AKKERTJES
KRONIEK van den DAG.
BINNENLAND.
ZEELAND.
Weer onprettig?
Victor Hugo's Zeeuwse Reize
MIDDELBURG.
GOES.
WALCHEREN.
ZUID-BEVELAND.
BOEKHOUDING*'
Het rumoer in de Spaansche wateren
en de schoone slaapster van Genève.
Men kan er nu wel zeker van zijn, dat
het Duitsch-Spaansche incident den in
ternationalen vrede niet zal verstoren,
tenzij er alsnog ongelukken mochten ge
beuren, wat uit den aard der zaak ta
melijk onwaarschijnlijk is: tegen onge-
lukken van den onderhavigen snit kun'
nen de mogendheden, als ze maar wil
len, op hun hoede zijn; en dat willen ze
wel. Anders zou het geval met de
„Deutschland" zonder eenigen twijfel
reeds ongeneeslijk onheil aangericht
hebben. Het was eenigszins de reactie
van een straatjongen, de beschieting
van Almeria, waaraan onschuldige
vrouwen en kinderen ten offer vielen.
Maar men kan de stelling verdedigen,
dat deze beschieting dan toch maar zoo
veel politieken stoom heeft afgeblazen,
dat het gevaar, dat de ketel zou barsten,
is bezworen. Wie lust heeft mijmere nu
over het zedelijke aspect van de zaak.
In de Ver. Staten schijnt men het
meest geschrokken te zijn van de ru
moerige aangelegenheid. Roosevelt en
Huil stonden meteen klaar om maatre
gelen te nemen: opdat Amerika buiten
den nieuwen Europeeschen oorlog zou
blijven. We hebben er te dezer plaatse
reeds een paar maal op gewezen, dat
het oordeel van Uncle S,am over den
politieken toestand in ons werelddeel
rijkelijk somber is. Zal men nu eindelijk
gaan beseffen te Washington, dat het
per slot van rekening nog wel wat mee
valt? Duidelijker dan thans het geval is
geweest, kan nauwelijks blijken, dat de
Europeesche vrede wel een stootje kan
velen. Laten wij en de Amerikanen te
vreden zijn met het griezelig bewijs; nog
meer experimenten ten deze lijken ni"et
aanbevelenswaardig.
Wat overigens weer een coïncidentie.
Precies op den dag, dat het bureau der
ontwapeningsconferentie na een sluime
ring van een paar jaar, opnieuw teeken
van leven gaf, vielen de Duitsche ka
nonskogels op Almeria. Men zou aan
een duister noodlot met betrekking tot
deze conferentie kunnen gaan gelooven.
Haar weidsche opening ging destijds ge
paard met een soortgelijke manifestatie
in het Verre Oosten: de beschieting van
Sjanghai door de Japanners. Als men
eerlang weer eens van een poging ver
neemt, om haar nieuw leven in te bla
zen zal men zijn hart moeten vasthou
den.
- Het is vermoedelijk geen mensch dui
delijk geworden, wat voor zin het kon
hebben, het bureau der ontwapenings
conferentie deze week bijéén te roepen.
Die bijeenroeping geschiedde op instig-
natie van de Fransche regeering. Ruim
een half jaar geleden, kwam ze met het
denkbeeld op de proppen. Laat het bu
reau eens onderzoeken of de ontwape
ningsconferentie haar werkzaamheden
niet in den een of anderen vorm zou
kunnen hervatten, zoo stelde ze voor.
Het denkbeeld vond bijval. En nu heb
ben we de verwezenlijking er van be
leefd. Zou het geen overweging verdie
nen de schoone slaapster voorloopig
maar niet weer uit haar zoete rust te
wekken. Ze kan zoo goed sluimeren
Het bureau heeft intusschen gemeend,
toch iets te moeten doen. Nadat eens
gezind geconstateerd was, dat van een
hervatting der ontwapeningsconferentie
geen sprake kan zijn, besloot men op
voorstel van den Zweedschen gedele
geerde Westman om aan alle regee
ringen, die geacht worden bij de confe
rentie-op-non actief vertegenwoordigd
te zijn, of die er vroeger aan deelgeno
men hebben (Italië en Duitschland), de
vraag te richten, of ze bereid zijn een
overeenkomst aan te gaan inzake de
openbaarheid van de militaire uitgaven
en de schepping in verband daarmee
van een commissie van toezicht. Aan dit
voorstel ligt de gedachtengang ten
grondslag, dat het wellicht mogelijk zal
zijn, eenige scherpe kanten van den be
wapeningswedloop af te slijpen, indien
de mogendheden er toe konden beslui
ten, haar militaire uitgaven niet langer
geheel of gedeeltelijk geheim te houden.
