Onrechtmatig bezit KRONIEK van den DAG. BINNENLAND. DE NIEUWE RINSO... EEN TOVERMIDDEL! TWEEDE BLAD VAN DË PROVINCIALE ZEEUWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DONDERDAG 9 SEPTEMBER 1937. No. 212. De vrijbuiterij in de Middellandsche Zee. DOROTHEA GERARD. De uitvoerprijzen van varkens. ZEELAND. MIDDELBURG. VUSSINGEN. ZUID-BEVELAND. De Engelsche regeering is teruggeko men van haar voornemen ontstaan onmiddellijk na den aanval op den Brit- schen torpedojager ,,Havock" om zonder vorm van proces haar oorlogs bodems jacht te l.aten maken op de on bekende duikbooten, die sinds eenige weken de Middellandsche zee onveilig maken. Zij heeft,nu al haar verwacht'n- gen gezet op de conferentie der Mid dellandsche zee-staten, die morgen of in elk geval zeer binnenkort in het Zwitsersche stadje Nyon, gelegen aan het meer v,an Genève, zal beginnen Het denkbeeld, zulk een bijeenkomst te houden, komt uit Parijs. De Fransche regeering had oorspronkelijk voorge steld, dat ter gelegenhe'd van de na jaarsvergadering van den Volkenbonds raad de Middellandsche zee-st,aten te Genève middelen zouden beramen, om gezamenlijk een einde aan de vrijbuite rij te maken. Dit denkbeeld was in zoo verre niet voor verwezenlijking vatbaar dat Italië er d,an buiten zou blijven, na- demaal Mussolini nog steeds weigert Italiaansche gedelegeerden naar Genè ve te sturen: in verband met de Abes- sijnsche affaire. De Engelschen, die het plan gretig van de Fr.anschen overna men, wilden Ital'ë er om begrijpelijke redenen toch graag bij hebben, en daar om stelden ze voor, om Nyon als ver zamelplaats aan te wijzen en de confe rentie dus geheel los van Genève te maken. Het staat vrijwel vast, dat Italië van de partij zal zijn. Men verdenkt er dit land van, gelijk bekend is, dat het wel meer v,an de vrijbuitende duikbooten weet. Alleen reeds deze verdenking maakt het voor Mussolini heel moei lijk, zich onzijdig ie houden. Hij zou dan met eigen hand voedsel aan de ge ruchten hieromtrent toedienen. Te Londen heeft men zich aanvanke lijk zonder twijfel met een zeker grim mig leedvermaak voor oogen gesteld, dat Ital-ë door de uitnoodiging tot deel neming ,aan de conferentie in een wonderlijke scheeve positie werd ge bracht. En men zag daar met hetzelfde grimmige leedvermaak tegemoet, op welke wijze de Italiaansche gedelegeer den zich ter bijeenkomst allicht in bochten zouden wringen; om een al te groot succes der besprekingen te voor komen, en aan den anderen k,ant te ontsnappen aan het verwijt van sabo tage. Men stelde het zich zoo voor: de Italianen kunnen onmogelijk plompver loren weigeren, hun aandeel in de bestrijding der vrijbuiterij bij te dr,a- gen; ook al staan ze als 't ware voor de noodzakelijkhe:d een boosaardig, maar desalniettemin geliefd wicht, door hun fascisme gebaard, mee om h,als te hel pen brengen. Op 't oogenblik is de positie er voor Mussolini echter heel wat beter op ge worden. En dat dankt hij dan aan de Russen. Die hebben, gelijk men weet, de onhandigheid gehad, om te Rome een nota te laten overhandigen, waarin Italië klakkeloos verantwoordelijk ge steld wordt voor de torpedeering dei- Russische koopvaardijschepen. Het spreekt vanzelf, dat de Italiaansche re- geerrng die beschuldiging van de hand heeft gewezen en kon wijzen: eenig bewijs, dat Italiaansche onderzeeërs de vrijbuiterij in de Middellandsche zee bedrijven bezit geen enkele regeering, ook de Russische niet. De beschuldi ging uit Moskou schiet dientengevolge haar doel niet alleen voorbij, doch geeft Mussolini bovendien een middel aan de hand, om op de conferentie te Nyon minstens stagnatie te