is Uie5.
Het oog van Abu
Dobbelmann
lekker,man!
KRONIEK van den DAG.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAK DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT ,<W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 27 JANUARI 1938. No. 22.
mGHEREÜ.
1UID-BEVELAND.
UIEN-DIEF BETRAPT.
MÖQRÖ-BEVELAMD.
Tifcr zijn nog wel men-
schen, mannen óók,
die dat, zonder blik-
ken of blozen, zeggen.
;,T Brandt op de tong"
,/t Ruikt naar in huis"
Jawel, maar goede
tabak - IBIS - brandt
niet op de tong, en
ruikt lekker in huis.
ZEEUWSCH-VLAARDERER W.O.
Een merkwaardig
sociaal confict.
Zweden, het grootste der drie Scan
dinavische landen, wordt momenteel be
zocht door een „hotelstaking". Het
grootste deel van de duizenden openbare
gelegenheden, waar men kan eten, drin
ken, slapen, feestvieren en misschien
nog het een en ander, heeft de deuren
dicht gedaan: Ruim twintigduizend dien
sters en kamermeisjes, kellners en koks
hebben op last van hun werkgevers den
arbeid moeten staken, alle georganiseer
de hotel- en restauranthouders hebben
de gordijnen neergelaten en 't bordje
„gesloten" opgehangen. Hun voorbeeld
is door de georganiseerde caféhouders
gevolgd, hoewel die hun collectieve con
tracten nog tot 1 Februari in orde had
den. En eiken dag sluiten zich tientallen
ongeorganiseerde werkgevers bij de ac
tie aan, eiken dag wordt in verscheidene
hotels den gasten beleefd maar nadruk
kelijk verzocht zoo spoedig mogelijk de
koffers te pakken, eiken dag vinden dor
stige en hongerige zielen de deur van
het restaurant of het café, waar ze Jen
vorigen avond nog een pilsner of een
zeemansbiefstuk bemachtigden, op slot,
onverbiddelijk op slot.
Zelfs de restauratierijtuigen van de
spoorwegen staan onttakeld in de wagen
depots, de koffiecoupé's zijn gesloten en
de blonde maagd, die met een vervaar
lijken roodkoperen koffieketel en een
mand vol kopjes en ritselende zakken
met meer of minder versche broodjes
door de schokkende gangen van de
nachttreinen placht te gaan om melige
reizigers lafenis te brengen, is ook al
uitgesloten. En in een geweldig land als
Zweden, waar men desnoods anderhal-
ven dag aan één stuk tusschen de wielen
kan zitten, zijn de restauratierijtuigen en
die koffiemaagden vrijwel onontbeerlijk
heden
Het „hotel- en restaurantconflict" is
een strijd tusschen werkgevers en werk-
Etemers. De werkgevers hielden ditmaal
het initiatief aan zich. Men heeft hier
dus te doen niet met een staking van
het personeel, doch met een „uitslui
ting". Maar in eerste instantie wordt het
gioote publiek er de dupe van zooals bij
geen ander arbeidsconflict in Zweden
sedert de groote werkstaking van 1909
het geval is geweest. De meeste Zweden
hebben tot het laatste oogenblik niet
kuiunen gelooven, dat het conflict een
feit. zou worden. Dezen winter zijn de
collectieve arbeidsovereenkomsten voor
een paar honderdduizend arbeiders in
belangrijke takken van de Zweedsche
nijverheid vernieuwd, zonder dat het tot
opzegging van de oude contracten be
hoefde te komen en zonder dat er zich
ook maar eenige moeilijkheid voordeed,
ofschoon vele gevraagde en ingewilligde
ïoonsverhoogingen geenszins onbelang
rijk zijn. Maar in het hotel- en restau
rantbedrijf kwam het wél tot een con
flict, moesten de rijksbemiddelaars wél
ingrijpen, leidden alle onderhandelingen
tenslotte niet tot een gunstig resultaat.
Het is voor een buitenstaander niet te
beoordeelen, wie, werkgevers of werk
nemers, het recht aan hun zijde hebben,
maar wel kan hij constateeren, dat beide
partijen het aanbod van de bemiddelaars
om nog een compromisvoorstel op te ma
ken, als overbodig van de hand gewezen
hebben en dat daarna direct de al we
ken in 't voren aangekondigde uitsluiting
in werking is getreden. En als men
vraagt, waarom in vele andere bedrijven
wel overeenstemming over de arbeids
voorwaarden bereikt kan worden, maar
hier 'niet, dan kan de buitenstaander,
zonder zich een oordeel over den strijd
zei! aan te matigen, de aandacht vesti
gen op de zeer bijzondere omstandighe
den, waaronder het hotel- en restaurant
bedrijf in Zweden werkt.
