KUNST EN WETENSCHAP.
LANDBOUW.
BUITENLAND.
INGEZONDEN STUKKEN.
D Bezwaarschriften.
Rondvraag.
Alexandre Uninsky.
MUSSOLINI ZOU EEN KOLONIE AAN
DUITSCHLAND WILLEN AFSTAAN.
DUITSCHLAND.
HONGARIJE.
„Bijbeluitleggers" als communisten.
FINLAND.
Droevig einde van een Russischen prins.
VER. STATEN
Landon steunt de buitenlandsche
politiek van Roosevelt.
KRABBENDIJKE.
H. VAN DE VREDE
OPKWEEK VAN KALVEREN EN
VOEDING VAN MELKKOEIEN.
ZEGAM EN IMPERIAL.
A. Looten.
DE ZEEMAN TEGENOVER ZIJN
NATIEVLAG.
J. W. van Nouhuys,
nog lager maakt, de afname zal toene
men, ook bij de particuliere gebruikers.
Spr. maakte een berekening d e
f 2500 aan de bedrijven zal kosten en
die volgens hem van de f 27000 zal
kunnen worden gevonden.
Spr. wees er tenslotte ook op, dat
de laatste 5 jaar f 38000 meer winst is
gemaakt, daar geraamd was.
Spr, is daarom toch sterk voor een
Jager tarief voor de xniddeltype wonin
gen; ,aïleen zullen prouteeren ook zij,
die reeds vastrecht hebben. Er s toch
geen bezwaar om het stroomverbruik
▼an electrische schellen van f 2 op
f 1.50 te brengen.
Mevrouw WEIJL zeide, dat de meer
derheid van financiën voor het voorstel
is, men komt niet aan de 27.000 en
daarom rijst de vraag of men nog niet
ook de meterhuur zou kunnen verlagen.
Spr. zal het idee-Paul gaarne steunen,
als de wethouder blijk geeft er ook me
de accoord te kunnen gaan.
De heer WONDERGÉM neemt het op
voor de arbeiderswoningen.
Het amendement-Paul, dat deze nu
overlegt, luidt dat niet voor de eerste
100, doch voor de eerste 50 m2 0.25
moet worden betaald en dan voor 150
m2 en niet voor 100 m2 0.2Ó.
De heer DEN HOLLANDER meende,
dat er nog een groote categorie perso
nen niets heeft aan het vastrecht en
hij ging mede met het idee van den
heer Paul; al heeft hij bezwaar tegen
een vastrechttarief, gebaseerd op de op
pervlakte; hij voelt meer voor een re
geling volgens de afname van stroom.
De heer JERONIMUS meende, dat
men deze zaak niet moet zien uit het
oogpunt van belast of ontlast, maar uit
dat van het bedrijf, dus om bij goeden
omzet een behoorlijke winst te maken,
Spr. kan zich echter bij het amendement-
Paul aansluiten; omdat het zal leiden
tot een grooter debiet.
De heer BOASSON zeide, dat een vol
maakt tarief in Nederland niet is te vin
den. Verlaging van meterhuur doet de
vraag rijzen wat dat kosten zal en het
kan dan ook niet zonder meer in dit
voorstel worden opgenomen. Alom heeft
men de moeilijkheid van ouderwetsche
en moderne won'gen. De kwestie van
den heer Den Hollander inzake niet af
hankelijk van de oppervlakte kan later
nog besproken worden in de commissie
van bijstand. Het is moeilijk steeds ver
lichting van de lasten te krijgen. Betref
fende het amendement-Paul zeide spr.
dat slechts 41 perceelen meer van het
vastrecht zouden kunnen gebruik gaan
maken. Het is zeker dat meer omzet
meer winst in het laadje brengt en daar
mede hebben Ged. Staten ook rekening
gehouden, toen zij toezegden aan de ta
riefsverlaging steun te zullen verleenen.
