victoria
-S
Gevaarlijk spel.
KRONIEK van den DAG.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE COESCHE CRT.) VAN ZATERDAG 16 OCTOBER 1937. No. 244.
>urg
•ing.
TEN
EN
IOR
4EN
eel
Het hoofd kwijt.
12).
mmim.
KERK EN SCHOOL
ailing in
ren en
1DEN.
1
ïring
(p>
A. Roth,
Aange
-
er goede
m prijs.
Iitoeren
en or
'uitaren
f
aren etc.
Zie eta
Noord-
voorr.
ot 215
Salonta-
Bezoek
erstr. en
burg.
i kamer.
oelen, 2
Nieuw-
175. Er-
'ostkan-
mnnnn
ipt eer-
el, kan-
Brieven
van dit
AAGD,
der let-
kleur,
rg, Mid-
er voor
ims, als
tappen.
39, Tel.
■■nn
ert het
Wij rij-
06, dus
jden bij
auff. P.
6, Mbg.
We
re ver-
revoer,
Octo-
Markt,
>or alle
tie inr.
banden
n. Te-
\anne-
v. alle
Ontw.,
:n uitv.
E 208,
>uburg.
lossing
rheids-
onder
ad.
BOND.
erkinK
tinges.
ffrouaH
Kad«
urg.
Gevaarlijke spanningen in de
Middellandsche Zee
Vandaag zijn te Londen dan de „niet-
inmengersweer bijeengekomen, om
het probleem der in Spanje strijdende
buitenlandsche troepen opnieuw te be
spreken. De Engelsche en de Fransche
regeering hebben hun dreigement, de
grens in de Pyreneeën open te zullen
stellen, ind en Mussolini zou weigeren
aan een conferentie van drie deel te
nemen, niet ten uitvoer durven leg
gen. De vastberadenheid van den Du-
ce was Parijs en Londen wederom de
b,aas.
De kans, dat de niet-inmengingscom-
miss e er ditmaal in zal slagen een re
geling voor de terugtrekking der „vrij
willigers" te fabriceer en, moet buiten-
gewoon gering worden geacht. En al
kwam de commissie met een plan voor
den dag, d.an zou het nog zeer de vraag
zijn, of het practsch verwezenlijkt kon j
worden. Ditzelfde zou natuurlijk ge- j
golden hebben ten aanzien van een con- i
ferentie-van-drie, doch het was van j.
den beginne af duidelijk, dat zulk een i
bijeenkomst feitelijk een geheel andere j
strekking zou hebben gekregen. Enge- j
land en Frankrijk wilden op deze con- j
ferenfie behalve het vrijw'lligernpro- j
bleem, de bezetting van Majorca door
Italiaansche 'troepen bespreken. Alle te- 1
genspraken uit Rome ten spijt, is men
te Londen en Parijs gaan vreezen, dat
deze bezetting wel eens heel duurzaam j
zou kunnen blijken, of d,at althans Ita- j
lië hier een belangrijk steunpunt voor j
zijn vloot en zijn maritieme luchtmacht j
zal willen houden, ook al zou Major-
ca dan (na Franco's verwachte over- j
w'nning) in naam Spaansch blijven. Dit j
beteekent, dat Italië in het Westelijk
bekken der Middellandsche zee een
sterke strategische positie zou gaan in-
nemen en de verbindingen van Frank- i
rijk met zijn Afrikaansche kolon ën. i
mitsgaders de Engelsche strategische s
belangen 5)1 deze buurt rechtstreeks j
kon bedreigen. Over deze en enkele
.andere aangelegenhden van den zelfden j
aard hadden de Fransche en de Engel-
sche regeering willen praten, veei meer j
dan over de terugtrekking der vrijwil- I
ligers n Spanje. Mussolini heeft zulks
dus botweg geweigerd. Wat voor zin I
de besprekingen in de niet-inmengings- j
commissie nu nog zouden kunnen heb- l
ben, is vermoedelijk geen mensch dui- j
delijk, Tenzij dan dat Londen en Parijs
den Duce zouden willen bewijzen, dat i
dit zijn denkbeeld beter achter- j
wege had kunnen blijven; om vervol-1
gens met nieuwe „ëischen" voor den
dag te komen. Maar dat Mussolini voor i
dergelijke argumenten vatbaar zal zijn,
lijkt al heel onwaarschijnlijk. W,at hij 1
den laatsten tijd presteert, schijnt er
eerder op te wijzen, dat hij in zijn vast- I
beradenheid het r'sico van een oorlog
bewust heeft opgenomen.