Veel heeft de zaak dus niet om het lijf,
doch desondanks moet de kans, dat ze
de noodige instemming zal erlangen, ge
ring worden geacht. De Duitsche regee
ring b.v. voelt er tot dusver tenmin
ste niets voor, om aan de groote klok
te hangen, wat ze allemaal uitgeeft, om
de bewapening vag het Derde Rijk op
het door haar gewenschte peil te bren
gen.
Prins Bernhard in den Raad van State.
Z. K. H, Prins Bernhard heeft giste
renmiddag de wekelijksche vergadering
van den Raad van State bijgewoond.
Het contingent dienstplichtigen 1938.
Gisteren is uitgegeven staatsblad no.
582, besluit van 20 Mei 1937, houdende
vaststelling van het contingent gewone
dienstplichtigen der lichting 1938.
Artikel 2 luidt:
van de voor inlijving aangewezen per
sonen der lichting 1938 worden 25917
bestemd tot gewoon dienstplichtige.
Artikel 3 luidt:
van de 25917 tot gewoon dienstplich
tige bestemde ingeschrevenen der lich
ting' 1938 worden 850 bestemd voor de
zeemacht.
DE N.S.B. EN DUITSCHLAND.
De heer Albarda heeft aan de minis
ters van buitenlandsche zaken en van
justitie gevraagd:
1. Hebben de ministers kenn's geno
men van een bericht, volgens hetwelk
aan een Nederlandschen ingezetene te
Utrecht, die gastvrijheid wilde verlee-
nen aan een bloedverwante uit Duitsch
land, een formulier uit Duitschland ter
invulling is toegezonden, van welk inge
vuld formulier een tweede exemplaar
moest worden aangeboden ter afteeke-
ning of afstempeling op een bureau van
de nationaal-socialistische beweging
(n.s.b.) te Utrecht, en zijn zij bereid te
doen onderzoeken of dat bericht juist
is?
2. Zijn de ministers voorts bereid te
doen onderzoeken, of het waar is, dat op
het zg. hoofdkwartier der N.SB, aan den
Nederlander, die het formulier ter af-
teekening of afstempeling aanbood, vra
gen zijn gesteld omtrent zijn politieke
richting en omtrent de wijze, waarop hij
op 26 Mei als Nederlandsche kiezer
zijn stem had uitgebracht, en dat de af-
teekening of afstempeling van het for
mulier is geweigerd, toen die Nederlan
der op de vragen terecht niet wenschte
te antwoorden?
3. Indien het in de beide hierboven
staande vragen vermelde geheel of voor
wat de hoofdzaken betreft waar is, zijn
de mintsters dan niet van oordeel dat de
feiten grond geven voor de meening, dat
tusschen de regeering van Duitschland en
de N.S.B, een verbinding bestaat, die
abnormaal moet worden genoemd, aan
gezien het bewijzen van administratieve
diensten aan een buitenlandsche regee
ring wel kan liggen op den weg van een
gezantschap of van consulaten, maar
niet van een particuliere organisatie van
Nederlanders?
4. Achten de ministers het toelaat
baar, dat hier te lande door Nederlan
ders ten behoeve van een buitenland
sche regeering en blijkbaar in opdracht
van deze, een onderzoek wordt ingesteld
naar de politieke gezindheid van Neder
landers?
5. Zijn de ministers bereid mede te
deelen, tot welke handelingen of maat
regelen de hierboven vermelde feiten,
indien zij juist zijn, hun aanleiding ge
ven?