Als het tarief in 1938 nog niet geheel zal
werken, dan zal dit toch ook in 1939
wel het geval zijn. Het berekenen van
een lager tarief voor schellen zal ook
veel kosten. Het bedrag van 27.000
is reeds goedgekeurd door Ged. Staten
en is nu bij de commisie van overleg te
Den Haag. Het zal niet gaan er nu weer
2500 bij te voegen. Het is altijd mo
gelijk aanmerkingen te maken, maar spr.
dringt aan op aanneming van het voor
stel van burg. en weth.
De heer PAUL lichtte zijn voorstel na
der toe, en wees er op, dat nu toch er
kend is, dat bij lageren prijs meer debiet
mogelijk is. Spr. meende nog dat er meer
menschen gebruik van het vastrecht
kunnen maken. Waar de meeste bellen
bij winkels zijn aangebracht, vroeg spr.
toch nog eens na te gaan of het tarief
daarvoor niet minder kan worden. Men
heeft nu totaal geen rekening gehouden
met meer opbrengst.
De heer BOASSON gaf enkele cijfers
en zeide dat het er niet zoozeer om gaat
of een schel veel of weinig verbruikt.
Zeker is de meerdere opbrengst niet be
rekend, maar het is verdisconteerd in
de toezegging van Ged. Staten.
Het amendement-Paul werd verwor
pen met 10 tegen 6 stemmen. Voor stem
den de S.D.A.P. en de heeren Den Hol
lander en Jeronimus.
Het voorstel van burg. en weth. werd
ten slotte z. h. s. aangenomen.
rieshst werd op bezwaarschriften te
gen schoolgeldaanslagen 1936/37 en aan
slag straatbelasting 1937.
De heer DEN HOLLANDER zeide met
eerugen schroom een vraag te stellen
en wel naar aanleiding van de geruch-
ten en zelfs wilde geruchten, die door
de stad de ronde doen betreffende een
der hoofdambtenaren der gemeente. Spr.
wil niet dieper op die geruchten ingaan,
omdat die geruchten zoo makkelijk groo- j
ter worden gemaakt. Spr. meende echter
er naar te moeten vragen, omdat de pers
zich ook al met de kwestie is gaan be- j
moeien. Het zou z.i. goed zijn als er j
eens iets over gezegd kon worden. Te- j
meer omdat er over verschillende per-1
sonen leelijke^dingen worden verteld.
De VOORZITTER antwoordde, dat
omtrent de geruchten die in omloop zijn
aangaande een der hoofd-ambtenaren,
het college slechts dit kan verklaren,
aat daaromtrent een rechterlijk voor
onderzoek is ingesteld. Het college be
schikt op dit oogenblik ook niet over
gegevens, die eenigerlei optreden van
zijne zijde naast dat van de justitie, zou
den mogelijk maken. Op dit oogenblik
kunnen burg. en weth. omtrent deze
zaak, die in geen enkel opzicht in hunne
handen is, of geweest is, geen inlichtin
gen verstrekken.
Spr. vindt het aangenaam, dat hem ge
legenheid is geschapen voor dit ant
woord.
De heer LAMBERMONT wees op het
gevaar dat ontstaat door het rijden in
de stad met lange vrachtauto's, elders
leest men wel, dat er een maximum
lengte is voorgeschreven. Spr, denkt b.v.
aan het gevaar, dat kan ontstaan als
zulk een lange wagen uit de St. Jan
straat de Lange Delft in rijdt en zelfs
op het voetpad aan de overzijde komt.
Als het daar glad is kan zulk een auto
best tegen een huis aanrijden en kun
nen personen in gevaar raken.
Spr. vroeg ook nog of er al eens iets
gehoord is van de vraag bij de hoogere
autoriteiten of kindertoeslag kan wor
den toegepast.
De VOORZITTER zeide op de laatste
vraag, dat daarop nog geen antwoord is
ontvangen en dat hij het eerste met den
commissaris van politie zal bespreken.
De heer MONDEEL herinnerde er aan,
dat men destijds moest besluiten de boo-
men op den Blauwendijk te rooien bij
de verbetering van den weg en dat het
planten van nieuwe o.a. afstuitte op de
aanwezigheid der tramrails. Nu deze zul
len worden opgebroken, vraagt spr. te
overwegen of er ten deze niets "is te
doen.
