ES
E
EN
Gevaarlijk spel.
nP
KRONIEK v« im DAB.
RDAM
N.V.
TWIEDE BUD VAN DE PROVINCIALE ZEEOWSCHE MDDBLBBRGSCHE COURANT (W.O. DE G0E8CHE CRT.) VAN ZATERDAG 4 DECEMBER 1937. No. 286.
Verbeterde stemming ter beurze
m T KIELZOG VAN DE WEEK.
X0RTGENE.
Va pd.
Va pd.
erbaar.
f 0.50
andsche
ecember
ttershof
van de
e, Paal
asje na.
den.
aan de
en don-
Zeeveld,
n afwer-
elke da-
t leeren
C. Jozi-
enmake-
elburg.
op eigen
ia Bloe-
goed-
delburg.
v.a. 20
3 voor
6 soor-
achter-
d v.a. 60
tr. Mbg.
Perma-
is een
behan-
lleen bij
straat 5
ER be-
leeren
ameszo-
kjes 90
schoen-
'burg.
Mag.
M'burg.
~n inge-
e twee
in dit
2 per
sritten.
n. Uw
1. aanb.,
63, Te-
A.s.
2 p. p.
Gra-
burg.
trou-
ed ont
biedt,
at zijn
uwen.
Mbg.)
vaste
"making
ïgeveer
jn No.
e, Mid-
BOND.
jerkinf
btinges.
ïffrouV,
Kad*
urg.
is ge-
oor z'O-
aatsten-
Uiver"
raat 21
Delbos op reit.
Delbos, de Fransche minister van
buitenlandsche zaken, is zijn reis door
Oost- en
Zuid-Oost Europa begonnen.
Hij vertoeft thans in de Poolsche
hoofdstad Warschau! V,andaar zal hij
achtereenvolgens Boekarest Roeme
nië), Belgrado (Joego-Slavië) en Praag
(Tsjecho-Slovakije) bezoeken. De ge-
heele reis zal 17 dagen duren, zoodat
de minister in elk land 3 a 4 dagen
kan doorbrengen, wat meer dan ge
noeg s voor de beoogde politieke be
sprekingen.
De tocht werd geruimen tijd geleden
reeds vastgesteld. Polen en de drie
landen der kleine Entente worden nog
steeds tot het Fransche blok gerekend,
dwz., tot de groep van landen, welke
als overwinnaars u t den wereldoorlog
te voorschijn kwamen. De laatste ja
ren hebben Polen en Joego-Slavië wel-
'iswaar enkele eigenaardige politieke
bokkesprongen^ vertoond, maar deze
brachten hen toch niet in het Duitsch-
ïtalaansche kamp. De bedoeling van
Delbos' reis is, om de banden tusschen
de vier landen en Frankrijk zoo moge
lijk nog wat te verstevigen. Het toeval
beeft gewild, dat hij daartoe meer ma
teriaal in zijn politieke knapzak heeft
kunnen bergen, dan waarover hij aan
vankelijk meende te beschikken. Na de
vaststell ng v,an zijn reis is immers Lord
Halifax in Duitschland geweest en von
den als gevolg daarvan de Fransch-
Engelsche besprekingen te Londen
plaats. Deze besprekingen hebben, al
weet men er 't ware niet v,an, in elk
geval de „spil" Parijs-Londen verste
vigd, zoodat Delbos nu ook min of
meer als boodschapper van de Engel-
che regeering kan optreden. Engeland
geniet in Oost- en Zuid-Oost Europa
nog steds veel gezag. Veël meer dan
2P Frankrijk hebben Polen en de tvleine
Entente hun hoop op het Britsche Rijk
gevestigd als verdediger van hun be
langen tegen de aspiraties van Duitsch-
ïand. De ndruk is gewekt, zooals men
weet, dat de Engelsche regeering de
politieke toestand rijp acht, om haar
koloniale troef uit te spelen; dwz. dat
zij zich in beginsel bereid wil verkla-
-an over teruggaaf van voormalige ko
loniën aan Duitschland te onderhande
len, De prijs, welke het Derde Rijk
iaarvoor moet betalen is kort en goed
gezegd: afstand doen v,an een aantal
gevaarlijke" wenschen ten opzi^te
van Oost-, M dden- en Zuid-Oost Eu
ropa. Hel spreekt vanzelf, dat men in
de vier hoofdsteden, welke Delbos
gaat bezoekn. wel heel verlangend zal
zijn te weten, hoe de vork ten dezen
precies ,aan den steel zit. Polen en de
drie landen der Kleine Entente heb
ben bij deze zaak groot belang.
