De kroning van George Vi en
koningin Elizabeth van Engeland
m
nummer no.
drie bladen.
woensdag
12 mei 1937.
eerste blad.
180c jaargang.
Weg-zinkend of
wei-varend.
Miilioenenmassa te Londen. Grootsche
plechtigheid in de Westminster Abbey. Tri
omftocht door de straten van Engelands hoofd
stad.
De koninklijke stoet.
100
10,
el-
-9,
.50
50,
Bl.
In-
a-
|r.
Ir"
In
tftotrweitite
M1DDELBUBGSCHE COURANT
Dagblad Voor Middelburg, Goes en agent-
schap viissingen 2.30, elders 2.50 per
kwartaal Week-abonn. in Middelburg en
Goes 18 ct. p. w. Advertentiën 30 ct. per
regel, Ingez. mededeelingen 60 ct. p. r.
Bij contr. voor beide veel lager; tar. op aanvr.
GOESCHE COURANTE
Uitgeefster: Naamlooze Vennootschap „De Middelburgsche Courant"; Bureaux: Lange Sint Pieterstraat te Middelburg.
Telefoon: Redactie 269, Administratie 139 Postrekening no. 43255 Kantoor te GOES: Turfkade, telefoon I 7.
Aangesloten bij het Bureau voor Publiciteitswaarde der Vereeniging de Nederlandsche Dagbladpers.
Familieberichten en dankbetuigingen 17
regel» 2.10, elke r. m. 30 ct. Rubriek
„Kleine Advertentiën", ten hoogste 6 regels,
4 75 ct. bij vooruitbetaling Adv. met
„Brieven" of „Bevragen bureau dezer cou
rant" 10 ct. extra Bewijsnommers 5 cent.
„De Zeeuw" schrijft een soortement
verholen-opgetogen overlijdensbericht
bij-voorbaat van het Liberalisme,
„tragisch is de figuur van het eer-tijds
zoo oppermachtige Liberalisme"., zoo
vangt zijn leedvermakelijke beschou
wing aan. Waarop baseert hij deze tra
giek? Och, op wat politieke onbelang
rijke onhandigheidjes van den kant van
het georgan.seerde liberalisme; op een
verslag van een „liberale revue" en op
de „liberale koffietafels", welke laatste
ook wij in besloten liberalen .kring her
haaldelijk als het summum van tactisch
onverstand gekenschetst hebben.
Maar: is het recht en billijk het libe
ralisme van dezen dag te beoordeeien
naar zulke, zij het dan ietwat onver
standige of foutieve, bijkomstigheden?
Wat zou „De Zeeuw" er van zeggen
wanneer wij de anti-revolutionaire be
ginselen in een bespottelijk daglicht gin
gen stellen naar aanleiding van een
„samenspraak" op een Arja-clubje, of
iets van dien aard?
Neen, hoezeer kritiek op dit onder
deel, deze bijzaak, wellicht gerecht
vaardigd schijnt zal zoodanige kri
tiek niet bij alle partijen te allen tijde
mogelijk zijn? toch dunkt ons deze
wijze van besitrijden eener politieke
richting niet juist, niet principieel, niet
waardig.
Zou „De Zeeuw" ook dan het recht
hebben van „Weg-zinkend Liberalisme"
te spreken? Ons dunkt van niet.
Uit volle overtuiging moeten wij ver
klaren, dat wij ons geen aanhangers van
het „zoo tragisch wegzinkende" libera
lisme van „De Zeeuw" weten, maar van
het levende, wèl-varende liberalisme
van dezen tijd en van alle tijden.
Men zal zeggen: nu ja, dat is omdat
ge 't kwalijk anders kunt zeggen in ver
kiezingstijd. Wij antwoorden: Neen, en
andermaal neen, zoo is het niet.
