Victor Hugo's Zeeuwse Reize SPORT. Dï. Eckener heeft Zaterdag voor de commissie, die een onderzoek insmelt naar de oorzaak van de r.amp van den „Hindenburg", verklaard, dat naar zijn overtuiging door een nog met opgehel derde oorzaak in het achterschip een lek is ontstaan, waardoor zich gas heeft kunnen ophoopen. Het gas is naar bo ven ontsnapt, heeft de ruimte tusschen de cellen in het achterschip en het om-r hulsel van het luchtschip gevuld en is tenslotte door een statische vonk ont brand. Deze is blijkbaar afkomstig ge weest uit de luchtmassa's boven den „Hindenburg" die ten gevolge van een onweder hooger geladen waren dan het luchtschip. VOETBAL. MiddelburgWillem II. 03. Schotvaardigheid ontbreekt. Vogel uitgevallen. TERNEUZEN—R.C.S. 5—0. Geflatteerd. 14 min. vóór 't einde nog 00. Tweede helft. AJAX KAMPIOEN VAN NEDERLAND. Een 20 overwinning op Feyen- oord. PSVGo Ahead 2—1. HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. eri 25X zwaarder dan de meeste andere KORFBAL ZEEUWSCHE TWAALFTALLEN SPELEN IN DORDRECHT. Twaalftal A verliest met 42 van Deetos II, Deetos IIITwaalftal B 51. VI. INTERMEZZO. (Wordt vervolgd). dien zij een politiek van samenwerking volgde in plaats van een politiek van vijandige isoleering. DE RAMP VAN DE „HINDENBURG." Dr. Eckener geeft zijn meenmg over de oorzaak. Ondervraagd omtrent de mogelijkheid dat de ramp van de „Hindenburg' een gevolg zou zijn van sabotage, haalde dr, Eckener de schouders op. „Er is, zeide hij, geen bepaalde aanwijzing, die een dergelijke veronderstelling zou wetti gen. Ik kan sabotage dan ook slechts als een theoretische mogelijkheid aan nemen." ,,Met klem wil ik er op wijzen, dat wie zich niet onvoorwaardelijk neerlegt hij rechtmatig tot stand gekomen wetten en wie op illegale wijze zich verzet tegen het gezag van de overheid, die verlaat den weg def democratie en maakt de baan vrij voor de dictatuur". Mr. D. FOCK. (11-111- 33 Utrecht.) Deze uitspraak geldt voor de hoogheid des legalen Overheidsgezags ontkennenden of miskennenden van uiterst links evenzeer als van uiterst rechts. Middelburg heeft ook de tweede pro motiewedstrijd verloren, weer met 3-0. De kans dat deze wedstrijden voor de Zeeuwen succes zullen hebben is nu wel danig verkleind. Het loopt de groen wit ten in deze competitie niet mee, De schotvaardigheid der voorhoede blijft be neden het kunnen enhet geluk zit niet mee. Wel niemand zal willen ontkennen dat Willem II de overwinning niet ver diend heeft, maar ook, dat Middelburg evenveel, ja wel meer kansen gehad heeft dan de Tilburgers, om een gelijk spel te behalen. Willem II heeft de over winning hoofdzakelijk behaald door het ploegverband en de betere techniek, doch niet doordat zij in het veld steeds de meerdere is geweest. Middelburg' heeft beter gespeeld dan verleden week in Maastricht. Er werden aardige aanvallen opgebouwd, bij mo menten zelfs goed gecombineerd, doch wanneer het op schieten aankwam, dan faalde men, terwijl de opbouw ook te veel tijd in beslag nam. Nu heeft het uitvallen van Vogel, nog voor de rust de schotvaardigheid der voorhoede sterk verminderd. Het schieten en koppen der Middel- turg-voorwaa-.tsen was te zacht om den uitstekenden doelman Mes te verschal ken. Dei.'e !wpc onderdeelen waren net waarin de Middelburg vom-hoede teleur stelde; de opbouw en het combineeren waren overigens niet slecht. De middenli nie heeft verdedigend veel en goed werk verricht, doch dit werk werd weer geheel teniet gedaan door het slechte plaatsen. Deze