Onrechtmatig bezit
TWEEDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE MDDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN WOENSDAG 30 JUNI 1937. No. 151.
KRONSEK van den DAG.
MIDPELBURG.
VERJAARDAG VAN PRINS
BERNHARD.
Stadhuisbelichtïng.
De verkeersdagen.
VLISSINGEN.
WALCHEREN.
2)
e ideale
Woninginrichting
Piet van Reeuwijk
Verklaarbare voorzichtigheid.
Van bevriende zijde is ons de vraag
gesteld, naar aanleiding van onze be
schouwing over Engeland's buitenland-
sche politiek, of het inderdaad zoo ge
vaarlijk zou zijn, als de Britsche leeuw
eens duidelijk zijn klauwen ging toonen.
Met Lloyd George is de vrager van mee
ning, dat Duitschland en Italië wel in
hun schulp zouden kruipen, zoodra de
Engelsche regeering veel krachtiger dan
tot dusver zou gaan optreden.
Wij hebben uiteengezet, dat deze op
vatting inderdaad eenige reden van be
staan heeft en, in toepassing gebracht,
misschien het gehoopte resultaat
zou opleveren. Misschien! Daar komt
het nu maar op aan. Men heeft aller
minst zekerheid van den eventueelen af
loop van het experiment. Het zou goed
kunnen gaan; maar het zou ook mis kun
nen gaan. En in het laatste geval ware
het ongeluk voor Europa en wellicht
voor de geheele wereld niet te over
zien. Wie zich het alternatief goed voor
oogen stelt, moet het daarom, dunkt ons,
in de Engelsche regeering prijzen, dat
ze vermijdt Duitschland en Italië gevoe
lig te prikkelen. Men heeft gemakkelijk
praten, als men geen verantwoordelijk
heid draagt. Zouden degenen, die Enge
land's schijnbare slapheid zoo luide ver-
oordeelen, de consequenties, waarmede
de Britsche regeering heeft te maken,
aandurven, indien zij zelf geroepen wa
ren, het lot der Europeesche volkeren te
helpen bepalen?
Met den dooddoener, dat Duitschland
en Italië toch niet zouden durven, is
het probleem wel allerminst opgelost.
Geen mensch kan met eenige zekerheid
uitmaken, waartoe Hitler en .Mussolini
zouden komen, indien ze het geval kre
gen in het nauw te worden gedreven.
Men vergete hierbij vooral niet, dat de
politieke ontwikkeling in Europa hun
den laatsten tijd in de kaart schijnt te
spelen. De financieele moeilijkheden in
Frankrijk en de binnenlandsche troebe
len in Sovjet-Rusland zijn als 't ware
partners van Rome en Berlijn in het fas
cistische politieke spel. Bij het overwe
gen van de consequenties eener riskante
politiek dient Londen er rekening mee
te houden, dat Frankrijk en Sovjet-Rus
land wel eens veel minder sterke bond-
genooten konden blijken te zijn, (mocht
de nood aan den man komen), dan men
tot dusver placht aan te nemen. Vooral
de „zuivering" in de hoogste militaire
kringen te Moskou zal de Engelsche re
geering te denken hebben gegeven. Sta
lin beroofde door de terechtstelling van
manden als Toechatsjefski het roode le
ger van zijn beste leiders. Het is best
mogelijk, dat de waarde van dit leger
daar niet al te veel onder zal lijden.
Maar alweer: wie kan dat uitmaken? En
verder: wie durft zeggen, dat er door de
aanhoudende „zuiveringen" niet een
grooten geest van verzet juist onder de
militairen is ontstaan, zoodat er elk mo
ment ontzettende uitbarstingen (bur
geroorlog) in Sovjet-Rusland kunnen
ontstaan? Is het volkomen toevallig, dat
Duitschland's buitenlandsche politiek
weer eens heel actief werd, direct na de
terechtstelling van Toechatsjefski c.s.?
En geeft het niet te denken, dat de Duit-
sche pers met een slecht verheeld ge
noegen melding pleegt te maken van de
Russische zoowel als van de Fransche
binenlandsche moeilijkheden?
Natuurlijk, men zal te Berlijn heel
goed beseffen, dat een buitenlandsche
oorlog dergelijke moeilijkheden wel eens
als bij tooverslag zou kunnen laten ver
dwijnen. Onderlinge partijschappen zijn
al zoo vaak ter zijde gesteld in het ge
zicht van een groot gevaar van buitenaf.
