Uuinder Harksns Testament
C0UJN.0UD
i
KRONIEK van den DAG.
STATEN-GENERAAL
BUITENLAND.
Rechtzinnig Nederland
stemt Dr. Colijn
Vrijzinnig Nederland
stemt Mr. Oud
DERDE BLAD VAN DE PROVINCIALE ZEEUWSCHE M9DDELBURGSCHE COURANT (W.O. DE GOESCHE CRT.) VAN DINSDAG 25 MEI 1937.
No. 120.
Amerika en de Europeesche „waanzin.".
FRANKRIJK
De wereldtentoonstelling te
Parijs geopend.
POLEN.
DOMBURG
i ?,Vr
De heer Huil, minister van buitenland-
sche zaken der Ver. Staten, heeft op
nieuw een beroep op alle staatslieden
ter wereld gedaan om op te houden met
de politiek der economische zelfgenoeg
zaamheid en van den bewapeningswed
loop en daarvoor in de plaats een stre
ven naar internationale samenwerking
te stellen. Huil houdt zijn hart vast, als
hij ziet, wat er op 't oogenblik op onzen
aardbol geschiedt. Hij vreest een nieu
wen oorlog, als er niet binnen heel kor
ten tijd een eind aan de nationaal-chau-
vinistische en autarkische verdwazing
komt.
Deze opvatting is vrijwel gemeengoed
geworden aan de overzij van den oce
aan. De gemiddelde Amerikaansche bur
ger denkt er vermoedelijk nog pessimis
tischer over dan zijn minister van bui-
tenlandsche zaken: Europa holt weer
naar de hel van den oorlog, is zijn op
vatting. En in zijn hart gelooft hij nauw-
lijks meer, dat er nog wat aan te doen
zou zijn: Europa schijnt hem door een
paar honderd millioen krankzinnigen be
woond te worden, die persé hun ver
derf willen. Naar alle waarschijnlijkheid
zou,' indien er een volksstemming ge
houden werd, een ruime meerderheid
van het Amerikaansche volk daarom als
haar oordeel uitspreken: Laten de Ver.
Staten zich er niet langer mee bemoeien;
opdat het geen gevaar loope in den
Europeeschen waanzin betrokken te
worden.
Hoe begrijpelijk deze opvatting mag
zijn, van veel inzicht en realiteitsbesef
geeft ze geen blijk. In de eerste plaats
is het ten eenenmale onjuist, dat de
„waanzin", die den huldigen gespannen
toestand in Europa in het leven riep,
louter van Europeesche komaf zou zijn.
Gingen de Ver. Staten indertijd niet
vooraan op het verkeerde pad der autar
kie? Zijn het de Amerikaansche conser
vatieve regeeringen niet geweest, die
door hun protectionistische politiek
(voorgeschreven door de industrie- en
bankmagnaten) den economischen chaos
met ?1 haar geweldige macht hielpen be-
vor<|bren? Indien de „schuld" van elk
land aan de oorzaken der economische
crisis nauwkeurig op goudschaaltjes zou
kuimen worden afgewogen, zou Uncle
Sam denkelijk ontwaren, dat de zijne
nogal wat woog.
In de tweede plaats is de onderstel
ling, dat de Ver. Staten zonder er veel
hinder van te ondervinden, Europa in
zijn sop kunnen laten gaar koken, tame
lijk kinderlijk. Een nieuwe oorlog in
Europa zou zonder eenigen twijfel over
slaan naar het Verre Oosten, waar dan
op dit moment voor Japan zich immers
de gelegenheid zou voordoen te onder
nemen, wat het thans niet aandurft?
Een Sovjet-Rusland in het Westen in
den strijd gewikkeld met Duitschland
en zijn eventueele bondgenooten, zou
als een sterke magneet van Mars het
Japansche militarisme aantrekken. Ver
beelden de Amerikanen zich heusch, dat
ze ook ten aanzien van den strijd in het
Verre Oosten, lijdelijk zouden kunnen
blijven toezien? En dan is er nog de
omstandigheid, dat een nieuwen oorlog,
zelfs als ze tot Europa beperkt bleef,
de geheele wereld economisch weer op
haar kop zou zetten. Tot groote schade
ook van de Ver. Staten.
Neen, zoo eenvoudig als de naïeve
en ondernemingslustige Amerikaansche
burger zich de zaak voorstelt, is zij niet.