veroorza ken. Immers door deze beschuldiging handig ter sprake te brengen, zullen de Italianen de besprekingen op politieke paden kunnen halen. En dat zijn glib- door 61). Neen, ik beken niets, behalve, dat ik het medaillon in de houtloods heb ver loren ,,Wat deed u daar in de houtloods?" Na een oogenblik nadenken uitte hij een der weinig leugens in zijn leven. „Ik schuilde voor een sneeuwstorm. U herinnert zich misschien, dat den 3den November de eerste sneeuwstorm van 'dezen winter heeft gewoed". De generaals lachten met een goed moedige minachting over zoon lijntrek ker, en strekten hun beenen nog wat verder onder de tafel uit. Slechts één keek den beklaagde even doordringend aan als deze een minuuut geleden had gestaard naar de voorwerpen, die op ta fel lagen. Daarna boog hij zich tot zijn buurman om hem iets in zijn groot, rood oor te fluisteren. En ook diens oogen keken hem aandachtig' aan, en vervol gens de anderen naarmate de gefluister de opmerking werd doorgegeven „Den 3den November schuilde u voor den sneeuwstorm dus", hernam de pre sident, zijn stem een zoo vriendelijk mo gelijke intonatie gevend, „Die storm heeft in den avond gewoed. Zou u mij misschien ook kunnen vertellen, hoe u den morgen van dien dag' heeft doorge berige paden, wellicht glibberig genoeg, om de bijeenkomst te laten uitglijden. Of is dit de bedoeling der Russen? Hopen ze, dat hun nota nieuwe politie ke spanning in het leven zal roepen, welke Engeland dan eindelijk zou no pen, krachtdadig op te treden? In de Russische pers is den laatsten tijd herhaaldelijk geschreven, dat Engeland van zich ,af behoorde te bijten: dan zouden de fasc'stische mogendheden wel in haar schulp kruipen. Denkbaar is, dat men van Moskou uit nu pogingen doet, om Engeland in een situatie te brengen, welke geen andere mogelijk heid dan die van het bijten overlaat Maar w e gelooft, dat Moskou dit zou lukken? HET PRINSELIJK ECHTPAAR TE SOESTDIJK TERUGGEKEERD. Gisteravond half zeven zijn Prinses Ju liana en Prins Bernhard per auto van Het Loo, waar zij eenigen tijd verblijf hebben gehouden, ten paleize Soestdijk teruggekeerd. Een luchtyrachtlijn Londen-Amsterdam, De International Air Freight Ltd. een Engelsche luchtvaart maatschappij, wel ke zich uitsluitend toelegt op lucht- vrachtvervoer zal binnenkort haar eer ste luchtvrachtlijn openen, en wel een tweedaagsche dienst tusschen Amster dam en Londen, vice versa. Aangezien de vliegtuigen geen passa giers vervoeren en speciaal zijn ingericht voor het vervoer van vrachtgoederen, is het mogelijk vrachtgoed van groote afmetingen en zwaar gewicht te ver voeren. Het laadvermogen is ruim 2000 kg is. De machines, die zijn uitgerust met moderne instrumenten voor nacht en blindvliegen, zijn bemand met een piloot en een marconist. De nieuwe on derneming denkt tegen het einde van deze maand haar dienst op Amsterdam te openen. Uiteenzetting van minister Steenberghe over het beleid van de Veehouderijcentrale. Op de vragen van het Tweede Ka merlid Van der Weijden betreffende le vering van varkens door de Veehoude rijcentrale aan een bepaalde firma te gen lageren prijs dan aan anderen werd berekend heeft de minister van oecono- mische zaken het volgende geantwoord: Het is niet juist, dat de Veehouderij centrale aan een bepaalde firma voor uitvoer naar Zwitserland 6632 varkens van bijzondere kwaliteit heeft geleverd voor 22 pet. minder dan aan anderen werd berekend. Genoemde centrale heeft echter wel eenige verkoops transacties voor varkens afgesloten met een Zwitsersch import-consortium en daaraan varkens geleverd voor een prijs welke geacht kan worden