De rechtstreeksche bedreigingen van
,,U.n, verbindingen in het Westen der j
Middellandsche Zee moet voor Frank-
rijk en Engeland op den duur intusschen
onduldbaar zijn. Zij kunnen het onmoge- j
lijk toelaten, dat Italië h er een zooda- j
mg strategisch punt bezet, dat het een F
belangrijk overwicht zou verkrijgen.
Maar het laat zich" desalniettemin
.aanzien, dat de Duce van plan is de
eenmaal ingenomen posrtie te handha-
ven, wat er dan ook van komen mag.
Opmerkelijk in dit verband is, dat
hij deze en de vorige week een groo*
aantal troepen naar Libye, de It'alfi- i-
aansche Kolonie in Noord-Aifrika, ge- i
legen tusschen Egypte en het Fransche
Tun's, heeft laten zenden. Volgens ra
mingen, zou de Italiaansche legermacht
in Libye thans eenige m.alen zoo groot
zijn als de Egyptische en Fransche ko
lon ale tezamen. Er is nergens in de
buitenlandsche pers met een woord ge
rept, over de vermoedelijke bedoeling
hiervan. Vindt men dat te gevaarlijk
althans te ,alarmeerend? De bedoelinf
kan niets anders zijn, dan dat de Duet
alvast rekening houdt met een gewa
pend conflict en hij in dit geval o.a.
z.al willen probeeren op snelle wijze
Egypte te bezetten, tene'nde dit Engel
sche steunpunt te verlammen en zoo
mogelijk het Suez-kanaal in zijn macht
te krijgen. Er is geen enkel ander deug
delijk motief voor de opzienbarende
troepenzendingen te bedenken. Men
kan hiernaar dan afmeten, h.oever de
vastberadenheid van den Duce gaat.
Het is nauwelijks een speculatie meer;
het is de roekelooze w l van een man,
die tegen eiken prijs zijn imperialisti
sche politiek meent te moeten doorzet
ten, welke hier tot uit'ng komt. De
toestand daarginds in de Middelland
sche zee lijkt ons uiterst hacïïèlijk te
worden.
'•inancieet ecn-nomlsc/
weekoverzicht.
De geweldige koersschomme
lingen van de aigeloopen week
waren ongemotiveerd.
Alle overdrijving schaadt en gebaat is
er bijna niemand bij. Indien de beurs
zich deze eenvoudige waarheid deze
week beter had gerealiseerd, dan waren
we gespaard gebleven voor een débacle,
gelijk we, meer in het bijzonder J.l.
Maandag hebben beleefd. De geweldige
val der koersen wordt eigenlijk door
geen enkel steekhoudend argument ge
motiveerd, terwijl verschillende dier ar
gumenten dan nog onderling tegenstrij
dig zijn ook.
Zoo hoort men vrijwel allerwegen als
de voornaamste oorzaak van de ineen
storting op de beurzen aanvoeren de
heerschende oorlogspsychose, welke
o.m. door de woorden van president
Roosevelt en in veel sterker mate nog
door de adhaesie-betuigingen van Mus
solini met de Japansche „strafexpedi
tie" in China belangrijk in kracht is toe
genomen. Toegegeven, dat de woorden
van den Italiaanschen minister-presi
dent, weinig geschikt waren om het ge
schokte vertrouwen te doen terugkee-
ren, zoo is het toch niet recht duidelij
hoe een werkelijk ernstig oorlogsgevaar
te rijmen valt met een koersval van die
aandeelen, welke juist het meest direct
van een mogelijken oorlog zullen profi-
teeren, te weten: staalwaarden. En het
waren juist deze waarden welke het
meest van de daling te lijden hebben ge
had.