fout heeft zich sterk gewroken. Telkenmale werd de baal naar eeir te genstander gespeeld of onzuiver naar de voorwaartsen aang'egeven. Zoo werden ontelbare aanvallen in den kiem ge smoord. De Willem II middenlinie maak te zich dan van de ballen meester en zette haar voorhoede aan het werk. Dit onzuivere plaatsen van de middenlinie heeft veel afbreuk aan den aanval van Middelburg berokkend. Was dit onder deel beter verzorgd geweest, de groen- witten hadden zonder twijfel een op merkelijke veldmeerderheid bezeten. De Middelburg achterhoede heeft goed werk gedaan, doch er werd nu en dan nog al eens getreuzeld, en daar zijn hoofdzakelijk de doelpunten door ont staan, Men liet de voorwaartsen te vrij spel om hun schoten te lossen in de mo menten waarop de drie doelpunten ont stonden. Een afwachtende houding aan nemen is tegenover elftallen als Willem II en M.V.V. funest. De elftalllen zijn technisch beter en daartegen past slechts geesjdrift, om de spelers geen gelegen-' heid te geven. Over het algemeen is die geestdrift niet voldoende g'eweest. Willem II heeft een goed elftal. Stuk voor stuk zijn de spelers uitstekend on derlegd; balbehandeling, plaatsen en koppen waren best verzorgd. Keeper Mes heeft geen fout gemaakt, zijn op stellen en uitloopen waren feilloos. De backs Spijkers en Strijbosch mogen er zijn. In de middenlinie beheerschte spil Smulders, voornamelijk in de tweede helft, het middenveld volkomen. In de voorhoede was de linkervleugel Beks- Van Gooi het gevaarlijkst, terwijl mid- voor Schlangen goed werk deed, doch het schieten viel wel tegen De rechter vleugel speelde niet zoo sterk, Over het geheel is deze voorhoede toch niet het beste deel van dit elftal geweest. En het elftal als geheel viel ons niet mee. Het spelverlcop. Willem II begon met een vluggen aan val, waaruit Van Gooi in de handen van Moens schoot. Middelburg liet zich niet onbetuig'd en er volgde een periode waarin de groen witten sterker waren. Een omhaal van Vogel hield Mes; Divkse schoot hoog over. Een prachtige voorzet van Merk schoot Vogel tegen den kee per. Jammer! Langzamerhand kwam Willem II opzetten. Middelburg had ge luk, toen Schlangen, 2 meter voor doel, via Moens hoog over schoot. Na een treuzelen van de verdediging trapte Aarts tegen den paal. Een hooge voor zet van Loman kogelde Verhulst hoog en ver naast. Vogel was ver doorgebro ken, doch Mes wierp zich moedig op den bal M'burg zakte iets af en Willem II zette eenige aanvallen op, die door Moens onschadelijk gemaakt werden. Echter 10 min. voor de rust greep de middenlinie an de verdediging onvol doende in, waarop Beks naar Schlangen plaatste die Moens passeerde (0 —1} Kort daarop maakte Vogel een leelijke buiteling, waardoor hij zich zoodanig bezeerde dat hij moest uitvallen. Kamp man speelde nu rechtsbinnen en Vei- iiu'-st. mid voor. Tveede helft. De tweede helft begon weer met een overwicht van Middelburg. Loman en Meik speelden keurig, maar de afwer king door de binnenspelers was te slor dig'. Verhulst plaatste den bal in het hoekje, doch Mes wist net leder er nog uit te slaan. Middelburg bleef lang ster ker, doch doelpunten kwamen niet. Een voorzet van Merk kopte Dirkse in han den van Mes, en zoo gebeurde ook met een schot en een kopbal van Verhulst. Toen na 25 min. spelen Dirkse den bal te lang bij zich hield, ontnam Aa.rts hem het leder, dribbelde er mee naar voren en van betrekkelijk verren afstand schot hij hard en laag in den hoek (02). Middelburg gaf het nog niet op en ver schillende