BLONDONA - BRUNETTA
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEÜWSCHE MIDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN VRIJDAG6 AUGUSTUS 1937. N«. 183.
DOROTHEA GERARD.
PRINS BERNHARD EN DE
LUCHTVAART.
Bezoek aan het vliegveld Ypen
burg.
Op de „Avia",
DE JONGSTE VERNIEUWINGEN OP
DE HEILIG LAND-STICHTING.
MIDDELBURG.
OUDE BELASTINGMERKEN,
DRUKKE KERMIS-DONDERDAG.
Daar zit pit in 1
Het geheim van bekoorlijkheid!.
Japansche genegenheid.^
Van je familie moet je 't maar heb
ben. De woordvoerder van het Japan
sche ministerie van oorlog, Nakagawa,
heeft dezer dagen gezegd, dat Japan's
gevoelens jegens China van zusterlijken
aard zijn. De bedoeling is, de fouten der
Chineesche zuster te verbeteren, niet
haar te dooden
Zeer waarschijnlijk zullen de Chinee-
zen met deze Japansche genegenheid en
derzelver opvoedkundige aspiraties niet
bijster in hun schik zijn. De Japansche
militaire kliek, welke indertijd de ver
overing van Mantsjoerije op touw zette
en nu weer de aanstookster is van de
beweging in Noord-China, kan kwalijk
gelden als een opvoedkundige, wie het
lot van haar object zeer ter harte gaat.
Het komt trouwens meer voor, dat er
't een en ander onder de handen van
paedagogen bezwijkt.
Militairen zijn in den regel slechte
economen. Het leger, dat van oudsher
een bevoorrechte positie in Japan heeft
bekleed, dat door de overwinningen op
China en Rusland zich onoverwinnelijk
en oppermachtig gevoelde, gaat niet of
nauwelijks met de uitputting van de
schatkist, de jammerlijke levensomstan
digheden van een groot deel der Japan
sche bevolking te rade. De Japansche
kolonisatie in Mantsjoekwo is bijna vol
komen mislukt; het land is tegengeval
len, de oorspronkelijke bewoners ver
zetten zich taai en hardnekkig, zij 't als
„bandieten", tegen de overweldigers, de
financieele resultaten zijn allerbedroe
vendst en de „strop" wordt elk jaar
grooter. Dat alles zal zoo zeggen de
militairen nu ten goede veranderen,
als de Noord-Chineesche provincies ge
heel en al onder Japanschen invloed en
feitelijk Japansch beheer zouden staan.
Waar de geldmiddelen voor dat beheer
en de „ontsluiting" van het nieuwe pro
tectoraat vandaan moeten komen, is van
later zorg. Voorloopig hoopt men er een
groot afzetgebied voor Japansche goede
ren en een rijke bron van grondstoffen
te vinden. Met de Chineesche legers kan
ongetwijfeld snel afgerekend worden.
Ziedaar ongeveer de redeneering, die
thans in practijk wordt gebracht.
Dat deze redeneering niet klopt, moet
echter ieder Japanner, die nog niet vol
slagen door de ten zijnent gekweekte
oorlogspsychose is verblind, toch wel
duidelijk inzien. Reeds nu hooren wij
van honderden Japansche gezinnen, die
uit vrees voor molestatie, uit de Chinee
sche steden en dorpen, waar zij woon
den, zijn gevlucht, om met achterlating
van have en goed naar de kust en naar
het vaderland te trekken. Deze uittocht
beteekent een groot economisch nadeel
voor Japan, dat niet slechts een aantal
armlastigen méér krijgt te onderhouden,
maar tevens de verkoopers en distribu-
anten van zijn artikelen in China gaat
missen en dus van zijn afzet daar te lan
de een enorm gedeelte inboet, 't Zal nog
erger worden, zoodra de Chineezen naar
hun beste en vreeselijkste wapen, den
boycot, grijpen en dit op de hun eigen
secure wijze hanteeren. Zeker, ook Chi
na moet door den exodus van zijn on
derdanen uit Japan een verlies boeken,
maar de Chineesche kolos zal dit amper
aan den lijve gevoelen en het passieve
weerstandsvermogen van den Staat te
gen alle pogingen tot overweldiging lijdt
er niet onder.
De Japansche troepen kunnen over
winnen en bezetten, zij kunnen voor
waarts rukken, om zich hier en daar te
nestelen, maar een duurzame, beslissen
de zegepraal schijnt uitgesloten. Veeleer
loopt het Rijk der Rijzende Zon 't groote
risico, zich totaal in het onmetelijke
„zuster '-land vast te werken, en daar
bloot te staan aan alle mogelijke geva
dQQT .V
34).