Een veranda, die verdwijnt
Ruim 30 jaar geleden wilde de toen
malige eigenaar van het Venduhuis in
de Abdij een veranda er voor doen
plaatsen. De eigenaar van hotel de
Abdij had er bezwaar tegen. Het ge
volg w,as, dat wijlen de heer M. I. de
Groot, om te bewijzen, dat hij op het
hoekje van de Abdij, dat door een hek
van het overige deel van het plein was
afgesneden, kon bouwen, een groote,
hooge schutting voor enkele ramen van
het hotel liet plaatsen. Hoe de onder
handelingen verder verliepen doet niet
ter zake; m,aar. de schutting verdween
en de veranda kwam er, doch slechts 6
of 7 lustrums zou deze kunnen vieren.
Nu het pand in handen van het Rijk is
gekomen, is men gisteren begonnen met
het verwijderen van de veranda. De
oorzaak tot de oneenigheid v,an destijds
is niet. meer.
Rijkspostspaarbank.
Aan het postkantoor Middelburg
werd gedurende de maand Mei 1937
ingelegd "f 115,034; terugbetaald f 92659
Het laatste uitgegeven boekje draagt
het nummer 42245.
Doodelijke aanrijding.
Gistermiddag tegen half vier werd de
73-jarige H. Kole uit 's Heer Arends-
kerke, terwijl hij van de Boudewijn de
Wittestraat overstak naar den Stations
weg, gegrepen door een taxi van v. d.
W., bestuurd door den chauffeur B. De
aangeredene werd tegen den grond ge
slingerd en kwam daarbij zoo ongeluk
kig neer, dat hij een zware schedelbreuk
opliep en vrijwel op slag dood was.
De politie, die spoedig ter plaatse was,
stelde een uitgebreid onderzoek in. Het
lijk werd naar het gasthuis vervoerd.
Over de vraag, wie de schuld heeft
aan dit ongeluk, kon men ons nog geen
inlichtingen verstrekken. De politie zou
het echter zeer op prijs stellen als oog
getuigen van het ongeval zich op het
Politiebureau zouden willen melden om
daar inlichtingen te verschaffen.
Vereeniging tot Christelijke Wijk
verpleging op Walcheren's N.W.-deel.
Aan het jaarverslag ontleenen wij:
Aangenaam en verheugend is het, in dit
jaarverslag weer melding te mogen ma
ken van den velerlei steun, welke de
vereeniging geestelijk en stoffelijk in 't
afgeloopen jaar van verschillende kanten
mocht ontvangen. Onder Gods zegen
mocht de mooie arbeid ten behoeve van
hulpbehoevende lijders van alle gezind
ten in de gemeenten Aagtekerke, Dom
burg',. Grijpskerke, Sint. Laurens, Oost-
kapelle, Serooskerke, Vrouwenpolder en
Westkapelle voortgang vinden.
Talrijken konden dit jaar weer een
liefderijke behandeling ontvangen.
Bleven de af deelingen Domburg-West-
kapelle-Aagtekerke en Oostkapelle-
Grijpskerke ongewijzigd, wat de zusters
aangaat, de afdeeling Serooskerke-
Vrouwenpolder-Sint Laurens daarente
gen onderging een belangrijke wijziging
door het vertrek van Zr. Pietje Kosten.
Jarenlang was zij in dienst van de,
wijkverpleging. Mei veel liefde gaf zij
zich aan haar werk. Haar slechte ge
zondheid stelde haar echter niet meer
in staat om den veeleischenden arbeid
als wijk-diacones vol te houden.
In haar plaats werd door het bestuur
aanvankelijk tijdelijk maar per 1 Oct.
voor vast benoemd Zr. J. Smit.
Tot de belangrijke besluiten, welke
door. het bestuur in één zijner vergade
ringen werd genomen, moet ook nog
worden genoemd de nieuwe vacantie-
regeling voor de zusters, Op voorstel
van één der doctoren werd deZe rege
ling zoodanig' gewijzigd, dat iedere zus
ter gedurende 3 weken een plaatsver
vangster zou krijgen. Vóór dien was het
de gewoonte, dat de zusters in vacantie-
tijd voor elkander waarnamen, maar ge
zien de toename van het werk en de
uitgestrektheid van het te bearbeiden
terrein was het noodzakelijk geworden,
dat hierin verbetering werd gebracht.
Komende tot de verslagen der zusters
mogen de cijfers voor zich zelf spreken.