Zijn land zit met duizenderlei economi
sche. financieele en sociale banden aan
de rest der wereld, vast. Elke oorlog
gaat hem aan; hij zou het aan den lijve
komen te ondervinden, hoe weinig een
„splendid isolation" hem kan baten.
Huil, en niet minder president Roose-
door
MARY HASTINGS BRADLEY.
40).
Was het werkelijk juist geweest, dat
ze bij Andy gebleven was, omdat ze zoo
genaamd met hem was getrouwd? Was
het echt haar plicht? Of was het niet
meer dan ziekelijk medelijden en ver
keerd begrepen zelfverzaking? Of mis
schien een soort zelfverheerlijking en
eigengerechligdheid?
Het werd een martelende onzeker
heid en ze wist, dat er nimmer een ein
de aan komen zou. Maar ze wist ook
dat als ze alles nog eens mocht ovei'
doen
Het was nimmer haar bedoeling ge
weest Alex voorgoed weg te sturen. Ze
had züch nimmler voorgesteld, dat ze
ooit meer zonder hem zou moeten leven.
Hij was immers altijd in haar nabijheid
geweest? Op de boot had hij haar be
waakt. Eiken dag had ze hem gesproken,
met hem gedanst en pret gemaakt. Al
leen op dien tocht naar de watervallen
was ze alleen geweest en ze had zich
zoo bitter eenzaam gevoeld. Maar in het
kamp was hij er weer geweest. En in de
eerste dagen van Andy's ziekte, toen ze
zelfs ieder gesprek met hem vermeeden
had, was hij toch in haar nabijheid ge
bleven. En zelfs terwijl ze hem vermeed,
Voelde zij zijn tegenwoordigheid loch als
velt, mitsgaders talrijke andere Ameri
kaansche staatslieden, begrijpen geluk
kig heel goed, dat het een averechtsche
politiek zou zijn, Europa aan zijn lot
over te laten. Voor zoover het onder in
vloed der openbare meening staande
Congres het hun toelaat, zullen zij zich
dan ook met ons werelddeel bemoeien.
En dat gaat tenslotte heel goed zonder
dat men aan de overzijde van den oce
aan bang behoeft te zijn, zich met een
wespennest in te laten. In 't bijzonder
wat de economische vraagstukken aan
gaat. Een regeling daarvan is zonder de
deelneming van de Ver, Staten, trou
wens ondenkbaar.
Begin Juni gaat de Belgische mi
nister-president Van Zeeland naar
Washington, om met de Amerikaansche
staatslieden overleg te plegen over zijn
„economische zending". Hij moet
naar men weet overal poolshoogte
nemen inzake de mogelijkheden van een
nieuwe economische conferentie. Men
mag hopen, dat hij bij Roosevelt en Huil,
die nu weer zoo'n dringend beroep op
alle staatslieden ter wereld heeft ge
daan, een willig oor zal vinden.
DE NIEUWE PACHTWET IN DE
EERSTE KAMER.
De Eerste Kamer heeft gistermiddag
het wetsontwerp 'tot nieuwe regeling
van de pacht behandeld.
De heer Van Rappard (lib.)
achtte het niet urgent, met name niet
voor den landbouw die genoeg te doen
heeft met de crisis-omstandigheden.
Over het geheel maakt de economisch
sterkeere verpachter geen misbruik van
zijn positie. Er moet alleen in geval van
misbruik worden ingegrepen; waarom
die moeite, kosten, papierwinkel. Al
leen wanneer er reden voor is, hale men
er den rechter bij. Het wetsontwerp is
een aantasting van het eigendomsrecht
en de contractvrijheid.
Het continuatierecht is voor spr. wel
het grootste bezwaar. Het is een aan
tasting van de contractvrijheid en strij
dig met het rechtsgevoel. Er zal minder
geld worden belegd in gronden. Het
land zal in waarde verliezen door dit
servituut. Het hypothecaire crediet zal
een schok ondergaan. Spr. kwam er te
gen op, dat de pachter het gepachte van
bestemming mag veranderen, bv. wei
land tot bouwland scheuren, of een
boomgaard veranderen in een akker.
Alle verpachters zullen wel gebruik
maken van Eet recht, om van het in art.
