KUNST EN WETENSCHAP. LANDBOUW. BUITENLAND. INGEZONDEN STUKKEN. D Bezwaarschriften. Rondvraag. Alexandre Uninsky. MUSSOLINI ZOU EEN KOLONIE AAN DUITSCHLAND WILLEN AFSTAAN. DUITSCHLAND. HONGARIJE. „Bijbeluitleggers" als communisten. FINLAND. Droevig einde van een Russischen prins. VER. STATEN Landon steunt de buitenlandsche politiek van Roosevelt. KRABBENDIJKE. H. VAN DE VREDE OPKWEEK VAN KALVEREN EN VOEDING VAN MELKKOEIEN. ZEGAM EN IMPERIAL. A. Looten. DE ZEEMAN TEGENOVER ZIJN NATIEVLAG. J. W. van Nouhuys, nog lager maakt, de afname zal toene men, ook bij de particuliere gebruikers. Spr. maakte een berekening d e f 2500 aan de bedrijven zal kosten en die volgens hem van de f 27000 zal kunnen worden gevonden. Spr. wees er tenslotte ook op, dat de laatste 5 jaar f 38000 meer winst is gemaakt, daar geraamd was. Spr, is daarom toch sterk voor een Jager tarief voor de xniddeltype wonin gen; ,aïleen zullen prouteeren ook zij, die reeds vastrecht hebben. Er s toch geen bezwaar om het stroomverbruik ▼an electrische schellen van f 2 op f 1.50 te brengen. Mevrouw WEIJL zeide, dat de meer derheid van financiën voor het voorstel is, men komt niet aan de 27.000 en daarom rijst de vraag of men nog niet ook de meterhuur zou kunnen verlagen. Spr. zal het idee-Paul gaarne steunen, als de wethouder blijk geeft er ook me de accoord te kunnen gaan. De heer WONDERGÉM neemt het op voor de arbeiderswoningen. Het amendement-Paul, dat deze nu overlegt, luidt dat niet voor de eerste 100, doch voor de eerste 50 m2 0.25 moet worden betaald en dan voor 150 m2 en niet voor 100 m2 0.2Ó. De heer DEN HOLLANDER meende, dat er nog een groote categorie perso nen niets heeft aan het vastrecht en hij ging mede met het idee van den heer Paul; al heeft hij bezwaar tegen een vastrechttarief, gebaseerd op de op pervlakte; hij voelt meer voor een re geling volgens de afname van stroom. De heer JERONIMUS meende, dat men deze zaak niet moet zien uit het oogpunt van belast of ontlast, maar uit dat van het bedrijf, dus om bij goeden omzet een behoorlijke winst te maken, Spr. kan zich echter bij het amendement- Paul aansluiten; omdat het zal leiden tot een grooter debiet. De heer BOASSON zeide, dat een vol maakt tarief in Nederland niet is te vin den. Verlaging van meterhuur doet de vraag rijzen wat dat kosten zal en het kan dan ook niet zonder meer in dit voorstel worden opgenomen. Alom heeft men de moeilijkheid van ouderwetsche en moderne won'gen. De kwestie van den heer Den Hollander inzake niet af hankelijk van de oppervlakte kan later nog besproken worden in de commissie van bijstand. Het is moeilijk steeds ver lichting van de lasten te krijgen. Betref fende het amendement-Paul zeide spr. dat slechts 41 perceelen meer van het vastrecht zouden kunnen gebruik gaan maken. Het is zeker dat meer omzet meer winst in het laadje brengt en daar mede hebben Ged. Staten ook rekening gehouden, toen zij toezegden aan de ta riefsverlaging steun te zullen verleenen. Als het tarief in 1938 nog niet geheel zal werken, dan zal dit toch ook in 1939 wel het geval zijn. Het berekenen van een lager tarief voor schellen zal ook veel kosten. Het bedrag van 27.000 is reeds goedgekeurd door Ged. Staten en is nu bij de commisie van overleg te Den Haag. Het zal niet gaan er nu weer 2500 bij te voegen. Het is altijd mo gelijk aanmerkingen te maken, maar spr. dringt aan op aanneming van het voor stel van burg. en weth. De heer PAUL lichtte zijn voorstel na der toe, en wees er op, dat nu toch er kend is, dat bij lageren prijs meer debiet mogelijk is. Spr. meende nog dat er meer menschen gebruik van het vastrecht kunnen maken. Waar de meeste bellen bij winkels zijn aangebracht, vroeg spr. toch nog eens na te gaan of het tarief daarvoor niet minder kan worden. Men heeft nu totaal geen rekening gehouden met meer opbrengst. De heer BOASSON gaf enkele cijfers en zeide dat het er niet zoozeer om gaat of een schel veel of weinig