f heerlijke BOTEllETTE! -
»DE MAGNEET.
trekt door prijs en kwaliteit
Zie ginds komt de O
(die van Droste) weer aan!
WORDEN VERKOCHT
EEN FIJNE CHOCOLADE LETTER
MIDDELBURG: LANGE BURG 35-37
VLISSINGEN: WALSTRAAT 85
zoo heerlijk kunnen snoepen
NU LUIDEN DE KLOKKEN
NU IS HET FEEST OVERAL
WAAR DE BEKENDE
KUNST EN WETENSCHAP.
RECHTSZAKEN.
Een Sinterklaas zonder Droste-letters is
geen Sinterklaas. In den winkel zijn die
letters het eerst uitverkocht; wacht daarom
met Uw inkoop niet tot het allerlaatst.
Let ook eens op die mooie doozen
Droste Bonbons!
De prijzen zijn dit jaar
ca. 250 gram ca. 150 gram ca. 75 gram
7 8 cent
45 cent
23 cent
ALTIJD WELKOM!
St. Nicolaas nadert, dat betekent dat de MAGNEET alle kopers
jong en oud wil laten snoepen en niet zo weinig ook
SV leder die vanaf 19 November in één van onderstaande
MAGNEET-SCHOENWINKELS f 1.50 of meer besteedt, ontvangt
Wie f4.of meer besteedt een A A I J'^IF
De schoenleveranciers der Zeeuwen
en de zaak waar Dames en Kinderen
Twintig jaar geleden.
'J
- f
- \'-:y
.imm*
**.f.
Spaart plaatjes voor onze albums.
VVV
MAGNEET SCHOENEN
SÜENEIIIII2EN JE Ni
9, s L- Zf~
Persoonlijke herinneringen uit de
eerste dagen der Russische revolutie
A. G.
door
COOYMANS.
II.
Zwijgend stonden M. en ik tegen den
wand geleund en staarden naar de jon
gens, die hun leven gingen wagen in den
strijd voor het proletariaat, 'n strijd,
waarvan wij reeds de teekenen konden
waarnemen in het telkens sterkere
„ploef' van kanonnengebulder in de
verte. Sommigen waren stil en tuurde
uit de vensters naar het snel verdwij
nende dorp, waar zij ouders en vrienden
achterlieten, anderen deden luidruchtig
en heldhaftig en zongen, met matig suc
ces de „Internationale", waarvan ze
woorden en wijs eerst onlangs geleerd
hadden. Ook ik wierp 'n blik naar bui
ten en zwaaide tegen mijn jonge vrouw,
die vanaf onze veranda mij haar gebrui-
kelijken afscheids groet gaf. Arme meid!
noch zij, noch haar ouders en talrijke
broers en zusters, zouden het schrikbe
wind, dat dien dag begon, overleven.
Ontbering en ziekte vaagden binnen en
kele jaren de gansche familie weg.
Slechts langzaam vorderde onze reis.
Aan ieder dorpsstation werd gestopt,
om nieuwe strijdmakkers op te nemen,
en we waren als haringen tezamen ge
drukt. Overal was de bevolking uitge-
loopen, om ons te zien voorbijgaan, 'n
meestal zwijgende menigte, die angstig
staarde in de richting van het kanon
nengebulder in de sta^d. Slechts zeer
weinigen durfden alsnog aan hun mee-
ning uiting te geven; want wie kon
weten, wie de overwinnaars zijn zou
den. Gedrukt en stil stond de menigte
op de perrons.
Doch bij ons, binnen in den wagon,
ontstond plotseling een incident, dat dé
stemming veranderde, dat eerst schrik
teweeg bracht, en dan, een daverend ge
lach uitlokte, niettegenstaande het ge
kerm der slachtoffers.