27 bepaalde af te wijken. Zij mogen hier
nun aandacht wel op gevestigd houden
Een bezwaar is ook dat van verschil
lende beslissingen der pachtkamer geen
hooger beroep mogelijk is. De regeering
had beter gedaan, het Engelsche stelsel
t.a.v. de pachtregeling voor te stellen.
De heer K o 1 f f (c.h.) was van oor
deel dat de nadeelen tegen het voorstel
de voordeelen verre overtreffen. Een
groot deel van ons land is er dan ook
tegen. Men bedenke, dat er tal van
kleine eigenaren zijn, die vaq de op
brengst van het veruachte moeten leven
en het niet minder moeilijk hebben dan
hun pachters. Spr. heeft nog nooit van
ernstige misstanden in de pachtverhou-
dingen vernomen. Spr. protesteerde te
gen een aantasting van een eigendoms
recht zooals t.a.v. geen enkel ander deel
der bevolking wordt toegepast. Hier
wordt iedere verpachter onder de con
trole van den rechter geplaatst.
Het wetsontwerp zal moeten leiden
tot uitbreiding van het aantal kanton
rechters en van griffie-personeel. Spr.
zal met de groote meerderheid zijner
politieke vrienden tegen stemmen.
De heer VanSassevanlJs-
een kracht, die haar sterkte gaf, omdat
ze wist, dat hij over haar waakte en op
haar wachtte. En nu was dat wachten
uit. Hij was heengegaan, zonder zelfs
een adres achter te laten!Hoe kwam
ze eigenlijk op die gedachte! Was ze dan
zoo zwak en weifelachtig, dat ze er nog
aan dacht, of ze Alex terugroepen kon
en alle verantwoordelijkheid van zich
afschudden?
Alex had het uitgemaakt. Ze kon het
niet in hem laken. Ze begon zijn hou
ding beter te begrijpen. Ze ging begrij
pen, hoe zijn steeds groe:enae liefde
voor haar, waartegen hij zich niet ver
zetten kon, hem totaal belemmerd had
in de wraakplannen, waarmede hij haar
was achterna gereisd, Ze dacht er aan,
hoe hij nu alleen op de boot naar huis
ging, met de bitterste gevoelens over
zijn mislukking en in zijn wraak en in
z'iin liefde. Maar toch vond ze hem een
te groote figuur, om medelijden mee te
hebben. Zelfs niet in zijn wanhoop. Hij
zou haar al wel vergeten zijn, maakte
ze zich wijs. Hij zou wel reeds andere
levensplannen maken. Waarom had hij
anders niets meer van zich laten hooren?
Hij kon haar bereiken! Zij hem niet....
En dan, Andy was wettelijk haar man.
Andy, die door haar eigen vader zoo
laaghartig benadeeld was en aan wien
de familie nu toch wel iets goed te ma
ken had. Zelfs de royale manier, waar
op hij nu van het geld der familie leefde,
was geen vergoeding voor de jaren van
haSrde ontbering, 'die hij doorgemaakt
S e 1 t (r.k.) was van oordeel, dat er aan
het pacht-vraagstuk een einde behoort
te komen. Het zal spr. echter moeilijk
zijn, aan dit ontwerp zijn stem te geven,
wegens ajrt. 7; het brengen van fille
pachtcontracten voor den rechter.
Aan de pachtkamers wordt te groote
macht gegeven. Bovendien zullen par
tijen hun belangen zien beslist door lee-
ken. Overigens zou spr. wel met het ont
werp kunnen medegaan.
De heer Diepenhorst (a.r.) zei-
de, dat een regeling noodzakelijk is, niet
alleen voor arbeids- doch ook voor de
pac'htsverhoudingen. Alleen reeds de
groote landhonge'r van tegenwoordig
veroorzaakt misbruiken en vraagt maat
regelen om die tegen te gaan. De rech
ten van pachter en verpachter beiden
moeten behoorlijk vaststaan.
Bezwaren tegen dit wetsontwerp be
staan zeer zeker, al mogen die niet wor
den overdreven. Spr. heeft inzonderheid
bezwaar tegen art. 7 e.v., welke de
goedkeuring verlangen van alle pacht
contracten door de pachtkamer
De vrees voor misbruiken zou minder
worden door het toekennen van beroep.
Wetswijziging op dit punt zal niet ach
terwege mogen blijven.