gemiddeld on geveer 22 pet. lager te zijn dan die, wel ke aan anderen, o.a. aan dr. Deterding, werd berekend. Met genoemd Zwitsersch import-con sortium zijn nl. door de Veehouderijcen trale respectievelijk op 27 October 1936, 30 Januari 1937 en 5 Februari 1937 ver- koopen afgesloten voor respectievelijk 5000, 1216 en 5000 varkens van 100-110 kg resp. a 32 cent, 32 cent en 34 cent per kg levend, met, volgens han delsusance, 4 kg tarra. Op deze con tracten zijn geleverd respectievelijk 5000, 1216 en 629 varkens. Daarenboven zijn in het tijdvak van 5 December 1936 tot 14 April 1937 aan hetzelfde Zwitser sche consortium nog 1910 levende zwa re varkens van 170-180 kg verkocht te gen prijzen, varieerende van 30 tot 34 cent. Op de Zwitsersche contracten, af bracht?" „Den morgen? Dat kan ik mij niet herinneren", „Is u misschien ook door de S. straat gekomen, op een vroeg uur, zoo omstreeks zonsopg'ang?" „Zeker niet. Wat had ik daar in den ochtend moeten doen?" „Misschien op weg naar de Gutste.n fabriek", opperde een der andere rech ters. „De S. .straat ligt in den weg naar de fabriek, zooals u wel weet". „Ze ligt in een der wegen daarheen, maar niet in dien, welken ik gewoonlijk volg". „Niet gewoonlijk misschien, maar soms toch wel, bij voorbeeld, laat ons zeggen op 3 November, in welk geval u een schot zou hebben hooren vallen, Er werd op dezen dag inderdaad een schot gelost in de S. .straat, een dag, die werd gekenmerkt door den eersten sneeuw storm, maar ook door een laffen aanval op een onzer dappere Kozakken, Ik vermoed, dat u zich het feit nog wel herinneren zal". „Zeker, maar daar ik niet in de straat ben geweest, heb ik het schot ook niet hooren vallen". „U weet natuiirlijk, dat tegenwoor dig' het dragen van vuurwapenen is ver boden. Is u bereid, te bezweren, dat u nooit die bepaling heeft overtreden?" „Als regel niet". „O, u zou dus verschil willen maken! Ja, dat begrijp ik", besloot de president, waarna hij iets op een stukje papier gesloten nadat met dr. Deterding de be kende overeenkomst was gesloten, zijn na 1 Januari 1937 in totaal geleverd 3557 varkens. De minister voegt hieraan toe, dat alle leveringen aan Zwitserland zijn geschied rechtstreeks door de cen trale als monopoliehoudster aan meer genoemd consortium. Dit consortium had echter met het toezicht op dezen export een Nederlandsche firma, n.l. de n.v. Zilversmit en Pinto s handelmaat schappij te Rotterdam, belast. De minister is van meening, dat de uitvoer van levende varkens naar Zwit serland tegen de hierboven genoemde voorwaarden verantwoord mag worden genoemd, gezien de positie, waarin de varkensmarkt toendertijd verkeerde. Deze marktpositie was zoodanig, dat iedere mogelijkheid om de markt te ont lasten moest worden aangegrepen. Dit heeft o.a. geleid tot de met den heer Deterding aangegane titansacties voo;r den uitvoer van 30.000 varkens en 2,700,000 kg spek naar Duitschland. Toen dan ook in het najaar de uitvoer naar Zwitserland naar welk land sedert vele jaren geen uitvoer van le vende varkens had plaats gehad mo gelijk werd, is het begrijpelijk, dat ook van deze gelegenheid tot uitvoer ge bruik is gemaakt. Dat de hierbij ge maakte prijzen laag zijn geweest, geeft de minister gaarne toe. Behalve de drin gende noodzaak om de varkensmarkt te steunen er zijn nog in Feberuari en Maart 14.000 varkens ingevroren hebben verwachtingen omtrent toekom stige gunstiger transacties, als Zwitser land weer eens als meer geregelde afne mer van varkens zou optreden, den be dongen prijs aannemelijk doen zijn. Voorts wijst de minister er op, dat het bij de ten aanzien van export van var kens