Wat was het geval? De corridor van
de derde-klasse coupé waarin wij ons
bevonden, stond volgepropt; maar op
iedere houten bank zaten drie bevoor
rechten, die ons, minder gelukkigen,
reeds vaak hadden uitgelachen. Juist
vóór ons op 'n bank zaten drie der
luidruchtigste helden. Plotseling weer-
°nk een oorverdoovende knal, waar-
liVW T.Jdani* schrok, temeer daar tege-
f* de sP°ffers als één man
met n geweldigen gil ,de lucht in vlo-
ze 'in' ri- n ^ven. meter hoog. Een on-
ziin n?.?6 pr tfrische strijders had n.l.
ver pp!W sP®elgoed, een zware revol-
dinè' w«S t*inspecteeren, en het
de dikk gegaan. De kogel sloeg in op
de dlkke houten ^nk en gleed langs de
oppervlakte, daarbij aan ieder van het
zittende drietal een keurige keep bezor
gende in broek plus inhoud. Hier was
werk voor onze nieuwbakken verpleeg
ster! Zij werd er bijgehaald, en daarop
volgde een hoogst onaestetische scène
het verbinden der eerste gevallenen.
Zij schreeuwden en bloedden als var
kens; maar dra lagen zij kermend op
hun buik netjes verbonden en de ge
havende broek wederom in dienst. Wat
werden die arme jongens uitgelachen!
Als slechts iemand anders de dupe is,
dan vinden wij menschen zelfs in verre
van vroolijke omstandigheden, nog iets
grappigs in de pech van een mede-
mensch.
Tenslotte zagen wij boven ons de kap
van het Riazanski station, en stroomden
de straat op. Op het plein, dat toegang
gaf tot de drie kopstations was den vo-
rigen dag en tot in den nacht vrij hevig
gevochten, daar de „witten" getracht
hadden, de uitgang van de arriveerende
troepen te beletten. Maar thans hadden
de cadetten en officieren zich hoofdza
kelijk teruggetrokken in de Kreml-ves-
ting en in het Hotel Europe bij den
G-rooten Schouwburg. Hier en daar la
gen lijken, treurige hoopjes
hoopjes kleeren, niet meer.
M. en ik zonderden ons zoo spoedig
mogelijk af van onze medereizigers,
nadat de commissaris aan het sta
tion, op de hoogte gesteld van ons doel,
ons permissie gaven, verder te gaan.
Ons einddoel was het Nationaal Hotel
waar M. zijn kamer had. Het kantoor
op de Miasnitskaja, waar wij het geld
zouden halen, lag op onzen weg. Onder
weg kwamen we voorbij de Roode
Poort, waar de witten 'n barricade ver
dedigd hadden. Hier lagen tal van lij
ken, opgestapeld in de ruimte tusschen
twee barricades, die van het binnenste
der poort een hok maakten. Bebloede
hoofden en met bloed gedrenkte laarzen
staken boven de verschansing uit. Deze
eerste kennismaking met de wreede
werkelijkheid, maakte diepen indruk op
ons die van zulke dingen slechts gele
zen hadden.
Veilig en zonder incident bereikten
wij het kantoor en stonden weldra op
straat met het geld in twee leeren tas-
schen mee rdan 100.000 gulden in
bankpapier Maar nu te voet naar hei
hotel! Dat was erger, want „National"
lag aan de andere zijde van het Groote
Theater en wij zouden heel dicht bij
hel gevechtscentrum komen. Onophou
delijk, en griezelig dicht nabij, klonk het
geknetter der geweren, voortdurend
overstemd door het gebulder van ka
nonnen.
Eensklaps zagen we 'n redder opda
gen. Een droshke (twee persoons rijtuig
met den koetsier op 'n hoogen bok)
kwam ijlings uit de richting van het cen
trum aandraven, op weg naar de v ',or-
stad en de veiligheid. Hier was n Dui-
tenkansje. „Halt!riepen we hem tos.
en waarachtig na 'n onderzoekenden
blik, vol argwaan, stopte hij!
„Hoeveel, naar Hotel Nationaal?
„Ik denk er niet aan, barin, ik ga naar
huis!"
Een rijksdaalder (2 roebel) zou mooi
geld geweest zijn in normale tijdei'. Ik
bood hem een tientje, maar hij naaide
de schouders op.
„Bied hem 100 roebel" zei M. Ik bood
hem 200. Dat kon hij niet weersiaan.