Maar dat neemt niet weg, dat Engeland
ter dege rekening moet houden met ge
beurtenissen in Frankrijk en Sovjet-
Rusland, welke die landen als bondge- j
nooten geheel of gedeeltelijk waardeloos
zouden kunnen maken.
Het overwicht van de niet-fascisti- j
sche mogendheden in Europa is op de
keper beschouwd dus veel geringer dan j
oppervlakkig zou kunnen schijnén. Of
althans: de Engelschen moeten er op
bedacht zijn, dat het in den nood eener
helsche praktijk veel geringer zou kun
nen blijken. Is hun daarmee een voor
zichtige, doch desalniettemin taaie en
doelbewuste buitenlandsche politiek niet
onverbiddellijk voorgeschreven?
commissie heeft serieus geëxamineerd,
omdat zij terecht meent, dat het diplo
ma ook eenige waarde moet hebben. Bij
de uitreiking zal een filmvertooning
voor de kinderen plaats hebben. Het ligt
nu in de bedoeling in het komende na
jaar personen van 14 tot 18 jaar in de
gelegenheid te stellen examen te doen.
Tijdens de verkeersdagen zullen een
7000 verkeerscouranten worden ver
was, dat Middelburg zich van „Toon
kunst" afscheidde en als „Tot Oefening
en Uitspanning" zelfstandig haar weg
voortzette. De afdeeling Zierikzee, die
zich na Goes aansloot, sneuvelde in 1895
en sindsdien is Goes de eenig'e afdee
ling in Zeeland.
Het Goesche Toonkunst maakte ups
and downs mede, had veel financieele
zorgen, doch het veroverde zich al spoe-
Reeds den geheelen dag toonden de
vele vlaggen van openbare en particu
liere gebouwen, dat er iets bijzonders
was op dezen 29sten Juni. Daarnaast
zag men honderden kinderen en ook
zeer vele ouderen getooid met Oranje
als een bewijs, dat dezen dag van 1937
af gerangschikt wordt onder de dagen,
dat Nederland zich bijzonder tot de
Vorstelijke familie voelt aangetrokken.
Niet alleen namens den gemeenteraad,
doch ook door het bestuur van de Ver-
eeniging Uit het VolkVoor het Volk,
is in "den loop van den dag een telegram
van gelukwensch verzonden.
Des avonds gaf het Middelburgsch
Muziekkorps een kort concert op het
Molenwater, doch met een afwiselend
programma dat bij de talrijke aanwezi
gen zeer in den smaak viel.
Nauwelijks waren de laatste tonen
van het Wilhelmus gehoord of in de
verte klonken de trommels van de
signaalafdeeling van Achilles, die van de
Abdij uit met een omweg door de Korte
Noordstraat kwam aangemarcheerd om
zich met het muziekkorps aan te sluiten
bij het bestuur van Uit het VolkVoor
't Volk. Omstuwd en gadegeslagen door
duizenden ging het door een groot deel
der stad, waarbij alleen in de Abdij even
werd halt gehouden om met het Wilhel
mus een groet te brengen aan den Com
missaris der Koningin, die met echt-
genoote en zoon een en ander van uit
zijn werkkamer gade sloeg.
Op de Markt werd nog eens het Wil
helmus gegeven en evenals in de Abdij
zette de voorzitter, de heer W. de Graaf
een driewerf hoera voor Prins Bern-
hard in.
Een taptoe van de signaalafdeeling en
de korte viering was ten einde, doch nog
eenigen tijd klonken feestklanken door
de stad.
In de Vergenoeging had de heer de
Graaf nog gelegenheid dank te brengen
aan muziekkorps, Achilles en politie
voor de prettige samenwerking.
Vrijdag a.s. van 10 tot 11 uur zal de
Stadhuisbelichting ontstoken worden ter
gelegenheid van een bezoek van de le
den van het Nationaal Verbond van Ge
meente-ambtenaren, dat in „Britannia"
te Vlissingen zijn jaarvergadering houdt.
Volgende week Woensdag zal de eer
ste der geregelde Woensdagavondbelich
tingen in dit seizoen plaats hebben.
Tijdens de verkeersdagen op 1, 2 en
3 Juli, zal de politie alhier een speciale
controle houden over de auto's en wel
met name over de deugdelijkheid van de
remmen. Voor het onderzoek daarnaar
zal de politie beschikken over een spe
ciaal ingericht toestel.