Zeker, een kind weet, dat naar het
getal bekeken, het liberalisme niet flo
reert m deze dag'en. Tenminste niet,
wanneer men zich tot den Vrijheidsbond
beperkt. Maar om te beginnen is dat al
fout. Politieke tegenstanders, wanneer
zij 't over „het liberalisme" hebben, moe
ten de zeven vrijheidsbondsche Kamer
leden en de zes vrijzinnig-democraten
samentellen tot een fractie van dertien
man, met een linker en rechtervleugel.
Dat is in beginsel, van den kant des
tegenstanders bezien, altijd al noodzaak
geweest, dat is n u, nu de v.d. hun een
zijdige ontwapening opgaven, meer dan
ooit van beide zijden beschouwt het ge
val.
Vervolgens is veel van de liberale ge
dachte overgegaan in ons heele politieke
leven; liberale gedachten, in den bree-
den zin van dit woord zooals wij dit
willen verstaan, vindt men in heel ons
liberalë staatsbestel verspril; in ons
politieke leven van allen dag, bij alle
partijen, voorzoover het geen dictatuur
partijen zijn tenminste.
M'aar vervolgens, en dat is het voor
naamste: moet men een zaak slechts
naar haar zetel- en stemmental beoor
deeien? Of zouden wij nu eens mogen
zeggen, met een kleine variant op een
woord van dr( Huizenga,: het beginsel
beteekent voor ons meer dan het ge
tal?
...^fker, wij weten het: de liberale par-
tij heeft eertijds machtsposities gekend,
waarvan geen enkele liberaal meer
droomt. Die machtsposities Zullen ook
wel eens misbruikt zijnwelke beenen
kunnen alle weelde dragen? (Worden
er tegenwoordig 0ok wel niet eens bur
gemeestertjes benoemd, waarbij men
zich afvraagt: is dat omdat-ie zoo best,
of omdat-ie „van de partij" is?) Maar
daar niet van. Toen de liberale partij
nog, naar stemmen en zetels een zeer
machtigen invloed in den lande deed
gelden, heeft zij ook veel, heel veel
voortreffelijks tot stand gebracht; zij
heeft ons staatswezen doordrenkt met
dat liberalisme, waarvan vandaag aan
den dag de partijen, die de liberalen
van nu"met den nek aanzien en be
schimpen, niet weinig profijt trekken!
En dan tenslotte: het liberalisme, als
politiek-wijsgeerig beginsel, is niet van
eenen dag. Het zal, altijd, de eeuwen
door, blijven bestaan, en zijn hooge
waarde behouden, Nu eens zullen de
dragers van het beginsel in eere zijn,
dan zullen zij verguisd wezen, sows zai
het lijken alsof het beginsel onderdrukt
is, maar: stervend zal men het niet aan
treffen en dood zal het slechts zijn....
bij en voor die tegenstanders, waar de
hartgrondige wensch de vader van de
leelijke gedachte is.
Wie gisteren in Goes de voortreffe
lijke, met groote overtuiging uitgespro
ken, logisch en systematisch opgebouw
de, eerlijke, ronduite redevoering van
mr. Linthorst Homan heeft gehoord, on
vervaard begane misslagen erkennende,
valsche hoop en voorspiegelngen ver
smadende, den tegenstander het zijne
gevende, maar taai vasthoudende aan
ons hooge echt Nederlandsche beginsel,
die weet, dat het belachelijk 's, van
stervend of wegzinkend liberalisme te
spreken: het is zoo gezond als een visch!
Het wordt slechts tijd, en zelfs hoog
tijd, dat diegenen, die de goede beginse
len den rug toe gekeerd hebben, be
keerd worden van de dwalingen huns
weegs, voor het te laat is.
Laten we hopen, dat ook liberaal en, of
vrijzinnig Zeeland uit het koor van lok-
roepen zoo aanstonds den goeden klank
zal weten te verstaan.
En laat „De Zeeuw" dan maar spot
ten met ons: we voelen ons desondanks
zoo frisch als een hoentje. En we zullen
ui het besef van de onvergankelijke
waarde van het liberale beginsel, ons
zoo blijven voelen, hoe ook de loop der
d r.gen zal zijn!
(Van een specialenA.N. P.-
verslaggev er.)