aanvallen werden opgebouwd maar steeds vond men Mes op z'n plaats. Het wilde maar niet lukken. Even later werd linksbuiten Beks even vrijge laten, hij had rustig den tijd om te rich ten met een harden schuiver werd Moens gepasseerd(03). Dit doelpunt leek ons niet onhoudbaar, Middelburg speelde nu een verloren wedstrijd, terwijl Wil lem II vanzelfsprekend haar verdediging versterkte. Zonder animo werden de laatste minuten gespeeld. Scheidsrechter Magielsen heeft goed gefloten en hij had het spel geheel in heulden# Er was een buitengewoon groote be langstelling voor de ontmoeting. Er wa ren 3200 toeschouwers, waarondei onge veer 400 Willem Il-supporters. Voordat scheidsrechter Montaan het aanvangssignaal gaf, werd den R.C.S.- spelers bloemen aangeboden. R.C.S. ont wikkelde na den aftrap direct een vlug, open spel,hetgeen de Terneuzjen achter hoede echter weinig last veroorzaakte. Terneuzen, dat een geheel veranderde opstelling had, beantwoordde dit offen sief met enkele goed opgezette aanval len, maar verder dan een paar corners wisten zij het niet te brengen. De R.C.S.- achterhoede kon voorloopig alle gevaar keeren en had er een goed oog op. Keer op keer onderbrak zij de Terneuzen- aanvallen. R.C.S. zette ook eenige ver rassende aanvallen op, welke niet van gevaar ontbloot waren. Het Terneuzen- doel ontsnapte enkele malen ternauwer nood aan een doorboring. Doch ook de thuisclub bracht het R.C.S.-doel diverse keeren in gevaar. De R.C.S.-achterhoe de, inzonderheid aanvoerder Vermaat, gaf geen krimp. Ondanks verschillende kansen aan beide zijden, wisten geen der partijen te doelpunten, zoodat met blan ken stand de rust in ging. In de tweede helft ontwikkelde R.C.S. een hevig offensief, maar de Terneuzen defensie was in buitengewonen vorm en retourneerde alles. Het spel golfde op en neer en niets wees nog op een zoo te leurstellend slot voor de Souburgers. Na dat beide doelen beurtelings in gevaar waren geweest, kreeg 14 minuten voor het einde Terneuzen een corner te ne men, waaruit na eenig geharrewar Ha- meling onhoudbaar inschoot (10). Het hek was nu van den dam en R.C.S. viel als een kaartenhuis ineen. Er was nadien nog slechts één ploeg die voetbal speel de. De gevolgen bleven niet uit. In de resteerende 10 min. zag Terneuzen kans nog 4 maal het net te vinden resp. door Hamelink, Laurens, Hamelink en v. Pien- broek, zonder nog veel tegenstand van het reeds geslagen R.C.S. te ondervin den. Met dit sensationeele slot van de zen, in de beste verstandhouding ge speelden en door scheidsrechter Mon taan goed geleiden wedstrijd, zijn alle candidaten weer gelijk komen te staan, zoodat de laatste wedstrijden de beslis sing moeten brengen. Al met al was de overwinning van Terneuzen, gezien haar betere spel in de 2e helft verdiend, alhoewel erg geflat teerd. Wij vinden het voor de Souburgers een keurige prestatie zoolang tegen de Terneuzenaren stand te houden. Men weet welk een lastige tegenstander Ter neuzen op eigen veld is. Dat hebben de tweedeklassers wel ondervonden. Daar om kunnen wij den 00-stand tot 14 min. voor 't einde niet anders dan een mooi resultaat van de Souburgers ach ten. Vooral de achterhoede van R.C.S. heeft een prachtige partij gespeeld. Volgende week speelt R.CS. den uit wedstrijd tegen Axel. Met een 20 overwinn ng, die vol komen verdiend mocht worden ge noemd, heeft Ajax niet .alleen revanche genomen voor de te Rotterdam geleden nederlaag, maar tevens legden de Am sterdammers daarmede beslag op den ti tel van