Zoo zal men ook dienen toe te geven
dat speciaal bij de huidige débacle, het
toch nog altijd bestaande verband tus
schen koersen rendabiliteit en toekom
stige winstmogelijkheden, wel ten eenen
male is miskend, hetgeen uit het koers
verloop van enkele specifieke fondsen
wel heel duidelijk is gebleken. Hoe b.v.
met erkenning van het bovenstaande
verband te verklaren dat een aandeel
als de Javasche Cultuur op Dinsdag j.l.
aanlandde op den zelfden koers als
waarop het 26 September 1936, dus
voor de depreciatie, stond? Houdt men
en zulks dient men te doen reke
ning met het thans geldende deprecia-
tie-precentage van den gulden dan
kan men zelfs stellen dat de koers van
nu zelfs enkele tientallen punten bene
den dien van September 1936 ligt, een
verschijnsel dat overigens niet alleen
voor het evengenoemde aandeel geldt,
maar evenzeer voor een groote groep
aandeelen van andere bedrijfstakken.
Wanneer men nu echter eenigszins de
werkelijkheid voor oogen houdt en de
reëeele feiten laat mede spreken, dan
dient men toch te bekennen dat een
Uit het Engelsch van
PAUL TRENT.
„Niet vóór ik in een betere positie
ben".
„Dat is domme trotsch".
„Ik zou niet van mijn vrouw's geld
willen leven. Kunt u zich dat geval niet
indenken?"
„Misschien wel, maar over het alge
meen heeft men zulke gevoelens niet.
Ik geloof dat ik mevrouw Cameron's
stem hoor. Ik ga weg en zal u alleen la
ten met Stella. Ik vermoed dat u haar
liever alleen wilt ontmoeten"
„Neen, ik ga het nu eerst met me
vrouw Cameron uitvechten" zei hij
eigenzinnig,
De deur ging open en mevrouw Ca
meron kwam met Stella binnen
HOOFDSTUK VII.
Stella had een benauwden tijd gehad
sinds Guy haar verlaten had. Om te be
ginnen had haar moeder haar niet met
rust gelaten, maar had voortdurend ge
praat over de nonsens van een engage
ment of verbintenis,
Juist vóór ze thuis kwamen had ze
nog' een paar waarschuwende woorden
gezegd.
Het besluit, Jat je nu neemt, zal ;e
heek toekomst beïnvloeden. Je ver
beeldt jezelf verliefd te zijn. Alle meisjes
van jouw leeftijd gelooven dat op hun
tijd, maar dat gaat gauw over. Ik zal
voor een paar maanden naar het vaste
land gaan met je en dan kom je terug
geheel genezen van die zotte bevlie
ging.
Lieve kind, je bent een bijzonder mooi
meisje, je bent van goede familie en je
moet een man trouwen, die een behoor
lijke positie heeft en in staat is je be
hoorlijk te onderhouden. Blijf je je aan
mijnheer Hallam vastklampen, dan blijf
je een nulliteit. Je zult nooit kunnen
zeggen, dat ik je niet gewaarschuwd
heb
Stella had niet geantwoord, maar toen
ze naar Guy toe kwam, stonden haar
oogen vroolijk.
„Het spijf me dat ik uit moest", zei
ze eenvoudig.
„En heeft u uw besluit genomen?"
vroeg' mevrouw Cameron op weinig be
lovenden toon.