LONDEN, 12 Mei. De groote dag van
heden, de dag van de kroning van ko
ning George VI tot koning en keizer van
het Britsche» wereldrijk, heeft eigenlijk
geen begin gehad. Want de periode van
rust, die zelfs in een metropolis als Lon
den gedurende een gedeelte van den
nacht intreedt en den eenen dag van
den anderen scheidt, heeft ditmaal vol
maakt ontbroken, en de vele tiendui
zenden, die zich gisteravond op straat
hebben begeven, werden zich vanmor
gen bij het aanbreken van den dag pas
bewust, dat de Dinsdag ongemerkt was
overgegaan in „coronation-day
Wie de laatste dagen de verkeers
drukte hier heeft gadegeslagen, heeft
zich met verwondering afgevraagd, of
hier nog climax in kon zitten. En toch
was het gisteravond wederom voller
dan tevoren, was de menigte nog dich
ter, die door de straten van het West
End en Westminster schuifelde, langs
de versierde en verlichte gebouwen van
Whitehall en Oxfcird street, voorbij
Buckingham Palace, langs Strand en
Regent street. Evenals Maandagmiddag
en Maandagavond werden de voertui
gen geleidelijk van den rijweg verdron
gen en vulde een breede stroom van
voetgangers als een onafzienbare me
nigte de geheele breedte van de hier
toch zeer breede straten Geen verkeers
regeling, hoe voortreffelijk ook, kon
voorkomen, dat op tal van punten on-
ontknoopbare verkeersstagnaties ont
stonden, zoodat de politie reeds vroeg
in den avond besloot, het geheele ge
bied rondom de route van den kronings
stoet, dat tot „coronation area" is ver
klaard, voor elk verder rijverkeer te
sluiten, een maatregel, die anders toch
te middernacht in werking zou zijn ge
treden en waarbij voorzien was, dat
men er reeds vroeger toe zou overgaan.
Cafés, restaurants, lunchrooms, de
kleine uitheemsche eethuizen in Soho,
alles was den geheelen nacht geopend
en nog was men niet in staat, den reus-
achtigen stroom van publiek te verwer
ken.
Theaters, bioscopen en variétés ga
ven tot laat in den nacht extra voorstel
lingen. De bezoekers begaven zich na af
loop ijlings naar die plaats langs den weg,
waar zij hoopten op de beste wijze den
kroningsstoet te kunnen zien.
Trams en ondergrond, overvol tenge
volge van de busstaking, brachten het
publiek uit de buitenwijken tot bepaal
de eindpunten, die aan de grens van de
„coronation area" lagen en waarmee
men de route zoo dicht mogelijk kon na
deren.
Men zag weer de gebruikelijke tafe-
reelen van op kranten en mantels zit
tende mannen en vrouwen en ook kin
deren, vaak met jassen of dekens be
schermend tegen de nachtelijke koelte.
De verkoopers van allerlei levensmid
delen, versnaperingen,. kranten en pro
gramma's maakten goede zaken. Er
heerschte in de straten een feestelijke
stemming, die echter slechts zelden tot
uitbundigheid oversloeg, al veroorzaak
ten tal van komische incidenten herhaal
delijk oogenblikken van onbedaarlijke
vroolijkheid, zeer tot genoegen van de
wachtenden, die aiies aangrepen wat
hun den tijd ken korten en daarbij soms
kostelijke staaltjes van volkshumor ten
toon spreidden.
Voller en voller werden rnet het ver
strijken van de nachtelijke uren de stra
ten en wegen door de parken, die naar
de kroningsroute leidden. Reeds tegen
4 uur hadden vele houders van kaarten
plaats genomen op hun gereserveerde
tribuneplaatsen, minder uit vrees, deze
later bezet te vinden, dan wel uit angst,
de tribunes niet «neer tijdig te kunnen
bereiken. Om vijf uur vanmorgen waren
dan ook vrijwel alle tribuneplaatsen be
zet, behoudens enkele tribunes, die men
tot 7 uur kon bereiken.