De VOORZITTER zeide, dat hij dit
niet alleen zal bespreken, maar dat het
ook zijn volle sympathie heeft.
Daar niemand meer het woord ver
langde, wilde spr. deze laatste verga
dering in het jaar niet sluiten alvorens
de leden prettige kerstdagen en een goec
uiteinde toe te wenschen en dank te
brengen voor hun arbeid in het belang
der gemeente. Vooral wenschte spr. al
len een goed begin van het nieuwe jaar
toe en dat niet het minst aan wethouder
Onderdijk, die spr. „onzen vriend'
noemde.
De heer HEEMSKERK maakte van
deze gelegenheid gebruik om den bur
gemeester dank te brengen voor zijn
financieel beleid en ook hem de beste
wenschen namens den Raad aan te bie
den voor de komende dagen.
Te ruim 5 uur viel voor de laatste
maal in 1937 de voorzittershamer.
Ccncert-Vereeniging Mid
delburg 59ste concert.
(-§-) Middelburg's Concertvereeniging
heeft gisteravond als 't ware haar we
deropstanding gevierd. Ze is weliswaar
niet heelemaal overleden geweest, maar
aan 't einde van het vorig seizoen zag
het er zoo treurig met haar uit, dat
men, met weemoed in het hart, afscheid
van haar meende te nemen. Dank zi
het initiatief van enkele muziekminnen
de dames bleef ze tegen alle sombere
verwachtingen in in leven. Moge zich
thans de legende aan haar vervullen,
dat, wie eenmaal voor dood verklaard
werd, nog een lang leven beschoren is.
Misschien mag men den pianist
Uninsky bij wijze van een goed en be
geerd voorteeken als een merkwaardige
symbolieke figuur der wederopstanding
beschouwen. De muzikaal-technische vi
taliteit van dezen kunstenaar kan gren-
zenloos schijnen. Drie sonaten van
Scarlatti, de Appassionata van Beetho
ven, de Variaties over een thema van
Paganini van Brahms, drie stukken van
Debussy (waaronder „Feux d'artifice)
een stuk van Liszt en twee etudes, een
nocturne en de polonaise in As (op. 53)
van Chopin had hij op 't programma.
Zonder een spoor van vermoeidheid gaf
hij daarna nog een toegift.
Het begin was intusschen een beetje
mat. Vooral de eerst gespeelde sonate,
in A, van Scarlatti klonk als gesluierd.
Ook de inzet van de Appassionata heeft
geen grooten indruk op ons gemaakt.
Misschien ligt dat echter aan de wei
zeer persoonlijke opvatting, waarvan de
pianist blijk gaf; zou men deze speelwijs
dus vaker moeten hooren, om tot een
zekerder waardeering te kunnen komen.
Maar daarna kwam Uninsky in elk ge
val geheel op dreef.
Wat hij technisch vermag grenst aan
het ongelooflijke. Elk onderdeel der
pianistische techniek is bij hem aan een
volmaakte beheersching onderworpen.
Met een zeldzame lichtheid van aanslag
laat hij pianissimo-arabesken uit den'
vleugel ruischen; met een donderend
geweld, maar geheel doorzichtig van
klank, barsten onder izijn handen de
snelste fortissimo-accoorden los. Men'
hoort niet vaak de veelgespeelde polo
naise m As van Chopin met zoovee)
vuur en tegelijkertijd zoo klaar verklan
ken. Daartegenover klonk het poëtische
„vuurwerk" van Debussy zoo ragfijn en
zoo parelend, dat men zich geen voor
stelling meer kon maken van de ge
oefendheid der vingers, die dit bewerk
ten. Daarmee wordt echter meteen het
gevaar, dat Uhinsky's spel bedreigd,
aangegeven. Naar virtuositeit in den
slechtsten zin van het woord zweemt het
niet. Maar zijn fenomenale techniek
schijnt in staat de muziek dood te spe
len. Soms zat men verbaasd te luisteren
naar de absolute zekerheid, waarmee
hier de toetsen werden bewerkt; en die
verbazing kon niet veel anders betee-
kenen dan dat er iets anders ontbrak,
of althans niet in voldoende mate aan
wezig was. Hoeveel meer beteekent het,
het Andante uit de Appassionata van
Beethoven bezield te kunnen reprodu-
ceeren (gelijk de pianist ook deed) dan
De Parijsche journaliste, madame Ta-
bouis, schrijft in de „Oeuvre", dat in
diplomatieke kringen te Parijs het ge
rucht gaat, dat men te Rome zich ge
reed maakt een deel van Italiaansch So-
mialieiand aan Duitschland af te staan.
