W©d€ MHtENUND. GEMENGD NIEUWS. WEERBERICHT. Het Juiste Gebruik van ons Volkslied De P. T. T.-begrooting. 7\atocJthaKaf past kamt aan. NUMMER 264. TWEE BLADEN. DINSDAG töwwciau 9 NOVEMBER 1937. EERSTE BLAD. 180e JAARGANG. ELBUrGSCHE courant Dagblad Voor Middelburg, Goes en agent- jcbap Vlissingen 2.30, elders 2.50 per kwartaal Week-abonn. in Middelburg en Goes 18 ct. p. w. Advertentiën 30 ct. per regel, Ingez. mededeelingen 60 ct. p. r. 8ij contr. voor beide veel lager; tar. op aanvr. goesche coucamta PI6I3 Uitgeefster: Naamlooze Vennootschap „De Middelburgsche Courant"; Bureaux: Lange Sint Pieterstraat te Middelburg. Telefoon: Redactie 269, Administratie 139 Postrekening no. 43255 Kantoor te GOES: Turfkade, telefoon 1 7. Aangesloten bij het Bureau voor Publieiteitswaarde der Vereeniging de Nederlandsche Dagbladpers. Familieberichten- en dankbetuigingen I7 regels 2.10, elke r. m. 30 ct. Rubriek „Kleine Advertentiën", ten hoogste 6 regels, a 75 ct. bij vooruitbetaling Adv. met „Brieven" of „Bevragen bureau dezer cou. rant" 10 ct. extra Bewijsnommers 5 cent. a Wij hebben destijds nog al eens aan dacht besteed .aan ons Nederlandsche volkslied, d.w.z. dat eene bed, waarin wij onze gevoelens van nationale een heid en van aanhankelijkheid aan ons Vorstenhuis, tot uitdrukking brengen. Dat eene lied daaromtrent bestaat thans wel geen misverstand of mee- ningsverschil meer is het Wilhelmus, Nu kan het op 'teerste gezicht vreemd lijken dat men, in beginsel en in de practijk ook veel voor dit bijzonder schoone lied gevoelende, niet temin tegen een te veelvuldig gebruik van dit Wilhelmus gaat pleiten! Toch wordt dit, dunkt ons, tijd, in sommige gevallen zelfs hoogste tijd. De waarde v,an het Wilhelmus mag, dunkt ons niet verlaagd wor den door misbruik ervan. Mis bruik met de allerbeste bedoelingen, soms, o zeker, maar desalniettemin ge- bruik-te-onpas en dus: misbruik. Het Wilhelmus is een nationaal lied, het eenige l ed onzer natie. Wij behooren het slechts toe te zin gen ,aan onze Koninklijke familie, en aan geen enkele andere persoon; wij behooren het slechts g e z a m e n- 1 ij k te zingen (zonder dat zulks eenen bepaalden persoon geldt) in oogenblikken van verheffing van ons nationaal bewustzijn. Wij behooren het Wilhelmus te zingen, niet alleen wanneer ons 't hart van vreugde op springt, of wanneer wij ons gedrongen gevoelen in den zang uiting te geven aan vroolijke opgewondenheid of, wat ook wel voorkomt, opgewonden vroo- lijkheid.neen, dat is op zichzelf hiertoe niet voldoende. Daar moe ten nog bij komen ernst en waar lijk nationaal besef. Wil men een voorbeeld? Toen de K XVIII na een wereldreis de marinehaven in Soerabaja b'nnen- kwam, toen klonk het Wilhelmus, plechtig, statig, diep-ontroerend: op rechte hulde van de Nederlandsche natie .aan een deel dezer natie hetwelk onze nationale eer op onbloedige maar ook dappere wijze op de wereldzeeën hoog gehouden had. Dat was een grootsch en plechtig oogenblik, hetwelk in 't Wilhelmus zijn ernstige schoone en zuivere vreugde-uiting vond. Maar.... wij hebben ons mooie volkslied óók in syncopen door een jazzband hooren verkrachten wanneer de een of andere burgemeester met een vriendelijk woordje een tentoon stellinkje, een bazartje, opende; wan neer er een dilettantentooneelvoorstel- ling gegeven werd; wanneer het lintje dat een nieuwe spoorweg-overgang af sloot, doorgeknipt werd, j,a, wanneer een sportclubje van een man of wat harder^ geloopen, getrapt, gefloten, ge bald of wat dan ook had dan een club je van naburige dorp of stad. Er wordt zelfs beweerd dat het Wilhelmus wel gespeeld is als de een of ander jonge juffrouw 13/ s secunde eerder 100 me ter zwom of liep of sprong of hinkte dan