II Gevaarlijk spel. KRONIEK van den DAG. TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN ZATERDAG 20 NOVEMBER 1937. No. 274. len, len, cjes iede itie, IN T KIELZOG VAN DE WEEK. De goudstroom naar ons land. mr MIDDELBURG. 1KTE ïren- eind ge- 4 Dec. >aar da- een een •atis. Fa. Mbg. Engeland en Duitschland. Lord Halifax, de Engelsche onder minister v.an buitenlandsche zaken beeft deze week een paar dagen (van Woensdag tot heden) in Duitschland doorgebracht. Officieel droeg zijn be zoek een strikt particulier karakter: het zou niets anders dan bezichtiging v,an een jachttentoonstelling te Berlijn beoogd hebben. Maar deze officieele lezing ten spijt, bevatten de Engelsche en de Duitsche pers er vooraf reeds uit voerige en vinnige beschouwingen over. Inderdaad: lord Halifax heeft een beet je meer gedaan dan alleen de jachtten toonstelling bezichtigen. Hij voerde besprek ngen: met Von Neurath, met Goering - en ook met Hitier, dien hij op zijn landgoed te Berchtesgaden een visite bracht. Het aantal onderstellingen over de werkelijke bedoelingen van Halifax' reis was legio. Enkele Engelsche bladen gaven zelfs te kennen, dat de Du'tsche regeering den Engelschen boodschapper een heel snood voorstel letje zou willen doen: Duitschland is bereid voorloopig de koloniale kwes tie opnieuw te laten rusten, ind en En geland zoo goed zou willen zijn, Duitsch land de vrije hand in midden-Europa te laten. De „National-social'stische P.arteikorrespondenz" vatte fel vlam op deze Engelsche bewering, wierp zelfs de vraag op, of het niet beter zou zijn, dat lord Halifax maar rustig thuis bleef. Aan al d t onverkwikkelijk geredeka vel nog voor het bezoek, trok men zich op de kanselarijen echter niets aan. Vlak voor Halifax' vertrek werd in het Lagerhuis namens de regeering op nieuw doodleuk meegedeeld, dat het bezoek als particulier beschouwd d'en- de te worden en de regeering dus niet aanging! Men kan er intusschen inkomen, dat de Engelsche regeering zoo strak aan deze fict'e vasthoudt. Enkele barer le den, onder wie de .minister van bui tenlandsche zaken, Eden, staan op het standpunt, dat er op 't. oogenblik toch niet met Berlijn te praten valt, en dat het bezoek van Lord Halifax dus vol komen overbodig zou zijn. Anderen echter (men mompelt van: Hoare en S'mon en vooral Halifax zelf) zouden zelfs tegen hoogen prijs tot een verge lijk met Duitschland willen komen. Zij meenen, dat er met Berlijn gepraat moet worden, dat Engeland's voornaam ste taak is Duitschland zoo niet tot een bondgenoot dan toch tot een „be vriende mogendheid", van welke men niets te duchten heeft, te maken; op dat Engeland meer aandacht aan zijn belangen in het Nabije en het Verre Oosten zou kunnen besteden. Vermoedelijk zal men dus het dichtst bij de waarhe'd zijn, als men Lord Halifax beschouwt als een afgezant, die voor de genoemde ,,pro-Duitsche" groep informaties moest inwinnen. De beteeken :s van zijn bezoek aan Duitschland is da armee dan aanzienlijk ingeperkt, Immers hij kwam dan niet als onderhandelaar met bepaalde voorstel len op zak bij den Fiihrer, doch als een soort van officieel politiek inlichtingen bureau, En het zou al heel wonderlijk zijn, indien hij in die functie veel prac- tisch resultaat had weten te bereiken. Dat menschen als Eden momenteel geen heil zien in-onderhandelingen met de Duitsche regeering is een gevolg van him overtuiging, dat Hitier veel te veel eischen heeft. Bovendien wantrouwen ze hem. De informaties;. welke Lord