„Ik geloof, dat ik maar gaan zal", zei
Valda en gaf Guy een blik vol sym-
pthie en begrijpen,
„Ja. Ik heb besloten. Om te beginnen
moet ik u vertellen, dat ik het geld heb
om mijn schulden te betalen en nog wat
over bovendien".
„'Dat is al een heele stap vooruit".
„Ik ben zoo blij", viel Stella hem in
de rede en haar moeder fronsde de
wenkbrauwen.
„Ik geloof dat Stella en ik het recht
hebben over onze eigen toekomst te be
slissen. We gelooven allebei, dat we el-
zoodanige koersval ten eenen male on
gemotiveerd kan worden genoemd.
Immers, om bij een fonds als de Java
Cultuur te blijven: is er iets in de sui
ker-situatie ten ongunste van Septem
ber 1936 gewijzigd? Het antwoord hier
op moet positief ontkennend worden be
antwoord. De prijs waartegen de Nivas
momenteel superieur afdoet ligt nog al
tijd circa 75 cent boven dien van Sep
tember 1936 en nu kan men daartegen
aanvoeren dat de afdoeningen ten ge
volge van het Chineesche conflict, wat
de bestemmingen naar Japan en China
betreft, geheel tot staan zijn gekomen,
een ieder zal toch kunnen begrijpen, dat
we hier slechts met een voorbijgaand
verschijnsel hebben te doen en dat ge
noemde landen straks opnieuw als koo-
pers zullen optreden. We laten daarbij
nu nog maar buiten beschouwing, dat
vrijwel de geheele oogst 1937 reeds is
verkocht en dat niet alleen de Nivas li
ra tes nog betrekkelijk hoog zijn maar
ook de New-Yorksche suikerprijs, ter
wijl tenslotte in 1936 de suikerprijs nog
niet den steun van het gunstige resul
taat dat de Londensche conventie heeft
opgeleverd, had. Kan men dus op grond
van de economische positie van de ge
heele suiker-industrie nimmer tot een
verklaring van den koersval geraken,
ook de individueele positie van de Ja-
va-Cultuur kan in dezen niet een door
slag hebben gegeven, immers alleen op
grond van de vlottende activa der maat
schappij per einde 1936 komt men, na
aftrek van alle verplichtingen op een
waarde van 140 waartegen de koers
van j.l. Dinsdag, t.w. 113 ongeacht
het depreciatiepercentage wel heel
eigenaardig afsteekt.
Het zelfde betoog kan men houden
voor rubberwaarden. En voor tabaks-
aandeelen was het verloop nog ongemo
tiveerder; deze kwamen met uitzonde-
r ng van Senembah en Arendsburg zelfs
onder de koersen van September 1936
te liggen.
Gelukkig is de beurs, na Dinsdag ge
deeltelijk van de dwalingen haars weegs
teruggekeerd. Blijkbaar achtte men de
koersdaling wel wat overdreven, en wij
gelooven dan ook niet mis te tasten
wanneer wij de veronderstelling uit
spreken dat op genoemde afbraakkoer-
sen vele bona-fide houders in de markt
kwamen om deze, bij uitstek gunstige
kans, welke hun de mogelijkheid bood
op een relatief hoog rendement, niet
voorbij te laten gaan. Voor de techni
sche positie van de beurs is dit een
groote aanwinst, omdat men vrijwel ze
ker kan zijn dat de koopers van heden
niet de verkoópers van morgen zullen
blijken te zijn.
Op den 13 October kon men dan ook
waarnemen dat vrijwel alle verkoopli-
mites werden ingetrokken en dat de
koersen sprongsgewijs omhoog vlogen.
Het sterkst was de kooplust voor Am
sterdam Rubber welke op een dag een
koersavans van 35 punten wisten te re-
gistreeren.
Aandeelen Philips waren eveneens
sterk gezocht en wisten circa 30 in
koers te verbeteren. Ook aandeelen H.