Die Zweed, althans de Zweed in de
i).
Door ALAN DARE.
HOOFDSTUK I.
Te middernacht.
Reeds verscheidene dagen was het
drukkend warm geweest, en nog bleef
de barometer stijgen. De millioenen men-
schen in Londen hadden geleden onder
de gloeiende h.ttegolven en snakten er
naar, bevrijd te raken van de doordrin
gende oliewalmen, die de atmosfeer
vervulden en het leven ondragelijk
maakten.
Maar Robert Kennedy drukten die
omstandigheden niet zoo zwaar. Na een
vijfjarig verblijf in Brazilië was hij. aan
hitte gewend, en als de mode hem niet
gedwongen had, zich te kleeden op een
manier, die in het geheel niet bij de
heerschende hitte paste, had hij het
koud gtevonden. Waarom de Londenaars
dezelfde kleeren bleven dragen, onver
schillig of de zon scheen of niet, was
werkelijk onbegrijpelijk. Hij had één
dag een wit linnen pak gedragen en toen
ondervonden, dat hij algemeen de aan
dacht trok, het voorwerp was van ver
baasde en vernietigende blikken. Daar
na was het pak naar den bodem van
zijn diepsten koffer verbannen.
Londen! Gedurende drie jaar en lan
ger had hij er van gedroomd. Op vijfhon-
groote steden, eet veel buitenshuis. Men-
schen die op kamers wonen, zijn zelden
bij de hospita in de kost; menschen, die
buitenshuis hun werk hebben, de arbeider
en de winkelbediende even goed als de
leeraar en de bankier, gaan ergens in
een restaurant of een café of een melk
bar de warme lunch gebruiken en vaak
ook het middageten, want het is gemak
kelijk en het is betrekkelijk goedkoop
en het is bovendien de eenige manier
om, als men het goed uitzoekt, iets ster
kers dan een weinig alcohol bevattend,
glaasje wijn of een slap cognacgrogje te
kunnen krijgen. Tien of vijftien centiliter
alcohol kan de Zweed in een zaak-met-
schenkrecht bij zijn lunch of zijn avond
eten krijgen, wanneer hij tenminste voor
een bepaald bedrag meestal kr. 1.50
of circa 70 cent aan warm eten nut
tigt en niet een zij is, want vrouwen wor
den in de Zweedsche drankpolitiek voor
half aangezien en dus op 't halve rant
soen gesteld. Waaraan dan nog toege
voegd moet worden, dat velen de vier
liter sterken drank, die zij bij goed ge
drag en eenigszins gevorderden leeftijd
elke maand op hun, als een kostbaren
schat gekoesterde, bonboekje in de win
kels van „Het Systeem", oftewel het
drankmonopolie, mogen koopen voor de
consumptie thuis, ontoereikend vinden,
zoodat zij zich wel gedwongen achten,
buitenshuis te gaan eten en dusdoende
het rantsoen te vergrooten.
Nu zou men verwachten, dat de res
tauranthouders daar slechts wel bij va
ren, Maar niets is volmaakt in deze we
reld en zelfs het Zweedsche dranksy
steem niet. De restaurateurs moeten er
voor waken, dat niemand een centiliter
te veel krijgt bij de tapkast hanteeren
witgejaste juffrouwen de centilitermaat-
jes alsof ze analisten waren in een schei
kundig laboratorium en die zooge
naamde technische controle brengt aller
lei moeilijkheden met zich mee, welke ten
deele ook de nu tusschen werkgevers en
werknemers gerezen moeilijkheden ver
oorzaakt hebben. Maar tegelijkertijd
waakt de drankcontróle er voor, dat de
restauranthouders geen profijt trekken
van den verkoop van sterken drank, om
dat alleen de staat daar profijt van trek
ken mag. Dus wordt voor elk restaurant-
met-schenkrecht telkens voor korten tijd
bepaald op hoeveel drank de restaura
teur winst mag maken ter vergoeding
van zijn onkosten als restauranthouder.
