Onrechtmatig bezit
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
DE NIEUWE RINSO...
EEN TOVERMIDDEL!
TWEEDE BLAD VAN DË PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 9 SEPTEMBER 1937. No. 212.
De vrijbuiterij in de
Middellandsche Zee.
DOROTHEA GERARD.
De uitvoerprijzen van varkens.
ZEELAND.
MIDDELBURG.
VUSSINGEN.
ZUID-BEVELAND.
De Engelsche regeering is teruggeko
men van haar voornemen ontstaan
onmiddellijk na den aanval op den Brit-
schen torpedojager ,,Havock" om
zonder vorm van proces haar oorlogs
bodems jacht te l.aten maken op de on
bekende duikbooten, die sinds eenige
weken de Middellandsche zee onveilig
maken. Zij heeft,nu al haar verwacht'n-
gen gezet op de conferentie der Mid
dellandsche zee-staten, die morgen of
in elk geval zeer binnenkort in het
Zwitsersche stadje Nyon, gelegen aan
het meer v,an Genève, zal beginnen
Het denkbeeld, zulk een bijeenkomst
te houden, komt uit Parijs. De Fransche
regeering had oorspronkelijk voorge
steld, dat ter gelegenhe'd van de na
jaarsvergadering van den Volkenbonds
raad de Middellandsche zee-st,aten te
Genève middelen zouden beramen, om
gezamenlijk een einde aan de vrijbuite
rij te maken. Dit denkbeeld was in zoo
verre niet voor verwezenlijking vatbaar
dat Italië er d,an buiten zou blijven, na-
demaal Mussolini nog steeds weigert
Italiaansche gedelegeerden naar Genè
ve te sturen: in verband met de Abes-
sijnsche affaire. De Engelschen, die het
plan gretig van de Fr.anschen overna
men, wilden Ital'ë er om begrijpelijke
redenen toch graag bij hebben, en daar
om stelden ze voor, om Nyon als ver
zamelplaats aan te wijzen en de confe
rentie dus geheel los van Genève te
maken.
Het staat vrijwel vast, dat Italië van
de partij zal zijn. Men verdenkt er dit
land van, gelijk bekend is, dat het wel
meer v,an de vrijbuitende duikbooten
weet. Alleen reeds deze verdenking
maakt het voor Mussolini heel moei
lijk, zich onzijdig ie houden. Hij zou
dan met eigen hand voedsel aan de ge
ruchten hieromtrent toedienen.
Te Londen heeft men zich aanvanke
lijk zonder twijfel met een zeker grim
mig leedvermaak voor oogen gesteld,
dat Ital-ë door de uitnoodiging tot deel
neming ,aan de conferentie in een
wonderlijke scheeve positie werd ge
bracht. En men zag daar met hetzelfde
grimmige leedvermaak tegemoet, op
welke wijze de Italiaansche gedelegeer
den zich ter bijeenkomst allicht in
bochten zouden wringen; om een al te
groot succes der besprekingen te voor
komen, en aan den anderen k,ant te
ontsnappen aan het verwijt van sabo
tage. Men stelde het zich zoo voor: de
Italianen kunnen onmogelijk plompver
loren weigeren, hun aandeel in de
bestrijding der vrijbuiterij bij te dr,a-
gen; ook al staan ze als 't ware voor de
noodzakelijkhe:d een boosaardig, maar
desalniettemin geliefd wicht, door hun
fascisme gebaard, mee om h,als te hel
pen brengen.
Op 't oogenblik is de positie er voor
Mussolini echter heel wat beter op ge
worden. En dat dankt hij dan aan de
Russen. Die hebben, gelijk men weet,
de onhandigheid gehad, om te Rome
een nota te laten overhandigen, waarin
Italië klakkeloos verantwoordelijk ge
steld wordt voor de torpedeering dei-
Russische koopvaardijschepen. Het
spreekt vanzelf, dat de Italiaansche re-
geerrng die beschuldiging van de hand
heeft gewezen en kon wijzen: eenig
bewijs, dat Italiaansche onderzeeërs de
vrijbuiterij in de Middellandsche zee
bedrijven bezit geen enkele regeering,
ook de Russische niet. De beschuldi
ging uit Moskou schiet dientengevolge
haar doel niet alleen voorbij, doch
geeft Mussolini bovendien een middel
aan de hand, om op de conferentie te
Nyon minstens stagnatie te veroorza
ken. Immers door deze beschuldiging
handig ter sprake te brengen, zullen de
Italianen de besprekingen op politieke
paden kunnen halen. En dat zijn glib-
door
61).