V.A. welke op een dag 25 punten stegen
en Deli-Maatschappij, welke 40 punten
aantrokken, stonden in het centrum van
de belangstelling.
Een gelukkige omstandigheid voor de
beurs was dat New-York dien dag ge
sloten was, waardoor wel heel duidelijk
naar voren kwam, dat genoemd centrum
de laatste weken feitelijk als „zwarte
Piet" fungeert en dat een groot deel van
het beurswee op New-Yorksche rekening
moet worden geschoven. Het is nu maar
te hopen dat men niet andermaal het
hoofd kwijt raakt, en ieder logisch ver
band tusschen koers en rendement van
de hand wijst door maar uitsluitend op
het oorlogsgevaar den nadruk te ves
tigen.
Indien dit gevaar inderdaad zoo bij
zonder hoog moest worden aangesla
gen: hoe dan te verklaren dat op
prolongatie tegen ongehoorde bedragen
is aangeboden! Heeft men ooit verno
men dat geldgevers in tijden van daad
werkelijk oorlogsgevaar, hun geld in de
zen vorm en tegen een dergelijke rente
in groote onderlinge concurrentie, ter
beschikking stelden? Niemand zal dur
ven ontkennen dat de internationale po
litieke spanningen voor het oogenblik
groot zijn, maar men dient zich voor
overdrijving, welke den fondsenbezitter
zoo duur te staan komt als jongstleden
Maandag en Dinsdag, te hoeden.
Thans laten we enkele koersen vol
gen: de eerste koers is die per 9 Octo
ber j.l.
H. A. L109—114
Koninklijke Boot 120129
Rott. Lloyd 110—117
Mij. Nederland 109117
Deli Batavia 208200
Deli Mij272—277
Senembah 272275
Unit. Steels 5050
Aku 51—53 j
Philips 326340 j
Koninklijke Petrol368362 j
H. V. A 442—444
Amsterdamsche Bank 144147
lendig zullen zijn als we moeten schei
den".
„Onzin", zei mevrouw Cameron min
achtend.
„Als u dat wenscht behoeft niemand
iets van onze verloving te weten. Ik
ben het met u eens dat he!t dom zou zijn
voorloopig te trouwen".
„Dat zou onzinnig zijn".
„We zijn beiden bereid te wachten",
zei Stella onstuimig, „maar ik zweer,
dat als ik Guy niet trouwen kan, ik ook
met niemand anders trouw".
„Het is gewoon krankzinnigheid, ik
wil er niets mee te maken hebben",
„Mevrouw Cameron, ik vind het af
schuwelijk teg'en uw wenschen in te
gaan", zei Guy zeer ernstig, maar ik wil
toch dat u weet dat-Stella en ik ons als
verloofd beschouwen",
„Ze is nog een kind. U maakt misbruik
van haar jeugd".
„Ik zal haar ten allen tijde, wanneer
ze dat wenscht, vrij laten".
Ik verbied een verloving".
Stella ging naar haar moeder toe en
sloeg haar arm liefkozend om haar heen.
„Geef toch toé, moeder. Het zal ons
zooveel gelukkiger maken. Bederf den
heerlijksten tijd van mijn leven niet".
„Ik moet met je vader spreken, Guy,
Misschien heeft hij meer eergevoel dan
zijn zoon", zei mevrouw Cameron heftig.
„Moeder, nu is u n;et eerlijk. Zeg geen
dingen waarvan u later spijt zoudt heb
ben. U heeft me zoo dikwijls verte'd hoe
arm u was, toen u met vader trouwde".
DE KEURING VOOR DEN
DIENSTPLICHT.
Nieuwe districtsbeschikking. j
Het aantal keuringsraden op
nieuw gebracht op 33.
De minister van defensie heeft aan
de burgemeesters een nieuwe districts
beschikking toegezonden. In het bege
leidend schrijven wordt medegedeeld.