Zr. G. Traas bracht in de afdeeling
Domburg-Westkapelle-Aagtekerke 3422
(vorig jaar 2265) bezoeken.
Zr. A. M. Schaberg legde in de afdee
ling Oostkapelle-Orijpskerke 3426 (v.j.
2900) bezoeken af.
Zr. J. Smit vermeldt in haar verslag
van de afdeeling' Serooskerke, Vrouwen
polder en Sint Laurens 2168 (v.j 2419)
bezoeken.
De verslagen der zusters toonen
wel duidelijk aan, welk een belangrijke'
plaats de wijkverpleging in de verschil
lende dorpen heeft ingenomen.
Zonder vrees voor de toekomst is het
bestuur evenwel niet, wal het instand
houden van het werk betreft. Sommigen
hebben hun contributies sterk vermin
derd, anderen zijn genoodzaakt gewor
den hun bijdrage in te trekken. Vooral
de afdeel. Serooskerke-Vrouwenpolder
Sint Laurens begint grootere zorgen te
geven. De dienst 1936 leverde een na-
deelig saldo op van f 402. Gelukkig kon
dit tekort door het batig saldo van het
jaar 1935 worden gedekt, maar nog
fzoo'n jaar en het zal niet meer mogelijk
zijn het werk in stand te houden. Minder
vrees is er voor de afd. Oostkapelle c.s.,
welke ook al een nadeelig' saldo van
f 58 opleverde, welk bedrag evenwel
werd gedekt door het batig saldo van
vorige jaren. De afd. Domburg c.s. had
een batig saldo van f 13, De financieele
uitkomsten over 1936 moeten zeer zeker
leiden tot andere wegen, Hel bestuur
vertrouwt, dat velen het belang der
wijkverpleging ziende, al het mogelijke
zullen doen om het bestuur te steuen.
De voorzitter de heer L. J. van Voort-
huysen moest wegens gezondheids
redenen zijn functie neerleggen, maar
het was het bestuur een groote vreug
de te mogen vernemen, dat hij nog be
stuurslid zou blijven. Intusschen dankt
de secretaris hem voor het leidende werk
der Vereeniging', dat door hem als voor
zitter is verricht. Ds. Reus was tijdelijk
bereid het voorzitterschap waar te ne
men. Tot penningmeester der afd, Se
rooskerke c.s. werd in de vacature-ds.
Hietkamp benoemd de heer P. Vader te
Sint Laurens.
AAGTEKERKE. Maandag had de
landbouwer K, D. wonende te Dom
burg het ongeluk met zijn rijwiel te
vallen, waarbij hij een zijner beenen
zoodanig bezeerde dat opname in het
ziekenhuis noodzakelijk bleek'.
ELLEWOUTSDIJK. Maandag werd
in het M. J. van Hattumhuis een verga
dering van het waterschap „Ellewouts-
dijk", gehouden; 35 van de 38 ingelan
den waren aanwezig. De vergadering
werd geleid door den nieuwen dijk
graaf, den heer A. Bruggeman. Na het
uitbrengen van het jaarverslag werd
de rekening goedgekeurd met een ba
tig saldo van f 2890.
Goedgekeurd werd een voorstel van
het bestuur om verschillende leeningen
te converteeren tot een nieuwe lee
ning groot f 48000 welke thans geslo
ten zal worden tegen 3% pet met het
N, O. G. De begrooting 1937-38 werd
vastgesteld tot een bedrag van f 82894
in ontv.ang en uitgaaf, met een post
onvoorzien van f 2915.
De termijnen tot betaling van dijkge-
schot werden vastgesteld in 4 maanden
te weten Augustus, October, Januari
en Maart. Besloten werd naar bevind
van zaken te handelen met het ver-
leenen van reductie op pacht. Voor de
ele vrouwen zijn op gezette lijden hel
iachtofter ;van pijnen. Denk niet, dat te»
Sen dit lijden weinig te doen is, wanl
e vele vrouwen die geleerd hebben
"AKKERTJES" te gebruiken, weten beten
"AKKERTJES" bestrijden vrouwenpijnea
en zijn een uillcsist in de donkere dagen
der vrouw. Iplaats van neerslachtig
•uit Ge U opgewekt en rustig voelen»
"AKKERTJES" zijn een nieuwe zeer werk»
«me vinding van Apotheker Dumont. Ze
hebben geen enkele nadeelige werking.