een andere jongemeid uit een ander land. en destijds verluidde zelfs dat men.. de negerdanseres met het ba- nanenschortje Josephine Baker bij haar aankomst te Amsterdam be-Wil- helmusd heeft! Dit ales geeft blijk van een schromelijk en p ij n 1 ij k gemis aan zuiver nationaal e set. Het is mis. Soms een beetje mis, soms minder juist, soms is het er erg-naast. in enkele gevallen is kort en goed schandelijk. Laat ons ons leven beteren in dit opzicht. Laat ons voor zulke gelegen heden het Wien Neerlandsch Bloed, Biet Hem, Wij willen Holland Houden, Lang-zal-ie-leven, Io Vivat, en wat er nog meer in onze liederenvoorraad aan geschikts aanwezig is, gebruiken, maar: te'u Z" ons, eeni§'e nationale lied. het Wilhelmus! Het verheugt ons dat wij ons met deze opvatting klaarblijkelijk in goed gezelschap bevinden. Want in een druk bezochte bijeenkomst van oudere leden van de afdeeling Den Haag van het Na tionaal Jongeren Verbond heeft de den uit.-generaal jhr. E. J M. Wittert ad' Tot°AV b' d' ïa" H' M- d* KÓÏSint Tra Hit6r Vtt1 ket Genootschap van Traditie en Uniformkunde, dezer dagen vXtdnh"VeV ilHet ^ruik St Aan r ol plecht:ge gelegenheden Generaal Wittert wees er op,. d,at men in ieder land gewone volksliederen heeft, in zwang in het geheele land, of in onderdeelen daarvan, zoo bv. bij ons Piet Hein, In naam van Oranje, het Vlaggelied enz., in Duitschland „Die wacht am Rhein", in Engeland „Rule Brittania" enz. Onder Volkslied met een hoofdletter moet men echter ver staan het Eed, dat door het geheele volk gezongen wordt, en waarbij gevoe lens van saamhoorigheid, gehechtheid aan Vaderland en Vorstenhuis tot uiting komen. Ons Volkslied is het Wilhelmus, maar een vijftal jaren vroeger was het offi- cieele Volkslied het Wien Neerlandsch Bloed! Er was toch geen wet of Kon. Besluit, waaruit dat officieele karak ter bleek. De eenige officieele bepalin gen betreffende het Volkslied beston den voor leger en vloot; daar toch al leen had men muziekcorpsen, verder had met het oog op internationale ge bruiken, ook Buitenlandsche Zaken er bemoeiend mede. Volgens de verorde ningen der marine, bij K. B. vastgesteld, kende men daar het Volkslied, d.w.z. het Wien Neerlandsch Bloed en daar naast het Wilhelmus. Bij de landmacht werd ,alleen gespro ken van het Wilhelmus; voor het met name noemen van het Wien Neer landsch Bloed was geen reden, daar men steeds op eigen bodem was, in tegenstelling met de marine, waar het spelen v,an het Wien Neerlandsch Bloed een symbolische beteekenis had (schip op den oceaan). In de jaren na het herstel van onze onafhankelijkheid bestond er eigenlijk geen VolksLed. Dat dit ook werd inge zien, blijkt uit het uitschrijven van een prijsvraag, waarbij het Wien Neer landsch Bloed den prijs verwierf; dit kwam dan ook gaandeweg als Volks lied in zwang, hoewel de begrippen Vaderland en Vorstenhu s daarin wei nig tot uiting komen. Eerst in 1891 kwam hierin verande ring. Toen in dat jaar keizer Wilhelm II Amsterdam bezocht, werd bij de be kende taptoe op den Dam het Wilhel mus van Valerius ten gehoore gebracht. Het werd daarna door het ,„a capella koor" van Daniel de Lange, dat een rondreis door het land maakte, aan het publiek aangeboden. Spr. hoorde het voor het eerst in 1892 te Breda op een concert, men vond het heel mooi, doch het is teekenend, dat niemand opstond; men voelde dit ten gehoore brengen niet aan als een uiting van nationale gevoelens, men 'was. gewend daarvoor het Wien Neerlandsch Bloed te bezi gen. Gaandeweg begon het Wilhelmus, èn door zijn melodie, èn door zijn woor den, waarin onze geschiedenis, en onze worstelstrijd met Spanje, den in dien tijd gesmeeden band tusschen Neder land en Oranje tot uiting kwamen, een