verbruikt. Zeker is de meerdere opbrengst niet be rekend, maar het is verdisconteerd in de toezegging van Ged. Staten. Het amendement-Paul werd verwor pen met 10 tegen 6 stemmen. Voor stem den de S.D.A.P. en de heeren Den Hol lander en Jeronimus. Het voorstel van burg. en weth. werd ten slotte z. h. s. aangenomen. rieshst werd op bezwaarschriften te gen schoolgeldaanslagen 1936/37 en aan slag straatbelasting 1937. De heer DEN HOLLANDER zeide met eerugen schroom een vraag te stellen en wel naar aanleiding van de geruch- ten en zelfs wilde geruchten, die door de stad de ronde doen betreffende een der hoofdambtenaren der gemeente. Spr. wil niet dieper op die geruchten ingaan, omdat die geruchten zoo makkelijk groo- j ter worden gemaakt. Spr. meende echter er naar te moeten vragen, omdat de pers zich ook al met de kwestie is gaan be- j moeien. Het zou z.i. goed zijn als er j eens iets over gezegd kon worden. Te- j meer omdat er over verschillende per-1 sonen leelijke^dingen worden verteld. De VOORZITTER antwoordde, dat omtrent de geruchten die in omloop zijn aangaande een der hoofd-ambtenaren, het college slechts dit kan verklaren, aat daaromtrent een rechterlijk voor onderzoek is ingesteld. Het college be schikt op dit oogenblik ook niet over gegevens, die eenigerlei optreden van zijne zijde naast dat van de justitie, zou den mogelijk maken. Op dit oogenblik kunnen burg. en weth. omtrent deze zaak, die in geen enkel opzicht in hunne handen is, of geweest is, geen inlichtin gen verstrekken. Spr. vindt het aangenaam, dat hem ge legenheid is geschapen voor dit ant woord. De heer LAMBERMONT wees op het gevaar dat ontstaat door het rijden in de stad met lange vrachtauto's, elders leest men wel, dat er een maximum lengte is voorgeschreven. Spr, denkt b.v. aan het gevaar, dat kan ontstaan als zulk een lange wagen uit de St. Jan straat de Lange Delft in rijdt en zelfs op het voetpad aan de overzijde komt. Als het daar glad is kan zulk een auto best tegen een huis aanrijden en kun nen personen in gevaar raken. Spr. vroeg ook nog of er al eens iets gehoord is van de vraag bij de hoogere autoriteiten of kindertoeslag kan wor den toegepast. De VOORZITTER zeide op de laatste vraag, dat daarop nog geen antwoord is ontvangen en dat hij het eerste met den commissaris van politie zal bespreken. De heer MONDEEL herinnerde er aan, dat men destijds moest besluiten de boo- men op den Blauwendijk te rooien bij de verbetering van den weg en dat het planten van nieuwe o.a. afstuitte op de aanwezigheid der tramrails. Nu deze zul len worden opgebroken, vraagt spr. te overwegen of er ten deze niets "is te doen. De VOORZITTER zeide, dat hij dit niet alleen zal bespreken, maar dat het ook zijn volle sympathie heeft. Daar niemand meer het woord ver langde, wilde spr. deze laatste verga dering in het jaar niet sluiten alvorens de leden prettige kerstdagen en een goec uiteinde toe te wenschen en dank te brengen voor hun arbeid in het belang der gemeente. Vooral wenschte spr. al len een goed begin van het nieuwe jaar toe en dat niet het minst aan wethouder Onderdijk, die spr. „onzen vriend' noemde. De heer HEEMSKERK maakte van deze gelegenheid gebruik om den bur gemeester dank te brengen voor zijn financieel beleid en ook hem de beste wenschen namens den Raad aan te bie den voor de komende dagen. Te ruim 5 uur viel voor de laatste maal in 1937 de voorzittershamer. Ccncert-Vereeniging Mid delburg 59ste concert. (-§-) Middelburg's Concertvereeniging heeft gisteravond als 't ware haar we deropstanding gevierd. Ze is weliswaar niet heelemaal overleden geweest, maar aan 't einde van het vorig seizoen zag het er zoo treurig met haar uit, dat men, met weemoed in het hart, afscheid van haar meende te nemen. Dank zi het initiatief van enkele muziekminnen de dames bleef ze tegen alle sombere verwachtingen in in leven. Moge zich thans de legende aan haar vervullen, dat, wie eenmaal voor dood verklaard