Sedert geruimen tijd zou men in Ita-
liaansche officieele kringen overwegen
een deel van deze kolonie aan Duitsch
land af te staan om verscheidene rede
nen, vooral echter om Frankrijk en En
geland dwars te zitten en aan de open
bare meening in de wereld te toonen,
dat Italië het eenige edelmoedige land is
Bovendien om Hitier succes te laten
hebben en om Duitschland de enorme
schulden van Italië te betalen.
Verder zouden de Italiaansche leiders
verwachten op deze 'wijze den steun van
Hitier aan Franco te verzekeren, niet
zoozeer derecte militaire hulp, doch
meer technische en materieele hulp,
welke Rome op het oogenblik noodza
kelijk zou achten om een nederlaag in
Spanje te voorkomen.
Het spreekt vanzelf, dat dit bericht
geheel voor rekening van madame Ta-
bouis blijft. Het zou niet de eerste maal
zijn, dat haar fantasie de politieke reali
teit voorbij streeft.
Een nieuw probleem voor de Duitsche
huisvrouw.
Binnen het kader van de algemeene
actie tot bezuiniging op grondstoffen
heeft men thans bepaald, dat Duitsche
huisvrouwen in het vervolg, om hout en
papier te sparen, voor het aanmaken
van kachels en fornuizen gebruik moe
ten maken van een nieuw soort vuurma
kers. Deze bezuiniging op hout en papier
is noodig volgens het vierjarenplïSf, aan
gezien men deze producten noodig heeft
voor de vervaardiging van textielgoede-
ren en nieuw papier. Inplaats van hout
zal bovendien gebruik moeten worden
gemaakt van steenkool voor de verwar
ming met fornuizen en haarden van par
ticuliere woonplaatsen, werkplaatsen
en fabrieken in het geheele land.
Havas meldt uit Boedapest: De politie
der Hongaarsche hoofdstad heeft 25 le
den van de „Internationale Vereeniging
van Bijbeluitleggers" wegens communis
tische propaganda gearresteerd. In een
officieele mededeeling wordt gezegd,
dat de gearresteerden onder het mom
van bijbelstudie propaganda voor de
communistische denkbeelden maakten
In officieuze kringen wordt verzekerd,
dat de organisaties waren gevormd op
aanwijzing van de Komintern.
Prins Alexander Lopoetsjin Demidof
hoofd van een der oudste aristocrati
sche families van het Russische keizer
rijk, is in Finland op 63 jarigen leeftijd
onder droevige omstandigheden om hef
leven gekomen. Bij het betsuren van een
door een paard getrokken arreslee, d'e
beladen was met hooi, is hij in de nabij
heid van Viborg in het Zuidoosten van
Finland, onder de slee terecht gekomen,
toen deze kantelde. Direct daarop is hit
vervoerd naar het ziekenhuis te Viborg.
waar hij echter spoedig na aankomst
overleed.
Prins Alexander, die eens eigenaar
was van het rijkste grondbezit in Rus
land, heeft zijn leven in groote armoede
geëindigd. Hij was kort geleden zelfs
nog geen gewoon daglooner. Voor de re
volutie in Rusland was hij een van de
drie of vier Prinsen, die den titel van
„doorluchtige hoogheid" mochten voe
ren. Hij stond bekend om zijn goeden ren.
stal, en heeft dienst gedaan in het kei
zerlijk regiment kurassiers te paard.
Prins Alexander laat een vrouw en
vijf zoons achter.