Vooral te Praag ziet men den Fran-
schen minister met groote spanning
tegemoet. Tsjecho-Slovakije 's het land,
dat den laatsten tijd het meest van
een zekere _Duitsche belangstelling te
lijden heeft gehad. De Duitsche pers
schroomt zelfs niet, om van de Tsjechi
sche regeering te eischen, dat ze aan
de Sudeten-Duitschers een verregaan
de autonom e zal toestaan. Deze in
menging in de Tsjechische binneland-
sche aangelegenheden veroorzaakte
reeds heel wat ongerustheid te Praag,
Zou Delbos nu voor Praag geruststel
lende verzekeringen in den politieken
knapzak hebben?
Van groot belang voor de Tsjechi
sche regeering is bovendien het nieuws,
dat de Fransche minister te Warschau
zal vernemen. Tusschen Polen en Tsje
cho-Slovakije botert het sinds jaren
niet. In verband o.a. met het feit, dat
de Poolsche regeering meent, dat een
kleine Poolsche minderheid in Tsjecho-
Slovakije slecht wordt behandeld. Van
rarijs ut zijn meermalen pogingen on
dernomen. om de betrekkingen tus
schen Warschau en Praag wat op te
kalefateren. Het resultaat was steeds
nihil. Polen e i s c h t van de Tsje
chische regeering een verdraagzamer
politiek jgens de Poolsche minderheic
Zoolang aan d~e voorwaarde niet is
voldaan, blijft men te Warschau bok
ken. Wellicht, onderneemt Delbos thans
opnieuw een poging tot toenadering tus
schen de beide landen. Het staat vast,
dat de Tsjechische regeering inderdaad
zachtzinniger ten opz'chte van de min
derheden binnen de grenzen van haar
l.and zou kunnen optreden. Dat geldt
ook ten aanzien van de Sudeten-Duit
schers. Als Delbos er in zou slagen
zulks den heeren te Praag duidelijk te
maken, met merkbaar practisch resul
taat, zou wellicht eindelijk een toen,a
der'ng tuschen Warschau en"Praag ver
wezenlijkt kunnen worden. Niet alleen
voor de beide betrokken landen, maar
voor geheel Midden- en Oost-Europa
ware dat te wenschen. Er is meer dan
genoeg onrust en gekijf in deze buurt
FtBMiicteel weonomtsct
Uit k* EageUch ,u
PAUL TRENT,
54).
,Je hebt me je vriendschap aangebo
den vrienden moeten altijd heel od
recht tegen elkaar zijn. Vertel me wat
je weet over Baron Branden",
„Laat mij nu eens gebruik maken van
mijn vrouwelijke privilege eerst de
dames. Waarom heb je toegestaan, dat
iemand zich vermomde als je vader?"
„Hoe weet je dat?" vroeg hij ont
steld.
„Vrouwenoog'en zien dikwijls scher
per dan die van mannen",
„Ik kan het je niet zeggen", zei hij na
een stilte. Hij was even in de verzoe-
king gekomen haar in zijn vertrouwen
te nemen, maar herinnerde zich zijn be
lofte aan den admiraal.
„Dan kan ik jouw vraag ook niet be
antwoorden. Toch vind ik dat je me
eenigen uitleg schuldig bent".
„Dat ben ik met je eens, maar het ge
heim is niet het mijne".
•dk ken je geheim", zei ze bedaard,
maar hij lachte ongeloovig.V
„Zal ik het je vertellen?" vroeg ze en
9 knikte toestemmend.
-a"gzaam stak ze een sigaret aan en
aar oogen waren op hem gevestigd.
wwkeTTBMht
Vooral onder den invloed der
stijgende goederenprijzen De
rubberrestrictie Groote be
langstelling voor het Fransche
spoorwegcrediet.