Halifax uit Berlijn meebracht, zullen aan die overtuiging en dat wantrou wen naar alle waarschijnlijkheid wei- n:g kunnen veranderen. Zelfs indien de „pro-Duitsche" groep ze bevredigend zou achten, blijft de kans op practi- sche gevolgen gering. Ze lijkt lang niet De parlementaire molen op het Haagsche B nnenhof, die sedert" den derden Dinsdag in September rustig en zonder veel misbaar aan het malen is geweest, heeft deze week plotseling den vollen poütieken wind in de wie ken gekregen, Aller oogen waren ge richt op molenaar Colijn en zijn gezel len, die de handen uit de mouwen moesten steken om den aanvoer alge- meene beschouwingen te verwerken. Vooral twee partijen hard breede-ba- sis koren, geoogst op de akkers van me neer Wendelaar en mr. Oud, stelden aan de krachtige maalsteenen van Co- lijn's maalinr chting nogal wat eischen, doch dank zij het tijdig en veelvuldig gebruik v,an de bekende Leeuwarder olie kwamen ook deze partijen in de zakken terecht zonder schade van eenige beteekenis aan het mechaniek van den molen van het gezin Colijn te hebben aangericht. Nog voordat de week teneinde w.as smaakte de erva ren molenaar de voldoentng gereed te zijn gekomen met het vermalen van den beduidenden aanvoer algemeene beschouwingen, die hij met een min of meer bezorgd oog in de richting van zijn molen moet hebben zien vervoe ren. Hoewel de wieken van den Haag schen molen met zoo'n vaart rond draaiden, dat het land wel moest luis teren naar het lied van den parlemen tairen arbeid, herinnerde het zich toch ook, dat 350 jaren geleden een men- schenkind werd geboren, dat later met de liederen v.an zijn machtig genie de wereld tot vervoering en ontroering zou brengen. Nederland's grootsten dichter gewerd ter gelegenheid van zijn 350sten verjaardag in verschillen de plaatsen van het vaderland meer hulde en bewondering dan hem tijdens zijn lange leven in deze lage landen ooit ten deel zijn gevallen. De hoofd stad heeft zich u teraard ingespannen om de nagedachtenis van een harer be roemdste zonen op waardige wijze te eeren. Zij drukte haar bewondering en dank ditmaal uit in een Vondel-con cert, in een gevelsteen, en in niet m:n- der dan 7 eere-doctoraten. En de Am- sterdamsche jeugd is door middel van een herinneringsplaat attent gemaakt op het onvergankelijke standbeeld, dat hun voormalige stadgenoot zich door zijn omvangrijk, brillant oeuvre 'n het voor dichters over het algemeen niet zoo snel kloppend hart van Nederland heeft opgericht. Maar hoeveel Neder landers zouden, in den verjaardag .aan leiding hebben gevonden het onsterfe lijke werk van "den meester zelf ter hand te nemen?.... En ook de K. L. M. vierde een blijde herdenking, nl. de 500ste her hal ng van haar vlucht op Indië. Maar haar Belgische zuster-instelling, de an ders zoo fortuinlijke S.abena, werd in Oostende achterhaald door een tragisch ongeluk, dat temeer opzien heeft ge baard omdat zich onder de elf slacht- sterk genoeg, om de buitenlandsche po litiek van Engeland belangrijk te doen veranderen. Al kreeg ze in de regeering een meerderheid, dan nog zou het La gerhuis in verzet komen. Een overgroot deel der Lagerhuisleden wil van een hoogen poütieken prijs aan Duitsch land niets weten; het is er van over tuigd, dat het allemaal boter aan den galg zou zijn gesmeerd. Duitschland is aldus deze leden, onverzadigbaar, zoolang het huidige nazi-régime niet van mentaliteit verandert. Wachten dus tot zulk een verandering zich vol trekt? Wie maakt uit, wat het beste moet heeten? Uit h*t Eng.Uch vu PAUL TRENT. 