vooraanstaande plaats in te nemen, verdween bij leger en vloot het Wilhel- mus-in-marschtempo, en raakte het Wien Neerlandsch Bloed op den achter grond. Toch blijft dit laatste volgens de Verordeningen der Marine nog steeds het Volkslied. Het heeft vrij lang geduurd, voor het volk in staat was het Wilhelmus te zingen; het einde was niet zoo gemak kelijk. Langzamerhand kwam dit ech ter tot stand. Toch hoorde men nog vaak het Wien Neerlandsch Bloed met het gevolg, dat ook in het buitenland en bij sportfeesten met internationaal karakter twijfel begon te heerschen, wat nu eigenlijk het Volkslied was. Om aan d en toestand een einde te maken, bepaalde in 1932 de Mi.nisterraad dat officieel Volkslied zou zijn het Wilhel mus, toonzetting Valerius. Jhr. Röell heeft als commandant veld leger verboden, dat mTitaire muziek corpsen het Wilhelmus spelen anders dan als plechtige hulde a a n H. M. de Koningin en nimmer, wanneer hetzou kunnenworden beschouwd a ls. een eerbewijs aan civiele en militaire au toriteiten. Bij de Nederland sche Marine geldt' tegenwoordig, dat bij het hijschen der vlag enz. het Wil helmus wordt gespeeld, doch dat .auto riteiten het Wien Neerlandsch Bloed ontvangen. Ook bij de landmacht krijgt de opperofficier na zijn roffels de eer ste maten van het Wien Neerlandsch Bloed. In Nederland was het gebruik gewor den ook ministers, commissarissen der Koningin, enz. met het Wilhelmus te be groeten. Spr. acht dit een misbruiken, een naar beneden halen van het Wilhel mus. Als de vraag zou moeten worden beantwoord, wat gespeeld moet worden bij ontvangst van civiele autoriteiten bij plechtigheden (als bv. opening land- bouwtentoonsteli ng), dan acht spr. het logisch, dat men het voorbeeld volgt, van leger en vloot, en dtas het Wien Neerlandsch Bloed doet spelen. Gaandeweg zou dit navolging vinden. Dat rhen, toen het gold den voorrang bij de keuze tusschen Wilhel mus en Wien Neerlandsch Bloed, dit laatste zooveel mogelijk afbrak, was op zichzelf overdreven. Spr. citeerde in dit verband het oor deel van Wagënaar en Voormolen. Bo vendien zijn de woorden gewijzigd en heeft het een zeker historisch bestaans recht verworven. Spr. haalde een groot aantal voor beelden aan, waarbij het Wilhelmus ten onrechte werd gespeeld. Het is voor spr. nog een open vraag, of men in Nederland, waar men in het algemeen wars is van te veel „Maszre- geln", langs wettelijken weg het mis bruiken moet tegengaan. Wellicht is het beter zich te beperken tot het ge ven van het goede voorbeeld door b.v. bij plechtigheden het program van tevo ren eens na te gaan en dan corngeerend op te treden. Telkenmale ga men dit zorgvuldig na, dan zal men, met behoud van grensgevallen, op den duur toch tot een goede richtlijn geraken." Tot zoover deze bij uitstek deskun dige spr. Mogen zij, die ook in onze provincie met deze dingen van doen hebben, leering uit gener.aal W tterts woorden trekken. Ce beperking in het gebruik van ons Wilhelmus zal zijn kracht en beteekenis slechts kun nen vergrooten en verdiepen. Critiek van Tweede-Kamerle den op de arbeidsvoorwaaren etc, bij P.T.T. Blijkens het voorloopig verslag der Tweede Kamer over de begrooting der Posterijen, Telegrafie en telefonie voor 1938 spraken vele leden er hun waar deering over uit, dat het P.T.T.