Intusschen gingen de kostbare weken
voorbij, en van de komst van den oud
sten Swigello werd niets bemerkt Nu en
dan hoorde zij het een en ander over het
werk, dat hem te Krakau vasthield of
van den werkkring in Bulgarije, welke
hij in den herfst zou aanvaarden. Dit
laatste beteekende, dat hij dan zoo on
verwijld moest vertrekken, dat al haar
plannen er door in duigen zouden vallen.
Welke kansen bestonden er, dat zij de
zen eenigen nog beschikbaren Swigello
aan hare voeten zou zien Iigg'en vóór hij
Oostenrijk verliet? Zou dat misschien
wel ooit het geval zijn? Als hij eens
bleek een tweede teleurstelling te zijn.
een copie van zijn broeder? Zou zij dan
nog den moed blijven behouden, ook al
wilde zij dat, om haar programma ten
uitvoer te brengen? Nooit had, sedert
zij op het met riet begroeide meer van
Lubynia haar plan had gesmeed, de toe
komst er zoo hopeloos uitgezien, en
nooit had zij er zulk een onzekeren kijk
op gehad. Als Kazimira er niet geweest
was, en als deze zich niet met zoo ont
roerende genegenheid aan haar vast
klampte, deden zich oogenblikken voor,
waarop zij haar koffers in een handom
draaien had willen pakken.
ren en slechte kansen, economisch, po
litiek en militair.
Er bestaat nog een mogelijkheid, dat
men zich bezint en 't conflict niet tot
het uiterste drijft. In Chineesche regee-
ringskringen verluidt althans, dat de
Japansche ambassadeur Kawagoe van
Tientsin naar Sjanghai is gereisd en wel
licht eerlang naar Nanking gaat tot het
voeren van onderhandelingen. Maar de
vooruitzichten op welslagen lijken ge
ring. Immers, zelfs al zou Kawagoe van
wege zijn regeering eenig water in den
wijn mogen doen, dan staat het nog te
bezien, of de militaire kliek zich daar
aan stoort en bereid is, de reeds ge
maakte veroveringen weer prijs te ge
ven. Het te Toengtsjau in Oost-Hopei
onder de Japanners en Koreanen aan
gerichte bloedbal (130 mannen, vrouwen
en kinderen zouden er zijn vermoord)
zal wel als een middel tot prikkeling
der volkshartstochten in Japan worden
aangegrepen. Zulk een slachting is na
tuurlijk nooit te verontschuldigen, doch
de Japanners, die nu reeds honderden
en misschien duizenden Chineesche bur
gers hebben omgebracht, missen het
recht, zich over deze wraak van Chi-
neeschen kant op te winden. De verbit
tering te Toengtsjau, dat sedert de in
stelling van het „autonome" Oost-Hopei
totaal, althans uiterlijk, verjapanscht
was, heeft ongetwijfeld door de practij-
ken der overheerschers zoo'n bizonder
fel karakter aangenomen.
Vóór zijn bezoek aan de luchtvaart
tentoonstelling „Avia" heeft Prins Bern-
hard, vergezeld van zijn adjudant, jhr. ir.
W, G. Röell gisteren een bezoek aan
het Rijswijksche sportvliegveld Ypenburg
gebracht.
Tegen 1 uur kwam de Prins, die ach
ter het stuur van zijn open Maybach had
plaats genomen, op het vliegveld aan.
De Prins lunchte op het vliegveld,
waarna hij de afdeeling van den tech-
nischen dienst, de vliegtuigen in de han
gars en alles wat verder op het vliegveld
te zien is, heeft bekeken.
Het Jbezoek duurde bijna twee uur.
Tegen drie uur reeds de Prins met zijn
adjudant van Ypenburg naar de tentoon
stelling op Houtrust.
Te ruim kwart over drie arriveerde
Prins Bernhard bij het tentoonstellings
gebouw Houtrust,
Na de ontvangst begaf de Prins zich
allereerst naar den stand van de KL.M.,
waar hij ontvangen werd door den heer
B. Prinsen Geerlings.
Hier verbleef Z.K.H. slechts korten
tijd, omdat 'hij, naar hij zeide van de
K.L.M, reeds zooveel wist.