42). Boet* ,,Ik heb hem daar ontmoet" ,JDeed hij heel gewoon?" De tranen sprongen in haar oogen maar het waren tranen van woede en jalouzie. „Ik haat hem! Ik haat hen beide", riep ze. „Ik maakte uit juffrouw Glyn's woor den -op, dat ze waarschijnlijk zullen trou wen",. „Zijn zij dan verloofd?" "Dat zei ze niet. Wat jammer, dat u geen broer heeft, die Hallam eens onder handen kan nemen en riem weer bij zijn. verstand brengen". „Ik wil mijnheer Hallam nooit meer terug zien". „Het is wel jammer, dat zij zich nu over u kunnen vroolijk maken. Ik wil u een voorstel doen, maar beantwoord me eerst één vraag heeft u een hekel aan me?" „Neen". „Heeft u niet 't land aan me?" drong hij aan. „Neen antwoordde ze fluisterend, „Beloof me dan mijn vrouw te wor den". Ze bloosde hevig en even was er haat in haar oogen. „Ik zal nooit trouwen", zei Ze heftig. „Denk eens even na. Over een paar dagen zult u waarschijnlijk hooren van 't engagement van Hallam en juffrouw Glyn. Valda weet hoeveel u van hem houdt. Ze is in haar hart een jaloersche kat en denk eens hoe ze zal glunderen over haar triomf. Maar als ze nu eerst hoort van uw verloving met mij Hij zweeg en liet zijn woorden gelegen heid om te bezinken. „Ik wil geen voordeel van dit engage ment hebben", ging hij voort, „Onze verhouding zal juist Zoo blijven als ze is. Ik zal u zelfs niet om een kus vra gen", „Waarom wilt u dan geëngageerd zijn", vroeg ze. „Mijn liefde is zoo groot, dat het dicht bij je zijn al geluk voor me is. Bovendien zal de tijd me misschien helpen. Over een paar maanden misschien jaren zul je Hallam vergeten zijn en dan krijg' ik mijn belooning". „U is heel edelmoedig. Maar ik moet eerlijk zijn. Ik schaam me, dat ik het zeggen moet, maar ik zal Hallam nooit vergeten". „Dat zegt u nu. Ik vertrouw op den tijd". „Ik weet niet wat ik zeggen moet". Maar Stella was in de verzoeking om toe te stemmen, Furber zelf te'de niet mede elke andere presentabele man zou even goed zijn. Maar ze Zou haar fi guur redden als ze Guy en Valda kon toonen dat ze er niets om gaf. En hoe offers 5 leden van één vorstelijk huil bevonden. En :n het Engelsche parle ment zijn over een andere vliegende zuster, die niet met haar tijd schijnt mee te gaan, zulke harde noten ge kraakt, dat mevrouw Kirby-Green wei heel snel en fortuinlijk zal moeten spurten om deze blamage, de Britsche burgerlijke luchtvaart aangedaan, weer uit de Engelsche ooren te verdrijven. Van het mond- en klauwzeer, d,at in de meeste landen hoofdzakelijk koe en aantast, is in het land onzer Oos- ter-buren en Fransch journalist het slachtoffer geworden, doch elders twij feit men er aan of dr. Goebbels zijn diagnose wel juist heeft gesteld. En an deren vragen zich af of de Duitsche re geering besloten heeft het koff:e-dik te doen inzamelen om er inderdaad vetten en cellulose uit te halen, of dat zij er alleen toe gekomen is vanwege de beteekenisvolle rol, die deze zwak te substantie van oudsher vervuld heeft bij de moeilijke, doch veel beoefende kunst de toekomst te voorspellen.... In Frankrijk klu ft de publieke opinie met smaak aan de vette rechts kluif, die de heer De la Rocque daar ter tafel heeft gebracht, en de Ameri- kaansche belangstelling smult van de sensationeele onthullingen van me vrouw Roosevelt, die in een openbare vergadering niet meer of minder heefi meegedeeld dan dat zij een wekker noodig heeft om 's morgens bijtijds te ontwaken, doch de president