Over het algemeen had de beurs een
aanmerkelijk vriendelijker aanzien dan
de vorige week. Verschillende factoren
werkten hiertoe mede. Een belangrijk
feit is het baanbrekende herstel op de
goederenmarkten. Vooral de metaal
markten gaven een beter beeld te zien
dan we sedert weken gewend wat en
terwijl ook de tarwemarkt in herste
was. Bepaald vast was de rubberprijs op
grond van het bekend worden van het
besluit van het Internationale Rubber
comité waarbij het uitvoerquotum voor
het eerste kwartaal 1938 is verlaagd tot
70 van de standaard-productie. Voor
het tweede halfjaar 1937 bedroeg dit
percentage nog 90 waardoor het ge
middelde voor het geheele jaar 1937 op
83% bedroeg. Ten opzichte van dit
jaar beteekent het thans vastgestelde
percentage dus een verscherping der
restrictie van 13% en voor ons Indië
uitgaande van een standaardproductie
van 540000 ton, een productieverminde
ring van niet minder dan 162.000 ton
De onmiddellijke reactie hierop v/as een
prijsstijging van 29% cent per kg tot
30% cent. Blijkbaar acht men in rubber
kringen de situatie hierdoor aanmerke
lijk opgeklaard. Een moeilijkheid blijft
intusschen hoe te doen met de inland-
sche rubber waarvoor reeds licenties op
basis van 90 voor het eerste kwartaal
1938 waren uitgegeven. Zeer waar
schijnlijk zal men de oplossing dienen te
zoeken in een drastische verlaging de
zer licenties in een volgend kwartaal.
Intusschen is het ons nog niet heele-
maal duidelijk waarom men van deze
scherpe restrictie zooveel heil verwacht;
immers de rentabiliteit der ondernemin
gen wordt daar toch zeker door beïn
vloed; slechts wanneer de hieruit re-
sulteerende prijsstijging opweegt tegen
de verliezen welke een gevolg zijn van
een stijging der kostprijzen alsmede der
ving van winsten op het gerestringeerde
gedeelte, zal deze rentabiliteit kunnen
verbeteren.
Zelfs bij de veel hoogere prijzen kon
deze nog niet eens bijzonder gunstig
worden genoemd.
Voor het reeds in ons vorig overzicht
gereleveerde Fransche spoorwegcrediet
van 150.000.000 blijkt een groote be
langstelling te bestaan, zoowel hier als
in het buitenland, alwaar het Nederland
se moet nieF vrgen hoe ik het
e we
ten ben gekomen dat spreken we af.
Baron Branden is het hoofd van den
Geheimen Duitschen Dienst in dit land
„Ik denk dat je moeder je dat verteld
heeft".
Ze vond het prachtig' dat hij dat ver
onderstelde, en eigenlijk was het ook de
waarheid.
„Mijn moeder heeft het me lang gele
den verteld, Je bent in de macht van
den baron. Hij denkt dat je voor hem
weikt".
G»y was te verontrust over haar be
kendheid met de feiten om een opmer
king te maken.
i v®r£ist Zich, want in werkelijk-
Dlenst"6r 'C voor 'e e'S?en Geheimen
„Hoe weet je 'dat?" vroeg hij streng.
"P0°F m?n gezond verstand en in
tuïtie. Om te beginen herkende ik Syl
vester. Je zult je herinneren dat ik hem
op jouw kamers ontmoette dien dag
dat je zoo in de narigheid zat. Ik had
alleen maar de dingen te combineeren".
„Je bent heel slim. Niet dat ik toe
geef, dat je gelijk hebt", voegde hij er
met plotselinge energie bij, toen hij be
greep hoe gevaarlijk' die wetenschap van
haar kon zijn,
„Ik verwonder me, dat de baron je
vertrouwt, maar misschien kan ik dat
ook verklaren, Je hebt hem bezocht in
verband met dienstneming in de Zuid-
Amerikaansche Republiek. Hij heeft een
val voor je uitgezet en daar ben je in-
sche consortium belangrijke posten heeft
kunnen plaatsen. Naar men weet heb
ben de Fransche spoorwegen de
krachtens dit crediet te vorderen gul
dens aanstonds bij het Nederlandsche
egalisatiefonds in goud omgezet, zoodat
de Nederlandsche bank in de afgeloo-
pen week een belangrijk bedrag aan
goud moest afstaan. Voor onze betalings
balans-positie doet zulks er echter niets
toe. Nederland bezit eerder te veel dan
te weinig goud en voorzoover het bui
tenland in dit crediet heeft gepartici
peerd, hebben zij zich de noodige gul
dens toch ook weer door goudafgifte
aan het egalisatiefonds kunnen ver
schaffen zoodat onze goudschat hierme
de eerst weer werd vergroot.