'Hij begaf zich naar het balkon om de
wereldkaart met de wereld-luchtverbin-
gen van de gemeente 's Gravenhage te
sekijken en via den koepel van de
K.N.I.LM. begaf hij zich naar de inzen
dingen van de luchtvaartafdeeling
Soesterberg en van den marinevlieg-
dienst, waar hij met belangstelling de
opgestelde vliegtuigen en vooral de ver
schillende wapens en instrumenten be:
zichtigde.
De Prins liet zich door de aanwezige
sergeants van de luchtvaart-afdeeling
hun werking uitvoerig uitleggen.
Bij de meeste stands vertoefde de
Prins korteren of langeren tijd en het
bleken vooral de tentoongestelde con
structies, navigatie-instrumenten en
soortgelijke bijzonderheden te zijn, die
zijn bijzondere belangstelling hadden en
„Ik geloof, dat het de laatste zitting
zal zijn", zei Katya ten antwoord aan
Malania, „maar ik heb dat al zoo her
haaldelijk geloofd, en telkens moest er
weer de laatste hand aan gelegd wor
den",
„En als het af is, gaan we dan weg?"
Misschien, ik kan het nog niet met
zekerheid zeggen".
„Waarheen?"
„Natuurlijk naar Lubynia".
„Zou het niet verstandig zijn te wach
ten tot de zaken een beetje weer tot
rust zouden zijn gekomen? Er zijn toch
nog wel meer plaatsen in Oostenrijk, die
een bezoek waard zijn".
„Ik ben er volstrekt niet op gesteld
om die te bezoeken, matoushka. Als wij
vertrekken, gaan wij naar Lubynia",
IM'alania zuchtte diep droevig ge
stemd. Maar toen Katya reeds bij de
deur was vroeg zij onverwacht:
„Zou er geen gevaar bestaan, dat de
schilder op jou in plaats van op Panna
Olympia verliefd werd?"
,,Heelemaalniet, matoushka. Maak u
daar maar niet ongerust over, Ik ben
voor hem geen mensch, alleen een mo
del",
De laatste hand bleek ditmaal werke
lijk de laatste hand te zijn, en ditmaal
was Witek het zelf daarmee eens, daar
hij ernstig aan zijn vertrek begon te den
ken, gedeeltelijk gewaarschuwd door de
holle klank, die zijn beurs deed hooren,
maar ook door een naar hij vond tame
lijk ernstigen brief van zijn broeder Ta-
die hij zich zoo mogelijk liet demon-
streeren.
Bij Fokker werd hij. rondgeleid door
den heer E, Smits, vervolgens bezocht
hij de afdeeling van het N.J.V., die aan
de luchtbescherming is gewijd en na op
de historische afdeeling de oude F 2 en
Fokkers eerste vliegtuig „de Spin" te
hebben bekeken, hield hij zich uitvoerig
op in de Duitsche afdeeling, waar hij de
verschillende stands met belangstelling
gadesloeg.
Het was kwart voor vijf, toen de Prins
afscheid nam van de heeren van het ten-
toonstellingsbestuur, die hem hadden
rondgeleid en de tentoonstelling verliet.
Men schrft ons:
Het is, alsof de Heilig Heilig Land
stichting bij Nijmegen eenigermate deelt
in de eeuwige nieuwheid van het groote
boek, welks inhoud zij aanschouwelijk
bedoelt te verduidelijken. Evenals de
Bijbel aan de meest verschillende karak
ters in de meest uiteenloopende om
standigheden steeds iets nieuws en per
soonlijks te zeggen heeft, zoo heeft de
herschapen bijbelsche omgeving, welke
door vijf en twintig jaren van toegewij-
den arbeid in het Nijmeegsche heuvel
land is gegroeid, steeds nieuwe indruk
ken voor den bezoeker.
De stichting groeit snel in de richting
der volledigheid en sluit zichzelf tot een
geheel. Onder leiding der twee promo
tors, mgr. Arn. Suys en den kunstenaar
Piet Gerrits zijn in de laatste jaren ver
schillende nieuwe momenten tot stand
gekomen, terwijl met den bouw van
eenige andere een begin is gemaakt.
In een persconferentie hebben wij ge
legenheid gehad de merkwaardige om
geving der Heilig Land-stihting nog eens
in oogenshouw te nemen.
Als een der grootste monumenten van
den laatsten tijd noemen wij het paleis
van Pilatus. Een decor is verrezen, dat
een natuurgetrouwe nabootsing is van
de omraming van het groote drama, dat
zich rond het paleis van den Romein-
schen landvoogd heeft afgespeeld.