Wat hij op de rest van de in zijn zaak
geschonken drank verdient, moet hij aan
het monopolie afdragen, zonder er ook
maar een örewoor gebroken glazen, voor
bediening of voor wat ook te mogen af
trekken. En volgens een verleden jaar
door den Rijksdag aangenomen wet zal
de hoeveelheid drank, waarvan de winst
niet afgedragen behoeft te worden, ge
leidelijk inkrimpen, zoodat de restaura
teurs over vijf-en-twintig jaar niets meer
aan den drank verdienen ën de bedrijfs-
onkosten ten volle moeten dekken met
de winst op het eten. Hiermede nu staat
in direct verband, dat de werkgevers op
de eischen der werknemers niet konden
ingaan en tegenvoorstellen deden, welke
de laatsten onaannemelijk, verklaarden.
Het is misschien overdreven in de ac
tie van de hotel- en restauranthouders
een poging te zien om de vakvereeni-
gingen tegen de meerderheid van den
Rijksdag en de overheerschend sociaal
democratische regeering op te zetten.
Maar wel is het duidelijk, dat er voor
dit bedrijf groote belangen op het spel
staan. Anders had men niet juist in het
voor de restaurants drukke wintersei
zoen de deuren gesloten, anders zouden
niet tallooze zaken, die buiten de werk
geversorganisaties staan en nu, profitee-
rend van de sluiting bij de concurrenten,
goede verdiensten zouden maken, zich
bij de actie aansluiten en ook het bordje
„Gesloten" op de deur hangen tot er
gernis van handelsreizigers en winter-
sche toeristen, van buitenshuis-eters en
derd mijl van den mond der reusachtige
Amazone had hij zich al dit mensche-
lijk gekrioel, het net van straten, 't
drukke verkeer, de vermakelijkheden,
de ontelbare winkels en de keurige,
knappe kellnerinnen, en meisjes, die
zich als krekeltjes iederen morgen naar
het terrein van haar werkzaamheden be
gaven, voor den geest gehaald. Het was
een van zijn verlangens geweest, boven
op een omnibus te zitten en nog1 eens
volkomen zonder doel door de stij'd zij
ner droomen te rijden.
Hij had dit nu meer dan eens gedaan
en nog duizenden andere dingen boven
dien. Hoe hij het ook beschouwde, zijn
vacantie was bijna in elk opzicht een
kolossaal succes. Soms kneep hij zich in
zijn been, om er zeker van te zijn, dat hij
werkelijk wakker was en niet in droo
men verzonken in het muskietenrijke,
moerassige Brazilië. Als er al een klein
wolkje was aan zijn geestelijken hori
zon, werd dat veroorzaakt door het feit,
dat er in die vijf jaren zooveel verande
ringen waren gekomen veranderin
gen, die zijn maatschappelijke betrek
kingen betroffen. Zijn vader was kort
voor zijn terugkomst in Engeland gestor
ven en had hem enkele eigendommen
nagelaten, waaonder een klein, gemeubi-
'eerd flat in Hampstead, waar hij nu
woonde. Bovendien waren verscheidene
van zijn oude schoolkameraden buitens
lands. Zoo was hij heel dikwijls alleen.
H}j was lang en goed gebouwd en de
andere vredige zielen, die niets liever
willen, dan in de van ouds bekende za
ken met afgemeten passen rond de wel
voorziene „Smörgasbord" te wandelen
of er alleen maar in de gezellige sfeer
van warmte en licht een kop dampende
koffie naar binnen te slobberen.
Hoe het conflict eindigen zal valt nog
onmogelijk te zeggen. Men rekent op
een duur van tenminste een week of
vier, zes en men gelooft niet, dat de re
geering zal ingrijpen, want de bekwame
rijksbemiddelaars zijn bereid de leiding
van nieuwe onderhandelingen op zich te
nemen als beide partijen dat wenschen.
Maar één ding is zeker. En dat is, dat
het aanpassingsvermogen van de Zwe
den hen ook nu niet in den steek laat.