Dat het Fransche crediet op zich zelf
echter nog weinig is verbeterd, kan men
hieruit afleiden dat de minister van fi
nanciën de uitgifte heeft aangekondigd
van een kortloopende leening, rentende
5 tot den koers van 95% en op 1
December 1940 aflosbaar a pari; daarna
ieder jaar tot een 2 hoogere koers. M.
a.w. men maakt op dit kortloopende
papier n.b. een rendement van meer dan"
5% Wel een bewijs, hoe hoog de
nood is gestegen.
Zooals we reeds in den beginne op
merkten was de stemming ter beurze
deze week inderdaad hoopgevender
dan te voren. Speciaal Woensdag bleek
een zeer gunstige dag te zijn. Donder
dag was de stemming evenwel wat on
regelmatiger, hoewel erkend dient te
worden dat bepaalde fondsen goed ge
vraagd bleken. Zoo b.v, aandeelen Phi
lips en Unilever. Deze laatste zeer
waarschijnlijk in verband met een voor
stel tot verwisseling in preferente aan
deelen van genoemd concern, de nog
uitstaande preferente aandeelen van
Jurgens en Hovema, waardoor de divi
dend-kansen van de Unilever geacht
worden te zullen stijgen.
Het koersverloop voor rubberwaar
den, die op het eerste bericht zoo zeer
waren gestegen, was in het laatst van
de week, wat teleurstellend. Vooral een
fonds als Amsterdam Rubber, dat eerst
niet onbelangrijk boven de 200 was ge
komen daalde tot niet ver boven dit ni
veau.
Suiker was vrij opgewekt; hoewel met
gi'ringe koersverschillen steeg H.V.A.
tot 415 terwijl de specifieke fondsen
als Nisu en Java Cultuur iets boven de
120 en 150 konden komen.
Voor Amerikaansche waarden was
wat meer belangstelling waar te nemen
De beleggingsmarkt was goed gestemd:
oude schuld was, iets beter; de 3
1937 een fractie "iager; terwijl voor de
nieuwe Indische leening een grootere
belangstelling valt waar te nemen. De
agent moest zijn afgifte-koers althans
tot 97 verhoogen. In de markt is dit
fonds eindelijk weer op de uitgifte koers
aangeland.
Thans laten we de gebruikelijke koer
sen volgen:
H.V.A397—412
Deli-Batavia 208204
Delij-Mij270—268
U. S. Steels 3940
Anaconda's 20-22
Philips 268—273
Kon. Petroleum 326333
A'dam Bank 148150
Voor vijfduizend gulden bijouterieën
ontvreemd.
Donderdagavond is tijdens afwezigheid
van de bewoners ingebroken in een huis
in de Haringvlietstraat te Amsterdam.
Een kast, waarin zich bijouterieën tot
een gezamenlijke waarde van ongeveer
f 5000 en honderd gulden aan klein geld
bevonden is opengebroken en de ge
heele kostbare inhoud medegenomen.
Van de daders ontbreekt elk spoor.
geloopen. Hij meende tenminste, dat hij
je gevangen had. Dat verklaart alles".
Guy was hoe langer hoe minder op zijn
gemak geworden, terwijl hij luisterde.
„Ik denk daar juist aan iets, admiraa'
Langton zei, dat hij je graag zou ont
moeten de dochter van zijn oude
vriend".
„Ik begrijp je, Guy. Je bent bang voor
wat ik weet. Je wilt de verantwoorde
lijkheid op de schouders van den admi
raal schuiven. Denk je dat ik jou zou
willen benadeelen?" vroeg ze heftig.
„Ik ben niet ongerust over mijzelf. Er
staan grooter belangen op het spel".
„De belangen van je land. Je bent
bang, dat als ik alles aan den baron ver
tel, je spel bedorven zal zijn. Is het niet
zoo?"
„Ik moet alle mogelijkheden in aan
merking nemen".
„Ik zal je admiraal opzoeken. Je kunt
afspreken voor een uur zoo vroeg als ie
zelf wilt, morgenochtend. Is dat goed?"
„Valda, het was lief van je om me al
les te zeggen. Maar als jij de vermom
ming van Sylvester doorzien hebt, hoe
staat het dan met den baron? Hij heeft
mijn vader ook ontmoet".
„Maar een paar minuten. Sylvester
heeft heel slim gehandeld. Ik zelf was er
nog niet zeker van tot hij zichzelf ver
ged.- De prins en de baron denken alle
bei da* je te vertrouwen bent".
„Gelukkig", zei hij met vuur.