De cachet-vorm is de meest ideale manies
van innemen. "AKKERTJES" hebben in
korten lijd bewezen een geneesmiddel blf
uitnemendheid te zijn. Haal nog heden
•en doosje. Ook U zult tevreden zijnl
Overal verkrijgbaar. Per 12 stuk* 52 cent
Wotgens recept van Apotheker Dumont
AKKER.CACHETS
(Ingez. Med.)
in Augustus a.s, te verkiezen gezwore
ne werd het volgende drietal opge
maakt, 1 P. Dieleman, 2 D. Zoeter, 3
A. van de Velde.
Nog werd besloten eenige gedeelten
wegen te verharden, terwijl het be
stuur zich bereid verklaarde een ge
deelte weg, na door belanghebbende te
zijn verhard, in onderhoud op te nemen.
Het dijkgeschot bleef onveranderd.
BORSSELE. In het verslag v,an de
vergadering van den „Borsselepoldev"
staat ,,In dit bedrag is begrepen een
som van ruim f 1000, alsnog te innen
tekort. Dit moet echter zijn een som
van ruim f 10000
Opheffing o«l. school.
's HEERENHOEK. In de Raadsverga
dering deelde de voorzitter mee, dat
de openbare lagere school in deze ge
meente nog door 11 leerlingen wordt be
zocht, waarvan 7 uit 's Heerenhoek. In
de toekomst is te voorzien dat nog min
der kinderen deze school gaan bezoeken.
Hoewel ongaarne willen daarom B. en
W. den Raad voorstellen, 'onder voorbe
houd van goedkeuring door Ged. Staten,
deze school op te heffen. Omdat dit de
eenige openbare lagere school in deze
gemeente is, moet aan H.M. de Koningin
toepassing' van artikel 19, 2e lid, der La
ger Onderwijswet gevraagd worden.
De heer Westerweele wilde als eenig
protestantsch lid van den raad naar vo
ren brengen, dat deze opheffing geheel
door de omstandigheden geboden wordt
en niet door toedoen van het Dag. Be
stuur. Spr. wilde daarom B, en W. dank
zéggen voor de goede zorgen, waarmee
zij steeds het openbaar lager onderwijs
in deze gemeente behartigd hebben.
Het voorstel werd met alg. stemmen
aangenomen,
De sluiting werd bepaald op 1 Aug's.
1937. (De Z.)
BESCHREVEN DOOR ZIJN ZOON
CHARLES HUGO.
15).
Er moet in dit kluwen van dooreengeworpen
wezens een korte spanne van verschrikkelijke
doodsangst geweest zijn, waarvan niemand ge
tuige was, en een blinde en wanhopige poging
zich te redden. Maar in de val rolde alles door
mekaar heen en 't werd verzwolgen; alles ver
dween in de modderpoel, die zich langzaam
met de zwaarte des slijks er boven sloot
Alleen het kind was wonder boven wonder
niet te water geraakt.
Het riep en schreide hartverscheurend en
zwaaide met z'n armpjes. Een eindje verder
liepen twee boeren door een meekrap-veld en
zij kwamen op het gehuil van het ventje toe
schieten en trokken hem omhoog. Het jongetje
riep:
Mijn papa! mijn papa! ik wil mijn papa!
-Waar is je papa dan?
-Daar, zei het kind, op de sloot wijzende.
De twee boeren begrepen het onmiddellijk en
schoten ter hulp. Na een kwartiertje hadden ze
v 't Mictftald' na een uur ket
dii^
u.ie schreide voortdurend
en riep om z'n vader. Het was een uur later,
zowat, toen men den vader vond. Het kind werd
steeds wanhopiger: hij wou niet, dat z'n vader
dood was. De boeren waren er echter wel heel
zeker van, dat hij dood was. Maar toen het
jongetje maar aanhield met smeken, en omdat
het brave kerels waren, probeerden ze, om de
kleine tevreden te stellen, wat men in zulke ge
vallen op het platteland altijd pleegt te doen,
en ze begonnen den verdronken man door het
meekrapveld te rollen.