P->f jn t'-rbnrd mei de voorgestelde.wij
ziging van de dienstplichtwet, waarbij
0.m. het jaarlijksche contingent gewone
dienstplichtigen aanzienlijk wordt ver
hoogd, het noodzakelijk is gebleken het
getal keur■huisraden te vermeerderen
en wederom te brengen op 33 (voordien
- irinv"! rad°n zin niet meer
genummerd, doch dragen den naam
eener gemeente, waardoor, men in den
r.aam tevens een aanduiding zal vinden
van het gebied van den raad. De vol
gende keuringsraden zijn ingesteld:
Alkmaar, Amersfoort, Amsterdam I, II
en III, Apeldoorn, Arnhem, Assen, Bre
da, Deventer, Dordrecht, 's-Gravenha-
ge I en II, Groningen, Haarlem, Hel
mond, 's-Hertogenbosch, Hilversum,
Leeuwarden, Leiden, Maastricht, Ven-
lo, Vlaard ngen, Zutphen, Zwolle.
Sneek, Nijmegen, Utrecht, Rotterdam
1, II en III, Middelburg en Tilburg.
De a.s. keuringen rullen vermoede
lijk reeds in de tweede helft van No-
v<*m.be- 19 '7 eanvnugen: voor zoovei
zij nog in 1937 zullen plaats hebben,
zullen deze keuringen dienen voor de
nog niet gekeurde ingeschrevenen van
de licht'ng 1938 (de wegens broeder-
dienst of opleiding tot geestelijke vrij
gestelden) en zullen in Januari 1938 er,
volgende maanden de keuringen wor
den voortgezet voor de lichting 1939
De keuringsraad Middelburg omvat
de geheele provincie Zeeland, de drie
raden Amsterdam de gemeente Am
sterdam; de twee raden 's-Gravenhage
de gemeente Den Haag benevens de ge
meenten de Lier, Monster, Naaldwijk,
Rijswijk, Schipluiden, Stcmpwijic, Veur,
Voorburg, Wassenaar en Waterüngen;
de drie raden Rotterdam de gemeente
Rotterdam benevens Barendrecht, Ber">-
schenhoek, Capelle aan den IJssel, Hil-
ligersberg, Kethel, Krimpen aan de
Lek, Krimpen aan den IJssel, Overschie,
Rhoon, Ridderkerk, Schiebroek, Schie
dam en IJsselmonde, terwijl Hoek van
Plolland bij den keuringsraad Vlaardin-
gen is gevoegd.
„Ja, en ik wil jou bewaren voor de
vreeselijke armoede, die wij door heb
ben moeten maken,
„Maar moeder, u is niet arm".
„Ik zal het zijn als ik een ander gezin
heb te onderhouden."
Toen begon Guy te begrijpen Me
vrouw Cameron was betrekkelijk nog
jong'. Ze had geld genoeg om zeer beha-
gelijk te leven en de goede dingen der
aarde te genieten, maar klaarblijkelijk
voelde ze er niets voor om een ucel van
haar inkomen te moeten afstaan. Ten
slotte ontstond haar oppositie dus uit
zelfzucht.
Onder geen voorwaarde z'al ik bijstand
van u aannemen", zei Guy kortaï.
„Daar behoeven we nu niet over te
spreken", zei Stella vlug. „Guy en ik zijn
tevreden dat we bi) elkander behooren.
De toekomst zal voor zichzelf zorgen.
Al wachten we nog tien jaar, dan zullen
wij nog jong zijn en ik zou een heel le
ven willen wachten op Guy, liever dan
•emand anders te trouwen".
„Ik heb niets meer te zeggen, alleen
dat ik me verzet tegen elke "verhouding
hoe ook", zei mevrouw Cameron koel.
Valda kwam met een telegram in de
hand de kamer binnen.
„Ik moet naar Londen. Miin moeder
heeft om me getelegrafeerd", zei ze en
haar gezicht was betrokken van droef
heid,
Mevrouw Cameron las de weinig'e re
gels en onmiddellijk verzachtte zich
haar gezicht.