Het plan om Zaterdag de diploma's
van de onlangs gehouden verkeersexa-
mens uit te reiken, kan door oorzaken
'buiten de schuld van 't bestuur van V.V.,
dien dag niet doorgaan en is nu uitge
steld tot 10 Juli. Er zijn van de 200 ge-
ëxamineerden 72 afgewezen, want de
spreid, waarin o.a. een foto van het ver- dig een goede plaats, werd toonaange-
keerslokaal alhier is opgenomen. vend te Goes en bereikte tenslotte ge-
j zond en wel den 100-jarigen leeftijd. Van
GOES. die 100 jaar heeft de heer Otto Lies er
EEUW-FEEST TOONKUNST. j niet minder dan 44 als directeur gefun-
De afdeeling Goes van de Maat-geerd. Den 22en Augs. 1893 werd de
schappij tot bevordering der Toonkunst,^efr. Lles> die toen 24 jaar was, en zijn
in de wandeling zonder meer „Toon- opleiding aan het Conservatorium te
kunst", geheeten, maakt zich op om Keulen genoot n.l met algemeene stern-
haar 100-jarig bestaan te vieren. He- men tot directeur benoemd. Deze keuze
bleek een goede te zijn geweest, want
de heer Lies toonde zich een knap diri
gent en musicus. In den loop der jaren
verschenen tal van composities van zijn
hand en werden ook in het buitenland
uitgevoerd. Toonkunst heeft ongetwij-
veld veel aan den heer Lies te danken,
denavond te acht uur zal in de Prins
van Oranje een feestconcert gegeven
worden; morgenochtend vindt ter eere
van dit jubileum de Algemeene verga
dering van de Maatschappij in de Prins
van Oranje plaats; half één volgt een
officieele ontvangst ten stadhuize, en
daarop wordt, na een lunch in de „Ko- h?> bracht baar. °P he Pf1! dat
renbeurs", te half drie een autotocht10°-lanÊen leeftl'd no^ steeds
naar Vlissingen gemaakt, waar in Bri- l* 11
'<i i - j i i l Het zou ons te ver voeren, hier alle
tannia thee zal worden gedronken. n u
r. i - x i il 1 x namen te noemen, die voor het Goesche
Ook programma en tekstboekje ston- Toonkun«st gedurende de achterliggende
den in het teeken van het leest en wa- 3
.j r\ "ij. eeuw van bexeekenis waren. Van de eer-
ren extra verzorgd. O.a. prijkte voorin ui u u::
J- 5 j i ste 25 jaar mag echter wel m het bijzon-
een portret van den directeur, den heer j der d R B Kyan den Bosch genoemd
Otto Lies (geteekend door zijn zoon P-worden< wien Goes ook eerde door een
Lies, met de vermelding: uit dankbaar- j straat naar t0 noemen £n Z0Q die_
VU°T al hf g,eea de heer °tt0 Lles I nen we ook den tegenwoordigen voorzit-
voor het muzikale leven in Goes ent 0ud-notaris Joh. Pilaar, en de te-
voor de zangyereenigmg van de afd. genwoordig8 secretaresse, zijn echtge-
Goes der Mi,, tot bevordering der Toon- nQotei meyr Pilaar.Kakebeeke, te noe-
kunst gedurende bijna 40 jaar gedaan; men Qok aan hen beide heeft Toon_
ef, s kunst een grooten steun. Het jaarverslag
Voorts verscheen, van den voorzitter van de Maatschappij zinspeelt hier ook
der afdeeling Goes, oud-noians Joh. Pi- in de slotregels: „Na Enkhuizen is
laar, nog. een keurig verzorgd werkje, thans Goes aan de beurt haar 100-jarig
waarin een korten maar belangwek- j bestaan te ieren; bij voorbaat mogen wij
kenden terugblik wordt geworpen op i onze Zeeuwsche dochter, die een zoo
den afgelegden weg. hechte „Pilaar" van onze Maatschappij
In dit werkje wordt er o.a. aan her- j gebleken is, gelukwenschen."
innerd, dat 19 April 1829 op uitnoodi- J Terugblikkende op het verleden, ko-
ging van den heer C. G. Vermeulen, men nog enkele namen naar voren, die
te Rotterdam eenige personen bijeen i nauw met de successen van Toonkunst
kwamen w.o. voor Zeeland de heer j \e Goes verbonden waren of zulks nog
J. J. de Kanter te Middelburg, met het j W8J zijn. En dan willen we nog noemen
doel een maatschappij op te richten, die j dcn uitgever-pianist A. A. Noske; den
zich de bevordering der toonkunst ter, j aitijd jongen zanger dr. H. van der Kamp
doel zou stellen. De oprichting werd en den cellist en zanger den heer A. K.