niet. Doch aan den overkant van het Kanaal gaai nu de algemeene interesse uit naar den met pracht, praal en vriendschap ontvangen Belgischen koning, d e ook tijdens dit officieele bezoek niet heef' nagelaten de wereld ervan te door dringen. dat hij van zijn hooge en een zame taak een menschelijke opvatting heeft, die aller respect en waardeer'ng afdwingt. Een Fransche professor is voor alle humoristische teekenaars, die to in den treure voortgaan de pijlen van hun vernuft op het professorale geheu gen af te vuren, in de bres gesprongen door een partijtje sChorp oenen in een Parijsche taxi te vergeten; de heer Coogan, die naar het scheen nog maar zoo kort geleden als jochie aan de voe ten van Charlie Chaplin speelde, heeft het menschdom, door naar den burger lijken stand te schrijden, op het razend tempo van het leven attent gemaakt en de onverwacht ingetreden vorst-pe riode heeft er ons aan herinnerd, dat de grijze Spaansche bisschop, de b'oe dige Spaansche tragedie ten spijt we derom in aantocht is. En ook dit jaar vragen de meeste Nederlandfers zich nieuwsgierig en ongeduldig af wat voor goede gaven de onmetelijk diepe zak van dezen gullen menschenvr'end zooal voor hen zal bevatten.... Maar Deventer heeft het groote cadeau al te pakken in den vorm van een ministerieel ontwerp voor de vaste brug; meneer Kiès kreeg zijn gard al voor den eigenlijken dag thuis bezorgd, en meneer Planten van de V. V. V., die pas verrast is met een stat'stiek van het vreemdel ngenverkeer hier te lan de behoeft er niet op te rekenen. d,at Sint hem ook nog een wel gevulden buidel zal schenken om het bureau voor de statistiek aan het noodigc menschen-mater aal te helpen. Want zeer vele handen strekken zich hier te lande naar den vriendelijken griis- .aard uit, en zeer vele harten klopper- hier vol verwachting. En mocht hi; daaraan twijfelen dan vrage hij het zijn bakker eens, die boven aan zijn ver langlijst een vestigingswetje heeft ge zet. kon ze dat beter doen dan door haar ei gen engagement aan te kondigen? Haar trotsch duldde niet, dat zij over haar zouden triomfeeren. Furber keek haar bedaard aan en vond het verstandiger te zwijgen. „U zult niet willen trouwen?" vroeg ze eindelijk „Niet zoolang u het niet wenscht. Ik ben bereid precies te doen wat u wilt. Ik verlang alleen maar u te helpen Ik kan de gedachte niet verdragen dat die twee u zouden kunnen uitlachen". „Hallam zou me niet uitlachen. Hij is een gentleman". „Geen enkele zwakke man blijft een gentleman wanneer hij onder den invloed komt van een slechte vrouw". „Guy is niet zwak", riep ze veront- waardgd, „Ik herhaal nog eens u kent Hal- 'am niet. U was verblind door uw be vlieging". „Het was geen bevlieging ik houd van hem". „Dat is hetzelfde", antwoordde hij droogjes. „Ik weet zeker, dat u nooit gelukkig zou kunnen worden met Hal- 'am. Het is maar goed dat u dat nu ont dekt vóór het te laat was". Het waren letterlijk dezelfde woor den, die zij tegen Guy had gezegd en ze bloosde bij de herinnering „Hallam heeft het af gemaakt, Mag ik vratfen welke reden hij opgaf?' „In 't geheel geen", antwoordde ze bedroefd. Fjnameiagi economisch weekoverzicht. Het 3 rente-type komt meer in trek. De aandee- lenmarkt blijft nog steeds flauw. De flauwe houding van den dollar, welke voornamelijk het gevolg is van het wantrouwen dat men omtrent Amerika's toekomst koestert, leidt er toe dat Ne derland nog steeds groote bedragen aan goud moet opnemen. Allengs dreigt deze goudtoevloed voor