werd, nog een lang leven beschoren is. Misschien mag men den pianist Uninsky bij wijze van een goed en be geerd voorteeken als een merkwaardige symbolieke figuur der wederopstanding beschouwen. De muzikaal-technische vi taliteit van dezen kunstenaar kan gren- zenloos schijnen. Drie sonaten van Scarlatti, de Appassionata van Beetho ven, de Variaties over een thema van Paganini van Brahms, drie stukken van Debussy (waaronder „Feux d'artifice) een stuk van Liszt en twee etudes, een nocturne en de polonaise in As (op. 53) van Chopin had hij op 't programma. Zonder een spoor van vermoeidheid gaf hij daarna nog een toegift. Het begin was intusschen een beetje mat. Vooral de eerst gespeelde sonate, in A, van Scarlatti klonk als gesluierd. Ook de inzet van de Appassionata heeft geen grooten indruk op ons gemaakt. Misschien ligt dat echter aan de wei zeer persoonlijke opvatting, waarvan de pianist blijk gaf; zou men deze speelwijs dus vaker moeten hooren, om tot een zekerder waardeering te kunnen komen. Maar daarna kwam Uninsky in elk ge val geheel op dreef. Wat hij technisch vermag grenst aan het ongelooflijke. Elk onderdeel der pianistische techniek is bij hem aan een volmaakte beheersching onderworpen. Met een zeldzame lichtheid van aanslag laat hij pianissimo-arabesken uit den' vleugel ruischen; met een donderend geweld, maar geheel doorzichtig van klank, barsten onder izijn handen de snelste fortissimo-accoorden los. Men' hoort niet vaak de veelgespeelde polo naise m As van Chopin met zoovee) vuur en tegelijkertijd zoo klaar verklan ken. Daartegenover klonk het poëtische „vuurwerk" van Debussy zoo ragfijn en zoo parelend, dat men zich geen voor stelling meer kon maken van de ge oefendheid der vingers, die dit bewerk ten. Daarmee wordt echter meteen het gevaar, dat Uhinsky's spel bedreigd, aangegeven. Naar virtuositeit in den slechtsten zin van het woord zweemt het niet. Maar zijn fenomenale techniek schijnt in staat de muziek dood te spe len. Soms zat men verbaasd te luisteren naar de absolute zekerheid, waarmee hier de toetsen werden bewerkt; en die verbazing kon niet veel anders betee- kenen dan dat er iets anders ontbrak, of althans niet in voldoende mate aan wezig was. Hoeveel meer beteekent het, het Andante uit de Appassionata van Beethoven bezield te kunnen reprodu- ceeren (gelijk de pianist ook deed) dan De Parijsche journaliste, madame Ta- bouis, schrijft in de „Oeuvre", dat in diplomatieke kringen te Parijs het ge rucht gaat, dat men te Rome zich ge reed maakt een deel van Italiaansch So- mialieiand aan Duitschland af te staan. Sedert geruimen tijd zou men in Ita- liaansche officieele kringen overwegen een deel van deze kolonie aan Duitsch land af te staan om verscheidene rede nen, vooral echter om Frankrijk en En geland dwars te zitten en aan de open bare meening in de wereld te toonen, dat Italië het eenige edelmoedige land is Bovendien om Hitier succes te laten hebben en om Duitschland de enorme schulden van Italië te betalen. Verder zouden de Italiaansche leiders verwachten op deze 'wijze den steun van Hitier aan Franco te verzekeren, niet zoozeer derecte militaire hulp, doch meer technische en materieele hulp, welke Rome op het oogenblik noodza kelijk zou achten om een nederlaag in Spanje te voorkomen. Het spreekt vanzelf, dat dit bericht geheel voor rekening van madame Ta- bouis blijft. Het zou niet de eerste maal zijn, dat haar fantasie de politieke reali teit voorbij streeft. Een nieuw probleem voor de Duitsche huisvrouw. Binnen het kader van de algemeene actie tot bezuiniging op grondstoffen heeft men thans bepaald, dat Duitsche huisvrouwen in het vervolg, om hout en papier te sparen, voor het aanmaken van kachels en fornuizen gebruik moe ten maken van een nieuw soort vuurma kers. Deze bezuiniging op hout en papier is noodig volgens het vierjarenplïSf, aan gezien men deze producten noodig heeft voor de vervaardiging van textielgoede- ren