Het weer was goed. Om half elf brak
de zon door de wolken en werd alles
met een heerlijk zonnetje beschenen.
Van overal trokken militaire forma
ties langs den weg om hun plaatsen
langs de route in te nemen of naar
Green park. Zoo kregen de wachtenden
op sommige plaatsen van tijd tot tijd
toch nog wat te zien. Het was een ont
zaglijke menigte, die geschaard zat en
stond langs de bijna 7 km lange route,
die niet te tellen was, maar bij benade
ring op meer dan twee millioen men-
schen kon worden geschat, een onge
kend aantal zelfs voor een millioenen-
stad als Londen.
Buitenlandsche gasten en ver
tegenwoordigers.
De wachtenden langs de Mall en "Whi
tehall, en vooral de bevoorrechten, die
een plaats hadden gevonden op de tri
bunes rondom Parliament Square, bij
den ingang van Westminster Abbey,
hadden het groote voordeel, dat zij
vroeger dan de anderen reeds konden
genieten van het schilderachtige
schouwspel, den Lord Mayor (opper
burgemeester) van Londen op de tradi-
tioneele wijze in zijn door met kuitbroe
ken en pruiken uitgedoschte lakeien om
geven koets voor de kerk te zien arri-
veeren, even later gevolgd door de
koets van den speaker (voorzitter) van
het Lagerhuis, die door een militair es
corte werd begeleid.
Van kwart voor negen af reden na el
kaar de hofauto's van Buckingham Pa
lace naar de Westminster Abbey, om
de gasten der koninklijke familie, de
vorstelijke bezoekers uit het buitenland
en de officieele vertegenwoordigers der
buitenlandsche mogendheden naar het
kerkgebouw te brengen.
Herhaaldelijk steeg uit de menigte,
als de inzittenden herkend werden, een
luid gejuich op. Dit was o.a. het geval,
toen tegen negen uur de auto passeerde
waarin Prinses Juliana en Prins Bern-
hard gezeten waren. Onze Prinses
schijnt zich, zooals ook reeds Zondag
avond bij de aankomst van het prinse
lijke paar was gebleken, in Engeland in
een groote populariteit en bij het Lon-
densche publiek in groote sympathie te
mogen verheugen, en waar velen hier de
Prinses reeds bij verschillende gelegen
heden hebben gezien, trachtten velen
nieuwsgierig een glimp van Prins Bern-
hard op te vangen.
Tot de vorstelijke personen, die zich
omstreeks dezen tijd naar de kerk be
gaven, bevonden zich voorts de Kroon
prins en Kroonprinses van Denemarken
en het Kroonprinselijk paar van Noor
wegen en van Zweden, prins Karei van
België, Prins en Prinses Tsjitsjibu van
Japan, Kroonprins Michaël van Roeme
nië, Prins Paul en echtgenoote van Joe
go-Slavië, de Prins-gemaal van Luxem
burg, Prins Abdoei Moneim van Egyp
te, de meesten gekleed in schitterende
uniformen, evenals Prins Sjoela Sjakra-
bongs van Siam, de schilderachtig uit
gedoschte Prins Sardar Wali Khan van
Afghanistan, de Arabische vorsten Emir
Saoed van Saoedië, emir Abdoei Illah
van Irak en Prins Seif al Islam Hoessein,
zoon van koning Hoessein van Yemen.
Van de niet-vorstelijke vertegenwoor
digers trokken sterk de aandacht de
gedelegeerden der Fransche regeering,
minister Delbos en generaal Gamelin,
de Russische volkscommissaris van bui
tenlandsche zaken Litwinof, de Duitsche
minister van oorlog generaal Von Blom
berg, de Tsjechoslowaaksche minister
president dr. Hodza, de Poolsche minis
ter van buitenlandsche zaken, dr. Beek
en zijn Hongaarsche collega Von Kanya,
de vertegenwoordiger der Spaansche
regeering Besteiro en de Italiaansche
ambassadeur Grandi, de eenige verte
genwoordiger zoowel van de Italiaansche
koninklijke familie als van de Italiaan
sche regeering.