Neen, ik beken niets, behalve, dat ik
het medaillon in de houtloods heb ver
loren
,,Wat deed u daar in de houtloods?"
Na een oogenblik nadenken uitte hij
een der weinig leugens in zijn leven.
„Ik schuilde voor een sneeuwstorm.
U herinnert zich misschien, dat den
3den November de eerste sneeuwstorm
van 'dezen winter heeft gewoed".
De generaals lachten met een goed
moedige minachting over zoon lijntrek
ker, en strekten hun beenen nog wat
verder onder de tafel uit. Slechts één
keek den beklaagde even doordringend
aan als deze een minuuut geleden had
gestaard naar de voorwerpen, die op ta
fel lagen. Daarna boog hij zich tot zijn
buurman om hem iets in zijn groot, rood
oor te fluisteren. En ook diens oogen
keken hem aandachtig' aan, en vervol
gens de anderen naarmate de gefluister
de opmerking werd doorgegeven
„Den 3den November schuilde u voor
den sneeuwstorm dus", hernam de pre
sident, zijn stem een zoo vriendelijk mo
gelijke intonatie gevend, „Die storm
heeft in den avond gewoed. Zou u mij
misschien ook kunnen vertellen, hoe u
den morgen van dien dag' heeft doorge
berige paden, wellicht glibberig genoeg,
om de bijeenkomst te laten uitglijden.
Of is dit de bedoeling der Russen?
Hopen ze, dat hun nota nieuwe politie
ke spanning in het leven zal roepen,
welke Engeland dan eindelijk zou no
pen, krachtdadig op te treden? In de
Russische pers is den laatsten tijd
herhaaldelijk geschreven, dat Engeland
van zich ,af behoorde te bijten: dan
zouden de fasc'stische mogendheden
wel in haar schulp kruipen. Denkbaar
is, dat men van Moskou uit nu pogingen
doet, om Engeland in een situatie te
brengen, welke geen andere mogelijk
heid dan die van het bijten overlaat
Maar w e gelooft, dat Moskou dit zou
lukken?
HET PRINSELIJK ECHTPAAR TE
SOESTDIJK TERUGGEKEERD.
Gisteravond half zeven zijn Prinses Ju
liana en Prins Bernhard per auto van
Het Loo, waar zij eenigen tijd verblijf
hebben gehouden, ten paleize Soestdijk
teruggekeerd.
Een luchtyrachtlijn Londen-Amsterdam,
De International Air Freight Ltd. een
Engelsche luchtvaart maatschappij, wel
ke zich uitsluitend toelegt op lucht-
vrachtvervoer zal binnenkort haar eer
ste luchtvrachtlijn openen, en wel een
tweedaagsche dienst tusschen Amster
dam en Londen, vice versa.
Aangezien de vliegtuigen geen passa
giers vervoeren en speciaal zijn ingericht
voor het vervoer van vrachtgoederen,
is het mogelijk vrachtgoed van groote
afmetingen en zwaar gewicht te ver
voeren. Het laadvermogen is ruim 2000
kg is. De machines, die zijn uitgerust
met moderne instrumenten voor nacht
en blindvliegen, zijn bemand met een
piloot en een marconist. De nieuwe on
derneming denkt tegen het einde van
deze maand haar dienst op Amsterdam
te openen.
Uiteenzetting van minister
Steenberghe over het beleid
van de Veehouderijcentrale.
Op de vragen van het Tweede Ka
merlid Van der Weijden betreffende le
vering van varkens door de Veehoude
rijcentrale aan een bepaalde firma te
gen lageren prijs dan aan anderen werd
berekend heeft de minister van oecono-
mische zaken het volgende geantwoord:
Het is niet juist, dat de Veehouderij
centrale aan een bepaalde firma voor
uitvoer naar Zwitserland 6632 varkens
van bijzondere kwaliteit heeft geleverd
voor 22 pet. minder dan aan anderen
werd berekend. Genoemde centrale
heeft echter wel eenige verkoops
transacties voor varkens afgesloten met
een Zwitsersch import-consortium en
daaraan varkens geleverd voor een prijs
welke geacht kan worden gemiddeld on
geveer 22 pet. lager te zijn dan die, wel
ke aan anderen, o.a. aan dr. Deterding,
werd berekend.