ons een nachtmerrie te worden, welke tz.t. de regeering nog voor moeilijke problemen kan stellen. Een afdoend middel zou natuurlijk zijn, indien de regeering er toe zou besluiten den gulden rustig zijn opwaartsche be weging te laten volgen; dat men daar echter niet aan denkt, blijkt wel uit al les. Trouwens op het oogenblik zou een dergelijk besluit het egalisatiefonds op flinke verliezen komen te staan, Wat onze belegging'smarkt betreft valt het op dat het 3 pet. type, dat men voor enkele weken, als reactie op de misluk king van de groote Indische conversie leek te hebben afgezworen, geleidelijk wat meer in trek begint te komen. Na de 3 pet. leening van de P.E.G.U.S waarover wij in ons vorig overzicht schreven, komt thans de Ned. Handel Maatschappij met een f 2.325.000 groote 3 pet. conversie leening ten laste der Provincie Zeeland tot den koers van 100 pet. Zelfs in aanmerking nemende de korte looptijd der leening tw. 18^ jaar, zijn deze voorwaarden voor den "beleg ger ongunstiger te noemen, dan die der Indische conversie-leening. Wat de ver koop van genoemde Indische leening' be treft, die zooals men weet door middel van onderhandsche plaatsing door den agent van financiën plaats vindt, deze is de laatste week niet weinig gestimuleerd door het feit dat de agent eindelijk be reid is gevonden de verdere afgifte der leening te beschouwen als een voort gezette emissie, waarop hij bere'd is de gebruikelijke pet. provisie aan den makelaar te vergoeden, terwijl hij voor dien geenerlei uitkeering' wenschte te doen. Langs indirecten weg moest hij den makelaar natuurlijk toch een ver goeding betalen in den vorm van de reglementaire provisie, maar het gevolg van deze starre houding was toch dat de groote commissionnairs alle belangstel ling voor deze leening hadden verloren. Hopenlijk zal de gewijzigde politiek een vermeerderde afzet ten gevolge hebben. Onze aandeelenmarkt bleef evenals de vorige week vrijwel zonder affaire; waar men zoo op had gehoopt: een g'un- stig bericht uit Amerika, bleef uit en daarmede leek alle hoop wel vervlogen De Amerikaansche afdeeling was ta melijk verlaten, hoewel niet kon worden gezegd dat de reactie tot ernst'ge koersdaling heeft aanleiding gegeven. Scheepvaart aandeelen bleven flauw. Het zelfde was het geval met de in- dustrieele waarden als Philips, A.K.U. en Unilever, hoewel toegegeven dient te worden dat dit laatste fonds steeds een groote veerkracht aan den dag legt. Rubberaandeelen bleven eveneens aan geboden. Blijkbaar realiseert men zich dat, hoewel de toestand voor deze cul tuur nog allerminst alarmeerend kan worden genoemd, de toekomst toch ook alles behalve rooskleurig is, Een dezer dagen verschenen overzicht van de Am- sterdamsche Bank, waarin een onder zoek werd ingesteld naar de rentabili teit v,an een groote groep rubberonder nemingen. toonde aan dat op een en kele uitzondering na de rentabil teit van het overgroote deel der onderne mingen niet veel hooger ligt dan 6 pet. een cijfer dat gezien de groote risico's „Hij kon ook moelijk zeggen dat hij aan juffrouw Glyn de voorkeur gaf". Terwijl hij dit zei, vroeg Furber zich af wat de werkelijke reden kon zijn ge weest. Hij dacht, dat als de openbaar making van het draadlooze rapport bij de admiraliteit bekend was geworden en Hallam had bemerkt, dat hij verdacht werd, hij er juist den man naar was om iet zijn plicht te achten het engagement af te maken. Stella aarzelde. Wat kon hij zeggen om haar te bewegen hem het antwoord te geven? Hij dacht vlug na en kreeg een idee. „Als u Hallam terug wilt hebben, waarom vraagt u dan niet aan juffrouw Glyn om hem op te geven?