dien dag ook een feit en Middelburg Zweede, die zoovele malen aan de Toon-
trad dadelijk als afdeeling toe. Het
duurde echter tot September 1837 voor
Goes toetrad, dank zij het initiatief van
de heeren I, G. J. van den Bosch, J. W.
van Kerkwijk en dr. R. B. van den
Bosch. Van hen die aan de oprichting
medewerkten leven ook de namen Ka-
kebeeke, Pilaar en De Witt Hamer nog
onder de tegenwoordige leden der af
deeling Goes voort.
De afdeeling Goes verheugde zich in
een gestadigen groei. In de eerste jaren
was de zangschool het eenige middel
waardoor tot het doel der maatschappij
werd medegewerkt.
De kleine afdeeling Goes deed zich
al spoedig kennen als één, die zich voor
den gang van zaken der Mij. interes
seerde, en ook voor haar meening uit
durfde komen. Zoo was het Goes, dat
op de alg. vergadering van 1841 voor
stelde, om het Hoofdbestuur te doen be
staan uit een kern van leden te Amster
dam woonachtig, en verder uit één lid
van elke afdeeling. Dit voorstel werd
echter verworpen. Het Hoofdbestuur
bleef bestaan uit zeven leden, allen te
Amsterdam woonachtig. Niettemin, la
ter werd toch de door Goes voorgestel
de regeling ingevoerd.
Ook de afd. Middelburg trad als kam
pioen der misdeelden op en wilde in
1843 een gunstiger stemmenverdeeling
voor de kleine afdeelingen. Het Hoofd
bestuur verzette zich en het resultaat
kunst-concerten hun welwillende mede
werking verleenden en die tot een suc
ces maakten.
Wij willen deze regels besluiten met
èen gelukwensch aan het jubileer.ende
Toonkunst en de hoop uit te spreken,
dat zij altijd op zulke krachten als ge
noemden directeur, bestuursleden en
medewerkers zal mogen rekenen. Dan
zal zij ook een volgend eeuwfeest met
eere kunnen vieren!
Werkloosheid,
Bij de arbeidsbeurs stonden deze week
als werkloos ingeschreven 542 perso
nen, tegen 523 vorige week. Bi; de werk
verschaffing zijn 10? personen te werk
gesteld.
ARNEMU1DEN. Ook deze gemeente
heeft den jaardag van Prins Bernhard
niet ongemerkt voorbij laten gaan. Wap
perden des morgens van de openbare en
enkele particuliere gebouwen de vader-
landsche driekleur, ook de schoolkinde
ren gingen met oranje getooid naar de
school. Onder leiding van onderwijzend
personeel maakten de kinderen van de
o. 1. school des middags met een tam
boer voorop een rondgang door het
dorp. De muziekvereeniging „Arne's Ge
noegen" hield des avonds een muzikale
wandeling.
Keuze uit honderden com
pleet ingerichte interieurs.
Kamers in iedere stijl.
Kostelooze voorlichting
door bekwame binnenhuis
architecten.
Betere genre meubelen
tegen lagere prijzen.
Catalogus gratis
op aanvraag.
Naamlooze Vennootschap
Coolsingel 59-61 Rotterdam
(Ingez. Med.)
door
DOROTHEA GERARD.
2).
De ineengedrongen, somber uitzien
de kapitein keek met nog doordringen
der blik naar den generaal, maar deze
deed nog niets anders als aan zijn snor
draaien. Al wat hij op eigen gezag kon
doen, was de gelederen nog nauwer
doen opsluiten, en dit was spoedig ge
schied, zoodat de harige flanlken der
paarden elkander raakten. En toch na
derde de oude man met het kruis steeds
alsof zij daar niet stonden en de dicht-
aaneengesloten processie volgde hem
getrouw,
De generaal kon, van verbazing zijn
oogen niet gelooven, toen hij zag, hoe
het kruis aan het hoofd van den stoet,
het eerste gelid der Kozakken bereikte
en zich schijnbaar onbelemmerd verder
voortbewoog. Tusschen de dicht bij el
kaar staande paarden baande de oude
boer zich kalm een pad en door de al
dus ontstane ruimte verdrongen zich
de meisjes. Weldra werd de doorgang
wijder, toen de wilde paardjes, opge
schrikt door de vaandels, klokjes en wit
te kleeren, schichtig ter zijde weken en
in een soort van paniek de achter hen
geschaarde dieren terug drongen, zoo
dat deze op hun beurt lastiger te hou
den waren. Toen hij zag, dat de gelede
ren verbroken werden, kon de generaal
geen oogenblik langer aarzelen. Het af
gesproken teeken werd gegeven en on
middellijk klonk van de ongeduldige lip
pen van den Kozakken-kapitein het lui
de gegeven bevel:
„Charge met getrokken sabel!"