Wie geen zin heeft in de queue te gaan
staan voor de twee restaurants-met
schenkrecht, die Stockholm nog over
heeft, organiseert thuis een feestje of
reist naar een nog open Stadshotel er
gens op het platteland of zoekt een res
taurant op, waar hij zich met een twee-
de-rangs-strijkje en een glas limonade
tevreden moet stellen. En de menschen-
van-kantoor ontdekken lunchrooms,
waar je toch ook gezellig zit, ontdekken,
dat je je lunch ook met een paar boter
hammen in een zakje en een thermos vol
koffie doen kunt en.dat ze nu goed-
kooper leven dan vroeger. Het is mo
gelijk, dat het restaurant-conflict veran
dering zal brengen in veler levensge
woonten en dat vele werkgevers, ook
als zij den strijd met de werknemers win
nen, zullen moeten constateeren er door
het verlies van trouwe klanten niet op
vooruit gegaan te zijn.
De Provinciale Almanak.
Bij de firma Littooy en Olthoff te
M'ddelburg kwam van de pers de Pro
vinciale Almanak voor Zeeland voor
het jaar 1938. Dit door den heer J. F.
Magendans, referendaris ter Prov
Griffie nu reeds voor de 14e maal sa
mengestelde boekje, bevat zooveel ge
gevens, dat het in velerlei opzicht voor
kantoren en zaken als onm sbaar moei
worden beschouwd.
Mr. P. Dieleman heeft een zeer waar-
deerend artikel geschreven over mr.
Jan Stieger, lid van Ged. Stagen te
Goes.
MELISKERKE. Dezer dagen was het
25 jaar geleden,dat de heer D, Louwf
benoemd werd rot organist der Ned.
Herv. Kerk. Zondag jl, is in den mor
gendienst dit feit door ds. Bakker her
dacht. De gemeente zong den jub'l.aris
toe Psalm 121 vers 4. Daarna is hij
met zijn familie in de consistorie-kamer
ontvangen. De heer K. Dekker, presi
dent-kerkvoogd, sprak eenige waardee-
rende woorden namens de kerkvoogdij
Maandag hebben de kerkeraad, de
kerkvoogden en notabelen met ds, .Bak
ker ten huize van den heer Louws, bi
monde van den president-kerkvoogd
den jub'laris, als bewijs van waardee
ring, een fraaie vulpenhouder gebracht.
Maandag werd in het vergaderlo
kaal gehouden het eerste jaarfeest der
Ned Herv. Meisjesclub ,,Wees een Ze
gen" en de Jongensclub „Ken hem in
alle uwe wegen" onder leiding van den
eere-voorzitter, ds. Bakker De avond
werd gevuld door samenspraken en
voordrachten hetgeen bij de vele toe
schouwers goed in den smaak viel. On
der de energ'eke leiding van mej, J.
Flipse en den heer A. Janse werd veel
bereikt in korten tijd.
SINT LAURENS. Dinsdagavond hield
de Chr. Hist, kiesvereeniging alhier haar
jaarvergadering onder leiding van haar
voorzitter, den heer A. Abrahamse. De
bruine kleur van zijn gezicht verried een
lang verblijf in een heet klimaat. Tus
schen twee schitterend blauwe oogen
stond een rechte en vrij groote neus;
zijn hoofd stond op een stevigen, sterken
nek. Alles bij elkaar leek hij, wat hij
was een buitengewoon gezonde man
met een helderen geest en een volhar
denden aard. Hij was tot ernst gene'gd,
want in zijn betrekking had hij een
groote verantwoordelijkheid gehad, en
er was zoowel tact als een krachtige
geest vereischt om eenige honderden in
boorlingen in bedwang te houden. Maar
nooit had hij verleerd, zichzelf bezig te
houden, en nadat hij het harnas van zijn
beroep had afgeschud, had het hem geen
moeite gekost, zich lachend in het gril
lige leven in het wonderlijke, oude Lon
den te schikken.