kampioen van Nederland. Op zeer regelmatige wijze is de zege der Amsterdammers d.an ook tot stand gekomen, In de eerste helft was van een over wicht van een der beide elftallen geen sprake. Toch kon het spel der Rotter dammers 'n de eerste drie kwartier wat meer voldoening schenken, omdat aan dien kant vlotter en met meer geestdrift gespeeld werd. Bij Aj.ax deed men wat kalmer aan. Toch was het op merkelijk, dat de aanvallen van Feijen oord slechts zelden een gevaarlijke si tuatie voor het Ajaxdoel schiepen. Nu dient te worden toegegeven, dat de .achterhoede, goed gesteund door de middenlin e, in uitstekenden vorm was. Maar de Feijenoord-voorhoede viel sterk tegen. Vooral Vente, die geen speciale bewaking genoot, was vrij zwak. De Ajaxaanvallen daarentegen waren nimme'; van gevaar ontbloot. In de tweede helft waren de Ajax aanvallen niet alleen talrijker, maar vooral ook gevaarlijker dan die van de' g.asten. En toen beek weldra, welke club over de meeste reservekrachten beschikte. Over het aglemeen is goed voetbal te zien gegeven. Toen Stam op een ver naar voren ge speelden bal toeliep, was Van Reenen meegekomen. Uit den voorzet van Stam schoot de Ajax-midvoor uit moeilijke positie hard en hoog in den hoek (10). Er w.aren toen t en minuten gespeeld. Na dien tijd is Ajax steeds beter gaan spelen. 10 Minuten later kopte Van Reenen handig over Van der Heide heen, Stam snelde op doel met Van der Hei- Fe op de hielen, Van Male liep uit, en met een zu ver schot in den linkerhoek plaatste de Aj.ax-rechtsbuiten het leder in doe! (20). Ajax was verder np overwegend sterker. Ajax heeft door deze zege voor de zesde maal het Nederlandsch kampi oenschap behaald en is hiermede weer een stapje dichter gekomen bij het re cord van H.V.V., dat in totaal acht maal den titel heeft weten te veroveren. Voor de zesde maal in de achtt en seizoenen, dat Ajax nu achtereen in de eerste klasse speelt, hebben de hoofdstedelij ke favorieten hun superioriteit tot in den hoogsten graad weten te demon- streeren. PSV heeft haar laatsten thuiswed strijd in de kamp'oenscompetitie met 2>1 van Go Ahead gewonnen, een zege, welke zeker verdiend mocht wor den genoemd. Immers over het alge meen zijn de Eindhovenaren .in de meerderheid geweest, he'tgeen ook dui delijk zou kunnen blijken uit het feit, dat Halle veel meer werk te doen Ifeeft gekregen dan Boumans, Het spel was aan beide kanten van matig geb.alte. Het merkwaardige was, dat de voorhoede-spelers zeer op schot bleken te zijn, doch zoowel~"HaIle als Boumans waren in uitstekenden vorm, waarmede verklaard is, dat slechts drie doelpunten in totaal konden worden gescoord. De rust ging in met een 10 voor sprong van PSV. In de tweede helft vergrootte PSV de score tot 20, waar na Go Ahe,ad een tegenpunt maakte. Zaterdagavond speelden te Dordrecht de beide Zeeuwsche twaalftallen tegen Deetos II en Deetos III. Tengevolge van een oponthoud van ruim 5 kwartier ge durende de heenreis werd eerst om 6.15 uur begonnen met den wedstrijd Deetos IIZeeuwsch Twaalftal I, welke geleid werd door den bekenden Deetos-speler Wedemeijer. De toss brengt het vak W. Bruggeman (Zeelandia), L. v, d. Vliet (Madjoe), Nel Wisse en Gerdien de Koning (beiden Madjoe) in den aanval. Na de uitgooi door Deetos beweegt het spel zich ge durende eenige minuten gelijkmatig van korf tot korf; aan beide zijden wordt flink .aangevallen, doch de verdedigin gen zijn paraat. Van een sterk over wicht van Deetos, wat we toch half en half verwacht hadden, is, althans