en nieuw papier. Inplaats van hout zal bovendien gebruik moeten worden gemaakt van steenkool voor de verwar ming met fornuizen en haarden van par ticuliere woonplaatsen, werkplaatsen en fabrieken in het geheele land. Havas meldt uit Boedapest: De politie der Hongaarsche hoofdstad heeft 25 le den van de „Internationale Vereeniging van Bijbeluitleggers" wegens communis tische propaganda gearresteerd. In een officieele mededeeling wordt gezegd, dat de gearresteerden onder het mom van bijbelstudie propaganda voor de communistische denkbeelden maakten In officieuze kringen wordt verzekerd, dat de organisaties waren gevormd op aanwijzing van de Komintern. Prins Alexander Lopoetsjin Demidof hoofd van een der oudste aristocrati sche families van het Russische keizer rijk, is in Finland op 63 jarigen leeftijd onder droevige omstandigheden om hef leven gekomen. Bij het betsuren van een door een paard getrokken arreslee, d'e beladen was met hooi, is hij in de nabij heid van Viborg in het Zuidoosten van Finland, onder de slee terecht gekomen, toen deze kantelde. Direct daarop is hit vervoerd naar het ziekenhuis te Viborg. waar hij echter spoedig na aankomst overleed. Prins Alexander, die eens eigenaar was van het rijkste grondbezit in Rus land, heeft zijn leven in groote armoede geëindigd. Hij was kort geleden zelfs nog geen gewoon daglooner. Voor de re volutie in Rusland was hij een van de drie of vier Prinsen, die den titel van „doorluchtige hoogheid" mochten voe ren. Hij stond bekend om zijn goeden ren. stal, en heeft dienst gedaan in het kei zerlijk regiment kurassiers te paard. Prins Alexander laat een vrouw en vijf zoons achter. Landon, de republikeinsche candidaat bij de laatste verkiezingen om het presi dentschap der Vereenigde Staten, heeft Roosevelt zonder voorbehoud van vol- ledigen steun verzekerd bij de buiten landsche politiek van den president „on der de gevaarlijke omstandigheden van dit oogenblik" In het aan tot Roosevelt gerichte telegram, waarin hij dit ver klaart, zegt hij: „Het vorige jaar heb ik mij verbonden mijn samenwerking met en steun aan uw bestuur te verleenen, indien de bui tenlandsche situatie ernstig mocht wor den. Dit is een belangrijk beginsel en wij moeten bewijzen, dat wij er trouw aan zijn. Dit beteekent in feit, dat het demago gische politieke spel, dat de eenheid van vlekkeloos een min of meer acrobatisch- muzikale prestatie ten einde te brengen. De tamelijk goed bezette zaal heeft geestdriftig den kunstenaar van haar bewondering doen blijken. Aan het slot leidde dit als reeds gezegd tot een -toegift; blijkbaar had het veeleischende programma Uninsky niet in bijzondere mate vermoeid. het land bedreigt, moet verdwijnen on der de gevaarlijke situatie, waarin wij ons op het oogenblik bevinden. Ik her nieuw deze verbintenis vooral omdat talrijke leden van het congres, behoo- rende tot de beide groote partijen, schijnen te vergeten, dat genoemd be ginsel den grondslag vormt van de Ame- rikaansche politiek en aan het buiten land den indruk geven, dat, er geen ver trouwen meer bestaat in de politiek van het staatssecretariaat. Deze leden slaan denzelfden gevaarlijken weg in als in 1914 de leden van het Engelsche parle ment, toen deze den indruk verwekten, dat Engeland niet wilde of niet kon vechten onder welke omstandigheden ook. Ik wensch u geluk met uw weigering tegenover de wetswijziging, die aan het Congres de bevoegdheid tot oorlogsver klaring zou terugbrengen. Gij en ik we ten, dat het Amerikaansche volk den vrede wil, maar alleen een vrede, die het ons mogelijk maakt den eerbied van de zijde van andere landen te be houden." In zijn antwoord aan Landon zegt Roosevelt: „Uw telegram steunt mij in mijn taak om het hoofd te bieden aan de vraag stukken, welke zich voor ons land op het gebied der buitenlandsche politiek voor doen in deze moeilijke tijden. Gedurende onze lange historie hebben wij, Amerikanen, steeds iedere opvat ting