250 gulden was een kapitaal voor den
armen kerel. Hij bezweek en het kostte
hem zijn leven.
Wij stegen in. M. zat links van mi;.
Ieder hielden wij 'n tach met geld. Alles
ging goed op de Masnitskaja, maar toen
wij op het Loebianka Plein (waar nu de
G.P.Oe haar hoofdkwartier heeft) over
viel ons het noodlot.
De bolsjeviks hadden alle gevangenis
sen geopend en de inwoners gewapend
en vrijgelaten, in de hoop, dat zij hem
bijstand zouden verleenen. Natuurlijk
vonden die vrijgelaten heeren en dames
het veel aangenamer, om te gaan plun
deren.
Toen wij het Loebianka Plein over
staken, dat aan de eene zijde door den
buitenmuur van het Kreml begrensd
wordt, zagen we uit de Chineesche
Poort in dien muur twee kerels gekleed
in boevenpakjes en met den revolver in
de hand op ons toesnellen. Mijn hart
stond stil. „Halt!" commandeerden zij.
„Wat hebben jullie daar?"
Wat nu geschiedde duurde geen 30 se
conden.
Een der boeven liep voor 't paard
heen naar mijn kant en richtte zijn re
volver op mijn hoofd. De andere sprong
op ons toe aan de andere zijde, zijn wa
pen opgeheven; maar meteen kreeg hij
van M. zoo'n geweldige trap recht in
zijn gezicht, dat hij als 'n geschoten haas
achteroversloeg en meters ver op de
straatkeien terecht kwam. De boef aan
mijn kant staarde met open mond en
wijdgespalkte oogen naar zijn salto-mor
talenden kameraad. Onbewust greep ik
zijn pols en duwde dien weg. Hij schoot
en onze arme koetsier vloog van den
bok in het lijf getroffen en waarschijn
lijk dood. Het paard steigerde en sloeg
op hol; het rad raakte mijn aanrander
en velde hem. Toch zond hij ons nog 'n
kogel achterna die hoog boven ons heen
floot. Reeds was de kwieke Amerikaan
op den bok geklommen en had de zwie
pende leidsels opgevangen. Nog een
honderd meter holden we verder, toen
had hij het paard in bedwang en wist
het zelfs een zijstraat in te sturen, zoo
dat wij achter den schouwburg om de
achterpoort van het hotel konden be
reiken. De boven étages waren reeds
zwaar door kanonschoten gehavend,
maar wij vonden alle inwoners in den
kelder, waar zij zich verscholen had
den.
Vier dagen verbleven we daar. Toen
kwam een delegatie van de fabrieksar
beiders ons, met ons geld halen. Wij
keerden terug naar de fabriek, de ar
beiders kregen hun loon en mijn eerste
(maar niet de laatste) kennismaking met
wat men 'n revolutie noemt, was goed
afgeloopen, dank zij den onvolprezen
moed, koelbloedigheid en energie van
mijn vriend uit de „Wild West", wien
ik zonder twijfel mijn leven te danken
had.
(Nadruk verboden.)
Vereenigfng voor Instrumentale
Muziek te Middelburg,
Solis'f: Ch. van Isterdael.
Krimpt het Middelburgsche muz ek-
leven nog steeds in? Voor het concert
van de Vereeniging voor Instrumentale
Muziek, gisteravond, bestond niet meer
dan magere belangstelling. De concert
zaal was nauwelijks voor de helft be
zet, Eén belangrijke vereenig ng op
muzikaal terrein is reeds ter ziele ge
gaan, Het is hopen, dat dit lot de rest
bespaard zal worden.
Gelukkig mag de vereenjging voor
Instrumentale Muz'ek zich nog bij
voortduring verheugen in het bezit van
een vaste kern getrouwen. Dezen heb
ben gisteravond opnieuw laten blijken,
hoezeer ze de prestaties van het or
kest op prijs stellen. Reeds dadelijk
na het eerste nummer, het Concerto
grosso in G-moll van Handel, was er
veel bijval. En naar het einde groeide
de waardeering gestad g, zoodat ten
slotte een staande ovatie werd ge
bracht.