Een goed kwartier hadden ze zo gerold, zonder
enig levensteken. Ze gingen door met rollen.
Zonder enig resultaat. De kleine liep er achter
aan en schreide. Ze begonnen nog eens, voor de
derde maal, en toen wilden ze het voorgoed op
geven, maar ziet: het leek hun toe, dat het lijk
een arm bewoog! Toen zetten ze door. De andere
arm bewoog zich. Zij hielden nu vol. Het lichaam
begon tekenen van leven te geven en de dood
begon voetje voor voetje krimp te geven.
Wonderbaarlijk nietwaar? Welaan, wat volgt
is nog wonderbaarlijker. De man zuchtte diep,
toen hij weer bijkwam, en riep toen in wan
hoop uit:
Mijn God, wat hebt ge nu gedaan? Het was
mij zo wel te moede waar ik was! Ik was bij
mijn vrouw en mijn zoon. Ze waren tot mij ge
komen en ik tot hen. Ik zag ze bij mij, ik was
in de hemel, ik was in het licht. Ach, mijn God
wat hebt ge nu gedaan? Nu ben ik niet meer
dood 22).
De man, die zo sprak, had een uur in de
modder gelegen. Zijn ene arm was gebroken en
hij had zware kneuzingen opgelopen. Men bracht
hem naar de stad terug.
En hij is nog maar net genezen, zo besloot
de heer Van Maenen deze geschiedenis. Het is
de heer Languemois du Does; een der knapste
koppen, niet alleen van Zeeland, maar van heel
Nederland, 't Is een onzer eerste kooplieden
hier. Iedereen draagt hem de hoogste achting en
eerbied toe. Toen hij vernam, meneer Victor
Hugo, dat U in de stad kwaamt, wilde hij beslist
zijn legerstede, waaraan hij reeds een maand
gekluisterd was, verlaten, en hij is vandaag voor
het eerst weer buiten gekomen teneinde U te
begroeten en U z'n twee meisjes te tonen, die
hij bloemen gaf, om ze U aan te bieden.
Alle disgenoten uitten hun verwondering over
deze geschiedenis.
Victor Hugo had stilzwijgend toegeluisterd.
In deze geschiedenis, zo sprak hij nu, zijn
22) Het is een meermalen vastgesteld en dus klaar-
blijkelijk normaal verschijnsel, dat verdronkenen die op
het laatste nippertje tot het leven teruggeroepen worden,
het in de eerste opwelling van het leven betreuren, hun
doodsstrijd nu vergeefs gestreden te hebben. Een soort
gelijk geval is den vertaler van nabn -Lekend.
twee raadsels, en wel het raadsel van 't lichaam
en dat van de ziel. Ik zal me ontheven achten
van de plicht, het eerste te verklaren, noch hoe
het mogelijk is dat een mens meer dan een uur
in een modderpoel ondergedompeld kan liggen
zonder dat de dood er op volgt. De verstikkings
dood is een nog onvoldoende onderzocht ver
schijnsel. Maar wat ik uitstekend kan begrijpen,
dat is de verzuchting der ziel. Denk U eens in:
zij had het aardse leven reeds verlaten: deze
schaduw, dit bezoedelde lichaam, deze zwarte
lippen, deze donkere sloot! Zij was haar heer
lijke bevrijding begonnen. Dwars door het slijk
was zij aan de oppervlakte van de modderpoel
gekomen en daar, nauwelijks nog vastgehouden
door de laatste veer van haar vleugel aan deze
vreselijke laatste zucht, door de modder verstikt,
ademde zij reeds de onuitsprekelijk heerlijke
koelte van het boven-aardse. Zij kon reeds klap
wieken naar haar verloren geliefden, ze kon de
vrouw aanraken en zich tot het kind opheffen.
Plotseling vaart een rilling door de half-
ontwekene; zij voelt, dat de aardse banden,
inplaats van geheel verbroken te worden, zich
onder haar weer samenknopen en dat zij, in
plaats van naar het licht te stijgen, in enen in
de acht terugzinkt en dat men de ziel met
geweld in het kadaver doet terugkeren.
(Wordt vervolgd).