Landon, de republikeinsche candidaat
bij de laatste verkiezingen om het presi
dentschap der Vereenigde Staten, heeft
Roosevelt zonder voorbehoud van vol-
ledigen steun verzekerd bij de buiten
landsche politiek van den president „on
der de gevaarlijke omstandigheden van
dit oogenblik" In het aan tot Roosevelt
gerichte telegram, waarin hij dit ver
klaart, zegt hij:
„Het vorige jaar heb ik mij verbonden
mijn samenwerking met en steun aan
uw bestuur te verleenen, indien de bui
tenlandsche situatie ernstig mocht wor
den. Dit is een belangrijk beginsel en
wij moeten bewijzen, dat wij er trouw
aan zijn.
Dit beteekent in feit, dat het demago
gische politieke spel, dat de eenheid van
vlekkeloos een min of meer acrobatisch-
muzikale prestatie ten einde te brengen.
De tamelijk goed bezette zaal heeft
geestdriftig den kunstenaar van haar
bewondering doen blijken. Aan het slot
leidde dit als reeds gezegd tot een
-toegift; blijkbaar had het veeleischende
programma Uninsky niet in bijzondere
mate vermoeid.
het land bedreigt, moet verdwijnen on
der de gevaarlijke situatie, waarin wij
ons op het oogenblik bevinden. Ik her
nieuw deze verbintenis vooral omdat
talrijke leden van het congres, behoo-
rende tot de beide groote partijen,
schijnen te vergeten, dat genoemd be
ginsel den grondslag vormt van de Ame-
rikaansche politiek en aan het buiten
land den indruk geven, dat, er geen ver
trouwen meer bestaat in de politiek van
het staatssecretariaat. Deze leden slaan
denzelfden gevaarlijken weg in als in
1914 de leden van het Engelsche parle
ment, toen deze den indruk verwekten,
dat Engeland niet wilde of niet kon
vechten onder welke omstandigheden
ook.
Ik wensch u geluk met uw weigering
tegenover de wetswijziging, die aan het
Congres de bevoegdheid tot oorlogsver
klaring zou terugbrengen. Gij en ik we
ten, dat het Amerikaansche volk den
vrede wil, maar alleen een vrede, die
het ons mogelijk maakt den eerbied van
de zijde van andere landen te be
houden."
In zijn antwoord aan Landon zegt
Roosevelt:
„Uw telegram steunt mij in mijn taak
om het hoofd te bieden aan de vraag
stukken, welke zich voor ons land op het
gebied der buitenlandsche politiek voor
doen in deze moeilijke tijden.
Gedurende onze lange historie hebben
wij, Amerikanen, steeds iedere opvat
ting van de ïfand gewezen, volgens welke
de uiterste veiligheid zou worden ver
kregen door onze oogen te sluiten voor
het feit, dat wij, gaarne of ongaarne, dee
uitmaken van een grootere wereld van
andere naties en volken. Als zoodanig
hebben wij in zekere mate den plicht
onze medewerking te verleenen aan en
zelfs de leiding te nemen van een bewe
ging tot handhaving van de internatio
nale gedragslijn met als uiteindelijk doei
het bereiken van den algemeenen vrede."
Landon's telegram wordt beschouwc
als een gewichtigen steun voor den pre
sident om het probleem van het Verre
Oosten te behandelen op een sterke
nationale basis.
len van 10 naar boven of beneden,
wat voor Zeeland pl.m. 350.000 en per
bedrijf en per winter pl.m. 60 betee
kent.
Bestudeering en het bewaren van deze
nuttige boekjes door de Zeeuwsche vee
houders en vooral door de jongeren
verdient dus aanbeveling.
Het Zeeuwsche veevoederbureau, de
bond van boerenboterproducenten in Zee
land, de Zeeuwsche coöp. zuivelfabrie
ken en een groot aantal plaatselijke en
district-landbouwvereenigingen maakten
de uitgave van deze werkjes mogelijk.