heerschende toestanden onmoge lijk is steeds dezelfde prijzen te bedin gen. Immers, ieder land heeft in min dere of meerdere mate maatregelen ge troffen, die den invoer van varkens of varkensproducten beperken, waarbij zeer verschillende factoren den prijs, welken deze lanjden willen feesteden, bepalen. Indien de positie van de var kensmarkt in Nederland zoodanig is, dat het noodzakelijk geacht moet wor den van de exportgelegenheid, die deze landen nog bieden, gebruik te maken, dan moet wel genoegen genomen wor den met de zeer uiteenloopende prijzen, welke daar kunnen worden verkregen. Zoo kon het geschieden, dat, toen de varkens, geslacht voor den baconexport naar Engeland, ongeveer 44 cent per kg levend opbrachten, een prijs van 40 cent tezelfder tijd met dr. Deterding werd overeengekomen, terwijl voor den ex port naar Zwitserland niet meer dan 34 cent kon worden bereikt. Dat de aan dr. Deterding berekende prijs van 40 cent later is teruggebracht tot 37 cent, vond zijn aanleiding in de omstandigheid, dat, nadat de verkoop aan dr. Deterding was gesloten, bleek, dat deze in de meening verkeerde, dat hem de varkens tegen den laagsten prijs, waarvoor zij, aan welken buitenlandschen afnemer dan ook, zouden worden verkocht, waren berekend. Afgezien van de vraag of de met dr. Deterding in het begin gevoerde algemeene besprekingen, voordat de fei telijke transacties door de verschillende instanties werden afgesloten, aanleiding mochten geven tot deze opvatting, deed het feit, dat dr. Deterding deze meening huldigde en hij op het moment, dat deze moeilijkheden zich voordeden, reeds voor 10 millioen gulden landbouwpro ducten had aangekocht, 's ministers ambtsvoorganger besluiten aan hei voorstel van dr. Deterding, een prijsre ductie van 3 cent per kg te verleenen, gevolg te geven. Van afwijking ten voordeele van een bepaalde firma van algemeen geldende regelen is geen sprake geweest. schreef, dat haastig aan een der aan wezige ordonnansen werd ter hand ge steld. „We zullen u straks nog een paar vra gen moeten stellen; intusschen kan u wel gaan zitten. Volgende zaak!" Een 'beetje verbaasd zette Tadeusz' zich op den hem aangewezen stoel, een fijn meubel van verguld hout en gebom beerd fluweel. Hij keek soms naar zijn advocaat als of hij hem eenige ophelde ring over deze ongewone wijze van doen wilde vrag'en. Maar de toegewezen verdediger, die inderdaad even verbijs terd was als hij, had geen tijd meer voor hem, daar hij reeds alweer voor zijn volgenden cliënt optrad; hij moest zijn zaken „en gros" doen! Een half uur ging voorbij, weer een vonnis ditmaal levenslange verban ning, was er uitgesproken; en toen hoor de Tadeusz weer zijn naam afroepen. Toen hij weer op de open plek voor de tafel stond, zag hij een ander per soon tegenover zich. Het was een in eengedrongen, dom uitziende kozak, een weinig buiten adem door de haast, waar mede hij daareven de groote trap van 't paleisachtige gebouw was opgeklommen. „Kozak Lukiok", zei de president met nadruk, „kijk dien man eens goed aan! Is dat de man, die onlangs in November dat schot op je gelost heeft?" De Kozak keek met zijn kleine oogen Tadeusz aandachtig aan. „Ik kan dat moeilijk verklaren, excel lentie". DE VRIJE ZATERDAGMIDDAG BIJ HET HOOFDBESTUUR DER P-T.T.T. Op vragen van mevrouw Bakker-Nort (v.d.) betreffende het voornemen, het welk zou bestaan om den vrijen Zater dagmiddag voor arbeidscontractanten bij het hoofdbestuur der posterijen, telegra fie en telefonie in te trekken heeft de minister van binnenlandsche zaken ge antwoord: Het grootste deel van het personeel op arbeidsovereenkomst, werkzaam