Door het overdrijven der bezwaren is
echter een juiste beoordeeling van dit
wetsontwerp wel eens benadeeld. Spr.
wees op de voordeelen ervan, als remis-
sierecht en vergoeding voor verbeterin
gen.
Spr. ontkende, dat in deze wet het
continuatierecht is neergelegd. Hier is
van aantasting van het eigendomsrecht
geen sprake.
De vergadering werd daarop ver
daagd tot hedenmorgen.
PALESTINA EEN BRITSCH
DOMINION?
De „Sunday Dispatch" zegt in staat
te zijn een plan te onthullen, dat in de
koninklijke (Engelsche) commissie van
onderzoek inzake Palestina bijval zou
hebben gevonden.
Het plan beoogt de intrekking van
het Britsch mandaat met toestemming
van den Volkenbond en te stichting van
het Heilige Land als Britsch dominion,
dat een centrale regeering zou bezit
ten, belast met de controle op de dou
ane, het verkeer, de veiligheid, de fi
nancieele betrekkingen, de immigratie,
en de problemen van het grondbezit.
Joodsche en Arabische steden zouden
volkomen onafhankelijkheid ontvangen.
De belangrijke stéden, zooals Jaffa,
waar de Mohammedaansche bevolking
in de meerderheid is, zouden door een
Arabischen gemeenteraad moeten wor
den bestuurd. De regeering zou toezien
op de bescherming der minderheden.
Hetzelfde principe zou worden toege
past op de agglomeraties, waar de Jo
den in de meerderheid zijn.
Het nieuwe dominion zou lid worden
van den Volkenbond.
De president van de Fransche repu
bliek heeft gister plechtig de „interna
tionale tentoonstelling van kunst en
techniek in het moderne leven" welke
te Parijs gehouden wordt, geopend.
Aan deze tentoonstelling nemen 42
landen en meer dan zeshonderd cate
gorieën exposanten uit Frankrijk en de
koloniën deel
In zijn openingsrede dankte de presi
dent Lebrun de deelnemers en gaf den
wensch te kennen, dat deze tentoonstel
had tengevolge van de berooving van
zijn legaat, dat hem er doorheen gehol
pen zou hebben.
Zoo gingen haar gedachten. En intus-
scheq hield ze zich opgewekt en vroo-
lijk. De eenige drang, dien ze op Andy
uitoefende, was, dat ze zoo gauw mo
gelijk naar Zuid-Carolina terug zouden
keeren, om de zaken met Nathan te re
gelen.
Ze hoorden, dat Alex hen voor was op
weg naar de kust, Andy rekte hun tocht
net genoeg, om niet met hem op dezelfde
boot recht te komen en nam eindelijk
passage op een Fransche boot, die op
weg naar het Noorden, Mombasa aan
deed.
Aan boord gebeurde niet veel bijzon
ders. Andy strompelde wat over het
dek rond, maakte overal kennissen,
dronk zijn glaasje, en speelde vaak tot
't avonds laat in den rooksalon. Hij be
terde langzaam aan, maar was kalm en
omzichtig in al zijn bewegingen, om de
oude knagende pijn niet terug te krij
gen, Slechts ee_n enkele keer werd er
's avonds muziek gemaakt of gedanst,
zoodat Anne zich bijna geregeld reeds
vroeg in haar eigen hut terug trok en
naar bed ging.
HOOFDSTUK XV.
Het onverwachte telegram, door Na
than van Anne en haar man ontvangen,
waarin zij van New York uit hun onmid-
delijke komst aankondigden, was voor
hem wel een der meest ontstellende ge
beurtenissen uit zijn heele leven. In het
afge'loopen half jaar had hij zich zoo
ling eens te meer de menschheid z'al
bewijzen, dat de wereld alleen waardig
kan leven in een geest van wederkeerig
begrijpen van de behoeften, de verlan
gens en het kunnen van andere landen,
dat welvaart slechts kan heerschen bij
een intensieve uitwisseling van produc
ten en denkbeelden en dat het geluk
slechts kan bestaan in een gezonde sa
menwerking en een internationalen
vrede.