Bij het huis van Nazareth, een der
oudste monumenten, is in het afgeloo-
pen jaar de omgeving van Jezus' jeugd
herschapen, doordat, tegen den heuvel
op, eenige fragmenten van een Gali-
leesch dorp zijn nagebouwd. Ook hier
het Oostersch cachet in de landelijke
bochtige straatjes. En jde landschaps
architectuur streeft naar Palestijnschen
stijl.
Het meest is dit streven op te mer
ken bij de Bethlehemsche velden, tegen
een heuvel achter de reeds bestaande
geboortegrot in aanleg.
Prachtig is ook de hof van Gethsema-
ne en omgeving, waar het bosch gedund
wordt om het perspectief op den He-
melvaartsberg te openen.
Overal is bovendien staatsboschbe-
heer doende het ruige bosch bij te wer
ken, fraaie partijen meer tot haar recht
te doen komen, vergezichten te openen,
kortom, het terrein tot een eenheid te
hervormen.
Dat de stichting nog lang niet voltooid
is, bewijzen de open plekken in het
bosch, waarvan nog slechts staat aan
gegeven, wat er eenmaal zal verrijzen:
het Sanhedrin, waarvan de belangwek
kendheid naast de historische herinne
ringen mede ontleend zal zijn aan de uit
een oogpunt van cultuurgeschiedenis in
teressante gegevens omtrent het joden
dom en een deel van den tempel, de
priestervoorhof, waar de joodsche gods
dienst een Aanschouwelijke uiteenzet
ting zal vinden.
Los van de functie van illustrator van
den Bijbel tenslotte staat het rudiment
van de groote baseliek, welke na haar
voltooiing 10.000 menschen moet kun
nen bevatten.
deusz.
„Hij zou bijna in staat zijn om, als ik
mij niet haastte, mij bij mijn haren weg
te slepen", verklaarde de schilder aan
Katya aan het einde van de laatste zit
ting, terwijl hij met een. somber gezicht
zijn penseelen schoonmaakte.
Met de handen in de schoot en de
oogen wijd open op het schilderij ge
richt, scheen Kazimira geheel in de aan
schouwing er van op te gaan. Niet zon
der reden, want het was ongetwijfeld tot
Witeks beste werken te rekenen, z'eide
zij.
„Als hij mij niet heeft geflatteerd, nu,
dan ben ik werkelijk een mooi meisje",
dacht Katya, toen zij voor de laatste
maal het geïmproviseerde atelier ver
liet in haar wit en lichtgroen costuum.
In de gang, welke zij door moest om
zich naar de trap te begeven, stond
iemand, een vreemde, zooals zij bij den
eersten oogopslag zag, al stond hij daar
met zijn rug naar haar gekeerd. Die
breede schouders behoorden niet aan
een bewoner van de villa Olympia. Bij
het hooren van de voetstappen achter
hem keerde hij zich om, een beetje op
zijde gaande om niet in den weg te
staan. |Maar zij ging hem niet voorbij.
Want op het oogenblik, dat hij zich om
keerde, bleef Katya in een aanval van
stomme verbazing voor hem staan. Zij
had in den man tegenover haar den
vreemdeling herkend, dien zij eens vroe
ger in Augustus, op Lubynia had gezien,
den geheimzinnigen indringer, die zij
Onder overlegging van een schrij
ven van het Bestuur der Godshuizen ge
ven B. en W. den Raad in overweging,
den heer W. Berdenis van Berlekom,
die op 1 September a.s. periodiek moet
aftreden als voorzitter van dat bestuur
opnieuw te benoemen.
Velen hebben reeds een nieuw be-
lastingmerk voor hun rijwiel gekocht,
anderen zullen dit nog doen, maar allen
hebben dan een oud plaatje, waarmede
zij niets meer doen. Toch zijn, die
plaatjes evenmin als vele andere on
bruikbaar geworden voorwerpen van
koper, blik en ander metaal niet waar
deloos. Men brengt het bijv, bij den heer
Polvliet op de Bree, die in deze den
arbeid van wijlen zijn vader, den be
kenden verzamelaar in het belang der
t.b.c. patiënten op zich heeft genomen
en dit geheel belangloos.