aan het hoofdbestuur der posterijen, telegra fie en telefonie is sinds jaren in het ge not van den vrijen Zaterdagmiddag. Er bestaat niet het voornemen daarin ver andering te brengen. Bij Kon, besluit is aan den heer Ch, J, I, M. Weiter op zijn verzoek eervol ontslag verleend als voorzitter van de rijkscommissie van advies voor werk verruiming, met dankbetuiging voor de zoodanig bewezen diensten, verder is bij gemeld besluit in deze commissie be noemd tot lid en voorzitter de heer dr. L. G. Kortenhorst, onder verleening van eervol ontslag als lid dier commissie en tot lid de heer J. A. Lagas, ambtenaar bij het departement van economische zaken. Extra-trein naar de Jaarbeurs, Ter geleg'enheid van de 37e Koninklijke Nederlandsche Jaarbeurs, waaraan we derom een agrarische afdeeling is ver bonden zal er uit Zeeland een extra- trein loopen op Maandag 13 September a.s. De trein vertrekt 's morgens om 7.19 uit Middelburg, de terugreis uit Utrecht vindt plaats om 18.44 uur. Het concert van Excelsior. Het arbeidersmuz'iekgezelschap „Ex celsior" heeft gisterenavond onder groo te belangstelling een concert op de Markt geg'even onder de goede leiding van den heer Van Soelen. Verschillende bekende nummers hadden een welver diend succes en dit was vooral ook het geval met het solo-nummer van den hr. Laroes, Het 50.000ste bad. Er heerschte Woensdagmiddag aan het gemeentelijk zeebadbedrijf een zekere spanning. Het was nl. uitgelekt dat het 50.000ste bad in dit jaar stond g'enomen te worden, dat ook dit jaar niet onop gemerkt voorbij zou gaan. Hoewel het feit reeds te circa 3 uur werd verwacht, geleek het wel of vele bezoekers hun komst vertraagden, natuurlijk allen in de hoop de gelukkige te zijn. Bij de con trole zag men dan ook vele teleurgestel de gezichten en menig maal werd de verzuchting geslaakt: „tie, was ik maar wat later gekomen!" Totdat opeens het was toen circa kwart voor vier, het juiste aantal was bereikt. Het was de heer P. Ree, gepensionneerd gezagvoer der bij de Maatsch. „Zeeland", die de gelukkige bleek te zijn. Hij werd door den chef van het badbedrijf, de heer A. H. Verharen, het eerst gecomplimen teerd en uitgenoodigd zich in badcos- tuum te steken, ditmaal in 'n feestelijk versierde badkoets. Aangenaam verrast gaf de heer Ree daaraan gevolg en toen hij weer buiten trad, was daar voor zijn badkoets een gedeelte feestelijk ingericht, terwijl op een tafel niet alleen bloemen, doch ook een collectie fraaie geschenken prijkte. Daar waren aanwezig de loco-burge meester, wethouder W. P. Edelman en wethouder A. Rorije. Onder groote be langstelling van baadsters en baders werd den heer Ree door de heer Edel man (bij uitstedigheid van den burge meester) namens B. en W. g'elukge- wenscht. Spr. noemde het verheugend dat dit jaar het 50.000ste bad precies een week eerder dan het vorige jaar wordt genomen, hoewel spr. natuurlijk liever had gezien dat het badbedrijf, evenals voor twee jaar een getal van 70.000 had bereikt. Na nog gewezen te hebben op het nut van het z'wemmen en op het feit, dat Vlissingen een goede zweminrichting bezit waar men het zwemmen onder deskundige leiding kan leeren, ver zocht hij den heer Ree een cadeau uit te zoeken, De keus viel op een etui met zilveren lepeltjes. De heer Ree dankte in eenige welgekozen woorden, De directie van het wandelpier wilde dit feit eveneens niet onopgemerkt voor bij laten gaan en schonk den heer Ree een flesch champagne. De werkloosheid. De werkloosheid in onze gemeente vertoonde deze week wederom een klei ne vermindering. Het aantal werkloozen daalde nl. van 524 tot 518. Daarvan wer den er 130 