Na de rede maakten de president en
talrijke autoriteiten een rondgang over
het terrein. Toen het gezelschap het
„Zwaneneiland" passeerde, voerden
Arabische dansers aan den oevei dan
sen uit. Bij de brug' Alexander III bij de
Place de la Concorde zijn vier metalen
pijlers opgericht, welke vier symbolen
dragen, nl.' een schip en een Gallischen
haan, als symbolen van Parijs en
Frankrijk en twee allegorische silhouet
ten, ;welk!e de kunst en de moderne
techniek uitbeelden.
Omstreeks vijf uur kwam het gezel
schap terug bij het groote paviljoen. De
officieeel personen namen plaats op de
eere-tribune gn de stafmuziek van de re-
publikeinsche garde speelde het volks
lied. In de vier hoeken van de zaal ston
den de vlaggen van alle landen, welke
op de tentoonstelling vertegenwoordigd
zijn, opgesteld. Republikeinsche garden
in groot tenue vormden de eerewacht.
Tijdens het spelen van het volkslied
stonden de mannen onberispelijk in de
houding met getrokken zwaard. Ver
volgens werden nog enkele redevoerin-<
gen uitgesproken, waarna een orkest
en een koor zich deden hooren.
De stoet werd vervolgens weer ge
vormd om nog een bezoek te brengen
aan het paviljoen van de ontdekkingen
welke een ware encyclopedie vormt
van alle ontdekkingen op wetenschap
pelijk gebied.
Aan den oever van de Seine werden
101 kanonschoten gelost om bekend te
maken, dat cTe plechtige opening van de
tentoonstelling was geschied. In auto's
keerde president Lebrun en minister
president Blum naar het Elysée terug.
De buiten verzamelde menigte juichte
hen luide toe
Overstroomingsramp.
Tengevolge v^n hevige slagregens in
het gebied van Kielce hebben zich ern
stige overstroomingen voorgedaan, waar
bij een dertigtal personen om het leven
is gekomen. Vooral de districten Jezow,
Olkus en Pinczow werden geteisterd. De
bewoners werden door de overstrooming
verrast.
Te Mieckow is de gevangenis over
stroomd, waardoor een paniek uitbrak
en een bewaker om het leven kwam.
Nabij Ojcow is een lokaaltrein door het
water tegengehouden en men weet niet
wat met de passagiers is geschied.
hebben het regeerbeleid
der laatste vier jaren
gedragen. Nooit zag
Nederland gelukkiger
samenwerking tussen
rechter- en linkerzijde
(Ingez. Med.)
LEGER EN VLOOT.
Bij beschikking van den minister
van defensie a.i. zijn de volgende plaat
singen gelast.
Met ingang' van gister de luit. ter zee
le kl. E. C. Wessels, de luits. ter zee 2e
kl. A. J. Quanjer, G. Koudijs, B. J G.
Schokking, A. M. Valkenburg, M. C. van
Grondelle, allen ter beschikking g'esteld,
de officier van den marinestoomvaart
dienst le kl. J. A. Steernberg en idem 2e
kl. J. W. van Wingerden, beiden ter be
schikking gesteld; met resp. 25 Mei en
26 Mei de luit. ter zee le kl. J. F. P.
Opwyrda en de luit. ter zee 2e kl. E,
H. Vorster ter beschikking gesteld; met
28 Mei de luit. ter zee le kl. P. Kro
nenberg, ter beschikking gesteld, de
luit. ter Zee 2e kl. C. W Krabbe a/b
Hr. Ms. wachtschip te Willemsoord;
de officier van den marinestoomvaart
dienst le kl. J. Kooijman a/b Hr. Ms.
wachtschip Willemsoord, idem le kl. W.
M. Zietse a/b Hr. Ms. wachtschip te
Willemsoord, de offic'eren van den ma
rinestoomvaartdienst 2e kl, J. Langer-
veld, A. H. Geudeker, J, H. Schuitema,
F. A. Tours, en C. J. L. Roseboom, allen
a/b Hr. Ms. wachtschip te Willemsoord;
met 3 Juni de officier van gezondheid
le kl. O. Uffen a/b Hr. Ms wachtschip
te Willemsoord; met 28 Mei de officier
van gezondheid 2e kl. C. J. Doets a/b
Hr. Ms. Jan van Brakel, en de officier
van administratie le kl. J. Oosterhuis
a/b Hr. Ms. wachtschip te Willemsoord.