Een klucht had hem naar het theater-
gelokt, en hij genoot gedurende het ge-
heele, dwaze stuk. Toen hij weer buiten
kwam, voelde hij zich veel te opgewekt,
om naar huis te gaan. Doelloos baande
hij zich een weg door de tallooze taxi's
en golvende menigte en bevond zich
eindelijk op de kade. Een tijdlang zat hij
op een bank en keek naar de talrijke
bochten in de door maanlicht overgoten
rivier. De duizenden, die huiswaarts
keerden, verdwenen langzamerhand. Het
aantal taxi's werd al kleiner en kleiner
en het klaterende lawaai verminderde
al meer en meer. Hij kon zich bijna ver
beelden, in het kamp aan den boven-
heer J. M. Harthoorn, lid van den ge
meenteraad te Middelburg gaf daarna
een duidelijke uiteenzetting van het pro
gram van beginselen en beantwoordde
vele door verschillende aanwezigen ge
stelde vragen. Hierna werden de huis
houdelijke zaken der vereeniging afge
handeld als jaarverslagen secretaris en
penningmeester. Tot bestuurslid werd
herkozen de heer J. Wondergem en ge
kozen de heer J. Koole Jz,
SINT LAURENS. In den toestand van
den schildersknecht W. die vorige week
Vrijdag te Vlissingen in het ruim van
het motorschip „Ruys" is gevallen, is
nog weinig verandering ten goede geko
men; zijn toestand is nog steeds levens
gevaarlijk.
SEROOSKERKE. Maandag .a.s. hoopt
het echtpaar L. BazenVan Haaften al
hier zijn zestigjarige bruiloft te vieren.
BAARLAND. De Oranjevereeniging
alhier besloot om het 40-jarig regeerings-
jubileum van H. M. de Koningin op 8
September a.s. te vieren met een groot
feest. Op denzelfden dag zal het fanfa
recorps „Prinses Juliana" zijn 25-iarirf
bestaan feestelijk herdenken en tot deel
name daaraan verschillende zusterver-
eenigingen uitnood1 gen. 't Wordt dus
dien dag een dubbel feest.
BIEZELINGE. Alhier is in den Willem
Annapolder midden op den dag, door de
politie op heeter daad betrapt de hr.
W. H„ die uien stal uit een aldaar
staande uienren. Uien zijn op het oogen
blik duur. Naar men meedeelde was de
ze diefstal niet het eerste geval. De po
litie heeft procesverbaal opgemaakt. j
'S GRAVENPOLDER. Woensdag ver
gaderde in de dorpsherberg de kolen-
vereeniging „de Kolenmijn" onder voer-
zitterschap van den heer Jb. Vermue.
Aanwez'g waren 98 leden, Het verslag
van den secretaris sprak van een voor-
uitstrevenden geest. In het jaar 1937 is
door de vereeniging omgezet 482 hl stuk
kolen, 460614 hl. eierenkolen, 77 K hl
anthraciet en 5600 kg sloffen. De ont- j
vangsten bedroegen met'inbegrip van
het goed slot per 1 Januari 1937
7977 en de uitgaven 7546, zoodat het
goed slot bedroeg 431. De reserve be-
droeg op 1 Januari 1938 1648, De
voorzitter de hr. J. Vermue werd bij ac
clamatie herkozen. In de commissie tot
nazien van de rekening 1938 werden bij
acclamatie benoemd de heeren L. Jobse,
Johs. op 't Hof en C. L. Duininck.
De heer M. van Liere bracht nog in
het midden het verbeteren van den op
ril bij de kolenschuur, doch het bestuur
meende dat deze in onderhoud bij de
gemeente is. Dit zal worden Onderzocht.
KAPELLE. Burgemeester Bierens van
Kapelle heeft den eersten cursus hulp bij
ongelukken, in verband met den lucht
beschermingsdienst geopend. 40 cur
sisten hebben zich aangemeld dezen cur
sus te volgen, onder leiding van dr. W.
F. Pfeiffer.
WAARDE. De werkliedenvereniging
„Onderlinge Huip" hield haar jaarver
gadering onder voorzitterschap van der
heer An. Dek. Tegenwoordig waren 33
van de 40 leden. Volgens de rekening
over het .afgeloopen jaar hebben de
ontvangsten bedragen f 228 en de u t-
gaven f 331; nadeelig saldo f 103. Aan
19 leden werd voor ziekengeld uitge
keerd f 297. Het aftredende bestuurs
lid M. C. van Espen werd herkozen.
KAMPERLAND. Woensdagavond hield
de hr, J, G. Eckhardt, secretaris van het
Zeeuwsch Verband van den B.V.L. aan
'SC'1 t-
x ';V-
(Ingez. Med.)
stroom van de Amazone te zijn, met
vuurvliegen in plaats van lichten, en het
maagdelijke woud in plaats van de reus
achtige, grijze gebouwen.
Boem! De groote klok van Big Ben
begon te slaan! Hij telde de slagen
middernacht! Zijn lang lichaam strek
kend, stond hij op en maakte zich gereed
raar huis te gaan.