-bedrijf ook in de huidige omstandigheden zich zoo uitermate gunstig ontwikkelt. Dat de bedrijfsleiding zoo soepel en actief haar politiek van tariefsverlaging door zet, is ongetwijfeld zeer toe te juichen. Gevraagd werd of het in de bedoeling van den minister ligt tot verdere verla ging van de tarieven over te gaan en, zoo ja, tot welke. Door vele leden werd geklaagd over de slechte verzorging van het platte land. In aansluiting op het financieel zoo gunstig beeld van het bedrijf werd van verschillende zijden aangedrongen op het in het oog houden van de perso neelsbelangen. Naar de meening van verscheidene leden zijn de arbeidsvoorwaarden zeer slecht. Stelselmatig wordt het loon meer gedrukt dan bij een zoo winstge vend bedrijf te verantwoorden lijkt. We derom werd de verkorting van den ar beidsduur ter sprake gebracht. De ar beidsduur is in vele gevallen, bij het lagere personeel aanmerkelijk langer dan 814 uur per dag. Men drong nog maals aan op invoering van de 48-urige werkweek. De aandacht werd nog gevestigd op de aanmerkelijke verzwaring van den werktijd ten gevolge van het postver voer met de nachtposttreinen. Hierdoor wordt het werk der expeditie verplaatst naar den avond, gedeeltelijk zelfs naar den nacht en naar vroege morgenuren. Dat zulks aan het gezinsleven van de betrokken ambtenaren groote schade aanbrengt, is zonder meer duidelijk. Ge vraagd werd maatregelen te nemen, waardoor aan deze bezwaren wordt te gemoetgekomen. Opnieuw drongen vele leden aan op vermindering van het aan tal arbeidscontractanten. Geklaagd werd over het feit, dat de bevordering van adspirant-bestellers en jongelingen reeds jarenlang vrijwel ge heel stilstaat, ofschoon bij aanstelling de verwachting gerechtvaardigd was, dat bij het bereiken van den 20-, 21- of 22-jarigen leeftijd een benoeming tot besteller zou volgen. De loonen van de ze personen zijn veel te laag en de ar beid, die zij moeten verrichten, is de zelfde als die van de bestellers. Men achtte dezen toestand onhoudbaar. Wederom wezen enkele leden op de weinig vruchtdragende wijze, waarop j het centraal overleg bij het bedrijf van de P.T.T. wordt gevoerd. Meermalen komt het voor, dat de directie niet mo tiveert, waarom de bemoeiingen van het overleg haar niet hebben kunnen over tuigen. Gevraagd werd of de minister bereid is om bij de directie aan te drin gen op 'n wat soepeler en voaral ver trouwelijker samenwerking, waarbij zou kunnen worden verwezen naar den gang van zaken op dit stuk bij de Nederland sche spoorwegen, die tot voldoening en tevredenheid stemt. Radio. Vele leden betuigden hun ingenomen heid met het beleid, dat ten aanzien van de radio-afdeeling van het P.T.T.-be- drijf werd gevoerd. De rustige maar ge stage ontwikkeling van dezen dienst verdient allen lof. Verschillende leden zouden gaarne van den minister vernemen, hoe deze zich voorstelt de moeilijkheden op te lossen, welke zijn gerezen tusschen de omroepvereenigingen en den Bond van exploitanten van Radiocentrales. Deze moeilijkheden betreffen niet alleen de te betalen vergoeding maar ook het stre ven der centrales om den eigen plaatse lijken uitzendtijd geleidelijk aan uit te breiden. De oorspronkelijke bedoeling van het radiodistributiebedrijf komt daardoor in gevaar, wijl de radio-cen trales niet meer distribuanten blijven maar geleidelijk het zwaartepunt wordt verlegd naar de eigen programmaver zorging. Dit moet zooveel mogelijk wor den vermeden. De vraag werd gesteld of de Radio- raad in zijn huidigen vorm nog wel be antwoordt aan de aanvankelijke bedoe ling van uitsluitend adviseerend orgaan voor de regeering te zijn. Ligt in de ont wikkeling van het overigens zeer te waardeeren werk van den radioraad niet een aanwijzing, dat ook de omroep vereenigingen een nuttige plaats in dien raad zouden kunnen bezetten? AFSCHEID VAN PROF. AALBERSE ALS VOORZITTER DER TWEEDE KAMER. In de hedenmiddag gehouden vergade ring van de Tweede Kamer heeft prof. Aalberse afscheid genomen als voorzit ter dier Kamer. Prof. Aalberse heeft sinds 1903, met een onderbreking van negen jaar, zitting in de Tweede Kamer gehad. Zeven van deze negen jaren was