Met genoemd Zwitsersch import-con
sortium zijn nl. door de Veehouderijcen
trale respectievelijk op 27 October 1936,
30 Januari 1937 en 5 Februari 1937 ver-
koopen afgesloten voor respectievelijk
5000, 1216 en 5000 varkens van 100-110
kg resp. a 32 cent, 32 cent en 34 cent
per kg levend, met, volgens han
delsusance, 4 kg tarra. Op deze con
tracten zijn geleverd respectievelijk
5000, 1216 en 629 varkens. Daarenboven
zijn in het tijdvak van 5 December 1936
tot 14 April 1937 aan hetzelfde Zwitser
sche consortium nog 1910 levende zwa
re varkens van 170-180 kg verkocht te
gen prijzen, varieerende van 30 tot 34
cent. Op de Zwitsersche contracten, af
bracht?"
„Den morgen? Dat kan ik mij niet
herinneren",
„Is u misschien ook door de S.
straat gekomen, op een vroeg uur, zoo
omstreeks zonsopg'ang?"
„Zeker niet. Wat had ik daar in den
ochtend moeten doen?"
„Misschien op weg naar de Gutste.n
fabriek", opperde een der andere rech
ters. „De S. .straat ligt in den weg naar
de fabriek, zooals u wel weet".
„Ze ligt in een der wegen daarheen,
maar niet in dien, welken ik gewoonlijk
volg".
„Niet gewoonlijk misschien, maar
soms toch wel, bij voorbeeld, laat ons
zeggen op 3 November, in welk geval u
een schot zou hebben hooren vallen, Er
werd op dezen dag inderdaad een schot
gelost in de S. .straat, een dag, die werd
gekenmerkt door den eersten sneeuw
storm, maar ook door een laffen aanval
op een onzer dappere Kozakken, Ik
vermoed, dat u zich het feit nog wel
herinneren zal".
„Zeker, maar daar ik niet in de straat
ben geweest, heb ik het schot ook niet
hooren vallen".
„U weet natuiirlijk, dat tegenwoor
dig' het dragen van vuurwapenen is ver
boden. Is u bereid, te bezweren, dat u
nooit die bepaling heeft overtreden?"
„Als regel niet".
„O, u zou dus verschil willen maken!
Ja, dat begrijp ik", besloot de president,
waarna hij iets op een stukje papier
gesloten nadat met dr. Deterding de be
kende overeenkomst was gesloten, zijn
na 1 Januari 1937 in totaal geleverd
3557 varkens. De minister voegt hieraan
toe, dat alle leveringen aan Zwitserland
zijn geschied rechtstreeks door de cen
trale als monopoliehoudster aan meer
genoemd consortium. Dit consortium
had echter met het toezicht op dezen
export een Nederlandsche firma, n.l. de
n.v. Zilversmit en Pinto s handelmaat
schappij te Rotterdam, belast.
De minister is van meening, dat de
uitvoer van levende varkens naar Zwit
serland tegen de hierboven genoemde
voorwaarden verantwoord mag worden
genoemd, gezien de positie, waarin de
varkensmarkt toendertijd verkeerde.
Deze marktpositie was zoodanig, dat
iedere mogelijkheid om de markt te ont
lasten moest worden aangegrepen. Dit
heeft o.a. geleid tot de met den heer
Deterding aangegane titansacties voo;r
den uitvoer van 30.000 varkens en
2,700,000 kg spek naar Duitschland.
Toen dan ook in het najaar de uitvoer
naar Zwitserland naar welk land
sedert vele jaren geen uitvoer van le
vende varkens had plaats gehad mo
gelijk werd, is het begrijpelijk, dat ook
van deze gelegenheid tot uitvoer ge
bruik is gemaakt. Dat de hierbij ge
maakte prijzen laag zijn geweest, geeft
de minister gaarne toe. Behalve de drin
gende noodzaak om de varkensmarkt te
steunen er zijn nog in Feberuari en
Maart 14.000 varkens ingevroren
hebben verwachtingen omtrent toekom
stige gunstiger transacties, als Zwitser
land weer eens als meer geregelde afne
mer van varkens zou optreden, den be
dongen prijs aannemelijk doen zijn.