De eerste slag trof het hoofd van den
drager van het kruis, zoodat deze op de
knieën viel. Tusschen de paarden op den
grond liggend, het kruis nog steeds om
hoog geheven, richtte hij zijn bebloed
gelaat op en met bevende stem zette hij
het lied in:
„Heilige God! Almachtige!
Heilige, onsterfelijke God,
Wees onz'er genadig!"
Nauwelijks waren de eerste tonen van
dit lied over zijn lippen, of de meisjes
achter hem. die onder den regen van sa
belslagen eveneens op de knieën waren
gevallen, deden haar jonge stemmen sa-
menklinken met zijn oude schorre stem
en zetten mede het volkslied in. Het
volgende oogenblik nam de reusachtige
schare den zang over en uit twintigdui
zend monden steeg het gebed ten he
mel:
..Heil'ge God, Almachtig.
Heilige, Onsterfelijke God,
Wees onzer genadig!"
Een oogenblik volgde, dat vriend noch
vijand ooit zou vergeten.
Bij de eerste tonen van het ontroe
rende lied. van kindsbeen den Kozakkan
békend wijl zij hun eigen woorden bo
ven dezelfde melodie hadden geschreven
waarin tot hetzelfde Opperwezen een
bede werd gericht waren de bereden
troepen door een wonderlijke verwar
ring aangegrepen. Alsof het bevel daar
toe had weerklonken, hadden zij hun
hand, die den sabel omklemde, naar het
hoofd gebracht, en haast automatisch
hadden zij dit ontbloot. En, wonderlijk
schouwspel, ook de generaal hield zijn
muts in de hand en zijn lippen trilden
onder zijn zware snor, Blijkbaar had ook
hij het hoofd verloren.
Gelukkig evenwel voor Ruslands goe
den naam, was de bevelhebber van de
gendarmes van wat grover stof gemaakt.
Hij reed naar den generaal en riep:
„Uw plicht, generaal! Vergeet uw
plicht niet!"
Bij die dringende vermaning trok de
generaal zijn schouders naar achter en
ijlings, alsof hij zich schaamde, zette
hij zijn muts weer op. „Ja, mijn plicht",
bromde hij, terwijl hij een verwarden
blik wierp naar den kolonel en de lucht
nog weergalmde van het volkslied.
,,Op de Kozakken valt blijkbaar niet
te rekenen. Zou het oogenblik niet zijn
gekomen om de ulanen te laten char
geeren?"
„Ja, dat zou wel goed zijn".
Zich vermannend wendde de generaal
zich tot zijn adjudant en gaf hem haastig
een bevel.
Binnen een nrnuut was het paara van
den adjudant het plein overgestoken er
nauwelijks had hij den bevelvoercnden
luitenant bereikt, of de lange, glanzen 1e
lansen waren reeds geveld. Nog een mi
nuut en die moorddadige wapens zouden
gericht zijn op de weerlooze massa. Het
leek echter wel of de bede om ontfer
ming gehoor had gevonden in den hemel-
Want nog had de luitenant zijn mond
niet geopend om het noodlottige bevel
te geven, of een nieuwe gestalte, te voel
maar ;n vol uniform, vertoonde zich in
het midden van het plein en hief zijn
hand omhoog, alsof hij iets wilde verhin
deren.
Bij het zien hiervan liet de luitenant
onmiddellijk zijn sabel zakken. Want de
gestalte op het midden van het plein,
die niemand had zien komen, was van
een der hooge ambtenaren. vertegen
woordiger van den gouverneur, dus de
belichaming van de regeering Aller
oogen wendden zich tot hem en in een
oogwenk, als het ware bij afspraak,
werd het zingen gestaakt.
Er zou niet worden aangevallen ver
klaarde de vertegenwoordiger van den
gouverneur aan de stil luisterende scha
re. Het was niet noodig bloed te vergie
ten, daar er een veel eenvoudiger mid
del was gevonden om aan de betooging
den kop in te drukken. De schipbrug
over de rivier, zoo gebouwd, dat zij bij
hoog water kon worden weggenomen,
was in den morgen uiteengenomen.