in de werkverschaffing ge plaatst. V erkeersongeval. KAPELLE, Gistermiddag werden op den Wemeldingschen grintweg onder Kapelle twee meisjes door een auto uit Limburg, aangereden. De meisjes wa ren afkomstig uit Amsterdam en zijn geneeskundig behandeld door dr. Pfeif fer. De een werd bij den hr. De J. bin nengedragen en later vervoerd naar het ziekenhuis te Goes. Uw wasmachine bespaart U ongetwijfeld heel wat tijd en moeite, vergeleken bij het wassen met de hand. Maar een werkelijk verbluffend resultaat bereikt U, wanneer Rinso Uw wasmachine komt helpen. U zult het zien: Rinso tovert het vuilste wasgoed helderwit en werkt bovendien nog veel vlugger en veel zuiniger dan een gewoon zeeppoeder. Het tijdrovende voorweken is met de nieuwe Rinso overbodig, terwijl Rinso voorts niet behoeft te worden aangemaakt. Rinso heeft een ongewoon hoog vetgehalte, waardoor in een oogwenk een overvloedig schuim te voorschijn wordt getoverd. En tenslotte kan dit zo wonderbaarlijk werkzame Rinso-sop nog meerdere malen achtereen worden gebruikt. (Ingez. Med.) „Maar je hebt altijd gezegd, dat je een grooten, gebaarden man had zien weg- loopen", herinnerde een der ander gene raals hem op werkelijk vaderlijken toon. „Kijk hem eens goed aan, mijn zoon. Dit is een groote, gebaarde man, niet waar?" „Ja, tot uw dienst, excellentie". „Ben je dan bereid te zweren, dat hij het schot heeft gelost?" „Ik geloof wel, dat hij het zou kunnen zijn", zei de kozak, blijkbaar vechtend teg'en een primitief rechtvaardigheids gevoel. „Geen gedraai!" donderde de presi dent, met eiken duim van zijn hooge ge stalte, elk haar van zijn borstelige wenk brauwen en elke ridderorde op zijn borst den getuige verpletterend. „Je bent hier niet om den krijgsraad voor den gek te houden. Een kozak spreekt de waarheid en vreest geen sterveling. behalve den Tsaar, Een duidelijk antwoord, domkop: is hij het of is hij het niet?" „Hij is het, tot uw dienst excellen tie", stotterde de kozak, onderdanig' de halfgoden achter de tafel aanstarend. „Aha!" Een zucht van voldoening steeg uit den krijgsraad op, terwijl alle vijf de ex cellenties den getuige met een stralend gelaat aankeken. Van hem wendden zij hun oogen naar den beklaagde, die half overbluft door den loop van zaken, den man stond aan te kijken, dien hij nog nooit had gezien en die hem daareven had aangeduid als iemand, die hem had willen vermoorden. Hij keek hem meer met verwarring dan met schrik aan, als ware hem de juiste beteekenis van den korten dialoog ontsnapt. De advocaat was op zijn beurt opgesprongen, want zelfs voor zijn door de gewoonte gehard rechtsgevoel, was dit te machtig. Wan neer men bedenkt, dat het op dat oogen blik bijna donker was en dat de kozak, waarop was geschoten, aanvankelijk had verklaard, dat hij enkel den rug van den vluchtenden moordenaar had gezien, hoe was het dan mogelijk, dat hij nu den man herkende? Hij ging echter daarna weer schou derophalend zitten, wel inziend, dat hij zijn tijd maar verknoeide. Niemand luis terde naar hem, zelfs Tadeusz niet, die als versteend tegenover zijn aanklager bleef staan. Wat de generaals betreft, zij waren te veel in hun nopjes over het verkregen resultaat, dan dat zij zich om dergelijke onbeduidende bezwaren druk maakten. Gedurende twee maanden had gezocht naar „een grooten man met een baard", en nu had men hier een grooten man met een baard, die bovendien als „verdacht" was gesignaleerd en die vrij wel had erkend de revolutionaire ver gadering' op den dag van den aanslag te hebben bijgewoond. Wat kon men nog meer verlangen? (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 5