Het is gisteren als van ouds geweest
op den Donderdag van de kermis. Was
dit enkele tientallen jaren geleden in
de eerste plaats door menschen, die uit
het geheele eiland, uit geheel Zeeland
naar Middelburg kwamen, om kermis te
vieren, in de latere jaren zijn het voor
al de vreemdelingen van buiten provin
ciale en landelijke grenzen, die de le
vendigheid er in brengen. Het was ge
durende de middaguren op de Markt
zeer druk, maar de grootste drukte
heerschte op de Burg, waar het een ko
men en gaan was van honderden die de
markten op Groenmarkt en Balans en
de Botermarkt bezochten.
Het is hier wel de plaats om te mel
den, dat het plan een deel der markt
kooplieden naar de Balans te dirigeeren,
door gebrek aan medewerking van een
deel van hen als mislukt moet worden
beschouwd, waarbij zij, die wel mede
werkten, toonden te begrijpen, dat het
niet anders kan.
De kooplieden, die niet op de Balans
wilden plaats nemen, wisten op stoe
pen op de Burg met toestemming van
de bewoners plaatsen te veroveren.
Het is zeker de kooplieden niet zoo
kwalijk te nemen, maar het is niet be
vorderlijk aan het verkeer en zij, die
toestemming verleenen doen de winke
liers op de Burg, die ook gaarne een
flinke ontvangst op zulk een dag heb
ben, geen pleizier.
Maar hoe het zij, de drukte heeft in
deze straat en ook in andere tot laat in
den middag door geduurd en ook de
kermisexploitanten maakten daarbij
goede zaken.
In de avonduren hebben zij vermoede
lijk evenmin over de ontvangsten te
klagen gehad, al bleek ook nu weer, dat
er vajn kermisvieren zooals vroeger
geen sprake meer is. Het aantal men
schen op de Markt is bij een 20tal jaren
geleden op Donderdagavond wellicht
hoogstens een vijfde deel.
Mede doordaar loopt aiies geregeld
af en ook des avonds bij het sluiten is
het verschijnen van een politieman
reeds voldoende om de laatste bezoe
kers in kermisinrichtingen en café's te
doen verdwijnen.
Daar zit pit in! Inderdaad, er zit pit
in deze revue. De naam dekt volkomen
hetgeen in de Schouwburg-loge geboden
wordt. Vaart, tempo, rhythme, alles zoo
onontbeerlijk in een revue, treft men
hier aan. Een revue heeft slechts de
pretentie vermaak te brengen, doch de
wijze waarop dit vermaak gebracht
wordt, verschilt meestal zoo oneindig
veel. Men heeft saaie en pittige, smake-
looze en kleurrijke, weinig komische en
uiterst vermakelijke. Deze revue is pit
tig, omdat er een opgewekte, frissche
stemming in te beluisteren is, kleurrijk,
wijl de fraaie costumes, décors en -be
lichting het een boeiend schouwspel doet
zijn en vermakelijk door de twee grap
jassen: Sylvain Poons en Alex de Mees
ter. Dit duo zorgt steeds voor den gul
len lach, die telkens weer opklinkt.
Sylvain Poons is hier geen onbekende
meer. Wanneer deze komiek zijn malle
gevallen den toeschouwer voorzet, dan
raakt de meest verstokte nurk uit de
plooi. In Alex de Meester heeft hij zijn
partner gevonden. Welk een kostelijke
nonsens haalt dit tweetal niet uit bij het
ophangen van de schilderij, op het hu
welijksbureau of als schooljongens. We
kunnen hier al die lachwekkende situ
aties niet memoreeren, trouwens, die la
ten zich beter zien dan vertellen. Maar
er is nog zoo'n type, de jaloersche echt-
genoote, de schooljuffrouw, de beklaag
de: Clara Visscher. Deze actrice verstaat
ook de kunst te amuseeren. De vroolijke
kant is in deze revue dus wel uitstekend
verzorgd,
In een revue vormen verder de girls,
de dansende en zingende meisjes, een
onmisbare schakel in den keten van ver-
poozing en vermaak. De Dickson girls
houden haar reputatie hoog. Gevarieerd,
beheerscht en het oog bekorend, voeren
zij haar dansen uit in mooie costuumpjes
en onder een kleurige belichting. Sugges
tief en benevens kostelijk getypeerd bv,,
waren het dansende congres en de ar
beid.
Mile Clairette, Ivonne en Diana, de
solo-danseressen, hadden een dankbaar
applaus. Vooral eerstgenoemde is een
buitengewoon lenig meiske.
De zangeres Irene Blondell en de zan
ger Roxini vormden een paar, dat met
zijn liederen en ook in eenige tafereel
tjes goed in het geheel paste. Tenslotte
mag ook de acteur Jo Visscher niet ver
geten worden. Het muzikale gedeelte
had het orkest onder leiding van dr.