Abonnementen en Advertentiën vont
dit blad worden aangenomen door
den Agent W. TRIELLER,
„Staatsabsolutisme, in de vorm van communisme of nationaal-socia
lisme, betekent:
de volksvertegenwoordiging, voorzover zij wordt in stand gehouden
verlagen tot een gewillig instrument voor de regering;
de monarchie maken tot een schijn, met behoud van de Koninklijke
titel, wellicht zelfs onder toevoeging van een Keizerstitel, maar zonder
wezenlijke zeggenschap;
de rechten van de vrije persoonlijkheid, de vrijheid van meningsuiting
in woord en geschrift, de vrijheid van geloofsbelijdenis en van vereniging1
en vergadering, opheffen of de uitoefening ervan aan de willekeur van het
staatsgezag onderwerpen;
de fundamenten vernietigen van de Rechtsstaat en van het beginsel
der onafhankelijkheid van de rechterlijke macht, die te vervangen is door
de oppermachtige wil van de partijleiding;
„gelijkschakeling" door het opleggen van een, de vrije ontwikkeling
dodende en het rechtsgevoel kwetsende uniformiteit"
Mr. A. M. JOEKES.
veilig en comfortabel mogelijk gevoeld.
Hij had een grooter kantoor in Charle
ston ingericht; hij ging veel uit en ont
ving met veel waardigheid bezoeken op
Harken House,
Die onvoorziene terugkeer veroor
zaakte hem duizenden angsten. Hij had
zijn houding tegenover Farquahr nog
niet vast/gesteld; hij had hem nog in
geen maanden terug verwacht. Farquahr
had voor zijn vertrek zooiets gezegd
van ergens een ranch koopen en zich in
Afrika vestigen.
In dat geval zou het verstandig zijn
geweest dien kerel geld en familienaam
te laten behouden en geen oneenigheden
te verwekken, die mogelijk niet met geld
goed te maken zouden zijn. Uit omzich
tigheid liet hij de dingen liever zooals
ze waren, al was zijn wraakzucht nog
niet geheel bevredigend.
•Hij had Anne nog geen vergiffenis ge
schonken. Diep in zijn hart verlangde hij
haar nog altijd tot vrouw. Als Farquahr
er eens in toestemde, al was het tegen
hoogen prijs, zich als bedrieger te laten
ontmaskeren, wie weet of Anne er dan
nog niet toe te brengen zou zijn haar
toevlucht bij hem te zoeken! Als ze het
bedrog van Farquahr ontdekte, dan zou
ze immers niet langer bij hem willen
blijven?
Maar nu kwamen ze opeens terug!
Wat moest dat beteekenen? Waren ze
elkaar al beu? Had Anne iets ontdekt?
In dat geval zou hij wachten, tot het
huwelijk ongeldig was verklaard, Far
quahr omkoopen, om heen te gaan en
Anne zonder een cent laten zitten.
Misschien was het toch ook wel goed,
dat ze terug kwamen. Dan kwam hij
precies van den toestand op de hoogte.
Misschien was er nog wel een andere
manier, om Farquahr uit den weg te
ruimen, zonder dat het hem geld kostte
Met Alex was dat immers ook ge
lukt?
Hij nam zich voor de uiterste omzich
tigheid te betrachten. Maar toen hij op
een Octoberavond zijn nicht met Far
quahr uit een taxi zag stappen en den
stoep van Harken House opgaan, vlamde
zijn woede zoo vinnig in hem op. dat hij
de grootste moeite had zich te beheer-
schen.
Hij begroette hen echter met veel om
haal en kon zijn zenuwachtigheid niet
verbergen, toen hij tegenover Anne
stond. Uiterlijk was zij dezelfde geble
ven, maar hij voelde, dat er innerlijk
veel in haar veranderd was, wat ze niet
tot uiting scheen te willen brengen. Ze
deed hem denken aan een stille, bleeke
verschijning harer moeder. Andy Zag er
vermoeid en afgemat uit, al was zijn
begroeting ook joviaal en luidruchtig.
Hij was zich zelf naar gewoonte geheel
meester. Zonder Nathan iets te vragen,
gaven ze den ouden Zeke, die een en al
dienstvaardigheid was, order hun kof
fers te brengen naar de vertrekken,
welke de oude Alexander en zijn vrouw
jarenlang bewoond hadden,
(Wordt vervolgd).