van de ïfand gewezen, volgens welke de uiterste veiligheid zou worden ver kregen door onze oogen te sluiten voor het feit, dat wij, gaarne of ongaarne, dee uitmaken van een grootere wereld van andere naties en volken. Als zoodanig hebben wij in zekere mate den plicht onze medewerking te verleenen aan en zelfs de leiding te nemen van een bewe ging tot handhaving van de internatio nale gedragslijn met als uiteindelijk doei het bereiken van den algemeenen vrede." Landon's telegram wordt beschouwc als een gewichtigen steun voor den pre sident om het probleem van het Verre Oosten te behandelen op een sterke nationale basis. len van 10 naar boven of beneden, wat voor Zeeland pl.m. 350.000 en per bedrijf en per winter pl.m. 60 betee kent. Bestudeering en het bewaren van deze nuttige boekjes door de Zeeuwsche vee houders en vooral door de jongeren verdient dus aanbeveling. Het Zeeuwsche veevoederbureau, de bond van boerenboterproducenten in Zee land, de Zeeuwsche coöp. zuivelfabrie ken en een groot aantal plaatselijke en district-landbouwvereenigingen maakten de uitgave van deze werkjes mogelijk. Abonnementen en Advertentiën vooi dit blad worden aangenomen door dec Agent GRIJPSKERKE. Maandagmiddag ver gaderde de pl. afd. der Z.L.M. alhier on der voorzitterschap van A. W. Cevaal Na opening en lezing der notulen werd besloten aan de'te houden rundveekeu ringen en ploegwedstrijd de gewone jaar- lijksche bijdragen te schenken. Als be stuurslid werd herkozen de secr.-pen ningm. K. Poppe. Als afgev. naar de alg. vergadering der Z.L.M. A. W. Cevaal, als pl.v. Andr. de Buck. Als kringbe stuurslid A. W. Cevaal, als pl.v. K. Pop pe. Hierna volgde een lezing van den heer C. Franse over de nieuwe pacht wet. De inleider gaf over de voornaam ste artikelen dezer wet duidelijke inlich tingen. De voorz. dankte den inleider voor zijn duidelijke en eenvoudige le zing. Ook dankte de voorz. den bode Iz. Geldof, die met 1 Januari heeft be dankt, voor zijn bewezen diensten en sloot de vergadering. Aan het einde der vergadering werden nog 2 nieuwe leden opgegeven, zoodat de afd. thans 46 leden telt. Het rijksveeteeltconsulentschap voor Zeeland zond ons een tweetal brochures, dat aan alle Zeeuwsche rundveehouders (totaal ongeveer 7000) dezer dagen gratis wordt toegezonden. De boekjes bedoelen in Zeeland de rationeele en goedkoope opkweek van kalveren en voeding van melkkoeien te bevorderen. Het eene boekje is getiteld: „De opfok en het mes ten van kalveren in Zeeland; het andere boekje „Rantsoenvoorbeelden voor melk vee op stal", bestaat eigenlijk uit twee deeltjes. Het eerste is bestemd voor be drijven met weinig weiland en het twee de voor die met vrij veel weiland. Elke veehouder ontvangt het voor zijn om standigheden meest passende boekje. De boekjes zijn samengesteld, geheel aangepast aan de Zeeuwsche praktijk, door den Rijkszuivelconsulent met be hulp van den hem toegevoegden assis tent voor veevoeding. De vraagstukken in deze boekjes be handeld, vertegenwoordigen in onze pro vincie een groot belang. Het aantal kalveren dat de Zeeuw sche boer per jaar opkweekt bedraagt tusschen 18.000 en 20.000. Al die dieren worden later weer ver kocht als 2y?-jarige of oudere beesten. Elk jaar is een groot kapitaal gemoeid met den opkweek (voeding) van dit vee en elk jaar worden vele millioenen ont vangen door verkoop van dit vee. Rati oneele voeding en opkweek is van zeer grooten invloed op het geldelijk eindre sultaat. Eiken winter komen in Zeeland pl.m. 25.000 melkkoeien op stal. Die moeten daar pl.m, 6 maanden gevoed en ver pleegd worden. De kosten voor voeding hiervoor bedragen globaal ongeveer 1% millioen gulden per winter. Door meer of minder doelmatig voe ren ontstaan zeer gemakkelijk verschil Betreffende het geschil Zegam, alias het personeel van de Imperial te Lon den, in welk geschil thans ook weer door den hoogeren rechter, dus voor de twee de maal, de Imperial in het gelijk is ge