De heerschers over het Brit-
sche Rijk,
Nauwelijks waren de auto's van de
ze hoogwaardigheidsbekleeders -gepas
seerd of uit Buckingham Palace vertrok
een stoet, die niet alleen het publiek
een meer spectaculair schouwspel bood,
maar die tevens in zijn betrekkelijken
eenvoud, vergeleken bij de praal, die
nog komen zou, een symbolische weer
spiegeling was van de wereldomvatten
de macht van het Britsche Rijk. Het was
de stoet van eerste ministers der do
minions, vertegenwoordigers van Indië
en Burma en koloniale bestuurders, die
te ruim kwart over 9 Buckingham Pa
lace verliet.
In het eerste rijtuig, geëscorteerd
door Londensche bereden politie, zat
Stanley Baldwin, de eerste minister, zich
ditmaal nü eens in het publiek vertoo-
nend zonder zijn bekende pijp, en luide
door de menigte "toegejuicht. Zijn rij
tuig werd gevolgd door dat van den Ca-
nadeeschen minister-president Macken
zie King, die geëscorteerd werd door
een afdeeling van de beroemde bereden
politie, kranige kerels in khaki-uniform
met breedgerande padvindershoeden
op.
Na elkaar volgen de Australische
eerste minister, Lyons, en zijn Nieuw-
Zeelandsche collega, Savage, geëscor
teerd door bereden Australische- en
Nieuw-Zeelandsche detachementen,
welker manschappen, sedert zij in de
Paaschweek te Londen zijn aangeko
men, dank zij hun martiale hoeden met
vederbos en opgeslagen rand, populai
re verschijningen in de hoofdstad zijn
geworden.
De Zuid-Afrikaansche minister-Presi
dent Hertzog werd geëscorteerd door
Zuid-Afrikaansche cavalerie, die even
als het escorte van minister-president
Huggins van Zuid-Rhodesië, kenbaar
was aan de khaki helm.
Sir Muhammad Zafrullah Khan van
Indië en dr. Ba Maw van Burma had
den de schilderachtigste begeleiding,
bestaande uit een eskadron Indische
cavalerie, kranige Indische ruiters met
witte tulbanden op het hoofd.
Dan volgden nog de eerste minister
van Noord-Ierland Graigavon en de di
verse zelfbestuurders, o.a. de emir van
Transjordanië, de sultans van Zanzibar,
van Johore en van Pahang, geëscorteerd
door drangonders en lanciers.
Zij werden allen luide toegejuicht
door het publiek, dat voor de escortee-
rende troepen vaak een applaus over
had en dat na de vele uren van niets
doen en stilzitten wilde juichen en on
geduldig wachtte op de koninklijke fa
milie.
De koninklijke familie.
Het geduld van degenen, die zich
langs de Mall en Whitehall bevonden,
werd niet te lang op de proef gesteld,
want even voor tien uur verlieten de
naaste flaimilieleden van het konings
paar Buckingham Palace. Voorafgegaan
door een escorte van officieren werd
deze stoet geopend door een glazen sta
tiekaros, waarin de beide dochters van
den koning gezeten waren, de jeugdige
prinses Elizabeth en haar jonger zusje
Margaret, met haar tante, de Princess
Royal Mary en het zoontje van deze,
lord Lascelles.
Uitbundig werden vooral de bei(de
jeugdige prinsesjes toegejuicht, van wip
Prinses Elizabeth waarschijnlijk voor
bestemd is om eens op haar beurt als
hoofdpersoon dezen weg te gaan, als zij
1 zelf de kroon van het Britsche rijk te
WEiliEIIIOIT»
Verwachting tot morgenavond;
DE BILDT: Meest zwakke wind uit
uiteenlocpende richtingen, nevelig of
zwaar bewolkt of betrokken met nog
kans op regen of onweersbuien, weinig
verandering in temperatuur.