Reeds dit maakte het onmogelijk, dat de
beide processies z;ch zouden kunnen
vereenigen. De troepen konden dus kalm
inrukken. Er was niets tegen het volk
te veroorloven een wandeling naar den
DOMBURG, De verjaardag van Prins
Bernhard is hier Dinsdagavond met veel
opgewektheid gevierd, dank zij het on
vermoeide werk van de muziekvereeni
ging „Apollo". Na een toepasselijk pro
gramma te hebben uitgevoerd in de tent
op de markt, maakte het nog een muzi
kale wandeling door de straten, welke
bij den burgemeester een poosje werd
onderbroken. Uit erkentelijkheid bood
het bestuur van de Oranjevereeniging de
muzikanten een verfrissching aan.
KOUDEKERKE. De jaardag van Prins
Bernhard is alhier gevierd met een mu
ziekuitvoering op de tent door het mu
ziekgezelschap „Voorwaarts" (van 8
9.15 uur) en met een concert van de
zangvereeniging „Soli Deo Gloria" (9.30
10 uur). Tot slot ook een fakkelop
tocht.
RAAD VAN KOUDEKERKE.
Onjuiste handelingen met het
uitbreidingsplan? Uitvoerige
discussie over den bouw van
een stal of schuurtje,
KOUDEKERKE. De Raad dezer ge
meente kwam gistermiddag in openbare
vergadering voltallig bijeen, onder voor
zitterschap van burgemeester J. L. Dreg-
mans,
De voorzitter heeft allereerst de ver
jaardag van Prins Bernhard herdacht.
Spr. wees op de populariteit van onzen
Prins en sprak de hoop uit, dat nog vele
jaren tot heil van ons vorstelijk huis en
van ons volk, aan dezen jaardag mogen
worden toegevoegd.
Namens het gemeentebestuur is een
gelukwensch aan den Prins gezonden.
Spr. uitte voorts zijn vreugde over de
mededeeling van Prinses Juliana over
haar intieme huwelijksleven. Dat alle
verwachtingen op voorspoedige wijze
mogen worden vervuld, aldus spr.
Tenslotte wees spr. nog op het over
lijden van den oud-gemeente-secretaris,
den heer Terwoert. Spr. uitte zijn waar
deering voor het vele werk dat deze
voor de. gemeente verricht heeft. Zoo
dikwijls als we de stukken, welke de
heer Terwoert heeft samengesteld, zul
len raadplegen, aldus spr zullen wij zijn
nagedachtenis in eere houden.
Een verzoekschrift van de bewoners
van de Koksweg tot verharding van de
zen weg werd voor kennisgeving aange
nomen.
Een geweigerde bouwvergunning-
Ingekomen was voorts een bezwaar
schrift van den heer Van Hoeve tegen 'n
door B. en W. geweigerde bouwvergun
ning. De heer A. v. Hoeve had vergun
ning gevraagd voor den bouw van een
oever der rivier te maken.
De woorden waren welwillend, maar
er sprak een diepe minachting voor de
massa uit en de blik dien hij langs de
talrijke schare welke aan de processie
deelnam, liet waren, was volstrekt niet
vriendelijk, alleen wat minder wreed
dan die van den teleurgestelden Koz'ak-
kenkapitein Wat een pracht van een ge
legenheid liet men nu ongebruikt! En dat
alleen omdat die domme kerels zich
door een volkslied van de wijs hadden
laten brengen! Nijdig keerde hij aan het
hoofd van zijn manschappen naar de ka
zerne terug. Goed, vandaag zou er geen
bloed meer gestort worden, maar de ge
legenheid zou zich later wel voordoen!
Intusschen was de processie, opnieuw
even zorgvuldig als tevoren opgesteld,
weer begonnen voort te schrijden langs
den nu vrij gelaten weg, met even groo-
te minachting voor de officieele mede
deeling als tevoren voor de aanwezig-
he:d der Kozakken. De oude boer met 't
kruis opende den stoet weder, evenwel
thans een weinig waggelend. Zijn gelaat
vertoonde een gapende wonde, terwijl
op de witte gewaden der meisjes, die
hem volgden, tal van versche bloedvlek
ken zichtbaar Waren. Met vaandels, ba
nieren en wierookvaten trokken zij door
de straat, die voerde naar de rivier en
weldra stonden allen aan den oever van
den stroom.
(Wordt vervolgd).