steld, zou ik aan mijn mede-belasting betalers in Zeeland, de volgende vraag willen stellen: Destijds is, naar ik verneem, door den advocaat van de Zegam, den heer mr. Walter Baars uit Rotterdam, beslag ge legd op de kooppenningen' van de fa briek in Vlissingen. Om dit beslag te doen eindigen, heeft de Imperial een bankgarantie gegeven van vele honderd duizenden guldens. Indien zij dit nu eens niet had gedaan en deze kooppenningen, vertegenwoordigende een kapitaal van bijna 1 millioen gulden waren in Holland gebleven en alzoo onrechtmatig in be slag genomen, wie zou dan nu moeten betalen het verschil in waarde van de toenmalige en de huidige guldens na de bekende devaluatie? Dit verschil verte genwoordigt een bedrag van ongeveer 150.000. Bij mij lijdt het geen twijfel, of de Zegam (lees voor het grootste ge deelte de Provincie Zeeland), die nu reeds voor de tweede maal door den rechter veroordeeld is in de kosten, zou ook deze 1J4 ton gouds hebben te be talen. Zouden wij belastingbetalers dan daar ook niet weer het kind van de re kening zijn geworden, en draaien deze nu in ieder geval niet op voor de hoo- ge bankprovisies voor bovengenoemde bankgarantie gedurende ongeveer 3 jaar, want die zullen wel bij de kosten hoe ren? Middelburg, 22—12—'37. Een in het Alg. Handelsblad versche nen artikel van den heer Hoogendijk als zeeman, moge h er beantwoord wor den door iemand van dezelfde profes sie, die mede gedurende een lange reeks van jaren zijn land en vak naar beste vermogen onder het rood-wit- blauw heeft gediend. Fruin heeft het historische kernpunt van de onderhavige aangelegenheid zeer scherp en ju st gesteld in zijn nu wel algemeen bekende formuleering: „De vlag is een zinnebeeld waarin de afgebeelde gedachte hoofdzaak is." Daar hiervoor het or.anje ten eenenmale onontbeerlijk is, vormt deze formulee ring een grondpijler vóór zuivering der vlaggekleuren. Daarentegen vermag het: Bah! van den heer Hoogendijk, als cri- tiek op zeker onvoorzichtig gezegde door hem in „Neerlandia" aangetroffen, niet het allergeringste. Ten aanzien van het door den ge- achten schrijver aangevoerde citaat uit een art kei van den heer Verster, ver schenen in het tijdschrift „Neptunus" van Oct. 1926, daaraan kan ik hoege naamd geen innerlijke waarde toeken nen. Het is een soort rhetorics waarte gen ik, tot mijn spijt, gedwongen was mijn onbewimpelde meening te stellen in „De Rijkseenhe'd" van 24 Maart jl. nadat het citaat in „Neerlandia1" was gehanteerd tegen de kleurzuivering der vlag. Die voor mij vaststaande meening mo ge hier worden herhaald: „Wij achten ten opzichte van het oranje-wit-blauw (tegenover Fruin Vgrondstellingl), haar voorgewende onbruikbaarheid ter zee, verstoring der plechtigheid van het zeemansgraf, zoomede afbreuk aan de kloppingen van het ruwste zeemanshart, ja ook het opgeroepen gerucht rond den geest van De Ruyter en Tromp, zonder den minsten twijfel te behoo- ren tot: Woordenkraam." O.i, heeft de natievlag en daarmede de eerbied voor te lang veronachtzaam de nationale waarden een frissche ver schooning hoog noodig. Ten opzichte van Bat.aviaasch wapenschild, door Coen uitdrukkelijk in 1620 vastgesteld als oranje is het Gemeentebestuur van Batavia reeds jaren geleden loffelijk voor gegaan; het w,as „in den loop der tijden rood geworden, waarschijnlijk omdat het oranje geen heraldische kleur is!" Ten opzichte der natievlag heeft de Holland-Amerika Lijn reeds in 1914, zonder daarover door iemand te zijn lastig gevallen of daarover eenig ge rucht is opgegaan, stil en elegant de voetbaan der vlag in rechten hersteld: ongetwijfeld het blauw der Zeeuwsche vlag! Oud-gezaghebber van 's-Gouvts. Kabelschip „Telegraaf." (Op verzoek van den schrijver nemen wij bovenstaand ingezonden stuk op, in verband met het feit, dat plaatsing van dit stuk door de redactie van het Algemeen Handelsblad werd gewei gerd. Red.)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 7