Fred Mann voor zijn rekening genomen.
De schouwburg was goed bezet en men
amuseerde zich, gezien het applaus en
Ook U kunt bekoorlijkheid verkrijgen, zodra U het ge
heim weet om fraai en glanzend haar te bezitten. Maar t
dan moet U het ook op de juiste wijze verzorgen. Was
het met Blondona of Brunetta Deze haarwasmidde
len zijn geheel alkalivrij, wat de zo gevreesde witte*
neerslag op het haar voorkomt en elke nabehande-
hng overbodig maakt. En Blondona is het enige
Fv '3c\ haarwasmiddel, dat Kamilloflor bevat, waardoor 'k
blond haar prachtig van tint blijft, terwijl Brunetta
het doeltreffende middel is voor donker haar, dat
het zuiver plantaardige preparaat Hequil bevat.
f Voorts zultU ondervinden, dat Uw haar na het ge- j
bruik van Blondona of Brunetta veel sneller droog is-.
WAARBORGEN VOLMAAKTE HAARVERZORGING
verdacht een politiesipon te zijn zoo
een inbreker. Zij herkende hem onmid
dellijk, vergissen was uitgesloten. De
kortgeknipte kastanjebruine baard, het
machtige voorhoofd, de klare blauw
grijze oogen, waarnaar zij vergeefs had
rondgekeken te Feliksoto en te Kow-
no, zij zag dat alles weer voor zich, was
daarvan zeker. Zelfs de rand van het
door de zon verbrand gelaat zag zij,
hoewel die door een anderen zomer was
ontstaan. Zoo groot was haar verrassing
dat zij voor het oogenblik roerloos bleef
staan, tot niets anders in staat als hem
aan te staren met even groote oogen
als die van Kazimira, er geen oogenblik
aan denkend welken indruk een derge
lijke ongewone houding wel op hem
moest maken. Maar hoe zonderling.
Werkt verbazing dan aanstekelijk?
Waarom zou de vreemdeling haar even
stijf blijven aankijken als zij hem?
Ineens herinnerde zij. zich haar cos
tuum en begreep zij den toestand. Wie
niet op de hoogte was van de geschiede
nis van het portret, dat er van haar ge
maakt was, moest wel getroffen worden
door de schijnbare ongewoonheid van
haar verschijning. Nauwelijks zich hier
van bewust, werd zij door een plotseling
gevoel van verlegenheid aangegrepen.
Een donkere blos kleurde haar wangen,
terwijl zij naar de trap ijlde. Toen zij
naar boven holde, had zij het gevoel
alsof zij zijn blikken ontliep, zij had het
gevoel, dat deze haar volgden tot de
deur 'van haar kamer. Daar viel zij
Ü-9Ï11#
(Ingez. Med.)
ademloos neer in den eenigen gemak-
kelijken stoel, die er stond.
Hij leefde dus, hij bestond dus zonder
dat ,zij er zelve van bewust was ge
weest. Het was geen schepping van haar
fantasie, dat gelaat, dat zij zoo vaak in
haar droomen had gezien, maar nooit
weer in levenden lijve vóór heden. Eerst
nu, in haar blijdschap over de herken
ning, gevoelde zij met hoeveel verlangen
zij naar hem had gezocht. Zij had het ge
voel van iemand, die een verloren schat
terugvindt. En dat alles, omdat zij een
gelaat had erkend, dat zij eenmaal ge
durende vijf minuten had gezien, nu
tien maanden geleden!
Toen zij wat op haar verhaal gekomen
was, gevoelde Katya eenige neiging zich
zelve uit te lachen, Maar zplfs zelfbe
spotting was niet in staat de innerlijke
vreugde te temperen, hoewel er toch 'n
schaduw op viel, een schaduw den naam
Swigello te dragen, en hij kreeg den
vorm van een spook, dat het pad kruis
te, hetwelk haar anders Zou gevoerd
hebben naarja waarheen? Mis
schien tot het geluk!
„Ik ben mooi, het schilderij zegt het
en hij denkt het ook, want zou het cos
tuum hem anders zoo met verbazing
hebben vervuld?"
En bij de herinnering aan dat oogen
blik gedurende hetwelk zij elkaar had
den aangekeken, beiden met verbazing
vervuld, verborg Katya het verhit gelaat
in haar handen, terwijl zij hulpeloos
lachte, (Wordt vervolgd).
V