„Zullen we van onderwerp verande
De maan schijnt door de boo-
men; de stoomboot is in zicht, en vol
veiwachting klopt ons 't hart. Want de
oude menschenvriend, die elk jaar de
vene reis naar deze lage landen pleegt
te maken om er zijn gaven met kwistige
hand te strooien, heeft zich ook thans
nog niet door de steeds feller wordende
concurrentie van den vreemden kerst
man laten verdringen, In vrijwel alle
vaderlandsche gezinnen geuren boter
letter, speculaas of marsepijn, en in de
minst ontvankelijke harten onstaan in
deze dagen meer bewondering en meer
ontzag' voor de dichtkunst dan de jong
ste Vondel-herdenking er vermocht te
wekken. Het prozaische land hanteert
het rijm; de zwakke paedagoog den
bceman; de winkelier het artikel; de
jeuga den schoen en het ongeloof; de
nuchtere de fantasie. En de groote
vreugden, de kleine smarten de teleur
stellingen over dit alles spiegelen zich
in het gelaat van Nederland, dat den
makkers den goeden raad geeft thans
huil wild geraas te staken.
Het lijkt wel, dat de meest nabij
zijnden den wenk hebben begrepen. In
Engeland en Frankrijk is het geraas
over het bezoek van lord Hallifax aan
Duitschland plotseling verstomd; bij on
ze Oostelijke buren heeft men het luid
trappelende koloniale paard van den pu-
blieken'.weg naar den stal geleid; de
Vlamingen, die van de nieuwe regee
ring niet eens een taai-kwestie present
kregen, verneemt men heelemaal niet
meer; op Italië's schaterlach over een
zekere samenkomst in Brussel is de
stilte al gevolgd. Alleen de Jappen,
Chineezen en Spanjaarden doen alsof zij
nooit van Sinterklaas gehoord hebben,
en zij gaan voort het harde, wreede
strijdlawaai te verwekken. De groote af
stand, die ons land van Japan en China
scheidt, verklaart veel, doch dat de
Spanjolen ook niet thuis geven, is be
denkelijk. Als we hier niet zoo vast in
de schoenen stonden zouden we er door
gaan twijfelen of Sint daar. inderdaad
wel de voorname positie bekleedt, waar
aan hij in de oogen der Nederlanders
voor een goed deel gezag en onver-
falauwde toewijding ontleent
nottinlt'Ht
(Ingez. Med.)
ren? Ik wil je raad inwinnen".
Valda ging op de leuning van zijn stoel
zitten, Een oog'enblik rustte haar hand
op zijn schouder.
„Ik ga je beschouwen, als mijn groo-
ten broer, mag ik?"
„Ja", antwoordde hij, maar het meisje
voelde zich verkillen bij die spoedige
toestemming.
„Voor moeder stierf heeft ze me een
belofte afgedwongen een belofte, die
ik niet wilde geven, Ben ik daardoor ge
bonden?"
„Een belofte is heilig, vooral wanneer
ze gegeven wordt onder zulke omstan
digheden".
„Maar als het nakomen van die be
lofte nu eens verkeerde resulaten had",
drong ze aan en hij kon zien hoe angstig
ze op zijn antwoord wachtte.
„Is dit niet een vraag die je aan een
geestelijke moet doen? Ik durf er n et
in beslissen".
„Je zult toch wel een meening heb
ben?"
„Je moeder zou je toch niet binden
door een belofte, Hie je kwaad zou
doen?"
„Zij vond het niet kwaad, moeder had
maar één passieik hield van haar
en wil doen wat g'oed is".
„Ik kan er niet over oordeelen zonder
alles te weten, maar naar wat je me ver
telt, geloof ik, dat je je belofte moet
houden", zei hij ernstig en zij wendde
haar hoofd at.
Meneer Damme van de post,
dien St. Nicolaas natuurlijk te vriend
moet houden opdat de jaarlijksche ex
peditie van zijn honderdduizenden pa-
ketten niet in het honderd zal loopen,
heeft niet tot 5 December op zijn ca
deau behoeven wachten. Rfpeds deze
week kreeg de wakkere leider van de
P. T. T. een gloednieuwe doctors-hoed
ten geschenke, die door zijn vorm eeni-
germate aan een spaarpot deed denken.