Ds. J- C. B. Eykman jubileert.
A.s. Zodnag herdenkt ds. J. C. B,
Eykman, em. predikant der Ned. Herv.
Kerk, wonende te Rotterdam, zijn 40-
jarige ambtsbediening,
Ds. Eykman werd 6 Nov. 1871 te
Koudekerke waar zijn vader pre
dikant was, geboren. In 1897 bevestigde
zijn vader hem te Gieterveen (Dr.) in
zijn eerste gemeente.
In 1902 vertrok ds. Eykman naar Sit-
tard, waar hij in 1914 zijn bediening
neerlegde in verband met zijn benoe
ming tot predikant bij de Belgische
Zendingskerk te Oostende, In 1917 werd
ds. Eykman predikant bij de Belgische
Zendingskerk te Antwerpen. In Nov.
1934 nam ds. Eykman een beroep aan
naar Zundert aangezien de arbeid hem
i:s Antwerpen te zwaar werd. Hij werd
echter door een ernstige ziekte overval
len, die hem niet toestond om te Ant
werpen afscheid te preeken en hem
dwong om emeritaat aan te vragen en
de gemeente van Zundert zijn woord te
rug te vragen zoodat hij daar nimmer
predikant is geworden.
Gedurende zijn verblijf in Sittard was
Eykman president van het classikaal
bestuur van Maastricht. Ook was hij op
richter en voorzitter van de Limburg-
sche Protestantenvereeniging en van de
Chr. School.
De jub'laris heeft tijdens zijn verblijf
te Sittard den grondslag gelegd van
de Ned. Herv. Gem. van Treebeek door
te Hoensbroek huisgodsdienstoefeningen
te houden en een kleine houten hulpkerk
te bouwen.
In verband met met zijn gezondheids
toestand bes+aan er g'een plannen om 't
jubileum van ds Eykman, die gedurende
den mobilisatietijd hard in België heeft
gewerkt, officieel te vieren.
Ds. G. Post, Ned. Herv. predikant
te Serooskerke (Sch.) hoopt 17
October afscheid te nemen van zijn ge
meente en 24 October zijn intrede te
doen te Nijland na bevestigd te zijn door
ds. Lazonder van Westmaas.
I>ORl>H r.tiir
(Ingez. Med.)
„Stella en ik zullen met je meegaan.
We zullen den eersten den besten trein
nemen".
Terwijl ze sprak, trok ze Valda met
zich de. kamer uit en wierp van uit de
deuropening een uitdagënden blik op
Guy.
„Moeder is vreeselijk zwaar op de
hand. Arme Valda, ze houdt zooveel
van haar moeder. Als mevrouw Glyn
sterft, staat Valda geheel alleen. Ik heb
zoo'n medelijden met haar..
„Ik hoop dat we niet lang weg zullen
blijven", zei Stella.
„Ik ook, lieveling. Ik vind het vreese
lijk je niet te zienG
„Je hebt je verlof nog niet gehad.
Kun je niet mee naar de stad gaan met
ons? Er gaat over een paar uur pas een
sneltrein. Jé hebt tijd «genoeg om ïe va"
Hesje van boord te halen".
„En je moeder?"
„Ze is niet zoo kwaad als ze er uit
ziet. Ik geloof dat het wel goed is als je
mee gaat. Ze moet er aan wennen. Ja,
heusch, Guy, g'a mee".
„Uitstekend, maar dan moet ik voort
maken, anders mis ik den trein". Hij
kuste haar innig en haastte zich weg.
Aan boord kostte het hem geen moeite
een week verlof te krijgen en hij floot
vroolijk, terwijl zijn oppasser zijn tasch
inpakte. Zeven dagen met Stella, zeven
heele dagen. In Londen zou hij meteen
een engagementsring kunnen koopen.
(Wordt vervolgd.)
■■Mi