Abonnementen en Advertentiën vooi
dit blad worden aangenomen door dec
Agent
GRIJPSKERKE. Maandagmiddag ver
gaderde de pl. afd. der Z.L.M. alhier on
der voorzitterschap van A. W. Cevaal
Na opening en lezing der notulen werd
besloten aan de'te houden rundveekeu
ringen en ploegwedstrijd de gewone jaar-
lijksche bijdragen te schenken. Als be
stuurslid werd herkozen de secr.-pen
ningm. K. Poppe. Als afgev. naar de alg.
vergadering der Z.L.M. A. W. Cevaal,
als pl.v. Andr. de Buck. Als kringbe
stuurslid A. W. Cevaal, als pl.v. K. Pop
pe. Hierna volgde een lezing van den
heer C. Franse over de nieuwe pacht
wet. De inleider gaf over de voornaam
ste artikelen dezer wet duidelijke inlich
tingen. De voorz. dankte den inleider
voor zijn duidelijke en eenvoudige le
zing. Ook dankte de voorz. den bode
Iz. Geldof, die met 1 Januari heeft be
dankt, voor zijn bewezen diensten en
sloot de vergadering. Aan het einde der
vergadering werden nog 2 nieuwe leden
opgegeven, zoodat de afd. thans 46 leden
telt.
Het rijksveeteeltconsulentschap voor
Zeeland zond ons een tweetal brochures,
dat aan alle Zeeuwsche rundveehouders
(totaal ongeveer 7000) dezer dagen gratis
wordt toegezonden. De boekjes bedoelen
in Zeeland de rationeele en goedkoope
opkweek van kalveren en voeding van
melkkoeien te bevorderen. Het eene
boekje is getiteld: „De opfok en het mes
ten van kalveren in Zeeland; het andere
boekje „Rantsoenvoorbeelden voor melk
vee op stal", bestaat eigenlijk uit twee
deeltjes. Het eerste is bestemd voor be
drijven met weinig weiland en het twee
de voor die met vrij veel weiland. Elke
veehouder ontvangt het voor zijn om
standigheden meest passende boekje.
De boekjes zijn samengesteld, geheel
aangepast aan de Zeeuwsche praktijk,
door den Rijkszuivelconsulent met be
hulp van den hem toegevoegden assis
tent voor veevoeding.
De vraagstukken in deze boekjes be
handeld, vertegenwoordigen in onze pro
vincie een groot belang.
Het aantal kalveren dat de Zeeuw
sche boer per jaar opkweekt bedraagt
tusschen 18.000 en 20.000.
Al die dieren worden later weer ver
kocht als 2y?-jarige of oudere beesten.
Elk jaar is een groot kapitaal gemoeid
met den opkweek (voeding) van dit vee
en elk jaar worden vele millioenen ont
vangen door verkoop van dit vee. Rati
oneele voeding en opkweek is van zeer
grooten invloed op het geldelijk eindre
sultaat.
Eiken winter komen in Zeeland pl.m.
25.000 melkkoeien op stal. Die moeten
daar pl.m, 6 maanden gevoed en ver
pleegd worden. De kosten voor voeding
hiervoor bedragen globaal ongeveer 1%
millioen gulden per winter.
Door meer of minder doelmatig voe
ren ontstaan zeer gemakkelijk verschil
Betreffende het geschil Zegam, alias
het personeel van de Imperial te Lon
den, in welk geschil thans ook weer door
den hoogeren rechter, dus voor de twee
de maal, de Imperial in het gelijk is ge
steld, zou ik aan mijn mede-belasting
betalers in Zeeland, de volgende vraag
willen stellen:
Destijds is, naar ik verneem, door den
advocaat van de Zegam, den heer mr.