*' Nauwelijks had hij dit gezegd of de deur ging open en Guy Hallam stond op den drempel. „Ik ben met je geëngageerd", fluister de ze tegen Furber en keek toen Guy aan. „Ik weet niet waarom u hier komt, ik heb u gezegd, dat ik u niet meer wil de zien". „Kan ik je alleen spreken?" vroeg hij bedaard. „Ik heb g'een geheimen voor mijnheer Furber, Ik heb hem beloofd zijn vrouw te zulen worden". Zij zei het kalm, de oogen in de zijne. „Groote God", rep hij uit, en hij werd doodsbleek. „Stella, je moet krankzin nig zijn. Ik wil je alleen spreken", riep hij driftig. „Geen kwestie van. Juffrouw Came- dat aan d t soort ondernemingen is verbonden, toch zeker laag is te noe men. Slechts suikeraandeelen ondervon den eenige belangstelling, waarschijnlijk onder invloed van een groote afdoening door de Nivas t.w. 15.000 ton. Waar het hier echter een transactie voor binnen- landsche consumptie betreft en dus geen export, lijkt er ons nu niet zoo veel re den om hierin een hausse motief te Zoe ken. Aandeelen N. I.S.U. en H.V.A, kon den van deze betere stemming tijdelijk wat profiteeren. Koersverloop: H.A.L. 108—108. Java China Japan Lijn 9293. Stoomv, Mij, (Nederland 110110. Deli Maatschappij 280285. Deli-Batavia Mij. 208211. Senembah 278275. H.V.A. 420—409 Philips 309305. Kon. Petr. 339333. Anaconda's 2221, Amsterdamsche Bank 147146. JUBILEUM SOLI DEO GLORIA. De Chr. zangvereen ging Soli Deo Gloria best,aal gelijk reeds eerder in Het kort gemeld veertig jaar. De vereeniging werd opgericht den 27en Sept. 1897, op initiat ef van twee da mes: mevr. N'. de KorteSiegers en mej. J. Huijbrechtse, beiden nog in le ven. Zij pleegden overleg met ds. Oos ten, mede door wiens toedoen de op richting een fe t werd met 20 leden. De eerste dirigent was de heer C. Wee- da. Gerepeteerd werd aanvankelijk in de school Gravenstraat; later achter eenvolgens in „Concordia", „De Ver genoeging", Plotel „Du Commerce", Eet „Mil tair Tehuis", het veilingsgebouw „Mercurius" en in „St. Joris". Na den heer Wëeda werd de dirigeer stok gehanteerd door den heer W. J. v, d. Duyn Schouten en vervolgens resp. door de heeren J. Breel, I. van (Ingez. Med.) orn heeft nu een man, die op haar zal passen", „Jij", riep Guy minachtend, „Dat is hier geen zuiver spel. Stella, je kunt dien man niet liefhebben. Als ik de aanleiding ben geweest, dat je dit deed, zal ik geen geen gelukkig oogenblik meer kennen". „Valda zal u zeker wel troosten", zei ze langzaam. „Jé kunt niet doen of je jaloersch bent dat zou bespottelijk zijn. Ik heb nooit een seconde aan een andere vrouw ge dacht. Ik heb van jou gehouden en heb je nog lief met hart en ziel", r'ep hij hartstochtelijk. „U heeft niet het recht dat te zeggen", viel Furber streng in de rede. „Ik heb begrepen, dat uzelf een eind heeft ge maakt aan uw verloving met juffrouw Cameron, Zij»heeft uit eigen beweging be'oofd mijn vrouw te worden, Ik doe mijn best mijn drift te bedwingen, om dat je mijn collega bent. maar ik verzoek je toch op je woorden te letten. Je bent hier gekomen om juffrouw Cameron op te zoeken. Ze is bereid je in mijn bijzijn aan te hooren. Maar ik verzoek je het zoo kort mogelijE~te maken". Wat moest Guy zeggen? Hij keek Stel la smeekend aan. „Ben je van idee veranderd? Wil je toch met haar trouwen? vroeg Furber. (Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 5