Het gerucht, dat mijnheer De Wilde van
finantiën voor een toepasselijk rijmpje
zou hebben gezorgd, waarin om den an
deren regel het woord: „Millioen" voor
kwam, schijnt niet geheel te klop
pen
Ook in Utrecht, niet voor niets
bisschopsstad geheeten, kwam de ver
rassing al voor den gebruikelijken dag
door den schoorsteen van het stadhuis
zakken. Maar B. en W. voerden om de
ze lijvige surprise, afkomstig uit een
warenhuis, en verpakt in welgeteld 5
tonnetjes, al evenmin een vreugde-dans
uit als de heeren v. d, Bildt om de hun
ne, die vermoedelijk vanwege hun de
buut met de weervoorspelling op langen
termijn, bij onderzoek uit een stok be
duimelde kaarten en een kannetje kof
fiedik bleek te bestaan
Wie van de twee ernstige man
nen, die nu al tal van weken te samen
aan het schaakbord zijn geklonken, den
koek zal bemachtigen, en wie de gard
is een vraag, welke ook in deze reeds
zoo spannende dagen velen blijft kwel
len. Want hoewel Aljechin's zon steeds
hooger aan den horizon rijst beseft men,
dat bij het schaakspel, als bij elk ander
spel, de kansen ieder oogenblik kunnen
keeren, en dat geen enkel systeem feil
loos is. Het in de bridge-wereld om zijri
onfeilbaar systeem immers zeer ver
maard echtpaar Culbertson heeft dit
laatste nog weer eens aangetoond door
op slechts 2 harten down te gaan
Josephine Baker, dé donkere dochter
van uncle Sam, de dartele, vrijheidslie
vende danseres, die hier te licht werd
bevonden, is daarentegen nog maar
weer eens in den echt gehuppeld....
De maan schijnt door de boomen,
en de makkers staken hun graas. Maar
in Amersfoort was men niet zuinig met
jubelen over de 80-jarige rijschool; in
Overiissel werden klanken ter eere van
den 2%-jarigen staat van d'enst van den
commissaris der Koningin vernomen; uit
Antwerpen drong het handgeklap over
het spel van den vergeten Nederland-
schen tooneelspeler Louis de Vries tot
onze streken door, en Rotterdam da
verde. Naar men zegt van instemming
met de overwinning van het Neder-
landsch elftal; naar men ook zegt lou
ter van voldoening over het feit, dat on
danks den voetbalwedstrijd het rijver-
keer niet vast liep.
Vol verwachting kloppen in de
ze dagen de Nederlandsche harten. De
vaderlanders gaan zich te buiten aan
wenschen. Aan groote wenschen, kleine
wenschen, onbescheiden wenschen, ho-
pelooze, niet in te lossen wenschen,
goede en kwade wenschen. Doch in het
meerendeel der wenschen zal stellig be
sloten liggen de allerbeste wensch voor
den vorstelijken patiënt in het burger
ziekenhuis in de hoofdstad, wiens nood
lottig ongeval Maandag tie vreugde
over den naderenden oud-Hollandschen
feestdag gelukkig slechts tijdelijk
mateloos temperde....
Kwartiermeester.
Abonnementen en Advertentiën voor
dit blad worden aangenomen door
den Agent K. DE VOS.
Waarom had ze die vraag gedaan?
Ze had vooruit kunnen weten wat hij
zou antwoorden. Ze had hem te dineeren
gevraagd met het vaste voornemen om
te trachten hem verliefd te maken, maar
tot nu toe had ze nog geen enkel ^an
die vrouwelijke verleidingskunstjes toe
gepast, die meestal zooveel succes heb
ben. Had ze den rrjoed om het te doen?
Een gevoel van schaamte hield haar te
rug, maar slechts voor korten tijd.
Eindelijk liep ze naar een groote rust
bank en ging er op liggen met de handen
achter het hoofd.
Ze hield een sigaret tusschen de lip
pen en haar oogen rustten op hem, oogen
vol uitdagend verlangen.
„Valda, je ziet er gewoon verrukkelijk
uit", riep hij impulsief.
„Het doet me pleizier dat je dat vindt.
Kom hier naast me zitten".
Hij gehoorzaamde werktuigelijk en
een zachte hand greep de zijne.
„Guy, ik weet niet wat ik zonder jou
zou moeten beginnen. I'k voel me zoo
ongelukkig en eenzaam. Alleen als jij bij
mij bent leef ik. We zullen altijd vrien
den blijven".
„Dat hoop ik", Hij voelde hoe haar
hand, beefde en hij trachtte de zijne los
te maken, maar tevergeefs, Ze klampte
zich aan hem vast en haar oogen on!
moetten de zijne, oogen niet langer ver
langend, maar vol passie.
(Wordt vervo'gd),