Voorts wijst de minister er op, dat het
bij de ten aanzien van export van var
kens heerschende toestanden onmoge
lijk is steeds dezelfde prijzen te bedin
gen. Immers, ieder land heeft in min
dere of meerdere mate maatregelen ge
troffen, die den invoer van varkens of
varkensproducten beperken, waarbij
zeer verschillende factoren den prijs,
welken deze lanjden willen feesteden,
bepalen. Indien de positie van de var
kensmarkt in Nederland zoodanig is,
dat het noodzakelijk geacht moet wor
den van de exportgelegenheid, die deze
landen nog bieden, gebruik te maken,
dan moet wel genoegen genomen wor
den met de zeer uiteenloopende prijzen,
welke daar kunnen worden verkregen.
Zoo kon het geschieden, dat, toen de
varkens, geslacht voor den baconexport
naar Engeland, ongeveer 44 cent per kg
levend opbrachten, een prijs van 40 cent
tezelfder tijd met dr. Deterding werd
overeengekomen, terwijl voor den ex
port naar Zwitserland niet meer dan 34
cent kon worden bereikt. Dat de aan dr.
Deterding berekende prijs van 40 cent
later is teruggebracht tot 37 cent, vond
zijn aanleiding in de omstandigheid, dat,
nadat de verkoop aan dr. Deterding was
gesloten, bleek, dat deze in de meening
verkeerde, dat hem de varkens tegen
den laagsten prijs, waarvoor zij, aan
welken buitenlandschen afnemer dan
ook, zouden worden verkocht, waren
berekend. Afgezien van de vraag of de
met dr. Deterding in het begin gevoerde
algemeene besprekingen, voordat de fei
telijke transacties door de verschillende
instanties werden afgesloten, aanleiding
mochten geven tot deze opvatting, deed
het feit, dat dr. Deterding deze meening
huldigde en hij op het moment, dat deze
moeilijkheden zich voordeden, reeds
voor 10 millioen gulden landbouwpro
ducten had aangekocht, 's ministers
ambtsvoorganger besluiten aan hei
voorstel van dr. Deterding, een prijsre
ductie van 3 cent per kg te verleenen,
gevolg te geven.
Van afwijking ten voordeele van een
bepaalde firma van algemeen geldende
regelen is geen sprake geweest.
schreef, dat haastig aan een der aan
wezige ordonnansen werd ter hand ge
steld.
„We zullen u straks nog een paar vra
gen moeten stellen; intusschen kan u
wel gaan zitten. Volgende zaak!"
Een 'beetje verbaasd zette Tadeusz'
zich op den hem aangewezen stoel, een
fijn meubel van verguld hout en gebom
beerd fluweel. Hij keek soms naar zijn
advocaat als of hij hem eenige ophelde
ring over deze ongewone wijze van
doen wilde vrag'en. Maar de toegewezen
verdediger, die inderdaad even verbijs
terd was als hij, had geen tijd meer voor
hem, daar hij reeds alweer voor zijn
volgenden cliënt optrad; hij moest zijn
zaken „en gros" doen!
Een half uur ging voorbij, weer een
vonnis ditmaal levenslange verban
ning, was er uitgesproken; en toen hoor
de Tadeusz weer zijn naam afroepen.
Toen hij weer op de open plek voor
de tafel stond, zag hij een ander per
soon tegenover zich. Het was een in
eengedrongen, dom uitziende kozak, een
weinig buiten adem door de haast, waar
mede hij daareven de groote trap van 't
paleisachtige gebouw was opgeklommen.
„Kozak Lukiok", zei de president met
nadruk, „kijk dien man eens goed aan!
Is dat de man, die onlangs in November
dat schot op je gelost heeft?"
De Kozak keek met zijn kleine oogen
Tadeusz aandachtig aan.
„Ik kan dat moeilijk verklaren, excel
lentie".
DE VRIJE ZATERDAGMIDDAG BIJ
HET HOOFDBESTUUR DER P-T.T.T.
Op vragen van mevrouw Bakker-Nort
(v.d.) betreffende het voornemen, het
welk zou bestaan om den vrijen Zater
dagmiddag voor arbeidscontractanten bij
het hoofdbestuur der posterijen, telegra
fie en telefonie in te trekken heeft de
minister van binnenlandsche zaken ge
antwoord:
Het grootste deel van het personeel
op arbeidsovereenkomst, werkzaam aan
het hoofdbestuur der posterijen, telegra
fie en telefonie is sinds jaren in het ge
not van den vrijen Zaterdagmiddag. Er
bestaat niet het voornemen daarin ver
andering te brengen.