voor loopig, geen sprake. Desondanks neemt Deetos n.a 5 min. de leiding, wanneer Jenny Blokland een makkelijk balletje insch'et .10), Dit is voor de Zeeuwen een prikkel om er een schepje op te gooien en vooral 't aanvalsspel van v. d. Vliet en z'nvakgenooten is keurig en doet gedurende de thans volgende minuten wat stijl betreft zeker niet onder voor dat van Deetos. N.a ongeveer 8 min. spelen wordt dit werken beloond. V. d. Vl et maakt zich keurig vrij, lost snel een schot uit moeilijke positie en ook het Deetos-doel is doorboord (11). De vakwisseling brengt H. Brugge man, Meijer, Nel Ganzeman en Tan Op peneer (allen Zeeland a) in den aanval. Ook dit vak weert zich goed en ver scheidene malen wordt de Deetos-ver- dediging gepasseerd, doch tot doelpun ten komt het niet. Daar wordt intus- schen door Deetos voor gezorgd, die, handig gebru k makend van een misver stand in de Zeeuwsche verdediging, den stand op 21 brengt en kort d.aarna wordt deze score met een mooi schot Van de Rooy 31. Zonder een doel punt aan de Zeeuwsche score te heb ben kunnen toevoegen, moet het sterke Zeelandia-vak thans van den aanval naar het midden, wat jammer is. Tot overmaat v.an ramp moet H. Bruggeman enkele minuten later verwond het veld verlaten, J. Lensel nk (Madjoe) neemt zijn plaats in. Hierna fluit de scheids rechter voor de rust. Na de thee lijkt het of de Deetos- menschen het wat kalmer aan doen; er ligt over het geheele spel een zekere matheid en het duurt dan ook bijna een kwartier voor mej. Wetering Deetos aan het 4e punt helpt. De Zeeuwsche aanval, thans bestaande uit A. de Vis- seJr (Madjoe), J. Kiarelse (Zeelandia), Ciel Reekers (Swift) en Bep Oppeneer (Zeelandia), laat zich hierdoor echter niet ontmoedigen en speelt met bewon derenswaardige hardnekkigheid. Na ruim een half uur wordt, thans door de Visser, de Deetos korf voor de tweede maal doorboord (42). Er kwam geen verandering meer in dezen stand die een juist beeld geeft van de krachtsverhouding der beide partijen. Onmiddellijk wordt nu begonnen met den wedstrijd Deetos IIIZeeuwsch twaalftal II, welke in verband met het vergevorderde uWr slechts tweeïnajal een half uur zal duren. Deze wedstrijd werd geleid door den eveneens beken den speler Seits. Hier zien we, evenals in den vorigen wedstrijd een gelijk op gaand spel en na ongeveer een kwartier volgt het eerste doelpunt van Deetos. De Zeeuwsche verdediging werkt flink, het middenvak daarentegen is niet erg op dreef, waardoor de aanval onvol doende gevoed wordt. Het duurt dan ook tot kort voor de rust eer Tony van Hoek (Swift) na mooi samenspel met W. Goedbloed (Madjoe) doorbreekt en de eer van Zeeland redt. Rust. Na de hervatting blijkt ook Deetos III over goede schutters te beschikken, als Kappelhof van de lijn af inschiet (21). BESCHREVEN DOOR ZIJN ZOON CHARLES HUGO. ,..Pe. was allergezelligst en allerharte- ïj st. .Wij hadden veel plezier over deze invitatie, door den heer Abrahams zo leukweg gedaan, terwijl hij toch zo goed wist hoe de vork eigenlijk in de steel zat! Er werd gelachen en getoast, en de heer des huizes zeide op voor treffelijke wijze hoe gaarne hij ons tegast had. Na de thee zochten wij ons hotel weer op. Daar teruggekomen wachtte ons een nieuwe onaangename verrassing. Wij vroegen naar onze kamers. Mijnheer Abrahams vergezelde ons nog steeds. Wat voor kamers? vroeg de waard De zes kamers, die ik besproken heb, zei de heer Abrahams. Die zijn bezet! Wat zeg je me nou? Door wie? ^°or de zes personen, waarvan U sprak, en