Walter Baars uit Rotterdam, beslag ge
legd op de kooppenningen' van de fa
briek in Vlissingen. Om dit beslag te
doen eindigen, heeft de Imperial een
bankgarantie gegeven van vele honderd
duizenden guldens. Indien zij dit nu eens
niet had gedaan en deze kooppenningen,
vertegenwoordigende een kapitaal van
bijna 1 millioen gulden waren in Holland
gebleven en alzoo onrechtmatig in be
slag genomen, wie zou dan nu moeten
betalen het verschil in waarde van de
toenmalige en de huidige guldens na de
bekende devaluatie? Dit verschil verte
genwoordigt een bedrag van ongeveer
150.000. Bij mij lijdt het geen twijfel,
of de Zegam (lees voor het grootste ge
deelte de Provincie Zeeland), die nu
reeds voor de tweede maal door den
rechter veroordeeld is in de kosten, zou
ook deze 1J4 ton gouds hebben te be
talen. Zouden wij belastingbetalers dan
daar ook niet weer het kind van de re
kening zijn geworden, en draaien deze
nu in ieder geval niet op voor de hoo-
ge bankprovisies voor bovengenoemde
bankgarantie gedurende ongeveer 3 jaar,
want die zullen wel bij de kosten hoe
ren?
Middelburg, 22—12—'37.
Een in het Alg. Handelsblad versche
nen artikel van den heer Hoogendijk
als zeeman, moge h er beantwoord wor
den door iemand van dezelfde profes
sie, die mede gedurende een lange
reeks van jaren zijn land en vak naar
beste vermogen onder het rood-wit-
blauw heeft gediend.
Fruin heeft het historische kernpunt
van de onderhavige aangelegenheid
zeer scherp en ju st gesteld in zijn nu
wel algemeen bekende formuleering:
„De vlag is een zinnebeeld waarin de
afgebeelde gedachte hoofdzaak is."
Daar hiervoor het or.anje ten eenenmale
onontbeerlijk is, vormt deze formulee
ring een grondpijler vóór zuivering der
vlaggekleuren. Daarentegen vermag het:
Bah! van den heer Hoogendijk, als cri-
tiek op zeker onvoorzichtig gezegde
door hem in „Neerlandia" aangetroffen,
niet het allergeringste.
Ten aanzien van het door den ge-
achten schrijver aangevoerde citaat uit
een art kei van den heer Verster, ver
schenen in het tijdschrift „Neptunus"
van Oct. 1926, daaraan kan ik hoege
naamd geen innerlijke waarde toeken
nen. Het is een soort rhetorics waarte
gen ik, tot mijn spijt, gedwongen was
mijn onbewimpelde meening te stellen
in „De Rijkseenhe'd" van 24 Maart jl.
nadat het citaat in „Neerlandia1" was
gehanteerd tegen de kleurzuivering der
vlag.
Die voor mij vaststaande meening mo
ge hier worden herhaald: „Wij achten
ten opzichte van het oranje-wit-blauw
(tegenover Fruin Vgrondstellingl), haar
voorgewende onbruikbaarheid ter zee,
verstoring der plechtigheid van het
zeemansgraf, zoomede afbreuk aan de
kloppingen van het ruwste zeemanshart,
ja ook het opgeroepen gerucht rond
den geest van De Ruyter en Tromp,
zonder den minsten twijfel te behoo-
ren tot: Woordenkraam."
O.i, heeft de natievlag en daarmede
de eerbied voor te lang veronachtzaam
de nationale waarden een frissche ver
schooning hoog noodig. Ten opzichte
van Bat.aviaasch wapenschild, door
Coen uitdrukkelijk in 1620 vastgesteld
als oranje is het Gemeentebestuur van
Batavia reeds jaren geleden loffelijk
voor gegaan; het w,as „in den loop der
tijden rood geworden, waarschijnlijk
omdat het oranje geen heraldische
kleur is!"
Ten opzichte der natievlag heeft de
Holland-Amerika Lijn reeds in 1914,
zonder daarover door iemand te zijn
lastig gevallen of daarover eenig ge
rucht is opgegaan, stil en elegant de
voetbaan der vlag in rechten hersteld:
ongetwijfeld het blauw der Zeeuwsche
vlag!
Oud-gezaghebber van 's-Gouvts.
Kabelschip „Telegraaf."
(Op verzoek van den schrijver nemen
wij bovenstaand ingezonden stuk op,
in verband met het feit, dat plaatsing
van dit stuk door de redactie van het
Algemeen Handelsblad werd gewei
gerd. Red.)