Links van hem was het leelijke, ijzeren
&éva«Mte, dat de rivier naa.- Charing
Cross overbugt. Hij keek er naar en ver
baasde er zich over, dat men het zoo
lang had laten bestaan. Hij wendde den
blik af, toen iets donkers van de leuning
van de brug in het zwarte water daar
beneden viel. De plons, die er op volgde,
deed zijn hart sneller kloppen Hij tuur
de in het schemerlicht en zag duidelijk
een wit gezicht in het deinende water.
Dat het een menschelijk lichaam was,
was zeker, en de eb voerde het sne1
voort. Het gelaat verdween enkele se
conden, toen zag1 hij het weer recht voor
zich. Hij wierp zijn jas en hoed van zich
af, sprong in het water en bègon met
krachtigen slag te zwemmen.
Toen hij de plaats bereikte, waar hij
het gelaat had gezien, vond hij niets. Hij
zwom met groote vaart de rivier af, en
na eenige minuten stiet zijn ,arm op iets.
Zijn v'ngers sloten er zich om heen en
grepen kractig vast Het was een stuk
van een vrouwenrok. Zich op den rug
keerend, bracht hij het roerlooze
lichaam boven, met het hoofd uit hel
de hand van een serie lichtbeelden een
lezing over „de Russische Revolutie" in
het Ontspanningslokaal
- Duidelijk werden de verschrikkelijke
toestanden in Rusland geschilderd, en
daartegenover werd in het licht gesteld
de zegen van ons volk onder de regee
ring der Oranjes. De vergadering stond
onder leiding van den afdeelingsvoorzit-
ter burgemeester J. Geuze en was druk
bezocht. -
OOSTBURG. Onder matige belang
stelling werd Dinsdagavond in. de Beurs
te Oostburg eens lezing gehouden door
den heer H. Bierman uit Middelburg, ter
inleiding der tentoonstelling van den
luchtbeschermingsdienst. Slechts van
een drietal buitengemeenten waren ver
tegenwoordigers aanwezig. Wij verna
men van het bestuur der afdeeling Oost
burg met welke moeilijkheden men te
kampen heeft gehad om de tentoonstel
ling te organiseeren; het zal dan ook
groote voldoening schenken aan gemeld
bestuur, nu gebleken is dat zeer velen
door een bezoek aan de tentoonstel
ling blijk hebben gegeven van hunne be
langstelling; ook vertegenwoordigers
van diverse gemeentebesturen schonken
door hun bezoek aandacht aan een en
ander.
GROEDE. In verband met de ziekte
van de onderwijzeres aan de o.l, school
alhier, is met ingang van 26 Januari als
tijdelijk onderwijzeres benoemd mej. A.
J. de Winde, kweekeling te Schoondijke.
water, terwijl hij het met zijn handen
onder de okselss teunde. Nu begon een
verwoede strijd tegen het getij. Hoe
wel hij een zwemmer was, w.as dit soort
werk iets nieuws voor hem en vorder
de het al zijn kracht. Hij slikte heel
wat Theems-water inu maar h'eld moe
dig vol. Eindelijk zag hij eenige treden
aan zijn linkerzijde, niet meer dan vijf
tig meter van zich af. Met nieuwe hoop
vervuld, zwom hij er heen en bere kte
ze eindelijk.
Nu zag1 hij het gelaat van de vrouw
voor de #eerste maal duidelijk. Zij was
nauwelijks meer dan een meisje hoog
stens twintig jaar. Haar kleeren waren
van een goeden snit en haar gelaatstrek
ken hadden een beschaafde uitdrukking.
Eenige oogenblikken bleef hij er ge
boeid n,aar kijken toen herinnerde
hii zich de dringende noodzakelijkheid.
Een kwartier kunstmatig toegepaste
ademhaling ontlokte een zucht aan haar
lippen, toen maakte zij een lichte bewe
ging en sloeg de oogen naar hem*op.
Het licht van de lantaarn boven haar
scheen in haar verwonderde oogen.
„Beweeg u niet!" fluisterde hij. „Bin
nen een paar miunten zult u weer heele-
maal in orde zijn".
„Waar ben ik?"
„In veiligheid".
Hij zag1, dat haar blik zich naar de
snel voortstroomende rivier richtte en
zij begon hevig te trillen
(Wordt vervolgd),