Bij Kon, besluit is aan den heer Ch,
J, I, M. Weiter op zijn verzoek eervol
ontslag verleend als voorzitter van de
rijkscommissie van advies voor werk
verruiming, met dankbetuiging voor de
zoodanig bewezen diensten, verder is bij
gemeld besluit in deze commissie be
noemd tot lid en voorzitter de heer dr.
L. G. Kortenhorst, onder verleening van
eervol ontslag als lid dier commissie en
tot lid de heer J. A. Lagas, ambtenaar
bij het departement van economische
zaken.
Extra-trein naar de Jaarbeurs,
Ter geleg'enheid van de 37e Koninklijke
Nederlandsche Jaarbeurs, waaraan we
derom een agrarische afdeeling is ver
bonden zal er uit Zeeland een extra-
trein loopen op Maandag 13 September
a.s. De trein vertrekt 's morgens om 7.19
uit Middelburg, de terugreis uit Utrecht
vindt plaats om 18.44 uur.
Het concert van Excelsior.
Het arbeidersmuz'iekgezelschap „Ex
celsior" heeft gisterenavond onder groo
te belangstelling een concert op de
Markt geg'even onder de goede leiding
van den heer Van Soelen. Verschillende
bekende nummers hadden een welver
diend succes en dit was vooral ook het
geval met het solo-nummer van den hr.
Laroes,
Het 50.000ste bad.
Er heerschte Woensdagmiddag aan het
gemeentelijk zeebadbedrijf een zekere
spanning. Het was nl. uitgelekt dat het
50.000ste bad in dit jaar stond g'enomen
te worden, dat ook dit jaar niet onop
gemerkt voorbij zou gaan. Hoewel het
feit reeds te circa 3 uur werd verwacht,
geleek het wel of vele bezoekers hun
komst vertraagden, natuurlijk allen in
de hoop de gelukkige te zijn. Bij de con
trole zag men dan ook vele teleurgestel
de gezichten en menig maal werd de
verzuchting geslaakt: „tie, was ik maar
wat later gekomen!" Totdat opeens het
was toen circa kwart voor vier, het
juiste aantal was bereikt. Het was de
heer P. Ree, gepensionneerd gezagvoer
der bij de Maatsch. „Zeeland", die de
gelukkige bleek te zijn. Hij werd door
den chef van het badbedrijf, de heer A.
H. Verharen, het eerst gecomplimen
teerd en uitgenoodigd zich in badcos-
tuum te steken, ditmaal in 'n feestelijk
versierde badkoets.
Aangenaam verrast gaf de heer Ree
daaraan gevolg en toen hij weer buiten
trad, was daar voor zijn badkoets een
gedeelte feestelijk ingericht, terwijl op
een tafel niet alleen bloemen, doch ook
een collectie fraaie geschenken prijkte.
Daar waren aanwezig de loco-burge
meester, wethouder W. P. Edelman en
wethouder A. Rorije. Onder groote be
langstelling van baadsters en baders
werd den heer Ree door de heer Edel
man (bij uitstedigheid van den burge
meester) namens B. en W. g'elukge-
wenscht. Spr. noemde het verheugend
dat dit jaar het 50.000ste bad precies een
week eerder dan het vorige jaar wordt
genomen, hoewel spr. natuurlijk liever
had gezien dat het badbedrijf, evenals
voor twee jaar een getal van 70.000 had
bereikt. Na nog gewezen te hebben op
het nut van het z'wemmen en op het feit,
dat Vlissingen een goede zweminrichting
bezit waar men het zwemmen onder
deskundige leiding kan leeren, ver
zocht hij den heer Ree een cadeau uit
te zoeken, De keus viel op een etui met
zilveren lepeltjes. De heer Ree dankte
in eenige welgekozen woorden,
De directie van het wandelpier wilde
dit feit eveneens niet onopgemerkt voor
bij laten gaan en schonk den heer Ree
een flesch champagne.
De werkloosheid.
De werkloosheid in onze gemeente
vertoonde deze week wederom een klei
ne vermindering. Het aantal werkloozen
daalde nl. van 524 tot 518. Daarvan wer
den er 130 in de werkverschaffing ge
plaatst.