Wo, 12 Mei. Zon op: 4 h 11; onder:
19 h 42. Licht op: 20 h 12. Maan op:
5 h 17! onder: 22 h 25. L.K.: 17 Mei.
Hoog- en Laagwater te Vüssingen;
Mei.
Wo.
Do.
Vr.
12
13
14
Hoogwater.
2.02 14.31
2.52 15.20
3.44 16.11
Laagwater.
8.41 21,02
9.24 21.55
10.15 22.47
Hoog- en Laagwater te Wemeldinge:
Mei.
Hoogwater. Laagwater.
Wo. 12 4.06 16.38 9.37 22.03
Do. 13 S 4.55 17.27 10.25 22,56
Vr. 14 5.43 18.13 11.20 23.49
Westkapelle is 28 min. en Domburg1
23 min. vroeger; Veere 38 min. later
(S springtij).
torschen zal krijgen.
In de volgende glazen karos hadden
de hertoginnen van Gloucester en van
Kent plaats genomen met haar neefje
Gerald Lascelles.
Het derde rijtuig was een statielan
dauer, waarin gezeten waren de Prins
en Prinses van Connaught en de gravin
van Athlone. Bereden officieren sloten
weer den stoet.
Uitbundige huldebetuigingen vielen
ook ten deel aan de koningin-moeder
Mary, toen deze, voorafgegaan en ge
volgd door een escorte van bereden ka
piteins te kwart over 10 van Marlbo
rough House in gezelschap van haar
schoonzuster, koningin Maud van Noor
wegen, met een glazen statiekaros naar
de Westminster Abbey reed.
Het publiek was langzamerhand in de
stemming gekomen en wachtte met
spanning op het groote moment, dat de
Koning en de Koningin zouden naderen,
en dat thans niet ver meer af kon zijn.
Te ruim half elf verliet de kop van den
koninklijken stoet het plein voor
Buckingham Palace. Militaire muziek
kondigde reeds uit de verte de nade
ring van de troepen, die den stoet open
den, aan. Het waren detachementen
van de Yeomanry, van artillerie-regi
menten en van verschillende regimenten
cavalerie- en linietroepen, voorafgegaan
door de commandeerende officieren en
eenige malen onderbroken door berf^
den militaire muziekcorpsen.
Dan volgden, in een bonte mengeling
van kleuren en in een schittering van de
prachtigste uniformen, fonkelend van
scharlaken, goud en zilver, de ordon
nansofficieren en adjudanten des ko-
nings, officieren van het territoriale, ko
loniale, dominiale en Indische leger, de
opperbevelhebbers van deze legers, de
veldmaarschalken sir Philip Chetwode
en sir Claude Jacob, de opperofficieren
van den generalen staf, en de hoogste
vlagofficieren der marine, de leden van
de admiraliteit en de chefs van den ma
rinestaf.
Prachtig als altijd waren de horsegu-
ards (lijfwacht des konings) in hun op
vallende uniform, scharlaken jas met
witlfeeren rijbroek en wit-ljeeren uit
monstering, blinkend kuras en bbnkende
helm met vederbos, den martialen scha
kelband over de kin. Niet minder schil
derachtig was de lijfwacht van Yeomen
of the Guard, met hooge kraag, vierkan
te hoed en kuitbroek.
En eindelijk, omringd door hooge of
ficieren iin blinkende uniformen, de
gouden koets met Koning George en
Koningin Elizabeth. Het was een
schouwspel van bijna onwezenlijke,
Middeleeuwsche praal. Acht prachtige,
twee aan twee gespannen schim
mels, waarvan de bijdehandsche vier
door postillons werden bereden en die
elk door een scharlaken met goud ge-
kleede lakei bij den teugel werden ge
leid, trokken de groote, zware gouden
koets, die rijk versierd was met symbo
lisch beeldhouwwerk, dat boven de
gevormd werd door ver tritons,
die de macht van het Britsche rijk over
de oceanen verkondigden.
Door de groote glasruiten zag men
den Koning en de Koningin, die onder