hij minister. Prof. Aalberse heeft met 'n rede afscheid van de Kamer genomen. Als oudste lid der Kamer heeft de heer Duymaer van Twist den heer Aalberse toegesproken. Namens de regeering' heeft dr. H. Colijn het woord gevoerd. KNAAPJE SCHIET ZIJN BROERTJE DOOD. In overspannen toes'cand ver dwenen, In Zondereggen onder de gemeente B a a r 1 e-H e r t o g (N. Br.) heeft een droevig ongeluk plaats gehad, waarbij een 12-jarige jongen het leven liet. Een zoon van den landbouwer B. ver maakte zich met een geweer door op vogels te schieten. Juist toen hij aanleg de op een ekster en aftrok, kwam zijn broertje voor het geweer langs geloo pen, met het gevolg, dat de knaap dood bleef. De oudere jong'en geraakte geheel overstuur en is na zijn vader te hebben gewaarschuwd verdwenen. Tot nu toe is hij nog niet gevonden. Dienstmeisje wegens brandstichting aangehouden. In verband met een feilen brand, wel ke Zaterdagavond heeft gewoed in de kapitale boerderij van den landbouwer N. Bouman te Wagenborgen (gem. Ter- munten) heeft de Groningsche recher che, na een uitgebreid onderzoek, als verdacht van brandstichting, aangehou den de 21-iarige dienstbode A. B., die bij de familie Bouman in betrekking was'. Na een langdurig verhoor heeft zij ten slofte bekend den brand te hebben ge sticht. De vermissingsepidemie te Rotterdam. Sedert 26 Oct. wordt uit zijn woning aan de Eerste Wandeloordstraat te Rot terdam vermist de 53-jarige schoenma ker J. Heemskerk, die den laatsten tijd nog al zwaarmoedig was, waarom men veronderstelt dat hem een ongeulk is overkomen. Wat gaat dat hardWel tO K.M. per iK*r. Hildebrand leunt uit het raampje, zicht baar genietend van zijn echte Oud-Hollandsche pijptabak. Een heerlijke mélange. Zoo moet U ze ook rooken- En dat kan. Vraag eens Oud-Hollandsche van Douwe Egberts. iiüÉ Oub-fiollanösche Pijptabak 1753 SCHOUT 15ct. COOPVAERT 10ct, p.7» ons (Ingez. Med.). Verwachting tot morgenavond; DE BILT: Matige, tijdelijk krachtige N. W. tot N. O. wind, zwaar bewolkt tot betrokken met waarschijnlijk nog eenige regen, kouder. UKKEL: Matige tot vrij sterke Noor den wind, zwaar bewolkte tot betrokken hemel, bij tusschenpoozen regen ol mot regen, vooral in Oost-België, gedurende den nacht opklaringen, daling der tem peratuur met een nachtelijk minimum tusschen 5 en 0 graden, plaatselijk nacht vorst. Wo. 10 Nov. Zon op: 7 h 13; onder; 16 h 14. Licht op: 16 'n 44. Maan op; 24 h 36; onder: 22 h 28. E.K.: 11 Nov. Hoog- en Di. 9 Wo. 10 Do. 11 Hoog- en Di. 9 Wo. 10 Do. 11 Laagwater te Vlissingen October. Hoogwater. Laagwater 4.33 16.58 10.58 23.09 5.14 17.45 11.38 23.53 6.02 18.46 12.28 Laagwater te Wemeldinge; October, Hoogwater. 6.24 18.40 7.00 19.23 7.44 20.16 Laagwater. 12.03 0.18 12.40 1.01 13.28 Westkapelle is 28 min. en Domburg 23 min. vroeger; Veere 38 min. later (S springtij). DOODENDAGBOEK VAN HET VERKEER. Laren (G.): 1 doode, 2 ern stig gewonden. Vanmorgen is op den weg naar Lo- chem, nabij het dorp Laren (Geld.) een personenauto, door een defect aan de stuurinrichting, in volle vaart op een uit de tegenovergestelde richting ko mende vrachtauto van de Geldersch- Overijselsche Tramweg Maatschappij gereden. In de personenauto zaten de 76-jarige landbouwer A. Zomer uit Nettelhorst en een huishoudster. Een 35-jarige zoon van den landbouwer, de heer H Zomer, bestuurde den wagen. De heer A. Zo mer werd op slag gedood. De heer H. Zomer en de huishoudster werden zeer ernstig gewond. AFLOOP VERKOOPING. Ten overstaan van notaris Mijs, werden verkocht een huis en stal te Aardenburg, groot 3 a 26 ca be woond door mej. de wed. De Bruyckère- de Pauw. Kooper V. J. van Leeuwe al daar voor f 1610.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 1