V erkeersongeval.
KAPELLE, Gistermiddag werden op
den Wemeldingschen grintweg onder
Kapelle twee meisjes door een auto uit
Limburg, aangereden. De meisjes wa
ren afkomstig uit Amsterdam en zijn
geneeskundig behandeld door dr. Pfeif
fer. De een werd bij den hr. De J. bin
nengedragen en later vervoerd naar het
ziekenhuis te Goes.
Uw wasmachine bespaart U ongetwijfeld heel
wat tijd en moeite, vergeleken bij het wassen met
de hand. Maar een werkelijk verbluffend resultaat
bereikt U, wanneer Rinso Uw wasmachine komt
helpen. U zult het zien: Rinso tovert het vuilste
wasgoed helderwit en werkt bovendien nog veel
vlugger en veel zuiniger dan een gewoon zeeppoeder. Het tijdrovende
voorweken is met de nieuwe Rinso overbodig, terwijl Rinso voorts
niet behoeft te worden aangemaakt. Rinso heeft een ongewoon
hoog vetgehalte, waardoor in een oogwenk een overvloedig schuim
te voorschijn wordt getoverd. En tenslotte kan dit zo wonderbaarlijk
werkzame Rinso-sop nog meerdere malen achtereen worden gebruikt.
(Ingez. Med.)
„Maar je hebt altijd gezegd, dat je een
grooten, gebaarden man had zien weg-
loopen", herinnerde een der ander gene
raals hem op werkelijk vaderlijken toon.
„Kijk hem eens goed aan, mijn zoon.
Dit is een groote, gebaarde man, niet
waar?"
„Ja, tot uw dienst, excellentie".
„Ben je dan bereid te zweren, dat hij
het schot heeft gelost?"
„Ik geloof wel, dat hij het zou kunnen
zijn", zei de kozak, blijkbaar vechtend
teg'en een primitief rechtvaardigheids
gevoel.
„Geen gedraai!" donderde de presi
dent, met eiken duim van zijn hooge ge
stalte, elk haar van zijn borstelige wenk
brauwen en elke ridderorde op zijn
borst den getuige verpletterend.
„Je bent hier niet om den krijgsraad
voor den gek te houden. Een kozak
spreekt de waarheid en vreest geen
sterveling. behalve den Tsaar, Een
duidelijk antwoord, domkop: is hij het
of is hij het niet?"
„Hij is het, tot uw dienst excellen
tie", stotterde de kozak, onderdanig' de
halfgoden achter de tafel aanstarend.
„Aha!"
Een zucht van voldoening steeg uit
den krijgsraad op, terwijl alle vijf de ex
cellenties den getuige met een stralend
gelaat aankeken. Van hem wendden zij
hun oogen naar den beklaagde, die half
overbluft door den loop van zaken, den
man stond aan te kijken, dien hij nog
nooit had gezien en die hem daareven
had aangeduid als iemand, die hem had
willen vermoorden. Hij keek hem meer
met verwarring dan met schrik aan, als
ware hem de juiste beteekenis van den
korten dialoog ontsnapt. De advocaat
was op zijn beurt opgesprongen, want
zelfs voor zijn door de gewoonte gehard
rechtsgevoel, was dit te machtig. Wan
neer men bedenkt, dat het op dat oogen
blik bijna donker was en dat de kozak,
waarop was geschoten, aanvankelijk
had verklaard, dat hij enkel den rug van
den vluchtenden moordenaar had gezien,
hoe was het dan mogelijk, dat hij nu den
man herkende?
Hij ging echter daarna weer schou
derophalend zitten, wel inziend, dat hij
zijn tijd maar verknoeide. Niemand luis
terde naar hem, zelfs Tadeusz niet, die
als versteend tegenover zijn aanklager
bleef staan. Wat de generaals betreft,
zij waren te veel in hun nopjes over het
verkregen resultaat, dan dat zij zich om
dergelijke onbeduidende bezwaren druk
maakten. Gedurende twee maanden had
gezocht naar „een grooten man met een
baard", en nu had men hier een grooten
man met een baard, die bovendien als
„verdacht" was gesignaleerd en die vrij
wel had erkend de revolutionaire ver
gadering' op den dag van den aanslag
te hebben bijgewoond. Wat kon men
nog meer verlangen?
(Wordt vervolgd)