Een goed deel daarvan gold uiter
aard ook den solist, den eersten cel
list van het Residentie-orkest Van Is
terdael, Hij had geen geringe taak op
zich genomen; voor de pauze het be
kende cello-concert van Tartin'; n,a de
pauze vier kleinere stukken met kla
vierbegeleiding van mevr. W. van
DoornVan Lookeren Campagne en
de .solo-partij in de serenade Op, 69
van Volkmann. Dat lijkt wel zoo onge
veer het uiterste, wat van een solist
gevergd kan worden. Van Isterdael is
een kunstenaar van groot formaat. Hij
heeft dat g'steravond opnieuw bewe
zen. Zijn spel kenmerkt zich door een
nobele muzikaliteit. Men voelde het
voortdurend: daar speelt iemand, die
niet alleen technisch voortreffelijk ge
schoold mag heeten, doch die bezield
's en zijn bezieling tot uitdrukking weet
te brengen. Jammer was het, dat de
pianiste in de Tarantelle van Popper
het tempo wat te langzaam wilde ne
men, Voor 't overige heeft mevr. Van
Doorn zich opnieuw een knap begeleid
ster getoond.
Het orkest heeft zich voor ons ge
voel het meest onderscheiden 'n de
serenade („In the far west") van Gr,
Bantock. Hoewel deze componist niet
veel oorspronkelijks heeft te vertellen,
zijn muziek het duidelijke stempel van
het epigonisme draagt, valt er heel
w,at in deze serenade te waardeeren.
En onder de voortreffelijke leiding van
den heer Caro werd ze kleurrijk ten ge-
hoore gebracht.
Het derde deel (Grave), dat met de
sord ne op de kam wordt gespeeld,
klonk wat sentimenteel, maar dat leek
ons meer aan den componist dan aan
het orkest te liggen.
Het ensemble heeft ook zeer ver
dienstelijk werk geleverd in het con
cert van Tartini. Een enkele maal
wrong het een beetje en in het laatste
deel liep men wat te vlug van stapel; de
cellist corr geerde het tempo echter
snel en handig.
De serenade (Op. 69) van Volkmann
bracht eveneens een aantal goede
oogenblikken. Over 't geheel is dit mu
ziekstuk echter wat langdradig.
Als gezegd,, hebben de aanwezigen
het niet aan bijval laten ontbreken.
Mevr. V,an Doorn ontv ng een fraaie
ruiker.
In hooger beroep,
D. J. B„ koopman, te Goes, heeft hoo
ger beroep ingesteld tegen het vonnis
van den politierechter te Middelburg
van 2 November j.l., waarbij hij wegens
diefstal is veroordeeld tot 25 of 15
dagen hechtenis.
De Rijksadvocaat en de officier van
Justitie te Middelburg hebben hooger
beroep aangeteekend tegen het vonnis
op 1 October IJ door de arr.-Recht-
bank te Middelburg gewezen tegen;
1. I. C. du B., landbouwer, te Bres-
kens;
2. N.V. Soetemeer Fekkes' Carga
doorskantoor N.V. gevestigd te Rotter
dam, waarbij sub 1 genoemde verdacht
van het hebben van een verboden neder-
lage van gedistilleerd is ontslagen van
rechtsvervolging, met verbeurd verkla
ring der aangehaalde goederen, en sub 2
genoemde verdachte van „frauduleuzen
invoer" en „lossing der lading zonder
het daartoe benoodigde document" is
ontslagen van rechtsvervolging voor wat
den frauduleuzen invoer betreft en fot
200 boete of 1 maand hechtepis voor
de lossing zonder document.
Ir. A. A, Mussert op 20 Januari voor de
rechtbank.
Naar wij vernemen zal de vijfde kamer
der arrond.-rechtbank te Amsterdam
hoogstwaarschijnlijk op Donderdag 20
Januari a.s. de strafzaak tegen ir. A. A.
Mussert behandelen, die zich dan op dien
dag te verantwoorden zal hebben wegens
mishandeling, die hij zou hebben ge
pleegd bij het bekende Blauwe Zand-
incident.
