen en verder de regeling over te laten aan B. en W, Schepen in nood. TERNEUZEN. De opvarenden van de beide Belgische sleepschepen „Clemen- ce" en „Condor" hebben j.l. Zaterdag tijdens de vaart op de Westerschelde, gevaarvolle oogenblikken beleefd. Des morgens om acht uur vertrokken de „Clemence" en de „Condor", getrok ken door de Nederlandsche sleepboot „En Avant 12", uit Hansweert. Er \voei een storm uit het Westen, welke gepaard ging met een hooge zee, zoodat de gol ven over de luiken sloegen.. Liet hét weer zich aanvankelijk niet zoo ongun stig uitzien, toen de schepen eenmaal de haven verlaten hadden, bleek het eerst met welk een felheid de golven door den wind gegeeseld werden. Nabij den Hoek van Baarland geko men brak plotseling de sleepdraad waar mede de „En Avant 12" aan beide sche pen verbonden was. Hierdoor werd de toestand kritiek, temeer daar de „Cle mence" water begon te maken, Van den wal te Terneuzen af merkte men al spoedig de moeilijkheden op waarmede de sleep te kampen had. De in de middelhaven gestationneerd lig gende sleepboot „Holland" en de op de reede ten anker liggende sleepboot „Charles" voeren uit voor het verleenen van assistentie. Bij de sleep gekomen werd de „Cle mence" overgenomen door beide sleep- booten, terwijl de „En Avant 12" bij de „Condor" bleef. Aan boord van de „Cle mence" bevonden zich behalve den schipper en zijn knecht, ook zijn echt- genoote en een kindje van 20 maanden. De schipper oordeelde het raadzaam om zijn vrouw en kindje over te geven aan boord van de „Charles". Deze kwam langszij van het schip en beiden gingen op de sleepboot. De „Holland" en de „Charles" hebben de „Clemence" toen in de westhaven veilig binnengebracht. Met behulp van de pompinstallatie op een der sleepboo- ten is toen onmiddellijk een aanvang ge maakt met het wegpompen van het bin nengedrongen water. Hierop is de sleepboot „Holland" weer uitgevaren en naar de „Condor" gestoomd die zich met de eigen sleep boot in de nabijheid van den Margaretha- polder bevond. Beide sleepbooten heb ben daarop het schip veilig in de haven binnengebracht. Het bleek toen dat de „Condor" geen water had gemaakt. Beide schepen waren op weg van de Ruhr naar België met een lading kolen. Van den wal af waren de bewegingen der schepen zeer goed te volgen. Op de Scheldekade en op de pieren waren vele kijkers toegestroomd die met belangstel ling de hulpverleening gadesloegen. KUNSTEN EN WETENSCHAPPEN GENEZING VAN BLINDHEID. In het centraal oogheelkundig insti tuut te Bakoe heeft men Elindheid ge nezen door overplanting van het hoorn vlies van de oogen van overleden men schen. Verscheidene personen,, w.o, er ook waren, die van de geboorte af blind waren, hebben het gezichtsvermogen herkregen. „U had hem dertig g'ulden moeten vra gen. Hij kan het best betalen", „Het is al veel meer, dan ik waard ben. Hij vroeg mij niets. Ik was bang, dat hij het wel doen zou. Natuurlijk heb ik dit aan u te danken. U hebt mij een prachtige kans gegeven". „Onzin! Vertelt u me eens kunt u rondkomen tot den betaaldag?" „Ik heb wat geld, genoeg om ergens een kleine kamer te huren en eten te •koopen tot Zaterdag, Ik ga vanavond een kamer zoeken". „Is dat noodig? Kunt u hier niet nog eenige dagen blijven?" Zij schudde beslist het hoofd en keek hem met haar groote, glinsterende oogen aan. „Ik moet beginnen, zooals ik denk voort te gaan. Ik heb al een schuld aan u, die ik nooit kan afdoen. Toe, pro- jeer u als het u blieft niet, hef mij af te raden". Hij begreep, dat het vruchteloos zou zijn, verder aan te dringen, want het was duidelijk, dat zij haar eigen zin wil de volgen. Toen zij dien avond terug cwam vernam hij, dat zij een kamer had gehuurd in een straat achter Victoria Station. Hij kende die plaats wel en ïaatte de gedachte, dat zij in zoo'n armoedige buurt zou wonen. „Het is goed genoeg voor een begin", zei ze. „O, ik ben zoo gelukkig! Ik zou cunnen huilen van blijschap!" i(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1938 | | pagina 5