die in de namiddag aangekomen zijn. Namens mijnheer Abrahams? Jfl, Maar die zes personen heb ik hier bij mij, daar staan ze! zei de heer Abrahams. Zozo, zeide de hèrbergier met kalme ver wondering. Hier begon het misverstand éénlettergrepig te worden en we hoorden in de samenspraak slechts een droevig gekletter van „ja" en „nee". Wij waren het slachtoffer van een stoutmoedige aan slag: men had ons op klaarlichte dag onze bedden ontstolen. Maar waar zijn die mensen dan, die zeiden, dat ze namens mij kwamen? riep de heer Abra hams, ongeduldig wordend, uit. Boven, zei de hotelhouder. Dan zou ik ze wel eens willen spreken. Ja. Op dit ogenblik verschijnt uit de donkere achtergrond een fijne, zwierige kop, geestig ver sierd met een lange, bruine snor en geplant op een lange, slanke romp, die, groetend, met een uitdrukking van verfijnde beleefdheid zeide: Ik vraag U duizendmaal vergeving, mijn heer Victor Hugo, maar: ik ben de dief. Arthur Stevens! riep Charles Hugo uit, den broeder van de twee beroemde Belgische schilders herkennende. Ik ben de dief, hernam deze. Maar op mijn woord van eer: ik wist niet, dat gij de eigenaar waart. Dat spijt mij, want dan zou ik de kamers niet genomen hebben. Doch het verheugt mij tevens, want het biedt mij nu de gelegenheid, met het weer te Uwer beschikking stellen der earners, mij tevens aan U voor te stellen. Er zijn dames in mijn reisgezelschap. Dit is het enige hotel in deze stad. Deze zes kamers waren de enige die nog vrij waren. Men vroeg mij, of ik familie van Abraham was, en toen heb ik ja gezegd. Zo zit de zaak. Men barstte in lachen uit en men schudde elkaar de hand. Victor Hugo en Arthur Stevens wedijverden gewoonweg in edelmoedigheid: de een wilde den ander beslist in het bezit der kamers laten en de ander wilde ze den een beslist afstaan. Middelerwijl hadden wij de grootste moeite, en 't lukte ons slechts met mijnheer Abrahams' hulp, om den herbergier ervan te weerhouden degene, die ons van onze rechtmatige kamers beroofd had, de deur uit te zetten. Toen het vuur hem echter zo na aan de schenen gelegd werd, eindigde deze rare Thé- nardier met te bekennen, dat hij nog wel enkele kamers beschikbaar had. Waarom gaf hij ze dan niet? Mysterie! Er was een lang betoog voor nodig om ze hem een voor een te ontfutselen. Maar kort en goed: we kregen onderdak. Wat zegt U echter wel van zo'n hotelhouder? Dat is beslist iets nieuws in z'n soort: hij houdt een hotel en zijn voornaamste zorg is, alle stervelingen er buiten te houden; hij heeft kamers en hij geeft ze niet; hij heeft etenswaren in huis en hij verstrekt ze niet; hij neemt het geld van den gaanden en komenden man slechts met een kribbig geknor aan en hij zou de reizigers liever afsnauwen dan ze villen! De heer J. J. Schlüter, de tegenwoordige eigenaar-hotelhouder van „De Abdij", vestigde mijn aandacht op een slechts luttele jaren later verschenen reisbeschrijving van een landgenoot van Victor Hugo, welke het oordeel van Charles Hugo over dit hotel ten dele bevestigt, aldus bewijzende, dat Hugo's oudste zoon z'n ogen niet in z'n zak had, anderdeels echter een heel wat milder licht op De Abdij en op den heer Buiterijs, den toenmaligen kastelein, laat vallen. Men vindt dit in: La Hollande pittoresque; le coeur du pays, voyage dans la Hollande méri dionale, la Zélande et le Brabant, par Henry Havard. Paris, E, Pion Cie., 1878. De be doelde passage (p. 305), luidt als volgt:

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1937 | | pagina 7